Πάντως, starting list δεν υπήρξε ποτέ στο επίσημο site του αγώνα.
Ούτε της 1ης ούτε της 2ης ημέρας.
Αλήθεια, Δελτία Πληροφοριών μόνο ένα εκδόθηκε;
Ή ούτε αυτά 'ανέβηκαν' στο site;
Πάντως, starting list δεν υπήρξε ποτέ στο επίσημο site του αγώνα.
Ούτε της 1ης ούτε της 2ης ημέρας.
Αλήθεια, Δελτία Πληροφοριών μόνο ένα εκδόθηκε;
Ή ούτε αυτά 'ανέβηκαν' στο site;
Ο χρήστης cmarin έγραψε:
Υπάρχουν στο rally.gr
Αυτό το γνώριζα.
Οι 'ξένοι' επισκέπτες (που ενδεχομένως θα παρακολουθήσουν τον αγώνα) διαβάζουν rally.gr ?
Διεθνής αγώνας χωρίς προσβάσεις θεατών στο επίσημο site?
...
Ο χρήστης Α 110 ΑLPINE έγραψε:
αγαπητέ φίλε CDL μου έκανες την καρδία περιβόλι
όπως τα εγραψες προτιμώ την μηχανή προβολής,να ακούω μαζί με τα γκάζια και τον ήχο της, να κόβετε και το φιλμ και να το κολλάω,ωραία πράγματα,ζεστά.(με καταλαβαίνεις)
πάντως ευχαριστώ για τον κόπο σου
Ακριβώς έτσι !!!
Τουλάχιστον εγώ, σε καταλαβαίνω α π ο λ υ τ α !
Η ιστορικότητα και αυθεντικότητα του super8, αναδεικνύεται μόνο μέσα από την παραδοσιακή μηχανή προβολής, με το κρου-κρου-κρου της γκρίφας να ακούγεται μαζί με τα γκάζια...
Η μεταφορά σε ψηφιακή μορφή, νομίζω οτι μπορεί να γίνει με τον εντελώς απλό τρόπο (προτζέκτορας-πανί-βινετοκάμερα) για λογους γρήγορης 'αναφοράς' ή εύκολης κοινοποίησης σε τρίτους.
Το πλεονέκτημα όμως παραμένει υπέρ του 'οπερατέρ' που μπορεί να έχει την αποκλειστική χαρά της προβολής του πρωτότυπου...
Λυπάμαι αν σου έκανα την καρδιά περιβόλι, όμως χαίρομαι αν μπόρεσα να σε αποτρέψω από σπατάλη ωρών χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα...
Άλλωστε, καλές οι ψηφιακές φωτό (πχ) αλλά οι εκτυπωμένες σε χαρτί είναι άλλο πράγμα...
Πιάνονται και τις 'φχαριστιέσαι'...
Νάσαι πάντα καλά.
Κωστής
Ο χρήστης Α 110 ΑLPINE έγραψε:
έχω και 8μμ ταινίες τι γίνετε
Αγαπητέ Α 110 ALPINE,
Η μεταφορά παλαιών ταινιών super8 (μέ ή χωρίς ήχο) σε ψηφιακή μορφή,
είναι μία πολύ δύσκολη ιστορία...
Για την ακρίβεια είναι δύσκολη όταν δεν έχει ή δεν θέλει να διαθέσει χρήματα κάποιος.
Το αντιμετώπισα το όλο θέμα, όταν θέλησα να μεταφέρω ένα τεράστιο όγκο ταινιών super8
από τα Ακρόπολις των Δεκαετιών 70, 80 ,90 σε βίντεο ή σε DVD.
( Δές σχετικά viewtopic.php?f=4&t=33056 )
Για να σε βοηθήσω να καταλάβεις ποιά προβλήματα υπεισέρχονται, θα σου πώ τα άκρως απαραίτητα:
Θα σε παραπέμψω (με την ελπίδα ότι τα αγγλικά σου είναι σε καλή φόρμα) στο link
http://en.wikipedia.org/wiki/Telecine
στο οποίο παίρνεις μία πρώτη ιδέα του 'πώς παίζεται το παιχνίδι'.
Απο κεί και πέρα, οι δύο βασικές λύσεις που υπάρχουν είναι
Υπάρχει και η απλή λύση που υιοθέτησα εγώ όταν έκανα τη μεταφορά των super8 απο τα παλιά Ακρόπολις, δηλαδή, στήνεις την οθόνη προβολης (άσπρο πανί ειδικό), προβάλλεις εκεί, στήνεις μιά καλή βιντεοκάμερα σε τρίποδο (ακριβώς κάτω απο το φακό του προτζέκτορα), εστιάζεις σωστά και καδράρεις σωστά στο πανί, συνδέεις την έξοδο ήχου του προτζέκτορα με την είσοδο ήχου της βιντεοκάμερας και παίρνεις μιά σχετικά καλή μεταφορά (στην οποία όμως ΔΕΝ αποφεύγεις το flickering δηλαδή το τρεμόπαιγμα της φωτεινότητας).
Ενα πολύ καλό άρθρο για να καταλάβεις τη διαδικασία του telecine θα βρείς εδω :
http://www.nanolab.com.au/all_about_telecine.htm
Τέλος, υπάρχει και η λύση να δώσεις τα φιλμάκια σε εταιρεία που κάνει μεταφορές με τελευταίας τεχνολογίας telecine, που είναι η ΑΠΟΛΥΤΗ λύση.
Αν ψάξεις στο google με λέξεις ' telecine services' θα βρείς πολλές εταιρείες, ειδικά Αγγλία.
Οι τιμές παίζουν περίπου στις 15-40 λίρες το φιλμάκι (ανάλογα τί ποιότητα telecine δουλεύουν).
Υπηρεσίες Telecine παρέχει (ή τουλάχιστον παρείχε) και η Ε.Ρ.Τ. , αλλά δέν ξέρω άν πλέον διατηρούν τμήμα για σούπερ8 ή μεταφέρουν μόνο 16 ή 35 mm ταινίες. Επίσης δέν ξέρω τι ποσά μπορεί να ζητούν (έως και μία περιουσία...)...
Ωρες ελεύθερες νάχεις και υπομονή.
Ο χρήστης tsilis έγραψε:
...είναι δυνατόν να μην παθιαστείς με το άθλημα όταν έχεις ζήσει τέτοιες εμπειρίες?
Έτσι ακριβώς !!!
Αντί για οποιοδήποτε άλλο σχόλιο, απλά θα επισημάνω ότι μετά από 5 χρόνια (τόσα ήταν) αποχής,
το 2009 ξαναπάω Ακρόπολις.
Και αυτό λέει πολλά !!!...
Αννίτα & Συνεργάτες : Ε Υ Γ Ε !!!
Ευχαριστίες και ευχές για καλή επιτυχία στο έργο σας απ όλους μας !
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1978 - 1986
...οι εποχές που το Ακρόπολις ήταν αγώνας επιβίωσης
για αυτοκίνητα και πληρώματα,
οι εποχές που αποτελούσε το 'ετήσιο πανηγύρι'
για τις ξεχασμένες γωνιές της Ελλάδας.
Μια συλλογή από προσωπικές αναμνήσεις
Φιλμαρισμένες σε κινηματογραφικό φιλμ super8 με ήχο.
Η ποιότητα της εικόνας είναι σίγουρα επηρεασμένη
από τη μεταφορά του κινηματογραφικού φιλμ σε ψηφιακή μορφή,
όμως οι τοποθεσίες, τα αυτοκίνητα και οι ήχοι,
μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο και μας θυμίζουν τις εποχές
που μετρούσαμε τις μέρες μέχρι να έρθει το επόμενο Ακρόπολις.
Μια κατάθεση ψυχής στον αγώνα
που για όλους μας αποτελούσε
'Πηγή Ζωής & Λόγο Ύπαρξης'.
Παραγωγή
CDL
Rally Images & Motion Pictures
1978 - 2008
Δυστυχώς, το YouTube έχει περιορισμό σε μέγιστο χρόνο για κάθε βίντεο τα 10 λεπτά.
Αναγκαστικά λοιπόν η όλη ταινία έχει 'σπάσει' σε 13 μέρη (part 01 - part 13) .
Για εικόνα και ήχο 'high quality' κλικάρετε την αντίστοιχη επιλογή 'watch in high quality' στο κάτω δεξιό μέρος της οθόνης.
Part 01 - 25ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1978
Ανασυγκρότηση Καλαμπάκας + Ε.Δ. Παλαιός Παντελεήμονας
Youtube Video
Part 02 - 26o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1979
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά + Ε.Δ. Δεσκάτη
Youtube Video
Part 03 - 27o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1980
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 04 - 28ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1981
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 05 - 28ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1981 (συνέχεια)
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά (συνέχεια) + Ε.Δ. Μετέωρα
Youtube Video
Part 06 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982
Ε.Δ. Συκέα (Χάνι Ζαγκανά)
Youtube Video
Part 07 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982 (συνέχεια)
Ε.Δ. Τσούκα
Youtube Video
Part 08 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982 (συνέχεια)
Ε.Δ. Τσούκα (συνέχεια)
Youtube Video
Part 09 - 30ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1983
Ε.Δ. Βωξίτες + Ε.Δ. Χάνι Ζαγκανά
Youtube Video
Part 10 - 31ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1984
Ε.Δ. Συκέα (Χάνι Ζαγκανά) + Ε.Δ. Καλύβια (η 2η μετά τα Μετέωρα)
Youtube Video
Part 11 - 32ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1985
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 12 - 32o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1985 (συνέχεια)
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά (συνέχεια) + Ε.Δ. Τσούκα (1η χρονιά ασφάλτινη)
Youtube Video
Part 13 - 33o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1986
Ε.Δ. Βωξίτες + Ε.Δ. Ναύπακτος (Φιλοθέη Ναυπάκτου)
Youtube Video
Ελπίζω και εύχομαι να 'ξυπνάω' ευχάριστες μνήμες των παλαιότερων και να δίνω μιά 'πειστική απάντηση' στους νεότερους στο γιατί το Ακρόπολις για κάποιους απο μάς, αποτελούσε Πηγή Ζωής & Λόγο Υπαρξης...
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1978 - 1986
...οι εποχές που το Ακρόπολις ήταν αγώνας επιβίωσης
για αυτοκίνητα και πληρώματα,
οι εποχές που αποτελούσε το 'ετήσιο πανηγύρι'
για τις ξεχασμένες γωνιές της Ελλάδας.
Μια συλλογή από προσωπικές αναμνήσεις
Φιλμαρισμένες σε κινηματογραφικό φιλμ super8 με ήχο.
Η ποιότητα της εικόνας είναι σίγουρα επηρεασμένη
από τη μεταφορά του κινηματογραφικού φιλμ σε ψηφιακή μορφή,
όμως οι τοποθεσίες, τα αυτοκίνητα και οι ήχοι,
μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο και μας θυμίζουν τις εποχές
που μετρούσαμε τις μέρες μέχρι να έρθει το επόμενο Ακρόπολις.
Μια κατάθεση ψυχής στον αγώνα
που για όλους μας αποτελούσε
'Πηγή Ζωής & Λόγο Ύπαρξης'.
Παραγωγή
CDL
Rally Images & Motion Pictures
1978 - 2008
Δυστυχώς, το YouTube έχει περιορισμό σε μέγιστο χρόνο για κάθε βίντεο τα 10 λεπτά.
Αναγκαστικά λοιπόν η όλη ταινία έχει 'σπάσει' σε 13 μέρη (part 01 - part 13) .
Για εικόνα και ήχο 'high quality' κλικάρετε την αντίστοιχη επιλογή 'watch in high quality' στο κάτω δεξιό μέρος της οθόνης.
Part 01 - 25ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1978
Ανασυγκρότηση Καλαμπάκας + Ε.Δ. Παλαιός Παντελεήμονας
Youtube Video
Part 02 - 26o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1979
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά + Ε.Δ. Δεσκάτη
Youtube Video
Part 03 - 27o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1980
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 04 - 28ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1981
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 05 - 28ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1981 (συνέχεια)
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά (συνέχεια) + Ε.Δ. Μετέωρα
Youtube Video
Part 06 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982
Ε.Δ. Συκέα (Χάνι Ζαγκανά)
Youtube Video
Part 07 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982 (συνέχεια)
Ε.Δ. Τσούκα
Youtube Video
Part 08 - 29ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1982 (συνέχεια)
Ε.Δ. Τσούκα (συνέχεια)
Youtube Video
Part 09 - 30ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1983
Ε.Δ. Βωξίτες + Ε.Δ. Χάνι Ζαγκανά
Youtube Video
Part 10 - 31ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1984
Ε.Δ. Συκέα (Χάνι Ζαγκανά) + Ε.Δ. Καλύβια (η 2η μετά τα Μετέωρα)
Youtube Video
Part 11 - 32ο ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1985
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά
Youtube Video
Part 12 - 32o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1985 (συνέχεια)
Ε.Δ. Μοσχοκαρυά (συνέχεια) + Ε.Δ. Τσούκα (1η χρονιά ασφάλτινη)
Youtube Video
Part 13 - 33o ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ 1986
Ε.Δ. Βωξίτες + Ε.Δ. Ναύπακτος (Φιλοθέη Ναυπάκτου)
Youtube Video
Ελπίζω και εύχομαι να 'ξυπνάω' ευχάριστες μνήμες των παλαιότερων και να δίνω μιά 'πειστική απάντηση' στους νεότερους στο γιατί το Ακρόπολις για κάποιους απο μάς, αποτελούσε Πηγή Ζωής & Λόγο Υπαρξης...
Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:
....ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΚΤΗΜΑ ΜΕ ΑΓΡΟΙΚΙΑ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥΣ,........ΣΤΟ ΘΕΟΚΤΙΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ !!!!
ΜΕ Η ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ...............
ME ! ME !!!
Κι αν έχει και κανένα προτζέκτορα για σούπερ 8 κι ακόμα καλύτερα κανένα μουλάρι τετραφάναρο με ENKEI στην αυλή για να πάμε για ψώνια σε νυκτερινή λαική....
Είσαι μια 'μάρκα' εσύ... πώς καταφέρνεις κάθε φορά να με βάζεις στην πρίζα...
By the way... 4 καρούτες σήμερα καλά είναι ?
Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ .....
ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ ??????
Λαγονήσι - Καλαμπάκα.
Λουκίσια, Αλυκή, Πλατανάκι, Οσιος Λουκάς, Δεσφίνα, Καρούτες (ΟΛΟΚΛΗΡΗ Κατηφορική 'ανδρική'),
Συκέα (η 54άρα), Μοσχοκαρυά, Μακρυρράχη, Ασπροκλησσιά, Φωτεινό, Βέρμιο, Φουρκέτες Γόννων, Δεσκάτη, Μετέωρα, Καλύβια, Ταρζάν, Βίτολη, Τσούκα, Μουσουνίτσα, Διακόπι, Γαρδίκι, Γραμμένη Οξυά, Ελατού, Κρυονέρια, Πάρνωνας, Καρνεζέικα.....
Και σέρβις έξω απο ΚΑΘΕ ειδική...
Και τα πιτσιρίκια στα ξεχασμένα χωριά να ορμάνε σε κάθε διερχόμενο αυτοκίνητο εκλιπαρώντας 'Bitte Ettiket'...
Και το τσέσνα στα 10.000 πόδια για λίνκ...
Και τα φαγοπότια στο Μαγκλάρα...
Θές κι άλλα Τάκη; Η σου ξυπνάω μνήμες και διαπράττω κακούργημα; (ξέρεις οτι φιλικά μιλάω πάντα)...
Είπαμε...ΠΗΡΑ ΣΥΝΤΑΞΗ !
Υ.Γ.
Παραθέτω τμήμα παλιότερης δημοσίευσής μου (αναφέρομαι ΜΟΝΟ στο ένθετο με τίτλο Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ)
viewtopic.php?f=4&t=16278&p=563829&hilit=%CE%A4%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%A4%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A3#p563829' target='_blank' target='_blank' target='_blank' target='_blank' target='_blank
...
Για όσους λοιπόν αθεράπευτους ανήκουν στη δική μου κατηγορία, επιτρέψτε μου να αφιερώσω ένα κείμενο (γραμμένο και δημοσιευμένο από έναν εξαίρετο και αγαπημένο φίλο το 1968, δεν αναφέρω το όνομά του όχι γιατί δεν θέλω να του αποδώσω τα εύσημα του copyright αλλά γιατί ο ίδιος δεν θα το επιθυμούσε) το οποίο αποδεικνύεται τελικά προφητικό...
**Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ 'ΒΑΣΙΛIΑΣ'
(Φανταστική Ιστορία, που ίσως κάποτε γίνει)
- 1968 -**
Είναι νύχτα.
Ζεστή καλοκαιρινή νύχτα. Τα μικρά αυτοκίνητα πήγαιναν κι έρχονταν. Οι άνθρωποι, που τα οδηγούσαν, ήσαν ξενύχτηδες. Γύριζαν από τα νυκτερινά κέντρα, όπου είχαν διασκεδάσει, χορεύοντας στους ήχους της ηλεκτρονικής μουσικής. Ο κόσμος έχει πια αλλάξει. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή, που είμαστε μικροί, τόσα, που ούτε καθόμαστε να τα μετρήσουμε. Είναι ένας νέος κόσμος, όπως λένε, πιο ήρεμος, πιο ήσυχος. Στους δρόμους τώρα πια κυκλοφορούν μόνο μικρά αυτοκίνητα, που κινούνται με ηλεκτρισμό. Η πολιτεία είναι γεμάτη από χιλιάδες αυτοκίνητα σαν και αυτά και παρ' όλα αυτά κανείς απολύτως θόρυβος δεν ακούγεται πουθενά, εκτός από ένα ελαφρό θρόισμα από χιλιάδες μικρά λάστιχα.Θα ρωτήσετε, βέβαια, πώς έγινε και γέμισαν οι δρόμοι με ηλεκτρικά αυτοκίνητα ; Καλύτερα να ρωτήσετε έναν από τους παλαιούς, που θυμάται, τι έγινε, γιατί εμείς οι νέοι βρεθήκαμε μέσα σ αυτήν την κατάσταση.
Ήταν, λεει η ιστορία, μια εποχή, που οι άνθρωποι της πολιτείας άρχισαν να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται για τα καυσαέρια και τους θορύβους. Έλεγαν ότι τα καυσαέρια φέρνουν τον καρκίνο και οι θόρυβοι τους σπάνε τα νεύρα και δεν τους αφήνουν να κοιμηθούν. Ζήτησαν λοιπόν κάποια λύση και έκαναν μία επιτροπή 'σωτηρίας' .
Η επιτροπή είπε ότι η μηχανή εσωτερικής καύσης κόβει χρόνια από την ανθρώπινη ζωή.
Η επιτροπή είχε σαν μέλη της γιατρούς, μηχανικούς, εδωδιμοπώλας και θυρωρούς ξενοδοχείων. Φυσικά, δεν είχε μέσα ούτε έναν οδηγό. Και τα μέτρα άρχισαν να λαμβάνονται.Πρώτα είπαν όχι κλάξον, μετά όχι φώτα, μετά όχι εξατμίσεις, μετά όχι κινητήρες, που βγάζουν καυσαέρια, μετά όχι κινητήρες που περνούν τις 4.500 στροφές και στο τέλος είπαν ΟΧΙ κινητήρες.
Όσοι, είπαν, έχουν κινητήρες, που γυρίζουν στις 7.000 στροφές, είναι ένοχοι, διότι θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
Όσοι, είπαν, έχουν αυτοκίνητα σπόρ, αυτοκίνητα μεγάλου τουρισμού, αυτοκίνητα αγώνων, αυτοκίνητα χαμηλά και καταραμένα, θα είναι επίσης ένοχοι και θα τιμωρούνται.
Η ιστορία λεει ότι η επιτροπή 'σωτηρίας' ( ; ) έδωσε έξι μήνες διορία στους κατόχους όλων αυτών των μηχανών, να τις παραδώσουν για καταστροφή.
Και έτσι έγινε, λένε οι παλαιοί.
Τεράστια καζάνια δούλευαν για μήνες, γεμάτα οξύ, κι έκαιγαν χιλιάδες μοτέρ, αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.Κάποια μέρα η πολιτεία ξύπνησε χωρίς αυτοκίνητα.
Κάποια άλλη έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που σταματούσαν μπροστά σε μεγάλες πρίζες και γέμιζαν τις μπαταρίες τους. Υπήρχαν, βέβαια, διάφορα μοντέλα. Τα οικογενειακά, με τέσσερις και οκτώ πόρτες, που έπαιρναν άνετα οκτώ άτομα και έπιαναν τα 40 χιλ. την ώρα. Υπήρχαν φορτηγά, που μετέφεραν τομάτες σε πλαστικά κουτιά, με 25 χιλ. την ώρα. Υπήρχαν όμως και τα σπόρ με τις δύο θέσεις - γιατί η επιτροπή θέλησε να ικανοποιήσει και τους φίλους του αυτοκινήτου ( ! ) - και την πλαστική τους καρότσα, που έφταναν τα 55 χιλ. Το όριο στους δρόμους της πολιτείας ήσαν 60 χιλ. Όποιος τα περνούσε με τα πόδια με ποδήλατο ή με αυτοκίνητο, έχανε την άδειά του για όλη του τη ζωή. Το να πατήσεις το όριο, ήταν το μεγαλύτερο έγκλημα, που μπορούσες να κάνεις.Βέβαια, παρ όλα αυτά υπήρχαν και τα δυστυχήματα από τις συγκρούσεις και τα ντεραπαρίσματα, αλλά τα περισσότερα θανατηφόρα προήρχοντο από ηλεκτροπληξίες. Αφού η επιτροπή σκεπτόταν να απαγορεύσει και τον ηλεκτρισμό.
Για να πιάνουν τους παραβάτες, υπήρχαν ειδικά οχήματα περιπολίας με 80 μπαταρίες, που έπιαναν τα 100 χιλ. την ώρα. Και οι δρόμοι ήταν γεμάτοι από αυτά. Το όριο είχε γίνει πια 'ταμπού' , ένας μικρός θεός, που όλοι τον προσκυνούσαν και τον έτρεμαν.
Κάθε αυτοκίνητο είχε και τη δική του τρύπα. Η τρύπα ήταν ένα ειδικό τετράγωνο πάνω στα πεζοδρόμια και τους δρόμους, που έγραφε επάνω έναν αριθμό. Οι οδηγοί, που είχαν λεπτά, μπορούσαν να αγοράσουν τρύπα, που, μόλις καθόταν πάνω της το ηλεκτρικό αυτοκίνητο με τον αντίστοιχο αριθμό, άνοιγε, το κατάπινε και το παρκάριζε. Κανείς δεν μπορούσε να το πειράξει τότε.
Αν δεν είχες χρήματα, δεν είχες και τρύπα κι έπρεπε να αφήνεις το ηλεκτρικό σου αυτοκίνητο στα γύρω βουνά και να κατεβαίνεις στη δουλειά σου με τα πόδια, ή με το τρόλεϋ ή με ηλεκτρικό ταξί.
Καμιά φορά, όταν έβρεχε, οι τρύπες και οι δρόμοι γέμιζαν νερά οι μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κουράζονταν και χάλαγαν και οι ιδιοκτήτες τους έπρεπε να ξοδέψουν χιλιάδες λεπτά, για να τα φτιάξουν ή να μείνουν χωρίς αυτοκίνητο.
Αλλά το αυτί της επιτροπής 'σωτηρίας' δεν ίδρωνε και πολύ απ αυτά. Αυτά ήταν θέματα οδηγών.Υπήρχαν όμως και άλλες ιστορίες.
Ιστορίες, που έλεγαν ότι όλοι οι οδηγοί δεν είχαν ρίξει τους κινητήρες τους στο οξύ. Τους φύλαγαν σε σκοτεινά αμπάρια ή σε εξοχικά σπίτια και μία φορά το χρόνο, κρυφά, μάζευαν τους πολύ στενούς τους φίλους και τους έβαζαν εμπρός για λίγο, έτσι για να ακούσουν την εξάτμιση και να θυμηθούν τα ταξίδια, που έκαναν στους δρόμους της πατρίδος τους.Μερικοί μάλιστα είχαν και κινηματογραφικές ταινίες από αγώνες, που άκουγαν στα ονόματα Τάργκα Φλόριο, Λέ Μάν, Μόντε Κάρλο, Νουρμπεργινγκ, Μόντσα και άλλα. Ήταν πια γέροι, ψαρομάλληδες αυτοί, και, μόλις άρχιζε η προβολή, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλούν, για να μην τους δούν οι άλλοι. Στο τέλος όμως όλοι έκλαιγαν σαν παιδιά και, όταν το φίλμ τελείωνε, έβγαζαν σκονισμένα άλμπουμ με φωτογραφίες κόκκινων Φερράρι, Γαλάζιων Φόρντ και λευκών Πόρσε.
Υπήρχαν όμως και οι καταδότες, που, μόλις καταλάβαιναν ότι γίνεται κάτι, ειδοποιούσαν τα αθόρυβα αυτοκίνητα της επιτροπής και πολλοί ηλικιωμένοι περνούσαν τα τελευταία τους χρόνια στη φυλακή.Έτσι λοιπόν εκείνο το βράδυ ο μεγάλος δρόμος, που οδηγούσε έξω από την πολιτεία, ήταν γεμάτος από μικρά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που τον διέσχιζαν αθόρυβα.
Ήταν ήσυχα και ζεστά.
Και ξαφνικά ……
……..... Ακούστηκε πρώτα από πολύ μακρυά …..
Οι οδηγοί των ηλεκτρικών αυτοκινήτων κούνησαν τα κεφάλια τους και είπαν : 'Αεροπλάνο', νοιώθοντας οίκτο για τον άμοιρο οδηγό, που τόλμησε να κατέβει τόσο χαμηλά, διαταράσσοντας την ησυχία, και που θα περνούσε τα τελευταία του χρόνια στη φυλακή.Αλλά σε λίγο…
Ακούστηκε κοντύτερα.Άνοιξαν τα τζάμια τους κι έβγαλαν τα κεφάλια τους έξω. Ήταν ένας ήχος καθαρός, στακάτος, που δυνάμωνε και χαμήλωνε…
Μερικοί οδηγοί, γεροντότεροι, ανατρίχιασαν. Το δέρμα τους μυρμήγκιασε και χοντρές σταγόνες ιδρώτος φάνηκαν στα μέτωπά τους. Μερικοί μάλιστα δάκρυσαν.
Σκέφθηκαν.
Εξατμίσεις τέσσερις. Τεράστιες. Ελεύθερες…
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έκαναν δεξιά και σταμάτησαν.
Ο ήχος πλησίαζε … πλησίαζε … και ….
Μπρα α ά μ ! …Ο θόρυβος κάθησε σαν μολύβι στα στομάχια τους. Τα αγγεία τους διεστάλησαν απότομα και το δέρμα τους ανατρίχιασε.
Στα πεζοδρόμια κρατήθηκαν, για να μην πέσουν από τον αέρα, που μύρισε ξαφνικά βενζίνη και φυτικό λάδι.
Οι κυρίες πάγωσαν.
Οι νεαροί έμειναν με τα μάτια ολάνοιχτα. Κάτι τους θύμιζε αυτός ο θόρυβος, αυτό το συναίσθημα, που ένοιωσαν. Και θυμήθηκαν τις ιστορίες για κάτι αυτοκίνητα, που τους έλεγαν οι πατεράδες και οι παππούδες των. Θυμήθηκαν τα δάκρυα, που κύλαγαν στα πρόσωπα των μεγαλυτέρων των, όταν λέγανε γι αυτό το παράξενο πράγμα, που αυτοί δεν εγνώρισαν. Το αυτοκίνητο.
Οι παλαιοί δάγκωσαν τα χείλια τους.
Πέρασε και χάθηκε ανάμεσά τους, τόσο γρήγορα, όσο εμφανίστηκε.Κάποιος ψιθύρισε με κομμένη την ανάσα.
-Φερράρι Μπερλινέττα ! …Η φωνή του σκεπάστηκε αμέσως από τις σειρήνες των αυτοκινήτων της επιτροπής,
που ακολουθούσαν, με τις μπαταρίες τους σκασμένες στα 100 χιλιόμετρα.
Το κόκκινο αυτοκίνητο άνοιγε δρόμο μέσα στα ηλεκτρικά κουτιά, που φαινόταν να
λειώνουν από την παρουσία του. Έφυγε προς το δρόμο του βουνού, έξω από την πολιτεία.
Τα αυτοκίνητα της επιτροπής, έβλεπαν ότι έχαναν το παιχνίδι. Ο 'παράνομος' έφευγε πολύ γρήγορα.
Μερικοί που πρόφτασαν και είδαν το πρόσωπό του, έδωσαν πληροφορίες.
Χαμογελούσε, είπαν. Είχε το κεφάλι ριγμένο πίσω και τα μαλλιά του ήταν λευκά. Κοιτούσε με περιφρόνηση τα αυτοκίνητα της επιτροπής 'σωτηρίας', που απλώς και μόνον σκέφτηκαν να τον κυνηγήσουν.Στο αρχηγείο της επιτροπής, τα τηλέφωνα χτυπούσαν ασταμάτητα. Οι δεκάδες σταθμοί ελέγχου έδιναν συνεχώς τη θέση του αυτοκινήτου. Σιγά-σιγά δεκάδες αυτοκίνητα της 'σωτηρίας' άρχισαν να μαζεύονται σε ένα σημείο. Σε μία στροφή.
Έκλεισαν το δρόμο.
Η Φερράρι έφτασε. Ο οδηγός της κατέβασε τις ταχύτητες. Από τέταρτη έβαλε Τρίτη, … δευτέρα… Οι εξατμίσεις έφτυσαν τέσσερις γλώσσες φωτιάς με έναν θόρυβο, που έκανε τα στομάχια των ανθρώπων της επιτροπής, να αισθάνονται όχι καλά.
Τα φρένα μύρισαν, καθώς οι σιαγόνες έσφιξαν τους τέσσερις δίσκους.
Ο ευτυχής της -όπως έδειχνε τουλάχιστον, και πιστεύω ότι πράγματι ήταν- ασπρομάλλης οδηγός χαμογέλασε. Ήταν ένα χαμόγελο γεμάτο οίκτο και περιφρόνηση γι αυτούς, που προσπαθούσαν να τον σταματήσουν. Έστριψε απότομα το τιμόνι και ανέβασε μια ταχύτητα. Έβαλε τρίτη και βύθισε το γκάζι στο πάτωμα. Οι εξατμίσεις ξαναέφτυσαν φωτιά και θόρυβο, ενώ οι τροχοί γύριζαν τρελλά επάνω στο έδαφος. Προσπάθησε να περάσει ανάμεσά τους.Τα χέρια του ξαναγύρισαν το τιμόνι.
Και να ! Το λάστιχο του ακούμπησε στο χώμα ! Το αυτοκίνητο γύρισε δύο φορές γύρω από τον εαυτό του, έκανε να ξαναέλθει σε ευθεία πορεία, αλλά τελικά έφυγε από τον δρόμο και κύλησε με θόρυβο στον γκρεμό.
Ακούστηκε μία έκρηξη.
Η φωτιά τύλιξε την όμορφη καρροσερί.
Οι άνθρωποι της 'σωτηρίας' στάθηκαν και κοιτούσαν, κάποιος σήκωσε το ραδιοτηλέφωνο και μίλησε στο αρχηγείο.
Τελείωσε. Κάηκε .
Περίμεναν μέχρι που η φωτιά έσβησε. Και έφυγαν αθόρυβα. Οι άνθρωποι της πολιτείας γύρισαν στα σπίτια τους και διηγήθηκαν την ιστορία στους δικούς τους με χαμηλή φωνή. Σε λίγο το ξέχασαν.Η σκιά πλησίασε στα συντρίμμια και έσκυψε.
Άπλωσε το χέρι του και τράβηξε ένα κομμάτι μαυρισμένο αλουμίνιο. Καθάρισε με το μανίκι του τις καπνιές. Επάνω του, είχε μια πλάκα , που έγραφε…
' Φερράρι Μπερλινέττα 250 GT Σκαλιέτι '
Από πάνω τους εφάνταζε το άγριο μαύρο άτι του Μαρανέλλο, μέσα στο κίτρινο πλαίσιο.
Έδειχνε έτοιμο να ξεχυθεί και να καταπατήσει τα πάντα στο πέρασμά του, σαρώνοντάς τα με τη φοβερή του ορμή, την τρομερή του δύναμη και την αγέρωχη μεγαλοπρέπειά του.
Το έβαλε προσεκτικά στην τσέπη του.
Σαν ενθύμιο, από τον τελευταίο ' Βασιλιά ' .
No more comments...
Με πολλή αγάπη & εκτίμηση,
Κωστής
Ο χρήστης ALPINESTARS έγραψε:
ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΛΑΜΙΑ
........ΜΗΝ ΝΕΥΡΙΑΖΕΙΣ ΚΩΣΤΗ.....
................................ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ!!
Τάκη μου, δεν νευριάζω μονόπλευρα...
Με εκνευρίζει αφάνταστα το ότι ΟΛΕΣ οι εμπλεκόμενες πλευρές (πλην του 'τεχνικού team') παίζουν 4η ερασιτεχνική...
Σαφώς και η Πελοπόννησος είναι ενα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας του Ακρόπολις (θυμάσαι τα βραδυνά...), το θέμα όμως είναι ότι ... η μάλλον άστο καλύτερα, πήρα σύνταξη δεν ανακατεύομαι ξανα...
ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΛΑΜΙΑ
Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ
Αθήνα, 24 Σεπτεμβρίου 2008
Η Οργανωτική Επιτροπή του 56ου Rally Acropolis μετά από ενδελεχή μελέτη των προτάσεων που είχαν υποβληθεί, διεπίστωσε ότι οι αγωνιστικές ανάγκες του Rally καλύπτονται και από τις τρεις προτάσεις των περιοχών Λαμίας, Ιτέας και Λουτρακίου.
Επειδή η προτεινόμενη από τον Δήμο Λουτρακίου συνολική πρόταση διαπιστώθηκε ότι ανταποκρίνεται περισσότερο στις απαιτήσεις του Rally Acropolis, αποφασίστηκε να γίνουν άμεσα, πρόσθετες επαφές, με σκοπό περαιτέρω διευκρινίσεις για τη βελτίωση της πρότασης αυτής.
H Οργανωτική Επιτροπή του 56 Rally Acropolis
Ο χρήστης platis έγραψε:
....
Ο χρήστης S.Loeb έγραψε:
Καλησπέρα CDL..γνωρίζεις κάτι περισσότερο για το θέμα που συζητάμε ??
Ποτέ δεν αναφέρομαι σε θέματα αν δεν τα γνωρίζω στα 11/10.
Δεν ειναι του παρόντος όμως να αναφερθώ σ αυτό που με ρωτάτε.
Το μόνο που μπορώ να διαβεβαιώσω είναι οτι γίνονται ΤΑ ΣΩΣΤΑ βήματα
για το εγγύς αλλα και το απώτερο μέλλον του αγώνα (όπου κι αν αυτός χωροταξικά τοποθετείται)...
Ο χρήστης S.Loeb έγραψε:
Δυστυχώς παιδιά όλοι μας κάπως έτσι αισθανόμαστε μετά την μεταφορά του εθνικού μας αγώνα..!!Μια φήμη αναφέρει ότι από του χρόνου ίσως να γυρίσουμε στα πάτρια εδάφη αφού λέγετε ότι η παραμονή του αγώνα έχει λα κάνει με το ότι στο τιμόνι τον αγωνιστικών δρώμενων από το 2006 μέχρι σήμερα ήταν ο κύριος (Μανια/λος), ο οποίος μετά την αποχώρηση του από τα δρώμενα του χορού, φέρει και αλλαγές προς την σχεδίαση αυτού..
**Έχουν βάση?? **Ειδομεν……..
FORGET IT
ΔΕΝ...
Ο χρήστης CDL έγραψε:
Νάσσο,Αυτό που με χαλάει είναι οι 'κερκίδες'.
Παραπέμπουν σε 'ντρίφτ' και είναι μακράν της θεσμικής θεώρησης ενός ραλλύ.Σαφώς και δέν υποννοούσα αυτή καθαυτή τη Θήβα, πήγε ο νούς μου κάπου πρός Ολυμπιακά Ακίνητα, κάπου πρός Τατόι, (κάπου πρός Ελληνικό???), γενικά κάπου που να υπάρχει δυνατότητα να συνυπάρχουν περίφραξη, κτήριο για HQ, φυσική υπερειδική σε περιβάλλον που να μή θυμίζει οτι έγινε για 'αρπαχτή'...
Με κάθε καλή προαίρεση,
CDL
Ανίτα Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!
Είναι μεγάλη η χαρά για κάποιον που αγαπά το Ακρόπολις σαν παιδί του 30+ χρόνια, να βλέπει οτι οι καλοπροαίρετες πάντα επισημάνσεις του 'πιάνουν τόπο'.
Καλή δύναμη σε όλο το team.
Το φετεινό Ακρόπολις έχει όλα τα εχέγγυα ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙ τον τίτλο του καλύτερου αγώνα WRC2008.
Ο χρήστης CDL έγραψε:
... Και το πρόβλημα αυτό, ΑΝΤΑΝΑΚΛΑ στην ΕΠΙΣΗΜΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, αφού το Rally Shop είναι μέρος του επίσημου site.
Και ΤΗΝ ΕΚΘΕΤΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ !Δέν ξέρω με ποιούς όρους εκχωρήθηκε η συνεργασία στην http://www.performance-clothing.com αλλά νομίζω οτι είναι ένα σοβαρότατο θέμα που πρέπει να εξετασθεί σε όλη του την έκταση απ αυτούς που υπέγραψαν τη συνεργασία. ...
Επειδή λοιπόν όταν ανοίγω κάποιο θέμα, δέν το αφήνω να αίωρείται αλλά το συντηρώ με τις οποιεσδήποτε εξελίξεις του, και επειδή θα ήταν άδικο να μένουμε με την εντύπωση του 'φωνή βοόντως εν τη ερήμω...', σας πληροφορώ ότι ακαριαία την ίδια μέρα και στιγμή που ανέβηκε στο φόρουμ η δημοσίευση, κινήθηκαν τα νήματα και με πολύ έντονο μάλιστα τρόπο.
Δέν έχει σημασία ποιός/α κίνησε τα νήματα, σημασία έχει οτι κάποιοι/ες κλήθηκαν απο επισημότερα των δικών μου χείλη να απαντήσουν...
Μόλις ενημερωθώ θα ενημερωθείτε όλοι.
Ο χρήστης Giannis Athanasiou έγραψε:
Αυτό που έχει αλλάξει δραματικά είναι το sense of achievement, η αίσθηση ότι μετά το πέρας της ειδικής έχεις πετύχει πράγματι κάτι. Δεν είναι μόνο το terrain και η σκληρότητά του. Είναι η συνολική προσπάθεια να τερματίσεις, να ξεπεράσεις, να τολμήσεις, χωρίς να πληγώσεις, χωρίς να εγκαταλείψεις, χωρίς να κινδυνέψεις υπέρμετρα.Πρόδρομος, Ταρζάν, Ευαγγελίστρια, Καρούτες, Ελευθεροχώρι, Στρόμη, Οινοχώρι, Παύλιανη – που ποτέ δεν καταφέραμε να κάνουμε καλό χρόνο – σου αφήνουν μία άλλη γεύση. Σε κάνουν να αποζητάς τον τερματισμό και μετά να… λυπάσαι που τέλειωσε. Πέρσι που έκανα σαν πλοηγός των αναγνωρίσεων τις «αττικές» διαδρομές, δεν ένιωσα κάτι αντίστοιχο.
Θα μπορούσαν να είναι ειδικές στη Πορτογαλία, τη Τουρκία, την Κύπρο. Δεν είχαν όμως τον καθαρά ελληνικό χρώμα, το κόκκινο του βωξίτη ίσως… Και δυστυχώς σε κανένα σημείο οι εικόνες που είδαμε στην TV δεν προωθούσαν το μοναδικό συνδυασμό βουνό-θάλασσα της χώρας μας.
Δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να μείνει το Ακρόπολις μία περιπέτεια. Με λυπεί όμως το γεγονός ότι δεν είναι πλέον. Και μόνο η ιδέα του super rally είναι αντίθετη με το πνεύμα των rally: «κοπάνα το» κι αν σπάσει, ξεκινάς και πάλι… Γέρασα; Ίσως… Θα πήγαινα όμως και πάλι να δω το ανέβασμα στο Πρόδομο, με το Suzuki RV50, όπως και το ’82…
Αθεράπευτα ρομαντικός; Δεν θα έλεγα όχι…
Σκαλτάς Π./Escort – Marcus/Focus 1-0 και όχι μόνο…
+100000000000000000000