Ο χρήστης Asimov έγραψε:
Πρόσωπα & προσωπείαΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ mich@enet.gr
Ζωή σ' ένα χαντάκι, στο δάσος
ΧΙΟΥ ΣΟΓΙΕΡ, 32 ετών, Αγγλος τζέντλεμαν, που έχει μια καλή δουλειά στον φημισμένο οίκο δημοπρασιών Sotheby's στο Λονδίνο, είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου, αν και ο ίδιος θέλει να αποδείξει ότι ιδιαίτεροι είμαστε όλοι εμείς, οι υπόλοιποι και μπορεί να έχει και δίκιο. Ξυπνά κάθε μέρα στις 6, από το επίμονο χτύπημα του ξυπνητηριού του. Αμέσως ανοίγει το ραδιόφωνο για να ακούσει το πρόγραμμα Τοday στο 4ο πρόγραμμα του BBC. (Είναι το καλύτερο και πιο έγκυρο ενημερωτικό πρόγραμμα στο αγγλικό ραδιόφωνο και το ακούνε προπαντός όλοι εκείνοι που θεωρούνται decision makers, δηλαδή που παίρνουν αποφάσεις, που καθορίζουν και ελέγχουν καταστάσεις, που δημιουργούν, όπως λέμε, κλίμα). Ακούγοντας τα νέα και τις αναλύσεις, ο κ. Σόγιερ πλένεται, ξυρίζεται, παίρνει το μπρέκφαστ του και σπεύδει να προλάβει το λεωφορείο για το κεντρικό Λονδίνο.
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ στη δουλειά του, στους Sotheby's, είναι πάντοτε ντυμένος στην τρίχα, με το παραδοσιακό του κοστούμι Gieves & Hawkes (σήμα κατατεθέν), τα πάντοτε γυαλισμένα του παπούτσια και την σωστά δεμένη γραβάτα του. Επιπλέον, όπως διαβάζω στην εφημερίδα «Ομπσέρβερ» (απ' όπου και αλιεύω την ωραιότατη ιστορία του), ο εξαίρετος αυτός απόφοιτος της Νομικής από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πηγαίνει τακτικά στο γυμναστήριο και δύο - τρεις φορές την εβδομάδα συναντάται με τους φίλους του και πάνε μαζί σε κάποιο από τα γνωστά μπαρ του Λονδίνου. Με λίγα λόγια, ο κ. Σόγιερ ζει μιαν αρχέτυπη ζωή πρωτευουσιάνου, που έχει και καλή δουλειά. Με μια όμως εξαίρεση: όταν οι φίλοι και συνάδελφοί του επιστρέφουν στα ωραία, μοδάτα λοφτ τους στο Σόρεντιτς, ή στις μεζονέτες τους στο Νότινγκ Χιλ, αυτός κατευθύνεται σ' ένα χαντάκι, σε δάσος κοντά στην Οξφόρδη.
ΕΚΕΙ είναι το σπίτι του! Προσωρινώς. Μέσα σ' ένα χαντάκι, στο δάσος. Στις επιχειρήσεις θα το 'λεγαν downsizing. Ετσι ακριβώς το λέει κι εκείνος. Ελαχιστοποιεί, δηλαδή, τις σπατάλες του και ζει με τα άκρως απαραίτητα. Εγκατέλειψε κάθε πολυτέλεια, και βάλθηκε, ζώντας σχεδόν ασκητικά για έναν χρόνο (και πολύ καλά αντέχει μέχρι στιγμής, ζώντας στο χαντάκι του, στο δάσος κοντά στο χωριό Λούκνορ, στο Οξφορντσάιρ, από τον περασμένο Ιούνιο), να αποδείξει ότι μπορεί κάποιος, σήμερα, να ζήσει μια γεμάτη και ευχάριστη ζωή με ένα απειροελάχιστο των πραγμάτων που απολαμβάνει συνήθως. «Θέλω να κάνω και τους συμπολίτες μου να σκεφθούν πόσα αχρείαστα πράγματα καταναλώνουμε καθημερινώς. Και έχω συνειδητοποιήσει και εγώ πως μπορώ να ζήσω θαυμάσια χωρίς τηλεόραση, χωρίς καναπέ (σ.σ.: αυτά τα δύο πάνε μαζί, άλλωστε), χωρίς χαλιά, ηλεκτρισμό, καρέκλες, τραπέζι, ψυγείο και γκαρνταρόμπα με 50 πουκάμισα, από τα οποία συνήθως φορά μόνο τα 5-6», δήλωσε στην εφημερίδα «Ομπσέρβερ».
Ο ΧΙΟΥ ΣΟΓΙΕΡ τηρεί ένα ημερολόγιο -blog στο Ιντερνετ, στο οποίο καταγράφει την εμπειρία του, ζώντας έξω, στο δάσος, μέρα με τη μέρα. Η διεύθυνση είναι: ditchmonkey.blogspot.com. Λέει, σε κάποια σελίδα του: «Μερικά βράδια μένω ξύπνιος και με τα μάτια ορθάνοιχτα χαζεύω τον ουρανό. Τώρα τελευταία, το μόνο πράγμα που θα ήθελα να έχω, έτσι σαν μικρή μου πολυτέλεια, είναι ένα μικρό προβατάκι. Να το φροντίζω. Να μάθω πώς ζει». Τρελός ή όχι, αυτός ο τύπος αξίζει να τον επισκεφθείτε. Αν όχι στο χαντάκι του, τουλάχιστον στο διαδικτυακό του ημερολόγιο
Προβατίνα για παρέα θέλει?χμμμμμ....
