Ο χρήστης Sidobre έγραψε:
Για τους υπόλοιπους πάντως και η δική μας η γνώμη, είναι ότι ένα πισωκίνητο και ιδιαίτερα ένα Escord ή ακόμα και ένα Starlet είναι φοβερά σχολεία! Δεν είναι τυχαίο ότι οι σχολές του εξωτερικού μαθαίνουν στα μέλη τους πάνω σε αυτά!
Άλλο σχολείο, κι άλλο κάνω την πρώτη μου επαφή σε αγώνες...
Νομίζω ότι η όλη ιδεά δεν είναι να κάνουμε σχολή αγωνιστικής οδήγησης, αυτό μπορεί να είναι άλλη πρόταση σε άλλο χρόνο...
Ο χρήστης Euripides έγραψε:
Ηλία, η πίσω κίνηση δεν είναι μόνο παντηλίκια, believe me !!!!! Άν τη γνωρίσεις απο κοντά, δεν θα την αλλάζεις!!
Μα ρε συ, δεν αναφερόμουνα τόσο στο πισωκίνητο, όσο στο Escort MkII. Πάμε να ανοίξουμε μουσείο αγωνιστικού αυτοκινήτου; να πάρουμε άμα είναι ένα 131 Abarth, μια Lancia Stratos, κάνα Cooper S, καμια Alpine...
Κατά την ταπεινή μου γνώμη το Escort και τα συναφή είναι μη ρεαλιστική λύση για αυτό που συζητάμε...
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Το κόστος για ενα Escort MK II (...)
Φαγώθηκες με τα πισωκίνητα εσύ!!!
Η λύση θα πρέπει να είναι και λίγο σύγχρονη ε; Να μπορούμε να συμμετάσχουμε σε αγώνες, όχι μόνο στο ΦΙΛΠΑ :>>>
Καλά!
Στα πισωκίνητα είναι το θέαμα και η διασκέδαση....δεν πάμε για πρωτάθλημα....
Συμφωνώ και επαυξάνω!
Λοιπόν, μάλλον θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι...
Θέλουμε ένα αυτοκίνητο για να κάνουμε παντιλίκια, ή θέλουμε ένα αυτοκίνητο για να πάρουμε μια γεύση από αγώνες ράλι;
Αλλιώς ρε παιδιά, και περιμένω αντιρρήσεις σ'αυτό, γιατί να βάζω εγώ λεφτά για λάστιχα ας πούμε; Για να πάμε σε ένα πάρκινγκ και να σβουρίζουμε;
Το αυτοκίνητο, και αυτό θα πρέπει να ξεκαθαριστεί από την αρχή, να ειναι για χρήση σε αγώνες και μόνο, όχι 'τσακώθηκα με τη γυναίκα μου, δώστε μου τα κλειδιά να ανεβω την Πάρνηθα να ξεδώσω'!
Ο χρήστης kamil έγραψε:
Εχω γνωστο με 360 spider... Να στειλω με pm το κινητο του;
ανδρέα διόρθωσε το ποστ σου, προλαβαίνεις ακόμα,
γιατι αν το δεί ο Calibrator, θα σε Calibra-ρει καταλλήλως
Τι τον τρομάζεις τον άνθρωπο!!!!! Είχαμε πρόσβαση σε dream cabrio και μας την έκοψες!
Ζηλιάρα, ε ζηλιάρα!!!
Ο χρήστης gvala έγραψε:
Υ.Γ. Ηλία, μέχρι να με βρεί και να με σφάξει, θα της πάρει καμμια βδομάδα ....
Σε μια βδομάδα προλαβαίνεις τα πάντα ....
Μία βδομάδα!!! Εισητήριο για Τσεχία και μπραφ!
Όσο εγώ θα επιδίδομαι σε πολιτιστικές ανταλλαγές, εσύ τρέχα!!! Δεν της φαίνεται αλλά είναι γρήγορη!!
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Το κόστος για ενα Escort MK II (...)
Φαγώθηκες με τα πισωκίνητα εσύ!!!
Η λύση θα πρέπει να είναι και λίγο σύγχρονη ε; Να μπορούμε να συμμετάσχουμε σε αγώνες, όχι μόνο στο ΦΙΛΠΑ :>>>
Για όσους δεν το ξέρουν, η Μαίρη είναι τρελλή...
Ρεαλιστικό πάντως είναι τουλάχιστον σαν σκέψη... Δεν ξεκινάμε με ένα κοστολόγιο; Για απόκτηση αυτοκινήτου κατ' αρχάς...
4TF Η επόμενη μέρα
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό ρε παιδιά, ποιός θα μου το εξηγήσει κι εμένα; Ψάχνουμε πού πάει το Φόρουμ ή που θέλουμε να πάει;
Αν ψάχνουμε πού πάει, περιμένετε να βρούμε ποιός έχει το κληρονομικό χάρισμα να βλέπει το μέλλον για να μας πει κι εμάς...
Αν ψάχνουμε πού θέλουμε να πάει, νομίζω ότι αν το αφήσουμε μόνο του θα πάει εκεί που θέλουμε, αφού όλοι μας εδώ μέσα το φτιάχνουμε λίγο λίγο βάζοντας ένα κομμάτι από τα θέλω μας και ένα κομμάτι από το είναι μας...
Προσωπικά, είδα φως και μπήκα... Κι εδώ που τα λέμε σχεδόν όλοι κάπως έτσι μπήκαμε, άσχετα αν το όνομα των 4Τ είναι ένας κράχτης αδιαμφισβήτητος. Το ότι μένουμε εδώ (όσοι μένουμε τέλος πάντων) είναι που έχει σημασία.
Όλα παίζουν το ρόλο τους, άλλο λίγο κι άλλο πολύ. Κυρίαρχο όμως είναι το ότι εδώ μέσα η 'ελεγχόμενη αναρχία' δίνει όλην αυτήν την αίσθηση του φιλικού, του ζεστού... Οι εκδηλώσεις που δίνουν την ευκαιρία για εμπειρίες πρωτόγνωρες, σχετίζονται άμεσα με το παρεΐστικο κλίμα μεταξύ μας (Είναι εύκολο να πάμε για καρτ, είναι λίγο πιο δύσκολο να πάμε στου Λάμπη, αλλά ρε γαμώτο είναι ασύλληπτα δύσκολο να τα κουβεντιάσουμε όλα αυτά με κάποιον που τα καταλαβαίνει και 'δεν απορεί όταν κοιτάμε μια οθόνη και γελάμε'). Η συσσωρευμένη γνώση και εμπειρία όλων εδώ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ και δίνεται ακόμα και στον πιο αδαή και άπειρο (Μα καλά, εδώ καλά καλά δεν ήξερα τι είναι τα χωμάτινα λάστιχα, τώρα θα τα βάλω στο Twingo, χωρίς καν να σηκωθώ από τον υπολογιστή μου;;; ) με τρόπο που να μην αισθάνεται απροσάρμοστος (δοκιμάστε σε μια παρέα ψαγμένων να ρωτήσετε κάτι που είναι θεμελιώσης γνώση, θα σας προγκήξουν χλευάζοντας...)
Το Φόρουμ αποτελεί μία ψευδαίσθηση ιδανικής κοινωνίας, όπου κανείς δεν διακόπτει τον άλλον σε μία κουβέντα, δεν φωνάζει για να ακουστεί η άποψή του πιο δυνατά από των άλλων, και επιχειρηματολογεί (ασύστολα μερικές φορές) για να δικαιολογήσει τα πιστεύω του... Η μόνη απειλή που μπορεί να βιώσει μία τέτοια κοινωνία είναι το να χαλάσει αυτό το κλίμα ισότητας, να δημιουργηθούν 'κάστες' και 'λίγο πιο ίσοι' χρήστες, να μοιραστούν οφίτσια και εύνοιες... Οι λίγο πιο παλιοί στα δίκτυα και τις BBS καταλαβαίνουν τι σημαίνει να γίνεσαι Co-sysop ή Operator 'έτσι επειδή γουστάρει ο Σύσοπας', ή επειδή ανήκεις στο κλειστό του περιβάλλον, που ο ίδιος απροκάλυπτα σπρώχνει, ίσως και γιατί τη βρίσκει ρε αδερφέ με το γλύψιμο που του ρίχνουν οι χρήστες... Εδώ, όλοι ξέρουμε ότι το να είσαι Moderator είναι λούκι, σιγά το προνόμιο δηλαδή που τρως τα βράδια σου να διαγράφεις μηνύματα και από πάνω να μην μπορείς να πεις και ανοιχτά την άποψή σου για κάτι ή κάποιον...
Για το μέλλον, πού βλέπω το Φόρουμ να πηγαίνει (μήπως τελικα αναζητώ το κληρονομικό χάρισμα; )...
Θα ήθελα να δω πιο πολύ κόσμο εκτός Αθήνας, παραείμαστε πολλοί που συζητάμε για το μποτιλιάρισμα στην Κατεχάκη ή για τα έργα στον Φάρο του Ψυχικού... Κι αν η Θεσσαλονίκη έχει κι αυτή το μικρό κομμάτι της, πού είναι οι υπόλοιποι; πού είναι η γκρίνια για την Καβάλα, για την Σπάρτη, για την Λευκάδα; Όλα είναι καλά εκεί, δεν συμβαίνει ποτέ τίποτα;
Θέλω να μας δω να κάνουμε πράγματα λίγο πιο δύσκολα... Μ' αρέσει η παλαβομάρα του να έχουμε αγωνιστικό αυτοκίνητο, το ξέρω ότι κατά 99% δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, αλλά ρε γαμώτο μέχρι να δούμε ότι δεν γίνεται, να δώσουμε όλον τον εαυτό μας... Να πάμε ταξίδια για αγώνες εδώ κι έξω, κι αν στο Ακρόπολις είμαστε σκορποχώρι δεν πειράζει, ξέρει κανείς τις καλές κοπάνες στη Ν. Ζηλανδία; να πάω μαζί του...
Το θέμα είναι ότι το 4TF δεν κινδυνεύει ούτε να ατονήσει ούτε να πάψει να υπάρχει...δεν βγαίνουμε από το καλεντάρι με τίποτα... Οι καβγάδες μεταξύ μας είναι ίσως αυτό που μας κάνει πραγματικούς, διάολε άμα δεν την πέσω σε κάποιον που θα αποκαλέσει το Twingo μου 'κουβαδάκι', τότε πάει να πει ότι κρύβομαι και λέω ψέμματα... Όλοι είμαστε εδώ και κάνουμε τις γραμμές κώδικα που απαρτίζουν αυτό το front-end, να ζει και να ανασαίνει, το κάνουμε 'κοινωνία'... Καλοί και κακοί, έμπειροι και άπειροι, ασφάλτινοι και χωμάτινοι, όλοι έχουμε να βάλουμε κάτι...
Ίσως με αυτόν τον τρόπο δίνουμε και εμείς μια απάντηση, ότι οι 'άλλοι 'Ελληνες' του Καββαθά δεν είναι και τόσο λίγοι, ούτε τόσο κρυμμένοι... Εδώ είναι και μπορεί να κουβεντιάζουν συνήθως για ζαντολάστιχα και κοπάνες, αλλά έχουν να πουν κάτι και για τον πόλεμο στο Ιράκ, για τη διεύρυνση της ΕΕ, ή ακόμα και για ποιο κλαμπ της παραλιακής μαζεύει τον καλύτερο κόσμο...
Ο χρήστης Castor έγραψε:
Δυστυχώς έχουν εξαντληθεί πάρα πολλά και μόνο στο
DBnet.com υπάρχουν κάποιες ιστορίες.
Για ρίξε και μια ματιά εδώ:
Ο χρήστης salome έγραψε:
Για την ιστορία, οι περιπέτειες του Μισέλ Βαγιάν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και έχουν κυκλοφορήσει σε συνέχειες στο περιοδικό 'SUPER ΜΠΟΫ' εκεί γύρω στα μέσα του 80.
γκουχ γκουχ... μη καρφώνεσαι!!!
Δεν φοβάμαι τα καρφώματα βρε, όπως δεν φοβήθηκα ποτέ μην τα βρει η δασκάλα του νηπιαγωγείου που πήγαινα εκεί στα 1986...
Μου το έστειλαν σε email και δεν άντεξα να μην το κάνω post...
**Oδηγοί και μαγκιά! **
Πολλά έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τους οδηγούς - γυναίκες και άντρες. Πολλά έχουν επίσης συμβεί, γεγονότα που επαληθεύουν μύθους και πραγματικότητες. Υποχρέωσή μου λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία ενός πραγματικού συμβάντος του οποίου είχα την μεγάλη τύχη να είμαι αυτόπτης μάρτυρας. Το συμβάν αυτό έγινε πολύ πρόσφατα -μόλις το Σάββατο που μας πέρασε- και το γιατί θεωρείται μεγάλη τύχη, θα το καταλάβετε διαβάζοντας.
Ημέρα: είπαμε... Σάββατο
Ώρα: Μεσημεράκι, γύρω στις 3:30 που κλείνουν και τα μαγαζιά
**Τόπος: **Στενός μα πολυσύχναστος δρόμος της Καλλιθέας Aθηνών
**Πρωταγωνιστές: **
**1. **Όμορφος, καλοντυμένος νεαρός, λίγο μετά τη τρίτη δεκαετία της ζωής του, κάτοχος μαύρου, γυαλιστερού και ακριβού διθέσιου cabrio roadster, του οποίου την ονομασία δεν μου επιτρέπεται για διαφημιστικούς λόγους να αναφέρω (Tι; Τι είπες; )
**2. **Πανέμορφη, καλοντυμένη ξανθιά (έχει σημασία αυτή η λεπτομέρεια), χωρίς να έχει συμπληρώσει ακόμη τη τρίτη δεκαετία της ζωής της, κάτοχος ασημένιου, γυαλιστερού τετράτροχου 120 αραβικών επιβητόρων, του οποίου την ονομασία.ξέρετε, μη τα ξαναλέμε. (Voithiste Ti Somalia!)
**Σενάριο: **Αναζήτηση θέσεως για parking (κοινώς, άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες !!!)
**Πλοκή: **Ύστερα από απεγνωσμένες προσπάθειες κάμποσης ώρας, μερικών λίτρων αμόλυβδης βενζίνης, κάμποσων προσευχών και περισσοτέρων ταμάτων, το όγδοο θαύμα του κόσμου εμφανίζεται μπροστά στα μάτια του νεαρού: μία θέση παρκαρίσματος που δεν απέχει παραπάνω από 4 τετράγωνα από τον προορισμό του! Το δεξί χέρι πηγαίνει αυτομάτως στο κόκκινο κουμπάκι με το τρίγωνο τη στιγμή που το δεξί πόδι ενεργοποιεί το ABS. Το roadster έχει πάρει πλέον την κατάλληλη θέση και αρκεί μόνο ένας απλός και συνηθισμένος -κατόπιν εμπειρίας χρόνων- ελιγμός με την όπισθεν, που θα φέρει το αυτοκίνητο και τον οδηγό του στην κορυφή του Γολγοθά. Τα πάντα λοιπόν είναι έτοιμα. Τη στιγμή όμως που το αριστερό πλέον πόδι ετοιμάζεται να αφήσει το συμπλέκτη, εμφανίζεται από το πουθενά εκείνη και με έναν μονοκόμματο ελιγμό που θα τον ζήλευε και συνταξιούχος ταξιτζής, χώνεται με τη μούρη και παρκάρει στην περιβόητη θέση, αφήνοντας εμένα έκπληκτο κι εκείνον αποσβολωμένο με το αυτό, ξέρετε, στο χέρι! Ο νεαρός, gentleman πάνω απ' όλα, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και ευγενικά και ψύχραιμα απευθύνεται σ' εκείνη:
'Με συγχωρείτε κυρία μου, αλλά τι κάνατε; Μήπως δε προσέξατε τα alarm και ότι ήμουν έτοιμος να παρκάρω στη θέση την οποία τόσο αυθαίρετα εσείς καταλάβατε;' (καλά ε! λόγιος ο τύπος!)
Η νεαρή, αφού πατάει το κουμπάκι στο μπρελόκ που κάνει τις πόρτες να κλειδώνουν και το αυτοκίνητο να σκούζει, γυρνάει και με ένα χαμόγελο που θα έκανε το μαντολίνο του περιβόητου λοχαγού να σολάρει μόνο του, του απαντά:
'Η μαγκιά είναι να είσαι γρήγορος!' αφήνοντας τον νεαρό για δεύτερη φορά στο τελευταίο λεπτό αποσβολωμένο κι εμένα να σκέφτομαι ότι μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω τις απόψεις μου περί ανεκδότων με ξανθιές!
Σίγουρη για τον εαυτό της και την εντύπωση που έχει δημιουργήσει, παρακολουθεί, χαμογελώντας πάντα, το νεαρό να επιστρέφει στο αυτοκίνητό του, να βάζει την όπισθεν, να μαρσάρει, να αφήνει απότομα το συμπλέκτη, τα λάστιχα να στριγκλίζουν και μπαμ! το roadster να καρφώνεται στο αριστερό φανάρι και φτερό της κοπέλας! Ακολουθεί πανδαιμόνιο! Ο συναγερμός να σκούζει δαιμονισμένα, ο κόσμος να πετάγεται από παντού, τα κερασένια χειλάκια εκείνης να ξεστομίζουν λόγια που θα έκαναν λιμενεργάτες να κοκκινίσουν και τους κουφούς να νιώσουν τυχεροί, ενώ τα λάστιχα στριγκλίζουν πάλι και καλύτερα κεντραρισμένο αυτή τη φορά το roadster καρφώνεται στην αριστερή πόρτα και πίσω φτερό!!!
Το χαμόγελο έχει προ πολλού κοπεί και η πίεση έχει χτυπήσει δεύτερη δεκάδα στο πιεσοκοντέρ, τη στιγμή που ο νεαρός σταματάει δίπλα της, πατάει το κουμπάκι αυτό που κάνει το παράθυρο του συνοδηγού να κατεβαίνει μόνο του και κοιτώντας τη στα μάτια με ένα χαμόγελο που θα έκανε τον Indiana Jones να φαντάζει πρόσκοπος, της λέει:
' Η μαγκιά είναι να έχεις λεφτά!' και γκαζώνοντας εξαφανίζεται στο βάθος του δρόμου, αφήνοντάς με να σκέφτομαι ότι τελικά όσα λέγονται για τις ξανθιές δεν είναι μύθος, από τη στιγμή μάλιστα που την άκουσα να ρωτάει τους περίεργους παρευρισκομένους:
'Πήρε κανείς τον αριθμό του;'!!!
Ο χρήστης Castor έγραψε:
Εφ'όσον ο ρυθμός του Φόρουμ είναι σε ρυθμό Κόμιξ θα πρότεινα (για τους Γαλλομαθείς) το Michel Valliant. (Δυστυχώς δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα!)
Ο Χριστός και η Παναγία!!! Τι είδαν τα ματάκια μου πρωί πρωί!!!
Υπάρχει και άλλος πυροβολημένος με τον Μισέλ Βαγιάν;;;
Ψάχνω ψάχνω ψάχνω και δεν βρίσκω τίποτα εδώ και χρόνια!!
Για την ιστορία, οι περιπέτειες του Μισέλ Βαγιάν έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά και έχουν κυκλοφορήσει σε συνέχειες στο περιοδικό 'SUPER ΜΠΟΫ' εκεί γύρω στα μέσα του 80.
Το κακό είναι ότι σε επιδρομή μάνας, πετάχτηκαν όλα τα τεύχη και έμεινα με κάτι δείγματα μόνο... και από τότε γυρνώ τους δρόμους και ψάχνω να βρω κάτι...
Άψογο σκίτσο, αλλά οι ιδέες παρανοϊκές! (Γκραν πρι στους δρόμους του Παρισιού ας πούμε...)
Θα μας τα φάει το Άμαζον και έχουμε και διακοπές... 
Πατάτες στην οδήγηση, ουκ ολίγες, να δω αν μπορώ να θυμηθώ τις χοντρότερες...
Πρώτη στούκα της ζωής μου: Το Twingo κατακαίνουργιο, δύο μηνών κι αν, πάω σινεμά στον Πειραιά... Φεύγοντας, ξεπαρκάρω και φτάνω σε διασταύρωση STOP με αυτόν τον κεντρικότατο δρόμο που ενώνει το Δημαρχείο με την Γρ. Λαμπράκη, θέλοντας να στρίψω αριστερά. Χοντρή πατάτα, κοιτάζω πρώτα το 'μακρινό' ρεύμα (δεξιά) και μετά το κοντινό ρεύμα (αριστερά). Ολα οκ, πρώτη και δρόμο... ΜΠΑΜ... Στούκα με αμάξι του 'μακρινού' ρεύματος που στο μεταξύ είχε προλάβει και είχε έρθει... Δήλωση υπαιτιότητας και το malus στο Θεό...
Προσπέραση καρμανιόλα: Δρόμος Τρικάλων - Λάρισας, με τη χατζαρού στο διπλανό κάθισμα. Μπροστά μου αγροτικό που πάει στη μέση του δρόμου σχεδόν... Αποφασίζω προσπέραση, κατεβάζω και πατωμα τα γκάζια... Το αγροτικό κάνει κι άλλο αριστερά, τότε βλέπω ότι το αγροτικό προσπερνάει τρακτέρ, εγώ είμα δίπλα του και επιχειρώ τριπλή προσπέραση, μπαίνοντας ολόκληρος στο άλλο ρεύμα... Πούντο έρχεται ανάποδα, κόβει, πατάει χώμα και μου αναβοσβήνει φώτα... Εγώ έχοντας τελειώσει την προσπέραση, αντιλαμβάνομαι την πατάτα, χαμογελάω παγωμένα, σηκώνω χέρι εν είδει συγγνώμης και με την ουρά στα σκέλια μπαίνω στη θέση μου, ευτυχισμένος που τη γλύτωσα με μόνο φώτα... αμ δε... ο τύπος αφήνει τιμόνι και μου χώνει διπλοφάσκελο (ξέρετε από αυτά που κάνουν ΚΛΑΤΣ και το φχαριστιέσαι ρε αδερφέ...) και τότε συνειδητοποιώ ότι τα φώτα ήταν για να τον προσέξω και να το φάω κατάμουτρα το φάσκελο... Ντροπή και αίσχος μου και αισθάνθηκα σαν να με τσάκωσε ο δάσκαλος στην κοπάνα...
Έλα ύπνε και πάρε το...: Φοιτηταριό, απόφαση να φύγω για Λάρισα με το πρωινό τρένο στις 7.00. Έλα όμως που φοβάμαι μήπως το χάσω καθώς με το κρεβάτι μου έχω ερωτική σχέση και δεν με αφήνει να σηκωθώ (κάτι που ακόμα και το σημερινό αφεντικό μου δεν λέει να καταλάβει)... Οπότε λέω να σερφάρω Ινετ όλη νύχτα και να πάω σερί για τρένο, όπου και σχεδιάζω να το ξεσκίσω στον ύπνο... Σταθμός Λαρίσης, εισητήριο γιοκ... 'Σιγά ρε μεγάλε τι το πήραμε το όχημα, πάμε με το αυτοκίνητο, θα πάρω και καφε από το δρόμο, αμάσητος...' Βουνά της Βοιωτίας, νανούρισμα, που να φτουρίσουν και τα 55 αλόγατα, μουσικές στο Θεό δυνατά, τραγούδια (η προσωπική μου Eurovision...) τίποτα... Κακήν κακώς στα Καμμένα, καφές και μια από τα ίδια... τίποτα πάλι.. Ευτυχώς που βρήκα στον Καραβόμυλο κοπέλα με ολόιδιο Twingo και το ρίξαμε στα κοντριλίκια και έτσι για καμιά 50ριά χιλιόμετρα πήγαινα (κι αυτή η ρουφιάνα) τσίτες...
Μόνο με την αδρεναλίνη κατάφερα και έβγαλα την καρακαμπίλα ξύπνιος ...
Ηθικόν δίδαγμα: Όπου οδηγός και η στραβή του... κανείς δεν είναι αλάνθαστος, παρά μόνο κατά τα πρώτα 30 λεπτά μετά την απόκτηση του διπλώματος... Από εκεί και πέρα αρχίζει η πατατοκαλλιέργεια...[/b]
Ο χρήστης dartman1980 έγραψε:
Ηταν ενα θεμα καποτε ...
ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ ΜΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ !!!
Θα πρέπει να διαβάζω πάλι 4235473 σελίδες!!!!
Οι γυναίκες πήραν τα ακριβά αυτοκίνητα και την έκαναν για Μύκονο!
ΤΕΛΟΣ! Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!
Ο χρήστης salome έγραψε:
Αφού ο άντρας μου είναι πουρό!!!!
Αντε από εδώ ρε, ακόμα και η όψιμη εφηβεία κάποτε τελειώνει!
Ο χρήστης theios έγραψε:
είναι υπαρκτή η κατηγορία 'χωριάταρος που παίρνει μια μπεμβέ και έρχεται εδώ στην μπανανία και είναι πλέον ένας άλλος, ένας πετυχημένος'..να τον δει και ο χωριανός να μην τον δεί? να κάνει και μια μαγκιά στο δρόμο για το ξανθό κορίτσι του να μην κάνει?
Είναι απολύτως το ίδιο με τους τύπους με κάτι Mercedes E-class ή ακόμα και καρακιτσάτα ερπετά Tigra, όλα με αλβανικές πινακίδες...
Είναι η ρημάδα η τάση των γκασταρμπάιτερ που πρέπει να αποδείξουν ότι 'πέτυχαν' στην ξενιτιά και να το παίξουν μάγκες στους συμπατριώτες τους...
Ο χρήστης kamil έγραψε:
αλλά έτσι είναι όσα δεν πιάνει η αλεπού
Ναι ναι, αυτό είναι...
Καλά βρε Ρενάκι (άντε πάλι σού 'φεξε, έτσι αποκαλώ το Twingo μου) τόση αγωνία να βγεις Φαλμπαλά;; Σκέψου ότι έχει εκείνον τον ξενερουά ξανθό που λέγαμε, που όχι μόνο τον πιάσανε οι Ρωμαίοι, αλλά χοροπηδάει και σαν χαζός όταν του λένε ότι θα ξαναδεί την Φαλμπαλά...
Μμμμμ... κάτσε να σβήσω το τελυταίο, κι εγώ έτσι θα έκανα, άκυρον λοιπόν
Ο χρήστης MAGIK έγραψε:
Να τις ανεβάσουμε και λίγο γιατί ακούω κάτι σουϊςςς- σουϊςςς από μακριά
Είναι μακριά όντως και δεν βλέπει τι σκαρώνετε εδώ πέρα... Θα την ενημερώσω βέβαια (γουστάρω να δημιουργώ ανακατωσούρες).
Λοιπόν Φαλμπαλά δεν πρέπει να είναι καμία τους. Διότι:
α. Αν βγει η Μαίρη, εγώ θα πρέπει να είμαι εκείνος ο ξενερουά ξανθός...
β. Αν βγει η Ρένα, θα έχουμε ατόπημα αφού (κι ας με διορθώσει κάποιος) η Φαλμπαλά ποτέ δεν έτρεχε με την DigiCam να καρφώνει τον αρχηγό ότι τρώει πολύ
γ. Αν βγει η 1425 θα έχουμε πραγματικά ανακήρυξη 'ωσεί παρούσας' νικήτριας
δ. Πρέπει να τα προσγειώνουμε όλα πια; Ας μείνει 'άπιαστη' η Φαλμπαλά, τόσο σαν σκίτσο στο χαρτί, όσο και σαν Λετίσια στο πανί...
Κι άλλη αστεία στιγμή, στον πρώτο Νέο Ταρζάν:
Λίγο πριν ξεκινήσει η ειδική, ο κόσμος κάθεται σε σχετικά επικίνδυνο σημείο, οπότε ψηλή κοκκινόμαλλα Radio Point Marshall κάνει συστάσεις να πάνε όλοι πιο πίσω... Οι θεατές που είναι μπροστά πάνε όντως πιο πίσω, αλλά άλλοι που κάθονται πιο ψηλά, βρίσκουν ευκαιρία και αρχίζουν χορωδιακά:
'Κοριτσάκι, είσαι τρέλλα, είσαι τρέλλα με την κίτρινη φανέλλα'
Γέλασε, αλλά τελικά τους είπε να το κόψουν
Ίσως ο κριτής στον τερματισμό του δεύτερου Ταρζάν να γράψει εμένα για αστεία πλευρά!
Κυριακή μεσημέρι θεωρούμε ότι θα κλείσουμε το Ακρόπολις με τον δεύτερο Αγ. Στέφανο... Επιλογή μας ήταν δασικός δρόμος από Λουτροπηγή προς Μεσοχώρι οπότε και ξεκινάμε με το Seicento της Μαίρης (θρασύτατη απόφαση!)... Αφού περάσαμε τα μύρια κι όσα, βγαίνουμε σε ένα χωριό μάλλον λεγόταν Πάππας ή κάπως έτσι, ακολουθούμε άσφαλτο και ξαφνικά βρισκόμαστε σε κίτρινες κορδέλες, πολλά παρκαρισμένα και κόσμο...
Ερώτηση προς τον κριτή με ύφος εντελώς απορημένο και χαζό: 'Πού έιμαστε;;' .... Κόκκαλο ο άνθρωπος