Η μάνα μου (57 ετών, υπέρβαρη) τον δεκαπενταύγουστο γιόρταζε και έκανε τραπέζι.
Πιθανότατα κουράστηκε απ'όλες τις δουλειές κλπ και 2 μέρες αργότερα (Δευτέρα) την έπιασε οξύς πόνος στο δεξί πόδι, στο καλάμι (όχι μυϊκός). Όταν έβαζε counterpain (που έβαζα εγώ στη ψύξη/πιάσιμο στη πλάτη που είχα- μισοί μείναμε απο τον δεκαπενταύγουστο ) της πέρναγε. Τη νύχτα δεν μπορούσε να κοιμηθεί και έφτασε σε σημείο να το κουτσαίνει.
Πήρε κάποιο φάρμακο μυοχαλαρωτικό (Nordasic ή κάτι τέτοιο) που της πρότεινε μία φίλη της γιατρός, αλλά δεν βοήθησε. Πήγαμε τη Τετάρτη στο Σωτηρία στη Μεσογείων που εφημέρευε μπας και ήταν καμία θρόμβωση (είχε πάθει πριν απο 5-6 χρόνια λόγω ακινησίας όταν έκανε την εργασία για το μεταπτυχιακό της).
Της έκαναν εξετάσεις αίματος και τρίπλεξ αγγείων (μάλλον έτσι λέγεται) και μετά απο 3+ ώρες (αναμονή για αρχική εξέταση 40 λεπτά περίπου) και ταξιδάκια μεταξύ των διαφόρων κτηρίων δεν βρήκαν τι είναι.
Είπαμε να δοκιμάσουμε (και για τη πλάτη μου) και στον Ευαγγελισμό το απόγευμα, αλλά η ουρά ήταν τεράστια για το ορθοπεδικό τμήμα.
Άρχισε να τη πονά και η μέση της, δεν μπορούσε να κοιμηθεί γιατί όποτε ξάπλωνε πόναγε, ενώ όταν ήταν όρθια δεν πόναγε τόσο.
Την επόμενη μέρα πήγε στο ιατρικό κέντρο στη Ν.Μάκρη, όπου της είπαν οτι είναι πιθανότατα απο τη μέση της, οσφυαλγία δηλαδή. Πιθανότατα αυτό ήταν, γιατί όταν γύρισε σπίτι την έβαλα να ξαπλώσει με στάση που να βοηθά στη λόρδωση, όπως έγραφε το φυλλάδιο για την οσφυαλγία που της έδωσε ο γιατρός, ο οποίος δεν μπόρεσε να τη βοηθήσει περαιτέρω διότι το μηχάνημα για τις ακτινογραφίες τους είχε χαλάσει.
Το Σάββατο πήγαμε στο ΚΑΤ όπου εφημερεύει 24/7 το ορθοπεδικό για να την εξετάσουν και εκεί γιατί ο πόνος ήταν ακόμη εκεί, σε βαθμό να έχει βάλει τα κλάματα όσο περιμέναμε (1 ώρα) για να εξεταστεί (δεν την έχω ξαναδεί να κλαίει απο τον πόνο). Έβγαλε ακτινογραφία, την οποία ο εξετάζων γιατρός περιέγραψε ως τραγική μιας και βγήκε κουνημένη (; ), στην οποία υπάρχει περίπτωση να φαίνεται κήλη, αλλά μπορεί και όχι, αφού είναι κουνημένη και έχει και 2 άσπρες παράλληλες καμπύλες μήκους περίπου 10 εκατοστών που 'βγαίνουν' απο τη κοιλιά της μάνας μου.
Τελικά ο γιατρός της συνέστησε να αδυνατίσει, να κάτσει να ξεκουραστεί και της έγραψε κάποια πολύ ισχυρά αντιφλεγμονώδη σε συνδυασμό με κάποια φάρμακα που θα τη προστάτευαν απο τις παρενέργειες τους. Δοκιμάζοντας την counterpain στη μέση της τη πόνεσε και όταν πήγε για μπάνιο στη θάλασσα αισθάνθηκε για μερικές ώρες ανακούφιση.
Τα φάρμακα τα σταμάτησε την Τρίτη, το πόδι της πονάει ακόμη και το ψιλοκουτσαίνει, αλλά είναι καλά σε γενικές γραμμές. Αυτά.