-
Το 15 στην Ελλάδα δεν έγινε επανάσταση του προλεταριάτου. Έγιναν εκλογές. Συνεπώς μαρξιστές και μη μαρξιστές είναι υποχρεωμένοι να κινηθούν στα πλαίσια του συντάγματος, ή να κάνουν πραξικόπημα (οπότε, ως συνήθως στην Ελλάδα θα τους προλάβουν οι ακροδεξιοί). Ούτε κατά την άποψή μου θα γίνει επανάσταση προς αυτή την κατεύθυνση αφού οι μόνοι πολίτες παγκοσμίως που πιστεύουν ότι η σύγχρονη αριστερή απάντηση στα προβλήματα του κόσμου είναι ο κομμουνισμός (όπως τον είδαμε), είναι οι οπαδοί του ΚΚΕ.
Άρα όταν μια κυβέρνηση στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας βάζει φόρους 'κατά' του εισοδήματος και της περιουσίας κινείται περισσότερο αριστερά και λιγότερο δεξιά (αν υποθέσουμε βέβαια ότι καθείς πληρώνει ότι του αναλογεί). Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που έχασε ο Αντωνάκης (μέχρι και το Ψυχικό ψήφισε Σύριζα για να γλυτώσει ΕΝΦΙΑ, μόνο στην ελλάδα γίνονται αυτά). Θα μπορούσε π.χ. μια κυβέρνηση να έρθει και να απολύσει 200.000 ΔΥ αντί να βάλει ΕΝΦΙΑ. Αυτό θα ήταν νεοφιλελεύθερο, ο ΕΝΦΙΑ όχι.
Η εφαρμογή και η δικαιοσύνη βέβαια των φόρων είναι που χωλαίνει και όχι η ιδέα της φορολόγησης. Έχουμε 180 δις ΑΕΠ, άρα αντιστοιχούν ας πούμε 15000 στον κάθε ένα (σε μετρητά και υπηρεσίες). Το γιατί δεν έχουμε καταφέρει να κλείσουμε αυτή την ψαλίδα και να μαζέψουμε τον μέσο όρο εκεί γύρω όπως έχουν κάνει άλλες 'κακές/καπιταλιστικές' χώρες είναι για μένα το ερώτημα. Δυστυχώς η απάντηση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης σε αυτό είναι προς το παρόν ένα τεράστιο 0.
-
Ο χρήστης inertia έγραψε:
Μιλάμε για τη δημοκρατική Αριστερά,
που στην ουσία της ύπαρξης των δημοκρατικών αριστερών κομμάτων είναι το εργαλείο της φορολογίας.Δεν διαφωνώ ότι το εργαλείο της Σοσιαλδημοκρατίας είναι η φορολόγηση (και οι Κρατικές επιχειρήσεις). Το πρόβλημά μου είναι όμως ότι κάποιοι τα θεωρούν αυτά Μαρξιστικά που προφανώς και δεν είναι και σε αυτό αντέδρασα. Ως εκ τούτου λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σχέση με τον Κομμουνισμό και τον Μαρξ όπως γράφτηκε. Επίσης η φορολογία που επιβάλλει δεν είναι καν Σοσιαλδημοκρατική. Αυξάνει τους φόρους στα χαμηλά εισοδήματα, τους μειώνει στα υψηλά και αυξάνει και την έμμεση φορολογία. Πλήττει δηλαδή τους ανίσχυρους!
Ούτε κατά την άποψή μου θα γίνει επανάσταση προς αυτή την κατεύθυνση αφού οι μόνοι πολίτες παγκοσμίως που πιστεύουν ότι η σύγχρονη αριστερή απάντηση στα προβλήματα του κόσμου είναι ο κομμουνισμός (όπως τον είδαμε), είναι οι οπαδοί του ΚΚΕ.
Αυτό το πιστεύουν όλοι οι κομμουνιστές παγκοσμίως και όχι μόνο οι του ΚΚΕ.
Άρα όταν μια κυβέρνηση στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας βάζει φόρους 'κατά' του εισοδήματος και της περιουσίας κινείται περισσότερο αριστερά και λιγότερο δεξιά (αν υποθέσουμε βέβαια ότι καθείς πληρώνει ότι του αναλογεί). Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος που έχασε ο Αντωνάκης (μέχρι και το Ψυχικό ψήφισε Σύριζα για να γλυτώσει ΕΝΦΙΑ, μόνο στην ελλάδα γίνονται αυτά). Θα μπορούσε π.χ. μια κυβέρνηση να έρθει και να απολύσει 200.000 ΔΥ αντί να βάλει ΕΝΦΙΑ. Αυτό θα ήταν νεοφιλελεύθερο, ο ΕΝΦΙΑ όχι.
Όταν οι φόροι αυτοί πλήττουν τους αδύναμους είναι καπιταλιστική πολιτική υπέρ του Κεφαλαίου. Κι αυτό γίνεται συνήθως στις χώρες που ακολουθούν νεοφιλελεύθερη πολιτική. Όσο για τους ΔΥ, το Κράτος είναι ήδη στα όρια του με τον αριθμό που έχει και αυτό το δηλώνουν ακόμα και οι δανειστές, Αν απολύσεις κι άλλους απλά θα καταργηθεί η κρατική μηχανή.
Η εφαρμογή και η δικαιοσύνη βέβαια των φόρων είναι που χωλαίνει και όχι η ιδέα της φορολόγησης. Έχουμε 180 δις ΑΕΠ, άρα αντιστοιχούν ας πούμε 15000 στον κάθε ένα (σε μετρητά και υπηρεσίες). Το γιατί δεν έχουμε καταφέρει να κλείσουμε αυτή την ψαλίδα και να μαζέψουμε τον μέσο όρο εκεί γύρω όπως έχουν κάνει άλλες 'κακές/καπιταλιστικές' χώρες είναι για μένα το ερώτημα. Δυστυχώς η απάντηση της πρώτης αριστερής κυβέρνησης σε αυτό είναι προς το παρόν ένα τεράστιο 0.
Οι λόγοι είναι πάμπολλοι. Από την ανικανότητά τους (όχι ότι οι άλλοι ήταν καλύτεροι), μέχρι τις κατευθυντήριες γραμμές των ξένων και την εντελώς λανθασμένη οικονομική πολιτική λιτότητας που επιβάλλουν. Ο Ρέγκλινγκ τις προάλλες είπε ότι ένας βασικός λόγος που η Ελλάδα δεν μπορεί να βγει από τα Μνημόνια, όπως έκαναν άλλες χώρες - οι οποίες όμως παραμένουν σε άσχημη κοινωνική κατάσταση, είναι ότι το πρόβλημά της ήταν πολύ μεγαλύτερο από της Πορτογαλίας ή της Κύπρου.
-
Να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή.
Αριστερά είναι ο οικονομικός συγκεντρωτισμός στα χέρια του κράτους που υπηρετεί το αριστερό κοινωνικό μοντέλο (κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής κλπ).
Τον οικονομικό συγκεντρωτισμό τον υπηρετεί λογότερο ή περισσότερο η Αριστερά
είτε μέσα από ολοκληρωτικές λύσεις είτε μέσα από δημοκρατικά φιλελεύθερους δρόμους.Τί είναι η φορολογία;
Η φορολογία είναι απλώς ένα μέσον-εργαλείο κρατικου παρεμβατισμού σε ένα περιβάλλον οικονομικής ελευθερίας.Ως εκ τούτου η φορολογία είναι ταυτόσημη με την ύπαρξη της Αριστεράς εντός των πλαισίων λειτουργίας της αστικής Δημοκρατίας,
και είναι αντίθετη ασυμβίβαστη έννοια με τον οικονομικό φιλελευθερισμό τον οποίον παραδέχεται η Δεξιά.Σε αριστερά ολοκληρωτικά καθεστώτα από την άλλη,
ασφαλώς και δεν νοείται φορολογία ως μέσον κρατικού παρεμβατισμού
αφού εκεί είναι το ίδιο το πολίτευμα που έχει συγκεντρώσει όλη την οικονομική δραστηριότητα στην αγκάλη του κράτους. -
Και να ξαναπούμε εδώ ότι ο Καπιταλισμός είναι η συγκέντρωση των μέσω παραγωγής και της περιουσίας στα χέρια λίγων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω το ανταγωνισμού (δήθεν ανταγωνισμός) ή συνηθέστερα μέσα από τον παρεμβατισμού του Κράτους το οποίο νομοθετεί και φορολογεί υπέρ του Κεφαλαίου ή μέσω της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας (Νεοφιλελευθερισμός). Όπου δε αφέθηκε το Κεφάλαιο να δρα μόνο του (π.χ. Θατσερισμός), οι συνέπειες ήταν τραγικές για τους πολλούς.
-
Στη θεωρία ο Έλληνας σκίζει. Στην πράξη φαααααααπ, Μνημόνιο 4.
Πατα το ρε Κιμ το ρημάδι το κουμπί να τελειώνουμε...
-
Το αντίθετο στην οικονομική ανελευθερία και στον κρατικό παρεμβατισμό
ΔΕΝ είναι η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής στα χέρια λιγων,
είναι η οικονομική ελευθερία - πρωτοβουλία και ο ελάχιστος κρατικός παρεμβατισμός.Ο τελευταίος δε, ο κρατικός παρεμβατισμός είναι ελάχιστος
αφού επιφυλάσσεται ακριβως στις ελάχιστες περιπτώσεις προκειμένου να ΜΗΝ συγκεντρώνονται τα μέσα παραγωγής έκαστης αγοράς στα χέρια λίγων.Βέβαια όλα αυτά είναι δύσπεπτα σε έναν κατ' επίφαση δήθεν καπιταλιστικό κόσμο που στην πραγματικότητα δεν έχει αφεθεί ποτέ να λειτουργήσει με όρους υγιούς ανταγωνισμού και ελεύθερης ιδιωτικής αγοράς.
Περισσότερο ανόθευτο καπιταλισμό χρειάζεται, όχι λιγότερο. -
Ο χρήστης P@ulet@ έγραψε:
Στη θεωρία ο Έλληνας σκίζει. Στην πράξη φαααααααπ, Μνημόνιο 4.Πατα το ρε Κιμ το ρημάδι το κουμπί να τελειώνουμε...
Δεν νομίζω να κυβερνήσαμε ποτέ εμείς που ομιλούμε.
Το αντίθετο στην οικονομική ανελευθερία και στον κρατικό παρεμβατισμό
ΔΕΝ είναι η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής στα χέρια λιγων,
είναι η οικονομική ελευθερία - πρωτοβουλία και ο ελάχιστος κρατικός παρεμβατισμός.Ο τελευταίος δε, ο κρατικός παρεμβατισμός είναι ελάχιστος
αφού επιφυλάσσεται ακριβως στις ελάχιστες περιπτώσεις προκειμένου να ΜΗΝ συγκεντρώνονται τα μέσα παραγωγής έκαστης αγοράς στα χέρια λίγων.Βέβαια όλα αυτά είναι δύσπεπτα σε έναν κατ' επίφαση δήθεν καπιταλιστικό κόσμο που στην πραγματικότητα δεν έχει αφεθεί ποτέ να λειτουργήσει με όρους υγιούς ανταγωνισμού και ελεύθερης ιδιωτικής αγοράς.
Περισσότερο ανόθευτο καπιταλισμό χρειάζεται, όχι λογότερο.Ένα εκ των θεμελιωτών του καπιταλισμού είπε τα εξής:
'Καπιταλισμός χωρίς κρατικό έλεγχο ισούται με ζούγκλα.'
Φαντάζομαι γνωρίζεις ποιός ήταν και ως εκ τούτου διαφωνώ 1000% με το συμπέρασμά σου. Με ακόμα μικρότερη κρατική παρέμβαση ετοιμάσου να δουλεύουμε 20 ώρες την ημέρα για ένα πιάτο φαγητό (στην κυριολεξία - όχι σαν σχήμα λόγου) και οι πλούσιοι να γίνουν όπως οι Βασιλιάδες του Μεσαίωνα σε πλούτο και πολιτική ισχύ!!! Φαντάζεσαι δηλαδή τον κάθε Γεράρδο με την γαλέρα που ονομάζεται Πλαίσιο τι πάρτυ θα κάνει χωρίς ελάχιστο μισθό κλπ; Ήδη κάνει πάρτυ, μετά θα κάνει Ρωμαϊκό όργιο!!!
-
Ο χρήστης johanndelta έγραψε:
Να σας πω, εχετε παρει χαμπαρι ότι το diesel ακομα και με την οποια αυξηση θα είναι φθηνοτερο από την αρχη της κρισης;
-το 2008 πρωτογεμισα το diesel 'μου' με 1.36 και η αμολυβδη ειχε 1€-
Να μην πω για την απλη αμολυβδη που επι Μεγαλου Αντωνιου του εκατοντ@@ ειχε αγγιξει καποια στιγμη το 1,7€ σε φθηνα πρατηρια...Γιάννη μια ερώτηση έκανε ο συνομιλητής και απλά απάντησα.
Το ότι πριν 1-2-3-4 χρόνια η τιμή των καυσίμων ήταν στον θεό και τώρα όχι, δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα κάποιας κυβέρνησης ή όχι. Οι διεθνείς τιμές το καθορίζουν. Όπως τότε λέγαμε ότι στο 1 ευρώ καυσίμου τα 85 είναι φόρος και βρίζαμε, έτσι τώρα θα λέμε ότι τα 87-88 είναι φόρος. Μην κοροϊδευόμαστε...
Το ότι μπήκε τώρα ένας νέος φόρος είναι γεγονός και μπορεί τώρα να μην φανεί τόσο επειδή έχουν πέσει οι τιμές ανά βαρέλι, αργότερα που θα αυξηθεί και πάλι η τιμή του αργού ο φόρος θα έχει μείνει.Bmw 116d μτχ.
Με τα ορφανά του Στάλιν δεν πρόκεται να ασχοληθώ ξανά ακόμα και αν απειληθώ ότι θα πάω στα γκούλαγκ.
-
Σιγά μη σε πιάσει και η NKVD. Ζεις στον φανταστικό σου εμφύλιο, οπότε είσαι περίπτωση Νο2 - (βλ. χθεσινό μου ποστίδιο)...
-
Πρώτα θα διορθώσω μια προηγούμενη παρεξήγηση, που συχνά και επανειλλημμένα ακούγεται στη δημόσια σφαίρα:
Τάχα, οι φόροι είναι δύο ειδών, δεξιοί και αριστεροί. Δεξιοί τάχα είναι οι έμμεσοι φόροι και αριστεροί είναι οι άμεσοι φόροι.
Στην πραγματικότητα η φράση 'δεξιοί φόροι' είναι το συντομότερο ανέκδοτο της πολιτικής
στο βαθμό που συνομολογεί πως η έννοια της κρατικής φορολογίας μπορεί να συνυφανθεί με την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Δεξιοί φόροι είναι ελάχιστοι σε ένα κράτος που μόνη αρμοδιότητα έχει να εποπτεύει την υγιή λειτουργία της αγοράς.Ως εκ τούτου, καπιταλισμός χωρίς εποπτεία όντως δεν υφίσταται.
Είναι απαραίτητη δε η προστασία της ιδιωτικής αγοράς από συμφέροντα που θα επιχειρήσουν να διαστρέψουν τους κανόνες της λειτουργίας της.Τώρα για την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης δε θα μιλήσω,
καθείς έχει την άποψή του για το πώς ορίζεται η κοινωνική δικαιοσύνη.
Εγω φερ' ειπείν δε θεωρώ την ισοπέδωση κοινωνική δικαιοσύνη.
Πιστεύω ότι οι αξίες πρέπει να ανταμείβονται για να υπάρχει κίνητρο προόδου και αποτίμηση των ικανοτήτων.Σε κάθε όμως περίπτωση ένα είναι το μόνο σίγουρο:
το κοινωνικό κράτος έχει κόστος διατήρησης και το κόστος αυτό εξοφλείται μέσω της φορολογίας.
Όποιες πολιτικές δυνάμεις στηρίζουν τη διόγκωση του κόστους λειτουργίας του κοινωνικού κράτους,
είναι θεμιτό να το κάνουν στο βαθμό που υπηρετούν το κοινωνικό μοντέλο που οροαματίζονται.
Δεν είναι όμως θεμιτό να αποποιούνται την ευθύνη για το κόστος λειτουργίας του κρατικού παρεμβατισμού σε ένα σύστημα ιδιωτικής οικονομίς που ασφυκτιά και μέσα σε ένα διεθνές καπιταλιστικό περιβάλλον.Κταλαβαίνω ότι σε αυτό τον τόπο έχει πέσει μια κεραμίδα βαριά,
αλλά μπροστά δε θα πάει αν οι νοοτροπίες δεν αλλάξουν για να αντιληφθούν πως το νόμισμα που λέγεται κρατισμός
έχει δύο όψεις και όχι μία.ΥΓ: Κάποια στιγμή καλό θα ηταν να αντιληφθούμε επίσης τα καλά και τα κακά έκαστης ιδεολογίας.
Ένας είναι ο αριστερός ολοκληρωτισμός με τα εύπεπτά του για κοινωνική μέριμνα,
αλλά ο αριστερός ολοκληρωτισμός έχει και την αρνητική του όψη την οποία βίωσαν εκατομμυρια άνθρωποι
με τον αντίστοιχο τρόπο που βιώνουν άλλοι τα κακά ενός μασκαρεμένου καπιταλισμού.
Κοινωνική και ατομική καταπίεση, ισοπέδωση κάθε αξίας, οικονομικής πρωτοβουλίας και φιλοπρόοδης διάθεσης- το λένε ...'αριστεία' χωρίς να το καταλαβαίνουν -
δεν είναι ίδια του καπιταλισμού.
Γι' αυτό και όσες χώρες έζησαν τον Κομμουνισμό , έχουν σήμερα διδαχθεί από την πείρα τους.
- το λένε ...'αριστεία' χωρίς να το καταλαβαίνουν -
-
Ο χρήστης inertia έγραψε:
Τάχα, οι φόροι είναι δύο ειδών, δεξιοί και αριστεροί. Δεξιοί τάχα είναι οι έμμεσοι φόροι και αριστεροί είναι οι άμεσοι φόροι.
Στην πραγματικότητα η φράση 'δεξιοί φόροι' είναι το συντομότερο ανέκδοτο της πολιτικής
στο βαθμό που συνομολογεί πως η έννοια της κρατικής φορολογίας μπορεί να συνυφανθεί με την ιδιωτική πρωτοβουλία.
Δεξιοί φόροι είναι εάχιστοι σε ένα κράτος που μόνη αρμοδιότητα έχει να εποπτεύει την υγιή λειτουργία της αγοράς.Σε αυτό διαφωνώ, στο μέτρο που οι Δεξιές Κυβερνήσεις φορολογούν για να διατηρούν τις άλλες δραστηριότητες τους (π.χ. ιμπεριαλιστικούς πολέμους). Μην κοιτάμε την Ελλάδα μόνο που είναι για γέλια. Δείτε στην Καπιταλιστική Αμερική τι φόροι υπάρχουν (π.χ. Property Tax). Οι πάμπλουτοι βέβαια τα γλιτώνουν αυτά μέσω Off Shores κλπ. Και φυσικά αν αρρωστήσεις όντας ανασφάλιστος πεθαίνεις στον δρόμο... Αυτός είναι ο άκρατος Καπιταλισμός.
Πιστεύω ότι οι αξίες πρέπει να ανταμείβονται για να υπάρχει κίνητρο προόδου και αποτίμηση των ικανοτήτων.
Διαφωνείς στο ότι πρέπει να υπάρχει ένα ελάχιστο εγγυημένο επίπεδο διαβίωσης για όλους ανεξαιρέτως; Υγεία, παιδεία, στέγαση, σίτιση κλπ; Γιατί ο ακραιφνής Καπιταλισμός δεν τα προσφέρει αυτά...
Ένας είναι ο αριστερός ολοκληρωτισμός με τα εύπεπτά του για κοινωνική μέριμνα,
αλλά ο αριστερός ολοκληρωτισμός έχει και την αρνητική του όψη την οποία βίωσαν εκατομμυρια άνθρωποι
με τον αντίστοιχο τρόπο που βιώνουν άλλοι τα κακά ενός μασκαρεμένου καπιταλισμού.Διευκρίνηση: Αποκαλείς τον Υπαρκτό ως αυθύπαρκτα λανθασμένο ενώ αντιθέτως ο Καπιταλισμός που ζούμε είναι ας πούμε 'μασκαρεμένος' και για αυτό δεν δουλεύει σωστά; Δηλαδή το ένα σύστημα είναι λάθος εκ προοιμίου και το άλλο απλά εφαρμόζεται λάθος και για αυτό αποτυγχάνει;
Κοινωνική και ατομική καταπίεση, ισοπέδωση κάθε αξίας, οικονομικής πρωτοβουλίας και φιλοπρόοδης διάθεσης
- το λένε ...'αριστεία' χωρίς να το καταλαβαίνουν -
Φυσικά υπήρχε πρωτοπορία και στον Υπαρκτό και φαίνεται από το άπειρα επιτεύγματά του. Δεν ήταν όμως προς οικονομικό όφελος αλλά προς κοινωνικό, επιστημονικό και εθνικό.
Γι' αυτό και όσες χώρες έζησαν τον Κομμουνισμό , έχουν σήμερα διδαχθεί από την πείρα τους.
Και σε έρευνες οι περισσότερες λένε ότι περνούσαν καλύτερα πριν...
-
Με προλαβες Δία
-
Αυτοί που περνούσαν καλύτερα από πριν, επί σχεδόν 16 χρόνια ψηφίζουν Putin που οι ρεμπουμπλικάνοι των ΗΠΑ θα έκοβαν το δεξί τους χέρι για να τον έχουν πρόεδρο (σε ότι αφορά την αφοσίωσή του στην ολιγαρχία και τον καπιταλισμό).
Στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, οι κομμουνιστές είναι δεύτεροι με ούτε 20%.
https://en.wikipedia.org/wiki/Elections_in_Russia
Να δούμε και τα αποτελέσματα από τις άλλες χώρες του υπαρκτού;Προφανώς τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω η νέες γενιές των Ρώσων τα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, παρόλη την εκπόρνευση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Οπότε ας αφήσουμε τα κηρύγματα. Ξαναλέω, στον 21ο αιώνα η απάντηση στον άκρατο καπιταλισμό δεν μπορεί να είναι ο κομμουνισμός του Στάλιν. Μπορεί να είναι η σοσιαλδημορατία, μπορεί ο προστατευτισμός, μπορεί, μπορεί, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι το συγκεκριμένο απολίθωμα. Έλεος πια...
ΥΓ: Είμαστε παντελώς off topic!
-
Για να επανέλθουμε, http://www.capital.gr/oikonomia/3124461 ... -forologia
Το πιάσατε το υπονοούμενο έτσι;
Πάλι ο ιδιωτικός τομέας θα πληρώσει την νύφη. -
Ο χρήστης fiverg έγραψε:
Αυτοί που περνούσαν καλύτερα από πριν, επί σχεδόν 16 χρόνια ψηφίζουν Putin που οι ρεμπουμπλικάνοι των ΗΠΑ θα έκοβαν το δεξί τους χέρι για να τον έχουν πρόεδρο (σε ότι αφορά την αφοσίωσή του στην ολιγαρχία και τον καπιταλισμό).
Στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, οι κομμουνιστές είναι δεύτεροι με ούτε 20%.
https://en.wikipedia.org/wiki/Elections_in_Russia
Να δούμε και τα αποτελέσματα από τις άλλες χώρες του υπαρκτού;Προφανώς τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω η νέες γενιές των Ρώσων τα γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια, παρόλη την εκπόρνευση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Οπότε ας αφήσουμε τα κηρύγματα. Ξαναλέω, στον 21ο αιώνα η απάντηση στον άκρατο καπιταλισμό δεν μπορεί να είναι ο κομμουνισμός του Στάλιν. Μπορεί να είναι η σοσιαλδημορατία, μπορεί ο προστατευτισμός, μπορεί, μπορεί, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι το συγκεκριμένο απολίθωμα. Έλεος πια...
ΥΓ: Είμαστε παντελώς off topic!
Ο Πούτιν βασικά είναι η αναβίωση των Τσάρων, του απολυταρχισμού και της ολιγαρχίας. Όμως έχει κάτι που γουστάρουν οι Ρώσοι, απόλυτη δύναμη! Με την πτώση της ΕΣΣΔ έχασαν την περιφάνεια τους. Ο Πούτιν τους την ξανάδωσε, εδραιώνοντας ξανά την Ρωσία ως συγκυβερνήτη του πλανήτη μαζί με τις ΗΠΑ. Τα τελευταία χρόνια το Forbes τον βγάζει ως τον ισχυρότερο άνθρωπο του πλανήτη. Αυτό γουστάρουν οι Ρώσοι και αυτό τους κάνει ένα τεράστιο έθνος σε μερικά πράγματα (Δώσε στους Ρώσους να κάνουν κάτι απίθανο, όπως το να νικήσουν έναν απεγνωσμένο πόλεμο ή να στείλουν άνθρωπο στο διάστημα και θα το κάνουν καλύτερα από τον καθένα) είναι η πίστη τους στον ηγέτη και η αυτοθυσία τους.
Το να μην πιστεύεις στην ιδέα του Μαρξ, του Ένγκελς και του Λένιν, είναι δικαίωμά σου. Το να αποκαλείς απολίθωμα όμως αυτήν την κορυφαία κοινωνικο-οικονομικο-πολιτική ιδέα της πανανθρώπινης ισότητας μας δίνει κι εμάς το δικαίωμα να λέμε 'έλεος'.
-
Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι δεν είναι ίδιον κάποιας δεξιάς ή αριστερης ιδεολογίας.
Μια χαρά ιμπεριαλιστικούς πολέμους έχουν κάνει και αριστερες κυβερνήσεις
όπως και κράτη του βαθέος υπαρκτού σοσιαλισμού.
Πόλεμοι υπάρχουν και υπήρχαν για να υπηρετηθεί ένα συμφέρον χώρας που μπορεί να ασπάζεται είτε τη μια είτε την άλλη ιδεολογία.Πραγματικά ξαφνιάζομαι με όλα αυτά που διαβάζω παραπάνω, γιατί τόσο διαστροφικά και απογοητευτικά μου φαίνονται...
Για να επανέλθουμε...
Σε όσες αστικές δημοκρατίες υπάρχουν δε φόροι, ένα είναι το σίγουρο:
οι φόροι αυτοί υπηρετούν το κόστος λειτουργίας του κράτους.
Και όσο το κόστος αυτό διαγκούται, τόσο αυξάνουν οι φόροι που το εξυπηρετούν.Ένας από τους βασικούς λόγους που το κράτος συσσωρεύει υποχρεώσεις που κοστίζουν
είναι ασφαλώς οι διάφορες κοινωνικές κρατικές πρόνοιες
τις οποίες όμως είναι η δημοκρατική Αριστερά που έχει περιβάλει στο επίκεντρο της πολιτικης της.
Πώς λοιπόν να χρεωθεί κανείς άλλος πλην αυτής για το υπέρογκο κράτος και τους φόρους που το συντηρούν;
Ας συμφωνήσουμε επιτέλους!Για τα περί ελάχιστου εγγυημένου επιπέδου υγείας-σίτισης-παιδείας κλπ.
Είναι όλα τόσο σχετικά ζητούμενα,
με το δεδομένο πως υπάρχουν πλείστες μορφές ανθρώπινης δραστηριότητας που θα μπορούσαν να τύχουν κρατικής μέριμνας.
Η στοχευμένη παρέμβαση του κράτους σε συγκεκριμένες δρασεις δεν είναι κάτι άλλο από το αποτέλεσμα διαχρονικού συμβιβασμού μεταξύ διαφορετικών ιδεολογικά πολιτικών αντιλήψεων.
Είναι απλά το αντίβαρο της Αριστεράς, λάφυρο στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας.
Ασχέτως δε
που το παιχνίδι του λαϊκισμού της δημοκρατικής Αριστεράς προσπορίζεται την πολιτικη απήχηση για το κοινωνικό κράτος
αλλά μαζί αποποιείται το κόστος για τη φορολογία που το επιβάλλει.Στην πραγματικότητα αρκεί να ξεκολλήσει κανείς τη σκέψη του με μια ανατροπή:
γιατί όχι επίσης Δημόσια Στέγαση, Δημόσιο Σύστημα Δικαιοσύνης, Παραθερισμού κοκ;
Για ποιούς λόγους η Αριστερά δεν έχει ζητήσει περισσότερα σε ολόκληρο το φάσμα της οικονομικής δραστηριότητας,
και για ποιούς λόγους η Δεξιά δεν τα έχει αποδεχθεί;Δεν υπεισέρχομαι,
παρά μόνο θα πω πως πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην πρόνοια για τον αδύναμο και στην κατάχρηση της κρατικής πρόνοιας και του κρατικού παρεμβατισμού.
Για μένα το κράτος δε θα πρέπει να παρεμβαίνει σε ιδιωτικές αγορές
και να υποδύεται τον εργοδότη, τον επιχειρηματία, τον ανταγωνιστή.
Το κράτος αντίθετα θα πρέπει να σέβεται την αγορά και να κρατά αποστάσεις.Για ποιό λόγο;
Γιατί εκεί όπου το κοιινωνικό κράτος έχει καταπνίξει την ιδιωτική πρωτοβουλία, έχει ισοπεδώσει την πρόοδο.
Ξενίζει ξέρω αυτό που λέω, γιατί έχουμε κατεστημένη τη σοσιαλίζουσα αντίληψη ειδικά στη χώρα μας.
Όσο και αν η αλήθεια της Αριστεράς είναι η ισοπεδωτική της ουτοπία,
η άλλη πλευρά του νομίσματος του 'δημοκρατικού Σοσιαλισμού' όπου ο ανασφάλιστος απολαμβάνει περίθαλψης
είναι όχι μόνο η υπέρογκη φορολογία για το φορολογούμενο,
ή η ισοπέδωση του δυναμικού της ιδιωτικής οικονομίας και της αγοράς της περίθαλψης
αλλά και μαζί μια Υγεία χωρίς καινοτομία και χωρίς πρόσβαση σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι πρωτότυπες κι ακριβές θεραπείες ανταμείβονται.Για να κλείσω,
έχω ζήσει από κοντά τα απόνερα από το Σοσιαλιστικό παράδεισο
και έχω δει τα επιτεύγματά του στην καθημερινότητα και στη δημιουργικότητα των ανθρώπων.
Έχω δεν την αλλοτρίωση εκεί όπου τον έζησαν και μαζί τη σιχασιά και την αποστροφή τους απέναντι στη σοσιαλισιτική ισοπέδωση.
Το κακό στην Ελλάδα είναι που δεν είχαμε την ευτυχία να τα έχουμε ζήσει κι εμείς, θα είχαμε διδαχθεί κι εμείς . -
Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:
Το να μην πιστεύεις στην ιδέα του Μαρξ, του Ένγκελς και του Λένιν, είναι δικαίωμά σου. Το να αποκαλείς απολίθωμα όμως αυτήν την κορυφαία κοινωνικο-οικονομικο-πολιτική ιδέα της πανανθρώπινης ισότητας μας δίνει κι εμάς το δικαίωμα να λέμε 'έλεος'.
Σε συνδυασμό με τα παρακάτω
Με τα ορφανά του Στάλιν δεν πρόκεται να ασχοληθώ ξανά ακόμα και αν απειληθώ ότι θα πάω στα γκούλαγκ.
Δία δεν μένω μόνο στο 'έλεος', θα το χοντρύνω
Κάποιοι δεν θα πάνε στα γκουλαγκ, γιατί και ο Πατερουλης έκανε τα λαθάκια του. ΑΦΗΣΕ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ και τα αποτελέσματα τα ζούμε τώρα ΟΛΟΙ μας (δεν είναι τυχαίο που η αποδόμιση των εργατικών κατακτήσεων ξεκίνησε μετά την ανατροπή της ΕΣΣΔ).
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε το ίδιο λάθος. -
-
@REALZEUS
Οπότε ο κομμουνισμός είναι μια χαρά ιδέα η οποία απλά έτυχε και δεν εφαρμόστηκε σωστά (το βασικό ερώτημα δεν είναι
αν είναι μια χαρά ιδέα, αλλά αν όντως μπορεί ποτέ να εφαρμοστεί σωστά...) εντός ΕΣΣΔ και οι Ρώσοι
προτιμούν να πεινάνε - σε σχέση με τον σοσιαλιστικό παράδεισο που είχαν - επειδή θέλουν να βλέπουν λεβέντη πρόεδρο.
Έτσι κι εγώ αύριο μεθαύριο, αν έρθει ο Μιχαλολιάκος και πάρει την πόλη, ακόμη και αν πεινάω και ζω μες στην λάσπη
θα φωνάζω 'ζήτω του ηγέτη του καβαλάρη' και θα του τα συγχωρήσω όλα...Μετά από αυτό το ατράνταχτο επιχείρημα περί της περηφάνειας των Ρώσων που υπερισχύει -επί του παρόντος- του στομάχου τους και τους έχει κάνει να απαρνιούνται και τον πολυαγαπημένο τους κομμουνισμό κλείνω εδώ, άλλωστε δεν χρειάζεται να συμφωνούμε, ωραία συζήτηση πάντως, απείρως πιο ενδιαφέρουσα από τις ρόδες και τα τιμόνια...
ΥΓ: Θα πω πάντως ότι ένα σωρό συγγραφείς έχουν πολλάκις αναφέρει ότι ο κομμουνισμός ταιριάζει σε φτωχές/αγροτικές/βιομηχανικές εντάσεως εργασίας κοινωνίες (Ρωσία πριν την επανάσταση, Κίνα κ.λ.π.) όπου πράγματι έχει πολλά να δώσει στον πληθυσμό αλλά όχι σε κοινωνίες δυτικού τύπου με ισχυρή μεσαία τάξη, ισχυρό κλάδο υπηρεσιών κ.λ.π.. Αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα...
-
Ο χρήστης inertia έγραψε:
Πραγματικά ξαφνιάζομαι με όλα αυτά που διαβάζω παραπάνω, γιατί τόσο διαστροφικά και απογοητευτικά μου φαίνονται...Δηλαδή σου φαίνεται απογοητευτικό το ότι το σύστημα που ευαγγελίζεσαι έχει κάνει τους περισσότερους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για να διατηρήσει απλά την επιβίωσή του; Δες τους πολέμους των Άγγλων και Αμερικάνων απλά. Χωρίς να λέω ότι δεν κάνουν πολέμους τα άλλα συστήματα. Όχι όμως για τους ίδιους λόγους ακριβώς και όχι με την ίδια συστημική ανάγκη.
Για τα περί ελάχιστου εγγυημένου επιπέδου υγείας-σίτισης-παιδείας κλπ.
Είναι όλα τόσο σχετικά ζητούμενα,
με το δεδομένο πως υπάρχουν πλείστες μορφές ανθρώπινης δραστηριότητας που θα μπορούσαν να τύχουν κρατικής μέριμνας.
Η στοχευμένη παρέμβαση του κράτους σε συγκεκριμένες δρασεις δεν είναι κάτι άλλο από το αποτέλεσμα διαχρονικού συμβιβασμού μεταξύ διαφορετικών ιδεολογικά πολιτικών αντιλήψεων.
Είναι απλά το αντίβαρο της Αριστεράς, λάφυρο στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας.
Ασχέτως δε
που το παιχνίδι του λαϊκισμού της δημοκρατικής Αριστεράς προσπορίζεται την πολιτικη απήχηση για το κοινωνικό κράτος
αλλά μαζί αποποιείται το κόστος για τη φορολογία που το επιβάλλει.Την δική σου άποψη ζήτησα, όχι μια παράγραφο που δεν λέει απολύτως τίποτα επί της ουσίας. Θα πρέπει το Κράτος να παρέχει στέγη, τροφή, υγεία και παιδεία σε όλους (Τον πρώτο όροφο της Πυραμίδας του Maslow); Ναι ή όχι;
Δεν υπεισέρχομαι,
παρά μόνο θα πω πως πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στην πρόνοια για τον αδύναμο και στην κατάχρηση της κρατικής πρόνοιας και του κρατικού παρεμβατισμού.
Για μένα το κράτος δε θα πρέπει να παρεμβαίνει σε ιδιωτικές αγορές
και να υποδύεται τον εργοδότη, τον επιχειρηματία, τον ανταγωνιστή.
Το κράτος αντίθετα θα πρέπει να σέβεται την αγορά και να κρατά αποστάσεις.Δηλαδή το Κράτος όταν μπορεί να παρέχει φως, νερό, τηλέφωνο και διατροφή με δικές του εταιρείες κάτω από το κόστος (με σκοπό το κοινωνικό καλό και όχι το κέρδος δηλαδή) δεν πρέπει να το κάνει για να μην παρεμβαίνει στην αγορά; Την αγορά ποίων; Αυτών που θέλουν να βγάλουν κέρδος εις βάρους του λαού; Really???
Γιατί εκεί όπου το κοιινωνικό κράτος έχει καταπνίξει την ιδιωτική πρωτοβουλία, έχει ισοπεδώσει την πρόοδο.
Ξενίζει ξέρω αυτό που λέω, γιατί έχουμε κατεστημένη τη σοσιαλίζουσα αντίληψη ειδικά στη χώρα μας.
Όσο και αν η αλήθεια της Αριστεράς είναι η ισοπεδωτική της ουτοπία,
η άλλη πλευρά του νομίσματος του 'δημοκρατικού Σοσιαλισμού' όπου ο ανασφάλιστος απολαμβάνει περίθαλψης
είναι όχι μόνο η υπέρογκη φορολογία για το φορολογούμενο,
ή η ισοπέδωση του δυναμικού της ιδιωτικής οικονομίας και της αγοράς της περίθαλψης
αλλά και μαζί μια Υγεία χωρίς καινοτομία και χωρίς πρόσβαση σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι πρωτότυπες κι ακριβές θεραπείες ανταμείβονται.Το ξέρεις ότι η καλύτερη παιδεία, υγεία κλπ παγκοσμίως για το σύνολο του πληθυσμού (και όχι για τους λίγους) ήταν σε κομμουνιστικές χώρες; Το 1970 θα ήθελες να αρρωστήσεις ως εργάτης στην ΕΣΣΔ ή στις ΗΠΑ; Θα ήθελες να ήσουν άστεγος στο Bronx ή σε εργατική πολυκατοικία στη Μόσχα; Όχι φίλε μου, δεν θέλω τοπν καινοτόμο χειρόυργο να βγάζει εκατομμύρια και να σώζει μόνο πλούσιους! Θέλω ένα καλό σύστημα για όλους με κρατικές δομές και τις ίδιες ευκαιρίες για τον εργάτη ασθενή!
Για να κλείσω,
έχω ζήσει από κοντά τα απόνερα από το Σοσιαλιστικό παράδεισο
και έχω δει τα επιτεύγματά του στην καθημερινότητα και στη δημιουργικότητα των ανθρώπων.
Έχω δεν την αλλοτρίωση εκεί όπου τον έζησαν και μαζί τη σιχασιά και την αποστροφή τους απέναντι στη σοσιαλισιτική ισοπέδωση.Αν θες, μοιράσου μαζί μας τις εμπειρίες σου.
Συμφωνία-Τρίτο μνημόνιο...