Χανιμπαλ ακριβώς! Ας πληρώσουν τώρα αυτά που έκλεψαν. Γελοίο κράτος.

btw βρήκα ωραία πόστερ!

πηγή

@Hannibal: Συμφωνώ σε όλα όσα γράφεις τα οποία είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Δυστυχώς πιάσαμε πάτο και δεν πιστεύω ότι θα τιμωρηθεί κάποιος υπεύθυνος.

@elteo: Ωραίες φωτογραφίες.

Ο χρήστης elteo έγραψε:

Το 80% το είδες ; 'Η έκανες πως δεν το είδες...

Κάνω πως δεν το βλέπω γιατί δεν θέλω να σχολιάσω το κατάπτυστο 20%.

http://et.diavgeia.gov.gr/f/ergose/ada/4ΑΣ446ΨΧ9Θ-ΦΤΨ

Ο χρήστης InFiNiTy έγραψε:
http://et.diavgeia.gov.gr/f/ergose/ada/4ΑΣ446ΨΧ9Θ-ΦΤΨ

Τα 50 ευρώ που ξόδεψε η ΕΡΓΟΣΕ μας μάραναν.

Τα 200 εκατομμύρια που πήραν μίζες από τη Ζίμενς οι πράσινοι υπουργοί και φαρισαίοι τα κουκούλωσε η Βουλή - μόνο κάτι ψίχουλα που πήρε ο Μαντέλης βρήκανε.
Τα δισεκατομμύρια που χρέωσαν το δημόσιο οι λαδωμένοι από την Ζίμενς δεν τα κοιτάμε, τα 50 ευρώ της ΕΡΓΟΣΕ όμως βγάζουν μάτι.

Ο χρήστης elteo έγραψε:
ΒΗΜΑ της Κυριακής | 10-7-11

Σε άλλο γκάλοπ που έβλεπα χτες στις ειδήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ συγκέντρωναν σκάρτο 35% .... μαζί.

Ωδή στην εγκαθετίλα από το ΒΗΜΑ. Στη φωτογραφία για προπηλακισμούς έβαλαν την Κανέλη...

• ΒΗΜΑ

Το έλλειμμα, το χρέος και τα νούμερα
Του Πασχου Mανδραβελη

Αν το ελληνικό κράτος την 1η Ιανουαρίου 2009 είχε μηδενικό χρέος, στο τέλος του ίδιου χρόνου το χρέος της θα ήταν 23,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Τόσα περισσότερα ήταν τα έξοδα του Δημοσίου από τα έσοδά του και τόσα έπρεπε να δανειστεί από τις αγορές για να τα βγάλει πέρα. Αυτό στη γλώσσα των οικονομολόγων είναι το πρωτογενές δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Εσοδα μείον δαπάνες εκτός τόκων και χρεολυσίων.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι την τελευταία ημέρα του 2009 το ελληνικό κράτος ήθελε να κάνει μια νέα αρχή. Αποφάσιζε να κηρύξει ολόκληρο το δημόσιο χρέος «επαχθές», όπως είναι εσχάτως η ορολογία της μόδας. Διέγραφε ολόκληρο το χρέος προς τους πιστωτές του και δεν είχε δευτερογενείς αρνητικές επιπτώσεις. Δηλαδή υποθέτουμε όλα όσα αποκρύπτουν οι υπερασπιστές των εύκολων λύσεων, της αναδιάρθρωσης του χρέους ή της στάσης πληρωμών μόνο προς τους πιστωτές. Υποθέτουμε δηλαδή ότι: α) Δεν θα επηρεαζόταν οι διεθνείς μας σχέσεις· Γάλλοι, Γερμανοί (κυρίως), αλλά Αγγλοι, Αμερικανοί κ.λπ. θα έλεγαν «δεν πειράζει που οι τράπεζές μας εγγράφουν ζημία δεκάδων δισ. Εσείς να είστε καλά και στα εθνικά σας θέματα εμείς τώρα θα σας στηρίξουμε ακόμη περισσότερο». β) Κατά ένα μαγικό τρόπο οι εγχώριοι πιστωτές του κράτους (δηλαδή οι ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία) αναπλήρωναν τα εκατό δισεκατομμύρια που θα είχαν χάσει από τα μηδενισμένα ομόλογα του Δημοσίου γ) Κανένας Ελληνας δεν θα έτρεχε στις τράπεζες να αποσύρει τις καταθέσεις του· να υπενθυμίσουμε ότι μόνο με τη φιλολογία περί πτώχευσης έφυγαν περί τα 40 δισ. από τις τράπεζες. δ) Η πιστοληπτική ικανότητα και των ελληνικών τραπεζών, αλλά και των ελληνικών επιχειρήσεων θα παρέμενε αμετάβλητη. Δηλαδή παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα θα είχε κηρύξει πτώχευση οι εγγυητικές επιστολές που χρησιμοποιούν οι εξαγωγικές και εισαγωγικές επιχειρήσεις, θα περνούσαν σαν καινούργιες σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δανεικά τέλος
Βέβαια, ακόμη και στον φανταστικό κόσμο που κηρύσσουν οι οπαδοί των ριζοσπαστικών λύσεων, θα πρέπει να υπάρχει μια αρνητική συνέπεια. Αυτή εκ των πραγμάτων θα είναι η στάση πληρωμών και των δανειστών. Δηλαδή, όσο κι αριστερός να είναι κάποιος δεν μπορεί να επιχειρηματολογήσει στα σοβαρά ότι αμέσως μετά την κήρυξη χρεοκοπίας θα έτρεχαν κάποιοι να δανείσουν μια χώρα που έβαλε «φέσια» στην αγορά.

Χωρίς τα δανεικά, λοιπόν, και χωρίς άλλες αρνητικές επιπτώσεις από τη διαγραφή του χρέους το κράτος θα έπρεπε το 2010 να περικόψει τις δαπάνες του ή να αυξήσει τα φορολογικά του έσοδα κατά 23,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Οσα μάζεψε τόσα έπρεπε και να ξοδέψει.

Ελέω Μνημονίου, όμως, το 2010 το κράτος περιέκοψε 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Δηλαδή ξόδεψε 11 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε. Αυτό σημαίνει ότι αν πόνεσαν τα μέτρα που προέβλεπε το Μνημόνιο, τα μέτρα χωρίς το Μνημόνιο θα πόναγαν διπλά. Θα έπρεπε να κόψουμε περαιτέρω τους μισθούς και τις συντάξεις ή να αυξήσουμε περισσότερο τη φορολογία ή ότι, τέλος πάντων, θα χρειαζόταν για να μειώσουμε το πρωτογενές έλλειμμα κατά 23,5 δισ. Αλλά ακόμη και φέτος και με την προϋπόθεση ότι το Μνημόνιο θα εφαρμοστεί τέλεια (που δεν εφαρμόστηκε πλήρως το 2010· έπρεπε να περικόψουμε 14,5 δισ. και τελικά περικόψαμε 12,5) το κράτος θα ξοδέψει 2,3 δισεκατομμύρια περισσότερα από αυτά που θα εισπράξει (1% του ΑΕΠ). Αν τα εισπράξει. Και αν περικόψει τις δαπάνες και δεν υπάρχουν υπουργοί που ό,τι κόβουν με το ένα χέρι το δίνουν με το άλλο.

Εκ των πραγμάτων και εξαιτίας του Μνημονίου η προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας είναι πιο ήπια, απ’ ό,τι θα ήταν χωρίς το Μνημόνιο. Ακόμη κι αν όλες οι άλλες παράμετροι της οικονομίας δεν διολίσθαιναν αρνητικά, θα έπρεπε το 2010 να περικόψουμε 23 δισ. αντί 12,5.

Οι ιδεολογικοί μπαταχτσήδες της προόδου (και όχι μόνο αυτοί) χρησιμοποιούν ένα επικοινωνιακό τρικ για να πλήξουν την ηπιότερη προσαρμογή που κάνει το Μνημόνιο σε σχέση με εκείνη που θα γινόταν με την στάση πληρωμών. Συγκρίνουν την κατάσταση του 2009, που το κράτος ξόδεψε (εκτός τόκων και χρεολυσίων) 23 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε με την κατάσταση του 2010 που το κράτος ξόδεψε μόνο 12,5 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε. Φυσικά όλοι είναι υπέρ του 2009. Αποκρύπτεται όμως το γεγονός ότι 2009 δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει ξανά, ακριβώς επειδή... υπήρξε. Αν η Ελλάδα είχε δείξει τα προηγούμενα χρόνια δημοσιονομική αρετή δεν θα έμπαινε τόσο βαθιά στην κρίση και οι αγορές θα ήταν ανοιχτές. Ομως, την περίοδο 2003-2009 το ελληνικό κράτος ξόδεψε πρωτογενώς (δηλαδή, εκτός τόκων και χρεολυσίων) 50 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε. Κι αυτά έγιναν χρέος.

Η δεύτερη επικοινωνιακή μπαγαποντιά σε σχέση με το Μνημόνιο αφορά το χρέος. Οπως λένε και στα εγκυρότερα τηλεκαφενεία, αυτό αυξάνεται παρά την εφαρμογή του Μνημονίου. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τα τοκοχρεολύσια αν κόβαμε το 2010 και τα 23 δισ. του πρωτογενούς ελλείμματος το χρέος θα παρέμενε σταθερό. Τα επιπλέον 12,5 δισ. που πέρυσι ξόδεψε το ελληνικό κράτος επίσης προστέθηκαν στο χρέος. Αν και φέτος κάνουμε τα ίδια -και με την προϋπόθεση ότι οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης θα συνεχίσουν κανονικά τις δόσεις- θα προστεθούν άλλα 12,5 δισ. κ.ο.κ. Οσο το κράτος ξοδεύει περισσότερα απ’ όσα εισπράττει θα αυξάνεται το χρέος. Απλή αριθμητική είναι.

Οι μελλοντικές οφειλές
Το έτερο κόλπο αφορά την προβολή του χρέους στο μέλλον και το βάρος της εξυπηρέτησής του. Αν και το συγκεκριμένο πρόβλημα μάλλον θα έπρεπε να απασχολεί περισσότερο τους πολίτες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών που μάς δανείζουν παρά τους Ελληνες, το χρέος πραγματικά θα γίνει μελλοντικά βραχνάς. Αλλά η συζήτηση εν Ελλάδι περί της μελλοντικής εξυπηρέτησης χρέους μοιάζει με ιατρικό ανέκδοτο. Αν μεταφερθεί κάποιος πολυτραυματίας σε νοσοκομείο, πρώτα σταματούν την αιμορραγία και μετά μετράνε τη χοληστερίνη του για να δουν αν θα πεθάνει από έμφραγμα ύστερα από δύο χρόνια. Κατά τον ίδιο τρόπο, στη συγκυρία που είμαστε, αυτό που πρέπει να μας απασχολεί πρωτίστως είναι ο μηδενισμός των πρωτογενών ελλειμμάτων και δευτερευόντως το πρόβλημα του χρέους. Γιατρός που θα έλεγε «αφήστε τον ασθενή να αιμορραγεί διότι σε δυο χρόνια θα πεθάνει από έμφραγμα», θα του αφαιρούσαν την άδεια. Εμείς γιατί να παίρνουμε στα σοβαρά εκείνους που λένε το ίδιο για την οικονομία;

Στον καιρό της κατοχής
Στους αριστερούς μπαχτσέδες της επικράτειας δεν ανθίζουν πλέον όλα τα λουλούδια. Φύονται πολλά επίθετα και απουσιάζουν τα ουσιαστικά. Δεν υπάρχουν επιχειρήματα, εξακοντίζονται συνθήματα. Οσοι καλλιεργούν αυτούς τους μπαχτσέδες δεν αναφέρονται στην πραγματικότητα· τη συγκρίνουν με τον άλλο κόσμο που λένε ότι είναι εφικτός. Δεν ακούνε τι λέει ο άλλος· απλώς χαρακτηρίζουν τον ομιλούντα. Για παράδειγμα, όσοι έλεγαν ότι δεν μπορεί το κράτος να πληρώνει ένα εκατομμύριο ημερησίως την «Ολυμπιακή» βαφτίζονταν «νεοφιλελεύθεροι». Αν έλεγε κάποιος κάτι για το ένα δισ. που έχανε ετησίως ο ΟΣΕ εκατηγορείτο ότι δεν έχει οικολογικές ευαισθησίες. Οσοι μιλούσαν για αποκρατικοποιήσεις χαρακτηρίζονταν «ξεπουληματίες». Αναφέρονταν στη μείωση του προσωπικού των δημόσιων οργανισμών; Φυσικά ήταν «ανάλγητοι» κ.ο.κ.

Η κρίση και το Μνημόνιο εμπλούτισαν τον μπαχτσέ με περισσότερα άδεια επίθετα. Ενα από αυτά έχει να κάνει με την «κατοχή» και όλα τα συμπαρομαρτούντα (δοσιλογισμός, κουίσλινγκ κ. λπ.). Η χώρα, λένε, βρίσκεται υπό κατοχή και δεν μπορεί να ασκήσει τις δικές της πολιτικές.

Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Τα περιθώρια ελιγμών της πολιτικής στην Ελλάδα έχουν στενέψει πολύ. Εκεί που το 2009 το κράτος είχε την ελευθερία να ξοδέψει (εκτός τόκων και χρεολυσίων) 23,5 δισ. περισσότερα απ’ όσα εισέπραξε, το 2011 ξόδεψε (πάλι χωρίς τόκους και χρεολύσια) 11 δισ. περισσότερα.

Το γεγονός ότι αυτό το έλλειμμα δεν περιορίστηκε στα 9 δισ., όπως προέβλεπε το κατοχικό Μνημόνιο προφανώς οφείλεται στη μυστική οργάνωση του ΕΑΜ-υπουργών που αντιστάθηκε όσο μπορούσε στις επιταγές των κατακτητών. Μην αναφέρουμε επίσης και το παλλαϊκό κίνημα αντίστασης των φοροφυγάδων, οι οποίοι αντιστέκονται στον κατακτητή με κάθε απόδειξη (που δεν κόβουν).

Στον καιρό της κατοχής, λοιπόν, δεν μπορεί να συνεχίσει να ξοδεύει ένα δισεκατομμύριο ετησίως για να μη στενοχωρηθούν οι μηχανοδηγοί του ΟΣΕ που παίρνουν 6.000 μηνιαίως για να κυκλοφορούν με άδεια τρένα. Η «κατοχική τρόικα» μάς το έχει απαγορεύσει. Επίσης στα ΕΛΠΕ δεν μπορούν να παίρνουν «επίδομα κυλικείου» όταν η σίτιση είναι δωρεάν, ούτε «επίδομα εργένη». Μια πραγματική κατοχή θα ανάγκαζε όλους τους ελεύθερους των ΔΕΚΟ να παντρευτούν, για να παίρνουν το επίδομα γάμου, αλλά η δική μας -προφανώς πιο light εκδοχή- απλώς τους κόβει το επίδομα. Για τους συνδικαλιστές της ΔΕΗ οι κατοχικές δυνάμεις προφανώς δεν έμαθαν ακόμη τίποτε, διότι σίγουρα θα έκοβαν τα 65.000 οδοιπορικά που έπαιρναν κάποιοι ετησίως για να συμμετέχουν στα Δ.Σ. των χρεοκοπημένων ασφαλιστικών οργανισμών.

Είναι αληθές, επίσης, ότι αυτή η «σκληρή κατοχή» προσπαθεί να απελευθερώσει όλα τα επαγγέλματα και περισσότερο απ’ όλους τη νιώθουν στο πετσί τους οι πολιτικοί. Πάνε οι παλιές καλές εποχές της ανεξαρτησίας, τότε που είχαν την ελευθερία να διορίζουν κατά χιλιάδες στο Δημόσιο.

Κάποιοι -προφανώς ρεφορμιστές αριστεροί- προσθέτουν και το επίθετο «ιδιότυπος». Λένε ότι ζούμε μια «ιδιότυπη κατοχή». Αυτοί μάλλον είναι πιο κοντά στην αλήθεια, διότι αυτή η «κατοχή» είναι τόσο ιδιότυπη που δεν χρειάζεται ούτε ΕΑΜ ούτε ΠΑΚ για να ανατραπεί. Με ένα «άι σιχτίρ» απελευθερωνόμαστε· και από τους κατακτητές και από τα λεφτά τους.

Ο Μανδραβέλης, πληρώνεται από κερδοφόρο επιχείρηση είπαμε; [ ]

Φαντάζομαι ότι μόνο για τους άλλους που πληρώνονται με δανεικά υπάρχει πρόβλημα. Για τον ίδιο είναι οκ

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
Ο Μανδραβέλης, πληρώνεται από κερδοφόρο επιχείρηση είπαμε; [ ]

Φαντάζομαι ότι μόνο για τους άλλους που πληρώνονται με δανεικά υπάρχει πρόβλημα. Για τον ίδιο είναι οκ

Κανόνας πρώτος και κύριος: ποτέ δεν προτείνεις λύση που καθιστά την θέση σου επισφαλή.

Θα χάσει κι αυτός τη δουλειά του.

Ο Μανδραβέλης μαζί με το Δήμου έχουν δώσει ρεσιτάλ στην εκπομπή Στα Άκρα με τη Βίκυ Φλέσσα.

Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Θεραπεύει πάσα νόσο.

Ο χρήστης Ernani έγραψε:
Θεραπεύει πάσα νόσο.

νομίζω κανά-δύο θα τις αφήσει αθεράπευτες

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Θεραπεύει πάσα νόσο.

νομίζω κανά-δύο θα τις αφήσει αθεράπευτες

Θεραπαύει πάσα νόσο, ενώ είναι γεμάτη πάσα

Ο χρήστης Ernani έγραψε:

Σιγουρα της αξιζουν πολλά συγχαρητηρια.

Λεω οτι αξιζουν πολλά συγχαρητηρια στην intralot για την πολύ δυναμικη της επεκταση τα τελευταια χρονια στο εξωτερικο. Κερδιζει εναν στους τρεις διαγωνισμους που γινονται και εχει επεκταθει σε ολες τις ηπειρους. Εχει παρει εργα στις ΗΠΑ, στην Ρωσσια και στην Κινα . Δεν θεωρεις οτι ειναι αξιοι συγχαρητηριων γι αυτό ?

Ο χρήστης delsol.vti έγραψε:

Σιγουρα της αξιζουν πολλά συγχαρητηρια.

Λεω οτι αξιζουν πολλά συγχαρητηρια στην intralot για την πολύ δυναμικη της επεκταση τα τελευταια χρονια στο εξωτερικο. Κερδιζει εναν στους τρεις διαγωνισμους που γινονται και εχει επεκταθει σε ολες τις ηπειρους. Εχει παρει εργα στις ΗΠΑ, στην Ρωσσια και στην Κινα . Δεν θεωρεις οτι ειναι αξιοι συγχαρητηριων γι αυτό ?

Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι η μομφή δεν ήταν προς εσένα ή αυτά που έγραψες, αλλά στα δημοσιεύματα που τελικά διαμορφώνουν την τελική εικόνα.

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

1. Στις ΗΠΑ τα καλά έργα τα έχει πάρει η gtech πλην εξαιρέσεων.

2. Και για τις υπόλοιπες χώρες που εντυπωσιάζουν κατά τα φαινόμενα, μιλάμε είτε για μικρές λοταρίες, είτε για έργα που έχει μπει μέσα (και πάλι πλην εξαιρέσεων).

3. Αν χάσει τον ΟΠΑΠ, θα γελάει ο κάθε πικραμένος.

Ο χρήστης InFiNiTy έγραψε:
δ) Η πιστοληπτική ικανότητα και των ελληνικών τραπεζών, αλλά και των ελληνικών επιχειρήσεων θα παρέμενε αμετάβλητη. Δηλαδή παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα θα είχε κηρύξει πτώχευση οι εγγυητικές επιστολές που χρησιμοποιούν οι εξαγωγικές και εισαγωγικές επιχειρήσεις, θα περνούσαν σαν καινούργιες σε ολόκληρο τον κόσμο..

Γενικα καλα τα λεει ο Πασχος.Το θεμα της χωρας ειναι οτι ξοδευει περισσοτερα απο οσα βγαζει,ολα τα υπολοιπα (CDS,μεσοπροθεσμο) εχουν μικρή ή καμία σημασία.

Στο δ κανει ενα λαθος,που ειναι λογικο γιατι που να ξερει.Οι εγγυητικες ελληνικων τραπεζων ειναι ηδη εκτος αγορας,δεν μπορεις σε διεθνη διαγωνισμο να πας με εγγυητικη τραπεζας με τοσο χαμηλο rating οσο των Ελληνικων.Αυτο το εμαθε πρωτη η J&P που πηγε με εγγυητικη της Εθνικης στην Μ.Ανατολη και εβαλαν τα γελια.

Ξέρω, δεν είναι της μόδας να μην είσαι δήθεναριστερός σ' αυτή τη χώρα, αλλά πολύ σωστά μου φαίνονται τα όσα λέει ο Μανδραβέλλης.
Σχετικά με τη δημοσκόπηση περί απολύσεων στο δημόσιο (55% υπέρ) μου κάνει εντύπωση, δηλαδή το 45% είναι εναντίον!
Υποθέτω δυ και οι οικογένειές τους.

Δεν το βάζω για το μνημόνιο, αλλά για το πόσο είμαστε. Τα υπογραμμισμένα είναι όλα τα λεφτά.

Η Λαγκάρντ έψαχνε Βενιζέλο και αυτός τον δήμαρχο

Απίστευτο κι όμως αληθινό... Είναι δυνατόν να είναι όλα έτοιμα για την υπογραφή του δανείου της πέμπτης δόσης, να βρίσκεται στο τραπέζι των συνεδριάσεων το διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ υπό την προεδρία της απαστράπτουσας κ. Κριστίν Λαγκάρντ και να αποκαλύπτεται ότι δύο δήμοι της Αθήνας (Ζωγράφου και Αχαρνών) είναι... ανοικτοί σε ξένες τράπεζες;

Ολα μπορούν να συμβούν όταν έχει να κάνει κάποιος με Ελληνες, θα ήταν η πρώτη σκέψη της κ. Λαγκάρντ, που περίμενε ώρες έως ότου το οικονομικό επιτελείο καταφέρει να βρει το δήμαρχο Αχαρνών, να μάθει τι χρωστά και να πληρωθεί το ποσόν με έμβασμα από την Τράπεζα της Ελλάδος, που έμεινε επί τούτου ανοικτή πέραν του ωραρίου για να διευθετηθεί η υπόθεση και να δοθεί το «ΟΚ» για την πέμπτη δόση...

Η υπόθεση θυμίζει την εικόνα αεροδρομίου όταν τα πουλιά μπαίνουν στις τουρμπίνες και ακυρώνουν τις πτήσεις και θα ήταν για τρανταχτά γέλια, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά και κυρίως αν η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν βρισκόταν κυριολεκτικά στους αιθέρες...

«Μη νόμιμο»

Ηταν η αδυναμία αποπληρωμής ενός δανείου του Δήμου Ζωγράφου, ύψους 25 εκατ. ευρώ, που έχει χαρακτηριστεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο ως «μη νόμιμο» και η μη πληρωμή των δόσεων ενός ακόμη δανείου του Δήμου Αχαρνών ύψους 35 εκατ. ευρώ, που απείλησαν να «τινάξουν» στον αέρα την καταβολή της 5ης δόσης.

Τα δύο δάνεια έχουν χορηγηθεί στους δήμους από ξένες τράπεζες, χωρίς να ζητηθούν εγγυήσεις, την περίοδο 2004-2009 και εάν δεν αποπληρωθούν από τους ΟΤΑ θα επιβαρύνουν το δημόσιο χρέος της χώρας. Ταυτόχρονα, από το υπουργείο Εσωτερικών καταλαβαίνουν ότι πρέπει να επισπεύσουν τις διαδικασίες για την οικονομική εξυγίανση των δήμων που βρίσκονται στο κόκκινο, για να αποφευχθούν στο μέλλον παρόμοια φαινομένα.

Σημαντική λεπτομέρεια, ότι και τα δύο δάνεια υπογράφηκαν μεταξύ των δήμων και ξένων τραπεζών χωρίς να γίνουν αυστηροί έλεγχοι, ούτε από τις τράπεζες που δεν ζήτησαν εμπράγματες εγγυήσεις από τους δήμους ούτε από τις αρμόδιες αρχές.

Αναλυτικά, στο Δήμο Ζωγράφου ο πρώην δήμαρχος Γ. Καζάκος το 2006 προχώρησε σε συμφωνία με την οικογένεια Ζωγράφου για την αγορά μέρους της Βίλας Ζωγράφου, έκτασης 11 στρεμμάτων. Ταυτόχρονα δινόταν η δυνατότητα στην οικογένεια Ζωγράφου να αξιοποιήσει την υπόλοιπη έκταση με την κατασκευή κτηρίων και πάρκινγκ προς εμπορική αξιοποίηση.

Η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου συμφώνησε στην πρόταση του πρώην δημάρχου να πάρει δάνειο ο δήμος για το συγκεκριμένο σκοπό, ύψους 25 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση, χωρίς να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό, υπέγραψε συμφωνία με την αυστριακή τράπεζα Communal Credit International Bank LTD, η οποία διατηρούσε υποκατάστημα και στην Κύπρο.

Ο δήμαρχος δεν έστειλε τη σύμβαση για έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο, όπως ήταν υποχρεωμένος να κάνει, και η τράπεζα δεν απαίτησε καμία εμπράγματη εγγύηση από το δήμο.

Ετσι ο δρόμος άνοιξε, στο ταμείο του δήμου ήρθε το κονδύλι και ένα μέρος του (19 εκατομμύρια 400 χιλιάδες ευρώ) καταβλήθηκαν στην οικογένεια Ζωγράφου. Οταν ήρθε η ώρα πληρωμής της πρώτης δόσης, ύψους 580.000 ευρώ, οι υπηρεσίες του δήμου αρνήθηκαν να καταβάλουν τα χρήματα, διότι δεν είχαν... έγκριση από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Ο τότε δήμαρχος κ. Γ. Καζάκος ανέλαβε την ευθύνη και με προσωπική του εντολή καταβλήθηκε το ποσό της δόσης στην τράπεζα, γεγονός για το οποίο μπορεί να του επιβληθεί καταλογισμός των ποσών, ακόμη και έκπτωση από το αξίωμα του δημοτικού συμβούλου.

Η αυστριακή τράπεζα στη συνέχεια αντιμετώπισε οικονομικά προβλήματα και έγινε κρατική. Με τη νέα της διοίκηση διεκδικεί τα χρήματα, μόνο που στη δημαρχία βρίσκεται πλέον ο Κώστας Καλλύρης, ο οποίος αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο χαρακτηρίζει «μη νόμιμη» τη σύμβαση, αρνείται να πληρώσει.

Στο μεταξύ κάτοικοι έχουν απευθυνθεί στο ΣτΕ, το οποίο με απόφασή του απαγορεύει την οικοδόμηση μέρους της Βίλας Ζωγράφου, εκτός αν εκδοθεί για το θέμα Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα.

2.000 διορισμοί (!)

Στο Δήμο Αχαρνών το αντίστοιχο δάνειο έχει συναφθεί την περίοδο 2002-2006 επί δημαρχίας Σ. Στριφτού. Ο δήμος, αν και ήταν υπερχρεωμένος, κατάφερε να πάρει δάνειο το 2004 ύψους 35 εκατ. ευρώ από την αμερικανική τράπεζα Goldman Sachs, και για το συγκεκριμένο δάνειο υπήρξε και έγκριση από τα υπουργεία Εσωτερικών και Οικονομικών. Και σ' αυτό το δάνειο η τράπεζα δεν ζήτησε εμπράγματες εγγυήσεις, ωστόσο οι διαδικασίες σύναψης του δανείου ήταν νόμιμες.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τη διετία 2004-2006 στο Δήμο Αχαρνών δημιουργήθηκαν δημοτικές επιχειρήσεις και αυξήθηκαν κατά εκατοντάδες οι υπάλληλοι αυτών των δημοτικών επιχειρήσεων. Πολιτικοί αντίπαλοι του τότε δημάρχου μιλούν για ευνοιοκρατικές προσλήψεις ψηφοφόρων του στο δήμο. Μάλιστα κάνουν λόγο για περισσότερους από 2.000 υπαλλήλους που πληρώθηκαν με τα λεφτά του δανείου, όταν στο δήμο απασχολούνταν μόνο 367 μόνιμοι υπάλληλοι.

Το υπουργείο Εσωτερικών σχεδιάζει να προχωρήσει μέσα στον Ιούλιο στην άμεση σύσταση του Λογαριασμού Εξυγίανσης των υπερχρεωμένων ΟΤΑ που προβλέπει ο «Καλλικράτης». Ο κ. Καστανίδης δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα πως θα προβλεφθεί επιμήκυνση των δανείων που έχουν συνάψει οι δήμοι με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, το οποίο θα αναλάβει παράλληλα το ρόλο τεχνικού συμβούλου, που θα παρέχει τεχνογνωσία στους ΟΤΑ για την αντιμετώπιση του χρέους τους.

Τελειώνοντας, να επισημάνουμε ότι αποτελούν σκηνές απείρου κάλλους από την πολυσήμαντη ελληνική πραγματικότητα τα όσα ακολούθησαν, αφού οι έλεγχοι του ΔΝΤ έπεσαν στα δάνεια των δύο δήμων.

Ζήτησαν από την Αθήνα να κάνει την πληρωμή (με έμβασμα στην ΤτΕ) για να καλυφθεί το τυπικό σκέλος και να υπογραφεί η δόση. Ομως το υπουργείο Οικονομικών, για να υπογράψει το ένταλμα, έπρεπε να ξέρει τι χρωστά ο κάθε δήμος, ποιες δόσεις και με τι ημερομηνία είχαν μείνει απλήρωτες.

Ο δήμαρχος Ζωγράφου βρέθηκε και το θέμα λύθηκε (λογιστικά) γρήγορα. Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν συνέβη το ίδιο και με το δήμαρχο Αχαρνών, ο οποίος δεν απαντούσε στις τηλεφωνικές κλήσεις.

Επειτα από... έρευνα, οι υπηρεσίες του υπουργείου έμαθαν ότι είναι σε ένα γάμο και άρχισε ένας αγώνας εντοπισμού του ίδιου ή άλλων υπαλλήλων των οικονομικών υπηρεσιών του δήμου.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο δήμαρχος Αχαρνών απάντησε στις κλήσεις γύρω στις 8 μ.μ. ρωτώντας... χαλαρά αν όλα είναι εντάξει, και προφανώς χωρίς να έχει αντιληφθεί ότι ένα δάνειο κάποιων εκατ. ευρώ του προκατόχου του μπορούσε να μπλοκάρει μια δόση αξίας 3,2 δισ. ευρώ. *

Ο χρήστης Panosss έγραψε:
Ξέρω, δεν είναι της μόδας να μην είσαι δήθεναριστερός σ' αυτή τη ώρα, αλλά πολύ σωστά μου φαίνονται τα όσα λέει ο Μανδραβέλλης.
Σχετικά με τη δημοσκόπηση περί απολύσεων στο δημόσιο (55% υπέρ) μου κάνει εντύπωση, δηλαδή το 45% είναι εναντίον!
Υποθέτω δυ και οι οικογένειές τους.

κάτι δε πάει καλά σύμφωνα με τις υποθέσεις σου, 3/4 των ελληνων είναι Δ.Υ

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

Ξέρω, δεν είναι της μόδας να μην είσαι δήθεναριστερός σ' αυτή τη χώρα, αλλά πολύ σωστά μου φαίνονται τα όσα λέει ο Μανδραβέλλης.
Σχετικά με τη δημοσκόπηση περί απολύσεων στο δημόσιο (55% υπέρ) μου κάνει εντύπωση, δηλαδή το 45% είναι εναντίον!
Υποθέτω δυ και οι οικογένειές τους.

κάτι δε πάει καλά σύμφωνα με τις υποθέσεις σου, 3/4 των ελληνων είναι Δ.Υ

Δεν ξέρεις ανάγνωση. Ούτε και αριθμητική. ΔΕΝ εκπλήσσομαι.
Κόψε τις ντριφτιές και τον ήλιο.