Ο χρήστης ClioDriver έγραψε:

Η θρησκεία είναι το πρώτο (και ίσως και το τελευταίο) βήμα που κάνουμε, αναζητώντας την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τη δημιουργία του κόσμου που μας περιβάλλει. Αποτελεί το πρώτο (και, επαναλαμβάνω, ίσως και το τελευταίο) φιλοσοφικό βήμα που κάνουμε, προσπαθώντας να δώσουμε ένα αίτιο στο αιτιατό που βλέπουμε μπροστά μας και δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Η θρησκεία πράγματι αρχικά κάλυψε τα κενά της επιστημονικής γνώσης μας για τον κόσμο, όσο όμως 'κατεβαίνουμε' επίπεδο (*), όσο πλησιάζουμε τα 'έσχατα των εσχάτων', τόσο η επιστήμη τα βρήσκει 'σκούρα'. Δεν λέω ότι η τελική απάντηση είναι η θρησκεία, λέω ότι για αυτά τα 'έσχατα των εσχάτων' η σημερινή επιστήμη φαίνεται 'λίγη', πρέπει να αλλάξει ριζικά, να μετεξελιχθεί σε κάτι 'άλλο'. Και κάτι τόσο πολύπλοκο, τόσο προχωρημένο γιατί να μην ονομαστεί και 'Θείο';;

Θα μου επιτρέψεις να πώ τήν γνώμη μου.
Η θρησκείες καί η φιλοσοφίες (άνευ επιστήμης,σέ καθαρή μορφή) δέν αναζήτησαν τήν αλήθεια.
ΥΠΕΘΕΣΑΝ (έπλασαν ένα σενάριο) τήν αλήθεια,τήν οποία τήν μεταδίδουν στούς πιστούς των.
Τα έσχατα πού τόσο δυσκολεύουν αυτήν τήν στιγμή τήν επιστήμη,πρώτον τα γνωρίζουμε ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ εξ'αιτίας αυτής,καί δεύτερον ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ αυτή,θα μπορέσει να τα εξερευνήσει ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΑ.
Φιλοσοφίες καί θρησκείες θα αναγκάστούν να ακολουθήσουν τα επιστημονικά επιτεύγματα.
Θα αλλάζουν οι φιλοσοφίες τους,σύμφωνα με τήν επιστήμη πού θα επικρατεί τήν κάθε δεδομένη περίοδο.
Τό έχουμε δεί να συμβαίνει πάμπολες φορές μετά τό μεσαίωνα (η χρυσή περίοδος τών θρησκειών καί φιλοσοφιών) θα συνεχίσουμε να τό βλέπουμε καί μέχρις τής ανακαλύψεως όλων τών μυστικών τής φύσης (που εκλαικευτικά πολλοί φυσικοί αποκαλούν 'ο νούς του θεού') από τήν επιστήμη.

Να ξεκαθαρίσω επίσης, ότι με το Χριστιανισμός εννοώ αυτόν που δίδαξε ο Χριστός, και τίποτα άλλο.

Το οποίο όμως,ποιός μπορεί να τό γνωρίζει επ'ακριβώς;

Ηunter απολύτως σεβαστή η άποψή σου.
Μία παρατήρηση μόνο.
Η φιλοσοφία, χρησιμοποιώντας πορίσματα από όλες τις επιμέρους επιστήμες, [η μητέρα των επιστημών], είχε εξαρχής ως στόχο τη διερεύνηση της αλήθειας.
Όπως άλλωστε και οι επιστήμες.
Η αρχή της διαψευσιμότητας, ισχύουσα και στις επιμέρους επιστήμες και στη φιλοσοφία δεν αναιρεί την αποστολή τους, που είναι η διερεύνηση της αλήθειας.
Η φιλοσοφία, επειδή ακριβώς πραγματεύεται έννοιες, προυποθέτει εξ ορισμού μεγάλη ακρίβεια και αυστηρότητα. Ο ακριβής καθορισμός των εννοιών και ο μεταξύ τους συσχετισμός, είναι, όπως διατυπώθηκε από τον Σωκράτη, ένα από τα δυσκολότερα εγχειρήματα στη φιλοσοφική έρευνα.

Πάει-Μέει,η φιλοσοφία είχε μέν θέληση καί στόχο της τήν διερεύνηση τής αλήθειας,όντως ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να κάνει ο άνθρωπος κάποτε,αλλά ήρθε η στιγμή η οποία έχει κάνει ακριβέστερα τα μετρήσιμα μεγέθη,από τις (ούτως ή άλλως) ανεπαρκης λεκτικές έννοιες.
Οσο καλά καί να ορίσεις με λέξεις τα φυσικά φαινόμενα,ουδέποτε θα φτάσεις τή ακρίβεια (στήν περιγραφή του) μίας απλής μέτρησης.

Η φιλοσοφία δυστυχώς έχει μείνει πίσω (ήταν αναπόφευκτο αυτό),καί ακόμα δυστυχέστερα γιά μένα,ότι προσπαθεί να εκμεταλευτεί τίς επιτυχείες τών επιστημόνων με τό να τίς οικοιοποιήται,καί να τίς χρησιμοποιεί με τρόπο που μειώνει τούς ίδιους τους επιστήμονες.

Η φιλοσοφία ήταν (καί οφείλει να παραμένει άν δέν θέλει να γελοιοποιείται-κατα τή δική μου γνώμη τουλάχιστον) μία διαδικασία 'καθαρής σκέψης',καί σάν τέτοια θα όφειλε να αφήσει κατα μέρους τήν προσπάθεια ερμηνείας τών φυσικών φαινομένων,τουλάχιστον στόν 'κόσμο τών γεγονότων'
Αν θέλει να συνεισφέρει κάτι,άς περιοριστεί στόν 'κόσμο τών ιδεών',καί στό πώς ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ο ανθρώπινος εγκέφαλος τήν ουσία τής φύσης.

Κατα τήν γνώμη μου,η προσπάθεια ανάμειξης τών 'φιλοσόφων' στήν σημερινή επιστήμη,είναι καθαρός κομπογιανιτισμός.

Θέλει να ερευνήσει,αλλά δυστυχώς δέν μπορεί.Καί προσποιούμενη ότι μπορεί (κατα τήν γνώμη μου πάντα) γελοιοποιείται.

Η φιλοσοφία, εκτός από αυτόνομος κλάδος της μελέτης και ερμηνείας του κόσμου, του όντος κλπ, εμπεριέχεται και στις επιστήμες, ως διανοητική διεργασία των μετρήσιμων στοιχείων, της μεθοδολογίας και των πορισμάτων.
Το να υπάρχουν μετρήσιμα στοιχεία καθιστά απαραίτητη την ερμηνεία τους, η οποία ορίζεται ως το επόμενο στάδιο στην ερευνητική διαδικασία.
Στην ανθρωπολογία, για να φέρω ένα παράδειγμα, μπορείς μέσω του C14 ή της θερμοφωταύγειας να πάρεις τιμές για τη ηλικία ενός απολιθώματος ή ενός αντικειμένου, αλλά αυτές οι τιμές δεν αρκούν, για τη σύνθεση μιας ολοκληρωμένης θεωρίας.
Έπεται η ανάλυση, ο συσχετισμός, η ερμηνεία, έννοιες αναγόμενες στη φιλοσοφία ουσιαστικά.

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:
Η φιλοσοφία, εκτός από αυτόνομος κλάδος της μελέτης και ερμηνείας του κόσμου, του όντος κλπ, εμπεριέχεται και στις επιστήμες, ως διανοητική διεργασία των μετρήσιμων στοιχείων, της μεθοδολογίας και των πορισμάτων.
Το να υπάρχουν μετρήσιμα στοιχεία καθιστά απαραίτητη την ερμηνεία τους, η οποία ορίζεται ως το επόμενο στάδιο στην ερευνητική διαδικασία.
Στην ανθρωπολογία, για να φέρω ένα παράδειγμα, μπορείς μέσω του C14 ή της θερμοφωταύγειας να πάρεις τιμές για τη ηλικία ενός απολιθώματος ή ενός αντικειμένου, αλλά αυτές οι τιμές δεν αρκούν, για τη σύνθεση μιας ολοκληρωμένης θεωρίας.
Έπεται η ανάλυση, ο συσχετισμός, η ερμηνεία, έννοιες αναγόμενες στη φιλοσοφία ουσιαστικά.

Δηλαδή οτιδήποτε πέρα από τις 'ξερές' μετρήσεις είναι φιλοσοφία ?
Μάλλον υπερβάλλεις.

Η φιλοσοφία ξεκινά εκεί που σταματά η εκάστοτε επιστήμη -ο Δημόκριτος ήταν φιλόσοφος αλλά μετά το Ράδερφορντ η μελέτη του ατόμου είναι επιστήμη.

Και η θρησκεία ξεκινά εκεί που η φιλοσοφία (αλλά και η επιστήμη) δεν υποβάλλεται στη βάσανο της αμφισβήτησης. Δυστυχώς όμως, επειδή η αμφισβήτηση αλλάζει τον κόσμο, η θρησκεία (η όποια!) δεν κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

Ανάλυση καί συσχετισμός,έχω τήν εντύπωση ότι είναι περισσότερο μαθηματικές μέθοδοι.

Οσο γιά τήν 'ερμηνεία',δέν γνωρίζω άν υπάρχει κάποια εξειδικευμένη φιλοσοφική ερμηνευτική μέθοδος,άν θέλεις μου το αναλύεις.
Δέν πιστεύω να εννοείς τό ότι ερμηνεύουμε κάποια 'γεγονότα' μέ 'έννοιες' έ;
Αν εννοείς αυτό,τό έχω 'τελειώσει' παραπάνω.
Σύν τό ότι δέν θα ισχυροποιούσε καθόλου τήν θέση τής φιλοσοφίας (στήν σύγχρονη εποχή-σάν επεξηγηματική/αναλυτική θεωρεία) τό άν κάποιες μέθοδοι τής επιστήμης αναγότανε τελικά στήν φιλοσοφία.
Δέν βλέπω τόν λόγω εφεύρεσης νέων τακτικών,όταν υπάρχουν κάποιες έτοιμες.
Και οι αλχημιστές χρησιμοποιιούσαν κάποιες μεθόδους πού υιοθέτησε η επιστήμη σήμερα,αλλά δέν θεωρούμε τήν σημερινή επιστήμη σάν Αλχημία,έτσι δέν είναι;

Α,η φιλοσοφία,λές,είναι αυτόνομος κλάδος τής μελέτης τού κόσμου.
Ο.Κ.,θα συμφωνήσω σε αυτό.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καί με τήν 'θεολογία',καί με τήν 'μεταφυσική'.
Υπάρχουν τέτοια τμήματα σέ μεγάλα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Αλλά

τί έχουν προσφέρει αυτά τα τμήματα τα τελευταία χρόνια στίς έρευνες;
Εχουν να επιδείξουν κάποιο έργο;
Κάποιο επίτευγμα;
Τζίφος νομίζω.
Δέν θα ήτανε λίγοι αυτοί πού θα υποστήριζαν ότι οι συγκεκριμένες 'σχολές' υπάρχουν περισσότερο γιά τα 'μάτια του κόσμου' παρα για κάποιο θέμα ουσίας.

Πριν συνεχίσουμε την πολύ ενδιαφέρουσα συζητήση μας προτείνω να ορίσουμε πρώτα τι εννοούμε με τους όρους 'φιλοσοφία' και 'επιστήμη'.
Αφότου καθοριστούν οι έννοιες, θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσουμε και να συλλογιστούμε κατά πόσο είναι έννοιες αντιφατικές, συμπληρωματικές ή αλληλοκαλυπτόμενες.

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:
Πριν συνεχίσουμε την πολύ ενδιαφέρουσα συζητήση μας προτείνω να ορίσουμε πρώτα τι εννοούμε με τους όρους 'φιλοσοφία' και 'επιστήμη'.
Αφότου καθοριστούν οι έννοιες, θα είναι πιο εύκολο να προχωρήσουμε και να συλλογιστούμε κατά πόσο είναι έννοιες αντιφατικές, συμπληρωματικές ή αλληλοκαλυπτόμενες.

Εγω θα επανελθω με σημαντικα στοιχεια-εμπειριες αλλα εχω φαει ΙΟστον υπολογιστη μου και ειναι για επισκευη..

Ο χρήστης Nada! έγραψε:
1.Παρατηρώ το θέμα από την αρχή,ο greo έδειξε πολύ μεγάλη υπομονή ,προκλήθηκε πρώτος και κατ'επανάληψη.Την υποστήριξη μου σε ότι έχει πει(άρα είμαι και εγώ ανόητος,ανιστόρητος,κλπ,κλπ)...αν και είμαι σίγουρος ότι δεν την έχει ανάγκη.

Προσεχε Nada! γιατι οι μοντ θα σε βρουνε υβριστη και προκλητικο και σενα. Εμενα δε με νοιαζει! Ειμαι σεσημασμενος (αν και η χριστιανικη αδερφοτης στην υπερτατη καλοσυνη της μου επετρεψε να παραμεινω στο φορουμ. Δακρυζω και μονο που το σκεφτομαι ).

Οσον αφορα τις νεοτερες ανησυχιες του φορουμ (εφοσον οι μη εχοντες επιχειρηματα και ειρμο καταφεραν να στρεψουν την κουβεντα σε αλλα λογια να αγαπιομαστε) να κανουμε καποιους αρχικους διαχωρισμους:
Κατ αρχην η θεολογια, η επιστημη και η φιλοσοφια ειναι τρεις παντελως διαφορετικοι οροι: Η θεολογια ειναι εντελως αντιφατικη τοσο με την επιστημη οσο και με τη φιλοσοφια. Συνηθως δε ειναι καθετα αντιθετη τοσο στη σοφια, οσο και στη γνωση.
Η φιλοσοφια τωρα σε συγκριση με την επιστημη εχουν τη θεμελιωδη διαφορα οτι η πρωτη δεν μπορει να χρησιμοποιησει την 'επιστημονικη μεθοδο'.

ΥΓ Βρεθηκε ο πρωτος Ελληνας που εχει διαβασει τη ΓΚΕΜΜΑ του Λιαντινη και δεν εχει κάν ακουσει για την ομαδα Ε. Στο Χαρδαβελλα γρηγορα!

Randomako αν αναφέρεσαι στον ορισμό των εννοιών, νομίζω ότι στην ουσία είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο.

Ειδικά, ως προς τον ορισμό της φιλοσοφίας.
Με μια ευρύτερη έννοια, θα έλεγα ότι φιλοσοφία είναι η προσπάθεια ερμηνείας των πραγμάτων, η αναζήτηση της αλήθειας σε κάθε τομέα μέσω της διατύπωσης ερωτημάτων και την ανάπτυξη μιας προβληματικής.

Οι επιστήμες αναπτύσσονται διαρκώς. Τα πορίσματα και οι θεωρίες τους υπόκεινται σε συνεχή αμφισβήτηση, σε διαρκή κρίση.
Η διατύπωση ερωτημάτων και ζητημάτων που εξετάζονται κατά τη διάρκεια της έρευνας, αποτελεί φιλοσοφικό θέμα. Το αν ένας γιατρός θα συγκατανεύσει στην ευθανασία ενός ασθενούς είναι ένα φιλοσοφικό ζήτημα. Η αντιμετώπιση του ασθενούς ολιστικά, και όχι μόνο η συμπτωματολογία του είναι επίσης φιλοσοφικό ζήτημα.

Η μέθοδος.
Στην αρχή οποιασδήποτε ερευνητικής εργασίας, πρέπει να αποφασιστεί η μέθοδος που θα ακολουθηθεί. Και η μέθοδος που θα ακολουθηθεί είναι προιόν προβληματισμού. Είναι παράγωγο σκέψης και ερωτημάτων, που χρήζουν απάντησης. Και εδώ μιλάμε για φιλοσοφία.

Ακόμα και πίσω από την κατασκευή προιόντων υπάρχει φιλοσοφία. Πώς θα κάνω το τάδε προιόν να δουλέψει με τον αποδοτικότερο τρόπο. Πώς θα καλύψει τις ανάγκες του χρήστη. Ποιά θα είναι η αισθητική του. Πώς θα προωθηθεί στην αγορά. Όλα αυτά τα ερωτήματα είναι προιόντα φιλοσοφικού προβληματισμού. Τι εννοούμε άραγε όταν λέμε ότι αυτό το προιόν, δεν συμβαδίζει με τη φιλοσοφία της εταιρείας;

Αρχικά η φιλοσοφία τέθηκε από τον Πλάτωνα, ως απόκτηση γνώσεων, ως κτήσις επιστήμης. Φιλόσοφος είναι αυτός που αρέσκεται να βλέπει τη σοφία.
Για να τεθεί όμως το ερώτημα τι είναι φιλοσοφία, προυποτίθεται ότι ήδη βρίσκομαι μέσα στη φιλοσοφία, εφόσον η αντιμετώπιση του ερωτήματος συνιστά τη διένεργεια φιλοσοφικού λογισμού.

Αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψις. Τι συνιστά άραγε αυτό που λέμε επιστήμη. Η κλασικός ορισμός της επιστήμης είναι αυτός: 'Επιστήμη είναι ένα σύστημα, ένα όλον γενικών, τεκμηριωμένων αληθών προτάσεων πάνω σε μια θεματική περιοχή, το οποίο όλον είναι διατεταγμένο σύμφωνα με τις αρχές της κλασικής λογικής'. Ένας άλλος ορισμός, πιο σύγχρονος, λέει ότι επιστήμη είναι ένα σύνολο από προτάσεις και πάλι πάνω σε μια θεματική περιοχή, οι οποίες βρίσκοντα με το σύνολο σε σχέση θεμελιακή. Διαιρούνται σε βασικές και θεωρητικές προτάσεις. Από τις πρώτες αξιώνουμε να είναι επιστημονικά αληθείς και από τις δεύτερες να είναι δικαιολογημένες.

Τη φιλοσοφία ως αυθύπαρκτη οντότητα καθορίζει ο Καντ ως 'την επιστήμη των μεγίστων αξιωμάτων χρησιμοποίησης του νου μας'.

Έγραψα σε παραπάνω ποστ, ότι η φιλοσοφία οφείλει να χρησιμοποιεί τα πορίσματα της επιστήμης, ώστε να μπορεί μέσω αυτών να ερμηνεύει τον κόσμο. Η κατάλυση της ντετερμινιστικής θεωρίας, της αιτιοκρατίας και η ανάδειξη της θεωρίας των χαοτικών δυναμικών συστημάτων δεν επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο;

Δεν ισχυρίζομαι ότι έχω βρει τις απαντήσεις για όλα αυτά τα ερωτήματα, ούτε τον ακριβή συσχετισμό ανάμεσα στην επιστήμη και τη φιλοσοφία.

Αλλά το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος, είναι ότι δεν υφίσταται πραγματική έρευνα χωρίς φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Και ότι φιλοσοφία και επιστήμη σε ένα μεγάλο βαθμό συσχετίζονται και αλληλοκαλύπτονται.

Ο χρήστης greo έγραψε:

1.Παρατηρώ το θέμα από την αρχή,ο greo έδειξε πολύ μεγάλη υπομονή ,προκλήθηκε πρώτος και κατ'επανάληψη.Την υποστήριξη μου σε ότι έχει πει(άρα είμαι και εγώ ανόητος,ανιστόρητος,κλπ,κλπ)...αν και είμαι σίγουρος ότι δεν την έχει ανάγκη.

Οσον αφορα τις νεοτερες ανησυχιες του φορουμ (εφοσον οι μη εχοντες επιχειρηματα και ειρμο καταφεραν να στρεψουν την κουβεντα σε αλλα λογια να αγαπιομαστε)

Καταπληκτικό!!Να σαι πάντα καλά ρε συ greo, να μας διασκεδάζεις!!

ΥΓ. Η Γκέμμα είναι από τα ωραιότερα βιβλία που έχω διαβάσει, αν και διαφωνώ σε ορισμένα σημεία. Γενικώς ο Λιαντίνης ήταν κορυφαίος. Τα δοκιμία του περί Θανάτου, ήταν ορόσημα.
Για την ομάδα Ε θα μας διαφωτίσεις κάποια άλλη στιγμή.

Anamenontai stoixeia pou tha sygklonisoun to forum sxetika me istoriki ypostasi...

'Eδώ και 2.000 χρόνια η εκκλησία κερδοσκοπεί και κοροϊδεύει τον κόσμο'

Συμφωνώ. Αλλά είναι ιστορικό γεγονός η ύπαρξή του. Το αναφέρουν Ρωμαικά, Εβραικά και Ελληνικά κείμενα. Τώρα το θέμα είναι αν έλεγε αλήθεια ή ήταν απλός κάποιος τρελός...Διαλέγεις και παίρνεις.

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:

Αλλά το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος, είναι ότι δεν υφίσταται πραγματική έρευνα χωρίς φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Και ότι φιλοσοφία και επιστήμη σε ένα μεγάλο βαθμό συσχετίζονται και αλληλοκαλύπτονται.

Κοίταξε να δείς,το να θέλεις να τα αναγάγεις όλα σέ φιλοσοφία,ίσως να αποτελεί από μόνο του μία φιλοσοφική μέθοδο,η οποία δέν με καλύπτει στο ελάχιστο.
Δέν μπορούμε βρε αδερφέ τήν οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα πού χρησιμοποιεί λόγο καί λογική να τήν ονομάζουμε φιλοσοφία.

τέσπα,κατα τήν γνώμη μου ο διαχωρισμός επιστήμης καί φιλοσοφίας δώθηκε πρίν μερικά πόστς από τόν γκρέο.

Ο χρήστης skullone έγραψε:
τα οποία θα χρονολογούντο με την μη αποδεκτή από την εκκληcία όταν δεν τη συμφέρει, αλλά ασφαλή μέθοδο C14

Γνωρίζεις πως γίνεται η βαθμονόμηση των ραδιοχρονολογήσεων;

Δημιουργείται ένα διάγραμμα βαθμονόμησης. Υπάρχει η καμπύλη δενδροχρονολόγησης, η οποία δείχνει τα τη σχέση ανάμεσα στα ραδιενεργά έτη πριν από σήμερα και στα δείγματα δενδροχρονολόγησης που χρονολογούνται σε ημερολογιακά έτη (ημερολογιακά π.Χ/μ.Χ)
Η κεντρική γραμμή της καμπύλης ορίζει τον βασικό υπολογισμό της ηλικίας, ενώ οι άλλες δύο γραμμές δείχνουν το εύρος του πιθανού λάθους σε μια τυπική απόκλιση. Για να προσεγγίσει κανείς τη σωστή κλίμακα, σύμφωνα με τον C.Renfrew, βαθμονομημένης ηλικίας ενός δείγματος που χρονολογείται στο 2200 +-100, πρέπει να γίνουν μια σειρά από βήματα.

Είναι σημαντικό ότι το εύρος της βαθμονομημένης χρονολόγησης, βρίσκεται μεταξύ 405β.π.Χ και 5β.π.Χ, το οποίο είναι πολύ μεγάλο για να χρησιμεύσει στην αρχαιολογία, δίνοντας ακριβείς χρονολογήσεις.

Η βαθμονόμηση δεν είναι καθόλου εύκολη. Εκτός αυτού, μια σειρά λαθών, κατά τη δειγματοληψία καθώς και λαθη του αρχαιολόγου κατά την ανασκαφή [το συνηθέστερο λάθος είναι το να δίνεις ένα εύρημα για ραδιοχρονολόγηση χωρίς να γνωρίζεις το αρχαιολογικό του περιβάλλον], μπορεί να διευρύνουν την απόκλιση του χρονολογικού σφάλματος.

Όσο για τη Ναζαρέτ, πράγματι δεν αναφέρεται από τήν εβραική βίβλο, τα συγγράματα των ραβίνων και τον Ιώσηπο. Ενδέχεται να ήταν ένα πολύ μικρό και ασήμαντο χωριό, λίγα μίλια νοτιανατολικά της Σέπφωρης, που βρισκόταν στο εσωτερικό της Γαλιλαίας. Το ότι απορρίφθηκε το μήνυμα του Ιησού από τους πατριώτες του αναφέρεται στα Ευαγγέλια. Δεν γίνεται καμία προσπάθεια αποσιώπησης ή παραχάραξης. Είναι ένα σημείο, με αρνητική υπόσταση, στο πλαίσιο της διδασκαλίας του Ιησού και καταγράφεται.
Χωριά όπως οι Ναζαρέτ και η Καπερναούμ ήταν τόσο μικρά, που δεν είναι απροσδόκητη η μη αναφορά τους.

Ανατολικά όμως της θάλασσας της Γαλιλαίας και του ποταμού Ιορδάνη εντοπίζεται η Δεκάπολη. Ήταν οι δέκα πόλεις οι οποίες ιδρύθηκαν από Μακεδόνες και Έλληνες και ήταν πολιτικά ανεξάρτητες ['Decapolis, The Anchor Bible Dictionary]. Οι πόλεις της Δεκάπολης ήταν ουσιαστικά η αμυντική θωράκιση των ελληνιστικών βασιλείων εναντίον εχθρικών επιδρομών.
Ο Μάρκος αναφέρει τη Δεκάπολη, την οποία επισκέφτηκε ο Ιησούς κατά το κήρυγμα του [Μαρκ. 5.1-20]. Αναφέρει επίσης την Τύρο και Σιδώνα, όπως έχουμε ήδη πει, που ήταν δύο μεγάλες μη ιουδαικές πόλεις στη φοινικική όχθη, 'εις τα μεθόρια Τύρου και Σιδώνος' [Μαρκ.7.24].

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Αλλά το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος, είναι ότι δεν υφίσταται πραγματική έρευνα χωρίς φιλοσοφικούς προβληματισμούς. Και ότι φιλοσοφία και επιστήμη σε ένα μεγάλο βαθμό συσχετίζονται και αλληλοκαλύπτονται.

Κοίταξε να δείς,το να θέλεις να τα αναγάγεις όλα σέ φιλοσοφία,ίσως να αποτελεί από μόνο του μία φιλοσοφική μέθοδο,η οποία δέν με καλύπτει στο ελάχιστο.
Δέν μπορούμε βρε αδερφέ τήν οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα πού χρησιμοποιεί λόγο καί λογική να τήν ονομάζουμε φιλοσοφία.

Μα ο λόγος [ήτοι η λογική] είναι η απαρχή και η πεμπτουσία της φιλοσοφίας!
Και δεν ονομάζουμε οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, που περιέχει λόγο φιλοσοφία.
Εγώ τουλάχιστον είπα, ότι στην πορεία της επιστημονικής έρευνας, τίθενται ερωτήματα. Τα ερωτήματα δεν απαντώνται πάντα μέσω της πειραματικής διαδικασίας. Απαντώνται και μέσω της σκέψης και της ανάλυσης. Αυτό αποτελεί φιλοσοφία.

Εν πάση περιπτώσει, το αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά.

Ο χρήστης Pai Mei έγραψε:

Μα ο λόγος [ήτοι η λογική] είναι η απαρχή και η πεμπτουσία της φιλοσοφίας!
Και δεν ονομάζουμε οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, που περιέχει λόγο φιλοσοφία.
Εγώ τουλάχιστον είπα, ότι στην πορεία της επιστημονικής έρευνας, τίθενται ερωτήματα. Τα ερωτήματα δεν απαντώνται πάντα μέσω της πειραματικής διαδικασίας. Απαντώνται και μέσω της σκέψης και της ανάλυσης. Αυτό αποτελεί φιλοσοφία.

Εν πάση περιπτώσει, το αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά.

Τα ερωτήματα στήν επιστήμη,απαντώνται μόνο με τήν επιβεβαίωση.
Οταν η ποσοστιαία επιβεβαίωση μίας θεωρείας φτάσει να αγγίζει πολύ υψηλά νούμερα,τότε αρχίζει η θεωρεία να θεωρείται ώς συνεπής.
Αυτό είναι τό εργαλείο πού ξεχώρησε τήν επιστήμη από τήν φιλοσοφία.
Μέχρι να επιβεβαιωθούν (πειραματικά ή μαθηματικά) παραμένουν σαν θεωρείες.

Υπάρχει δηλαδή τεράστια απόσταση στήν μεθοδολογία που χρησιμοποιούν αυτές οι δύο,για να προσεγγίσουν τήν αλήθεια,καί τα αποτελέσματα είναι ορατά από όλους (εκτός τών φιλοσόφων)

Κάτι για να το τελειώνουμε:
Η σύγχρονη φυσική,είναι μία προσπάθεια να περιγραφεί ο κόσμος γύρω μας,χωρίς τούς περιορισμούς τού ανθρώπινου αντιληπτικού πεδίου,το οποίο αποδεικνύεται πολύ ρηχό.
Οι περισσότερες φυσικές θεωρείες,βασίζονται (καί λύνονται) μέ μαθηματικά εργαλεία που τίς καθιστούν δυσνόητες.
Δέν θα το χωρέσει ποτέ ο ανθρώπινος εγκέφαλος (δέν θα μπορέσει να γεννήσει μία νοητική εικόνα) ενός 11-διάστατου χώρου (π.χ.),έτσι ώστε να μπορέσει να εργαστεί πάνω σε αυτό για να ερευνήσει αυτήν τήν θεωρεία.
Ο εγκέφαλος μας,έχει πεπερασμένα όρια.
Η νέες φυσικές θεωρείες δέν μπορούν να στηριχτούν πάνω του,οπότε καταφεύγουν σε πολύπλοκα μαθηματικά εργαλεία,για να ανακαλύψουν τήν αληθινή φύση καί όχι τα ψευδή είδωλα που μας αναγκάζει να αντιλαμβανόμαστε ο εγκέφαλός μας.

Μή νομίζετε ότι οι ίδιοι οι κορυφαίοι φυσικοί έχουν τήν δυνατότητα να φανταστούν έναν 11-διάστατο χώρο ή τήν καμπύλωση του χωροχρόνου.Μπορούν όμως να τόν περιγράφουν με εξαιρετική ακρίβεια χρησιμοποιώντας αυτά τα εργαλεία.

Δέν είναι θέμα αντίληψης του καθενός μας ο διαχωρισμός επιστήμης καί φιλοσοφίας,υπάρχει διαχωριστικός ορίζοντας

δέν ξέρω πόσο κατανοητός έγινα.

καί είμαστε όφ-τόπικ εδώ καί καιρό.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Δέν είναι θέμα αντίληψης του καθενός μας ο διαχωρισμός επιστήμης καί φιλοσοφίας,υπάρχει διαχωριστικός ορίζοντας

Eίναι θέμα αντίληψης. Το αν υπάρχουν περιοχές [και ποιες είναι αυτές], που αυτές οι έννοιες συγκλίνουν, είναι αντίκειμενο της ανθρώπινης διανόησης.
Ας πούμε, οι Fichte και Husserl ισχυρίζονται ότι η ίδια η φιλοσοφία [ως γνωστικό αντικείμενο και όχι ως προβληματισμός ή μεθοδολογία μιας επιστήμης] είναι μια αυστηρή ακριβολογημένη επιστήμη, ενώ οι Νietzsche και Simmel διατείνονται ότι αυτές οι δύο έννοιες διαχωρίζονται.
Ο Jasper διατυπώνει την άποψη ότι η φιλοσοφία μπορεί να ονομαστεί επιστήμη, στο βαθμό που προυποθέτει τις επιστήμες και ότι δεν μπορεί να νοηθεί φιλοσοφία έξω από τις επιστήμες, ενώ ο Αyer λέει κάτι σχετικά αυτονόητο, ότι η φιλοσοφία δεν είναι επιστήμη, με την έννοια των θετικών επιστημών [προφανώς, διότι δεν βασίζεται στο πείραμα].
Παρατηρείς πόσο διαφορετικές αντιλήψεις υπάρχουν μεταξύ ανθρώπων, που έχουν προβληματιστεί γύρω από το ζήτημα.
Και όλα αυτά, αφορούν την αντιπαράθεση μεταξύ φιλοσοφίας και επιστήμης ως αυτόνομων τομέων της σκέψης.

Όταν μιλάω για φιλοσοφία μέσα στην ίδια την επιστήμη, εννοώ ότι π.χ. ορισμένοι τομείς του λογισμού όπως είναι οι ενικές ή και οι καθολικές αποφάνσεις, έχουν ευρεία χρήση στις επιστήμες.
Ο παραγωγικός συλλογισμός, αντικείμενο της λογικής έχει θεμελιώδη ρόλο στις επιστήμες.

Φυσικά, προκειμένου να προσπαθήσουμε να φτάσουμε σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, οφείλουμε πριν από όλα, όπως προείπα, να καθορίσουμε τις έννοιες, και έπειτα να διαχωρίσουμε τις επιστήμες. Τα επιστημολογικά κριτήρια διαφέρουν από επιστήμη σε επιστήμη.