Φίλε Χρήστο περαστικά σου.Σε καταλαβαίνω απόλυτα.....Προσωπικά έφυγα εκτάκτως με C 130 απο Σαντορίνη,υποβασταζόμενος απο 4 ατομα σε αποστολή, για 112&251 με φοβερούς πόνους κωλικού νεφρού. Απίστευτος πόνος.Με παυσίπονες κτλ. .......ούτε γκαστρωμένος να ήμουν...

Ο χρήστης Spartan έγραψε:

Η αληθεια είναι οτι την υπογραφή σου δεν την πολυκαταλαβάινω, αλλα τεσπα...

ξερεις καπνιστης/(νεο)ελληνας/ζωο/δε σεβεται τπτ/νεατερνταλ/ουρουκ χαι (πρεπει να εχεις παρακολουθησει και λιγο το θεμα με το καπνισμα )

βαζω μεσα κι ενα vw που ειναι η απολυτη ενδειξη οτι εισαι ζωο για τους 'οδηγοκεντρικους'

τι δεν καταλαβαινεις ?

Ο χρήστης Geo f1 έγραψε:
Ο χειροτερος πονος εχω ακουσει!!!

Τον έχω περάσει κι εγώ Ξύπνησα στις 4 το βράδυ με αφόρητους πόνους και νόμιζα ότι εκεί τελειώσαν όλα. Ούτε το στυλό για να γράψω τη διαθήκη μου δε μπορούσα να κρατήσω...

Λένε ότι είναι ισοδύναμος με τους πόνους της γέννας

Και όμως δεν είναι...

(δεν εχω πάθει τίποτα απο τα δυο... καλα το δευτερο κομματάκι δύσκολο )
Αλλά μια ξαδέρφη μου έχει περάσει και τα δυο και ο πόνος αυτός ειναι πολύ μεγαλύτερος απο της γέννας.

Μιας και πιασαμε τους πονους δεν αντεχω καθολου αυτους του οδοντιατρειου...

Και εχω κατι φιλους που κανουν σφραγισματα χωρις ενεση!!!

Ο χρήστης Thάnos έγραψε:
Και όμως δεν είναι...

(δεν εχω πάθει τίποτα απο τα δυο... καλα το δευτερο κομματάκι δύσκολο )
Αλλά μια ξαδέρφη μου έχει περάσει και τα δυο και ο πόνος αυτός ειναι πολύ μεγαλύτερος απο της γέννας.

ειχε παθει η κοπελα μου κι ευτυχως η πετρα κατεβηκε μονη της, ειχε ψοφησει στο πονο , δεν μπορουσε να σταθει , δε μπορουσε να κοιμηθει καθοταν σε μια γωνια διπλωμενη και πονουσε

Φίλοι μου ευχαριστώ....

Ο πόνος ήταν πραγματικά ανυπόφορος. Έχω πονέσει πολύ στη ζωή μου. Πάρα πολύ, αλλά κάτι τέτοιο ποτέ! Είναι σαν να βλέπεις χλιαρό ματς Β Εθνικής (άλλοι πόνοι) με ματς Chelsea-Man United για το τελικό του CL.

Είχα στο σύνολο 4 κρίσεις. Η πρώτη στις 06.30 το πρωί με κορύφωση στις 06.50 οπότε και με την ύφεση έτρεξα για ταξί με προορισμό τον Ευαγγελισμό. Η 2η στις 08.10-08.30 που οδηγήσε στην ενέσιμη μορφίνη. Η τρίτη στις 11.30 το πρωί ως και της 11.45 που ήταν και η πιο ήπια από τις τέσσερις καθώς ήμουν κάτω από την επήρρεια της μορφίνης. Και τέλος η 4η και η πλέον επώδυνη από της 15.00 ως της 15.20...

Ο πόνος ήταν τόσο οξύς σαν κάποιος να μου έκοβε τα πλευρά βασανιστικά με μαχαίρι. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω και από τις συσπάσεις είχα τάσεις για εμετό. Δεν υπάρχει σημείο στο οποίο βρίσκεις ανακούφιση και αυτή είναι μία διαφορά που έκανε τον ορθοπεδικό να με στείλει κατευθείαν στον ουρολόγο (γιατί κατ' αρχήν με την ανάλυση του ιστορικού μου με είχαν στείλει στο ορθοπεδικό). Την ώρα της κρίσης οι σφυγμοί μου ήταν στους 120~130 και η πίεση μου είχε ανέβει κατά 20~30% ενώ έκανα και πυρετό (περί τα 38 C) (ας είναι καλά το αυτόματο μηχανάκι ....). Μετά το τέλος και την ύφεση λόγω της εξάντλησης αποκοιμήθηκα στο πάτωμα γιατί απλά στο κρεβάτι ο πόνος γινόταν πιο αφόρητος.

Υπόψη ότι το 4ο επεισόδιο συνέβει παρόλο που στις 07.00 είχα πάρει Μεσουλίντ, είχα κάνει 6 ώρες πριν την ένεση μορφίνης και παρόλο που είχα πάρει στις 12.00 το μεσημέρι ένα voltaren και ένα σπασμολυτικό (κατάλληλο για τους πόνους της περιόδου). Δηλαδή παρόλο που ήμουν απίστευτα χαπακωμένος και φτιαγμένος. Εννοείται ο πόνος είναι τέτοιος που μεταβολικά η επίδραση της μορφίνης είχε περάσει από την 3η κρίση (σε αντανακλαστικά τουλάχιστον το πείραμα της δεκάρας αυτό έδειξε...) καθώς ο οργανισμός δούλευε υπερωρίες.

Δεν πιστεύω ότι ο πόνος της γέννας είναι μικρότερος (μην εθελοτυφλούμε η αντοχή των γυναικών στο πόνο είναι .....) αλλά αυτό που πέρασα το θεωρώ συγκρίσιμο με αυτόν. Και να ήταν και ο πλέον έντονος και οξύς πόνος....

Το ευτυχές είναι ότι μάλλον η τελευταία κρίση θα έπρεπε να ήταν και το τέλος του ταξιδιού της πέτρας (μεγέθους 4.5 mm παρακαλώ δηλαδή όχι κάτι τεράστιο) προς την ουροδόχο κύστη. Νιώθω εκεί ένα βάρος και τα ούρα μου έχουν μία περίεργη υφή (όχι γέλια παρακαλώ) αν και η όψη τους λόγω και της μορφίνης μου είναι κάτι το εντελώς ξένο. Σήμερα είμαι στην 2η μέρα χωρίς κανένα φάρμακο και η λύση είναι πολύ νερό και περπάτημα μέχρι τελικής πτώσης. Αυτό γιατί υπάρχει ακόμα ένα συσσωμάτωμα (που δεν δημιουργεί αποφρακτικό επεισόδιο για την ώρα) 5.7mm που καλό είναι να παραμείνει ένα χαλαρό συσσωμάτωμα.... Γιατί διαφορετικά δεν τη γλυτώνουμε τη λιθοτριψία κάτι που δεν είναι και το καλύτερο....

Ευτυχώς που στη ΔΕΗ δεν κάνουν τεστ ναρκωτικών.... Θα με είχαν διώξει με τη μία.....

ΥΓ. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ξαπλώσεις τον ασθενή στο πάτωμα και να φροντίσεις το κεφάλι του. Από εκεί και πέρα δεν κάνεις απολύτως τίποτα γιατί δεν μπορείς να κάνεις και κάτι. Μου φάνηκε παράξενο που η ιατρός δεν έκανε κάτι αλλά όπως μου εξήγησε στους κωλικούς δεν υπάρχουν άλλες θεραπίες από την αναμονή και την αποφυγή ο ασθενής να βρεθεί σε κατάσταση άπνοιας.

Χρήστο περαστικά ... και πολύ νερό!
Από οικογενειακό βίωμα μάλλον δεν είναι καν συγκρίσιμος με τους πόνους της γέννας! Ισχυρά παυσίπονα-ναρκωτικά και αυτά για λίγη ώρα ανακούφισης.
Πριν λίγα χρόνια έφτασα και εγώ ως την άμμο και σαν να 'βλέπω' εντός των ημερών ... να επαναλαμβάνεται!

Χρήστο είναι από τις διακοπές που σας μελετάει ο κόσμος. Πάρε ένα ματόχαντρο διαβασμένο και είσαι ΟΚ.

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Να ευχαριστώ από βάθους καρδιάς το προσωπικό του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός που τη Παρασκευή 1/7/2011 έκανε τα αδύνατα δυνατά για να με βοηθήσει ώστε να αντέξω και να ξεπεράσω τον απίστευτο πόνο του κωλικού των νεφρών.

Γιατί δεν αξίζει μόνον να σημειώνουμε τα κακώς κείμενα πρέπει να κάνουμε το ίδιο και για τα καλά.

Περαστικά!

Με είχε πιάσει πάνω στο 2κυκλο. Δίπλωσα κυριολεκτικά. Πόνος τρελός. Τελικά μετά από 1,5 μήνα κατούρησα την πέτρα και έπαθα πλάκα με το πως ήταν, σαν ξυραφάκια ενωμένα

Περαστικά Χρήστο

περαστικά ρε χρήστο...

Περαστικα Χρηστο κι απο μενα!!!
Αληθεια αυτη η πετρα πως δημιουργειται?

Θα μοιραστω και εγω μια 'ωραια' εμπειρια που ειχα με τον πιο εντονο πονο που εχω βιωσει στην ζωη μου βεβαια δεν συγκρινετε με το κολικο αλλα ειναι αρκετα δυνατο και αυτο.Στις 31 Ιανουαριου και οπως καθε Δευτερα βραδυ παω και παιζω μπαλα τα γνωστα 5χ5 εκεινο το βραδυ σε μια ανυποπτη φαση γυρνωντας το σωμα μου για να στριψω εριξα το βαρος του σωματος μου στο δεξι μου ποδι 2 σκρατς ακουστηκανε αυτο ητανε αμεσως καταλαβα οτι επαθα ζημια αν και στην αρχη δεν πονουσα πολυ και πηγα ο πανιβλακας να συνεχισω να παιξω αρχισα να ποναω πολυ και εφυγα για το σπιτι το βραδυ μεχρι το πρωι που πηγα στο Νοσοκομειο ο πονος αφορητος για υπνος ουτε λογος μεχρι και πυρετο ανεβασα απο το ζορι μου.Η διαγνωση 2 καταγματα στην επιγονατιδα και μερικη ρηξη μερικη ρηξη εσω χιαστου και μηνισκου το χειρουργιο το γλυτωσα αλλα ακινησια στο σπιτι για 55 μερες ενεσεις στην κοιλια για να μην παθω θρομβωση μετα 20 μερες φυσιοθεραπεια που τοτε αρχιζα δειλα δειλα να περπαταω τωρα πλεον 5 μηνες μετα το ποδι πολυ καλυτερα περπαταω κανονικα μικροενοχλησεις εχω πηγαινω κολυμβητηριο καθε μερα που με εκανε πολυ καλο στο ποδι η κολυμβηση και ποτε ξανα μπαλα καμια ρακετα στην παραλια και μεχρι εκει.

@ focusman91

Η αποβολή της περίσσειας των αλάτων και άλλων συμπλόκων από το αίμα είναι μία συνεχής διαδικασία. Λόγω της διατροφής μου (λατρεύω τα φρούτα) πάντα είχα υψηλό δείκτη κρυστάλλων στα ούρα. Κάτι επηρέασε τη λειτουργία των νεφρών με αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν οι κρύσταλλοι και να δημιουργήσουν συσσωματώματα. Ένα από αυτά έγινε συμπαγές και νάσου η πετρούλα... Η εκτίμηση των ιατρών είναι ότι βασικός ύποπτος για την ανάπτυξη των πετρών αυτών είναι μία ισχυρή αντιβίωση που είχα πάρει στα τέλη Ιουνίου η οποία επηρεάζει τη λειτουργία των νεφρών.

Πιές καμιά μπυρούλα Χρήστο!

Χρηστο ,περαστικα

Atel , σιδερενιος
Ορθοπεδικος μου ελεγε πριν καιρο, οτι απο τοτε που φτιαχτηκαν γηπεδα 5χ5 , εχουν τρελαθει στη δουλεια με χιαστους, επιγονατηδες, αχιλειους τενοντες.

αυτο το εχω ακουσει και εγω για τα τεραιν του 5χ5
πως εξηγειται αυτο?εχει σχεση με το γηπεδο η απλα οταν δεν υπηρχαν 5χ5 ο κοσμος δεν πηγαινε για μπαλα?

Μπα απλώς πάνε όλα τα γερόντια και οι αγύμναστοι να το παίξουν άντρες και αθλητούρες