Φυσικά και η Κίνα είχε αξιολογότατο πολιτισμό και από τους πιο ανεπτυγμένους και βεβαίως έβγαλε τον σοφότατο Κομφούκιο. Τώρα όμως αν σε τόσους αιώνες έχουν να αναδείξουν έναν φιλόσοφο (λαός με έντονη γραπτή παράδοση, οπότε λιγότερες οι πιθανότητες να χαθούν ιστορικά πρόσωπα) τότε ας δούμε στην Αρχαία Ελλάδα μερικούς από τους φιλοσόφους
Προσωκρατική φιλοσοφία (7ος –5ος αι. π.Χ.)
Θαλής ο Μιλήσιος
Αναξίμανδρος
Αναξιμένης
Κλεόστρατος ο Αστρονόμος
Ίππων ο Σάμιος
Διογένης ο Απολλωνιάτης
Ηράκλειτος ο Εφέσιος
Κρατύλος
Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος
Αναξαγόρας ο Κλαζομένιος
Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός
Αρχύτας ο Αθηναίος
Πυθαγόρας
Πυθαγόρειοι
Πέτρων
Ίππασος ο Μεταποντίνος
Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης
Δημοκήδης
Φιλόλαος
Λύσις
Αρχύτας
Εύρυτος
Ίκέτας
Έκφαντος
Ατομικοί
Λεύκιππος
Δημόκριτος
Μητρόδωρος ο Χίος
Ανάξαρχος
Αρχέλαος
Ελεάται
Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος
Παρμενίδης ο Ελεάτης
Ζήνων ο Ελεάτης
Μέλισσος ο Σάμιος
Ορφικοί – Θεολόγοι
Φερεκύδης ο εκ Σύρου
Ακουσίλαος ο Αργείος
Θεαγένης ο Ρήγιος
Σοφισταί
Πρωταγόρας ο Αβδηρίτης
Γοργίας ο Λεοντίνος
Πρόδικος ο Κείος
Ιππίας ο Ηλείος
Αντιφών ο Αθηναίος
Θρασύμαχος ο Χαλκηδόνιος
Καλλικλής
Καλλίας ο Ιππονίκου
Εύηνος ο Πάριος
Ευθύδημος ο Χίος
Διονυσόδωρος ο Χίος
Σωκράτης 470 –399 π. Χ. ( Υπό την επιρροή του Σωκράτη. Φιλόσοφοι από 5ο αι. έως 2ο αι. π.Χ.)
Ακαδημεικοί
Αρχαία Ακαδήμεια
Πλάτων ο Αθηναίος
Σπεύσιππος
Εύδοξος ο Κνίδιος
Φίλιππος ο Οπούντιος
Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος
Ηρακλείδης ο Ποντικός
Πολέμων ο Αθηναίος
Κράτης ο Αθηναίος
Μεγαρικοί
Ευκλείδης ο Μεγαρεύς
Ευβουλίδης
Διόδωρος ο Κρόνος
Στίλπων ο Εριστικός
Φαίδων ο Ηλείος
Πλείστανος
Μενέδημος ο Ερετριεύς
Ευδαιμονικοί
Αρίστιππος ο Κυρηναίος
Αιθίοψ ο Πτολεμαεύς
Αντίπατρος ο Κυρηναίος
Αρήτη
Αρίστιππος ο Μητροδίδακτος
Θεόδωρος ο Άθεος
Αννίκερις
Ηγησίας ο Πεισιθάνατος
Ευήμερος ο Μεσσήνιος
Κυνικοί
Αντισθένης
Διογένης ο Σινωπεύς
Κράτης ο Θηβαίος
Ιππαρχία
Μητροκλής ο Μαρωνίτης
Μόνιμος ο Συρακόσιος
Περιπατητικοί
Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης
Θεόφραστος ο Λέσβιος
Εύδημος ο Ρόδιος
Αριστόξενος ο Ταραντίνος
Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος
Στράτων ο Λαμψακηνός
Φανίας Ερεσηνός
Λύκων εκ Τρωάδος
Αρίστων ο Κείος
Κριτόλαος ο εκ Φασήλιδος
Έρμιππος ο Σμυρναίος
Σωτίων ο Αλεξανδρεύς
Ανδρόνικος ο Ρόδιος
Νέα Ακαδήμεια
Αρκεσίλαος ο εκ Πιτάνης της Αιολίδος
Λακύδης ο Κυρηναίος
Καρνεάδης ο Κυρηναίος
Κλειτόμαχος ο Καρχηδόνιος
Φίλων ο Λαρισαίος
Αντίοχος ο Ασκαλωνίτης
Σκεπτικοί
Πύρρων ο Ηλείος
Τίμων ο Φλιάσιος
Αινησίδημος ο εκ Κνωσού
Αγρίππας
Επικούρειοι
Επίκουρος
Μητρόδωρος ο Λαμψακηνός
Έρμαρχος ο Μυτιληναίος
Πολύστρατος
Φιλωνίδης
Απολλόδωρος ο Κηποτύραννος
Ζήνων ο Σιδώνιος
Φαίδρος
Φιλοδημος εκ Γαδάρων
Σύρων
Λουκρήτιος
Επικούρειοι Κυνικοί
Βίων ο Βορυσθενίτης
Τέλης
Λεωνίδας
Ποσείδιππος
Μενέδημος
Μένιππος
Φοίνιξ ο Κολοφώνιος
Κερκιδάς ο Μεγαλοπολίτης
Μελέαγρος
Στωϊκοί
Αρχαία Στοά
Ζήνων ο Κιτιεύς
Κλεάνθης ο εξ Άσσου
Χρύσιππος ο Σολεύς
Αρίστων ο Χίος
Ήριλλος ο Καρχηδόνιος
Περσαίος ο Κιτιεύς
Σφαίρος ο Βοσπορίτης
Διονύσιος ο Ηρακλεώτης
Άρατος ο Σολεύς
Ζήνων ο Ταρσεύς
Διογένης ο Βαβυλώνιος
Αντίπατρος
Αρχόδημος
Ελληνορωμαϊκή φιλοσοφία ( 1ος αι π. Χ. – 2ος αι. μ. Χ.)
Αναγέννηση Πλατωνισμού
Εύδωρος ο Αλεξανδρεύς
Θράσυλλος
Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς
Θέων ο Σμυρναίος
Απουλήϊος
Γάϊος
Αλβίνος
Αττικός
Μάξιμος ο Τύριος
Κέλσος ο Πλατωνικός
Σέξτος ο Εμπειρικός
Σατουρνίνος
Φαβωρίνος εξ Αρελάτης
Νεοπλατωνικοί
Αμμώνιος Σακκάς
Ωριγένης
Ερρένιος
Λογγίνος
Πλωτίνος
Πορφύριος
Ιάμβλιχος
Αιδέσιος
Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ
Σώπατρος
Σαλλούστιος
Ευνάπιος
Πλούταρχος ο Αθηναίος
Συριανός
Θέων ο Αλεξανδρεύς
Υπατία
Συνέσιος
Ιεροκλής
Νεμέσιος
Ασκληπιόδοτος
Ολυμπιόδωρος
Αμμώνιος
Ιωάννης ο Φιλόπονος
Πρόκλος
Μαρίνος
Ισίδωρος
Στοβαίος
Δαμάσκιος
Σιμπλίκιος
Νεοπυθαγόριοι
Νιγίδιος Φίγουλος
Σέξτιος
Απολλώνιος ο Τυανεύς
Μοδεράτος εκ Γαδάρων
Νικόμαχος Γερασηνός
Νουμήνιος
Φιλόστρατος
Αρποκρατίων ο Αργείος
Κρόνιος
Νεότεροι Επικούρειοι
Διογενιανός
Διογένης ο Οινοανδεύς
Κέλσος ο Επικούρειος
Νεότεροι Κυνικοί
Οινόμαος εκ Γαδάρων
Δημώναξ
Περεγρίνος
Δίων ο Χρυσόστομος
Μάξιμος
Νεοαριστοτελικοί
Αριστοκλής ο Μεσσήνιος
Αλέξανδρος ο Αφροδισεύς
Κλαύδιος Πτολεμαίος
Κλαύδιος Γαληνός
Ανατόλιος Αλέξανδρεύς
Θεμίστιος
Μέση Στοά
Παναίτιος ο Ρόδιος
Μνήσαρχος
Εκάτων ο Ρόδιος
Απολλόδωρος ο Αθηναίος
Ποσειδώνιος
Νέα Στοά
Άρειος Δίδυμος
Μουσώνιος Ρούφος
Ηράκλειτος
Άτταλος
Σενέκας
Επίκτητος
Μάρκος Αυρήλιος
Εκλεκτικοί
Αριστόβουλος ο Ιουδαίος
Βόηθος ο Σιδώνιος
Κικέρων Ουάρρων
Ποτάμων ο Αλεξανδρεύς
Σωτίων ο Αλεξανδρεύς
Αέτιος
Λουκιανός ο Σαμοσατεύς
Διογένης ο Λαέρτιος
Ιουδαιοελληνική φιλοσοφία
Φίλων ο Αλεξανδρεύς
Θέλετε να πιάσουμε τις θετικές επιστήμες? ας αρχίσουμε με ονόματα
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγαθοκλής ο Κορίνθιος, Αγάθων ο Κορίνθιος, Αγαμήδης ο Αρχιτέκτων, Αγασικράτης ο Κορίνθιος, Άγναπτος ο Αρχιτέκτων, Αλκαμένης ο Αθηναίος, Αμμώνιος ο Αρχιτέκτων, Αναξικράτης ο Μηχανικός, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιμαχίδης ο Αρχιτέκτων, Αντιστάτης ο Αθηναίος, Αντίφιλος ο Αρχιτέκτων, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Απολλώνιος ο Αλεξανδρεύς, Απολλώνιος o
Αρχιτέκτων, Αρισταίνετος ο Κυζικηνός, Αρίστανδρος ο Μεγαλοπολίτης, Αρκέσιος ο Τραλλιανός, Αρχέδημος ο Θηραίος, Αρχίας ο Κορίνθιος, Αρχίλοχος ο Αθηναίος, Ασκληπιάδης ο Κυζικηνός, Ασκληπιάδης ο Λαμψακηνός, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός, Απαίος ο Μύσιος, Βαθυκλής ο Μαγνήσιος, Βούπαλος ο Χίος, Γιτιάδας ο Σπαρτιάτης, Γοργώνιος ο Αντιοχεύς, Δαίδαλος ο Αθηναίος, Δάφνις ο Μιλήσιος, Δεινοκράτης ο Ρόδιος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δεξιφάνης ο Κνίδιος, Δημήτριος ο Εφέσιος, Δημοκλής ο Αρχιτέκτων, Δημοκόπος ο Συρακούσιος, Διοκλής ο Ρήγιος, Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Διονύσιος ο Τμώλειος, Δίων ο Ιταλικός, Επικλής ο Συρακούσιος, Επικράτης ο Βυζάντιος, Ερμογένης ο Πριηνεύς, Ερμόδωρος ο Σαλαμίνιος, Ερμοκρέων ο Αρχιτέκτων, Ερμων ο Αρχιτέκτων, Ευθύδομος ο Αθηναίος, Ευπόλεμος o Αργείος, Ζήνων ο Κιτιεύς, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Λίβυος, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδοτος ο Αρχιτέκτων, Θεόδωρος ο Σάμιος, Θεόδωρος ο Φωκαεύς, Θέρσιλος ο Μεγαλοπολίτης, Θρασυμήδης ο Πάριος, Ικτίνος o Αθηναίος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ισίδωρος ο Νεώτερος, Ισίδωρος ο Πρεσβύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Κάλαισχρος ο Αρχιτέκτων, Καλλικράτης ο Αθηναίος, Καλλίμαχος ο Αθηναίος, Καλλίνος ο Κορίνθιος, Καρπίων ο Αρχιτέκτων, Κηφισόδοτος ο Αθηναίος, Κλεισθένης ο Ερετριεύς, Κλεομένης ο Συρακούσιος, Κλέων ο Σπαρτιάτης, Κόροιβος ο Αρχιτέκτων, Κύρος ο Ιταλικός, Λάκρατης ο Αρχιτέκτων, Λεωνίδας ο Νάξιος, Λίβων ο Ηλείος, Μεγακλής ο Αρχιτέκτων, Μελάνιππος ο Αρχιτέκτων, Μένεσθης o Αρχιτέκτων, Μεταγένης ο Κνώσσιος, Μεταγένης ο Ξυπέτιος, Μνησικλής ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ξενόδωρος ο Κορίνθιος, Ξενοκλής ο Χολαργεύς, Παιώνιος ο Εφέσιος, Παρμενίων ο Μακεδών, Περίπας ο Μηχανικός, Ποθαίος ο Συρακούσιος, Πολύκλειτος ο Αργείος, Πόντιος ο Αλεξανδρεύς, Πορίνος ο Αρχιτέκτων, Πυθέος ο Αλικαρνασσεύς, Πύρρος ο Αρχιτέκτων, Ροίκος ο Φιλαίου, Σάτυρος ο Πάριος, Σκόπας ο Πάριος, Σμίλις ο Αγινεύς, Σπίνθαρος ο Κορίνθιος, Σώατρατος ο Κνίδιος, Τηλεκλής ο Σάμιος, Τηλεφάνης ο Φωκαεύς, Τροφώνιος ο Αρχιτέκτων, Φανέας o Δήλιος, Φίλαγρος ο Αρχιτέκτων, Φιλίσκος ο Αρχιτέκτων, Φιλοκλής ο Αχαρνεύς, Φίλων ο Ελευσίνιος, Χάρης ο Λίνδιος, Χειροκράτης ο Εφέσιος, Χερσίφρων ο Κνώσσιος.
ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΙ
Αγλαονίκη η Θεπαλίς, Αγρίππας ο Βιθύνιος, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Αντίπατρος ο Τύριος, Απολλώνιος ο Λαοδικείας, Απολλώνιος ο Μύνδιος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρίσταρχος ο Σάμιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρίστυλλος ο Σάμιος, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Αχιλλεύς Τάτιος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαμάσκιος ο Δαμασκηνός, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Δημόφιλος ο Αστρονόμος, Δικαίαρχος ο Μεσσήνιος, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Δωρόθεος ο Σιδώνιος, 'Εκφαντος ο Κροτωνιάτης, Ελικών ο Κυζικηνός, Επιγένης ο Βυζάντιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Επιμενίδης o Κρης, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ηλιόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Ηρακλείδης ο Ποντικός, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Ηφαιστίων ο Θηβαίος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεανώ η Θουρία, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόφιλος ο Εδεσσαίος, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θράσυλλος ο Αλεξανδρεύς, lκέτας ο Συρακούσιος, Ιουλιανός ο Λαοδικεύς, Ιουλιανός ο Αυτοκράτωρ, Ιππαρχος ο Ρόδιος, Ιππίας ο Μηχανικός, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ιωάννης Μαλάλας, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάλλιππος ο Κυζικηνός, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλεόστρατος ο Τενέδιος, Κόνων ο Σάμιος, Κριτόδημος ο Αλεξανδρεύς, Κρίτων ο Νάξιος, Λεπτίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξέναρχος ο Σελεύκειος, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παύλος ο Αλεξανδρεύς, Πορφύριος ο Τύριος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σωσιγένης o Αλεξανδρεύς, Σωσιγένης ο Περιπατητικός, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος o Λοκρός, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Σύριος, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Χαλκίδιος ο Αστρονόμος, Χάρμανδος ο ΜαΘηματικός.
ΒΙΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Βόλος ο Μενδήσιος, Ιππων ο Σάμιος.
ΒΟΤΑΝΟΛΟΓΟΙ
Αισχυλίδης ο Αθηναίος, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Αρατος ο Σολεύς, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Διοκλής ο Καρύστιος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διοσκορίδης ο Πεδάνιος, Κάσσιος ο Ιτυκαίος, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Πάμφιλος ο Αλεξανδρεύς, Φανίας ο Ερέσιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΓΕΩΓΡΑΦΟΙ - ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΟΙ
Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, Αγαθήμερος ο Ορθωνος, Αγαθοδαίμων ο Αλεξανδρεύς, Αγαθοκλής ο Μιλήσιος, Αγαθοκλής ο Χίος, Αγάθων ο Σάμιος, Αγάκλυτος ο Περιηγητής, Αθηνόδωρος ο Αγχιαλεύς, Ακέσανδρος ο Κυρηνεύς, Ακεστόδωρος ο Μεγαλοπολίτης, Ακουσίλαος ο Αργείος, Αλέξανδρος ο Λύχνος, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αλέξανδρος ο Πολυίστωρ, Αλκέτας ο Περιηγητής, Αμμιανός ο Αντιοχεύς, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύντας ο Βηματιστής, Αναξικράτης ο Εξερευνητής, Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Ανδροίτας ο Τενέδιος, Ανδροσθένης ο Θάσιος, Ανδρων ο Αλικαρνασσεύς, Ανδρων ο Τήιος, Αντιφάνης ο Θραξ Αντώνιος Διογένης, Απελλάς ο Κυρηναίος, Απελάς ο Ποντικός, Απίων ο Πλειοστονίκης, Απολλόδωρος ο Αθηναίος, Απολλωνίδης ο Νικαεύς, Απολλώνιος ο Ρόδιος, Απολλώνιος ο Τυανεύς, Αππιανός ο Αλεξανδρεύς, 'Αρατος ο Κνίδιος, Αρισταγόρας ο Μιλήσιος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστοκράτης ο Σπαρτιάτης, Αρμενίδας o Θηβαίος, Αρριανός ο εκ Νικομηδείας, Αρτεμίδωρος ο Εφέσιος, Αρχίας o Πελλαίος, Αρχίλοχος ο Πάριος, Ασκληπιάδης ο Κύπριος, Αυτόλυκος ο Πιταναίος, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίων ο Αβδηρίτης, Βίων ο Σολεύς, Βωτθαίος o Γεωγράφος, Γέμινος ο Ρόδιος, Δαίμαχος ο Πλαταιεύς, Δημήτριος ο Καλλατιανός, Δημήτριος ο Σκήψιος, Δημοδάμας ο Μιλήσιος, Δικσίαρχος ο Μεσσήνιος, Διογένης ο Κυζικηνός, Διογένης ο Σικυώνιος, Διόδωρος ο Περιηγητής, Διόδωρος ο Σάμιος, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Βυζάντιος Διονύσιος ο Καλλιφώντος, Διονύσιος ο Περιηγητής, Διονύσιος ο Ρόδιος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Εκαταίος ο Αβδηρίτης, Εκαταίος ο Ερετριεύς, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Εκαταίος ο Τήιος, Ελλάνικος ο Λέσβιος, Ερατοσθένης ο Κυρηναίος, Ερμιππος ο Καλλιμάχειος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Εύδοξος ο Κυζικηνός, Εύδοξος ο Ρόδιος, Ευήμερος ο Μεσσήνιος, Ευθυμένης ο Μασσαλιώτης, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Ευσέβιος ο Καισαρεύς, Εφορός ο Κυμαίος Ζήμαρχος
ο Κιλίκιος, Ζηνοθέμις ο Γεωγράφος, Ζώπυρος ο Αλεξανδρεύς, Ηλιόδωρος o Αθηναίος, Ηρακλείδης ο Κριτικός, Ηρακλείδης ο Στρατηγός, Ηρόδοτος ο Αλικαρνασσεύς, Ηρωδιανός ο Αντιόχειος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεοδόσιος o
Τριπολίτης, Θεόπομπος ο Χίος, Ιάμβουλος ο Σύριος, Ιππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππύς ο Ρήγιος, Ισίδωρος ο Χαρακηνός, Ιστρος ο Καλλιμάχειος Ιωάννης Μαλάλας, Κλείταρχος ο Μακεδών, Κλεομήδης ο Κοσμογράφος, Κλέων ο Σικελιώτης, Κόνων ο Σάμιος, Κοσμάς ο Ινδοκοπλεύστης, Κράτης ο Μαλλώτης, Κτησίας ο Κνίδιος, Κτησιφών ο Γεωγράφος, Κωλαίος ο Σάμιος, Λύκος ο Ρηγίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης, Μαρσύας ο Πελλαίος, Μεγασθένης ο Ιων, Μενεκλής ο Αθηναίος, Μενεκράτης ο Ελαϊτης, Μένιππος ο Περγαμεύς, Μνασέας ο Πατρεύς, Νέαρχος ο Κρης, Νίκανδρος ο Θυατειρηνός, Νικίας ο Μαλλώτης, Νύμφις ο Ηρακλειώτης Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναγόρας ο Ηρακλειώτης, Ξενοφάνης ο Κολοφώνιος, Ξενοφών o Αθηναίος, Ξενοφών ο Λαμψακηνός, 'Ομηρος, Ονησίκριτος ο Αιγινεύς Οφέλας ο Κυρηναίος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Πατροκλής ο Μακεδών, Παυσανίας ο Περιηγητής, Πλάτων ο Αθηναίος, Πλούταρχος ο Χαιρωνεύς, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολέμων ο Περιηγητής, Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης, Πολύκλειτος ο Λαρισαίος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς, Προκόπιος ο Καισαρεύς, Πρωταγόρας ο Περιηγητής, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Ριανός ο Βηναίος, Σεραπίων ο Αντιοχεύς, Σιμμίας ο Ρόδιος, Σιμωνίδης ο Μεροεύς, Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, Σκύμνος ο Χίος, Στέφανος ο Βυζάντιος, Στράβων ο Αμάσειος, Σωκράτης ο Αργείος, Σώσανδρος ο Κυβερνήτης, Τεύκρος ο Κυζικηνός, Τίμαιος ο Ταυρομένιος, Τιμοσθένης ο Ρόδιος, Τιμοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Φερεκύδης ο Αθηναίος, Φιλήμων ο Περιηγητής, Φίλων ο Γεωγράφος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χάρων ο Λαμψακηνός.
ΓΕΩΠΟΝΟΙ - ΦΥΤΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο Χίος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αισχρίων ο Γεωπόνος Αμερίας ο Μακεδών, Ανατόλιος ο εκ Βυρηττού, Αντίγονος ο Κυμαίος, Απολλόδωρος ο Λήμνιος, Αριστοφάνης ο Μαλλώτης Αρχύτας ο Γεωπόνος, 'Ατταλος ο Φιλομήτωρ, Βίων ο Σολεύς, Βόλος ο Μενδήσιος, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοφάνης ο Νικαεύς, Επιγένης ο Ρόδιος, Ησίοδος ο Ασκραίος, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Μενέστωρ ο Συβαρίτης, Νίκανδρος o Κολοφώνιος, Φλωρεντίνος ο Γεωπόνος, Χρύσιππος ο Κνίδιος.
ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΙ
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αρχέστρατος ο Γελώος, Ηγήσιππος ο Ταραντίνος.
ΖΩΟΛΟΓΟΙ - ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΙ
Αγαθοκλής ο εξ Ατρακτος, Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Αιλιανός ο Σοφιστής, Αλέξανδρος ο Μύνδιος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης o Βυζάντιος, Δίφιλος ο Λαοδικεύς, Δωρίων ο Ιχθυολόγος, Μενεκράτης ο Εφέσιος, Οππιανός ο Απαμεύς, Οππιανός ο Κιλίκιος, Τιμόθεος ο Γαζαίος.
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ
Αγάθαρχος ο Σάμιος, Αγησίστρατος ο Σπαρτιάτης, 'Αδραστος ο Αφροδισιεύς, Αθήναιος ο Κυζικηνός, Αθήναιος ο Τακτικός, Αίθρα η Τροιζηνία Αισχύλος ο Αστρονόμος, Αλέξανδρος ο Πλευρώνιος, Αμμώνιος ο Αλεξανδρεύς, Αμύκλας ο Ηρακλιώτης, Ανατόλιος ο Αλεξανδρεύς, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Αντιφών ο Αθηναίος, Απολλώνιος ο Περγαίος, Αρατος ο Σολεύς, Αρετή η Κυρηνεία, Αριγνώτη η Σαμία, Αρισταίος ο Κορτωνιάτης, Αρισταίος o Πρεσβύτερος, Αριστείδης ο Σάμιος, Αριστόθηρος ο Αλεξανδρεύς, Αριστόξενος ο Ταραντίνος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αριστοφάνης ο Γεωμέτρης, Αρχιμήδης ο Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιάδης ο Αλεξαν-
δρεύς Ασκληπιός ο Τραλλεύς, 'Ατταλος ο Ρόδιος, Αυτόλυκος ο Πιτανεύς, Βασιλείδης ο Τύριος, Βίων ο Αβδηρίτης, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βούθηρος o Κυζικηνός, Βρύσων ο Ηρακλειώτης, Βόλος ο Μενδήσιος, Γέμινος ο Ρόδιος,
Δαμώ η Κροτωνία, Δεινόστρατος ο Γεωμέτρης, Δημήτριος ο Αθηναίος, Δημήτριος ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Λάκων, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Διονύσιος ο Αλεξανδρεύς,
Διονύσιος ο Κυρηναίος, Διονυσόδωρος ο Αμάσειος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Διόφαντος ο Αλεξανδρεύς, Δίων ο Νεαπολίτης, Δομνίνος ο Λαρισσαίος, Δοσίθεος ο Πηλούσιος, Ελίκων ο Κυζικηνός, Επιμενίδης ο Κρής, Ερμείς
ο Αθηναίος, Ερμότιμος ο Κολοφώνιος, Ερμόφιλος ο Τυφλός, Ερυκηνός ο Σικελιώτης, Εύδημος ο Ρόδιος, Εύδοξος ο Κνίδιος, Ευκλείδης ο Αλεξανδρεύς, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Εχεκράτης ο Φλιούντιος, Ζηνόδωρος ο Γεωμέτρης, Ζήνων ο Ελεάτης, Ηλιόδωρος ο Λαρισαίος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεαίτητος Αθηναίος, Θεανώ η Θουρία, Θεμιστόκλεια η Δελφίς, Θεοδόσιος ο Τριπολίτης, Θεόδωρος ο Κυρηναίος, Θεόδωρος ο Σολεύς, Θεόφραστος ο Ερέσιος, Θεύδιος ο Μάγνης, Θέων ο Αλεξανδρεύς, Θέων ο Σμυρναίος, Θυμαρίδας ο Πάριος, Ιάμβλιχος ο Χαλκιδηνός, Ίππαρχος ο Ρόδιος, 'Ιππασος ο Μεταποντίνος, Γππίας ο Ηλείος, Ιππόδαμος ο Χίος, Ιππόνικος ο Πιταναίος, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Φιλόπονος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κόνων ο Σάμιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεπίνης ο Αλεξανδρεύς, Λεωδάμας ο Θάσιος, Λέων ο Βυζάντιος, Λέων ο Μαγνήσιος, Λεωνίδας ο Αλεξανδρεύς, Λύσις ο Ταραντίνος, Μαρίνος ο Τύριος, Μαρίνος ο Φλάβιος, Μέναιχμος ο Θράξ, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Μέτων ο Αθηναίος, Μητρόδωρος ο Χίος, Μνασέας ο Πατρεύς, Μοίρις ο Γεωμέτρης, Ναυκράτης ο Περγαμεύς, Νεοκλείδης ο Γεωμέτρης, Νικόμαχος ο Γερασηνός, Νικομήδης ο Αλεξανδρεύς, Νικοτέλης ο Κυρηναίος, Νίκων ο Περγαμεύς, Ξενοκράτης ο Χαλκηδόνιος, Οινοπίδης ο Χίος, Παναίτιος ο Ρόδιος Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίων ο Μακεδών, Περικτιόνη η Αθηναία, Περοεύς ο Γεωμέτρης, Πλάτων ο Αθηναίος, Πολέμαρχος ο Κυζικηνός, Πολυγνώτη η Πυθαγόρειος, Πορφύριος ο Τύριος, Πρόκλος ο Λύκιος, Πτολεμαίος Κλαύδιος, Πυθαγόρας ο Σάμιος, Πυθαίς η Ζηνοδώρου, Πυθέας ο Μασσαλιώτης, Σέλευκος ο Σελεύκειος, Σέξτος ο Εμπειρικός, Σεραπίων o Αντιοχεύς, Σερήνος ο Αντινοεύς, Σιμπλίκιος ο Κιλίκιος, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σπεύσιππος ο Αθηναίος, Σπόρος ο εκ Νικαίας, Στράτων ο Λαμψακηνός, Συριανός ο Αλεξανδρεύς, Σωκράτης ο Αθηναίος, Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς, Τίμαιος ο Λοκρός, Τυμίχα η Σπαρτιάτις, Υπατία η Γεωμετρική, Υψικλής ο Αλεξανδρεύς, Φίλιππος ο Μενδαίος, Φίλιππος ο Οπούντιος Φιλόδημος ο Γαδαρεύς, Φιλόλαος ο Ταραντίνος, Φίλων ο Τυανεύς, Φιλωνίδης ο Λαοδικεύς, Χάρμανδρος ο Μαθηματικός.
ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΟΙ
Γλαύκος ο Χίος, Γόργος ο lάσιος, Φίλων ο Μεταλλουργός.
ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αρατος ο Σολεύς, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Βόηθος ο Σιδώνιος, Επίκουρος ο Σάμιος, Ευκτήμων ο Αθηναίος, Εύδοξος ο Κνίδιος, 'lππαλος ο Κυβερνήτης, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ποσειδώνιος ο Απαμεύς.
ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ
Αγησίστρατος ο Σπαρτιατης, Αθήναιος ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Ανεξικράτης ο Μηχανικός, Ανάχαρσις ο Σκύθης, Ανδρόνικος ο Κυρρήστης, Ανθέμιος ο Τραλλιανός, Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός, Αριστόβουλος o
Κασσανδρεύς, 'Αρπαλος ο Σάμιος, Αρτέμων ο Κλαζομενεύς, Αρχιμήδης o Συρακούσιος, Αρχύτας ο Ταραντίνος, Ασκληπιόδωρος ο Μηχανικός Απαίος ο Μύσιος, Αυξέντιος ο Αδανεύς, Βαίτων ο Βηματιστής, Βίτων ο Τακτικός,
Δαίδαλος ο ΑΘηναίος, Δεινοχάρης ο Αλεξανδρεύς, Δημήτριος ο Πολιορκητής, Δημόκλειίος ο Εφευρέτης, Δημομέλης ο Παιανιεύς, Διάδης ο Πελλαίος, Δίδυμος ο Μηχανικός, Διογένης ο Κυζικηνός, Διονύσιος ο Πολιορκητής, Διονύσιος ο Πρεσβεύτερος, Διονυσόδωρος ο Μήλιος, Δωρίων ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Επίμαχος ο Αθηναίος, Ευπαλίνος ο Μεγαρεύς, Ευρυκλής ο Σπαρτιάτης, Ευτόκιος ο Ασκαλώνιος, Ζώπυρος ο Ταραντίνος, Ηγήτωρ ο Βυζάντιος, Ηρακλείδης ο Μηχανικός, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Ηρων ο Λίβυος, Θαλής ο Μιλήσιος, Θεόδωρος ο Σάμιος, Ιππίας ο Μηχανικός Ισίδωρος ο Αβυδηνός, Ισίδωρος ο Πρεσβεύτερος, Ιωάννης ο Βυζάντιος, Καλλίας ο Ρόδιος, Κάρπος ο Αντιοχεύς, Κλεόδημος ο Βυζάντιος, Κλεόξενος o Μηχανικός, Κράτης ο Μαλλώτης, Κράτης ο Ολύνθιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Μανδροκλής ο Σάμιος, Μέτων ο Αθηναίος, Νικωνίδας ο Θεσσαλός, Νυμφόδωρος ο Συρακούσιος, Ξεναίος ο Μηχανικός, Ονήσανδρος ο Στρατηγικός, Πακόνιος ο Εφέσιος, Πάππος ο Αλεξανδρεύς, Περίανδρος ο Κορίνθιος, Περίπας ο Μηχανικός, Πεφρασμένος ο Τύριος, Πολέμων ο Περηγητής, Πολύειδος ο Μηχανικός, Σκοπίνας ο Συρακούσιος, Σώστρατος ο Κνίδιος, Τρύφων ο Αλεξανδρεύς, Φαίαξ ο Ακραγαντίνος, Φίλων ο Βυζάντιος, Φιλωνίδης ο Χερσονάσιος, Χαιρεφάνης ο Ευβοεύς, Χαρίας ο Μακεδών, Χάρων ο Μαγνήσιος, Χρύσης ο Αλεξανδρεύς.
ΝΑΥΠΗΓΟΙ
Αμεινοκλής ο Κορίνθιος, Αρχίας ο Κορίνθιος.
ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΟΙ
Δράκων ο Κερκυρεύς, Νικίας ο Μαλλώτης, Σώτακος ο Καρύστιος.
ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Αιλιανός ο Τακτικός, Αινείας ο Τακτικός, Σκληπιάδης ο Αλεξανδρεύς, Πολύαινος ο Μακεδών.
ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ
Αθήναιος ο Απαλικός, Αλέξανδρος ο Τραλλιανός, Ανδρόμαχος ο Νεώτερος, Ανδρόμαχος ο Πρεσβύτερος, Απολλόδωρος ο Ιολόγος, Αρχιγένης ο Απαμεύς, Ασκληπιάδης ο Φαρμακίων, Δίδυμος ο Αλεξανδρεύς, Διοσκορίδης o
Πεδάνιος, Εύδημος ο Αθηναίος, Εύδημος ο Χίος, Ηρακλείδης ο Ταραντίνος, Κλέων ο Κυζικηνός, Κρατεύας ο Ριζοτόμος, Κρίτων ο Φαρμακοποιός, Μενεκρατης ο Ρωμαίος, Νίκανδρος ο Κολοφώνιος, Ορειβάσιος ο Περγαμεύς, Σεραπίων ο Αλεξανδρεύς, Φιλίνος ο Κώος, Φίλων ο Ταρσεύς.
ΦΥΣΙΚΟΙ
Αέτιος ο Αντιοχεύς, Αλκμαίων ο Κροτωνιάτης, Αναξαγόρας ο Κλαζομενεύς, Αναξιμένης ο Μιλήσιος, Αντιφών ο Αθηναίος, Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης, Αρριανός ο Μετεωρολόγος, Αρχέλαος ο Αθηναίος, Ασκληπιόδοτος ο Αλεξανδρεύς, Βόηθος ο Σιδώνιος, Βόλος ο Μενδήσιος, Δαμιανός ο Ηλιοδώρου, Δημόκριτος ο Αβδηρίτης, Διογένης ο Απολλωνιάτης, Διόδωρος ο Αλεξανδρεύς, Διοκλής ο Αλεξανδρεύς, Εμπεδοκλής ο Ακραγαντίνος, Ζηνόθεμις
ο Γεωγράφος, Ηράκλειτος ο Εφέσιος, Ηρων ο Αλεξανδρεύς, Θαλής ο Μιλήσιος, Ιππόδαμος ο Μιλήσιος, Ιππων ο Σάμιος, Κλεάνθης ο 'Ασσιος, Κτησίβιος ο Αλεξανδρεύς, Λεύκιππος ο Μιλήσιος, Μενέλαος ο Αλεξανδρεύς, Παρμενίδης ο Ελεάτης, Στράτων ο Λαμψακηνός, Σώτακος ο Καρύστυος.
ΧΗΜΙΚΟΙ
Αντίοχος ο Επιφανής, Δημόκριτος ο Μυσταγωγός, Ζώσιμος ο Πανοπολίτης, Κλεοπάτρα η Αλεξανδρίς, Κλεοπάτρα η Φιλοπάτωρ, Μιθριδάτης ο Ευπάτωρ, Ολυμπιόδωρος ο Θηβαίος, Συνέσιος ο Κυρηναίος.
Ο Κατάλογος προέρχεται από το βιβλίο
'ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ'
του Κ. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ εκδόσεις ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
Ας δούμε μερικά ονοματα και την αντίστοιχη συνείσφορά τους
ΘΑΛΗΣ ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (640-546 π.Χ.).
Σε όλη την αρχαιότητα θαυμάζονταν ως μεγάλος σοφός, με αποτέλεσμα περί το 582 π.Χ. να χαρακτηριστεί σαν ο πρώτος σοφός του Ελληνισμού.
Στα Μαθηματικά συνεισέφερε με τις μελέτες του στην Γεωμετρία και την Αστρονομία. Ειδικότερα η προσφορά του κατά τομέα ήταν η παρακάτω:
Στην ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
Εισήγαγε την έννοια των παραλλήλων ευθειών.
Εισήγαγε την έννοια των γωνιών και τα πρώτα τους θεωρήματα.
Μελέτησε τους Σκιοθηρικούς γνώμονες και τα τρίγωνά τους με τις σκιές τους.
Εισήγαγε την απόδειξη των γεωμετρικών προτάσεων, στηριγμένη σε ορισμούς, αξιώματα και κοινές έννοιες της Λογικής.
Ανακάλυψε κριτήρια ισότητας και ομοιότητας τριγώνων.
Ανακάλυψε το ομώνυμό του, Θεώρημα του Θαλή.
Ανακάλυψε το θεώρημα της γωνίας της εγγεγραμμένης στο Ημικύκλιο.
Εκτιμάται ότι ανακάλυψε το θεώρημα των τριών γωνιών τριγώνου.
Υπολόγισε με όμοια τρίγωνα το 'Yψος των Πυραμίδων (περί το 565 π.Χ.).
Υπολόγισε με όμοια τρίγωνα την απόσταση πλοίου από το λιμάνι.
Στην ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ
Ανακάλυψε (με σκιοθηρικό γνώμονα) την ανισότητα των εξαμήνων (θερινού και χει-μερινού).
Μέτρησε τη διάρκεια του έτους (365 ημέρες).
Μελέτησε τις τροπές και τις ισημερίες του 'Hλιου και ανέπτυξε μεθόδους εντοπισμού των αντίστοιχων ημερών μέσα στο έτος.
Ανέπτυξε μέθοδο υλοποίησης στο έδαφος της ακριβούς διεύθυνσης Βορράς-Νότος.
Εκτιμάται ότι πρόβλεψε μία έκλειψη Ηλίου (Μάιος 585 π.Χ.).
'Eγραψε τα βιβλία 'Περί Τροπής και Ισημερίας' και 'Ναυτική Αστρολογία'.
Οι ενασχολήσεις αυτές οδήγησαν στην ανάπτυξη της Ελληνικής Θεωρητικής Γεωμετρίας και στην απόσπασή της από το σύνολο των εμπειρικών γνώσεων των τεχνών της ζωής.
Βασική του αρχή, για την προέλευση του κόσμου, ήταν η παραδοχή ότι τα πάντα προέρχονται από το ΝΕΡΟ. Η πρωτοπόρα αυτή άποψη για την ενιαία υλική βάση του Σύμπαντος, τον οδήγησε στην δεύτερη βασική του εκτίμηση ότι η Γη μας είναι επίπεδη και επιπλέει στα νερά του μεγάλου Ω-κεανού.
Το σύνολο του έργου του προκάλεσε τον θαυμασμό όλων των Προσωκρατικών Φιλοσόφων, οι οποίοι από τον Θαλή και μετά θεωρούσαν υποχρέωσή τους να καταθέτουν γραπτά τις απόψεις τους, για τα τότε ερωτήματα, σε έργα με τον συνήθη τίτλο 'Περί Φύσεως'. Έτσι από τον Θαλή και μετά όλοι οι Προσωκρατικοί Φιλόσοφοι χαρακτηρίστηκαν ως 'Φυσικοί'.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ
Έζησε στο διάστημα (611-546 π.Χ.).
'Ηταν συγγενής και μαθητής του Θαλή, από τον οποίο κληρονόμησε την αγάπη στην ορθολογική έρευνα του κόσμου μας και την κατάκτη-ση της τεκμηριωμένης γνώσης.
Η προσφορά του στη Γεωμετρία, τη Γεωγραφία και την Αστρονομία ήταν η εξής:
'Eγραψε το πρώτο βιβλίο θεωρητικής γεωμετρίας, με τις γνώσεις του δασκάλου του και ασφαλώς τις δικές του.
Ανέπτυξε μαθηματικές μεθόδους μετρήσεων, με τη βοήθεια των σκιοθηρικών γνωμόνων και των σκιών τους.
Σχεδίασε πρώτος παγκόσμιο χάρτη του γνωστού τότε κόσμου με μορφή κυκλικού 'πίνακα'.
Υπολόγισε, για πρώτη φορά με μαθηματική μέθοδο, την απόσταση του Ήλιου και της Σελήνης από τη Γη.
Απόδειξε, με κάποιο συλλογισμό που δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, ότι η Γη μας είναι μετέωρη στο κέντρο του Σύμπαντος, με σχήμα κυλινδρικό και κατοικημένη την πάνω βάση της.
Για τα μεγάλα ερωτήματα της εποχής του έγραψε το έργο 'Περί Φύσεως', στο οποίο ανέ-πτυσσε τη βασική του αρχή της δημιουργίας, σύμφωνα με την οποία 'Τα πάντα γεννώνται από το ΑΠΕΙΡΟ' (απέραντη, αραιή και απροσδιόριστη υλική οντότητα). Στο έργο του αυτό ανάμεσα στα άλλα διατύπωσε για πρώτη φορά την άποψη ότι 'η ζωή στη Γη μας και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι προϊόν της εξέλιξης των ειδών'. Όλα αυτά, μαζί με όσα εμείς αγνοούμε, τον κατάταξαν μεταξύ των πρωτοπόρων της Φυσικής Φιλοσοφίας και της Ιωνικής Σχολής.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ο ΣΑΜΙΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (580-500 π.Χ.).
Ιδρυτής του πρώτου συστηματικού πανεπιστημίου του κόσμου, στον Κρότωνα της Ιταλίας. Το πανεπιστήμιο αυτό ήταν ένα πολιτικο-θρησκευτικό ίδρυμα, με πολιτικούς κυρίως στόχους, στο οποίο ανάμεσα στα άλλα μελετήθηκαν και αναπτύχθηκαν η Αριθμητική και η Γεωμετρία.
Οι πληροφορίες για τη ζωή και τη δράση του ίδιου του Πυθαγόρα είναι αμφιλεγόμενες, αν και γράφτηκαν περί τις 15 βιογραφίες του.
Βέβαιο είναι ότι οι προσωπικές του προσφορές στα Μαθηματικά ήταν:
Το περίφημο θεώρημα, που φέρει το όνομά του. Αγνοούμε την απόδειξη που έδωσε ο ίδιος, ενώ γνωρίζουμε ότι αυτή διέφερε από εκείνη του Ευκλείδη.
Η ανακάλυψη μερικών Πυθαγόρειων τριάδων, δηλαδή τριάδων ακεραίων αριθμών, που επαληθεύουν την ισότητα του θεωρήματός του.
Η ανακάλυψη των ασυμμέτρων μεγεθών. Το γεγονός αυτό κλόνισε το αριθμητικό δόγμα του, ότι τα 'πάντα είναι αριθμοί' (δηλ. αριθμήσιμα με τους γνωστούς τότε αριθμούς, τους ακέραιους και τα κλάσματα).
Η κατασκευή και μελέτη τουλάχιστον των τριών από τα πέντε κανονικά πολύεδρα (τετράεδρο, κύβο, δωδεκάεδρο).
Η κατασκευή της μουσικής κλίμακας. Μελέτη των λόγων της 4-χορδης λύρας και δημιουργία κανόνων κατασκευής της 8-χορδης λύρας.
Εκτός αυτών σημαντική πρέπει να ήταν και η συμβολή του στις προτάσεις του βιβλίου ΙΙ των Στοιχείων (θεωρείται ολόκληρο πυθαγόρειο) και στην κατασκευή της λύσης δευτεροβάθμιας εξίσωσης (και εκείνης της χρυσής τομής).
Μεγάλη πρέπει να ήταν και η συμβολή του στην Αριθμητική (θεωρία των Αριθμών). Ειδικότερα σε θεωρήματα ακεραίων αριθμών και στην μελέτη των αριθμητικών προόδων.
Σήμερα είναι βέβαιο ότι ο Πυθαγόρας υπήρξε μεγάλη μαθηματική προσωπικότητα και ότι με τις έρευνες και το Πανεπιστήμιό του συνέβαλε στο άλμα των αρχαίων ελληνικών μαθηματικών. Η περίεργη μυστικότητα όμως, που διέπνεε το σύλλογο, έγινε αιτία να μην πληροφορηθούν οι βιογράφοι τα προσωπικά επιτεύγματα του ίδιου και έτσι να αγνοούμε σήμερα το δικό του έργο, το οποίο ασφαλώς θα ήταν σημαντικότατο.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΦΙΛΟΛΑΟΣ ο ΚΡΟΤΩΝΙΑΤΗΣ
'Eζησε στο διάστημα (480-400 π.Χ.).
Κορυφαίος Πυθαγόρειος των μέσων του 5 αι. π.Χ., εποχής κατά την οποία διαλύθηκε βιαίως ο Πυθαγόρειος σύλλογος. Αναφέρεται ότι ο ίδιος έγραψε τρία βιβλία με τα Πυθαγόρεια δόγματα, τα οποία αγόρασε από τους απογόνους του ο Πλάτωνας. Από τα βιβλία αυτά έγιναν γνωστές οι απόψεις του συλλόγου συνολικά, και σ' αυτά μάλλον στηρίχτηκαν όλες οι αβέβαιες βιογραφίες του Πυθαγόρα.
Η προσφορά του στα Μαθηματικά βρίσκεται στο ότι:
Μελέτησε και διέσωσε τις μαθηματικές αναλογίες της Πυθαγόρειας κλίμακας του 4-χορδου και της μουσικής κλίμακας της μεταγενέστερης 8-χορδης λύρας.
Μέτρησε τις ταχύτητες των πλανητών και πρότεινε νέα διάταξη των πλανητών, αμφισβητώντας τη Γη-κέντρο και το δόγμα ότι ο 'Hλιος βρίσκεται στο μέσον της διάταξης των σωμάτων του Ουρανού, που πρότειναν οι πρώτοι Πυθαγόρειοι.
Έδωσε το πρώτο μαθηματικό μοντέλο της κίνησης των Πλανητών και του Ουρανού, με τη μορφή 8 ομόκεντρων και συνεπίπεδων σφονδύλων (Πλάτων, 'Πολιτεία' 375 π.Χ.).
Στα μέσα περίπου του 5ου αι. π.Χ. διαλύθηκε ο Πυθαγόρειος Σύλλογος και ο Φιλόλαος κατέφυγε στη Θήβα, όπου έζησε τα τελευταία χρόνια του. Υπάρχει όμως και η πληροφορία ότι καταδικάστηκε σε θάνατο από τον Κρότωνα γιατί συνωμότησε για την εγκατάσταση τυραννίας στην πόλη (Διογένης).
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ο ΧΙΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (470-400 π.Χ.).
Κατεξοχήν γεωμέτρης, παρακολούθησε περί το 430 π.Χ. μαθήματα Φιλοσοφίας και μαθηματικών στην Αθήνα, στην οποία αργότερα και δίδαξε.
Ευφυής γεωμέτρης κατέκτησε γρήγορα τις μέχρι τότε γεωμετρικές γνώσεις και συνέβαλε στην δρομολόγηση των λύσεων των προβλημάτων της Γεωμετρίας.
Η συμβολή του στην γεωμετρία ήταν η παρακάτω:
'Eγραψε τα πρώτα 'Στοιχεία' γεωμετρίας, στα οποία μάλλον τακτοποιούσε κάποια θεωρητικά ζητήματα (Πρόκλος). Είναι πιθανό να κατείχε την πρώτη γεωμετρία του Αναξίμανδρου.
Ασχολήθηκε με το πρόβλημα του Διπλασιασμού του Κύβου (κατασκευή του x από την , με α δοσμένο τμήμα), το οποίο τότε περίπου είχε τεθεί, και το ανήγαγε σε πρόβλημα αναλογιών (με τη μορφή της συνεχούς αναλογίας .
Ασχολήθηκε με το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου, από την μελέτη του οποίου οδηγήθηκε στον τετραγωνισμό ενός μηνίσκου. Εκτός αυτού πρότεινε και τον τετραγωνισμό τριών άλλων μηνίσκων, στηριγμένος στην άποψη ότι όλοι οι μηνίσκοι των κανονικών πολυγώνων τετραγωνίζονται (Σιμπλίκιος).
Αυτός μάλλον θεώρησε όλους τους κύκλους ως όμοια σχήματα και πρότεινε δύο περίφημα θεωρήματα γι' αυτούς, τα παρακάτω:
(1) 'Τα εμβαδά των κύκλων είναι ανάλογα των τετραγώνων των διαμέτρων τους' (Στοιχεία 2/ΧΙΙ) (Σιμπλίκιος). (Το πρώτο θεώρημα απειροστικού λογισμού).
(2) 'Τα εμβαδά ομοίων κυκλικών τμημάτων (με ίσες επίκεντρες γωνίες) είναι ανάλογα των τετραγώνων των χορδών τους' (Εύδημος).
Η απόδειξη της (1) στα Στοιχεία είναι μάλλον δική του.
Οι μαθηματικές του αρχές ήταν Πυθαγόρειες, και είναι πιθανό για τη γεωμετρία εκείνων να είχε πληροφορίες από δημοσιεύσεις του Φιλολάου (440 π.Χ.) ή του αρχαιότερου 'Iππασου (~510 π.Χ.). Το σύνολο της μαθηματικής του δράσης του χάρισε τον τίτλο του 'Ευφυούς' γεωμέτρη, ο οποίος με το πρωτοπόρο έργο του, ώθησε την ελληνική γεωμετρία σε νέες κατακτήσεις.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ο ΧΙΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (470-400 π.Χ.).
Κατεξοχήν γεωμέτρης, παρακολούθησε περί το 430 π.Χ. μαθήματα Φιλοσοφίας και μαθηματικών στην Αθήνα, στην οποία αργότερα και δίδαξε.
Ευφυής γεωμέτρης κατέκτησε γρήγορα τις μέχρι τότε γεωμετρικές γνώσεις και συνέβαλε στην δρομολόγηση των λύσεων των προβλημάτων της Γεωμετρίας.
Η συμβολή του στην γεωμετρία ήταν η παρακάτω:
'Eγραψε τα πρώτα 'Στοιχεία' γεωμετρίας, στα οποία μάλλον τακτοποιούσε κάποια θεωρητικά ζητήματα (Πρόκλος). Είναι πιθανό να κατείχε την πρώτη γεωμετρία του Αναξίμανδρου.
Ασχολήθηκε με το πρόβλημα του Διπλασιασμού του Κύβου (κατασκευή του x από την , με α δοσμένο τμήμα), το οποίο τότε περίπου είχε τεθεί, και το ανήγαγε σε πρόβλημα αναλογιών (με τη μορφή της συνεχούς αναλογίας .
Ασχολήθηκε με το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου, από την μελέτη του οποίου οδηγήθηκε στον τετραγωνισμό ενός μηνίσκου. Εκτός αυτού πρότεινε και τον τετραγωνισμό τριών άλλων μηνίσκων, στηριγμένος στην άποψη ότι όλοι οι μηνίσκοι των κανονικών πολυγώνων τετραγωνίζονται (Σιμπλίκιος).
Αυτός μάλλον θεώρησε όλους τους κύκλους ως όμοια σχήματα και πρότεινε δύο περίφημα θεωρήματα γι' αυτούς, τα παρακάτω:
(1) 'Τα εμβαδά των κύκλων είναι ανάλογα των τετραγώνων των διαμέτρων τους' (Στοιχεία 2/ΧΙΙ) (Σιμπλίκιος). (Το πρώτο θεώρημα απειροστικού λογισμού).
(2) 'Τα εμβαδά ομοίων κυκλικών τμημάτων (με ίσες επίκεντρες γωνίες) είναι ανάλογα των τετραγώνων των χορδών τους' (Εύδημος).
Η απόδειξη της (1) στα Στοιχεία είναι μάλλον δική του.
Οι μαθηματικές του αρχές ήταν Πυθαγόρειες, και είναι πιθανό για τη γεωμετρία εκείνων να είχε πληροφορίες από δημοσιεύσεις του Φιλολάου (440 π.Χ.) ή του αρχαιότερου 'Iππασου (~510 π.Χ.). Το σύνολο της μαθηματικής του δράσης του χάρισε τον τίτλο του 'Ευφυούς' γεωμέτρη, ο οποίος με το πρωτοπόρο έργο του, ώθησε την ελληνική γεωμετρία σε νέες κατακτήσεις.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΟΙΝΟΠΙΔΗΣ ο ΧΙΟΣ
'Eζησε και άκμασε περί το 440 π.Χ..
Μαθηματικός και αστρονόμος ο Οινοπίδης έγινε γνωστός κυρίως με τις μελέτες και μετρήσεις του στην αστρονομία.
Συγκεκριμένα μαρτυρείται ότι στα μαθηματικά:
Πρότεινε κάποιες γεωμετρικές κατασκευές, με χάρακα και διαβήτη, με γνωστότερη εκείνη της κατασκευής ευθείας καθέτου σε άλλη.
Διέθετε σκοπευτικό όργανο (Διόπτρα) με τη βοήθεια της οποίας μέτρησε την κλίση του ζωδιακού κύκλου ως προς τον Ισημερινό (την βρήκε ίση με της περιφέρειας). Η μέτρηση αυτή επιτρέπει την υπόθεση ότι η υποδιαίρεση του κύκλου σε 15 ίσα τόξα (Στοιχεία IV/16) είναι δική του κατασκευή, και η υλοποίησή της στο σκοπευτικό του όργανο.
Πραγματοποίησε με νυχτερινές μετρήσεις την 'διάζωση' του ζωδιακού κύκλου (Θέων). Με τον όρο 'Διάζωση' πιστεύεται ότι νοείται η χαρτογράφηση των ζωδιακών αστερισμών, η εικονογράφηση και ονομασία τους, και μάλλον η υποδιαίρεση του ζωδιακού σε 12 ίσες περιοχές.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ ο ΑΒΔΗΡΙΤΗΣ
'Eζησε στο διάστημα (460-370 π.Χ.).
Μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός ταξίδεψε στον γνωστό τότε κόσμο και έγραψε πλήθος έργων ποικίλου περιεχομένου. Αναφέρεται ένα πλήθος 60 περίπου έργων του, από τα οποία σώζονται περί τα 300 αποσπάσματα. Εισηγητής, μαζί με τον δάσκαλό του Λεύκιππο, της Ατομικής θεωρίας, δέχτηκε ότι όλα στον κόσμο δημιουργούνται από την ένωση μικρότατων υλικών μονάδων, των Ατόμων (που δεν μπορούν πλέον να τμηθούν).
Η προσφορά του στα μαθηματικά ήταν μεγάλη, όπως βεβαιώνουν οι τίτλοι των αντίστοιχων έργων του. Το περιεχόμενό τους όμως μας είναι άγνωστο.
Κύρια Μαθηματικά του έργα ήταν τα:
'Περί Γεωμετρίης' και 'Γεωμετρών'.
'Αριθμοί'.
'Περί Αλόγων γραμμών και Νασιών α', σ'' (Περί Ασυμμέτρων).
'Περί Γεωργίης ή Γεωμετρικόν' (Τοπογραφία).
Στην Γεωμετρία σημαντικότατο θεωρείται το θεώρημά του κατά το οποίο: 'Κάθε κώνος έχει όγκο ίσο με το τρίτο του περιγεγραμμένου του κυλίνδρου' (Στοιχεία 10/XII, Αρχιμήδης).
Αστρονομικά του έργα:
'Μέγας διάκοσμος' και 'Ουρανογραφίη' (Σχέδιο του Ουρανού).
''Aμιλλα Κλεψύδρας (και Ουρανού)' (Χρονομέτρηση Ουρανίων φαινομένων).
'Μέγας ενιαυτός ή Αστρονομίη' και 'Παράπηγμα' (Ημερολόγιο).
'Περί Πλανήτων' και 'Αιτίαι Ουράνιαι' (Ουράνια φαινόμενα).
'Γεωγραφίη' και 'Ωκεανού Περίπλους'.
Τα πιο πάνω έργα, καθώς και άλλα ειδικότερου περιεχομένου, δείχνουν την πολυμάθεια και το εύρος των ενδιαφερόντων του σοφού μας. Στην Αστρονομία εκτός των άλλων:
Ανακάλυψε ότι όλα τα νυχθήμερα έχουν ίδια διάρκεια, και μέτρησε τη διάρκεια των μεγί-στων ημερών στην Μακεδονία (τις βρήκε ίσες με τα 5/8 του σταθερού χρόνου του νυχθημέ-ρου).
Πρότεινε στο έργο του 'Πολογραφίη' μέθοδο για τον σχεδιαστικό προσδιορισμό του αόρα-του ουράνιου Πόλου, με τη βοήθεια γεωμετρικής κατασκευής.
Παρόλο όμως το εύρος των αστρονομικών του γνώσεων, δεν υιοθέτησε την σφαιρική γη και παρέμεινε οπαδός της επίπεδης και μετέωρης γης.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΑΡΧΥΤΑΣ ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (428-365 π.Χ.).
Αναφέρεται σαν ο τελευταίος των Πυθαγορείων. 'Hταν εξαιρετική προσωπικότητα του Τάραντα με ξεχωριστές πολιτικές και μαθηματικές ικανότητες. Θαυμάζεται ως Φιλόσοφος, Μαθηματικός, Αστρονόμος και Μηχανικός. Υπήρξε δάσκαλος του Πλάτωνα (388 π.Χ.) και αργότερα και του Ευδόξου (365 π.Χ.).
Η προσφορά στα μαθηματικά της εποχής του ήταν σημαντικότατη. Συγκεκριμένα:
Έλυσε πρώτος το Δήλιο πρόβλημα με μια πολύ ωραία θεωρητική κατασκευή. Η λύση πρόκυπτε από την τομή ενός ημικυλίνδρου ενός ημικώνου και μιας σπείρας (στερεό εκ περιστροφής κύκλου περί άξονα που δεν τον τέμνει).
Ανέπτυξε τις μεθόδους της Λογιστικής (μαθηματικής τέχνης), με την ανακάλυψη μιας ευφυέστατης μεθόδου υπολογισμού οποιωνδήποτε τετραγωνικών ριζών, στηριγμένης στην μουσική αναλογία ων Πυθαγορείων.
Εφάρμοσε πρώτος τα μαθηματικά στην επίλυση προβλημάτων της Μηχανικής (μαθηματικής τέχνης).
'Eλυσε γεωμετρικά προβλήματα με τη βοήθεια κινητικής γεωμετρίας (οργάνων, των οποίων η κίνηση ενός στελέχους έδινε το ζητούμενο μήκος). Είναι πιθανό η φερόμενη ως λύση του Πλάτωνος του Δηλίου προβλήματος να είναι δική του ιδέα.
Γενικά ο Αρχύτας θεωρείτο στην αρχαιότητα ως μεγάλος μετρητής (και υπολογιστής), με μεγάλη προσφορά στους υπολογισμούς διαφόρων μεγεθών.
Αναφέρονται δύο έργα του, το 'Αρμονικός' και το 'Διατριβαί', από τα οποία σώζονται λίγα αποσπάσματα. Στον Αρχύτα και στα τρία βιβλία του Φιλολάου (που αγόρασε ο Πλάτων), οφείλεται η αρχαία γνώση των επιτευγμάτων και δογμάτων των Πυθαγορείων. Σε αυτούς μάλλον οφείλεται και ο 'Πυθαγορισμός' του Πλάτωνα.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΠΥΘΕΑΣ ο ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΗΣ
'Aκμασε γύρω στο 330 π.Χ..
Μαθηματικός και Αστρονόμος ο Πυθέας έγινε γνωστός στο πανελλήνιο με το περίφημο εξερευνητικό ταξίδι του στον βόρειο Ωκεανό. Το ταξίδι αυτό έγινε οργανωμένα με πλήθος πλοίων και στόχο την εξερεύνηση και μέτρηση των βόρειων ακτών της Ευρώπης. Η εκτέλεση αυτού του πολύχρονου, πολυδάπανου και στρατηγικά σημαντικού ταξιδιού εκτιμάται ότι χρηματοδοτήθηκε από τον Μ. Αλέξανδρο. Η αποστολή αυτή εκτελέστηκε με επιτυχία από τον Πυθέα και απέδειξε ότι η Ευρώπη μέχρι την Βαλτική είναι περίβρεχτη, ότι η Βρετανία είναι νήσος και ακόμα ότι βόρειά της, σε έξη μέρες πλεύση, βρίσκεται η νήσος Θούλη σε απόσταση από τον πόλο της γης όσο η απόσταση του Τροπικού από τον Ισημερινό (24°). Το ημερολόγιο και τις παρατηρήσεις του τις περιέλαβε στο έργο του 'Περί του Ωκεανού' (Ερατοσθένης, Πολύβιος, Στράβων, Διόδωρος, Πλίνιος, Τίμαιος).
Εκτός από το περίφημο ταξίδι του η μαθηματική του ανακάλυψη με την οποία έγινε γνωστός στον Ελληνισμό ήταν εκείνη της μέτρησης του γεωγραφικού πλάτους ενός τόπου με την μέτρηση του λόγου (Γνώμονα):(Σκιά) το μεσημέρι των Τροπών ή των Ισημεριών.
Η μέθοδος αυτή στηριζόταν στις παραδοχές:
ότι η γη είναι 'σφαιροειδής' και
ότι οι ακτίνες του Ηλίου φτάνουν σε όλα τα σημεία της επιφανείας της γης 'παράλληλα' (Θαλής).
Έτσι η γωνία φ προσδιοριζόταν από το ορθογώνιο τρίγωνο του γνώμονα προς την σκιά του, το μεσημέρι μιας Ισημερίας (ανάλογη μέτρηση γινόταν κατά τις Τροπές).
Με τη μέθοδο αυτή υπολόγισε το γεωγραφικό πλάτος της γενέτειράς του Μασσαλίας με σχεδόν απόλυτη ακρίβεια. (Βρήκε τιμή που αντιστοιχεί σε 43°3' έναντι της πραγματικής των 43°17'). Είναι πιθανό, με τη βοήθεια των τριγώνων γνωμόνων και σκιάς, να υπολόγισε την περίμετρο της Γης, και να έδωσε την τιμή 300.000 σταδίων, την οποία αναφέρει ο Αρχιμήδης, χωρίς να δηλώνει την πατρότητά της.
Σημαντική θεωρείται και η κατασκευή Διόπτρας δικής του έμπνευσης με την οποία πραγματοποιούσε νυχτερινές και ημερήσιες ουράνιες σκοπεύσεις. Με αυτήν πιστεύεται ότι έδωσε τα πλάτη των βορείων τόπων και κυρίως της Βρετανίας (Στράβων), μετρώντας το τροπικό ύψος του Ηλίου, γιατί δεν μπορούσε να έχει πάντοτε τον λόγο (Γνώμ.):(Σκιά) (μάλλον λόγω συννεφιάς).
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ
'Aκμασε γύρω στο 300 π.Χ. στην Αλεξάνδρεια, επί Πτολεμαίου του Α'.
Κορυφαίος γεωμέτρης, συγγραφέας των γεωμετρικών 'Στοιχείων' (Βάσεων), συγκέντρωσε, ταξινόμησε και κατέγραψε τις μέχρι τότε γεωμετρικές γνώσεις μαζί με τις δικές του, κατά τρόπο διδακτικά άψογο.
Για τη ζωή του δεν γνωρίζουμε τίποτα εκτός από το ότι σπούδασε στην Αθήνα και δίδαξε στην Αλεξάνδρεια.
Αναλυτικά η προσφορά του στα Μαθηματικά είναι κυρίως η παρακάτω:
'Eγραψε το κορυφαίο έργο 'Στοιχεία' με τις κυριότερες γεωμετρικές γνώσεις των Ελλήνων. Το έργο αυτό, σε 13 βιβλία, περιέχει μέσα του 372 θεωρήματα και 93 προβλήματα, χωρίς δυστυχώς ιστορική εισαγωγή. Η αρτιότητα του έργου έγινε αιτία να εγκαταλειφθούν όλα τα προγενέστερα αντίστοιχα έργα. Από τα 13 βιβλία τα 1, 2, 4 αποδίδονται εξ ολοκλήρου στους Πυθαγόρειους, το 5 και μέρος του 6 στον Εύδοξο, ενώ τα 10, 13 στους Πυθαγόρειους, τον Θεαίτητο και τον Εύδοξο.
'Eγραψε το έργο ανώτερης γεωμετρίας 'Δεδομένα' (94 θεωρήματα). Στο έργο αυτό περιέχονται προτάσεις σε σχήματα στα οποία δίνονται ορισμένα στοιχεία τους κατά σχήμα, θέση ή μέγεθος.
'Eγραψε το έργο 'Περί Διαιρέσεων' (36 προτάσεις) με περιεχόμενα του τη διαίρεση σχημάτων σε μέρη με δοσμένη σχέση.
'Eγραψε το έργο 'Πορίσματα' σε 3 βιβλία (που χάθηκαν). Το έργο σχολίασε ο Πάππος λεπτομερώς, και το 1860 έγινε απόπειρα ανασύνθεσής του.
'Eγραψε τα έργα 'Κωνικαί τομαί', 'Τόποι προς Επιφανεία', 'Μηχανικά'.
Στις μαθηματικές τέχνες Μουσική, Οπτική και Αστρονομία έγραψε τα έργα: 'Κατατομή Κανόνος', 'Οπτικά', 'Κατοπτρικά' και 'Φαινόμενα'.
Σήμερα η γεωμετρία του Ευκλείδη διδάσκεται παγκοσμίως, και ανελλιπώς επί 23 αιώνες, με τον τιμητικό τίτλο της 'Ευκλείδειας Γεωμετρίας'. Στη σύγχρονη όμως σχολική γεωμετρία περιλαμβάνονται και υπολογισμοί και μετρήσεις, οι οποίες από το έργο του Ευκλείδη απουσιάζουν εντελώς.
Η συνολική προσφορά του Ευκλείδη στα Μαθηματικά και τις εφαρμοσμένες τέχνες τους υπήρξε σημαντικότατη και ταυτόχρονα βάση, από την οποία εξόρμησαν οι μεταγενέστεροι μαθηματικοί, γεωγράφοι και αστρονόμοι, για να οδηγηθούν στο τελικό μαθηματικό θαύμα της Ελληνικής Αρχαιότητας.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΜΕΝΕΛΑΟΣ ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ
'Eζησε και έδρασε τον 1-2 αι. μ.Χ..
Μαθηματικός και μετρητής αστρονόμος αναφέρεται ότι το 98 μ.Χ. έκανε αστρονομικές παρατηρήσεις στην Ρώμη. Από τα γεωμετρικά και αστρονομικά έργα του σώθηκε μόνο ένα με θέμα του τη Σφαιρική γεωμετρία.
Το έργο αυτό είναι προϊόν των εκτεταμένων ερευνών του Μενελάου, φέρει τον τίτλο 'Σφαιρική' και σώθηκαν μόνο οι μεταφράσεις του στην Αραβική και Εβραϊκή.
Συνοπτικά οι γνωστές μας προσφορές του Μενελάου στα αρχαία μαθηματικά είναι:
Το έργο 'Σφαιρική' σε 3 βιβλία, με περιεχόμενο:
Το πρώτο θεμελιώνει την πρώτη μη Ευκλείδεια γεωμετρία, τη Σφαιρική, στην οποία πρωτεύοντα ρόλο παίζουν οι μέγιστοι κύκλοι σφαίρας, ενώ στην Ευκλείδεια γεωμετρία τον έπαιζαν οι ευθείες. Εδώ εισάγονται για πρώτη φορά στην επιστήμη τα σφαιρικά τρίγωνα και μελετώνται διάφορες προτάσεις ισότητας και ανισότητας των στοιχείων τους.
Το δεύτερο είναι καθαρά αστρονομικού περιεχομένου, ενώ
Το τρίτο θεμελιώνει τη Σφαιρική Τριγωνομετρία.
Στο έργο του αυτό ο Μενέλαος παρουσιάζει πολλές ομοιότητες και αντιστοιχίες των σφαιρικών τριγώνων με τα επίπεδα, τονίζοντας τις εξαιρέσεις.
Το περίφημο Θεώρημα των διατεμνουσών, που φέρει το όνομά του. Το θεώρημα αυτό εμφανίζεται στα σφαιρικά τρίγωνα, ως σχέση χορδών των τόξων-πλευρών τους. Του θεωρήματος αυτού ο Μενέλαος δίνει πολλές εφαρμογές. Εκτός αυτού όμως του θεωρήματος, του οποίου το αντίστοιχο επίπεδο πιστεύεται ότι υπήρχε στα 'Πορίσματα' του Ευκλείδη, ο σοφός μας δίνει τα σφαιρικά θεωρήματα των τόξων-διχοτόμων των τόξων-υψών και άλλα.
Η συγκρότηση πινάκων χορδών κύκλου είναι η τρίτη γνωστή προσφορά του, αν και προϋπήρχε ο αντίστοιχος πίνακας του Ιππάρχου. Οι πίνακες αυτοί περιέχονται στο χαμένο έργο του 'Περί υπολογισμού των χορδών κύκλου' σε 6 βιβλία, από το οποίο μάλλον άντλησε αργότερα ο Πτολεμαίος.
Σήμερα ο Μενέλαος θεωρείται ως ο κύριος θεμελιωτής της σφαιρικής τριγωνομετρίας, με προ-σφορά του ένα έργο, τη 'Σφαιρική', το οποίο αποτελεί την τελική μορφή των προγενέστερων σφαιρικών, με μία σχεδόν πλήρη αναλογία θεωρημάτων προς τα αντίστοιχα της τότε γεωμετρίας του επιπέδου.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΟΣ από την ΑΠΑΜΕΙΑ
'Eζησε στο διάστημα (135-51 π.Χ.).
Στωικός φιλόσοφος, ιδρυτής και διευθυντής της περίφημης σχολής της Ρόδου. Γύρω στο 105 π.Χ. επιχείρησε μεγάλα ταξίδια στο χώρο της Μεσογείου (Ισπανία, Γαλατία, Αφρική). Τα ταξίδια αυτά τον οδήγησαν σε μελέτες γεωγραφικών και αστρονομικών θεμάτων, από τις οποίες προέκυψαν τα 'Φυσικά' έργα του.
Από το σύνολο των έργων του δεν σώθηκε κανένα, εκτός από μερικούς τίτλους. Οι σωσμένοι τίτλοι των μαθηματικών έργων του είναι:
'Περί Μετεώρων' για τα Ουράνια σώματα και φαινόμενα.
'Περί Ωκεανού και των κατ' αυτόν' (περίπλοες, περίμετρος της Γης και άλλα).
'Προς Ζήνωνα' (Μάλλον για τα μαθηματικά παράδοξά του).
'Περί Κόσμου' (για το Σύμπαν).
'Φυσικοί λόγοι' (θέματα Φυσικής).
'Περί του Ηλίου μεγέθους'.
'Εξήγησις του Πλάτωνος Τιμαίου'.
Εκτός των τίτλων όμως σώζεται και μία μέτρηση της περιμέτρου της Γης την οποία εκτέλεσε στην Ρόδο, και από την οποία υπολόγισε ότι αυτή έχει την τιμή των 240.000 σταδίων (Κλεομήδης). Αναφέρεται όμως από τον γεωγράφο Στράβωνα ότι η πεποίθησή του ήταν ότι η περίμετρος της γης είναι 180.000 στάδια (ίσως νεώτερη μέτρηση ή νεώτερη επιρροή). Η ακριβής περίμετρος ήταν εκείνη του Ερατοσθένη, των 250.000 σταδίων.
Το 'Περί Μετεώρων' έργο του ήταν ογκώδες και περιείχε όλες τις μέχρι τότε σχετικές γνώσεις. Πιστεύεται ότι συντομογραφία αυτού του έργου (επιτομή) είναι το σωσμένο 'Εισαγωγή εις τα Φαινόμενα' του Γεμίνου (περί το 70 π.Χ.).
Το συνολικό έργο του Ποσειδωνίου πάντως είναι δύσκολο να αποτιμηθεί. Το βέβαιο είναι ότι υπήρξε σημαντικός παράγοντας της Στωικής Φιλοσοφίας, ιδρυτής διάσημης σχολής και πολυγραφότατος σοφός με αστρονομικά και γεωγραφικά ενδιαφέροντα. Είναι άγνωστο όμως σε τι βαθμό τα ενδιαφέροντά του αυτά επηρέασαν τα μαθηματικά της εποχής του.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ ο ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΟΣ
'Eζησε στο διάστημα (287-212 π.Χ.).
Εξέχουσα μαθηματική φυσιογνωμία με τεράστιο όγκο έργων, πρωτοπόρων και ποιοτικά κορυφαίων. Εξαιρετικό πρότυπο γεωμέτρη ερευνητή, αποτελεί μαζί με τον Ιπποκράτη και τον Εύδοξο, την τριάδα των πρωτεργατών του απειροστικού λογισμού.
Ο Αρχιμήδης ασχολήθηκε κυρίως με την μελέτη όλων των προβλημάτων των Μαθηματικών και των Μαθηματικών τεχνών, που εκκρεμούσαν από παλαιότερες μελέτες και ανακάλυψε πλήθος μεθόδων και νέων προτάσεων.
Ενδεικτικός είναι ο τεράστιος κατάλογος των γνωστών έργων του:
Σώθηκαν Χάθηκαν
Περί σφαίρας και κυλίνδρου Περί τριγώνων
Κύκλου μέτρησις Περί τετραπλεύρων
Περί κωνοειδέων και σφαιροειδέων Περί 13 ημικανονικών πολυέδρων
Περί ελίκων Αριθμητικά
Επιπέδων ισορροπιών Περί ζυγών
Ψαμμίτης Κεντροβαρικά
Τετραγωνισμός παραβολής Πλινθίδες και κύλινδροι
Οχουμένων Κατοπτρικά
Στομάχιον Ισοπεριμετρικά
Περί των μηχανικών θεωρημάτων προς Ερατοσθένην έφοδος Στοιχεία μηχανικών Ισορροπίαι
Λήμματα Σφαιροποιΐα
Πρόβλημα Βοεικόν Στοιχεία επί των στηρίξεων
Περί του επταγώνου Περί παραλλήλων γραμμών
Περί των επιψαυόντων κύκλων Περί βαρύτητος και ελαφρότητος
Αρχαί της γεωμετρίας Περί κοίλων παραβολικών καυστικών κατόπτρων
Προοπτική
Επισίδια βιβλία
Βαρυουλκός, Υδροσκοπίαι, Πνευματική
Καύσις δια των κατόπτρων
Περί Αρχιτεκτονικής
Περί δρομομέτρων
Στοιχεία των μαθηματικών
Περί της διαμέτρου
Συγγράμματα εν επιτομή
Περί τετραγωνισμού του κύκλου
Δεδομένα
Εξαιρετικές του μελέτες, και για τη μέθοδο και για το αποτέλεσμα, είναι εκείνες που έδωσαν τα εμβαδά Κύκλου, 'Eλλειψης, Παραβολής και 'Eλικας καθώς και τα εμβαδά και τους όγκους των Κυλίνδρων, των Κώνων και κυρίως των Σφαιρών.
Σημαντικότατη θεωρείται και η ανακάλυψη, από τον ίδιο, τύπου που δίνει το εμβαδόν τριγώνου από τις πλευρές του, και ακόμα η επέκτασή του στα εγγεγραμμένα τετράπλευρα.
Σημαντικότατες για την εποχή του είναι οι μελέτες οι σχετικές με την Μηχανική των στερεών και των υγρών (Κέντρα βάρους, Επιπέδων ισορροπιών, Στηρίξεων, Ανυψωτικών μηχανημάτων, Υδροστατική κ.ά.), και οι θεμελιώδεις προτάσεις των ισορροπιών και της 'Aνωσης (Αρχή του Αρχιμήδη).
Μία άλλη σημαντική προσφορά του σοφού μας είναι η έκφραση των εμβαδών όλων των γνωστών κανονικών πολυγώνων συναρτήσει της πλευράς τους. Το γεγονός αυτό μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι είχε εκφράσει όλα τα αντίστοιχα αποστήματα εκ των πλευρών, στηριγμένος στις κεντρικές γωνίες των πολυγώνων. Είναι λοιπόν πολύ πιθανό να διέθετε (ή να είχε συγκροτήσει) πίνακα των λόγων (απόστημα):(ημι-πλευρά), δηλαδή πίνακα εφαπτομένων.
Ο Αρχιμήδης επίσης γνώριζε να κατασκευάζει τη λύση ειδικών τριτοβάθμιων προβλημάτων, και μεταξύ αυτών και του Δηλίου Προβλήματος. Τις λύσεις αυτές τις έδινε με την τομή δύο κωνικών (Ευτόκιος).
Μοναδική είναι η προσφορά του στην ανώτερη μετρική Γεωμετρία. Συγκεκριμένα έκφρασε τους όγκους στερεών εκ περιστροφής κωνικών εφαρμόζοντας 'απειροστικές' μεθόδους ανάλυσης των στερεών αυτών.
Στη σύγχρονη κλασική γεωμετρία όλο σχεδόν το μετρικό της μέρος οφείλεται στον Αρχιμήδη, με αποτέλεσμα αυτή ουσιαστικά να είναι ισορροπημένη μείξη της Ευκλείδειας και της Αρχιμήδειας αρχαίας γεωμετρίας.
Έτσι ο σοφός μας αποτελεί ουσιαστικά τον πατέρα της ανώτερης μετρικής γεωμετρίας της αρχαιότητας και ταυτόχρονα την πηγή έμπνευσης των νεώτερων μελετών του διαφορικού και απειροστικού λογισμού.
Η πρωτοτυπία και η αποτελεσματικότητα των μελετών του έγιναν αιτία να χαρακτηριστεί από τους ιστορικούς των μαθηματικών, ως ο μεγαλύτερος μαθηματικός όλων των εποχών και όλων των εθνών.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΗΡΩΝ ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ
Ο χρόνος ζωής και δράσης του εκτείνεται μεταξύ του 1 αι. π.Χ. και 1 αι. μ.Χ..
Γεωμέτρης, Γεωδαίτης και Μηχανικός αποτελεί μαζί με τον Κτησίβιο, τον Αρχιμήδη και τον Φίλωνα την ενδοξότερη ομάδα μηχανικών-εφευρετών της αρχαιότητας. Τα έργα του θεωρητικά, και μηχανικά περιέχουν πλήθος ιστορικών πληροφοριών και κατασκευές πρωτοτύπων μηχανημάτων.
Από αυτά μας είναι γνωστά μερικά μόνο.
Θεωρητικά Μηχανικά
'Ορισμοί' (σώθηκε) 'Κατοπτρικά' (σώθηκε λατινικά)
'Γεωμετρικά' (σώθηκε) 'Περί Διόπτρας' (σώθηκε)
'Στερεομετρικά' 'Μηχανικά' (σώθηκε αραβικά)
'Μετρικά' (3 βιβλία, σώθηκε) 'Πνευματικά' (2 βιβλία)
(Σχόλια στα Στοιχεία) 'Βαρουλκός' (για μεγάλα βάρη)
'Περί Αυτοματοποιητικής' (σώθηκε,2βιβλία)
'Καμαρικά'
'Περί Υδρίων ωροσκοπίων'
'Βελοποιητικά'
'Περί Οδομέτρων'
Από τα έργα αυτά τα σωσμένα μας παρουσιάζουν ένα τρόπο γραφής εύκολα κατανοητό, χωρίς θεωρητικολογίες, με ύφος διδακτικό και περιεχόμενο συλλεκτικό. Η γενική εικόνα είναι ότι αποτελούσαν διδακτικά εγχειρίδια.
Εκτός από τα έργα του όμως σημαντική είναι η μαθηματική προσφορά του. Συγκεκριμένα:
Έλυσε το Δήλιο πρόβλημα με τη βοήθεια κύκλων (Ήρων, Πάππος).
Κατασκεύασε την τελική μορφή Διόπτρας της αρχαιότητας (πρόδρομος του Θεοδόλιχου) και περιέγραψε την επίλυση με τη βοήθειά της πλήθος γεωδαιτικών προβλημάτων.
Διέσωσε τον τύπο εμβαδού τριγώνου από τις πλευρές, που είχε ανακαλύψει ο Αρχιμήδης, και έδωσε απλούστερη απόδειξή του.
Διέσωσε την μέθοδο υπολογισμού τετραγωνικών ριζών του Αρχύτα, και ακόμα το μοναδικό παράδειγμα υπολογισμού κυβικής ρίζας.
Το συνολικό μαθηματικό έργο του Ήρωνα δικαιολογεί την εκτίμηση που έτρεφε για αυτόν η αρχαιότητα, αν και δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των αριστουργημάτων της τότε θεωρητικής και εφαρμοσμένης γεωμετρίας.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΠΑΠΠΟΣ ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ
Έζησε και άκμασε γύρω στο 300 μ.x.
Μαθηματικός του τέλους της Έλληνικής αρχαιότητας, ένοιωσε την ανάγκη λίγο πριν το σκοτάδι του μεσαίωνα να υπομνήσει έργα αρχαίων Έλληνων μαθηματικών, μεταξύ των οποίων ο Ευκλείδης , ο Διόδωρος ο αλεξανδρινός και ο Πτολεμαίος.
Κορυφαίο από τα έργα του υπήρξε το με τίτλο 'Μαθηματική Συναγωγή', σε 8 βιβλία, απο τα οποία χάθηκαν το πρώτο και η αρχή του δευτέρου. Το περιεχόμενο του έργου αυτού ήταν θεωρήματα, προβλήματα και κατασκευές των περιφημότερων ελλήνων μαθηματικών της αρχαιότητας, με θέμα τους ενδιαφέροντα ζητήματα της τότε ανώτερης γεωμετρίας ( Διπλασιασμός του κύβου, τετραγωνισμός του κύκλου, κέντρο βάρους, γεωμετρικοί τόποι και άλλα).
Το έργο αυτό όμως δεν αποτελεί απλώς μία συλλογή σχολίων. Ο Πάππος, αναφερόμενος στα αρχαία ζητήματα της Γεωμετρίας , κριτικάρει, διορθώνει και γενικεύει πολλές από τις προτάσεις των παλαιοτέρων γεωμετρών προσφέροντας ταυτόχρονα ένα τεράστιο όγκο ιστορικών και βιβλιογραφικών πληροφοριών. Οι περισσότερες πληροφορίες για τα χαμένα έργα των μεγάλων Έλλήνων μαθηματικών περιέχονται στο έργο αυτό, στο οποίο ο ίδιος προσθέτει μεγάλο πλήθος δικών του Λημμάτων.
Σημαντικά τμήματα του περιεχομένου του είναι:
Το περίφημο θεώρημα που φέρει το όνομα του. Αυτό μάλλον αποτελεί γενίκευση μιάς ιδέας του Διονυσόδωρου του Μήλιου.
Η θεωρία των Ισοπεριμέτρων σχημάτων για τις σχέσεις που συνδέουν τα εμβαδά τους.
Κατάλογος 33 έργων που αποτελούσαν τον λεγόμενο αναλυόμενο τόπο. Στον κατάλογο αυτό περιέχονται έργα του Ευκλείδη , του Απολλώνιου, του Ερατοσθένη και άλλων.
Οι καμπύλες που λύνουν τα τρία διάσημα προβλήματα της αρχαιότητας (Δήλιο πρόβλημα , Τετραγωνισμός του κύκλου και Τριχοτόμηση γωνίας). Αναφέρεται στην Έλικα του Αρχιμήδη και την Τετραγωνίζουσα του Ιππία , με την βοήθεια των οποίων δίνονται γενικές λύσεις του προβλήματος υποδιαίρεσης γωνίας σε ίσα μέρη.
Η 'Μαθηματική Συναγωγή' του Πάππου αποτελεί τον επίλογο της Έλληνικής Γεωμετρίας, της οποίας νοιώθει ότι πλησιάζει το τέλος. Είναι μία αγωνιώδης ίσως προσπάθεια διατήρησης της επαφής με το παρελθόν, το οποίο με ασφαλή βήματα χανόταν στο σκοτάδι του επερχόμενου μεσαίωνα.
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
ΥΠΑΤΙΑ
Η Υπατία γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 370 μ.χ και πέθανε στην ίδια πόλη το 415.
Ηταν η πρώτη γυναίκα που είχε μιά ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη των μαθηματικών. Η Υπατία ήταν κόρη του μαθηματικού και φιλοσόφου Θέωνα της Αλεξάνδρειας και είναι αρκετά σίγουρο ότι μελέτησε τα μαθηματικά κάτω από τη καθοδήγηση και την εκπαίδευση του πατέρα της. Είναι μάλλον αξιοπρόσεκτο ότι η Υπατία έγινε επικεφαλής της σχολής των Πλατωνιστών στην Αλεξάνδρεια περίπου το 400 μ.χ. Εκεί δίδαξε μαθηματικά και φιλοσοφία, ειδικότερα ασχολήθηκε με την διδασκαλία της φιλοσοφίας των Νεοπλατωνιστών. Η Υπατία βάσισε τις διδασκαλίες της στους Πλωτίνο, ιδρυτή του Νεοπλατωνισμού, και τον Ιάμβλιχο που ήταν ένας από τους υπεύθυνους για την ανάπτυξη του Νεοπλατωνισμού στο 300 μ.χ.
Ο Πλωτίνος δίδαξε ότι υπάρχει μια τελευταία πραγματικότητα που είναι πέρα από την προσιτότητα της σκέψης ή της γλώσσας. Το αντικείμενο της ζωής ήταν να στοχεύσει σε αυτή τη τελευταία πραγματικότητα που δεν θα μπορούσε ποτέ να περιγραφεί ακριβώς. Ο Πλωτίνος τόνισε ότι οι άνθρωποι δεν είχαν τη διανοητική ικανότητα να καταλάβουν πλήρως τη τελευταία πραγματικότητα ή τις συνέπειες της ύπαρξής της. Ο Ιάμβλιχος διέκρινε τα περαιτέρω επίπεδα πραγματικότητας σε μια ιεράρχηση των επιπέδων κάτω από τη τελευταία πραγματικότητα. Υπήρξε ένα επίπεδο πραγματικότητας που αντιστοιχεί σε κάθε ευδιάκριτη σκέψη της οποίας το ανθρώπινο μυαλό ήταν ικανό.
Η Υπατία δίδαξε αυτές τις φιλοσοφικές ιδέες με μια μεγαλύτερη επιστημονική έμφαση από ότι οι πρώτοι οπαδοί του Νεοπλατωνισμού. Περιγράφεται από όλους τους σχολιαστές ως χαρισματικός δάσκαλος. Η Υπατία ήρθε να συμβολίσει την μάθηση και την επιστήμη που οι πρώτοι Χριστιανοί την ταύτιζαν με την ειδωλολατρεία. Εντούτοις, μεταξύ των μαθητών που δίδαξε στην Αλεξάνδρεια υπήρξαν πολλοί προεξέχοντες Χριστιανοί. Ένας από τους διασημότερους είναι ο Συνέσιος ο Κυρηναίος που επρόκειτο αργότερα να γίνει επίσκοπος Πτολεμαίδος. Πολλές από τις επιστολές που ο Συνέσιος έγραψε στην Υπατία έχουν συντηρηθεί και βλέπουμε κάποιες απο αυτές που γέμιζαν απο θαυμασμό και σεβασμό για τις διδακτικές και επιστημονικές ικανότητες της Υπατίας. Το 412 μ.χ ο Κύριλλος έγινε Επίσκοπος της Αλεξάνδρειας. Ρωμαίος δε έπαρχος της Αλεξάνδρειας ήταν ο Ορέστης. Ο Κύριλλος και ο Ορέστης ηταν σφοδροί πολιτικοί ανταγωνιστές. Η εκκλησία και το κράτος πάλεψαν για τον έλεγχο. Η Υπατία ήταν φίλη του Ορέστη και αυτό, μαζί με την προκατάληψη των Χριστιανών που θεωρούσαν τις φιλοσοφικές απόψεις της, ειδωλολατρικές, συνετέλεσαν ώστε η Υπατία να γίνει το σημείο εστίασης των ταραχών μεταξύ των Χριστιανών και των μη-Χριστιανών.
Μερικά χρόνια αργότερα, σύμφωνα με μια έκθεση, η Υπατία δολοφονήθηκε άγρια από τους μοναχούς Nitrian ένα φανατικό τμήμα των Χριστιανών που ήταν υποστηρικτές του Κύριλλου. Σύμφωνα με έναν άλλο απολογισμό (από το Σωκράτη το σχολαστικό) σκοτώθηκε από ένα όχλο Αλεξανδριανών. Δεν υπάρχουν στοιχεία, ότι η Υπατία ασχολήθηκε με μαθηματική έρευνα. Εντούτοις βοήθησε τον πατέρα της Θέωνα στο γράψιμο των σχολίων ένδεκα μερών απο το Almagest του Πτολεμαίου. Επίσης θεωρείται ότι βοήθησε τον πατέρα της στην παραγωγή μιας νέας έκδοσης των στοιχείων του Ευκλείδη που έχει γίνει η βάση για όλες τις πιό πρόσφατες εκδόσεις του Ευκλείδη.
Έκανε μόνο προσθήκες στο περιεχόμενο των 'στοιχείων' και προσπάθησε να αφαιρέσει τις δυσκολίες που γίνονται αντιληπτές από τους αρχάριους στη μελέτη του βιβλίου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η έκδοσή του εγκρίθηκε από τους μαθητές στην Αλεξάνδρεια για τους οποίους γράφτηκε, καθώς επίσης και μετέπειτα από πιό παλαιότερους Έλληνες οι οποίοι το χρησιμοποίησαν σχεδόν αποκλειστικά. Τέλος για τη κοινή εργασία με τον πατέρα της, ενημερωνόμαστε από τον Suidas ότι η Υπατία έγραψε τα σχόλια στα Αριθμητικά του Διόφαντου, στις Κωνικές του Απολλώνιου και στις αστρονομικές εργασίες του Πτολεμαίου.
Κ.Γ.Σάλαρης
Αρχή Σελίδας Κατάλογος Αρχαίων Ελλήνων Μαθηματικών
Πολλοί διάσημοι σύγχρονοι επιστήμονες έχουν παρουσιάσει αρχαίες Ελληνικές γνώσεις ως δικές τους θεωρίες.
Ενδεικτικά λίγες από αυτές :
Το άτομο.
Δημόκριτος, Μόσχος ο Φοίνιξ, Λεύκιππος, Επίκουρος.
Παρουσιάστηκε από τον Ντάλτον το 1808
Η σχετικότητα.
Θαλής ο Μηλήσιος, Αναξιμένης, Θεόπομπος, Ηράκλειτος, Ζήνων, Ελεάτης.
Παρουσιάστηκε από τον Αινστάιν
Η αντιστροφή του Χρόνου.
Πλάτων (Πολιτικος)
Παρουσιάστηκε από τον Αινστάιν
Χωρο-χρόνος.
Ζήνων, Ελεάτης,Δαμάσκιος.
Αντι-Υλη και παράλληλα Σύμπαντα.
Φιλόλαος
Η Μεγάλη Εκρηξη καί ο Δημιουργός του Σύμπαντος.
Ορφικοί.
Παρουσιάστηκε από τον Ζώρζ Λεμάντρ το 1927
Η ύπαρξη ζωής σε άλλα Συστήματα.
Αναξαγόρας, Ξενοφάνης, Δημόκριτος, Επίκουρος, Αναξιμένης, Ζήνων, Ελεάτης, Λουκρήτιος, Στράβων
Η ελλειπτικότητα της Γήινης τροχιάς.
Αρίσταρχος
Παρουσιάστηκε από τον Γκάους το 1819
Η ανάκλαση του Ηλιακού φωτός από την Σελήνη.
Θαλής, Παρμενίδης, Πλούταρχος
Παρουσιάστηκε από τον Γαλιλαίο
Η αιτία των παλιρροιών.
Ποσειδώνιος
Παρουσιάστηκε από τον Κέπλερ
Οι Υπολογιστές.
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων
Παρουσιάστηκε από τον Βίνερ το 1950
Ο τρόπος σχηματισμού του Ηλιακού Συστήματος.
Πλάτων
Παρουσιάστηκε από τον Λαπλάς
Η θεωρία της εξέλιξης των ειδών.
Αναξίμανδρος
Παρουσιάστηκε από τον Δαρβίνο το 1859
Ο Νόμος της επιβίωσης των καλύτερα προσαρμοσμένων όντων.
Ο Λουκρήτιος τον αναφέρει ως γνώση των αρχαιοτέρων από αυτόν, Ελλήνων
Παρουσιάστηκε από τον Δαρβίνο
Τα Ζώδια και οι ονομασίες τους.
Ορφικοί
Παρουσιάστηκε από τον Νεύτωνα
Οι Κοσμικοί Ηχοι
Πυθαγόρας
Ο Νόμος που ορίζει τις αποστάσεις των Πλανητών από τον Ηλιο.
Πυθαγόριοι
Παρουσιάστηκε από τον Μποντέ
Η απόσταση της Γής από τα άλλα ουράνια σώματα.
Ιππαρχος
Αστρο-Γέννεση και Αστρική σκόνη.
Ορφικοί
Η Ενέργεια
Αριστοτέλης, Αναξίμανδρος
ένα ωραίο link http://www.tmth.edu.gr/el/expo/ancient_ ... ology.html
Αντιστοιχίστε 5 ονόματα από άλλους πολιτισμούς όχι παραπάνω σε κάθε από τις παραπάνω κατηγορίες, αν το κάνετε θα αναθεωρήσω.
Τώρα καταλαβαίνεται γιατί θεωρώ τον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό ως ανώτερο? Χωρίς να βγάζω τους υπόλοιπους άχρηστους απλώς κάθε ένας έχει το δικό του ειδικό βάρος.
Ευχαριστώ τους λίγους που το διάβασαν
Συγνώμη αν σας κούρασα
