Aν και συμφωνω με τον greo σε αυτο που λεει και κατ'επεκταση με τον ξμαρρ (αν και το λεει με τρισαθλιο τροπο) το θεμα ειναι οτι αυτου του ειδους τα μπαιρακια σηκωνονται σε καιρους που δουλειες υπαρχουν. Με 30% ανεργια και τους νεους στο 60%, τι να πεις και τι να κανεις.
Εδω στη Σουηδια γινεται αυτο που λες, αλλα γινεται γιατι εχεις την επιλογη να πεις οχι σε σερβιτορος με 1500 και να πας οδηγος με 2.200 πχ. Αλλα ξερεις οτι δουλεια με τον εναν η τον αλλο τροπο θα βρεις. Και αν δε βρεις θα εχεις ενα αξιοπρεπες ταμειο ανεργιας. Για εμενα περα της θεωριας περι κοινωνικων διεκδικησεων και μαρουλια ριγανατα, απο καποιο σημειο κατρακυλας και επειτα (ena threshhold) το οποιο μολις ξεπεραστει, ο εργαζομενος δεν εχει καμμια δυνατοτητα πιεσης. Και το ξεπερασαμε προ πολλου, για εμενα ηταν καπου τα 700 στην Ελλαδα για μη πτυχιουχους που πρωτοξεκιναν. Γιατι απλα δε βγενεις με λιγοτερα.
Και γρεο η δικια σου εχει και παιδακια προφανως κατι να ασχολειται. Ενας νεος 30 ετων ανυπαντρος τι θα κανει ολη μερα σπιτι??