Ο χρήστης wannabe έγραψε:

οπότε τι κάνουμε?
εμείς οι μικροί που
α.δεν χρωστάμε
β.λόγω του α δεν έχουμε μεγάλες αποταμιεύσεις αλλά αυτές που έχουμε είναι προιόν σοβαρής εγκράτειας
γ.δεν είμαστε ΔΥ (ούτε θα γίνουμε)

Αγοράζουμε ακίνητο τουλάχιστον αν πεινάσουμε να 'χουμε κάτι να πουλήσουμε, γιατί αν περιμένουμε από καταθέσεις και μετοχές...

Ο χρήστης ililias έγραψε:

οπότε τι κάνουμε?
εμείς οι μικροί που
α.δεν χρωστάμε
β.λόγω του α δεν έχουμε μεγάλες αποταμιεύσεις αλλά αυτές που έχουμε είναι προιόν σοβαρής εγκράτειας
γ.δεν είμαστε ΔΥ (ούτε θα γίνουμε)

Αγοράζουμε ακίνητο τουλάχιστον αν πεινάσουμε να 'χουμε κάτι να πουλήσουμε, γιατί αν περιμένουμε από καταθέσεις και μετοχές...

Και πιστεύεις ότι αυτή η κατάσταση τον υπερεκτιμημένων ακινήτων στην Ελλάδα θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια ??? Μήπως δεν είναι καλή εποχή για αγορά ακινήτου, γιατί μοιραία αν συνεχιστεί η κρίση οι τιμές τους θα πέσουν ??? (Καμία διάθεση αντιπαράθεσης είναι πραγματικές απορίες μου )

Όχι, κι εγώ με χαλαρή διάθεση το λέω. Όσοι έχουν χρήματα σήμερα, τα κάνουν ακίνητα!
Σοβαρά, θα προτιμούσα μια παραγωγική επένδυση από ένα πανάκριβο σπίτι ή κατάστημα, πχ (μη βαράτε) ένα χωράφι ή μια μικρή παραγωγική επιχείρηση (πχ ένα μικρό κι ευέλικτο μηχανουργείο ή μια μοναδούλα μεταποίησης αγροτικών προϊόντων). Μικρές επενδύσεις, οικογενειακές, που να μπορούσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην!
Χωρίς διάθεση αντιπαραθέσεων, το μεγάλο μας μειονέκτημα που είναι ο κατατεμαχισμός του κλήρου, θα μπορούσε να γίνει το δυνατό μας όπλο! Αν προστατεύαμε την εσωτερική παραγωγή κι αν το κράτος μας έστρεφε αυτούς τεσπα τους μικροπαραγωγούς που έχουμε σε ουσιαστικές καλλιέργειες, τότε μπορεί η αγορά να κινιόταν και να ελαχιστοποιούσαμε τις εισαγωγές. Τότε μπορεί και να υπήρχε ελπίδα...

Ο χρήστης ililias έγραψε:
Όχι, κι εγώ με χαλαρή διάθεση το λέω. Όσοι έχουν χρήματα σήμερα, τα κάνουν ακίνητα!
Σοβαρά, θα προτιμούσα μια παραγωγική επένδυση από ένα πανάκριβο σπίτι ή κατάστημα, πχ (μη βαράτε) ένα χωράφι ή μια μικρή παραγωγική επιχείρηση (πχ ένα μικρό κι ευέλικτο μηχανουργείο ή μια μοναδούλα μεταποίησης αγροτικών προϊόντων). Μικρές επενδύσεις, οικογενειακές, που να μπορούσαν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην!
Χωρίς διάθεση αντιπαραθέσεων, το μεγάλο μας μειονέκτημα που είναι ο κατατεμαχισμός του κλήρου, θα μπορούσε να γίνει το δυνατό μας όπλο! Αν προστατεύαμε την εσωτερική παραγωγή κι αν το κράτος μας έστρεφε αυτούς τεσπα τους μικροπαραγωγούς που έχουμε σε ουσιαστικές καλλιέργειες, τότε μπορεί η αγορά να κινιόταν και να ελαχιστοποιούσαμε τις εισαγωγές. Τότε μπορεί και να υπήρχε ελπίδα...

Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα, και όχι μόνο στον αγροτικό τομέα αλλά σε όλες τις οικογενειακές επιχειρήσεις.

Έχουμε φτάσει σε σημείο κανένας να μην θέλει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας πλέον, και όλοι να θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Θυμάμαι στα 'νιάτα' μου τέλη 80's αρχές 90΄s θεωρούσαμε σχεδόν δεδομένο ότι οι ιδιοκτήτες ακόμη και μικρών επιχειρήσεων είναι 'οικονομημένοι' και όλοι θέλαμε να τους μοιάσουμε, αντίθετα θεωρούσαμε μπατιράκια τους ΔΥ...

Και εξηγούμε περαιτέρω :

Τι είναι καλύτερο για κάποιον να είναι ιδιοκτήτης ενός μπακάλικου στην γειτονιά του ή να είναι υπάλληλος στο carfour ????

Αυτό βέβαια με το δεδομένο ότι οι γείτονες θα ψωνίζουν από αυτόν , γιατί θα έχει καλά προϊόντα , θα τον γνωρίζουν, θα τον εμπιστεύονται κλπ . ....(με δεδομένο λοιπόν ότι θα δουλέψει και αυτός και η οικογένεια του )

Δανείζονται όλοι οι Ελληνες τεράστια ποσά για να αποκτήσουν Μεντζονετα στην μέση του πουθενά για να αναβαθμίστουν (sic). (Εν τω μεταξύ το χωριό τους είναι πολύ καλύτερο από όλες τις απόψεις απο τα δριμύκλαδα που πάνε και χτίζουν - αγοράζουν πανάκριβα) Επιχειρηματικό δάνειο παίρνουν συγκριτικά ελάχιστοι....

Νομίζω ότι η λύση είναι εκεί που είμασταν , δλδ στην μικρή επιχείρηση της γειτονιάς . . .

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Όταν πανηγύριζε ο προηγούμενος υπουργός οικονομικών που είχε καταφέρει να πάρει μεγάλο δάνειο τα ΜΜΕ τον κορόιδευαν. Τώρα κατάλαβαν και πανηγυρίζουμε όλοι μαζί που μας δίνουν δανεικά.

Αυτό που κάνουμε δανείσμους είναι να ξεχρεώνουμε μέρος του 'στεγαστικού' μας δάνειου παίρνοντας 'καταναλωτικό' .....

Εαν αυτός ειναι λόγος να πανυρίζουμε δεν ξέρω... αλλά μας δίνει λιγους μήνες ζωής...

Αν κούφια η ώρα πέσει το σύστημα και οι τιμές των ακινήτων καπουτ!

Επίσης στα ομόλογα στην πρωτογενή αγορά είναι τέτοιο το σύστημα που μπορείς να βάζεις μη δεσμευτική εντολή και να φαίνεται στο Pool και να ανεβαίνει και καλά το ποσό στα βιβλία και να λες στον book runner.
-Bάλε με για 1δισ αλλα θα μου δώσεις 200....
εντολές από φορείς του Δημοσίου,
και άλλα πολλά ωραία επί ομολόγων που δεν είναι για forum.

Φίλε wannabe είσαι από αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν τίποτα και αν κούφια η ώρα θα κατέβεςι πρώτος στο δρόμο γιατι δεν χρωστάς! Για να σωθεί η οικονομία πρέπει να σου δώσει κίνητρο το Κράτος να βγάλεις τα λεφτά από το σεντούκι και να τα επενδύσεις παραγωγικά! Γι αυτό λένε ανοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων τώρα, αλλά οι πολιτικοί θα ανοίξουν την συζήτηση κάποια στιγμή.

Προς το παρόν τόσο μυαλό κουβαλάμε σαν χώρα που θα αρχίσουμε τις εξεταστικές στην Βουλή χωρίς καμμια ευθύνη για πολιτικά πρόσωπα απλά για να μάθει ο κόσμος την 'αλήθεια'

Σε ένα μήνα δεν θα υπάρχει σπίτι, επιχείρηση κλπ κλπ που θα μπορεί να δανείζεται από ελληνική τράπεζα με επιτόκιο κάτω από 9% τον χρόνο.

άντε και το τελευταίο.......
Διάβαζα την Κυριακή ότι ακόμα και ο πρώην πρωθυπουργός στο ακίνητο που αγόρασε τέλος του 2009 έβαλε στο συμβόλαιο την αντικειμενική αξία!
Η το πήρε όντως τόσα ή ακόμα και αυτός ΜΑΥΡΑ!!!!

Ο χρήστης jtblaster έγραψε:

Νομίζω ότι η λύση είναι εκεί που είμασταν , δλδ στην μικρή επιχείρηση της γειτονιάς . . .

Eγω παλι απορω ποιος αγοραζει απο μικρα καταστηματα, με 30% καπελο.
ΟΚ κι εγω θα παρω κατι ημέρα Κυριακή απο τα καταστηματα Proton-Μπαλάσκας,αλλα περαν τουτου πρεπει να εισαι τρελος για να πας να ψωνισεις απο καταστημα της γειτονιας.

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Νομίζω ότι η λύση είναι εκεί που είμασταν , δλδ στην μικρή επιχείρηση της γειτονιάς . . .

Eγω παλι απορω ποιος αγοραζει απο μικρα καταστηματα, με 30% καπελο.
ΟΚ κι εγω θα παρω κατι ημέρα Κυριακή απο τα καταστηματα Proton-Μπαλάσκας,αλλα περαν τουτου πρεπει να εισαι τρελος για να πας να ψωνισεις απο καταστημα της γειτονιας.

Και γιατί να μην ψωνίσω αν βρώ κάτι διαφορετικό, καλής ποιότητος και ο ιδιοκτήτης με χαιρετήσει με το μικρό μου όνομα μπαίνοντας στο κατάστημα του ??? Όλα αυτά αν όχι 30 % πάνω στην τιμή 10% με 15 % αξίζουν πιστεύω, αλλά όλα αυτά θέλουν ΔΟΥΛΕΙΑ ....

Ο χρήστης jtblaster έγραψε:

Νομίζω ότι η λύση είναι εκεί που είμασταν , δλδ στην μικρή επιχείρηση της γειτονιάς . . .

Eγω παλι απορω ποιος αγοραζει απο μικρα καταστηματα, με 30% καπελο.
ΟΚ κι εγω θα παρω κατι ημέρα Κυριακή απο τα καταστηματα Proton-Μπαλάσκας,αλλα περαν τουτου πρεπει να εισαι τρελος για να πας να ψωνισεις απο καταστημα της γειτονιας.

Και γιατί να μην ψωνίσω αν βρώ κάτι διαφορετικό, καλής ποιότητος και ο ιδιοκτήτης με χαιρετήσει με το μικρό μου όνομα μπαίνοντας στο κατάστημα του ??? Όλα αυτά αν όχι 30 % πάνω στην τιμή 10% με 15 % αξίζουν πιστεύω, αλλά όλα αυτά θέλουν ΔΟΥΛΕΙΑ ....

Σε δυσκολες οικονομικες συνθηκες δεν ξερω ποσο μεγαλο ρολο παιζει να σε χαιρεταει καποιος με το ονομα σου,ας μου το εδινε εμενα πιο φτηνα απο το σουπερμαρκετ και ας με ελεγε και Μαιρη Πόπινς!

Ο χρήστης Tiger έγραψε:

Νομίζω ότι η λύση είναι εκεί που είμασταν , δλδ στην μικρή επιχείρηση της γειτονιάς . . .

Eγω παλι απορω ποιος αγοραζει απο μικρα καταστηματα, με 30% καπελο.
ΟΚ κι εγω θα παρω κατι ημέρα Κυριακή απο τα καταστηματα Proton-Μπαλάσκας,αλλα περαν τουτου πρεπει να εισαι τρελος για να πας να ψωνισεις απο καταστημα της γειτονιας.

Και γιατί να μην ψωνίσω αν βρώ κάτι διαφορετικό, καλής ποιότητος και ο ιδιοκτήτης με χαιρετήσει με το μικρό μου όνομα μπαίνοντας στο κατάστημα του ??? Όλα αυτά αν όχι 30 % πάνω στην τιμή 10% με 15 % αξίζουν πιστεύω, αλλά όλα αυτά θέλουν ΔΟΥΛΕΙΑ ....

Σε δυσκολες οικονομικες συνθηκες δεν ξερω ποσο μεγαλο ρολο παιζει να σε χαιρεταει καποιος με το ονομα σου,ας μου το εδινε εμενα πιο φτηνα απο το σουπερμαρκετ και ας με ελεγε και Μαιρη Πόπινς!

Εξαρτάται την περιοχή , την γειτονιά κλπ κλπ anyway εγώ πιστεύω ότι οι μικρές επιχειρήσεις μπορούν να αποφέρουν τουλάχιστον τα προς το ζην σε μία οικογένεια, εξάλλου αν έχεις την δικιά σου επιχείρηση αν μη τι αλλο μπορείς να ελπίζεις οτι θα γίνεις μια μέρα πλούσιος , αν δουλεύεις υπάλληλος στο carfour δεν έχεις καμία ελπίδα...

Ο χρήστης jtblaster έγραψε:

Έχουμε φτάσει σε σημείο κανένας να μην θέλει να είναι ελεύθερος επαγγελματίας πλέον, και όλοι να θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Θυμάμαι στα 'νιάτα' μου τέλη 80's αρχές 90΄s θεωρούσαμε σχεδόν δεδομένο ότι οι ιδιοκτήτες ακόμη και μικρών επιχειρήσεων είναι 'οικονομημένοι' και όλοι θέλαμε να τους μοιάσουμε, αντίθετα θεωρούσαμε μπατιράκια τους ΔΥ...

Και εξηγούμε περαιτέρω :

**Τι είναι καλύτερο για κάποιον να είναι ιδιοκτήτης ενός μπακάλικου στην γειτονιά του ή να είναι υπάλληλος στο carfour ???? **

Αυτό βέβαια με το δεδομένο ότι οι γείτονες θα ψωνίζουν από αυτόν , γιατί θα έχει καλά προϊόντα , θα τον γνωρίζουν, θα τον εμπιστεύονται κλπ . ....(με δεδομένο λοιπόν ότι θα δουλέψει και αυτός και η οικογένεια του )

Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι τόσο απλή.
Λίγοι είναι αυτοί που θα συμβιβαστούν με το γεγονός ότι ένα εμπορικό κατάστημα έχει πολλές δυσκολίες.
Ατελείωτα ωράρια, φέσια, ζημιές, κλοπές, ανταγωνισμό, τρέξιμο για τις προμήθειες, δύσκολες περιόδους, συνεπή διαχείριση οικονομική/αποθήκης και έξοδα.
Όλα αυτά για ένα καλό έως μέτριο μεροκάματο χωρίς καμία εξασφάλιση για το μέλλον.
Οι περισσότεροι στην πορεία κλατάρουν γιατί τελικά όσο ωραίο είναι να είσαι αφεντικό του εαυτού σου άλλο τόσο δύσκολο είναι (επί τρία).

_

@cpp: ποιά κλειστά επαγγέλματα είναι παραγωγικά ρε σ?
Οι συμβολαιογράφοι
Οι φαρμακοποιοί ?
οι ταρίφες

το πρόβλημα είναι τα κλειστά επαγγέλματα?

Ατελείωτα ωράρια, φέσια, ζημιές, κλοπές, ανταγωνισμό, τρέξιμο για τις προμήθειες, δύσκολες περιόδους, συνεπή διαχείριση οικονομική/αποθήκης και έξοδα.
Όλα αυτά για ένα καλό έως μέτριο μεροκάματο χωρίς καμία εξασφάλιση για το μέλλον.
_

OΚ το ίδιο λέμε, απλά μην θεωρείς το υπάλληλος κάπου ως εξασφάλιση για το μέλλον και ελπίδα για το μελλον ...... 0

Είναι καθαρά θέμα κοσμοθεωρίας και δεν νομιζώ ότι αξιζει να γίνει θέμα διαφωνίας

με μια μικρή επιχείρηση νομίζεις οτι είσαι αφεντικό
στη πραγματικότητα είσαι υπάλληλος της τράπεζας.(δυστυχώς)

Ο χρήστης jtblaster έγραψε:
OΚ το ίδιο λέμε, απλά μην θεωρείς το υπάλληλος κάπου ως εξασφάλιση για το μέλλον και ελπίδα για το μελλον ...... 0

Είναι καθαρά θέμα κοσμοθεωρίας και δεν νομιζώ ότι αξιζει να γίνει θέμα διαφωνίας

Δε διαφωνούμε πουθενά.
Το θέμα της εξασφάλισης αναφέρεται στους ΔΥ, εννοείται ότι ως ΙΥ η εξασφάλισή σου είναι μηδέν.
Εστιάζω στο γεγονός ότι ένα κατάστημα είναι πολύ δύσκολη υπόθεση και πολλοί δεν έχουν το κουράγιο για κάτι τέτοιο.

με μια μικρή επιχείρηση νομίζεις οτι είσαι αφεντικό
στη πραγματικότητα είσαι υπάλληλος της τράπεζας.(δυστυχώς)

Με τις τράπεζες η σχέση είναι επαγγελματική.
Όσο υπάλληλος είσαι για τους συνεργάτες σου, άλλο τόσο είσαι και για τους πελάτες σου.
Ωστόσο αφεντικό είσαι όταν καλείσαι να πάρεις όλες τις δύσκολες αποφάσεις.
Πολλοί βρέθηκαν στη θέση να είναι συνεπείς με τις τράπεζες έως το σημείο να ξεχρεώσουν, ωστόσο, κάπου έχασαν το στόχο και βρέθηκαν να αιωρούνται στο κενό...

_

Eγω παντως αν και ΕΕ ευχαριστως θα γινομουνα υπαλληλος ακομα και στο καρφουρ,μονο στο δημόσιο μην με βαζανε γιατι θα κατέληγα Καρυωτακης

Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Eγω παντως αν και ΕΕ ευχαριστως θα γινομουνα υπαλληλος ακομα και στο καρφουρ,μονο στο δημόσιο μην με βαζανε γιατι θα κατέληγα Καρυωτακης

εδω + ΟΟ από μενα που είμαι ΕΕ επίσης

Ο χρήστης cpp έγραψε:
Αν κούφια η ώρα πέσει το σύστημα και οι τιμές των ακινήτων καπουτ!

Και τι θα πάθει το χωράφι, θα σταματήσει να φυτρώνει το χορτάρι επειδή έχασε αξία;

Ο χρήστης wannabe έγραψε:

οπότε τι κάνουμε?
εμείς οι μικροί που
α.δεν χρωστάμε
β.λόγω του α δεν έχουμε μεγάλες αποταμιεύσεις αλλά αυτές που έχουμε είναι προιόν σοβαρής εγκράτειας
γ.δεν είμαστε ΔΥ (ούτε θα γίνουμε)

Αγοράζουμε ακίνητο τουλάχιστον αν πεινάσουμε να 'χουμε κάτι να πουλήσουμε, γιατί αν περιμένουμε από καταθέσεις και μετοχές...

Εγώ πάντως θα πάρω σπόρους να πάω να φυτέψω περιβόλι...

_

Όσον αφορά τις μικρές επιχειρήσεις (μπακάλικα, μίνι μάρκετ κλπ.), προκειμένου να μπορούν να σταθούν σε τιμές απέναντι στους μεγάλους (σουπερ μάρκετ) μια λύση είναι η οργάνωση συνεταιρισμών με δικές τους αποθήκες μέσω των οποίων θα μπορούν να παραγγέλνουν μεγάλες ποσότητες προϊόντων σε καλύτερες τιμές από τα εργοστάσια - χονδρεμπόρους απ' ότι παίρνουν τώρα ο καθένας μεμονωμένα.
Βέβαια τέτοιες κινήσεις έχουν γίνει στο παρελθόν και έχουν δυστυχώς αποτύχει όπως και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί άλλωστε (βλ. Ελληνικό Δαιμόνιο και Κουτοπονηριά).

Είναι σπαστικό να έχεις μπροστά σου τις λύσεις και να μην μπορείς να τις εφαρμόσεις λόγω βλακείας - ανικανότητας - πρόσκαιρων μικροσυμφερόντων.