Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Υπάρχουν μικρές Ελληνικές επιχειρήσεις οι οποίες επιμένουν παρά τις αντιξοότητες και βασίζονται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της οικονομίας μας. Μία από αυτές είναι και η Γ. ΜΑΛΙΚΟΥΤΗΣ Ε.Β.Σ. (φαντάζομαι Ελληνική Βιομηχανία Σαπουνιού) http://www.arkadisoap.gr/ η οποία παράγει τα γνωστά πράσινα σαπούνια ενώ έχει προχωρήσει και στην παραγωγή και τριμμένου σαπουνιού για πλύσιμο στο χέρι και σαπουνιού σε σκόνη για το πλυντήριο αλλά και μαλακτικού. Τα εν λόγω προϊόντα δεν περιέχουν τα συνήθη χημικά των απορρυπαντικών και γι'αυτό χρησιμοποιούνται κατά κόρον από οικογένειες με μικρά παιδιά

Η σκονη του για το πλυντηριο φερνει και σε μενα και στην γυναικα μου μια περιεργη αισθηση,κατι σαν φτερνισμα,πολυ περιεργο
Το εγκαταλειψαμε

Το τριμμένο σαπούνι για πλύσιμο στο χέρι σου καίει απίστευτα την μύτη αν είσαι από πάνω του.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:

Και αν στην τελική έχουν το knowhow για να βγάζουν τόσο ανετα παπούτσια ας αναβαθμίσουν τα σχεδιά τους ή ας φτιάξουν αλλο brand που δεν θα έχει την ρετσινιά του παπουτσιού του συνταξιουχου που έχουν τα **boxter ** και ας βγάλουν λεφτά σε ελλάδα και εξωτερικό.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Scandinavian, μιας και εισαι ο ειδικος, να αναφερω οτι χρειαστηκε να αντικαταστησουμε την παλιας μας χυτρα, sitram μιας και μετά απο 25 χρονια τα φτυσε ψαχνοντας βρηκανε οτι η πυραμις εχει μια χαρα χυτρες στο 1/3 της τιμης των αντιστοιχων φισερ.

Μεχρις ωρας πληρως ικανοποιημενοι

Ζημίες για τη βιομηχανία ξυλείας το 2011
Παραγωγική υποχώρηση διαδέχεται την ανάκαμψη που παρουσίασε το 2011 η βιομηχανία ξυλείας, με συνέπεια να προδιαγράφονται υψηλές ζημιές του κλάδου για ακόμη μία χρονιά, αφού και η ανάκαμψη που εκδηλώθηκε το 2011 δεν μείωσε, έστω, τις ζημιές των επιχειρήσεων του κλάδου.

Κατά το 2011, έτος αύξησης της παραγωγής ειδών ξυλείας κατά 2,5%, oι μεγαλύτερες ελληνικές βιομηχανίες ξύλου κατέγραψαν, ως σύνολο, αυξημένες ζημιές, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά εταιρικά αποτελέσματα 15 επιχειρήσεων μεσαίου και μεγάλου μεγέθους που παράγουν είδη ξυλείας,

Αυτό προκύπτει από την επεξεργασία των ισολογισμών των 15 αυτών επιχειρήσεων με πωλήσεις άνω των τριών εκατομμυρίων ευρώ κάθε μία και συνολικές πωλήσεις 216,2 εκατ. ευρώ, οι οποίες γνωστοποίησαν τα οικονομικά τους αποτελέσματα του προηγούμενου έτους έως τις 25 Αυγούστου 2012.

Οι επιχειρήσεις αυτές, ως σύνολο, κατέγραψαν συνολικές καθαρές ζημιές (ζημιές των ζημιογόνων μείον κέρδη των κερδοφόρων) 68,7 εκατ.ευρώ το 2011, έναντι καθαρών ζημιών 58 εκατ. ευρώ το 2010.

Από τις 15 εξεταζόμενες επιχειρήσεις με τις μεγαλύτερες πωλήσεις οι κερδοφόρες ήταν τρεις (20% του συνόλου) και οι ζημιογόνες 12 (80%).

Σε συνθήκες μέσης ανόδου των τιμών των προϊόντων του κλάδου κατά 0,5% οι 15 επιχειρήσεις κατέγραψαν συνολικές πωλήσεις ύψους 216,2εκατ. ευρώ, όπως προαναφέρθηκε, οι οποίες είναι μειωμένες έναντι του 2010 κατά15%. Προφανώς, οι παρεχόμενες εκπτώσεις στις τιμές, σε συνδυασμό με τη μεταβολή του προϊόντικού μείγματος των πωλήσεων, οδήγησαν στη δραματική υποχώρηση των εσόδων.

Αυτές που παρουσιάζουν επιδείνωση των καθαρών αποτελεσμάτων (12) αντιστοιχούν στο 80% του συνόλου.

Τα καθαρά κέρδη των κερδοφόρων ήταν 0,2 εκατ. ευρώ, ενώ οι καθαρές ζημιές των ζημιογόνων ανήλθαν σε 68,9 εκατ. ευρώ.

Αναλυτικότερα, από το σύνολο των 15 επιχειρήσεων:

• Τρεις επιχειρήσεις (20% του συνόλου) οι οποίες ήταν κερδοφόρες το 2010, παρέμειναν και κατά το 2011 κερδοφόρες, πραγματοποιώντας καθαρά κέρδη ύψους 0,2 εκατ. ευρώ έναντι 0,3 εκατ. ευρώ το 2010, μειωμένα κατά 0,1 εκατ. ευρώ.

• Δύο επιχειρήσεις (13,3%) οι οποίες ήταν κερδοφόρες το 2010 με κέρδη 0,2 εκατ. ευρώ, εμφάνισαν κατά το 2011 ζημιές ύψους 27,7 εκατ. ευρώ, έχοντας έτσι απώλειες ύψους 27,9 εκατ. ευρώ.

• Δέκα επιχειρήσεις (66,7%) οι οποίες ήταν ζημιογόνες το 2010, παρέμειναν και κατά το 2011 ζημιογόνες, πραγματοποιώντας ζημιές 41,2 εκατ. ευρώ έναντι 58,5 εκατ. ευρώ το 2010, μειωμένες έτσι κατά 17,3 εκατ. ευρώ.

Οι τρεις κερδοφόρες πραγματοποίησαν συνολικές πωλήσεις 14,2 εκατ. ευρώ, οι οποίες αντιστοιχούν στο 6,6% των συνολικών των 15 εξεταζόμενων επιχειρήσεων του κλάδου, ενώ αυτές των 12 ζημιογόνων ήταν ύψους 202 εκατ. ευρώ (93,4%).

Σε απόλυτο μέγεθος η μείωση των πωλήσεων των 15 επιχειρήσεων ανέρχεται σε 37,3 εκατ. ευρώ. Oι επιχειρήσεις που κατέγραψαν αύξηση πωλήσεων ήταν τέσσερις (26,7%), ενώ οι υπόλοιπες 11 (73,3%) είδαν τις πωλήσεις τους να μειώνονται σε τρέχουσες τιμές.

Τις μεγαλύτερες πωλήσεις, σύμφωνα πάντα με τα εταιρικά τους αποτελέσματα, πραγματοποίησαν οι επιχειρήσεις ΣΕΛΜΑΝ (50,2 εκατ. ευρώ), ΑΚΡΙΤΑΣ (39,2 εκατ. ευρώ), ALFA WOOD (32,4 εκατ. ευρώ), ALFA WOOD ΠΙΝΔΟΣ (25,9 εκατ. ευρώ) και ΜΟΥΡΙΚΗΣ (20,3 εκατ. ευρώ).

Σημειώθηκε σημαντική άνοδος του κόστους παραγωγής, η οποία οδήγησε σε πτώση του μεικτού περιθωρίου από το 11,7% στο 7,9% και σε μείωση των μεικτών κερδών κατά 12,6εκατ. ευρώ (-43%), στο επίπεδο των 17,1 εκατ. ευρώ. Οι επιχειρήσεις που κατέγραψαν οριακή έστω αύξηση των μεικτών κερδών ήταν τέσσερις (26,7% του συνόλου), ενώ αυτές που βελτίωσαν το μεικτό περιθώριο ήταν πέντε (33,3% του συνόλου).

Τα αποτελέσματα προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) βρέθηκαν στο επίπεδο των -37,3 εκατ. ευρώ, από -27εκατ. ευρώ το 2010 (-38%). Έτσι, το περιθώριο EBITDA διαμορφώθηκε από το -10,6% το2010 στο -17,3% το 2011. Τα αποτελέσματα προ φόρων και τόκων (EBIT) περιορίστηκαν σε -52 εκατ. ευρώ, από -45,8 εκατ.ευρώ έναν χρόνο πριν, με διολίσθηση του περιθωρίου EBIT στο -24%, από -18,1% το 2010.

Οι επιχειρήσεις που κατέγραψαν οριακή έστω αύξηση των EBITDA ήταν τρεις (20% του συνόλου), ενώ αυτές που βελτίωσαν το περιθώριο EBITDA ήταν επίσης τρεις (20% του συνόλου). Επίσης, οι επιχειρήσεις που κατέγραψαν οριακή έστω αύξηση των EBIT ήταν τέσσερις (26,7% του συνόλου), ενώ αυτές που βελτίωσαν το περιθώριο EBIT ήταν επίσης τέσσερις (26,7% του συνόλου).

Το συνολικό αποτέλεσμα προ φόρων των 15 επιχειρήσεων ήταν ζημιές 67,5 εκατ. ευρώ το 2011 (-31,2% των εσόδων) έναντι ζημιών 57,8 εκατ. ευρώ το 2010 (-22,8% των εσόδων). Μετά τον συνυπολογισμό των φόρων της χρήσης προέκυψαν καθαρές ζημιές 68,7 εκατ.ευρώ το 2011 (-31,8% των εσόδων) έναντι καθαρών ζημιών 58 εκατ. ευρώ το 2010(-22,9% των εσόδων). Οι καθαρές ζημιές αυξήθηκαν κατά 10,7 εκατ. ευρώ σε αξία και κατά 18% σε ποσοστό.

Εκτιμάται ότι στο σύνολο του κλάδου, συμπεριλαμβανομένων των μικρότερων επιχειρήσεων, οι συνολικές καθαρές ζημιές ξεπερνούν τα 70 εκατ. ευρώ.

Βελτίωση των προ φόρων αποτελεσμάτων, έστω οριακά, παρουσιάζουν οι τρεις από τις 15εταιρείες (20% του συνόλου).

Βελτίωση των καθαρών αποτελεσμάτων, έστω οριακά, παρουσιάζουν επίσης οι τρεις από τις 15 εταιρείες (20% του συνόλου).

Tα μεγαλύτερα καθαρά κέρδη σημείωσε η εταιρεία NOVATEX (0,3 εκατ. ευρώ).

Τις μεγαλύτερες καθαρές ζημιές κατέγραψαν οι εταιρείες ΣΕΛΜΑΝ (24,7 εκατ. ευρώ) και ALFA WOOD (24,2 εκατ. ευρώ).

Η αποδοτικότητα του ενεργητικού σε κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) μειώθηκε στο -5,6% το 2011, από -3,7% έναν χρόνο πριν.

Βελτίωση της αποδοτικότητας, σε σχέση με τα ίδια κεφάλαιά τους, παρουσιάζουν πέντε επιχειρήσεις (33,3%), σε αντίθεση με τις υπόλοιπες 10 (66,7%), οι οποίες δεν μπόρεσαν να τη βελτιώσουν.

Η μέση απόδοση των ιδίων κεφαλαίων των 15 εταιρειών σε καθαρά κέρδη ήταν -24,3% το 2011 έναντι-17,2% το 2010.

Τα ίδια κεφάλαια των 15 αυτών επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 9% (-69 εκατ. ευρώ), ενώ οι υποχρεώσεις μειώθηκαν οριακά (-0,1 εκατ. ευρώ ), σε συνθήκες μείωσης του συνόλου των απασχολουμένων κεφαλαίων κατά 9% (-69,1 εκατ. ευρώ).

Οι επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο σύνολο ενεργητικού είναι η ΣΕΛΜΑΝ (214,7 εκατ. ευρώ), η ΑΚΡΙΤΑΣ (104,2 εκατ. ευρώ) και η ALFA WOOD (101,3 εκατ. ευρώ).

Αύξηση ιδίων κεφαλαίων εμφανίζουν οι δύο από τις 15 επιχειρήσεις (13,3%). Η αναλογία των ξένων κεφαλαίων προς τα συνολικά κεφάλαια αυξήθηκε από το 56,8% στο 62,7%, με αντίστοιχη πτώση των ιδίων από το 43,2% στο 37,3%. Επτά εταιρείες, δηλαδή το46,7% του συνόλου, βελτίωσαν τη χρηματοοικονομική τους διάρθρωση.

Tα μεγαλύτερα ίδια κεφάλαια έχουν οι εταιρείες ΑΚΡΙΤΑΣ (48,8 εκατ. ευρώ), ΣΕΛΜΑΝ (44,9 εκατ. ευρώ) και ALFA WOOD ΠΙΝΔΟΣ (36,8 εκατ. ευρώ).

Το 2011 αυξήθηκε η παραγωγή μοριοσανίδων (νοβοπάν) και παρόμοιων σανίδων από ξύλο ή άλλα ξυλώδη υλικά κατά 11,3%. Αντιθέτως, μειώθηκε η παραγωγή ξυλείας συνεχώς διαμορφωμένης κατά μήκος, περιλαμβανομένων των σανίδων για παρκέτα, κατά 23,5%, κιβωτίων κάθε μεγέθους, καφασιών, κυλίνδρων και παρόμοιων ειδών από ξύλο κατά 8,5%, παλετών και παρόμοιων ειδών κατά 0,1%,ξυλείας πριονισμένης ή πελεκημένης κατά μήκος, τεμαχισμένης ή αποφλοιωμένης με πάχος μικρότερο των 6 mm κατά 32,3% και ξυλείας σε φυσική κατάσταση επεξεργασμένης με χρώμα, βαφή, κρεόσωτο ή άλλα συντηρητικά, κατά 40,5%.

Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με τη μείωση κατά 16,2%, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, του όγκου παραγωγής ειδών ξυλείας στη χώρα μας το εξάμηνο Ιανουαρίου-Ιουνίου2012, αλλά και την ταυτόχρονη διψήφια ποσοστιαία μείωση του κύκλου εργασιών των βιομηχανιών ξυλείας και τους έξι πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους (-20,6% τον Ιανουάριο, -25,5% τον Φεβρουάριο, -16,4% τον Μάρτιο, -16,1% τον Απρίλιο, -18,9% τον Μάιο και -20,6% τον Ιούνιο), πιστοποιούν ότι ο κλάδος αδυνατεί, προς το παρόν, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις συνέπειες της καθίζησης της οικοδομικής / κατασκευαστικής δραστηριότητας στην ελληνική αγορά, αυξάνοντας την εξαγωγική δραστηριότητά του.

Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, το 2011 η εισαγωγική διείσδυση στην ελληνική αγορά ξυλείας μειώθηκε σε 37,2% (από 49% το 2010). Συγχρόνως, η εξαγωγική επίδοση της ελληνικής βιομηχανίας ξύλου, δηλαδή το μερίδιο της παραγωγής της που διατίθεται σε αγορές του εξωτερικού, παρουσίασε άνοδο της τάξεως των 2,1 εκατοστιαίων μονάδων και ανήλθε σε 7,9% (από 5,8% το 2010).
http://www.express.gr/news/business/636047oz_20120829636047.php3

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Scandinavian, μιας και εισαι ο ειδικος, να αναφερω οτι χρειαστηκε να αντικαταστησουμε την παλιας μας χυτρα, sitram μιας και μετά απο 25 χρονια τα φτυσε ψαχνοντας βρηκανε οτι η πυραμις εχει μια χαρα χυτρες στο 1/3 της τιμης των αντιστοιχων φισερ.

Μεχρις ωρας πληρως ικανοποιημενοι

Κι εγώ έχω αγοράσει την χύτρα ταχύτητας την logic plus της Pyramis (την απλή όχι την expert plus που διαφημίζει ο Σεϊτανίδης) από το get it now το οποίο πλέον δεν πωλεί τέτοια προϊόντα...μακάρι να βγει καλή...μέχρι τώρα κανένα πρόβλημα...δυστυχώς σε κανένα μεγάλο κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και οικιακού εξοπλισμού δεν πωλούνται παρά το γεγονός ότι είναι κατά πολύ φθηνότερες από τις αντίστοιχες εισαγόμενες. Η Pyramis έχει εμπειρία στην παραγωγή μαγειρικών σκευών καθώς ξεκίνησε την παραγωγή τους το 1977.

Youtube Video

Η ΠΥΡΑΜΙΣ εξάγει άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της τόσο σε μαγειρικά σκεύη όσο κυρίως σε νεροχύτες όπου αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες αν όχι σε διεθνές επίπεδο, σίγουρα σε ευρωπαϊκό. Εξάγει τα προϊόντα της σε 65 χώρες ενώ έχει και 9 θυγατρικές (Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Ρωσία, Ινδία κ.α.) που διανέμουν τα προϊόντα της στο εξωτερικό. Επίσης παράγει ηλιακά συστήματα και πιο συγκεκριμένα ηλιακούς θερμοσίφωνες-boilers με 5 χρόνια εγγύηση. Απασχολεί συνολικά πάνω από 300 εργαζόμενους στο εργοστάσιό της στη Θεσσαλονίκη.

Κι ο Σεϊτανίδης στο Κολωνάκι που τις πουλάει

Youtube Video

Να σου βάλω ένα project
Eταιρίες εμφυάλωσης νερού.
Τί γκένεν?

Ήπειρος: «Πράσινο φως» σε επένδυση €10,5 εκατ.

Το επενδυτικό σχέδιο της γαλακτοβιομηχανίας Ήπειρος συνολικού ύψους 10,558 εκατ. ευρώ ενέκρινε το υπουργείο Ανάπτυξης.

Συγκεκριμένα με σχετική απόφαση εγκρίθηκε η υπαγωγή της επιχείρησης ΗΠΕΙΡΟΣ στις διατάξεις του Ν. 3299/2004, για την ενίσχυση επενδυτικού σχεδίου της, με το κίνητρο της επιχορήγησης, που αναφέρεται στην επέκταση παραγωγικής μονάδας στη θέση ΝΕΓΡΕΣΙ του Δήμου Αρταίων του Νομού Άρτος.

Το συνολικό ύψος της επένδυσης είναι 10.558.000 ευρώ ενώ το ποσοστό της επιχορήγησης ανέρχεται σε 35%, δηλαδή το ποσό επιχορήγησης ανέρχεται σε 3.695.300 ευρώ.

Με την επένδυση δεν θα δημιουργηθούν νέες θέσεις απασχόλησης.

http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/723976/Article.aspx

Υγρά πιάτων: Έρευνα αγοράς στα ράφια των αλυσίδων λιανικής (Μάιος 2012) – μια χούφτα πολυεθνικών ελέγχουν την ελληνική αγορά πουλώντας σε υπέρογκες τιμές.

Οι συνθήκες οικονομικής κρίσης που σκιάζουν κάθε ελληνικό σπίτι, πιέζουν ασφυκτικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό και υποχρεώνουν στην αναζήτηση του καλύτερου δυνατού συνδυασμού αγοράς προϊόντων που παράγονται στην Ελλάδα και φθηνών τιμών στα ράφια των καταστημάτων.

Η κατάσταση δυστυχώς δεν είναι καθόλου καλή: Οι τιμές στην κρίσιμη κατηγορία «διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά» αντί να υποχωρούν μπροστά στην ζήτηση που διαρκώς συρρικνώνεται, παρουσιάζουν συνεχή αύξηση από την αρχή του 2012, αν και σε μικρότερη «ένταση» σε σχέση με εκείνη του περσινού τετράμηνου, σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, όπως προκύπτει από τον πίνακα που ακολουθεί:

Κατηγορία «διατροφή και μη αλκοολούχα ποτά»

Ιανουάριος 2011 / Ιανουάριος 2012
+3%
Φεβρουάριος 2011 / Φεβρουάριος 2012
+2,2%
Μάρτιος 2011 / Μάρτιος 2012
+0,4%
Απρίλιος 2011 / Απρίλιος 2012
+1,5%
Πηγή: Ελληνική Στατιστική Αρχή – Πίνακας: Λ. Κουμάκης

Είναι κοινό μυστικό πως τα ράφια των αλυσίδων λιανικής της χώρας μας έχουν καταληφθεί εδώ και πολλά χρόνια από χιλιάδες εισαγόμενα προϊόντα τα οποία λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών της ελληνικής οικονομίας αυξάνουν ανενόχλητα τις τιμές τους μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια από τις πιο ακριβές αγορές σε επίπεδο Ευρώπης!

Εμείς επιμένουμε ότι υπάρχουν προϊόντα που παράγονται στην Ελλάδα με την ένδειξη «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ» (που πρέπει να ψάχνουμε σε κάθε προϊόν που αγοράζουμε για τις καθημερινές καταναλωτικές μας ανάγκες) και τα οποία στις δύσκολες μέρες μας, πέρα από όλα τα άλλα πλεονεκτήματα που προσφέρουν στην εθνική μας οικονομία, είναι επι πλέον και φθηνότερα! Αυτό είναι ένα γεγονός που αγνοούμε επειδή συνηθίσαμε να ακούμε πως (τάχα) η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα!

Στην έρευνα αγοράς που πραγματοποιήσαμε (Μάιος 2012) σε κορυφαίες αλυσίδες λιανικής της χώρας μας καταγράφοντας τις λιανικές τιμές με τις οποίες πωλούνται τα διάφορα υγρά πιάτων, δηλαδή μια σημαντική κατηγορία καταναλωτικών προϊόντων που είναι αναγκαία στην καθημερινότητα κάθε ελληνικής οικογένειας, διαπιστώσαμε εξαιρετικά χρήσιμα και ενδιαφέροντα ευρήματα:

Η ελληνική αγορά στον τομέα των υγρών πιάτων, εδώ και πολλά χρόνια κυριαρχείται από τρείς πανίσχυρες πολυθενικές: Την Procter & Gamble , την Colgate Palmolive και την Unilever.

Η Procter & Gamble ιδρύθηκε το 1837 από τους William Procter και James Gamble, στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 2011 οι συνολικές πωλήσεις της P&G ήταν 82,6 δις Δολάρια – ο Αντιπρόεδρος των παγκόσμιων δραστηριοτήτων της πολυεθνικής είναι ο Έλληνας Δημήτριος Παναγιωτόπουλος. Στην Ελλάδα η Procter & Gamble το 2004 εξαγόρασε τα εμπορικά σήματα μιας ιστορικής ελληνικής βιομηχανίας (Rolco / ΒΙΑΝΙΛ) που ξεκίνησε την πορεία της πριν από 64 χρόνια (1948) και είχε καθιερωθεί στην ελληνική αγορά με σειρά επιτυχημένων προϊόντων - Rol, Essex, Mirage, AVA, Forte, Rif, Roli, Purlan και V82 . Όλα τα σήματα αυτά αποκτήθηκαν το 2004 από την Αμερικανική πολυεθνική η οποία συνέχισε να τα παράγει στην Ελλάδα, στις εγκαταστάσεις της Rolco / Βιανίλ από την οποία και τα εξαγόρασε. Τρία χρόνια αργότερα, (2007) η Αμερικανική πολυθενική βρήκε φθηνότερους όρους παραγωγής όλων των προϊόντων που παρήγαγε στην Ελλάδα σε άλλη χώρα και έφυγε από την Ελλάδα «κρατώντας» βέβαια τα ράφια των αλυσίδων λιανικής με τα ίδια σήματα που μετατράπηκαν σε εισαγόμενα προϊόντα. Το 2011 η ελληνική θυγατρική της πολυεθνικής P&G πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 419,7 εκ. Ευρώ.

Η Colgate Palmolive ιδρύθηκε το 1806 από τον William Colgate στην Ν. Υόρκη. Το 2011 οι συνολικές πωλήσεις ήταν 16,7 δις Δολάρια, ενώ στην Ελλάδα η θυγατρική της πολυεθνικής πραγματοποίησε κύκλο εργασιών 113,7 εκ. Ευρώ.

Τέλος, η Unilever, μια Αγγλο-Ολλανδική εταιρεία που δημιουργήθηκε το 1930 με τη σημερινή της μορφή, ασχολείται με καταναλωτικά προϊόντα σε πολλούς τομείς (τρόφιμα, παγωτά, είδη οικιακής & προσωπικής φροντίδας και υγιεινής). Το 2011 είχε συνολικές πωλήσεις 46,5 δις Ευρώ, ενώ η ελληνική θυγατρική της (ΕΛΑΪΣ-UNILEVER HELLAS Α.Ε.) 385,6 εκ. Ευρώ το 2010.

Ακολουθούν τα ευρήματα της έρευνας αγοράς που διενεργήσαμε σε καταστήματα των σημαντικότερων αλυσίδων λιανικής της χώρας μας – όλες οι τιμές που αναφέρονται καταγράφησαν από καταστήματα κάθε αλυσίδας:

Carrefour Μαρινόπουλος:

Ο μεγαλύτερος όμιλος λιανικής της χώρας μας διαθέτει μεγάλη ποικιλία προϊόντων της κατηγορίας, με μια σειρά υγρών πιάτων «ιδιωτικής ετικέτας» (Carrefour) που διατίθεται σε 500, 750 και 1000 ml με τιμές 0,95 Ευρώ, 1,24 Ευρώ και 1,47 Ευρώ αντίστοιχα. Όλα τα προϊόντα «ιδιωτικής ετικέτας» της σειράς παρουσιάζουν σημαντική ποικιλία ενώ όλα παράγονται & συσκευάζονται στην Ελλάδα.

Στα ράφια υπάρχει επίσης μεγάλη ποικιλία των προϊόντων της Procter & Gamble με την σειρά των υγρών πιάτων Fairy (εισάγονται από την Ολλανδία και διατίθενται στα 450 ml από 1,47 Ευρώ έως 2,14 Ευρώ, σε 650 ml προς 1,94 Ευρώ, σε 900 ml προς 1,96 Ευρώ και σε 1500 ml προς 3,42 Ευρώ), τα ΑVA (παράγονται στην Ολλανδία) διατίθενται στα 450 ml προς 1,10 Ευρώ, σε 750 ml προς 1,59 Ευρώ και σε 1900 ml προς 3,97 Ευρώ, τα Apple (παράγονται στην Ολλανδία και διατίθεται στα 750 ml προς 1,97 Ευρώ και σε 1050 ml προς 2,47 Ευρώ), της Unilever με την σειρά Svelto (παράγεται στo Βέλγιο και διατίθεται στα 450 ml προς 1,58 Ευρώ και σε 750 ml προς 2,09 Ευρώ) και της Colgate Palmolive η οποία σήμερα παράγει στην Ελλάδα δύο από τα βασικά προϊόντα της (το Regular σε 450 ml το οποίο πωλείται προς 1,62 Ευρώ και σε 750 ml προς 1,62 Ευρώ), έχοντας μάλιστα επάνω στην συσκευασία τους την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν» με φόντο την ελληνική σημαία! Αντίθετα, η μεγάλη συσκευασία της σειράς (1500 ml) εισάγεται από το Βέλγιο και διατίθεται σε τιμές που πλησιάζουν τα 4 Ευρώ, όπως άλλωστε και άλλες συσκευασίες των 750 ml, οι οποίες βέβαια δεν έχουν την ένδειξη «Ελληνικό προϊόν», αφού είναι εισαγόμενες από το Βέλγιο, ενώ διατίθενται στις ίδιες τιμές με τα αντίστοιχης χωρητικότητας υγρά πιάτων που παράγονται στην Ελλάδα και διατίθενται στην αγορά από την ίδια εταιρία – την Colgate Palmolive.

Στα ράφια της Carrefour Μαρινόπουλος υπάρχει επίσης η σειρά Planet, των οικολογικών υγρών πιάτων ελληνικής παραγωγής της Rolco, σε συσκευασίες 425 ml προς 1,42 Ευρώ, 625 ml προς 2,30 Ευρώ και 750 ml σε (φθηνότερη) τιμή 1,90 Ευρώ.

ΑΒ Βασιλόπουλος Delhaise

Η αλυσίδα καταστημάτων «ΑΒ Βασιλόπουλος» διαθέτει ένα σήμα ιδιωτικής ετικέτας (AB) σε συσκευασίες 500 ml προς 0,91 Ευρώ, 750 ml προς 1,18 Ευρώ και 4 λίτρων προς 3,15 Ευρώ, οι οποίες παράγονται στην Ελλάδα – οι συσκευασίες αναγράφουν τον κωδικό 520 και την ένδειξη «Παρασκευάζεται και συσκευάζεται στην ΕΕ» υπονοώντας όμως την Ελλάδα. Τα πολύ ακριβότερα εισαγόμενα Fairy της P&G διατίθενται προς 1,65 Ευρώ τα 450 ml (2,15 Ευρώ τα Fairy Platinum), 1,85 Ευρώ τα 650 ml και 2,45 Ευρώ τα 900 ml. Υπάρχουν επίσης τα πανάκριβα υγρά πιάτων Fairy με ειδικό πώμα σε 375 ml προς 2,72 Ευρώ. Τα AVA της ιδιας πολυεθνικής πωλούνται πρός 1,29 Ευρώ τα 450 ml, 1,60 Ευρώ τα 750 ml και 3,99 Ευρώ τα 1900 ml – όλα εισάγονται από την Ολλανδία. Το Svelto της Unilever εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο και πωλείται προς 2,10 Ευρώ τα 750 ml. Το Palmolive πωλείται προς 1,52 Ευρώ τα 500 ml και προς 1,98 Ευρώ τα 750 ml – και τα δύο παράγονται στην Ελλάδα. Η συσκευασία Palmolive 1500 ml εισάγεται από το Βέλγιο – Λουξεμβούργο και πωλείται προς 3,80 Ευρώ. Στα ράφια υπάρχουν επίσης και συσκευασίες της Palmolive 750 ml που εισάγονται από το Βέλγιο / Λουξεμβούργο, όπως το Λεμόνι που πωλείται προς 2,25 είτε εισάγεται από το Βέλγιο / Λουξεμβούργο, είτε παράγεται στην Ελλάδα.

Στα ράφια της ΑΒ υπάρχουν επίσης τα ελληνικής παραγωγής Planet eco της Rolco (1,42 Ευρώ τα 425 ml και 1,28 Ευρώ τα 625 ml), το εισαγόμενο από την Γερμανία οικολογικό υγρό πιάτων με την ιδιωτική ετικέτα ΑΒ Terra Leaf σε συσκευασία 500 ml προς 1,92 Ευρώ κ.α.

Lidl Hellas

H αλυσίδα καταστημάτων Lidl διαθέτει σε όλα ανεξαιρέτως τα καταστήματα της υγρά πιάτων τα οποία εισάγονται από την Γερμανία με το σήμα WS σε τρείς συσκευασίες από τις οποίες οι δύο, σε σχέση με αντίστοιχα προϊόντα ελληνικής παραγωγής, είναι ακριβές (500 ml 1,19 Ευρώ, 1000 ml 1,49 Ευρώ ενώ η τρίτη συσκευασία πρέπει να θεωρηθεί φθηνή - 1500 ml 1,29 Ευρώ).

Σκλαβενίτης

Η αλυσίδα καταστημάτων «Σκλαβενίτης» διαθέτει ένα σήμα ιδιωτικής ετικέτας (Drolio) σε συσκευασίες 500 ml προς 0,86 Ευρώ και 750 ml προς 1,14 Ευρώ, οι οποίες παράγονται στην Ελλάδα. Τα πολύ ακριβότερα εισαγόμενα από την Ολλανδία Fairy της P&G διατίθενται προς 1,65 Ευρώ τα 450 ml, 1,85 Ευρώ τα 650 ml και 1,98 Ευρώ τα 900 ml. Τα AVA της ιδιας πολυεθνικής πωλούνται πρός 1,08 Ευρώ τα 450 ml και 1,60 Ευρώ τα 750 ml – όλα εισάγονται από την Ολλανδία. Το Svelto της Unilever (εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο) πωλείται προς 1,60 Ευρώ για 450 ml. Οι συσκευασίες της Palmolive που παράγονται στην Ελλάδα πωλούνται προς 1,52 Ευρώ τα 450 ml και προς 1,98 Ευρώ τα 750 ml.

Στα ράφια της «Σκλαβενίτης» υπάρχουν επίσης τα Ελληνικής παραγωγής Planet eco (1,48 Ευρώ τα 450 ml και 2,30 Ευρώ τα 750 ml) και τα ΤΡΥΛΕΤ της ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΑΕ (400 ml προς 1,13 Ευρώ και 5,90 Ευρώ τα 4 λίτρα).

Βερόπουλος

Η αλυσίδα καταστημάτων «Βερόπουλος» διαθέτει ένα σήμα ιδιωτικής ετικέτας σε συσκευασίες 750 ml προς 1,19 Ευρώ και 4 λίτρων προς 3,29 Ευρώ, οι οποίες παράγονται και συσκευάζονται στην Ελλάδα. Τα πολύ ακριβότερα εισαγόμενα Fairy της P&G διατίθενται προς 2,79 Ευρώ τα 325 ml με ειδικό πώμα, 1,69 Ευρώ τα 450 ml, 2,15 Ευρώ τα 750 ml, και 4,29 Ευρώ τα Fairy Ultra 1500 ml. Τα AVA της ιδιας πολυεθνικής πωλούνται πρός 1,29 Ευρώ τα 450 ml, 1,79 Ευρώ τα 720 ml και 3,99 Ευρώ τα 1900 ml – όλα εισάγονται από την Ολλανδία. Το Svelto της Unilever εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο και πωλείται προς 1,60 Ευρώ τα 500 ml και 1,61 Ευρώ τα 750 ml. Το Palmolive πωλείται προς 1,57 Ευρώ τα 750 ml (παράγεται στην Ελλάδα) και από 1,60 έως 2,09 Ευρώ για συσκευασία 750 ml διαφόρων τύπων Palmolive που εισάγονται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο. Στα ράφια της Βερόπουλος υπάρχουν επίσης τα ελληνικής παραγωγής Planet της Rolco (1,04 Ευρώ τα 425 ml και 1,99 Ευρώ τα 625 ml), Εύρηκα 500 ml προς 1,60 Ευρώ, ΤΡΥΛΕΤ 400 ml διαφόρων τύπων από 1,19 Ευρώ έως 1,44 Ευρώ καθώς και άλλα εισαγόμενα υγρά πιάτων.

My Market

Τα My Market, η αλυσίδα καταστημάτων λιανικής του Ομίλου Παντελιάδη, διαθέτει το σήμα ιδιωτικής ετικέτας Pappy το οποίο παράγεται στην Ελλάδα (η συσκευασία αναγράφει τον κωδικό 520 και την ένδειξη «Παρασκευάζεται και συσκευάζεται στην ΕΕ» υπονοώντας όμως την Ελλάδα) σε τρείς διαφορετικές συσκευασίες: 500 ml 0,86 Ευρώ, 750 ml 1,17 Ευρώ και 4 λίτρα 3,44 Ευρώ.

Τα πολύ ακριβότερα εισαγόμενα Fairy της P&G διατίθενται προς 1,63 Ευρώ τα 450 ml, 1,95 Ευρώ τα 650 ml , 1,98 Ευρώ τα 900 ml και 3,70 Ευρώ τα 1500 ml. Τα AVA της ιδιας πολυεθνικής πωλούνται πρός 1,16 Ευρώ τα 450 ml, 1,47 Ευρώ τα 720 ml και 4,04 Ευρώ τα 1900 ml – όλα εισάγονται από την Ολλανδία. Τα Svelto της Unilever (εισάγονται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο) πωλούνται προς 1,61 Ευρώ για 500 ml, 2,15 Ευρώ για 750 ml και 2,53 Ευρώ για 1000 ml. Το Palmolive πωλείται προς 1,42 Ευρώ τα 450 ml και προς 1,95 Ευρώ τα 750 ml – και τα δύο παράγονται στην Ελλάδα- ενώ το Palmolive 1500 ml το οποίο εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο πωλείται προς 3,85 Ευρώ.

Στα ράφια των καταστημάτων My Market υπάρχουν επίσης τα Ελληνικής παραγωγής Planet eco της Rolco (1,49 Ευρώ τα 425 ml και 2,36 Ευρώ τα 625 ml) και το επίσης ελληνικής παραγωγής Εύρηκα προς 1,37 Ευρώ τα 500 ml.

Γαλαξίας

Η αλυσίδα καταστημάτων «Γαλαξίας» διαθέτει ένα σήμα ιδιωτικής ετικέτας (Γαλαξίας) σε συσκευασίες 500 ml προς 0,85 Ευρώ, 750 ml προς 1,08 Ευρώ και 4 λίτρων προς 2,84 Ευρώ - όλα παράγονται στην Ελλάδα. Τα πολύ ακριβότερα εισαγόμενα Fairy της P&G διατίθενται προς 1,47 Ευρώ τα 450 ml (2,15 Ευρώ τα Fairy Platinum), 2,15 Ευρώ τα 650 ml (2,65 Ευρώ τα Fairy Platinum), 2,69 Ευρώ τα 900 ml και 4,29 Eυρώ τα 1500ml. Τα AVA της ιδιας πολυεθνικής πωλούνται πρός 1,15 Ευρώ τα 450 ml, 1,69 Ευρώ τα 750 ml και 4,39 Ευρώ τα 1900 ml – όλα εισάγονται από την Ολλανδία. Το Svelto της Unilever εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο και πωλείται προς 1,60 Ευρώ τα 500 ml και 2,23 Ευρώ τα 750 ml. Το Palmolive πωλείται προς 1,49 Ευρώ τα 500 ml και προς 2,17 Ευρώ τα 750 ml – και τα δύο παράγονται στην Ελλάδα. Υπάρχουν επίσης εισαγόμενες από Βέλγιο / Λουξεμβούργο συσκευασίες Palmolive 500 ml που πωλούνται προς 1,67 Ευρώ, 750 ml προς 2,26 Ευρώ και 1500 ml προς 3,77 Ευρώ.

Στα ράφια της «Γαλαξίας» υπάρχουν επίσης τα ελληνικής παραγωγής Planet eco (1,49 Ευρώ τα 425 ml και 1,97 Ευρώ τα 625 ml), το επίσης ελληνικής παραγωγής ΤΡΥΛΕΤ σε 400 ml προς 1,12, 700 ml προς 1,67 και σε 4 λίτρα προς 5,89 Ευρώ.

Προμηθευτική

Στην αλυσίδα καταστημάτων της Προμηθευτικής διατίθεται μια σειρά ελληνικών προϊόντων με το (ιδιωτικό) σήμα PROμη σε 450 ml προς 0,77 Ευρώ, σε 650 ml προς 0,95 Ευρώ και σε 4 λίτρα προς 3,27 Ευρώ. Υπάρχουν επίσης τα βασικά προϊόντα των «κυρίαρχων» πολυεθνικών: Fairy προς 1,75 Ευρώ τα 450 ml και 2,64 Ευρώ τα 900 ml, Svelto προς 1,60 Ευρώ για 500 ml κ.α.

Δούκας

Στο μεγάλο πολυκατάστημα της Δάφνης συναντάει κανείς την ιδιωτική ετικέτα «Δούκας» με 1,24 Ευρώ τα 750 ml και 5,40 Ευρώ τα 4 λίτρα ενώ δεν λείπουν όλα ανεξαιρέτως τα σήματα των τριών πολυεθνικών που κυριαρχούν στην ελληνική αγορά: Fairy προς 1,59 Ευρώ τα 500 ml, 2,15 Ευρώ τα 750 ml, 2,69 Ευρώ τα 1000 ml, AVA πρός 1,28 Ευρώ τα 500 ml, Svelto προς 1,51 Ευρώ για 500 ml, 2,15 Ευρώ για 750 ml και 2,54 Ευρώ για 1000 ml, Palmolive προς 1,65 Ευρώ τα 500 ml και προς 2,19 Ευρώ τα 750 ml (και τα δύο παράγονται στην Ελλάδα) καθώς και το Palmolive 1500 ml το οποίο εισάγεται από Βέλγιο / Λουξεμβούργο και πωλείται προς 3,85 Ευρώ.

Συμπέρασμα: Τα διάφορα υγρά πιάτων ελάχιστων πολυεθνικών κατέχουν ένα εκπληκτικό μερίδιο της ελληνικής αγοράς (υπολογίζεται σε 85% περίπου), καταλαμβάνουν συντριπτικό μέρος των ραφιών των αλυσίδων λιανικής της χώρας μας και μοσχοπουλιούνται σε τιμές που είναι κατά πολύ υψηλότερες από τα αντίστοιχα προϊόντα που παράγονται στην χώρα μας, όπως προκύπτει και από τον πίνακα που ακολουθεί:

Όταν λοιπόν οι μεγαλύτερες αλυσίδες λιανικής της χώρας μας (εκτός από την Lidl που πουλάει μόνο εισαγόμενα από την Γερμανία υγρά πιάτων) διαθέτουν από τα ράφια τους υγρά πιάτων που παράγονται στην Ελλάδα σε τιμές που ξεκινούν από 0,77 Ευρώ για 450 ml ή 0,84 για 500 ml, θεωρεί κανείς λογικό να πληρώνουμε έως υπερδιπλάσιες τιμές σε πολυεθνικές – γίγαντες για να αγοράσουμε τα εισαγόμενα προϊόντα τους;

Είναι λογικό, όταν το εμπορικό μας ισοζύγιο είναι χαοτικά ελλειματικό, εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα και «να τα ακουμπάμε» με υπέρογκα «φουσκωμένες» τιμές σε πολυεθνικές – γίγαντες, στερώντας θέσεις εργασίας από τους Έλληνες που συνωστίζονται στους καταλόγους των ανέργων;

Είναι λογικό από την μια πλευρά να διαμαρτυρόμαστε στις διάφορες διαδηλώσεις για την ανεργία και την οικονομική κρίση και από την άλλη να χρεώνουμε χωρίς κανένα λόγο την χώρα μας (και την τσέπη μας) με απερίσκεπτες αγοραστικές επιλογές;

Μήπως πρέπει η μεγάλη πλειοψηφία των συμπατριωτών μας (πάντοτε θα υπάρχουν αυτοί που αδιαφορούν για τα προβλήματα των πολλών) να μετατραπεί επιτέλους σε συνειδητοποιημένους καταναλωτές που ψάχνουν προσεκτικά ώστε να διαθέσουν τα μετρημένα χρήματα τους σε προϊόντα που παράγονται στην χώρα μας τα οποία πολλές φορές όχι μόνο είναι (τουλάχιστον) εφάμιλα των εισαγόμενων αλλά επί πλέον είναι και πολύ φθηνότερα;

Μήπως για να μπορέσει η χώρα μας να μηδενήσει ή να μειώσει το έλλειμα του εμπορικού της ισοζυγίου, για να προσφέρει εργασία σε Έλληνες μέσα στην χώρα μας και για να ελαφρύνει (έστω και λίγο) τα βάρη των ασφαλιστικών μας ταμείων, υπάρχει ένας ασφαλής και σίγουρος δρόμος που ενώ τον γνωρίζουμε, εξακολουθούμε να τον «αγνοούμε»;

Μήπως η αλλαγή της αγοραστικής μας συμπεριφοράς επιβάλλει να μην απλώνουμε «στα τυφλά» το χέρι στα ράφια των καταστημάτων επιλέγοντας όποιο προϊον έχει εξασφαλίσει μια προνομιακή θέση (δηλαδή τα προϊόντα των πανίσχυρων πολυεθνικών που πληρώνουν τις θέσεις αυτές όσο-όσο για να πουλάνε ότι θέλουν, όσο θέλουν), αλλά να εξετάζουμε σχολαστικά τόσο τις τιμές, όσο και την προέλευση των προϊόντων που αγοράζουμε;

Πάντως ειδικά για τα υγρά πιάτων το συμπέρασμα της έρευνας αγοράς που διενεργήσαμε στα ράφια των μεγαλύτερων αλυσίδων λιανικής της χώρας μας, υποδεικνύει πως πρέπει πρώτα να ψάχνουμε την «ιδιωτική ετικέτα» κάθε αλυσίδας λιανικής (εκτός της Lidl που πουλάει μόνο Γερμανικά υγρά πιάτων) αφού ξέρουμε πλέον πως τα προϊόντα αυτά είναι και ελληνικής παραγωγής και πολύ φθηνότερα από εκείνα των κυρίαρχων πολυεθνικών!

Τελικά, εμείς πιστεύουμε πως είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως πολλοί θα εκπλαγούν από την ποιότητα, την ποικιλία και τις ανταγωνιστικές τιμές χιλιάδων ελληνικών προϊόντων που θάβονται στην αφάνεια κάτω απο την ισοπεδωτική δύναμη μιας χούφτας πολυεθνικών οι οποίες έχουν επιβάλλει πανάκριβα, εισαγόμενα προϊόντα στα ράφια των ελληνικών αλυσίδων λιανικής. Και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι πρέπει να αναγνωρίσουμε πως αυτοί τουλάχιστον κάνουν την δουλειά τους και μάλιστα πάρα πολύ καλά. Εμείς όμως τι κάνουμε; Θα συνεχίσουμε, χωρίς καμιά απολύτως δικαιολογία, το οικονομικό χαρακίρι;

Λεωνίδας Κουμάκης
10 Μαίου 2012

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2595.aspx#.UBEEorScDJt

http://www.ampatzidis.com/gr/index.php

Παράγουμε κατά παραγγελία, σφυρήλατα βιομηχανικά εξαρτήματα εξαίρετων επιδόσεων, για κατασκευαστές μηχανημάτων και ανάδοχους κατασκευαστές ή υποκατασκευαστές έργων, αλλά παράλληλα η ίδια παραγωγή μας καλύπτει ένα ευρύ φάσμα σφυρήλατων εργαλείων χειρός (αγροτικών και οικοδομικών, π.χ. τσάπες, σκεπάρνια κλπ.) και αναλώσιμων γεωργικών εξαρτημάτων (όπως υνία αρότρων, νύχια καλλιεργητών κλπ.) τα οποία διαθέτουμε σε εμπορικούς συνεργάτες.

Youtube Video

Youtube Video

Youtube Video

Σκιές στο πωλητήριο της Δωδώνης
Οι οφειλές του επίδοξου αγοραστή, οι καταγγελίες των συνεταιριστών, το σκάκι των Γάλλων και οι τραπεζίτες

Άρωμα πολιτικού και οικονομικού σκανδάλου αναδίδει η πώληση της μεγαλύτερης τυροκομικής επιχείρησης της ελληνικής αγοράς, της Δωδώνης, ενώ η διαχείριση του θέματος φαίνεται ουσιαστικά να έχει μετατοπιστεί από την τυπική ευθύνη του γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών κ. Γ. Μέργου - ο υπουργός κ. Ι. Στουρνάρας έχει αποστασιοποιηθεί από το θέμα - στο Μέγαρο Μαξίμου και στους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά. Και προ ημερών, σύμφωνα με πληροφορίες, ενημερώθηκε κατ' ιδίαν και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλιας για το τι ακριβώς έχει συμβεί στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο - λόγω καταγωγής το ενδιαφέρον του είναι προφανές.
Η υπόθεση της Δωδώνης έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός πολιτικο-οικονομικού θρίλερ που διαθέτει δυνατό σασπένς και είναι για γερά νεύρα. Εμπλέκονται συνεταιριστές, κτηνοτρόφοι, επιχειρηματίες, έλληνες και ξένοι, όμιλοι από τα πέρατα της οικουμένης, τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, ακόμη και τη Νέα Ζηλανδία, πρώην και νυν τραπεζίτες και όλα τα κόμματα του ελληνικού πολιτικού φάσματος. Αντικείμενο του πόθου είναι το «φιλέτο» της ελληνικής τυροκομίας.
Αντιδράσεις

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο εκκαθαριστής έχει καταλήξει από τις 31 Αυγούστου στην επιλογή του αγοραστή της ηπειρώτικης γαλακτοβιομηχανίας - έχει επιλέξει την κοινοπραξία της Simos Foods με ρώσους κεφαλαιούχους -, ωστόσο έχει αποφύγει ως τώρα να την κατακυρώσει, δεδομένου του μεγέθους των αντιδράσεων που έχουν προκληθεί.
Τη συγκεκριμένη επιλογή θεωρούν διαβλητή και την έχουν καταγγείλει ευθέως τα δύο συγκυβερνώντα κόμματα, του ΠαΣοΚ - έχει παρέμβει ευθέως ο πρόεδρός του κ. Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος συνομίλησε με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλο - και της ΔΗΜΑΡ, το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο ΣΥΡΙΖΑ - ο πρόεδρός του κ. Αλ. Τσίπρας έχει κάνει δήλωση για ακύρωση της αγοραπωλησίας από κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ - και το ΚΚΕ, καθώς και ένα τμήμα της Νέας Δημοκρατίας με επικεφαλής τον περιφερειάρχη Ηπείρου - και επίδοξο ηγέτη των βλαχόφωνων - κ. Αλ. Καχριμάνη.

Παράλληλα στην τοπική κοινωνία η συγκεκριμένη επιλογή του διακινητή των προϊόντων της Δωδώνης στην Αττική έχει απαξιωθεί πλήρως, δεδομένου του γεγονότος ότι οι οφειλές του στην εταιρεία ανέρχονται σε περίπου 11 εκατ. ευρώ, από τα οποία μόνο τα 2,5 εκατ. ευρώ είναι καλυμμένα με εγγυήσεις, 3,7 εκατ. ευρώ είναι καλυμμένα με δεύτερη υποθήκη σε κάποιο τυροκομείο της Βοιωτίας και 4,8 εκατ. ευρώ είναι ακάλυπτα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον ισολογισμό της εταιρείας Simos Foods ΑΕ που αφορά την οικονομική χρήση του 2011, οι πωλήσεις της ανέρχονται στα 43,02 εκατ. ευρώ - μειωμένες κατά περίπου 2 εκατ. ευρώ έναντι του 2011 - και το σύνολο των υποχρεώσεών της ανέρχεται στα 45,946 εκατ. ευρώ, εκ των οποίων τα 43,647 εκατ. ευρώ είναι βραχυπρόθεσμες, ενώ η κερδοφορία της προ φόρων είναι μόλις 39.500 ευρώ έναντι 440.100 ευρώ το 2010. Γι' αυτόν τον λόγο εξάλλου η Δωδώνη περιόρισε και τις ποσότητες προϊόντων με τις οποίες προμήθευε τη Simos Foods ΑΕ προκειμένου να περιορίσει και τις επισφάλειές της.

Ωστόσο ενδεικτικό στοιχείο των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η συνεταιριστική επιχείρηση είναι το γεγονός ότι προ ημερών η εταιρεία απέστειλε στους μεγάλους λιανοπωλητές με τους οποίους συνεργάζεται επιστολή, σύμφωνα με την οποία τους δίνει επιπλέον παροχές 9% - 10% αν επιτύχουν τους στόχους των πωλήσεων, επιχειρώντας κατ' αυτόν τον τρόπο να περιορίσει τα αποθέματά της, αλλά και να ενισχύσει τη ρευστότητά της.

Το... άβατον
Ολοι όσοι γνωρίζουν την κατάσταση της εταιρείας αναφέρονται στην κρίσιμη περίοδο την οποία διανύει και η παράταση της εκκρεμότητας θεωρούν ότι θα την επιδεινώσει. Κάποιες πηγές θεωρούν δεδομένο ότι το ως τώρα «άβατον» της ζώνης γάλακτος, αν τελικώς επιλεγεί η εταιρεία του κ. Ν. Νιάκαρου, δεν θα ισχύει. Δεδομένης της ποιότητας του αιγοπρόβειου γάλακτος της περιοχής, ως τώρα υπήρχε ένας «άγραφος κανόνας» σύμφωνα με τον οποίο άλλες μεγάλες ή μικρότερες τυροκομικές εταιρείες απέφευγαν να διεισδύσουν στη ζώνη γάλακτος της Δωδώνης. Η συγκεκριμένη όμως επιλογή αναμένεται - θεωρείται βέβαιο - να άρει κάθε επιχειρηματική αναστολή. Παράλληλα, στους συνεταιριστικούς κύκλους έχει συζητηθεί ακόμη και το ενδεχόμενο - αν τελικώς δεν ευοδωθεί η επιλογή των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών μαζί με τον επιχειρηματία κ. Πετ. Σεπετά - να δημιουργηθεί ακόμη και νέα τυροκομική μονάδα.

Φουντώνουν η φημολογία και τα αδιέξοδα
Σύμφωνα με έντονες φήμες - δεν έγινε δυνατόν να επιβεβαιωθούν - που κυκλοφορούν στην πόλη των Ιωαννίνων, συμβουλευτικό ρόλο στην κοινοπραξία του κ. Ν. Νιάκαρου με τους ρώσους κεφαλαιούχους έχει αναλάβει ο πρώην διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας κ. Δ. Μηλιάκος μαζί με τον κ. Β. Δρούγκα, πρώην πρόεδρο της εταιρείας.

Εν τω μεταξύ, την περασμένη Τρίτη κυκλοφόρησε αιφνιδίως η φήμη ότι τελικώς για την απόκτηση της εταιρείας προκρίνεται ο γαλλικός όμιλος Lactalis, διότι φέρεται διατεθειμένος εκτός του τιμήματος - ανέρχεται μόλις στα 11,842 εκατ. ευρώ, τα οποία έχει δεσμευθεί να καταθέσει μετρητά και αξιολογήθηκε ως το χαμηλότερο τίμημα - να αναλάβει να εξοφλήσει αμέσως όλα τα τραπεζικά δάνεια της Δωδώνης, συνολικού ύψους περίπου 53 εκατ. ευρώ.

Και παράλληλα θα αναλάβει να άρει τις καταγγελίες της προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα καταχράται τον τίτλο του Προϊόντος Ονομασίας Προελεύσεως (ΠΟΠ) στη φέτα.

Η συγκεκριμένη αποσύρθηκε μία ημέρα αργότερα έτσι ξαφνικά όπως κυκλοφόρησε, ωστόσο είναι ενδεικτική του κλίματος που επικρατεί, αλλά κζαι του αδιεξόδου στο οποίο οδηγείται ακόμη μία εξαγορά της (πρώην) ΑΤΕ.

Και οι συνεταιριστές, οι ΕΑΣ συνεπικουρούμενες από την οικονομική αρωγή του κ. Σεπετά, παρά το γεγονός ότι την προσφορά τους ο εκκαθαριστής την κατέταξε τελευταία μεταξύ των τεσσάρων που υπεβλήθησαν, προσπαθούν παντί τρόπω όχι μόνο να διατηρηθούν στο παιχνίδι αλλά και, κυρίως, διεκδικούν να πάρουν την εταιρεία κατέχοντας ήδη το 31,7% καταθέτοντας ήδη εγγυητική επιστολή ύψους 1 εκατ. ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην αξιολόγηση των προσφορών ο εκκαθαριστής αναφερόμενος στην τραπεζική επιστολή που κατέθεσε ο ιδιοκτήτης της εταιρείας Βίκος ΑΕ σημειώνει ότι το τίμημα των 21.344.010 ευρώ «συνοδεύεται από προβληματική επιστολή υποστήριξης από την Εμπορική Τράπεζα».
Πηγές προσκείμενες στον επιχειρηματία κ. Σεπετά έλεγαν ότι «κάθε άλλο παρά προβληματική είναι η τραπεζική επιστολή, ο κ. Σεπετάς παρά το γεγονός ότι είναι αντιπρόεδρος της Probank προτίμησε να εκδώσει την επιστολή από την Εμπορική Τράπεζα και από το ποσό που αναφέρεται τα 18 εκατ. ευρώ προέρχονται από καταθέσεις της εταιρείας του και τα 3,5 εκατ. ευρώ από προσωπικό του λογαριασμό». Και προσθέτουν ότι «ο εκκαθαριστής έχει τη δυνατότητα να ζητήσει σε διάστημα π.χ. 10 ημερών να κατατεθούν τα χρήματα και αν δεν κατατεθούν τότε οι ΕΑΣ χάνουν το 1 εκατ. ευρώ και φυσικά η πλειοψηφία της Δωδώνης δεν θα περάσει στην κοινοπραξία».

Οι επιλογές και οι προσφορές
Πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν υποστηρίζουν ότι ο εκκαθαριστής στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον η αξιολόγηση αλλάξει και η κοινοπραξία της Simos Foods ΑΕ μαζί με τους ρώσους κεφαλαιούχους απορριφθεί, τότε έχει δύο επιλογές: ή να προχωρήσει στον δεύτερο, που είναι η εταιρεία Τυράς ΑΕ των αδελφών Σαράντη - είναι δεύτερος τυροκόμος και παραγωγός φέτας στην ελληνική αγορά, επεξεργαζόμενος περίπου 8.000 τόνους αιγοπρόβειου γάλακτος ετησίως -, ή να κηρύξει άγονο τον διαγωνισμό και να επαναληφθεί σε έξι μήνες. Υπάρχει όμως μία «λεπτομέρεια»: ο διαγωνισμός είναι διεθνής, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει στην παρούσα οικονομική συγκυρία για τη χώρα. Αλλά και από την άλλη πλευρά η διαχειριστική εκκρεμότητα θα επιτείνει τα οικονομικά προβλήματα της Δωδώνης.

Σύμφωνα με την αξιολόγηση των προσφορών, ο όμιλος Τυράς προσφέρει 28.660.000 ευρώ, εκ των οποίων μετρητά 10.660.000 ευρώ και 18 εκατ. ευρώ «πιστούμενο τίμημα για 7 χρόνια (1 χρόνος περίοδος χάριτος και πληρωμή σε 12 εξαμηνιαίες δόσεις 1,5 εκατ. ευρώ με ετήσιο επιτόκιο 3% - 7%». Παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως υπάρχουν «μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης της εταιρείας και σοβαρές συνέργειες», ωστόσο σημειώνει ότι «η είσπραξη του τιμήματος δεν υποστηρίζεται επαρκώς». Πηγές της εταιρείας έλεγαν ότι «υπάρχει η εγγυητική επιστολή του 1 εκατ. ευρώ που κανείς δεν θέλει να χάσει και, δεύτερον, έχει μηνιαίο τζίρο 22 εκατ. ευρώ, γεγονός που σημαίνει ότι σε καμία περίπτωση δεν τίθεται θέμα αφερεγγυότητας».

http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=473907

Να υπενθυμίσω ότι η συνεταιριστική ΔΩΔΩΝΗ είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός και εξαγωγέας ελληνικής φέτας, ενός από τα ελάχιστα εθνικά μας προϊόντα. Δεν πρέπει να συγχέουμε τη γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη με τα Παγωτά Δωδώνη που αποτελεί μια ξεχωριστή αμιγώς ιδιωτική επιχείρηση.

Youtube Video

Η Αγροτική Βιομηχανία Γάλακτος Ηπείρου ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε. ιδρύθηκε στις 17-4-1963 από την ΑΤΕ και τις 6 Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών της Ηπείρου. Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρίας είναι 11.892 χιλ. € και το σύνολο ιδίων κεφαλαίων την 31-12-2011 ανέρχεται σε 31.496 χιλ. €.
Οι εγκαταστάσεις της εταιρίας συμπεριλαμβανόμενων και των σταθμών συγκέντρωσης και πρόψυξης γάλακτος καλύπτουν εκτάσεις 151.080 τ.μ., η δε κτιριακή εγκατάσταση καλύπτει περίπου 31.460 τ.μ. σε ιδιόκτητα ακίνητα.
Αποκλειστική δραστηριότητα της εταιρίας είναι η αγορά και η επεξεργασία γάλακτος για την παραγωγή και την εμπορία γαλακτοκομικών προϊόντων.** Κατά το έτος 2011 η ΔΩΔΩΝΗ επεξεργάστηκε περίπου 70.000 τόνους γάλα. Η αξιοποίηση της πρώτης ύλης γίνεται κατά 60% για παραγωγή Φέτας η οποία διατίθεται σε πολλές συσκευασίες, κατά 25% για την παραγωγή νωπών προϊόντων (εμφιαλωμένο φρέσκο γάλα, γιαούρτι, ανθότυρο, μυζήθρα, κρέμα και βούτυρο), και κατά 15% για παραγωγή σκληρών τυριών (κεφαλογραβιέρα, γραβιέρα πρόβεια και αγελάδος, κεφαλοτύρι και γίδινο).**
Η ΔΩΔΩΝΗ προμηθεύεται γάλα από 7.000 παραγωγούς - κτηνοτρόφους, συναλλάσσεται με 350 προμηθευτές και 1200 πελάτες, ενώ απασχολεί 150 μόνιμους εργαζομένους, 250 εποχιακούς και 130 παραλήπτες γάλακτος, παίζοντας έτσι έναν καθοριστικό ρόλο στην οικονομική δραστηριότητα της περιφέρειας Ηπείρου.
Η εταιρία εφαρμόζει το σύστημα ελέγχου διαδικασιών HACCP και είναι πιστοποιημένη για όλα τα στάδια της παραγωγικής της διαδικασίας σύμφωνα με το πρότυπο διασφάλισης ποιότητας ISO 9001/2000 και τα συστήματα υγιεινής και ασφάλειας τροφίμων BRC και IFS.
Η ΔΩΔΩΝΗ συγκαταλέγεται ανάμεσα στις μεγαλύτερες Ελληνικές γαλακτοκομικές μονάδες από άποψη οικονομικών μεγεθών και είναι η κορυφαία εξαγωγική εταιρία στο τομέα των τυροκομικών προϊόντων. Κατά το έτος 2011 οι πωλήσεις ανήλθαν σε 96.684 χιλ. € και τα καθαρά κέρδη προ φόρων ανήλθαν σε 3.594 χιλ. €, ενώ εξήχθηκε περίπου το 22% της ετήσιας παραγωγής φέτας και σκληρών τυριών.

Η ελληνική φέτα κερδίζει τους Αμερικανούς
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26519&subid=2&pubid=112919847

Νέα προσπάθεια για την πώληση της ΣΕΚΑΠ
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26519&subid=2&pubid=112919828

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Να σου βάλω ένα project
Eταιρίες εμφυάλωσης νερού.
Τί γκένεν?

Σύμφωνα με έρευνα της ICAP, τα ελληνικά νοικοκυριά καταναλώνουν κατά μέσο όρο ποσό 11,98 ευρώ μηνιαίως για την αγορά μεταλλικών νερών, χυμών και αναψυκτικών. Το μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά των εμφιαλωμένων νερών καταλαμβάνει η κατηγορία των φυσικών μεταλλικών νερών, με ποσοστό 72,5%. Ακολουθεί η κατηγορία των επιτραπέζιων νερών με 21% και η κατηγορία των ανθρακούχων με 6,5%. Η αξία της εγχώριας αγοράς των εμφιαλωμένων νερών εκτιμάται ότι είναι της τάξης των 230 εκατ. ευρώ περίπου.
Όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στο καλάθι της νοικοκυράς κερδίζουν τα εμφιαλωμένα νερά ιδιωτικής ετικέτας. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΣΕΦΥΜΕΝ, τα νερά ιδιωτικής ετικέτας έχουν αυξήσει θεαματικά το μερίδιό τους, κυρίως στην οικιακή κατανάλωση, που αγγίζει το 20%. Καθοριστικός παράγοντας που επηρεάζει την αυξημένη ζήτηση των συγκεκριμένων προϊόντων είναι η οικονομική κρίση που βιώνουν οι καταναλωτές, οι οποίοι βάζουν το θέμα της τιμής πάνω από όλα τα άλλα κριτήρια επιλογής. “Το φθηνότερο επιτραπέζιο νερό δεν έχει καμία σχέση με το φυσικό μεταλλικό νερό. Το επιτραπέζιο έχει υποστεί χημική επεξεργασία, προκειμένου να καταστεί κατάλληλο προς πόση”, υποστηρίζει ο Κωνσταντίνος Κούτσας.

Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε το Δίκτυο Μεσόγειος SOS, η Ελλάδα βρίσκεται πια στην πρώτη δεκάδα των χωρών με τη μεγαλύτερη κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού ανά άτομο στην Ευρώπη. Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού στην Ελλάδα ήταν 380.000.000 λίτρα το 1998, έφτασε τα 627.000.000 λίτρα το 2003, ενώ το 2005 προσέγγισε τα 1.000.000.000 λίτρα. Από χρόνο σε χρόνο, προ κρίσης, η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού αυξανόταν κατά 10%-12%, ενώ στην επταετία 1998-2005 η κατανάλωση σχεδόν τριπλασιάστηκε. Κατά άτομο, η κατανάλωση ανέρχεται σε περίπου 98-100 λίτρα εμφιαλωμένο νερό, δηλαδή ένα περίπου μπουκάλι των 500ml τη μέρα. Η μεγαλύτερη κατανάλωση γίνεται το καλοκαίρι. Ωστόσο, σε πολλές περιοχές με κακή ποιότητα νερού, οι άνθρωποι πίνουν όλο το χρόνο εμφιαλωμένο νερό.

Περιοχές της Ελλάδας, όπου οι πολίτες καταφεύγουν στην κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού εξαιτίας της κακής ποιότητας του νερού των δικτύων είναι η Αίγινα, ορισμένα νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, τμήματα της Ζακύνθου, η Αργολίδα (λόγω της υψηλής συγκέντρωσης νιτρικών), ο Ορχομενός Βοιωτίας, οι δήμοι Αμαλιάδας, Ανδραβίδας, Βαρθολομιού, Γαστούνης και Λεχαινών Ηλείας, αρκετά χωριά της Θεσσαλίας, η Πολίχνη και η Ευκαρπία Θεσσαλονίκης, παράκτιες περιοχές της Σιθωνίας και της Κασσάνδρας Χαλκιδικής, η Κόρινθος και αρκετά σημεία στην Κρήτη

http://www.makthes.gr/news/economy/77210/

Μείωση της κατανάλωσης εμφιαλωμένων νερών στη χώρα μας κατά 8% παρουσιάστηκε το 2011, έναντι μείωσης 4,5% το 2010, σύμφωνα με κλαδική μελέτη της ICAP Group.

Σύμφωνα με τη μελέτη της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της ICAP Group Α.Ε., η ζήτηση για εμφιαλωμένα νερά καλύπτεται από εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα, το δε εξωτερικό εμπόριο του κλάδου είναι ιδιαίτερα περιορισμένο.

Το μεγαλύτερο μερίδιο επί του όγκου παραγωγής καταλαμβάνουν τα μεταλλικά νερά (72% περίπου) και ακολουθούν τα επιτραπέζια και ανθρακούχα νερά.

Η μελέτη σημειώνει πως οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου έχουν οργανωμένα και εκτεταμένα δίκτυα διανομής που καλύπτουν όλη σχεδόν την επικράτεια. Αντίθετα, οι μικρού μεγέθους επιχειρήσεις που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να διευρύνουν τα δίκτυα πωλήσεών τους, βασίζονται κυρίως στην απ' ευθείας διάθεση των προϊόντων τους στην τοπική αγορά. Η ζήτηση των εμφιαλωμένων νερών χαρακτηρίζεται από εποχικότητα. Η ανεπάρκεια του δικτύου ύδρευσης σε διάφορες περιοχές, η φυσική έλλειψη νερού -κυρίως στις νησιωτικές περιοχές, η τουριστική κίνηση και η στροφή σημαντικής μερίδας καταναλωτών σε πιο υγιεινές διατροφικές συνήθειες, αποτελούν τους παράγοντες που επηρεάζουν τη συνολική ζήτηση των εν λόγω προϊόντων.

Η Διευθύντρια Οικονομικών και Κλαδικών Μελετών της ICAP Group κ. Σταματίνα Παντελαίου, σημείωσε πως η εγχώρια κατανάλωση εμφιαλωμένων νερών (σε λίτρα) αυξήθηκε την περίοδο 1990-2008 με μέσο ετήσιο ρυθμό ανόδου 12%. Ωστόσο, το 2009, ο ρυθμός ανόδου επιβραδύνθηκε σημαντικά (αύξηση μόλις 2%), ενώ το 2010 η αγορά παρουσίασε πτώση 4,5% και το 2011 περαιτέρω μείωση της τάξεως του 8%. Η ζήτηση καλύπτεται ουσιαστικά από εγχωρίως παραγόμενα προϊόντα, εφόσον τα εισαγόμενα αφορούν μόλις το 1% της αγοράς. Οι εξαγωγές κυμαίνονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Όσον αφορά στη διάθρωση της αγοράς, η κατηγορία των φυσικών μεταλλικών νερών καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας παραγωγής εμφιαλωμένων νερών, αποσπώντας μερίδιο 72% το 2011. Ακολουθεί με διαφορά η κατηγορία των επιτραπέζιων νερών με 23,5% και η κατηγορία των ανθρακούχων με 4,5% περίπου».
http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/229477/meiosi-katanalosis-emfialomenon-neron-kata-8

Εταιρείες παραγωγής εμφιαλωμένων νερών:

ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΜΦΙΑΛΩΣΕΩΝ Α.Ε. http://www.water.gr/ Από το 1992 εμφιαλώνει το φυσικό μεταλλικό νερό ΒΙΚΟΣ και το ομώνυμο ανθρακούχο νερό. Το εργοστάσιο εμφιάλωσής του βρίσκεται στην Περίβλεπτο Ιωαννίνων όπυ βρίσκεται και η ομώνυμη πηγή καθώς και η πηγή επιτραπέζιου νερού Σεπετά. Εμφιαλώνει επίσης το φυσικό μεταλλικό νερό ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ Βίκος στο δεύτερο εργοστάσιό της στο Καλπάκι ενώ διαθέτει και δικό της εργοστάσιο παραγωγής εξειδικευμένων πλαστικών PETCOM Plastics στη ΒΙ.ΠΕ. Ιωαννίνων. Απασχολεί συνολικά 254 εργαζόμενους. Οι πηγές 'ΒΙΚΟΣ' και 'ΖΑΓΟΡΟΧΩΡΙΑ' είναι αναγνωρισμένες σαν πηγές Φυσικού Μεταλλικού Νερού (Αρ. Αναγνώρισης: Y2/οικ. 478/12.02.96 και ΔΥΓ2ΓΠ113256/17.10.06 αντίστοιχα). Κατευθείαν από αυτές, χωρίς καμία επεξεργασία, εμφιαλώνονται τα ομώνυμα Φυσικά Μεταλλικά Νερά. Η 3η πηγή – πηγή 'Σεπετά' – είναι επιτραπέζιου νερού (Aρ. έγκρισης: 4971/16-4-1997 / Δ.Υ.Ι.) και από αυτήν εμφιαλώνονται τα επιτραπέζια νερά 'ΑΒ', 'Μιτσικέλι', 'Γάργαρο', 'Εβίβα' και 'Μαράτα' τα οποία διακινούνται αντίστοιχα στα μεγάλα Super Market ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ, CARREFOUR, ΜΕΤRO, LIDL και ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ.

**ΧΗΤΟΣ Α.Β.Ε.Ε.**http://www.zagoriwater.gr/ Παράγει το φυσικό μεταλλικό νερό ΖΑΓΟΡΙ έχοντας στην ιδιοκτησία της δύο πηγές φυσικού μεταλλικού νερού στην Περίβλεπτο και στην Κρανούλα όπου βρίσκονται και 2 εργοστάσια εμφιάλωσης. Επίσης διαθέτει μια τρίτη βιομηχανική μονάδα στη ΒΙ.ΠΕ. Ιωαννίνων όπου παράγει pet–performs και πλαστικά πώματα καθετοποιώντας και υποστηρίζοντας τη λειτουργία των δύο εμφιαλωτηρίων. Απασχολεί συνολικά άμεσα 224 άτομα ενώ ο ιδιοκτήτης της είναι ο βασικός μέτοχος της Ολυμπιακής Ζυθοποιίας που παράγει την μπύρα FIX και είναι εκείνος μαζί με την οικογένεια Γκρέκη που έκανε το δυναμικό επαναλανσάρισμα της ιστορικής αυτής μπύρας στην αγορά.

Coca Cola Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως 3Ε: Εμφιαλώνει το νερό Αύρα από την ομώνυμη πηγή στο Αίγιο και το νερό Λύττος από τη γεώτρηση στα Μάλια της Κρήτης. Επίσης εμφιαλώνει μεταλλικό νερό σε συσκευασία PET των 18,9λ. με την επωνυμία Water Blue. Έχει εξαγοράσει πολλές επιχειρήσεις εμφιάλωσης νερού στο εξωτερικό όπως Dorna (Ρουμανία), Valser Mineralquellen AG στην Ελβετία, Multivita sp. z.o.o. στην Πολωνία, Römerquelle GmgH στην Αυστρία, Gotalka d.o.o. στην Κροατία (νερό πηγής), Fonti del Vulture S.r.l., εταιρεία παραγωγής μεταλλικού νερού υψηλής ποιότητας στην Ιταλία, Aquavision στη Ρωσία, Vlasinka στη Σερβία, Bankya στη Βουλγαρία.

NESTLE ΕΛΛΑΣ: Εμφιαλώνει το νερό ΚΟΡΠΗ από τα Ακαρνανικά Όρη στο εργοστάσιό της στη Βόνιτσα. Ανήκει στον πολυεθνικό όμιλο NESTLE ο οποίος μέσω της θυγατρικής του NESTLE Waters κατέχει την πρώτη θέση στα εμφιαλωμένα νερά παγκοσμίως. Διαθέτει και δεύτερο εργοστάσιο εμφιάλωσης νερού όπου απασχολεί 10 εργαζόμενους στη Δωδώνη της Ηπείρου μέσω της θυγατρικής Nestle Waters Direct Hellas όπου εμφιαλώνει μεταλλικό νερό σε μεγάλες φιάλες των 18,9λ. με την επωνυμία Aqua Spring. Εισάγει στην Ελλάδα τα προϊόντα Perrier και S.Pellegrino, Vittel και Contrex.

PEPSICO ΗΒΗ Α.Β.Ε.Ε. Εμφιαλώνει το μεταλλικό νερό ΗΒΗ-Λουτράκι στο εργοστάσιό της στο Λουτράκι

ONE Α.Β.Ε.Ε. Εμφιαλώνει και εμπορεύεται το μεταλλικό νερό ΒΙΤΣΙ στη Φλώρινα.

ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑ Η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής μπύρας στην Ελλάδα, θυγατρική της Heineken όπου παράγει στην Ελλάδα τις μπύρες Heineken, Amstel, Fischer, ΒΙΟΣ 5, ΑΛΦΑ, Buckler παράγει και το μεταλλικό νερό και το ανθρακούχο νερό Ιόλη από την ομώνυμη πηγή στην οροσειρά της Οίτης. Το εργοστάσιο εμφιάλωσης του νερού ΙΟΛΗ βρίσκεται στο Μοσχοχώρι Φθιώτιδας.

ΑΘΩΣ ΕΜΦΙΑΛΩΤΙΚΗ Παράγει το μεταλλικό νερό Άθως στην Ακοναράχη του Δήμου Πολυγύρου Χαλκιδικής http://www.athoswater.gr/
Αναπτυξιακή Εταιρεία Γέργερης http://www.nerorouvas.gr/ Εμφιαλώνει το νερό ΡΟΥΒΑΣ (Ρούβας προφέρεται) στο εργοστάσιό της στη Γέργερη δήμου Γόρτυνας στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Η ωριαία παραγωγική δυνατότητα των εγκαταστάσεών της είναι 25.000 φιάλες και απασχολούνται καθημερινά περισσότερα από 40 άτομα.
Ι. Κ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ & ΥΙΟΣ Ο.Ε. 'ΚΡΙΝΟΣ' http://www.krinos.com.gr/ Από τις πιο ιστορικές επιχειρήσεις του κλάδου παράγει το εμφιαλωμένο φυσικό μεταλλικό νερό ΚΡΙΝΟΣ στο εργοστάσιό της στη Ροδοδάφνη Αιγίου. Ταυτόχρονα παράγει αναψυκτικά, ούζο, μπράντυ και λικέρ με την εμπορική επωνυμία ΚΡΙΝΟΣ.
ΒΑΠ Π. ΚΟΥΓΙΟΣ Α.Β.Ε.Ε. http://www.vap.gr Παράγει τα αναψυκτικά ΒΑΠ καθώς και αναψυκτικά για λογαριασμό της PEPSICO ΗΒΗ. Παράγει και το εμφιαλωμένο φυσικό μεταλλικό και ανθρακούχο νερό ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ
ΒΟΘΥΛΙΑ Α.Ε. http://www.bothilia.gr/ Από το 1992 εμφιαλώνει στην Κρήτη το φυσικό μεταλλικό νερό ΣΕΛΗΝΑΡΙ. Το νερό προέρχεται από την υδάτινη περιοχή «ΤΑΡΜΑΡΟΣ» που βρίσκεται ανάμεσα στα Λασιθιώτικα βουνά και αντλείται από ιδιόκτητη γεώτρηση στο έδαφος της Βοθυλιάς, σε μηδενική απόσταση από τον χώρο εμφιάλωσης, στο Βραχάσι Λασιθίου στην περιοχή Άγιος Γεώργιος, στο Σεληνάρι.
ΒΟΤΟΜΟΣ Α.Ε. http://www.zaroswater.gr/ Παράγει και διαθέτει στην αγορά το φυσικό μεταλλικό και ανθρακούχο μεταλλικό νερό ZARO'S καθώς και επιτραπέζιο νερό ιδιωτικής ετικέτας για λογαριασμό super markets. Το εργοστάσιο της εταιρείας βρίσκεται στον Ζαρό του δήμου Φαιστού. Το νερό προέρχεται από την πηγή Αμάτι από τα ανθρακικά πετρώματα του Ψηλορείτη σε υψόμετρο 402μ.
'ΥΓΕΙΑ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΝΕΡΑ' Χ. ΔΕΚΑΝΙΚΑΣ & ΣΙΑ Ο.Ε. http://www.greekwaters.gr/ Παράγει το μεταλλικό νερό Υγεία Λουτράκι
ΔΙΡΦΥΣ Α.Ε. http://www.dirfyswater.gr/ Παράγει το επιτραπέζιο νερό ΔΙΡΦΥΣ στο εργοστάσιό της στη Στενή Ευβοίας ενώ τα προηγούμενα χρόνια προχώρησε σε εκτεταμένο πρόγραμμα επενδύσεων ύψους 8,5εκ. ευρώ.
ΕΤ.ΑΝ.ΑΠ. Α.Ε. http://www.etanap.gr/ Η Εταιρεία Ανάπτυξης Αποκόρωνα παράγει το φυσικό επιτραπέζιο νερό ΣΑΜΑΡΙΑ από της γεωτρήσεις της ΕΤΑΝΑΠ στο Στύλο Αποκορώνου Χανίων. Είναι εταιρεία λαϊκής βάσης με την ΑΝΕΚ να κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών.
'ΖΗΡΕΙΑ' Δ. ΣΚΑΖΑΣ – Θ. ΑΡΓΥΡΙΟΥ Ε.Π.Ε. Εμφιαλώνει το φυσικό μεταλλικό νερό Ζήρεια στη Στυμφαλία, στους Καλιάνους Κορινθίας

Πολυ κατατοπιστικος οπως παντα
Merci

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:
Πολυ κατατοπιστικος οπως παντα
Merci

Σ'ευχαριστώ πολύ!Είναι κι άλλες αλλά δεν προλαβαίνω να τις ανεβάσω...κάποια στιγμή που θα έχω χρόνο θα το κάνω...

Εν τω μεταξύ (άσχετο) πλέον τα τεντόπανα DAS της εταιρείας ΑΚΡΙΔΑ Δ. ΑΦΟΙ πλέον δεν παράγονται από την εταιρεία η οποία διέκοψε την παραγωγή της στο εργοστάσιό της στη Σπερχειάδα Φθιώτιδας κλείνοντας εδώ και πάνω από ένα χρόνο το κλωστήριο, το υφαντήριο και το τυπωτήριο που διέθετε. Ούτε τα λευκά είδη DAS Home παράγονται στην Ελλάδα. Το έχουμε ξαναναφέρει αλλά επιβεβαιώνεται και από τον φετινό ισολογισμό της εταιρείας.

Διακόσιες χιλιάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν στη βιομηχανία από το 2007
Ταχύτερα απ' ό,τι σε οποιονδήποτε άλλο βασικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας συνέχισαν να μειώνονται κατά το δεύτερο εφετινό τρίμηνο οι θέσεις εργασίας στον μεταποιητικό βιομηχανικό κλάδο.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η απώλεια θέσεων ανήλθε σε 13,8% έναντι της αντίστοιχης περυσινής περιόδου, έναντι 8,7% στο σύνολο της οικονομίας.

Σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο του 2012, οι θέσεις εργασίας στον μεταποιητικό κλάδο μειώθηκαν κατά 16.030, δηλαδή στο τρίμηνο Απριλίου - Ιουνίου 2012 μειώνονταν, κατά μέσον όρο, με ρυθμό 176 την ημέρα.

Σωρευτικά, από το δεύτερο τρίμηνο του 2009 ως το ίδιο τρίμηνο του 2012 η μείωση των θέσεων εργασίας στη μεταποιητική βιομηχανία της χώρας ανέρχεται σε 30,3%. Κατά την τριετία αυτή ο αριθμός των απασχολουμένων στον τομέα συρρικνώθηκε κατά 156.454 άτομα.

Επίσης, από το δεύτερο τρίμηνο του 2007 ως το ίδιο τρίμηνο του 2012 η μείωση των θέσεων εργασίας στη μεταποιητική βιομηχανία της χώρας ανέρχεται σε 35,7%. Κατά την πενταετία αυτή ο αριθμός των απασχολουμένων στον τομέα συρρικνώθηκε κατά 199.354 άτομα.

Ειδικότερα το δεύτερο τρίμηνο του 2012, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2011, οι απασχολούμενοι στις βιομηχανίες της χώρας μειώθηκαν από 416.987 άτομα σε 359.546 άτομα, δηλαδή κατά 13,8%, ενώ το δεύτερο τρίμηνο του 2009 ήταν 516.000 άτομα και το δεύτερο τρίμηνο του 2007 ανέρχονταν σε 558.900 άτομα.

Χάθηκαν έτσι, μέσα σε ένα έτος, 57.441 θέσεις εργασίας. Κάθε μήνα, κατά μέσον όρο, χάνονταν περίπου 4.787 θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, κάθε 24ωρο της περιόδου Ιούνιος 2011 - Ιούλιος 2012 οι απασχολούμενοι στις βιομηχανίες της χώρας μειώνονταν κατά 160 άτομα. Κάθε ώρα σχεδόν επτά εργαζόμενοι έχαναν τη δουλειά τους.

Επίσης, το δεύτερο τρίμηνο του 2012 οι απασχολούμενοι στη μεταποίηση αντιπροσώπευαν το 9,5% του συνολικού αριθμού των απασχολουμένων στη χώρα, έναντι 10% την ίδια περίοδο του 2011, 10,9% το ίδιο τρίμηνο του 2010, 11,4% το 2009, 11,8% το 2008 και 12,4% το 2007, καθώς η κρίση προκαλεί περαιτέρω αποβιομηχανοποίηση της χώρας.

Μείωση παρουσίασε ο αριθμός των εργαζομένων κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2012, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2011, στους 21 από τους 24 βιομηχανικούς κλάδους.

Οι δέκα κλάδοι με τον μεγαλύτερο αριθμό απασχολουμένων το δεύτερο τρίμηνο του 2012 ήταν η βιομηχανία τροφίμων με 94.993 απασχολούμενους (26,4% του συνόλου), η βιομηχανία αντικειμένων από μέταλλο με 38.493 απασχολούμενους (10,7%), η βιομηχανία ένδυσης με 20.992 απασχολούμενους (5,8%), η βιομηχανία μη μεταλλικών ορυκτών με 20.115 απασχολούμενους (5,6%), η βιομηχανία ξύλου με 20.003 απασχολούμενους (5,6%), η βιομηχανία επίπλων με 18.817 απασχολούμενους (5,2%), η βιομηχανία βασικών μετάλλων με 18.229 απασχολούμενους (5,1%), η βιομηχανία εκτυπώσεων και προεγγεγραμμένων μέσων με 17.064 απασχολούμενους (4,7%), η βιομηχανία φαρμάκων με 12.229 απασχολούμενους (3,4%) και η βιομηχανία ποτών με 10.168 απασχολούμενους (2,8%).

Οι δέκα αυτοί κλάδοι το τρίμηνο Απριλίου - Ιουνίου 2012 απασχολούσαν περί το 75,3% του συνόλου των 359.546 απασχολουμένων στην ελληνική μεταποιητική βιομηχανία.

Οι μεγαλύτερες ποσοστιαίες μειώσεις των θέσεων εργασίας κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2012, σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2011, σημειώθηκαν στους κλάδους των ηλεκτρονικών προϊόντων (42,8%), του δέρματος και της υπόδησης (40,6%), του λοιπού εξοπλισμού μεταφορών (33,6%), του ηλεκτρολογικού εξοπλισμού (33%), των επίπλων (32,8%), του καπνού (32,5%), των μηχανών (29,4%), των λοιπών μεταποιητικών δραστηριοτήτων (25,6%) και της επισκευής και εγκατάστασης μηχανών (22,2%).

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231213360

scandinavian θύμησέ μου σε ποιο τομέα -πέρα του τουρισμού και αντε κανα λάδι- είναι ανταγωνιστική (read: παράγει προϊόντα που να θέλει κάποιος να αγοράσει) η ελλάδα και πέφτει ο κόσμος απ τα σύννεφα με τις απολύσεις.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
scandinavian θύμησέ μου σε ποιο τομέα -πέρα του τουρισμού και αντε κανα λάδι- είναι ανταγωνιστική (read: παράγει προϊόντα που να θέλει κάποιος να αγοράσει) η ελλάδα και πέφτει ο κόσμος απ τα σύννεφα με τις απολύσεις.

Σιδηρομεταλλευματα, ορυκτα υλικα για οικοδομες, αγροτικα προιοντα,ιχθυοκαλλιεργειες κ.α.

http://kavodoros.blogspot.gr/2011/02/bl ... _6933.html

Και πόσο κόσμο μπορούν να συντηρήσουν τα παραπάνω ή πόσα απο αυτά δεν μπορεί να τα βρεί κάποιος αλλού φτηνότερα στην ίδια ποιότητα.

+bonus points για το πόσα απο αυτά μεταποιούνται σε προϊόντα με μεγάλη προστιθέμενη αξία.

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
Και πόσο κόσμο μπορούν να συντηρήσουν τα παραπάνω ή πόσα απο αυτά δεν μπορεί να τα βρεί κάποιος αλλού φτηνότερα στην ίδια ποιότητα.

+bonus points για το πόσα απο αυτά μεταποιούνται σε προϊόντα με μεγάλη προστιθέμενη αξία.

Hint:Το οτι αγοραζονται σημαινει οτι καποιος ενδιαφερεται να τα παρει, και τελικα τα παιρνει.
+bonus hint:Δεν γνωριζω,αλλα τι ακριβως υποτιθεται οτι σημαινει αυτο το πεταγμα της μπαλας στην εξεδρα,οτι πχ πρεπει να σταματησουμε την παραγωγη τους;