-
ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΛΩΡΙΔΑ του Γιώργου Ν. Πολίτη
Ηφαίστειο
Λένε πως ο δολοφόνος επιστρέφει πάντοτε στον τόπο του εγκλήματος. Στην περίπτωση μου ο τόπος ήταν ο ίδιος, το ίδιο δάσος με τις πηγές, τα πλατάνια και τα πεύκα. Φόνο δεν είχα διαπράξει αλλά είχα στα χέρια μου το ίδιο όπλο. Δεκατρία χρόνια μετά ήμουν στο ίδιο βουνό, με μια παλιά καθαρόαιμη μοτοσικλέτα an' to Rignano sull Arno της Φλωρεντίας.
Αυτές τις μηχανές τις πρόλαβα όταν οι ημέρες της δόξας τους είχαν πια παρέλθει. Κυριαρχούσαν ήδη οι εύκολες ιαπωνικές κοτάσκευές με μονοσόκ, υδρόψυξή και δισκόφρενα.Όμως στην επαρχία έβλεπες, αραιά και πού, καμιά Beta στηριγμένη στους τοίχους των συνεργείων ή αφημένη στα χωράφια.
Για μένα αυτή είναι η αρχέτυπη μοτοσυκλέτα χώματος. Η δωρική της λιτότητα είναι σχεδόν μεταφυσική, δεν υπάρχει τίποτα το περιττό επάνω της, δεν της λείπει τίποτα που είναι πράγματι αναγκαίο. Και είναι ψηλή, με αλουμινένιο ρεζερβουάρ, διπλό πίσω αμορτισέρ, και έχει κι ένα αερόψυκτο μοτέρ που τρελαίνεσαι να το βλέπεις, κουφαίνεσαι να το ακούς και σου φεύγουν τα χέρια για να το δαμάσεις.
Αυτές οι μηχανές, οι τόσο μα τόσο όμορφες και ψυχωμένες, έγιναν το μηχανοκίνητο όνειρο μιας παρατεταμένης εφηβείας, που πήρε σάρκα και αίμα στο πενηντάρι Beta που μπόρεσα τότε να αποκτήσω. Την ανάμνηση εκείνης της ηλικίας ήθελα να κρατήσω στο σχήμα και στον τσαμπουκά του ατόφιου ιταλικού εντούρο-μότοκρος, όταν πριν από λίγο καιρό έκανα δική μου τη μεγάλη αδελφή της πρώτης μου μοτοσυκλέιας, την εκρηκτική Beta 250 του 79.
Κυριακή του Πάσχα σήκωσα το τσοκ στο Dell' Orto, μανιβέλα και το γνώριμο μεταλλόφωνο πήρε μπροστά. Έκανα μια σύντομη βόλτα να ζεσταθούν τα σίδερα κι ύστερα δικάβαλα μ' ένα ζευγάρι γυναικεία πόδια να κρέμονται πίσω μου, ανηφορίσαμε στα βουνά.
Πρέπει να είχε βρέξει πολύ τον περασμένο χειμώνα. Το δάσος ήταν καταπράσινο, έλαμπαν τα χρώματα του. Οι καλοκαιρινοί ξεροχειμαροι είχαν γίνει αδιάβατοι, μικρά ρυάκια σχηματίζονταν παντού. Ήθελα να πάω οε ένα λιβάδι που κρυβόταν σε ένα
οροπέδιο πιο ψηλά, απο τους τελευταίους οικισμούς της περιοχής. Πήγαινα συχνό εκεί με τα πενηντάρι μου πριν από 13 χρόνια.Ψάχνοντας τα περάσματα και προσπαθώντας να προσανατολιστώ μέσα στο δάσος, μου φάνηκε πως βρήκα το μονοπάτι που πήγαινε στη σωστη κατεύθυνση. Το ακολούθησα, ώσπου σύντομα ανάμεσα στις πέτρες και τα πλατάνια άρχισε να διακρίνεται το άλμα που απο τα πυκνά φυλλώματα του δάσους σε έφερνε πετώντας στο ξέφωτο. Ανέβηκα με δευτέρα, μια καλή γκαζιά λίγο πριν ο μπροστινός τροχός σηκωθεί από το έδαφος και η Beta τινάχτηκε ψηλά, για να μας βγάλει απ' τα πλατάνια στο μικρό, έρημο ξέφωτο. Μόνο που από το δυο επίθετα που θυμόμουν για το ξέφωτο, το δεύτερο ηταν εντελώς λανθασμένο.
Στο πλάτωμα ήταν μαζεμένος κόσμος απο τα γυρω χωριά, φαίνεται πως κάποιος δρόμος είχε ανοιχτεί εν αγνοία μου από την άλλη μεριά του βουνού. Αγροτικά, ντουζίνες από σουβλες, φωτιές, αρνιά, κοκορέτσια και κοντοσουβλια, και ολο το εορτάζον πλήθος να κοιτάζει το ουφο που εμφανίστηκε από το πουθενά, έκανε πολύ, μα πάρα πολυ Θόρυβο κοι πετούσε μπροστά στα σαστισμένα μάτια τους. Αν ξαφνιάστηκαν αυτοί μια φορα εγώ ξαφνιάοτηκα δέκα. Με δυσκολια πρόλαβα να φρενάρω και να προσγειώσω τη Beta χωρίς να πατήσω κανέναν ή να πέσω στις θράκες με τα κάρβουνα.
Φορέσαμε και οι δύο τα ευγενέστερά μας χαμόγελα, έσβησα το μοτέρ κι έριξα όλες τις ευχές με τη μία:
-Καλό Πάσχα, Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη. Ξέρετε ερχόμουνα εδώ παλιά και δεν υπήρχε ψυχή, τώρα περνούσα, δεν ήξερα ότι ανεβαίνει δρόμος, ουγνώμη αν σας τρομάξαμε, συνέχισα.
Κα βέβαια, επειδή η Ελλάδα παραμένει ακόμη Ελλαδα, οχι μόνο δεν έγινε επεισόδιο και παρεξήγηση, αλλά μας κάλεσαν στη γιορτή τους. Στήριξα τη Beta σε ένα πεύκο κοι κάναμε έφοδο οτα κοκορέτσια και τα κοντοσούβλια. Γελάσαμε, φάγαμε, ήπιαμε, στο τέλος δεν μας άφηναν να φύγουμε.
Στο γυρισμό είπα να πάρω το νέο δρόμο, πιο ξεκούραστος, έφτανε σύντομα στην άσφαλτο. Όλα πήγαιναν μια χαρά, ώσπου σε μια στιγμή, λίγο πριν φτάσουμε στο σπίτι, το μοτέρ σώπασε,το πίσω λάστιχο στρίγγλιξε και η ουρά άρχισε να σέρνεται βίαια αριστερά-δεξιά. Επιασα το συμπλέκτη, η μοτοσυκλέτα ήρθε στα ίσια της και άρχισε νσ ρολλάρει με όση φόρα της είχε απομείνει. Ηταν προφανές ότι είχε κολλήσει. Όταν κολλούσαν τα πενηντάρια Beta, απλά ξεπέζευες, κάπνιζες ένα τσιγάρο και ξεκολλούσαν. Όμως αυτό εδώ δεν ήταν πενηντάρι, ήταν δυόμισι και εγώ ήμουν σίγουρος πως μόλις άφηνα το συμπλέκτη θα έπαιρνε μπροστά με τη μίο.
Έτσι, τη στιγμή που άκουσα στο αυτί μου την ερώτηση -τι έγινε, μείναμε;- άφηνα χαμογελώντας τα δάκτυλα από τη μανέτα: Αμέσως μετά, σίδερα, το μεταλλόφωνο απ' το Rignano sull' Arno έπαιζε και πάλι το δικό του τραγούδι.
-
Screwdrivers!!!
Απλά άπαιχτοι....
-
-Γεια σου ρε Κόλιν!
-Ποιος Κόλιν ρε? Ο ΜακΡέι είναι!(ενώ περνάει ο Σάινθ! )
-
Ειμαι και εγω ενας απο αυτους που ξεκινουσαν την αναγνωση του drive απο τη τελευταια σελιδα και συνεχιζα με την προτελευταια...Ειχα τη τυχη να τον πετυχω 2-3 φορες και να ανταλλαξουμε λιγες κουβεντες.Διατηρω ολα τα τευχη απο το 1996 με εξαιρεση ελαχιστα του 1998-1999 τα οποια χαθηκαν σε καποια μετακομιση...Ο,τι θελετε πειτε μου να ανεβασω σε φωτογραφια λογω περιορισμενου χρονου δεν μπορω να τα πληκτρολογησω.Το μπαρουτι και μελι με σημαδεψε...Ειναι να μην εχεις απωθημενα...Και ειμαι μονο 27...
Ανατρεχοντας στα παλια τευχη και διαβαζοντας τις δοκιμες διαπιστωνω κατι το οποιο πολυ ευστοχα παρατηρησε και ενας συμφορουμιστας μερικες σελιδες πισω...Την τελευταια δεκαετια χαθηκε η ουσια.ΕΙμαστε μπλαζε με αυτοκινητα 150-200 ιππων με 25 και βαλε kgm ροπης,τα αλογα εγιναν στραγαλια,ειναι πλεον πολυ λογικο να δινει καποιος 40-50000 ευρω (16-17 εκατομμυρια παλιες δραχμες) για αυτοκινητο και να το βαριεται πανω στο χρονο,να μην του φτανουν 250 αλογα αλλα να δινει αλλα 10 χιλιαρικα να τα κανει 380 κλπ...
Οπως εγραψε ο Πολιτης σε ιστορια παραπανω το κερασακι κανει τη διαφορα αλλα ειναι κριμα να στερουμαστε τη γευση της τουρτας...Καιρος λοιπον,δεδομενης και της οικονομικης κρισης να επαναπροσδιορισουμε αποψεις,τροπο σκεψης και να αρχισουμε να εκτιμαμε λιγο πιο γηινα πραγματα. -
Και ενα ''δωρο'' στον ''eddie 147''.... (Δυστυχως δεν μου επιτρεπει να το βαλω σε thumbnails,δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν βγαινουν τα link... )
http://img837.imageshack.us/img837/8274/08022011431.jpg
http://img834.imageshack.us/img834/4333/08022011432.jpg
-
Ο χρήστης JIM A3 έγραψε:
Και ενα ''δωρο'' στον ''eddie 147''.... (Δυστυχως δεν μου επιτρεπει να το βαλω σε thumbnails,δεν μπορω να καταλαβω γιατι δεν βγαινουν τα link... )http://img837.imageshack.us/img837/8274/08022011431.jpg
http://img834.imageshack.us/img834/4333/08022011432.jpg
Περιορισμος του φορουμ για τα μελη με λιγα ποστ.
-
Τι να πω... Έχω συγκινηθεί...
Κατ' αρχάς ευχαριστώ το φίλο JIM για τον κόπο.
Το συγκεκριμένο τεύχος ήταν το πρώτο drive που έπιασα στα χέρια μου. Δεκέμβριος του 1996, Α' Λυκείου. Το έφερε ένα παιδί στην τάξη μια Παρασκευή και το δανείστηκα για το Σαββατοκύριακο λες και έπαιρνα τσοντοπεριοδικό. Εμείς τότε δεν ήμασταν σαν τα σημερινά πιτσιρίκια με κινητό, i-pod και 50 ευρώ χαρτζηλίκι την εβδομάδα.
Με προηγούμενες εμπειρίες από auto motor sport και τους 'βαρείς' για έφηβο 4Τ, το Drive αποτέλεσε αποκάλυψη. Έκτοτε από τον Απρίλιο του '97 (με την 2η ή 3η κασέτα) έγινα περιοδικός αναγνώστης και ένα χρόνο μετά δεν έχασα τεύχος μέχρι και τις αρχές της χιλιετίας.
Να σαι καλά φίλε.ΥΓ: Η φώτο με το τετράκτινο τιμόνι της 993 και τα κουμπάκια εκατέρωθεν του tiptronic είναι από τις εικόνες που έχουν μείνει για τα καλά στο μυαλό μου.
-
Ευχαριστω πολυ τον Bill για την ''ενεργοποιηση'' των ink!
Δεν χρειαζεται να με ευχαριστεις φιλε eddie σε καταλαβαινω απολυτα.Ολα αυτα τα τευχη (και δεν αναφερομαι μονο στο drive) μας γυρνανε χρονια πισω,τοτε που ολα ηταν μπροστα μας,μπορουσαμε να ονειρευομαστε...Ο αδερφος μου που ειναι λιγο μεγαλυτερος ονειρευοταν στην εφηβεια του μια κοκκινη 318 is coupe,εγω ξυπναγα κατα τις 5.30 το πρωι Μαιο μηνα για να διαβασω για πανελλαδικες αλλα μεχρι τις 6 ξεφυλιζα την ''Αγορα αυτοκινητου'' πινοντας πρωινο καφεδακι και χαζευοντας porsche 944 και maserati 224 που τις εδιναν τοτε γυρω στα 4 εκατομμυρια...
Νοσταλγω τον πρωτο χρονο που εβγαλα διπλωμα,πρωτοετης φοιτητης τις πρωτες ανεξαρτητες βολτες με την αγαπημενη μου 33 του '89...Πλεον αισθανομαι οτι τιποτα δεν μου κανει αισθηση,μαλλον μεγαλωνουμε...Και για να επιστρεψουμε on topic κλεινω με μια φραση του Πολιτη που μου εχει μεινει-δεν την θυαμαμαι αυτολεξει...Οι αναμνησεις δεν ειναι η αναποληση ενος ωραιοποιημενου παρελθοντος αλλα η επιγνωση της μοναδικοτητας της στιγμης,η αισθηση του ανεπαναληπτου ειναι αυτο που τις κανει τοσο κοφτερες...
-
καλωσήρθες στο φόρουμ
περιμένουμε εναγωνίως να μας τροφοδοτήσεις με αριστερές λωρίδες
-
Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
σύντροφε, για κοίτα εδώhttp://www.scribd.com/doc/2926573/Screw ... he-best-of
οδυσσέα, ρισπέκτ
ΘΕΟΣ!
Μου το είχε δώσει ένας πολύ καλός φίλος και το είχα διαβάσει το καλοκαίρι.
Το έψαχνα εναγωνίως σε ηλεκτρονική μορφή!Πραγματικά, έχω μόνιμα ανοικτή την καρτέλα με το topic και συνεχώς κάνω refresh!
-
Καλως σας βρηκα. Παρακολουθω αρκετο καιρο το forum αλλα τριγυρνουσα πιο πολυ στα λημερια των κλασσικων μελετωντας κυριως για παλιες alfa...Αλλη μια αγαπη που δημιουργηθηκε απο την αριστερη λωριδα!
Καλημεριζω με 2 αρθρα.Ενα ''Με το τιμονι δεξια'' του τευχους 3 (μιας και το ειχα προχειρο )και αλλη μια αριστερη λωριδα του τευχους 56 (Ιουνιος 2001).
-
εγώ ευτυχώς, παρόλη την πλύση εγγεφάλου, δεν κόλησα αλφίτιδα, παρέμεινα πιστός σαμουράι
παπάδες, εξαπτέρυγα, παπαδάκια και όλο το εκκλησίασμα σε παράταξη εμπρός από ένα ερειπωμένο μονόφθαλμο κουπέ εικοσαετίας που ετοιμάζεται να τους στείλει σούμπιτους σε πρόωρη συνάντηση με το δημιουργό
-
Το φαντάζεσαι ως σκηνικό;
Sent from my Tab using a pigeon.
-
μήπως να κάνουμε ένα πινακάκι με τα τεύχη που έχουν ανεβεί?
-
To μόνο που έκατσα να σκανάρω πριν από πολύ καιρό...(το θεωρώ από τα καλύτερα)
χάλια το σκανάρισμα
Uploaded with ImageShack.us
Uploaded with ImageShack.us
-
Απο τις πιο ωραιες ιστοριες των screwdrivers Δημητρη!
Αλλες 2 αριστερες λωριδες:
Τεύχος 74 /Δεκεμβριος 2002
Τεύχος 105 /Ιούλιος 2005
-
Και οι screwdrivers του τευχους 105,μολις ειδα την ιστορια αρχισα να γελαω και ας την διαβαζα για 30η φορα...
Αυτοι που κατεστρεψαν το drive εκεινης της περιοδου και εδιωξαν 4-5 σημαντικους ανθρωπους εκαναν τεραστιο λαθος...
-
Τι μινιατούρες είναι αυτές, ανεβάστε καμια φωτογραφία της προκοπής
-
Πρωτη φορα περασαν 17 σελιδες τοσο ευχαριστα ...
Εχω αυτο το βιβλιαρακι των Screwdrivers που ειχαν δωσει μαζι με ενα τευχος καποτε. Δεν τα εχει ολα μεσα αλλα εχει αρκετα, νομιζω πως πωλειται και σε βιβλιοπωλεια αλλα δεν ειμαι σιγουρος.
Για το τοπικο τωρα (μιας και οι Screwdrivers ειναι offtopic και πρεπει να φτιαχτει νεο τοπικ γι'αυτους) ειναι φανταστικο, ξυπναει παρα πολλες αναμνησεις. Εχω και γω αμετρητα Drive στο εξοχικο στα Καλαβρυτα και διαβαζω ξανα και ξανα τις τελυταιες 2 σελιδες σχεδον καθε καλοκαιρι. Δεν υπαρχει περιπτωση να γραψω, αλλα ειμαι προθυμος να κοψω ολες τις 'Αριστερες Λωριδες' και να τις παραχωρησω σε καποιον για να τις σκαναρει/γραψει εφοσον το θελει. Αν καποιος εχει την ορεξη και μου υποσχεθει οτι θα μου τις επιστρεψει καποια στιγμη, πολυ ευχαριστως να του τις δωσω. Θα ηταν πολυ ομορφο να εχουμε αρκετες μαζεμενες σε αυτο το τοπικο και να καθαριστει καποια στιγμη απ'τα σχολιακια, αφηνοντας μονο τα κειμενα του Πολιτη.
Ξερει κανεις τι κανει ο Πολιτης τωρα ; Μενει αραγε ακομα στην Πλακα ; Θα ηθελα πολυ να τον γνωρισω απο κοντα καποια στιγμη, μακαρι να τα εφερνε καπως η ζωη και να βρισκομασταν καποια στιγμη σε κοινη παρεα για καφε. Θα ηθελα να τον ακουσω να αφηγειται τις πραγματικες συνθηκες κατω απ'τις οποιες εξελισονταν οι περισσοτερες ιστοριες του. (Οσες εχουν πραγματικο υποβαθρο τουλαχιστον και δεν ειναι πλασμενες αποκλειστικα απ'την φαντασια του)
Παρακαλω συνεχιστε.
-
Μια βδομάδα χωρίς κανένα ποστ...έχω πάθει σύνδρομο στέρησης
Βάλτε κάτι βρε παιδιά please να θυμηθούμε τα νιάτα μας!!
ΜΠΑΡΟΥΤΙ ΚΑΙ ΜΕΛΙ (τοπικό Γ.Πολίτη)
