... τη συλλογή του από πιπίλες Τριαντάφυλλε! Άλλαζε κάθε τόσο...

Άμα κολλήσουν με πιπίλες είναι δύσκολο να τις αποχωριστούν. η κόρη μου δεν είχε ποτέ ιδιαίτερο πρόβλημα και μία ωραία μέρα της είπα ότι πρέπει να σταματήσουμε την πιπίλα. Την πήρε και την πέταξε στα σκουπίδια και ουδέποτε τη ζήτησε ξανά. είχα κρητήσει βέβαια κάποιες στοκ...Αυτά στα 2μιση.
Ο γιος μου στην ίδια ηλικία ήταν εξαρτημένος και την ήθελε κι αυτός μόνο στον ύπνο.
Γίνανε 2 χαλαρες προσπάθειες χωρίς αποτέλεσμα και ένα βράδυ του είπα να την αφήσει στο παράθυρο να την πάρει η πιπιλονεράιδα (αυτό είναι από ένα παραμύθι) και να την πάει στην πιπιλοχώρα, επειδή μεγάλωσε. Το έκανε και είπαμε να μην γυρίσουμε πίσω να του την δώσουμε πάλι ενώ το βράδυ τη ζητούσε. Πέρασε 15 μέρες δύσκολες στον ύπνο (μέχρι να κοιμηθεί). Μετά την ξέχασε και ησυχάσαμε. Βέβαια η πιπιλονεράιδα που άφησε κι δώρο, που ήταν ένας στρατιώτης με παραλλαγής που τραγουδούσε 'we will rock you', για να του δείξουμε ότι τώρα έγινε άντρας και δεν χρειάζεται πιπιλα.
Γενικά αν έχουτν κάποιο άλλο υποκατάστατο στον ύπνο (αρκουδάκι, κουκλάκι, μαξιλάρι....) είναι πιο εύκολο να την κόψουν.

Ο χρήστης TakisB έγραψε:
Μου άναψε εκεί ψηλά ένα λαμπάκι και λέω του μικρού: Ακούς; Περνάει ο πιπιλατζής που μαζεύει τις πιπίλες. Να του τις δώσεις ή να τις πετάξεις μόνος σου; (είχε συλλογή ολόκληρη...)

Φοβερή ιδέα Τάκη! Θα την έχω στα υπόψη για αργότερα

Κάνε μου μια διασκευή στο ίδιο θέμα τώρα, αλλά για αντίχειρα

Ο χρήστης cmarin έγραψε:
Γενικά αν έχουτν κάποιο άλλο υποκατάστατο στον ύπνο (αρκουδάκι, κουκλάκι, μαξιλάρι....) είναι πιο εύκολο να την κόψουν.

Με πιπίλα δε με θυμάμαι ποτέ, αλλά κοιμόμουν αγκαλιά με το ίδιο μικρό μαξιλάρι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ως τα 22-23 που έλιωσε εντελώς

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Με πιπίλα δε με θυμάμαι ποτέ, αλλά κοιμόμουν αγκαλιά με το ίδιο μικρό μαξιλάρι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ως τα 22-23 που έλιωσε εντελώς

Εγώ κοιμόμουν αγκαλιά με μια μινιατούρα Camaro που μου είχε πάρει δώρο ο πατέρας μου.Βέβαια δεν κοιμόμουν με αυτή μέχρι τα 22-23,ενηλικιώθηκα πιο γρήγορα!( ).

Τώρα η Camaro αναπαύεται,δεν ξέρω που,κάπου μέσα στο σπίτι.

Ούτε εγώ, ούτε και τα άλλα 3 αδέρφια μου βάλαμε πιπίλα.
Για τον τελευταίο το ξέρω από πρώτο χέρι λόγω διαφοράς ηλικίας (17 χρόνια)

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Γενικά αν έχουτν κάποιο άλλο υποκατάστατο στον ύπνο (αρκουδάκι, κουκλάκι, μαξιλάρι....) είναι πιο εύκολο να την κόψουν.

Με πιπίλα δε με θυμάμαι ποτέ, αλλά κοιμόμουν αγκαλιά με το ίδιο μικρό μαξιλάρι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ως τα 22-23 που έλιωσε εντελώς

Καλα το μαξιλαρι τα σπαει λεμε, μεχρι καποια ηλικια 4-5-6 κοιμομουν χωρις μαξηλαρι. Δεν ξερω πως αρχισα να κοιμαμε με μαξηλαρι....ε μεχρι την ημερα που ενας π@παρας στην κατασκηνωση το 'εσπασε' πανω μου δεν μπορουσα να κοιμηθω χωρις αυτο...απο τοτε εχω αλλαξει 2-3...αλλα σαν αυτο δεν εχω βρει....βασικα το παιρνω αγκαλια και κοιμαμε...και ειναι δυσκολο να βρω μαξηλαρι που να μου αρεσει!

Ο χρήστης ratanplan έγραψε:

Γενικά αν έχουτν κάποιο άλλο υποκατάστατο στον ύπνο (αρκουδάκι, κουκλάκι, μαξιλάρι....) είναι πιο εύκολο να την κόψουν.

Με πιπίλα δε με θυμάμαι ποτέ, αλλά κοιμόμουν αγκαλιά με το ίδιο μικρό μαξιλάρι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, ως τα 22-23 που έλιωσε εντελώς

Καλα το μαξιλαρι τα σπαει λεμε, μεχρι καποια ηλικια 4-5-6 κοιμομουν χωρις μαξηλαρι. Δεν ξερω πως αρχισα να κοιμαμε με μαξηλαρι....ε μεχρι την ημερα που ενας π@παρας στην κατασκηνωση το 'εσπασε' πανω μου δεν μπορουσα να κοιμηθω χωρις αυτο...απο τοτε εχω αλλαξει 2-3...αλλα σαν αυτο δεν εχω βρει....βασικα το παιρνω αγκαλια και κοιμαμε...και ειναι δυσκολο να βρω μαξηλαρι που να μου αρεσει!

Εδώ κι εγώ έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα... Αν δεν μ'αρέσει το μαξιλάρι προτοιμώ να κοιμηθώ χωρίς!
Επίσης επειδή το πολύ κουβερτομάνι δεν το μπορώ, προτοιμώ να κρυώνω(!)
και γι' αυτό το λόγο έχω όποτε είναι εύκολο παίρνω ένα λούτρινο πάρα πολύ μαλακό για να με ζεσταίνει...

ρε κρεβατι χωρις μαξιλαρια ειναι γυναικα χωρις βυζια.. ΤΕΛΟΣ. ειπα κ ελαλησα.
κοιμαμαι σε διπλο κρεβατι (μονος) και εχω 4 μαξιλαρια και μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ καρδια - μαξιλαρι, δωρο μιας πρωην το οποιο πραγματικα εχει κανει αποσβεση

τεσπα κατι ασχετο ηθελα να πω που εχω παρατηρησει:
αν θελετε τα παιδια σας να ειναι ησυχα, να ειστε και εσεις ησυχοι.

βλεποντας την ξαδερφη μου, που ουτε αυτη ουτε και ο αντρας της φωναζουν στο σπιτι, καταλαβα οτι γι'αυτο το λογο δεν φωναζει και δεν κανει παρα πολυ φασαρια ο μικρος. ειναι οπως μαθει κανεις. αν παει να φωναξει ο μικρος, αυτο του λεει η ξαδερφη μου: 'σε παρακαλω. γιατι φωναζεις; εχεις δει εμενα ή τον πατερα σου ποτε να συμπεριφερεται ετσι;'
συγκρινοντας και με διαφορα αλλα παραδειγματα, εχω καταλαβει πως αυτο που λεω ειναι κανονας. οταν φωναζουν οι γονεις, φωναζουν και τα παιδια.
γι'αυτο γονεις, μαθετε να φερεστε πολιτισμενα και να το ΒΟΥΛΩΝΕΤΕ

Ο χρήστης skye έγραψε:
τεσπα κατι ασχετο ηθελα να πω που εχω παρατηρησει:
αν θελετε τα παιδια σας να ειναι ησυχα, να ειστε και εσεις ησυχοι.

βλεποντας την ξαδερφη μου, που ουτε αυτη ουτε και ο αντρας της φωναζουν στο σπιτι, καταλαβα οτι γι'αυτο το λογο δεν φωναζει και δεν κανει παρα πολυ φασαρια ο μικρος. ειναι οπως μαθει κανεις. αν παει να φωναξει ο μικρος, αυτο του λεει η ξαδερφη μου: 'σε παρακαλω. γιατι φωναζεις; εχεις δει εμενα ή τον πατερα σου ποτε να συμπεριφερεται ετσι;'
συγκρινοντας και με διαφορα αλλα παραδειγματα, εχω καταλαβει πως αυτο που λεω ειναι κανονας. οταν φωναζουν οι γονεις, φωναζουν και τα παιδια.
γι'αυτο γονεις, μαθετε να φερεστε πολιτισμενα και να το ΒΟΥΛΩΝΕΤΕ

Λες γι'αυτο να εχω βγει ετσι? Ειδικα τις τελευταιες μερες δεν ηρεμω με τπτ..

Χρειάζεσαι φορουμοκαφέ να πήξεις στην μ@λακία και να στανιάρεις.

Ο χρήστης Farmakopoios έγραψε:

τεσπα κατι ασχετο ηθελα να πω που εχω παρατηρησει:
αν θελετε τα παιδια σας να ειναι ησυχα, να ειστε και εσεις ησυχοι.

βλεποντας την ξαδερφη μου, που ουτε αυτη ουτε και ο αντρας της φωναζουν στο σπιτι, καταλαβα οτι γι'αυτο το λογο δεν φωναζει και δεν κανει παρα πολυ φασαρια ο μικρος. ειναι οπως μαθει κανεις. αν παει να φωναξει ο μικρος, αυτο του λεει η ξαδερφη μου: 'σε παρακαλω. γιατι φωναζεις; εχεις δει εμενα ή τον πατερα σου ποτε να συμπεριφερεται ετσι;'
συγκρινοντας και με διαφορα αλλα παραδειγματα, εχω καταλαβει πως αυτο που λεω ειναι κανονας. οταν φωναζουν οι γονεις, φωναζουν και τα παιδια.
γι'αυτο γονεις, μαθετε να φερεστε πολιτισμενα και να το ΒΟΥΛΩΝΕΤΕ

Λες γι'αυτο να εχω βγει ετσι? Ειδικα τις τελευταιες μερες δεν ηρεμω με τπτ..

Αυτό είναι βέβαιο... Προσωπική εμπειρία!

Ο χρήστης drdino έγραψε:
Χρειάζεσαι φορουμοκαφέ να πήξεις στην μ@λακία και να στανιάρεις.

Πες το ψεμματα... Αυριο πρωι παω Σερρες οποτε καταλαβαινεις περι τινους προκειται

βασικα το λεω αυτο γιατι πολλοι γονεις διαμαρτυρονται οτι τα παιδια τους κανουν το'να, κανουν τ'αλλο, ενω τις περισσοτερες φορες προκειται για συμπεριφορες που τα παιδια ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ απ'τους γονεις τους

οποτε πριν αρχισετε να τους φωναζετε και να τους πλακωνετε στις φαπες, κοιταχτε την φατσα σας στον καθρεφτη και ασκηστε την αυτοκριτικη σας (λεμε τωρα ), σκεφτειτε μηπως πρεπει να αλλαξετε συμπεριφορα οι ιδιοι και να δωσετε το καλο παραδειγμα με τη συμπεριφορα σας οταν ειναι μπροστα τα παιδια αλλα και γενικοτερα, μονο καλο θα σας κανει

Ο χρήστης skye έγραψε:
βασικα το λεω αυτο γιατι πολλοι γονεις διαμαρτυρονται οτι τα παιδια τους κανουν το'να, κανουν τ'αλλο, ενω τις περισσοτερες φορες προκειται για συμπεριφορες που τα παιδια ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥΝ απ'τους γονεις τους

οποτε πριν αρχισετε να τους φωναζετε και να τους πλακωνετε στις φαπες, κοιταχτε την φατσα σας στον καθρεφτη και ασκηστε την αυτοκριτικη σας (λεμε τωρα ), σκεφτειτε μηπως πρεπει να αλλαξετε συμπεριφορα οι ιδιοι και να δωσετε το καλο παραδειγμα με τη συμπεριφορα σας οταν ειναι μπροστα τα παιδια αλλα και γενικοτερα, μονο καλο θα σας κανει

+1

Ο σπόρος έχει το αλογάκι του. Μιλάνε το βράδυ, το αλογάκι του απαντάει κανονικά. Μιλάμε για απίθανες ιστορίες, που γίνονται ασυνάρτητες μόλις ο Μορφέας πλησιάσει πολύ.

ΥΓ. Όποιοι δίνουν οδηγίες σ' εμάς που έχουμε παιδιά, παρακαλούνται να μην εξαφανιστούν από εδώ όταν κάνουν δικά τους.

Ο χρήστης ililias έγραψε:
... Όποιοι δίνουν οδηγίες σ' εμάς που έχουμε παιδιά, παρακαλούνται να μην εξαφανιστούν από εδώ όταν κάνουν δικά τους.

ΠΡΟΣΥΠΟΓΡΑΦΩ!

Σκόρπιες σκέψεις(η συμπεράσματα) για τα πιτσιρίκια.

Τα παιδιά είναι μεγάλη ιστορία. Η δική μου εμπειρία μου έδειξε(σε αντίθεση με ότι πίστευα)ότι γεννιούνται με χαρακτήρα και προσωπικότητα.
Δεν υπάρχει σωστός τρόπος διαπαιδαγώγισης, αλλα τρόπος σωστός για το κάθε συγκεκριμμένο παιδί. Αρα το σημαντικότερο είναι να κατανοήσει ένας γονιός τον
όποιο χαρακτήρα και προσωπικότητα του παιδιού του, και να βρεί έναν ειδικό τρόπο να στέκεται απέναντί του. Μια 'χ' γονική συμπεριφορά μπορει να έχει θετικό αποτέλεσμα σε ένα συγκεκριμμένο παιδί, και αρνητικό σε κάποιο άλλο.

Πίστευα πως στα παιδιά θα πρέπει να λέω πάντα αλήθειες. Για να με εμπιστεύονται και παράλληλα να μάθουν τον πραγματικό κόσμο. Λάθος. Τα παιδιά τρομάζουν και τα χάνουν με την ωμή πραγματικότητα. Θέλουν παραμύθια και ψεματάκια, μέχρι να φτάσουν στο σημειο να μπορούν να δεχτούν την πραγματικότητα με σωστή άμυνα.

Πίστευα πως θα πρέπει να υπάρχει απόλυτη ελευθερία σε κάποια θέματα.
Πεινάς; Τρώς. Νυστάζεις, κοιμάσαι. Κι όμως είναι λάθος. Το πρόγραμμα θα πρέπει να υπάρχει. Η ρουτίνα για τα παιδιά είναι ασφάλεια και ισορροπία.
Χωρίς ρουτίνα νοιώθουν περίεργα, κάτι σαν αστάθεια.

Νόμιζα τελοσπάντων διάφορα, μέχρι που ήρθαν τα ίδια τα παιδιά και με διέψευσαν, και κατάλαβα ότι για να τα βγάλω πέρα θα πρέπει να ανοίξω περισσότερο το μυαλό μου, να κάτσω στο θρανίο αφήνοντας πίσω την ξερωλίαση και να ασχοληθώ με όλα τα γκάζια.

Άσχετα, για αυτά το πιο σημαντικό είναι ο χρόνος που νοιώθουν ότι περνάω μαζί τους. Ποτέ δεν τον χορταίνουν. Προσπαθώ κι εγώ να τα καλύπτω όσο μπορώ.
Είναι το μόνο που δεν συγχωρούν τα παιδιά στους γονείς. Αν είσαι φτωχός δεν θα σε κατηγορήσουν ποτέ. Αν δεν τους αφιερώσεις ( 'σωστό' ) χρόνο θα στο φυλάνε...

Α, καλή χρονιά παιδιά σε όλους.

Ο μεγάλος μας (13 ετών) γιός, αυτός ο ανεπρόκοπος που τα πηγαίνει με τη μάνα του όπως ο σκύλος με τη γάτα, μας έκανε κομμάτια.
Έβαλε όλα του τα λ7 (από τα 2 κάλαντα), μάζεψε κι από τα αδέλφια του μερικά ακόμα μέσα από μια μυστική συμφωνία στην οποία πήρε μέρος ακόμα και ο 6χρονος σπόρος χωρίς να μαρτυρήσει τπτ και ... μας πήρε δώρα. Και δώρα καλόγουστα, όμορφα, ποιοτικά! Και με όσα του έμειναν, πήρε κι ένα βραχιόλι για την αδελφή του.
Ρε παιδιά, το γράφω και πάλι συγκινούμαι: Το σπουδαίο δεν είναι μόνον ότι χάλασε όλα του τα χρήματα, μα η χαρά στη φάτσα του όταν μας τα 'έφερε ο Άη Βασίλης' δεν μπορεί να περιγραφεί. Χάρηκε που τα ψώνισε, χάρηκε που μας άρεσαν, χάρηκε με την αμηχανία μας, χάρηκε με τη χαρά μας.
Να δω τώρα με τι ψυχή θα τον ξαναμαλώσουμε όταν δεν θα ξαναδιαβάζει.

Μεγάλος μαλαγάνας.