Η ιστορία μας ξεκινάει τον Ιούνιο του 2020, όταν μετά από οικογενειακό συμβούλιο, αποφασίζουμε να πάρουμε ένα ακόμη αυτοκίνητο. Η αγορά του νέου αυτοκινήτου κρίθηκε επιβεβλημένη, από τη στιγμή που ο γιος μας χρειαζόταν αυτοκίνητο για να καλύπτει τις μεταφορικές του ανάγκες, υποχρεώσεις και επιθυμίες.
Επειδή λοιπόν ξεκίνησε να χρησιμοποιεί συνέχεια το αυτοκίνητο της συζύγου μου (Peugeot 206 1.1 60 Ps), προτεραιοποιήσαμε την αγορά του.
Από κοινού θέσαμε τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να καλύπτει το νέο αυτοκίνητο. Αυτές ήταν οι κάτωθι:
-
Να είναι σχετικά ψηλό, ώστε να ανεβαίνει εύκολα στα πεζοδρόμια και να μπορείς να παρκάρεις άφοβα.
-
Να είναι βενζινοκίνητο, μιας και δεν τρέφουμε αγάπη για άλλης μορφής καύσιμα.
-
Να μπορείς να πας σε μια ήπια διαδρομή εκτός δρόμου, χωρίς να φοβάσαι μην βρει στο κάτω μέρος.
-
Να έχει ικανοποιητικό χώρο αποσκευών.
-
Να είναι σχετικά οικονομικό.
-
Ο κινητήρας του να έχει επάρκεια ισχύος και να μπορεί να μεταφέρει με ευκολία τέσσερα άτομα που θα αποφασίσουν να εκδράμουν.
-
Να έχει μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων.
-
Να κοστίζει μέχρι 20000 €.
Εκείνο τον καιρό έτρεχε μια προσφορά της JEEP, στην οποία το** Renegade** MY20 1.0 lt 120 Hp SPORT στοίχιζε 17900 €. Πήγαμε λοιπόν να το δούμε στην** **JEEP Σφακιανάκης στη Λεωφόρο Κηφισού.
Η έκδοση Sport είχε σημαντικές ελλείψεις εξοπλισμού, ενώ με το μεταλλικό χρώμα το κόστος PDI και τις πινακίδες ξεπερνούσε τα 18600 €. Η κύρια έλλειψη, για τα δεδομένα της εποχής μας, αφορούσε το ηχοσύστημα Uconnect 7” με την ενσωμάτωση του Apple CarPlay/ Android Auto. Αυτό το διέθετε η επόμενη έκδοση Longitude, η οποία ξεπερνούσε τις 21000 €.
Για μένα η αρχική έκδοση Sport, ήταν μια καλή επιλογή, λαμβάνοντας υπ’ όψη μου ότι είναι από τα λίγα crossover με ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων στον πίσω άξονα. Επίσης ο κινητήρας του ήταν αξιόλογος με 19 kgm ροπής στις 1750 σ.α.λ. Τέλος διέθετε δισκόφρενα σ’ όλους τους τροχούς.
Στο γιό μου δεν του άρεσε το πίσω μέρος του αυτοκινήτου, καθώς και τα τετραγωνισμένα περιγράμματα των θόλων των τροχών, ενώ του ήταν εξαιρετικά συμπαθής η μούρη του αυτοκινήτου.
Δεν μπορώ να πω ότι μας κέρδισε και η προθυμία του πωλητή να μας δώσει τις απαντήσεις στις ερωτήσεις μας για το αυτοκίνητο. Όταν μάλιστα τον ρωτήσαμε αν θα μπορούσαμε να κάνουμε test drive μας απάντησε ότι δεν είχε διαθέσιμο αυτοκίνητο, ότι ήταν δήθεν μόνος του, ότι έπρεπε από πριν να το είχαμε προγραμματίσει και άλλες τέτοιες δικαιολογίες. Φύγαμε λοιπόν με συνοπτικές διαδικασίες. Στο αυτοκίνητο είχε ήδη μπει (Χ) και μόνο λόγω της αδιαφορίας του πωλητή.
Βρε Δημήτρη, λέω στο γιό μου, μιας και βρεθήκαμε εδώ, δεν περνάμε και από τη HONDA Σαρακάκης, να δούμε το** Civic**;
Το Civic ήταν σχετικά κοντά στο budget που είχαμε θέσει. Δεν τηρούσε βέβαια τις (1) και (3) προϋποθέσεις, αλλά ήταν ένα γοητευτικό αυτοκίνητο από κάθε άποψη.
Εντάξει, το Civic μας φάνηκε πανέμορφο. Στα μάτια μας ήταν ένα mainstream sportive αυτοκίνητο. Μας κέρδισε από τη στιγμή που καθίσαμε στη θέση του οδηγού.
Αφού το περιεργαστήκαμε, κατευθυνθήκαμε στο γραφείο του πωλητή για πάρουμε πληροφορίες καθώς και τιμές και διαθεσιμότητα.
Εδώ να σημειώσω ότι ο πωλητής όση ώρα επεξεργαζόμασταν το αυτοκίνητο, δεν σηκώθηκε από το γραφείο του. Προτού αρχίσουμε να του κάνουμε ερωτήσεις, μας ξεκαθάρισε ότι δενυπάρχουν διαθέσιμα αυτοκίνητα και ότι είναι άγνωστο, λόγω του Brexit, το πότε θα έρθουν.
Ωραία ξεκινήσαμε λέω!
Η συζήτηση δεν διήρκεσε πολύ. Εκείνος θεωρώντας ότι δεν είχε ενδιαφέρον η πώληση του αυτοκινήτου, άρχισε τις ερωτήσεις, αγγίζοντας τα όρια του αδιάκριτου. Από τα εάν έχουμε χώρο στάθμευσης, αν είναι κλειστός, μέχρι την απασχόλησή μας και το που μένουμε!!! Σαφώς και δεν μπήκαμε σ’ αυτό το τρυπάκι, και με ευγενικό τρόπο τον αποχαιρετήσαμε, βάζοντας ένα ακόμα (Χ) στις επιλογές μας.
Δίπλα στην έκθεση των αυτοκινήτων, ήταν και αυτή των μοτοσυκλετών HONDA. Μιας και βρεθήκαμε εκεί, κάναμε και μια βόλτα στην έκθεση.
Ο υπάλληλος, παρότι του αναφέραμε ότι είχαμε πάει για αγορά αυτοκινήτου, δεν σταμάτησε να μας λέει ότι είναι διαθέσιμος για κάθε πληροφορία που θα θέλαμε. Ο γιός μου, έπιασε αρκετή συζήτηση μαζί του, αφού είναι κάτοχος ενός Honda CRF 250L και είχαν αρκετά σημεία ταύτισης. Πληροφοριακά την εποχή εκείνη η «Αφρικάνα»** CRF 1000**, δινόταν σε τιμή προσφοράς 12000 €.
Φεύγοντας συζητούσαμε την διαφορετική αντιμετώπιση των δύο υπαλλήλων και πόσο μπορεί να σε επηρεάσει στην αγορά, ένας ευγενικός και πρόθυμος πωλητής.
Κάπως έτσι έκλεισε η πρώτη μέρα βόλτας στις εκθέσεις των αυτοκινήτων.
Από την ημέρα εκείνη και για ένα δίμηνο περίπου, δεν ασχοληθήκαμε άλλο με την αγορά του αυτοκινήτου, λόγω αυξημένων επαγγελματικών μου υποχρεώσεων.
Τον Αύγουστο του 2020, λίγο πριν φύγουμε για διακοπές, αναθερμαίνεται η συζήτηση για την αγορά νέου αυτοκινήτου.
Αποφασίζουμε να κάνουμε μια κόμη βόλτα στις εκθέσεις αυτοκινήτων.
Αυτή τη φορά ξεκινήσαμε από την αντιπροσωπεία της VW Γρατσίας στη Λ. Μεσογείων.
Είχαμε προγραμματίσει από πριν, μέσω τηλεφώνου, να κάνουμε test drive το** T-cross** και το T-roc.
Δοκιμάσαμε το T-roc, με συνοδό τον πωλητή της VW, διότι το αυτοκίνητο της δοκιμής δεν είχε πινακίδες, ενώ το T-cross (1.0 Tsi 95 Ps), μας το έδωσε να το δοκιμάσουμε μόνοι μας.
Το T-roc το δοκιμάσαμε μόνο ως αυτοκίνητο σύγκρισης σε σχέση με το T-cross, αφού η έκδοση Advance ξεπερνούσε τις 22000 €.
Το T-cross με το πεντατάχυτο κιβώτιο, τα πίσω ταμπούρα, τα σκληρά πλαστικά, και τον σχετικά ασθενικό κινητήρα με τα 17,50 kgm ροπής στις 1600-3500 σ.α.λ, μας άφησε μια αδιάφορη και απογοητευτική επίγευση. Σίγουρα με τον κινητήρα 1.0 tsi 115 Ps οι εντυπώσεις θα ήταν διαφορετικές.
Θεωρήσαμε λοιπόν ότι και τα δύο αυτοκίνητα δεν ανταποκρίνονταν στις προδιαγραφές μας.
Άλλα δύο (Χ) μπήκαν στην λίστα των υποψήφιων προς αγορά αυτοκινήτων
Μιας και δίπλα στην VW ήταν η έκθεση της** AUDI**, περισσότερο για τον πληροφοριακό πλουραλισμό, είδαμε το Q2. Την εποχή εκείνη το Q2 δινόταν σε προσφορά με το κλειδί στο χέρι 22000 €, σε χρώματα, μη μεταλλικά, άσπρου και μαύρου. Βέβαια ήταν το βασικό μοντέλο με πολλές εξοπλιστικές ελλείψεις.
Φεύγοντας από την έκθεση VW – AUDI, σκεφτόμασταν ποια άλλη έκθεση να επισκεφθούμε.
Μου λέει ο γιός μου. Πάμε στην SUZUKI να δούμε το** Vitara**;
Βρε Δημήτρη, του απαντώ, το Vitara είναι ένα ιδιαίτερο αυτοκίνητο και απευθύνεται σ’ αυτούς που έχουν ανάγκη να κινηθούν κυρίως εκτός δρόμου.
Είχα στο μυαλό μου το Grand Vitara που πολλές φορές είχα νοικιάσει από τη Hertz για διαδρομές εκτός δρόμου, όταν έκανα το site survey, την εργασία πεδίου και την κατασκευή των σταθμών βάσης της κινητής τηλεφωνίας.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου το ταξίδι που είχα κάνει από Αθήνα μέχρι το Λύχνο Θεσπρωτίας, με ένα μισθωμένο Grand Vitara 2.0 lt. Το επέλεξα από την Hertz, διότι στο Λύχνο θα διένυα μια εκτός δρόμου απόσταση, περίπου 15 Km. Επειδή δε, έπρεπε να επιστρέψω αυθημερόν, αναγκάστηκα να κάνω μ’ αυτό το αυτοκίνητο στην Εθνική συνολικά 900 χλμ. Ε λοιπόν, το κεφάλι μου βούιζε για τρείς ημέρες από το θόρυβο του διαφορικού του αυτοκινήτου.
Ήταν σαν να είχα οδηγήσει φορτηγό!
Τότε είχα πεισθεί ότι δεν θα αγόραζα ποτέ αυτοκίνητο ειδικής χρήσης, την οποία θα χρειαζόμουν μόνο για ελάχιστα χιλιόμετρα ή περιστασιακά.
Έτσι προκατειλημμένος ξεκίνησα για την αντιπροσωπεία της SUZUKI -Σφακιανάκης στην Λ. Μαραθώνος.
Η πρώτη εντύπωση του αυτοκινήτου της έκθεσης ήταν αρκετά θετική. Εξωτερικά η σιλουέτα του μας φάνηκε ιδιαίτερα θελκτική. Εκπληκτικά ήταν τα νέα φώτα τύπου Led. Εκείνο που δεν μας άρεσε ήταν τα πολύ φτηνά στην όψη και αφή πλαστικά στο εσωτερικό του αυτοκινήτου. Εξαιρουμένου του πάνω μέρους του ταμπλό που είχε μαλακά πλαστικά, όλο το υπόλοιπο έδειχνε ποιοτικά υποδεέστερο. Ειδικά στον χώρο των αποσκευών τα περιμετρικά πλαστικά ήταν τόσο λεπτά που όταν τα πίεζες με το δάχτυλο βούλιαζαν προς τα μέσα.
Ο πωλητής μας παραχώρησε ένα GL+ 4WD mild hybrid 129 Ps, για test drive.
Από την πρώτη στιγμή ενθουσιαστήκαμε με τον κινητήρα του αυτοκινήτου. Εξαιρετικό το στροφάρισμα του 4κύλινδρου μοτέρ, δύναμη και ελαστικότητα.
Είναι από τις λίγες φορές που ένα αυτοκίνητο μας δημιουργεί τέτοια συναισθήματα. Το θορυβώδες αγριοκάτσικο Grand Vitara, είχε μεταμορφωθεί σ’ ένα δυνατό, ζωηρό και συνάμα στρωτό και απολαυστικό στην οδήγηση αυτοκίνητο.
Φτάσαμε και στο υπαίθριο parking του Praktiker. Εκεί το υποβάλλαμε σε δοκιμασίες ελιγμών και αλλαγών κατευθύνσεων, με εναλλαγές στη μεταφορά της μάζας του, από την μία κατεύθυνση στην άλλη. Πέρα από το τιμόνι του που ήταν αρκετά ασαφές και σχετικά αργό με μικρή πληροφόρηση, η όλη απόκριση του αυτοκινήτου στις δοκιμασίες ήταν υποδειγματική. Ήταν πολύ αστεία η διαδικασία επιτάχυνσης του αυτοκινήτου. Όταν ανέβαζες στροφές στην εκκίνηση για μέγιστη επιτάχυνση, αυτό έχανε την πρόσφυση στους εμπρός τροχούς και ακαριαία μετέφερε το σύνολο της ροπής του στον πίσω άξονα. Το αποτέλεσμα; Το αυτοκίνητο σήκωνε τη μούρη του και αισθανόσουν μια όμορφη επιτάχυνση, χωρίς λιώσιμο λάστιχου και άσκοπο spinning.
Οι εντυπώσεις μας, over all? Με μία λέξη! ΘΕΤΙΚΟΤΑΤΕΣ!!!
Κατευθυνόμαστε στον υπάλληλο για προσφορά.
Οι τιμές που μας δίνει με το κλειδί στο χέρι είναι:
-
20300 € το GL+ σε χρώμα cosmic black pearl.
-
17444 € το GL UPPER σε χρώμα cosmic black pearl. (αυτό που φαίνεται στην φωτογραφία).
Φεύγοντας από την SUZUKI, κατευθυνθήκαμε στην έκθεση της PEUGEOT - ΓΚΑΛΛΟ επί της Λ. Μεσογείων, για να δούμε το** 2008**.
Στα μάτια μου το 2008 ήταν ένα πανέμορφο αυτοκίνητο. Το μόνο εξωτερικό του ατόπημα ήταν ο πίσω προφυλακτήρας που προεξείχε και δεν ενσωματώνονταν αρμονικά στο σύνολο, ενώ χαλούσε τον δυναμισμό του όλου αμαξώματος.
Στα μάτια του γιού μου ήταν ένα φαντεζί σχήμα που δεν του ταίριαζε οπτικά. Θεωρούσε ότι είναι ένα καλοσμιλεμένο εξωτερικό με περισσότερα στοιχεία εντυπωσιασμού και λιγότερα ουσιώδη στοιχεία δυναμισμού και αποτελεσματικότητας.
Η άποψη του ήταν να μην ρωτήσουμε καθόλου για το αυτοκίνητο!
Αλήθεια πόσο διαφορετικές είναι οι απόψεις και οι θέσεις της νέας γενιάς! Είναι αυτό που λέει η λαϊκή σοφία «άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας…».
Τελικά ο υπάλληλος προσφέρθηκε να κάνουμε και test drive. Το αυτοκίνητο ήταν έκδοση allure 1.2 lt 130 Ps. Δυσκολεύτηκα αρκετά να ρυθμίσω τη θέση του καθίσματος, ώστε να βλέπω τα όργανα και να έχω και τη σωστή θέση οδήγησης. Υποχρεώθηκα να κατεβάσω αρκετά χαμηλά την έδρα του καθίσματος ώστε να μην βρίσκουν τα πόδια μου στο τιμόνι. Η θέση αυτή δεν με ικανοποιεί σε αυτοκίνητα τύπου crossover, στα οποία μου αρέσει να κάθομαι ψηλά. Η χαμηλή θέση οδήγησης, θεωρώ ότι ταιριάζει σ’ άλλου ύφους αυτοκίνητα.
Μετά το πρόσφατο test με το Vitara, η διαφορά στην απόδοση των δύο αυτοκινήτων ήταν ουρανομήκης. Το Vitara είχε ένα μεστό και γεμάτο κινητήρα σ’ όλο το φάσμα των στροφών, με εκπληκτική ελαστικότητα. Ανέβαζε στροφές με 6η ταχύτητα από τα 50 χλμ και επιτάχυνε το αυτοκίνητο με τρομερή άνεση. Στον αντίποδα το 2008 ενώ κινούμασταν στην κάθοδο της Μεσογείων με 50 km/h, όταν επιχείρησα να βάλω 6η και να γκαζώσω ο κινητήρας κρέμασε και άρχισε τα δυνατά κτυπήματα από την έλλειψη ροπής σε χαμηλές στροφές, αλλά και λόγω του μικρότερου κυβισμού του κινητήρα. Ο υπάλληλος της Peugeot έπαθε αμόκ από τα χτυπήματα του κινητήρα, σε σημείο που έπιασε το λεβιέ για να κατεβάσει ταχύτητα.
Προσπαθώντας να επιταχύνω με φορτίο 3ων ατόμων, δεν μπορώ να πω ότι ενθουσιάστηκα από την απόδοση του αυτοκινήτου. Ήταν βλέπετε το μέτρο σύγκρισης που είχε δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Συμβουλή: αν πρόκειται να τεστάρετε το 2008 να μην έχετε οδηγήσει πριν το VITARA. Είναι σίγουρο ότι θα σας φανεί πολύ υποδεέστερο!!!
Επίσης ήθελα να σημειώσω το ασαφές κιβώτιο του 2008 με τη λαστιχένια αίσθηση. Το κιβώτιο του Vitara ήταν σαφώς καλύτερο. Το 2008 όμως υπερτερούσε στην αίσθηση του τιμονιού.
Η τιμή που πήραμε με το κλειδί στο χέρι για το 2008 1.2 lt 100 Ps Active, με μαύρο μεταλλικό χρώμα ήταν 19220 €, αφού έγινε έκπτωση 1215 € επί της τιμής καταλόγου.
Μετά και από αυτό το test ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο η επιθυμία μας για το VITARA.
Ήταν απόγευμα Παρασκευής της 6ης Αυγούστου.
Την επόμενη ημέρα, Σάββατο, τηλεφωνώ στον πωλητήτης SUZUKI και του λέω ότι επιθυμώ το GL UPPER, στην τιμή που μου είχε προσφέρει.
Μου λέει ότι θα δει την προσφορά και θα με πάρει τηλέφωνο.
Δυστυχώς, προφασιζόμενος ότι έκανε λάθος μου λέει ότι η τιμή που μου έδωσε δεν ισχύει, και η καλύτερη τιμή που μπορεί να δώσει το αυτοκίνητο ήταν 18000 €, για πληρωμή απολύτως μετρητοίς.
Μου ανέφερε μάλιστα ότι προσπάθησε πολύ με το διευθυντή του, λέγοντάς του ότι εκείνος ευθύνεται και ότι έπρεπε να πάρουμε την έκπτωση που μας προσέφερε, αλλά δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος.
Ε λοιπόν αυτή η αντιμετώπιση, μας απομάκρυνε από την αγορά. Διασταυρώσαμε βέβαια και από άλλες αντιπροσωπείες την τιμή του μοντέλου, αλλά ο αρχικός μας ενθουσιασμός είχε καταλαγιάσει λόγω της υπαναχώρησης και της παλινώδους συμπεριφοράς του υπαλλήλου.
Εκείνο τον καιρό είχε κυκλοφορήσει και ένα δημοσίευμα, το οποίο έλεγε ότι τον Οκτώβριο θα παρουσιαστεί το νέο Vitara και ότι η κυκλοφορία του θα ξεκινήσει στις αρχές του 2021.
Έτσι αποφασίσαμε να αναμείνουμε τις εξελίξεις και να αποφασίσουμε προς το τέλος της χρονιάς. Δυστυχώς ο covid έφερε πολύ πίσω αυτές τις εξελίξεις.
Είχε μπει λοιπόν ένα προσωρινό (Χ) και σ’ αυτό το αυτοκίνητο.
Περάσαμε ένα όμορφο καλοκαίρι και όπως προανέφερα αναμέναμε τις φθινοπωρινές εξελίξεις της αυτοκίνησης.
Δυστυχώς αυτές δεν ήρθαν ποτέ και αισίως φτάσαμε στον Δεκέμβριο του 2020. Αναθερμάναμε για μία ακόμη φορά την συζήτηση για την αγορά του νέου αυτοκινήτου.
Ο εγκλεισμός είχε μεταβάλλει σημαντικά τις απόψεις μας. Τώρα πια θεωρούσαμε ότι ένα δεύτερο μικρό σχετικά αυτοκίνητο θα ήταν το ιδανικό, αφού συμφωνήσαμε να χρησιμοποιούμε όλοι μας, ανάλογα με την περίπτωση, το μεγαλύτερο Tiguan.
Τέθηκαν λοιπόν νέα σενάρια αναζήτησης, ενώ προσθέσαμε τα παρακάτω κριτήρια επιλογής:
-
Να έχει μηδενικά τέλη κυκλοφορίας, σύμφωνα με το νέο τρόπο υπολογισμού.
-
Να είναι ευρωπαϊκό ή τουλάχιστον γιαπωνέζικο αυτοκίνητο.
Έτσι διαμορφώσαμε νέα λίστα υποψήφιων αυτοκινήτων.
Αυτά ήταν:
-
Ford Fiesta 1.0 ecoboost 95 Ps
-
Renault clio 1,0 lt 100 Ps.
-
Suzuki Swift 1,2 lt mhyd 83 Ps
-
VW Polo 1.0 Tsi 95 Ps
-
Mazda 2 1.5 90 Ps
-
Opel Corsa 1.2 100 Ps
-
Toyota Yaris 1.5 125 Ps
Αυτή τη φορά ξεκινήσαμε την λίστα ανάποδα, από το λιγότερο επιθυμητό προς το περισσότερο θελκτικό στα μάτια μας.
Ένα απόγευμα του Δεκεμβρίου, περνώντας με το αυτοκίνητο από την Λ. Λαυρίου είδα την έκθεση της Toyota, στην οποία είχαν σε περίοπτη θέση το νέο Yaris.
Δεν σταματάω λέω να ρίξω μια ματιά; Ως καινούριο μοντέλο πιθανόν να έχει ενδιαφέρον, σκέφθηκα.
Το αυτοκίνητο έδειχνε όμορφο εξωτερικά, με μια εμφάνιση εξαιρετικά μυώδη που σε προδιέθετε ότι κάτι πολύ σκληροπυρηνικό βρίσκεται κάτω από το εμπρόσθιο καπό του. Ξεκίνησα την ξενάγησή μου από το εσωτερικό του. Δεν μπορώ να πω ότι με κέρδισε η αισθητική του εσωτερικού του, όσο η πρώτη εντύπωση που μου δημιούργησε ο εξωτερικός του σχεδιασμός. Άρχισανα το περιεργάζομαι στα χειριστήρια, στο κούμπωμα των ταχυτήτων του, στην οθόνη του infotainment. Ξαφνικά ενώ κοιτάζω τα πλαστικά του και περιεργάζομαι την οθόνη του infotainment, δεν μπορώ να καταλάβω πως αλλά ξεκουμπώνει όλο το πλαίσιο της οθόνης. Το σπρώχνω προς τα μέσα και φαίνεται να κουμπώνει το ίδιο εύκολα με τον τρόπο που ξεκούμπωσε. Άρχισαν να στοιχειώνουν τα πρώτα διλήμματα μέσα μου, σχετικά με την κατασκευαστική του ποιότητα.
Σκέφτομαι, πιθανόν να συμβαίνει σ’ αυτό το αυτοκίνητο και να αποτελεί εξαίρεση του κανόνα της αξιοπιστίας που φέρει η μάρκα.
Επειδή όμως μου κινήθηκαν πολλά αμφιβολίες και ερωτηματικά σχετικά με το ποιοτικό μέρος του αυτοκινήτου, άρχισα να το περιεργάζομαι πιο εμπεριστατωμένα.
Δοκιμάζω την στερεότητα και στιβαρότητα της κονσόλας του λεβιέ των ταχυτήτων. Ωχ! Κουνιέται σαν να μην έχει βιδωθεί, ή σα να έχουν αστοχήσει οι βίδες στερέωσης.
Ειλικρινά, μετά απ’ αυτές τις διαπιστώσεις δεν ήθελα να μάθω τίποτα επιπλέον για το αυτοκίνητο. Ούτε για κινητήρες, ούτε για τιμή. Αισθανόμουν ότι δεν μου ταιριάζει.
Μέσα μου είχα πολλά ερωτηματικά. Πως είναι δυνατόν να είναι ένα από τα πιο καλοπουλημένα αυτοκίνητα;
Στο μυαλό μου έφερα το πρώτο γενιάς Yaris. Αυτό που είχε σχεδιάσει ο Έλληνας Σωτήρης Κωβός.
Μ’ αυτό βρέθηκα κάποια στιγμή μ’ ένα πελάτη μου (ως συνεπιβάτης), πηγαίνοντας να μετρήσω ένα οικόπεδο στο Μενίδι. Χρειάστηκε να περάσουμε ένα σχετικά βατό χωματόδρομο. Θυμάμαι ακόμα τους τριγμούς από τα πλαστικά της καμπίνας, αλλά και από το αμάξωμα. Σου έδιναν την εντύπωση ότι όπου να ´ναι θα διαλυθεί.
Πίστευα ότι η νέα γενιά, θα είχε λύσει τα προβλήματα αυτά. Αλλά «φεῦ»!
Επανέρχομαι στα της έκθεσης της Toyota.
Με πλησιάζει ο υπάλληλος της έκθεσης.
- Πως σας φάνηκε το νέο μας μοντέλο;
Το σκέφτομαι λίγο, αλλά αποφασίζωνα του εκφράσω την δυσαρέσκειά μου.
Ανοίγω την πόρτα του συνοδηγού και με το δείχτη του χεριού μου, ξεκουμπώνω το πλαίσιο της οθόνης.
- Εξαιτίας αυτού, το χαρακτήρισα «ευτελές»!
Γλούπ!! Γουρλώνει τα μάτια, σαν να μην το πιστεύει!
-
Βλέπετε έχω συνηθίσει, σ’ άλλου είδους αυτοκίνητα, που είναι πραγματικά το απαύγασμα της ποιότητας και συναρμογής, του λέω.
-
Και ποια αυτοκίνητα είναι αυτά;
-
Για παράδειγμα τα VW, του απαντώ.
Του έδωσα το ερέθισμα να βγάλει το μένος του.
- Ναι αλλά αυτά χαλάνε, το γνωρίζει όλος ο κόσμος…
Τον διέκοψα.
Κάπως έτσι αποχώρησα από την Toyota, βάζοντας ένα ακόμα (Χ) και στο νέο Yaris.
Πιο κάτω από την Toyota, επί της Λ. Λαυρίου, βρισκόταν η αντιπροσωπεία της Opel – Σφακιανάκης.
Μιας και βρέθηκα εκεί, θεώρησα ότι ήταν ευκαιρία να δω και το νέο** Corsa**.
Εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι τα αυτοκίνητα της Opel, την τελευταία εικοσαετία τουλάχιστον, ποτέ δεν με γοήτευσαν.
Μ’ αυτό το δεδομένο, άρχισα να περιεργάζομαι το νέο Corsa.
Ήταν ένα αυτοκίνητο που δεν σε κέρδιζε σε κανένα τομέα. Ούτε σχεδιαστικά, ούτε στην ποιότητα του εσωτερικού του, ούτε στους χώρους του, ούτε εν τέλει είχε κάτι που να σε κάνει να θέλεις να του ρίξεις μια πιο εμπεριστατωμένη ματιά. Εκείνο δε που με απογοήτευσε τελείως, ήταν οι χώροι του στο πίσω κάθισμα. Αφού ρύθμισα το κάθισμα του οδηγού στο ύψος μου που είναι 1,85 μ,επιχείρησα να καθίσω και στο πίσω κάθισμα. Ο χώρος είναι ιδιαίτερα οριακός, αλλά εκείνο που επιδεινώνει το πρόβλημα είναι το χαμηλό τόξο της οροφής, που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι πνίγεσαι. Εάν δε, καταφέρεις και βγεις από την πίσω πόρτα χωρίς να χτυπήσεις το κεφάλι σου στο κυρτό τόξο της οροφής, τότε θεωρώ ότι έχεις ικανότητες αθλητή ρυθμικής γυμναστικής.
Μιας και πήγα, θεώρησα υποχρέωση στον εαυτό μου να ρωτήσω και την τιμή του αυτοκινήτου. Είπα μήπως έχει κάποια ιδιαίτερη τιμολόγηση, κάποια έκπτωση ή κάποιο προωθητικό που θα το έκανε πιο δελεαστικό στα μάτια μου.
Η τιμή που πήρα για το Corsa Elegance 100 hp, σε χρώμα diamond black, απολύτως μετρητοίς και με το κλειδί στο χέρι ήταν 16400 €, ύστερα από έκπτωση 738 €.
Εδώ, μετά την προσφορά που πήρα, μπήκε (Χ2).
Σειρά είχαν τώρα το Mazda 2 και το VW Polo.
Και τα δύο απορρίφθηκαν, για διαφορετικούς λόγους.
Το Mazda δεν άρεσε αισθητικά στη σύζυγό μου. Θεώρησε ότι το σχήμα του δεν δείχνει ιδιαίτερο μοντέρνο. Άλλωστε το συγκεκριμένο Mazda 2, διατηρεί τον ίδιο εξωτερικό σχεδιασμό αμαξώματος, με μικρές παραλλαγές, άνω της δεκαετίας.
Δεν είχα να επιχειρηματολογήσω, ούτε για τον κινητήρα, ούτε για το εκπληκτικό τιμόνι του και την κορυφαία αίσθηση του κιβωτίου των ταχυτήτων. Αν δεν σε εξιτάρει αισθητικά, όλα τα υπόλοιπα περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
Το Vw Polo, είναι αναμφίβολα το πιο ποιοτικό αυτοκίνητο απ’ όλα. Ειδικά η έκδοση Highline 110 ps θεωρώ ότι είναι κορυφαία. Ξεφεύγει όμως τιμολογιακά. Μην ξεχνάμε ότι είναι ένα μικρό αυτοκίνητο πόλης.
Έτσι επιλέξαμε, ως πιθανό μοντέλο αγοράς, την αμέσως μικρότερη έκδοση comfortline 95 ps. Εκείνο που με ενοχλούσε περισσότερο σ’ αυτή την έκδοση δεν ήταν οι ελλιπείς δυνατότητες του συστήματος infotainment, αλλά το πεντατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων.
Πήρα τηλέφωνο το φίλο μου Ανδρέα στην Karenta Αμαρουσίου, να μου στείλει μια προσφορά. Για να με προκαταβάλει, μου ανέφερε ότι οι τιμές έχουν αυξηθεί περίπου 1500 €.
Η τιμή λοιπόν του Polo comfortline 95 ps σε χρώμα deep black pearl, με τον εξοπλισμό multimedia pack, ήταν με το κλειδί στο χέρι 17650 €, αφού είχε γίνει έκπτωση 400 €.
Μα στα χρήματα αυτά παίρνεις Vitara, σκεφτήκαμε. Δεν είναι δυνατόν να τα δώσουμε για ένα αυτοκίνητο πόλης.
Κάπως έτσι αρχίσαμε να γλυκοκοιτάμε εκ νέου τα crossover.
Ήταν αρχές Ιανουαρίου του νέου έτους, όταν πέφτει το μάτι μου σε ένα test του drive, που αφορούσε το** Ford Focus Active** 1.0 l 155 ps mhev.
Στέλνω την παρακάτω φωτογραφία στο γιό μου.
Του αρέσει!
Επικοινωνώ με τη Velmar στο Μαρούσι για να κλείσω ραντεβού test drive. O σύμβουλος πωλήσεων μου αναφέρει ότι δεν υπάρχει διαθέσιμο αυτοκίνητο για test, αλλά μου προτείνει να οδηγήσουμε το Puma με τον αντίστοιχο κινητήρα και το Focus ST line, για να πάρουμε το feeling του αυτοκινήτου.
Έτσι και έγινε.
Το Σάββατο το πρωί 9/1, βρισκόμασταν στην έκθεση.
Ξεκινήσαμε το πρώτο test, με ένα Ford Puma ST line, το οποίο είχε χρώμα gray matter.
Η πρώτη εντύπωση που μας έκανε το αυτοκίνητο:
Συμφωνήσαμε και οι δυο μας ότι πάσχει από μιμητισμό. Το αποκάλεσαν μικρή Porsche Macan και προσπαθεί να την μιμηθεί σε κάθε της σημείο. Για παράδειγμα στην έκδοση ST line έχει βαμμένα τα προστατευτικά τόξα των τροχών, τα μαρσπιέ και τα μαύρα στοιχεία στους προφυλαχτήρες. Η κοινή μας θέση είναι ότι αυτά τα μαύρα στοιχεία του δίνουν την ταυτότητα του crossover, αφού ως τέτοιο πλασάρεται και όχι ως sport car.
Ξεκίνησα πρώτος την οδήγηση. Το εσωτερικό του αυτοκινήτου μας φάνηκε όμορφο. Εύκολα ρύθμισα το κάθισμα του οδηγού, το τιμόνι και βρήκα την ιδανική θέση οδήγησης.
Πρώτη και φύγαμε..
Το αυτοκίνητο είχε μαλακό συμπλέκτη που απομόνωνε αρκετά χαμηλά. Έτσι ξεκινώντας έδειξε μια νευρικότητα στο άφημα του συμπλέκτη. Έτεινε να ορμήσει με νευρικότητα. Μετά από λίγο χρόνο χρήσης, συνήθιζες την λειτουργία του.
Λέω στον Δημήτρη.
- Αφού μας δείχνει άγριες διαθέσεις, ας του συμπεριφερθούμε αναλόγως.
Πίσω από το ΟΑΚΑ, στο σημείο που βρίσκεται ο Πυροσβεστικός Σταθμός, αρχίζουμε τα σανιδώματα. Εδώ να σημειώσω ότι η μπαταρία του υβριδικού συστήματος έδειχνε κάτω από τη μέση.
1η και σανίδα και αλλαγή σε 2η σανιδωμένα. Και ενώ το αυτοκίνητο ανεβάζει στροφές με 2η στις 4500 με 5000 σ.α.λ τρώμε ένα «χαστούκι» που μας φέρνει τα σώματά μας προς τα εμπρός. Λες και είχαμε ρίξει «κλωτσιά» στο pedal του φρένου. Προφανώς ο ηλεκτροκινητήρας είχε σταματήσει να συνεισφέρει στο φορτίο του κινητήρα και η ροπή του θερμικού κινητήρα μετά τις 4500 σ.α.λ είχε πάρει την κατιούσα. Αυτό το βύθισμα της ροπής και κατά συνέπεια της ισχύος του κινητήρα το λάβαμε πολύ έντονα όταν μείναμε με το γκάζι στο πάτωμα. Τη δοκιμή την κάναμε πολλές φορές και οι δυο μας στον ίδιο δρόμο πάνω – κάτω. Η αίσθηση που αποκομίσαμε ήταν η ίδια και απαράλλαχτη.
Το συμπέρασμα: Ο εν λόγω κινητήρας δίνει μια αρχική νευρικότητα στο αυτοκίνητο, όσο συμμετέχει ο ηλεκτροκινητήρας, αλλά στη συνέχεια ξεφουσκώνει πολύ έντονα, αν επιχειρήσεις να κινηθείς με τέρμα γκάζι.
Εδώ να αναφέρω ότι ο κινητήρας της Suzuki 1.4 129 ps hybrid, λόγω του μεγαλύτερου κυβισμού, των τεσσάρων κυλίνδρων και της αρχικής ροπής του θερμικού κινητήρα που ήταν 22 kgm, απείχε κατά πολύ σε αίσθηση και δεν παρουσίαζε κανένα σκαλοπάτι στην απόδοσή του, ακόμα και σε οριακές συνθήκες πίεσης του αυτοκινήτου.
Επιστρέφουμε και παίρνουμε ένα μαύρο μεταλλικό Focus ST line 125 ps, για δεύτερο test.
Το αυτοκίνητο πραγματικά απέχει σε ποιότητα κύλισης, handling, feeling και γενικότερα αίσθηση σε σχέση με το Puma. Ο κινητήρας του; Πραγματικά ήρεμη δύναμη. Χαίρεσαι να το οδηγείς. Εντάξει το Puma ως αυτοκίνητο life style επιτελεί τον προορισμό του. Συνολικά όμως το Focus είναι ένα πολύ καλύτερο αυτοκίνητο. Η κοινή μας θέση ήταν ότι θα το επιλέγαμε με τον κινητήρα των 125 ps.
Ενθουσιασμένοι επιστρέψαμε στην έκθεση και ρωτήσαμε που μπορούμε να δούμε το Active.
Ο πωλητής μας λέει ότι υπάρχει ένα αυτοκίνητο, το οποίο βρίσκεται για service στη Velmar Ν. Ερυθραίας.
Ξεκινήσαμε για εκεί. Φτάνοντας αντικρύσαμε ένα βρώμικο και ελεεινό αυτοκίνητο. Στο εσωτερικό του ήταν τόσο βρώμικο που διερωτηθήκαμε πως είναι δυνατόν να μπαίνει σ’ αυτό το αυτοκίνητο άνθρωπος.
Μα πόσο μπορεί να σου ανατρέψει την προδιάθεση η εικόνα ενός ταλαιπωρημένου και βρώμικου αυτοκινήτου; Τελικά δεν ήταν μόνο αυτό. Εκείνο που διαπιστώσαμε ήταν ότι τα + 3 cm ground clearance, που ισχυρίζεται η Ford ότι είναι ψηλότερο από το απλό Focus αφορά μόνο τον πίσω άξονα του αυτοκινήτου, ενώ μπροστά έχει απόσταση από το έδαφος μόνο 14 εκ. Αυτό το διαπιστώσαμε και ιδίοις όμμασι αφού εντελώς τυχαία ήταν σταθμευμένο ένα απλό Focus δίπλα στο Active.
Δυστυχώς ενώ ξεκινήσαμε με τις πιο ευοίωνες προϋποθέσεις, βάλαμε ένα ακόμα (Χ). Άλλωστε η τελική τιμή των 22800 €, δεν ήταν μικρή ώστε να μας κάνει να παραβλέψουμε τα αρχικά μας προαπαιτούμενα.
Μετά και από αυτή την εναλλακτική, αφού δεν ευοδώθηκε, επιστρέψαμε στην λίστα των μικρών αυτοκινήτων πόλης.
Σειρά είχε να δούμε το Suzuki Swift 1.2 lt 83 ps mhybrid.
Επισκεφθήκαμε την Suzuki – Σφακιανάκης, στην Λ. Κηφισίας αυτή τη φορά.
Η επίσκεψη έγινε με τη σύζυγό μου.
Το αυτοκίνητο εξωτερικά μας άρεσε αρκετά. Ειδικά οι κρυφές χειρολαβές στις πίσω πόρτες και η αίσθηση της αιωρούμενης οροφής μας κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Το εσωτερικό του το βρήκαμε συμπαθητικό. Ειδικά ο κόκκινος φωτεινός δακτύλιος στην περίμετρο των οργάνων προσέθετε πολλά στην αισθητική του αυτοκινήτου. Μας άρεσε πολύ και το δερμάτινο τιμόνι του. Στη γυναίκα μου άρεσε ιδιαίτερα η κάθετη κολώνα του παρμπρίζ, γιατί της έδινε μια αίσθηση ευρυχωρίας και μεγαλύτερης ορατότητας. Εκείνο που μας έκανε αρνητική εντύπωση στο εσωτερικό του, ήταν η κονσόλα του λεβιέ των ταχυτήτων που άφηνε ένα κενό κάτω από το ταμπλό του αυτοκινήτου, δείχνοντας ότι είναι ξεκομμένη απ’ αυτό. Αυτή την αισθητική παραφωνία την εντόπισε η γυναίκα μου. Εμένα δεν μου άρεσαν οι ασφάλειες των πορτών που βρίσκονταν μέσα στο πόμολο ανοίγματός τους. Μου θύμισε αυτοκίνητα γιαπωνέζικα προηγούμενης εικοσαετίας.
Πήραμε ένα μαύρο αυτοκίνητο GLX για test drive. Εντάξει! Τι εντυπώσεις μπορεί να σου αφήσει ένα αυτοκινητάκι πόλης με έναν ψόφιο ατμοσφαιρικό κινητήρα με 10,7 kgm ροπής; Εκείνο που θα ήθελα να εντοπίσω είναι η ποιότητα κύλισης του αυτοκινήτου. Μετέφερε αρκετό θόρυβο από την κύλιση στο εσωτερικό του. Επίσης η ανάρτησή του ήταν αρκετά ξερή στις ανωμαλίες του δρόμου και μετέφερε αρκετό ταρακούνημα στο εσωτερικό του. Δεν θα γράψω περισσότερα γι’ αυτό, γιατί πιθανώς να το αδικήσω. Πάντως θεωρώ ότι δεν ήταν αυτοκίνητο για μένα. Έλα όμως που η γυναίκα μου το ερωτεύθηκε. Δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί, αλλά την ημέρα της επίσκεψής μας μόνο κοπέλες ρωτούσαν για το Swift. Υπήρχε στην έκθεση για παράδοση ένα burning red με μαύρη οροφή. Αυτός ο συνδυασμός χρωμάτων άρεσε στη γυναίκα μου.
Ζητήσαμε τιμή για το GL+. Η τιμή με την έκπτωση της προωθητικής ενέργειας, το κόστος pdi και τις πινακίδες, ήταν με το κλειδί στο χέρι 15539 €.
Αφού άρεσε τόσο πολύ στη γυναίκα μου, είπαμε να προχωρήσουμε το deal.
Λέω στην υπάλληλο.
- Εάν μας το αφήσετε 15000 €, το κλείνω τώρα και το εξοφλώ άμεσα.
Αφού παίρνει δύο τηλέφωνα, μας λέει.
-
Μπορώ να κόψω 100 € και να σας κάνω δώρο το υποβραχιόνιο, αξίας 280 €.
-
Και ποιο είναι αυτό το υποβραχιόνιο; Της απαντώ.
-
Υπάρχει στην γυάλινη προθήκη. Αν θέλετε μπορείτε να το δείτε.
Τελικά το υποβραχιόνιο ήταν ένα πλαστικό στέλεχος με αποθηκευτικό χώρο και δερματίνη στο πάνω μέρος του. Δεν ταίριαζε με κανένα σημείο του σαλονιού του αυτοκινήτου, ενώ έπρεπε να τοποθετηθεί πάνω στην πίσω ποτηροθήκη με εξωτερικές λαμαρινόβιδες.
Της λέω ευγενώς ότι δεν με ενδιαφέρει το υποβραχιόνιο και θα ήθελα η έκπτωση να γίνει επί της τιμής του αυτοκινήτου.
- Θα σας απαντήσω την ερχόμενη Δευτέρα, μου λέει.
Πράγματι, μου τηλεφώνησε και μου ανέφερε σχεδόν δογματικά ότι μόνο αυτά που μας πρότεινε μπορεί να προσφέρει.
- Την ευχαρίστησα για τον χρόνο της και για την προσπάθειά της.
Άλλο ένα (Χ) είχε μπει στις επιλογές μας.
Είχαμε άλλες δύο επιλογές. Το Renault Clio kai to Ford Fiesta.
Πλέον αφού δεν καταλήγαμε, δεν ήθελε να με ακολουθήσει κανένας στις αντιπροσωπείες.
Αποφάσισα να κοιτάξω το Renault Clio 1.0 Tce 100 hp expression. Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2020 περνώντας από την Renault automotivo στην Λ. Κηφισίας είχα πάρει προσφορά τιμής 15547 €, σε χρώμα μαύρο μεταλλικό.
Επικοινωνώ με την ίδια αντιπροσωπεία τον Φεβρουάριο του 20021 για να ρωτήσω αν υπάρχει κάποιο αυτοκίνητο στην τιμή που μου είχε προσφερθεί προ δύο μηνών. Μου ανέφεραν ότι υπάρχει ένα μαύρο, με επιπλέον navigation που του ανεβάζει την τιμή στα 16000 € και ένα λευκό που θα μπορούσε να μου δοθεί σ’ αυτή την τιμή. Μου τόνισαν ότι αυτά είναι τα μοναδικά με τον παλιό κινητήρα των 100 hp και ότι έχουν κρατηθεί για το προσωπικό της automotivo. Τέλος με ενημέρωσαν ότι η εγγύηση αυτών των αυτοκινήτων είναι 3 χρόνια αντί 5 χρόνια.
Επικοινωνώ με τον πωλητή και του λέω να μου καθορίσει τη νέα τιμή, αφού δεν υπήρχε η πλήρης εγγύηση και το χρώμα του αυτοκινήτου ήταν λευκό μη μεταλλικό.
Εδώ να αναφέρω ότι το λευκό είναι το χρώμα που δεν μου αρέσει σε αυτοκίνητο. Αλλά τι να κάνω που το συγκεκριμένο αυτοκίνητο φάνηκε όμορφο στη γυναίκα μου;
Πηγαίνω στην Automotivo του Γέρακα να κάνω test drive και να συζητήσουμε τα περαιτέρω.
Το test drive έγινε με την παρουσία του υπαλλήλου, με ένα ίδιο αυτοκίνητο μ’ αυτό που με ενδιέφερε.
Διαπίστωσα ότι το αυτοκίνητο είχε ένα καλό και ακριβές τιμόνι, ένα σχετικά ζωηρό κινητήρα και ένα αρκετά καλό κιβώτιο ταχυτήτων.
Η διαδρομή ήταν από το Γέρακα μέχρι την Πεντέλη, πριν από το Μέγαρο της Δούκισσας Πλακεντίας.
Οι εντυπώσεις μου αρκετά θετικές. Το μόνο μείον ήταν το πεντατάχυτο κιβώτιο και οι μανιβέλες στα πίσω παράθυρα.
Προχωράμε λοιπόν στη διαπραγμάτευση της τιμής. Η τιμή που μου δίνεται είναι 15000 € με το κλειδί στο χέρι.
-
Ωραία του λέω. Ετοίμασε το δελτίο παραγγελίας για να σου δώσω τώρα την προκαταβολή με έμβασμα από το τηλέφωνο.
-
Συγνώμη κύριε, έκανα λάθος στον υπολογισμό της τιμής και αυτή βγαίνει 15240 €.
Κατάλαβα ότι με είδε ζεστό και ήθελα να κερδίσει το κάτι παραπάνω.
-
Κάνε την 15100 του λέω και κλείσαμε.
-
Εντάξει, θα τα χρεωθώ εγώ αλλά μου είστε συμπαθής. Μου απαντά.
-
Σας ευχαριστώ. Προχωρήστε την παραγγελία και εκτυπώστε μου τον εξοπλισμό του αυτοκινήτου.
Και ενώ πέφτουν με τα μούτρα να ετοιμάσουν το δελτίο παραγγελίας, δεν τον βλέπω να εκτυπώνει τον εξοπλισμό.
- Θα μπορούσα να έχω και την λίστα του εξοπλισμού; Του λέω για δεύτερη φορά.
Δεν βλέπω να τον εκτυπώνει. Άρχισαν να μου μπαίνουν κάποιες υπόνοιες. Κάτι η μειωμένη εγγύηση, κάτι η αλλαγή της τιμής που είχαμε συμφωνήσει, κάτι η απροθυμία να λάβω μια πλήρη εκτύπωση του εξοπλισμού, δεν ευνοούσαν το κλίμα της αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
-
Τι τροχούς έχει το αυτοκίνητο; Τον ρωτάω.
-
Two tones σε μαύρο μου λέει.
-
Και η διάστασή τους;
-
Είναι τροχοί 15’’ ,
-
Μα η τελευταία brochure του Clio λέει ότι έχει amicitia Flex wheels 16’’.
-
Ναι, ξέρετε είναι από τα πρώτα μοντέλα που είχαν έρθει με 15’’ τροχούς.
-
Μα καλά πόσο καιρό βρίσκεται στο τελωνείο;
-
Μην το κοιτάτε αυτό. Σημασία έχει ότι είναι καινούριο ατελώνιστο.
-
Για μένα είναι σημαντικό στοιχείο της αισθητικής του αυτοκινήτου η ζάντα και η διάσταση των τροχών του.
-
Συμφωνώ, αλλά δεν είναι άσχημες και αυτές.
-
Εμένα δεν μου αρέσουν. Είναι δυνατόν να αλλαχτούν;
-
Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να γίνει. Αλλά αργότερα μπορείτε να αλλάξετε τις ζάντες.
-
Ναι μπορώ, αλλά θα πρέπει να αλλάξω και τα ελαστικά αφού είναι 15’’.
-
Χμμμμ….
-
Εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα της αντικατάστασης, σύμφωνα με το επίσημο prospect των προδιαγραφών και του εξοπλισμού, σας ενημερώνω ότι δεν θα προχωρήσω στην παραγγελία.
Άρχισε να μονολογεί, λέγοντας «όλα για κάποιο λόγο γίνονται…».
Άλλο ένα (Χ) είχε μπει στις υποψήφιες επιλογές.
Τελευταία μου επιλογή, ήταν το** Ford Fiesta**. Δεν πήγα στις αντιπροσωπείες αλλά αναζήτησα τιμή για το Connected 1.0 lt ecoboost 95 ps, μέσω τηλεφώνου.
Αυτή τη φορά, αφού είχα μάθει από την Renault ότι η εγγύηση πληρώνεται επιπλέον και εμπεριέχεται στην τιμή του αυτοκινήτου, ενώ μπορείς να ζητήσεις την βασική εγγύηση με αντίστοιχη μείωση της τιμής, ακολούθησα διαφορετική τακτική. Επικοινώνησα με τη Ford Σφακιανάκης και τους ρώτησα με ποια τιμή μπορώ να πάρω το αυτοκίνητο αν δεν επιλέξω την εγγύηση των 8 χρόνων αλλά αυτή των 2 χρόνων. Μου ανέφεραν ότι αυτό δεν γίνεται και ότι μόνο ως ελεύθερος επαγγελματίας θα μπορούσα να πάρω μειωμένη τιμή με την βασική εγγύηση των 2 ετών.
-
Και ποια είναι αυτή η τιμή, για το Fiesta connected 1.0 lt ecoboost 95 ps, σε χρώμα agate black;
-
Αντί της αρχικής τιμής που είναι 16160 € +150 € τα έξοδα μεταβίβασης = 16310 €, μπορείτε να το πάρετε απολύτως μετρητοίς 15050 €.
-
Σας ευχαριστώ.
Θεώρησα όμως υποχρέωση στον εαυτό μου να πάω στην Velmar Κηφισίας, μιας και εκεί είχα κάνει τα test drive.
Βρίσκω τον ίδιο υπάλληλο, που είχαμε μιλήσει για το Focus Active.
Είχαμε μια ζεστή και φιλική συνάντηση.
-
Για να μην πλατειάζω του λέω, επειδή έχω λάβει ήδη προσφορές για το Fiesta Connected 95 ps, θα ήθελα και την δική σας προσφορά, αφού το θεωρώ υποχρέωση προς τον εαυτό μου, ύστερα από την θετική εικόνα που είχα σχηματίσει για εσάς στην προηγούμενη επίσκεψή μου.
-
Θα ήθελα να το αγοράσω ως επιχειρηματικό αυτοκίνητο της δραστηριότητάς μου και με διετή εγγύηση. Συνεχίζω.
-
Έχετε ενεργή επιχείρηση;
-
Ναι. Είμαι πολιτικός μηχανικός.
-
Εάν σας δώσω καλύτερη προσφορά απ’ αυτή που έχετε, θα το κλείσετε σήμερα.
-Βεβαίως.
-Έχετε άλλο αυτοκίνητο Ford;
Μετά από διαβούλευση με το Δ/ντή του, επανέρχεται.
-
Η τιμή που μπορούμε να σας το δώσουμε είναι με τη μέγιστη έκπτωση ~ 10%.
-
Δηλαδή;
-
14742 €, με δώρο πατάκια, σετ τριγώνου ασφαλείας και πυροσβεστήρα.
-
Είμαστε σύμφωνοι.
Επιπλέον μου προσέφερε ως δώρο τα καλύμματα μαρσπιέ, με το λογότυπο Ford Performance.
Έκανα και ένα test drive με ένα Fiesta ST line 155 ps mhev, σε χρώμα performance blue.
Πρώτα έκλεισα το αυτοκίνητο και μετά έκανα test.
Δεν θα γράψω τίποτα επιπλέον για το Fiesta. Απλά θα πω ότι είναι ένα fun to drive αυτοκίνητο.
Ήδη έχει έρθει στην έκθεση, όπως φαίνεται και στην παρακάτω φωτογραφία.
Αύριο παραλαμβάνω.
Η ανάρτηση αυτή ξεφεύγει από τα στενά όρια του forum, αλλά νομίζω ότι έχει στοιχεία που θα βοηθήσουν τον υποψήφιο αγοραστή.
Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας και όσοι φτάσατε μέχρι το τέλος του χρονικού αφηγήματος σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.
ύχομαι σύντομα να ξεπεράσουμε την υγειονομική κρίση του covid και με τα αυτοκίνητά μας να βρεθούμε σε προορισμούς, που πέρα από το οδηγικό ενδιαφέρον θα μας προσφέρουν τη χαρά και τη μαγεία του ταξιδιού.
