Ο χρήστης ginogsm έγραψε:
.......
Σε μας που η πρώτη από την δεύτερη κόρη έχουν 8 χρόνια διαφορά , το σοκ ήταν μεγάλο για εμένα και την γυναίκα μου.

Ξανά όλα από την αρχή , ξενύχτια ( και επακόλουθοι εκνευρισμοί από την αϋπνία ) και βέβαια χρόνο για την μεγάλη. Πολλή περισσότερη δουλειά για εμένα ( δεν με πειράζει ) μιας που σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά η γυναίκα μου να σταματήσει την δουλειά μετά την άδειά της ή να ξαναμείνει έγκυος ( το δεύτερο το σκέφτομαι εγώ βασικά εκείνη όχι και τόσο ). Η σύζυγος ψάχνει από την αρχή να βάλει ( βάλουμε ) σειρά στην μικρούλα μας αφού είχε και εκείνη τακτοποιηθεί αρκετά με την μεγάλη που είχε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα.

Οι πρώτες μας 45 ημέρες ήταν κάπως δύσκολες και υποθέτω θα είναι έτσι για ακόμη ένα τρίμηνο.

Συναισθηματικά : Φύτρωσε ακόμη ένα δάχτυλο στο χέρι μας. Το αγαπάμε , το πονάμε και πονάει το ίδιο με το πρώτο δάχτυλο. Είναι αυτό το μυστήριο στους γονείς που το βλέπω και εγώ τώρα. Η αγάπη που δίνεις στο πρώτο παιδί δεν μοιράζεται με το δεύτερο , τρίτο κτλ. Κάθε παιδί έχει δική του δεξαμενή αγάπης και ο γονιός νιώθει πλήρης εις διπλούν , τριπλούν κτλ.

Καλημέρα,

Κι εμείς έτσι φαντάζομαι θα είμαστε καθόσον θα έχουν 6,5 χρόνια διαφορά....

Με το καλό να έρθει και μην φοβάσαι τίποτα. Καλή προετοιμασία στο πρώτο με πολύ κουβέντα για να δεχτεί καλά το νέο εισβολέα και όλα θα πάνε καλά. Εμάς ο πρώτος (4 όταν ήρθε ο δεύτερος) αντέδρασε πολύ καλά, μόνο περισσότερη τρυφερότητα ζητούσε και ποτέ δεν του λέγαμε όχι. Όλα εξελίσσονται πολύ καλά. Για τους γονείς τώρα άστα βράστα!!!

Λίγη οργάνωση του χρόνου σας και αλληλοκατανόηση στην κούραση και όλα τραβάνε εύκολα το δρόμο τους.

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Με το καλό να έρθει και μην φοβάσαι τίποτα. Καλή προετοιμασία στο πρώτο με πολύ κουβέντα για να δεχτεί καλά το νέο εισβολέα και όλα θα πάνε καλά. Εμάς ο πρώτος (4 όταν ήρθε ο δεύτερος) αντέδρασε πολύ καλά, μόνο περισσότερη τρυφερότητα ζητούσε και ποτέ δεν του λέγαμε όχι. Όλα εξελίσσονται πολύ καλά. Για τους γονείς τώρα άστα βράστα!!!

Λίγη οργάνωση του χρόνου σας και αλληλοκατανόηση στην κούραση και όλα τραβάνε εύκολα το δρόμο τους.

Δεν φοβάμαι τπτ εννοείται, απλά η αντίδραση του 1ου παιδιού δεν ξέρω πως θα είναι και είπα να ρωτήσω εσάς τους παλιούς......τώρα φυσικά κάνει σχέδια ήδη για να το φροντίζει και να το ταΐζει

Όσο για τον χρόνο που λες, ξέρω πως πάλι θα κάνουμε 2+ χρόνια να δούμε 'το φως της ημέρας'

Eιχα πάει σημερα στον κολλητο μου και κουμπαρο μου επισκεψη. Πριν ενα μηνα ακριβως η γυναικα του γεννησε ενα κοριτσακι. Δεν πηγαινα τοσες μερες λογω του οτι δεν ηθελα να παω σε ενα χωρο με ενα μικρο παιδι, να εχω μπει στο αμαξι μου, να εχω περπατησει στο δρομο κλπ και να ειμαι κοντα στο παιδι...ξερω μπορει να με πειτε υποχονδριο αλλα ειμαι λιγο περιεργος με κατι τετοια. Αφου λοιπον ο κολλητος με εκραζε οτι θα καταντησω να δω το παιδι οταν θα τελειωνει το λυκειο, πηγα (χωρις να του πω βεβαια τον λογο που δεν πηγαινα) νταξ καλη φαση τα παιδακια αλλα:

α) Οταν γκρινιααζουν-κλαινε-βγαζουν αναρθρες κραυγες και δεν καταλαβαινεις γιατι το κανουν.....ειναι λιγο κουραστικά

β) Οταν σε ρωτανε σε ποιον μοιαζει.....και ειναι 30 ημερων.....ρε φιλε δεν μοιαζει σε κανεναν ελεος δλδ, τουλαχιστον εγω δεν μπορω να καταλαβω αν μοιαζει σε καποιον.

Αφου γκρινιαζε (ευτυχως για μισο ενα λεπτο το πολυ) εφαγε, ξαναφαγε κοιμηθηκε ξυπνησε κλπ, μου ειπαν να οτ παρω αγγαλια....ενα μεγαλο μου ανχος οταν μου δινουν μικρο παιδακι να το παρω αγγαλια ειναι μην μου πεσει....ετσι πηρα την γνωστη μου θεση στον καναπε (και να πεσει απο εκει που θα παει το σκασμενο) και μου το φερανε αγγαλια.....τοσο μικρο παιδακι πρωτη φορα το επαιρνα αγγαλια.....ήταν γαμάτο.....κοιμηθηκε κιολας (αυτο ειναι μια προοδος....συνηθως οταν παιρνω γυναικα στην αγγαλια μου θελει να φυγει...οτι απλα κοιμηθηκε το θεωρω επιτυχια) και ολα καλα.....η πρωτη μας επαφη εληξε αναιμακτα!

Βασικα αυτο που μου φανηκε πολυ περιργο ηταν ότι παρα το γεγονος οτι δεν ειναι δικο μου παιδι, γενικα δεν ειμαι ο τυπος του χαζομπαμπα (και αυτοι που ειναι μαγκια τους, δεν το λεω κοροιδευτικα) οσο το ειχα αγγαλια ειχα ενα χαμογελο....χωρις λογο.

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
Δεν πηγαινα τοσες μερες λογω του οτι δεν ηθελα να παω σε ενα χωρο με ενα μικρο παιδι, να εχω μπει στο αμαξι μου, να εχω περπατησει στο δρομο κλπ και να ειμαι κοντα στο παιδι...ξερω μπορει να με πειτε υποχονδριο αλλα ειμαι λιγο περιεργος με κατι τετοια.
Δεν είσαι περίεργος, είσαι σωστός. Τα βρέφη έχουν πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό κι αν αρρωστήσουν μικρά, γίνονται πολύ ευπρόσβλητα αργότερα. Όποιος γονιός δεν το ξέρει, να το μάθει. Όποιος δεν θέλει να το μάθει γιατί δεν τον βολεύει (αναγκάζεται πχ να κλειστεί για καμιά 20ριά μήνες, να μη φωνάζει την παρέα στο σπίτι, να πλένεται συχνά-πυκνά), το πληρώνει με ένα ασθενικό παιδί ως τα 5 τουλάχιστον.

Αφου λοιπον ο κολλητος με εκραζε οτι θα καταντησω να δω το παιδι οταν θα τελειωνει το λυκειο, πηγα (χωρις να του πω βεβαια τον λογο που δεν πηγαινα)
Καλύτερα να του το έλεγες. Αν δεν είναι βλαξ, θα το εκτιμούσε δεόντως.

Είσαι έτοιμος σκύλε. Γυναίκα έχεις, διάθεση έχεις αντε βρε .....

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:
α) Οταν γκρινιααζουν-κλαινε-βγαζουν αναρθρες κραυγες και δεν καταλαβαινεις γιατι το κανουν.....ειναι λιγο κουραστικά

Δεν έχουν άλλο τρόπο επικοινωνίας, οπότε αναγκαστικά... Συνήθως η μάνα ξέρει τι θέλει το μωρό οπότε...
Παρεμπιπτόντως, μου έσπαγαν κι εμένα τα νεύρα τα μωρά που κλαψούριζαν, μέχρι που πριν 9 χρόνια, στα 17 μου, ήρθε ένα νέο αδελφάκι. Εκεί που το κλάμα ήταν σήμα για απομάκρυνση από την περιοχή ( ), απέκτησε περίπου τη σημασία του S.O.S. Πλέον δεν με ενοχλεί, εκτός αν είναι από κανένα κακομαθημένο τρίχρονο που κλαίει χωρίς λόγο.

β) Οταν σε ρωτανε σε ποιον μοιαζει.....και ειναι 30 ημερων.....ρε φιλε δεν μοιαζει σε κανεναν ελεος δλδ, τουλαχιστον εγω δεν μπορω να καταλαβω αν μοιαζει σε καποιον.

Το πρόβλημα είναι αν μοιάζει στον κουμπάρο και το δεις

[...]
Βασικα αυτο που μου φανηκε πολυ περιργο ηταν ότι παρα το γεγονος οτι δεν ειναι δικο μου παιδι, γενικα δεν ειμαι ο τυπος του χαζομπαμπα (και αυτοι που ειναι μαγκια τους, δεν το λεω κοροιδευτικα) οσο το ειχα αγγαλια ειχα ενα χαμογελο....χωρις λογο.

Αν δεις, τα μωρά μοιάζουν μεταξύ τους. Και αυτό την αρχέτυπη φάτσα νομίζω οτι είμαστε γενετικά προγραμματισμένη να την αγαπάμε όλοι. Γιατί στο πρόσωπο ενός μωρού βλέπουμε το μέλλον όλων μας, όχι συγκεκριμένα τον απόγονο του Χ και της Ψ.

Άντε, ώρα για το δικό σου

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Τα βρέφη έχουν πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό κι αν αρρωστήσουν μικρά, γίνονται πολύ ευπρόσβλητα αργότερα. Όποιος γονιός δεν το ξέρει, να το μάθει. Όποιος δεν θέλει να το μάθει γιατί δεν τον βολεύει (αναγκάζεται πχ να κλειστεί για καμιά 20ριά μήνες, να μη φωνάζει την παρέα στο σπίτι, να πλένεται συχνά-πυκνά), το πληρώνει με ένα ασθενικό παιδί ως τα 5 τουλάχιστον.

Αυτό είναι σίγουρο;

Το ότι είναι πολύ ευαίσθητα είναι αλήθεια, καλά έκανες και το απεύφεγες.
Η αδερφή μου είχε γεννηθεί (πολύ) πρόωρα και γι αυτό ήταν πάρα πολύ ευαίσθητη. Τον πρώτο καιρό την είχαμε σε γυάλα, μόνο από μακρυά την έβλεπαν.

Ναι, έτσι μου έχουν πει παιδίατροι και δεν έχω καμία διάθεση να κάνω πειράματα στο παιδί μου.

Το παιδί έχει από τη μάνα του έναν αριθμό αντισωμάτων μετά τη γέννηση, τα οποία όμως δεν είναι ατελείωτα. Ο αμυντικός μηχανισμός που δημιουργεί νέα αντισώματα δημιουργείται και ισχυροποιείται με τον καιρό. Αν βάλεις ένα βρέφος (κάτω από 12 μήνες δηλαδή, ίσως και κάτω από 24 μήνες) αντιμέτωπο με μολυσματικούς παράγοντες και αυτό ασθενήσει (με πυρετό δηλαδή, όχι καμιά περιστασιακή διάρροια), είναι πολύ πιθανό να ασθενεί διαρκώς στο μέλλον. Από μια ηλικία και μετά **πρέπει **το παιδί να εκτεθεί σε μολυσματικό περιβάλλον (η γυάλα δεν κάνει καλό), όχι όμως να πηγαίνουμε με το βρέφος μερικών μηνών σε γεμάτες καφετέριες και σε σπίτια γεμάτα κόσμο.

Εκτός από τις συμβουλές παιδιάτρων, όλως τυχαίως ίδια πράγματα αποκομίζω από την πείρα που έχω από το περιβάλλον μου. Παιδιά που ασθένησαν νωρίς, δεν σήκωναν κεφάλι για αρκετά χρόνια. Άλλα που προφυλάχθηκαν, δεν πάθαιναν τίποτα ή αντιμετώπιζαν τις ιώσεις πολύ αποτελεσματικά.

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Το παιδί έχει από τη μάνα του έναν αριθμό αντισωμάτων μετά τη γέννηση, τα οποία όμως δεν είναι ατελείωτα. Ο αμυντικός μηχανισμός που δημιουργεί νέα αντισώματα δημιουργείται και ισχυροποιείται με τον καιρό. Αν βάλεις ένα βρέφος (κάτω από 12 μήνες δηλαδή, ίσως και κάτω από 24 μήνες) αντιμέτωπο με μολυσματικούς παράγοντες και αυτό ασθενήσει (με πυρετό δηλαδή, όχι καμιά περιστασιακή διάρροια), είναι πολύ πιθανό να ασθενεί διαρκώς στο μέλλον.

Εμένα μου φαίνεται τρελή υπερβολή και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ισχύει. (τουλάχιστον για παιδιά που γεννήθηκαν τελειόμηνα). Δεν παίρνω κι όρκο όμως, δεν έχω καμιά ιδιαίτερη σχέση με την παιδιατρική

Το πρώτο παιδί σου αλλάζει τη ζωή στην οικογένεια..(συνηθειες ελευθερος χρόνος)
Όταν με το καλό έρθει το δεύτερο απλά δεν έχεις ζωή!!!
Συντονισμός της ομάδας όπως στα πιτ της φόρμουλας μπας κ κοιμηθούν νωρίς για να πεις μια κουβέντα κ με το σύντροφό σου. μιλάω για κοντινές διαφορές εμείς έχουμε στα πιτσιρίκια περίπου30 μήνες διαφορά...
ανεκτίμητη αξία γιαγιάδων παπούδων που πρέπει να χαίρονται τα εγγονάκια τους ώστε ν ανανεώνονται οι γονείς
μια αγκαλιά ένα χαμογελο ενα φιλάκι κ όλα ξεχνούνται αμέσως....
Η μπαμπάς, Η μπαμπάς φωνάζει Ο ΜΙΚΡΌς 22μηνών κ τρέχει ξεβράκωτος μεσα στο σπίτι κ ρίχνει κολιές ξυπόλητος για να του κάνω εγώ μπάνιο κ όχι η μαμά του,

(κάθε μέρα μπάνιο ντους κ των 2 είναι δική μου απόλαυση κ δικαίωμα!!! )

μη μασάτε προχωράτε

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Δεν πηγαινα τοσες μερες λογω του οτι δεν ηθελα να παω σε ενα χωρο με ενα μικρο παιδι, να εχω μπει στο αμαξι μου, να εχω περπατησει στο δρομο κλπ και να ειμαι κοντα στο παιδι...ξερω μπορει να με πειτε υποχονδριο αλλα ειμαι λιγο περιεργος με κατι τετοια.
Δεν είσαι περίεργος, είσαι σωστός. Τα βρέφη έχουν πολύ αδύναμο ανοσοποιητικό κι αν αρρωστήσουν μικρά, γίνονται πολύ ευπρόσβλητα αργότερα. Όποιος γονιός δεν το ξέρει, να το μάθει. Όποιος δεν θέλει να το μάθει γιατί δεν τον βολεύει (αναγκάζεται πχ να κλειστεί για καμιά 20ριά μήνες, να μη φωνάζει την παρέα στο σπίτι, να πλένεται συχνά-πυκνά), το πληρώνει με ένα ασθενικό παιδί ως τα 5 τουλάχιστον.

Αφου λοιπον ο κολλητος με εκραζε οτι θα καταντησω να δω το παιδι οταν θα τελειωνει το λυκειο, πηγα (χωρις να του πω βεβαια τον λογο που δεν πηγαινα)
Καλύτερα να του το έλεγες. Αν δεν είναι βλαξ, θα το εκτιμούσε δεόντως.

Καλα ο κολλητος έχει περασει σε αλλη φαση. Καπνιζει εξω στο μπαλκονι (απο τοτε που ηταν εγγυος η γυναικα του) ρουχα δουλειας με ρουχα σπιτιου δεν ανακατευονται, ουτε πιανει ποτε το παιδι με τα ρουχα της δουλειας κλπ. Το αποκορυφωμα ειναι οτι κληνει το κινητο μεσα στο σπιτι, και οτι κατηργησε το ασυρματο τηλεφωνο εχει πλεον το κλασικο με το καλωδιο, γιατι τα ασυρματα εκπαιμπουν καποια ακτινοβολια (η βαση του ασυρματου οπως μου ειπε) που κανει κακό, ο φουρνος μικροκυματων επισης δεν παιζει πια κλπ. και ενταξει....πες οτι εχει δικιο σε ολα αυτα.....και οτι τα κανει για το παιδι του (και καλα κανει) τωρα τα εμαθε? και αν τα ηξερε, γιατι δεν τα εκανε πιο πριν?δεν αξιζει ο εαυτος του αυτην την προστασια?

Δεν λεω οτι ειναι παραλογο να θες να προστατευσεις το παιδι σου, ειδικα σε μια ηλικια που εξαρτατε απο τους γονεις σε ολα, απο το φαι μεχρι το ξεσκατισμα, αλλα μηπως καποια απο αυτα ειναι υπερβολες? Αυτο με το ασυρματο τηλεφωνο ας πουμε....αν ειναι τοσο βλαβερο να βαλουμε ολοι κανονικα τηλεφωνα δλδ.

Κοιτα, ολες αυτες οι ακτινοβολιες ειναι εξαιρετικα βλαβερες μεχρι την ηλικια των 14-15, λενε οι επιστημονες. Μετα ειναι απλα πολυ βλαβερες.

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:

Αυτο με το ασυρματο τηλεφωνο ας πουμε....αν ειναι τοσο βλαβερο να βαλουμε ολοι κανονικα τηλεφωνα δλδ.

Κι εγώ τα ίδια κάνω - μόνο το κινητό δεν κλείνω γιατί ξεχνάω να τ' ανόίξω το πρωί.

Για το ασύρματο, ο φίλος σου έχει δίκιο. Κοίτα εδώ http://www.tetrawatch.net/science/dect.php' target='_blank' target='_blank' target='_blank ή ψάξε στο γούγλη για 'DECT hazard'!

Αν θεωρείς το κινητό μιά φορά επικύνδινο, τα ασύρματα, και ειδικά τα παλιά είαι άστα να πάνε...

Η φωνή της λογικής λέει: Ποτέ να μη φιλάς παιδιά στο στόμα, θα τους κληροδοτήσεις ... χαλασμένα δόντια.

Σκύλε πολύ συμμετέχεις σε αυτό το τοπικό και αρχίζεις και μ'ανησυχείς. Άσε λοιπόν τις μλκς και ξεκίνα να γράφεις στα άλλα

( εκτός και αν γράφει η Θεώνη με τον λογαριασμό σου )

Αλλιώς τράβα και πάρε κανένα smax