Ο χρήστης zambia έγραψε:
οι περισσοτεροι ψυχολόγοι έχουν το ρόλο του συμβούλου και όχι του ιατρου...

Λογικο,αφου τον ρολο του ιατρου εχουν οι ψυχιατροι.
Οι ψυχολογοι ομως ουτε τον ρολο του συμβούλου έχουν, απλως παιρνουν ενα υπερογκο ποσο για να κανουν κλισαρισμενες ερωτησεις,αποφευγοντας να δωσουν οποιαδήποτε κατευθυνση.

Δεν ισχύουν αυτά για επαγγελματίες ψυχολόγους, ίσως ισχύουν για κάποιους που απλώς κάθονται σε μια καρέκλα δημοσίου νοσοκομείου και περιμένουν να πέσει ο μισθός.
Οι 'στυλιζαρισμένες' ερωτήσεις είναι χρήση μεθόδου, όχι δείγμα βαρεμάρας ή ανικανότητας. Γίνονται για να διαπιστώσει όσο γίνεται καλύτερα ο ψυχολόγος αν μπροστά του έχει κάποιο επικίνδυνο άτομο για τους άλλους ή τον εαυτό του και να μπει με το μαλακό στο ψητό. Δεν έχουν τόση σημασία οι ερωτήσεις, όσο η εκτίμηση των απαντήσεων.

Όσον αφορά τους ψυχιάτρους, έχω κακή γνώμη. Ακόμα και διαταραχές που μπορεί να τις αντιμετωπίσει ένας ψυχολόγος εκείνοι τις αντιμετωπίζουν με χαπάκωμα, το οποίο δημιουργεί εξάρτηση στον ασθενή.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Δεν ισχύουν αυτά για επαγγελματίες ψυχολόγους, ίσως ισχύουν για κάποιους που απλώς κάθονται σε μια καρέκλα δημοσίου νοσοκομείου και περιμένουν να πέσει ο μισθός.
Οι 'στυλιζαρισμένες' ερωτήσεις είναι χρήση μεθόδου, όχι δείγμα βαρεμάρας ή ανικανότητας. Γίνονται για να διαπιστώσει όσο γίνεται καλύτερα ο ψυχολόγος αν μπροστά του έχει κάποιο επικίνδυνο άτομο για τους άλλους ή τον εαυτό του και να μπει με το μαλακό στο ψητό. Δεν έχουν τόση σημασία οι ερωτήσεις, όσο η εκτίμηση των απαντήσεων.

Όσον αφορά τους ψυχιάτρους, έχω κακή γνώμη. Ακόμα και διαταραχές που μπορεί να τις αντιμετωπίσει ένας ψυχολόγος εκείνοι τις αντιμετωπίζουν με χαπάκωμα, το οποίο δημιουργεί εξάρτηση στον ασθενή.

Εχεις απολυτο δικιο!!! Και επειδη μπαινετε σέ χωραφια που τα ξερω καλα (ετσι θέλω να ελπιζω δηλ) υπάρχουν πολλοι και καλοι ψυχολόγοι που πιστεψτε με κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να χρειαζεσαι 'Ψυχοδάνειο' για τη συμβουλή τους

Η ψυχανάλυση δεν ειναι μια διαδικασια θεραπειας ετσι απλα....Η συγχρονη ψυχολογια δεν σε ξαπλωνει απλα στον καναπε και σου λεει 'μιλα'... Υπαρχουν μεθόδοι τις οποιες ακολουθει ο ψυχολογος αναλογα με τη σχολη του και τις σπουδες του με τις οποιες προσεγγιζει τη κατασταση και ψαχνει το προβλημα και τις ριζες του

Πολλες φορες ενας θεραπευτης μπορει να χρησιμοποιησει περισσοτερες των μια μεθόδων (ειδικα αν το προβλημα ειναι περιπλοκο ή αν θέλει να ελεγξει για τυχον εμμονες ψυχωσεις κλπ), και ετσι αντιμετωπίζει τον 'ασθενη' πιο σφαιρικα

Ο χρήστης silencer51 έγραψε:
Ίσως φαίνεται περίεργο σε πολλούς το οτι βγαίνω και το λέω αυτό στο ιντερνετ, παρ' όλα αυτά διαφωνώ οτι ειναι θέμα 'ταμπού' - οι ασθένειες του μυαλού (π.χ. κατάθλιψη) δεν διαφέρουν σε τίποτα απο τις σωματικές ασθένειες, αντίθετα μπορεί να έχουν πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις. Γιατί να αντιμετωπίζονται διαφορετικά, ως κάτι ντροπιαστικό ή 'ταμπού';

Δυστυχως θα διαφωνησω εν μερει.

Το να εχει καποιος ψυχολογικα προβληματα σημαινει αποκλειστικα οτι επηρεαστηκε απο εξωτερικα ερεθισματα ενω δε θα επρεπε. Επειδη ο ιδιος ειναι λαθος σαν ατομο-χαρακτηρας. Δηλ. ειναι υπερβολικα ευαισθητος, 'μαμακας' ή και αντικοινωνικος, αντιδραστικος κτλ. Επιπλεον δεν μπορει να ανταπεξελθει και να αντιμετωπισει -εστω και δυσκολες- καταστασεις της ζωης μονος του, που παλι δειχνει αδυναμια χαρακτηρα. Τα παραπανω ειναι κατα καποιο τροπο ντροπη και σε βαρος του. Στις σωματικες ασθενειες συχνα παιζουν ρολο γονιδια και τυχη. Επιπλεον οι επιπτωσεις σε αυτον και στους γυρω του ειναι πιο εμφανεις και εντονες απο τις σωματικες ασθενειες. Λανθασμενα θεωρουνταν τα ατομα αυτα 'προβληματικα' τοσα χρονια? Δε θα το ελεγα... Απλα απο τοτε που -περα απο παθολογικες και επικινδυνες καταστασεις οπως σχιζοφρενεια- στενοχωριες, αποκλισεις κτλ ονομαστηκαν 'ασθενειες' και 'εφευρεθηκαν' τα συγκεκριμενα επαγγελματα, θεωριες, φαρμακα και τεχνικες, πολλοι εχουν πλουτισει χωρις να προσφερουν αναλογα. Μεσα απο τον πονο, την αδυναμια και την αφελεια μερικων...

Οσο για το οτι δουλευει για πολλους απο δαυτους... Τι να πω, θεωρω αλλοκοτο και το να δεχεται ο αλλος να κουβεντιαζει σε τετοια βαση με ψυχολογο και να σκεφτεται οτι μπορει και καλα με καποιο τροπο να 'θεραπευτει'... Επιπλεον ο υπνωτισμος για πολλους δουλευει αλλα δεν ειναι ακριβως επιστημη...

Πεστε αν θελετε οτι εχω ταμπου ή δε δεχομαι την 'ιατρικη'... Απλα γνωμη μου ειναι χωρις να θελω να προσβαλλω. Προς το παρον αυτο πιστευω, μπορει να κανω λαθος και να αλλαξω γνωμη στο μελλον...

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Όσον αφορά τους ψυχιάτρους, έχω κακή γνώμη. Ακόμα και διαταραχές που μπορεί να τις αντιμετωπίσει ένας ψυχολόγος εκείνοι τις αντιμετωπίζουν με χαπάκωμα, το οποίο δημιουργεί εξάρτηση στον ασθενή.

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με αυτό. Οι περισσότεροι σοβαροί ψυχίατροι δίνουν φάρμακα μόνο οταν κρίνουν οτι χρειάζεται πραγματικά.

Οταν πήγα στον γιατρό μου, αυτός μου είπε πως υπάρχουν 3 μέθοδοι θεραπείας:

1)Ψυχανάλυση 3-5 φορές την εβδομάδα (το κλασσικό, ξαπλωμένος στον καναπέ και μιλάς σε στυλ stream of thought στον ψυχαναλυτή σου)

2)Ψυχοθεραπεία 1 φορά τη βδομάδα χωρίς φάρμακα

3)Ψυχοθεραπεία 1 φορά τη βδομάδα με φάρμακα.

Αφού μου εξήγησε τι περιλαμβάνει η κάθε μέθοδος, μου πρότεινε να διαλέξω μια.

Η αλήθεια ειναι οτι επι 4 περίπου χρόνια ζούσα με το βάσανο που λέγεται OCD. Ολοι οι άνθρωποι έχουν εμμονές κ.λ.π. αλλα οταν αυτές αρχίζουν να εμποδίζουν τη καθημερινότητα και γενικώς τον τρόπο ζωής, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δυστυχώς μου πήρε πολύ χρονο να το καταλάβω...

Σκεφτείτε π.χ. πως ειναι να κάνεις 2-3 μπάνια την ημέρα 45 λεπτών το καθένα και πάλι να νιώθεις βρώμικος, ή να πηγαίνεις στην τουαλλέτα και μετά να πλένεις τα χέρια σου κάνα τέταρτο. Να σιχένεσαι τις χειραψίες, τα πόμολα (τα οποία ανοίγεις με χαρτομάντηλο) κ.λ.π. Να ξοδεύεις ΩΡΕΣ καθε μέρα σε ηλίθιες 'τελετουργίες' όπως το δίπλωμα των ρούχων, ο έλεγχός τους για 5-6 φορές, η τοποθέτηση αντικειμένων στη 'σωστή' τους θέση (π.χ. παπούτσια), έλεγχος κλειδαριών, κ.λ.π. . Καθαρισμός με οινόπνευμα αντικειμένων όπως κλειδιά αυτοκινήτου, κινητά (ποσα εχω χαλάσει έτσι...) κ.λ.π. Και παρ' όλα αυτά να εχεις ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ του οτι αυτό που κάνεις ειναι εντελώς ΠΑΡΑΛΟΓΟ. Απλα αν δεν το κανεις κατακλύζεσαι απο απίστευτο, απερίγραπτο άγχος.

Μια μέρα ξύπνησα και είπα, 'Ως εδώ'. Έψαξα, ρώτησα και πήγα σε γιατρό.
Τότε ειχα χτυπήσει πάτο σε όλους τους ψυχολογικούς τομείς. Επίσης είχα τρομερές αυπνίες - μάλιστα φοβόμουν να οδηγώ μιας και ενιωθα όλη μέρα κουρασμένος. Ξεκίνησα θεραπεία παράλληλα με χορήγηση ελαφρών αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών, και τώρα ειμαι εδώ, για να σας πω το εξής:

Εχω κάνει στροφή 180 μοιρών προς το καλύτερο. Ειμαι κοινωνικός, ξυπνάω με χαρά το πρωί, δεν έχω εμμονές πια, ξανάρχισα να ασχολούμαι με τη σχολή, γενικώς όλα ειναι 1000% καλύτερα!

Όσοι νιώθετε οτι έχετε κάποιο τέτοιο πρόβλημα, μην το αφήνετε. Ψάξτε το, μπορεί να σας αλλάξει η ζωή...

Υ.Γ. @ pininfarina: Σεβαστή η άποψή σου φίλε μου. Παρ όλα αυτά, μην ξεχνάς πως ασθένειες όπως καταθλιψη κ.λ.π. οφείλονται σε διαταραγμένη χημεία του εγκεφάλου, π.χ. έλλειψη σεροτονίνης... Και πίστεψέ με, ειμαι χειροπιαστή απόδειξη πως ναι, κάτι κάνει η ψυχοθεραπεία...

Υ.Γ.2@ kyan: Μην μπλέξουμε τον Νίτσε σ' αυτή τη κουβέντα καλύτερα... Δεν θα χουμε τελειωμό...

εγω εχω να πω μονο ενα μεγαλο μπραβο στον silencer για την ολη σταση του στο θεμα

Και απο μένα ενα μεγάλο μεγαλο μπραβο και ενα ευχαριστω που μοιραστηκες ολη την ιστορια σου μαζι μας και που μπορεσες να αντιληφθείς το προβλημα και να θελησεις να βρεις τη λυση του και να το παλεψεις!!!!!!

Κι εγώ σας ευχαριστώ όλους παιδιά για την αντιμετώπισή σας!

Όποιος παντως έχει απορίες επι του θέματος, μη διστάσει να μου στείλει π.μ...

Πιθανολογω απο εσας που λετε μπραβο και μπραβο αν ειχατε μπροστα σας ατομο με τετοιες διαταραχες στην εξω ζωη (εννοειται no offence φιλε silencer) το 60% θα του αρχιζατε το δουλεμα και το 80% θα το αποφευγατε για παρεα γκομενο κτλ.

Φίλε pininfarina, πιστεύω πως γίνεσαι άδικος. Ο λόγος για τον οποίο είπα αυτά που είπα εδω μέσα ειναι γιατι νιώθω οτι ξέρω πραγματικά τους περισσότερους εδω στο 4ΤF.

Πίστεψέ με πάντως φίλε μου, εκτός απο λίγους κολλητούς στους οποίους ειχα εξηγήσει πλήρως τι μου συμβαίνει, οι υπόλοιποι γνωστοί και φίλοι δεν καταλαβαιναν οτι μου συνέβαινε κατι, όχι ιδιαίτερο τουλάχιστον. Και γι' αυτό κατέβαλα υπεράνθρωπες προσπάθειες.

Επίσης να πω πως μέσα απο αυτή τη διαδικασία κατάλαβα ποιοι ειναι οι πραγματικοί μου φίλοι και ποιοι οι 'κάλπικοι', που έλεγε κι ο Χόλντεν...

Ο χρήστης silencer51 έγραψε:

Όσον αφορά τους ψυχιάτρους, έχω κακή γνώμη. Ακόμα και διαταραχές που μπορεί να τις αντιμετωπίσει ένας ψυχολόγος εκείνοι τις αντιμετωπίζουν με χαπάκωμα, το οποίο δημιουργεί εξάρτηση στον ασθενή.

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με αυτό. Οι περισσότεροι σοβαροί ψυχίατροι δίνουν φάρμακα μόνο οταν κρίνουν οτι χρειάζεται πραγματικά.

Οταν πήγα στον γιατρό μου, αυτός μου είπε πως υπάρχουν 3 μέθοδοι θεραπείας:

1)Ψυχανάλυση 3-5 φορές την εβδομάδα (το κλασσικό, ξαπλωμένος στον καναπέ και μιλάς σε στυλ stream of thought στον ψυχαναλυτή σου)

2)Ψυχοθεραπεία 1 φορά τη βδομάδα χωρίς φάρμακα

3)Ψυχοθεραπεία 1 φορά τη βδομάδα με φάρμακα.

Αφού μου εξήγησε τι περιλαμβάνει η κάθε μέθοδος, μου πρότεινε να διαλέξω μια.

Η αλήθεια ειναι οτι επι 4 περίπου χρόνια ζούσα με το βάσανο που λέγεται OCD. Ολοι οι άνθρωποι έχουν εμμονές κ.λ.π. αλλα οταν αυτές αρχίζουν να εμποδίζουν τη καθημερινότητα και γενικώς τον τρόπο ζωής, τότε υπάρχει πρόβλημα. Δυστυχώς μου πήρε πολύ χρονο να το καταλάβω...

Σκεφτείτε π.χ. πως ειναι να κάνεις 2-3 μπάνια την ημέρα 45 λεπτών το καθένα και πάλι να νιώθεις βρώμικος, ή να πηγαίνεις στην τουαλλέτα και μετά να πλένεις τα χέρια σου κάνα τέταρτο. Να σιχένεσαι τις χειραψίες, τα πόμολα (τα οποία ανοίγεις με χαρτομάντηλο) κ.λ.π. Να ξοδεύεις ΩΡΕΣ καθε μέρα σε ηλίθιες 'τελετουργίες' όπως το δίπλωμα των ρούχων, ο έλεγχός τους για 5-6 φορές, η τοποθέτηση αντικειμένων στη 'σωστή' τους θέση (π.χ. παπούτσια), έλεγχος κλειδαριών, κ.λ.π. . Καθαρισμός με οινόπνευμα αντικειμένων όπως κλειδιά αυτοκινήτου, κινητά (ποσα εχω χαλάσει έτσι...) κ.λ.π. Και παρ' όλα αυτά να εχεις ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ του οτι αυτό που κάνεις ειναι εντελώς ΠΑΡΑΛΟΓΟ. Απλα αν δεν το κανεις κατακλύζεσαι απο απίστευτο, απερίγραπτο άγχος.

Μια μέρα ξύπνησα και είπα, 'Ως εδώ'. Έψαξα, ρώτησα και πήγα σε γιατρό.
Τότε ειχα χτυπήσει πάτο σε όλους τους ψυχολογικούς τομείς. Επίσης είχα τρομερές αυπνίες - μάλιστα φοβόμουν να οδηγώ μιας και ενιωθα όλη μέρα κουρασμένος. Ξεκίνησα θεραπεία παράλληλα με χορήγηση ελαφρών αντικαταθλιπτικών και ηρεμιστικών, και τώρα ειμαι εδώ, για να σας πω το εξής:

Εχω κάνει στροφή 180 μοιρών προς το καλύτερο. Ειμαι κοινωνικός, ξυπνάω με χαρά το πρωί, δεν έχω εμμονές πια, ξανάρχισα να ασχολούμαι με τη σχολή, γενικώς όλα ειναι 1000% καλύτερα!

Όσοι νιώθετε οτι έχετε κάποιο τέτοιο πρόβλημα, μην το αφήνετε. Ψάξτε το, μπορεί να σας αλλάξει η ζωή...

Υ.Γ. @ pininfarina: Σεβαστή η άποψή σου φίλε μου. Παρ όλα αυτά, μην ξεχνάς πως ασθένειες όπως καταθλιψη κ.λ.π. οφείλονται σε διαταραγμένη χημεία του εγκεφάλου, π.χ. έλλειψη σεροτονίνης... Και πίστεψέ με, ειμαι χειροπιαστή απόδειξη πως ναι, κάτι κάνει η ψυχοθεραπεία...

Υ.Γ.2@ kyan: Μην μπλέξουμε τον Νίτσε σ' αυτή τη κουβέντα καλύτερα... Δεν θα χουμε τελειωμό...

Respect!

Όσον αφορά τους ψυχίατρους και τους ψυχολόγους, νομίζω πως ένας ψυχίατρος μπορεί να βοηθήσει περισσότερο γιατί έχει τη δυνατότητα εκτός από την ψυχοθεραπευτική προσέγγιση να δώσει και φάρμακα.

Τα φάρμακα, σε ορισμένες περιπτώσεις κάνουν 'θαύματα'. Σε πολλές περιπτώσεις είναι αδύνατο να αποφευχθούν. Τα κακώς εννούμενα περι 'χαπακώματος' και εξάρτησης πηγάζουν από κατάχρηση των φαρμάκων είτε από την πλευρά του ασθενή είτε από του γιατρού (σπάνιο φαινόμενο, θέλω να πιστεύω...).

Ο χρήστης Bruce έγραψε:
επειδη καπου αναφερθηκε η λεξη 'φυσιολογικο'...

στο πρωτο ετος στο πανεπιστημιο η γενετικου μας μάς εκανε την εξης συζητηση:

1ον: η επιστημονικη κοινοτητα πλεον θεωρει οτι η φυση τεινει παντα στην τελειοποιηση. και αυτο το επιτυγχανει μαθαινοντας απο τα λαθη της, διορθωνοντας τα και εξαλυφοντας οσα δε φερουν το επιθυμητο αποτελεσμα. δεν ειναι λιγοι οι επιστημονες που ισχυριζονται οτι απο ενα τυχαιο γεγονος-απο 'λαθος'-ο ανθρωπος εχει τοσο τεραστια διαφορα απο το υπολοιπο ζωικο βασιλειο. απλα αυτο το 'λαθος' εφερε αποτελεσματα που μονο αποτυχημενα δεν ηταν (σσ για να θεωρειται επιτυχημενο κατι στο ζωικο βασιλειο πρεπει να πληροι μια μοναχα προϋποθεση: να επιβιωνει). στο υπολοιπο ζωικο βασιλειο η πρωτη και κυριοτερη προϋποθεση για να μην αφανιστει ενα ειδος ηταν τα δοντια. τα παραδειγματα ειναι παμπολα και δεν ειναι της στιγμης. ολο αυτο μας φερνει στο δευτερο σκελος της συζητησης

2ον: τι σημαινει 'φυσιολογικο'. καταρχας αυτο ειναι ορισμος που εχει δωσει ο ανθρωπος. ειναι τελειως αυθαιρετο. απλα αυτο που επαναλαμβανεται περισσοτερες φορες σε εμας φαινεται φυσιολογικο. και μας ειπε το εξης παραδειγμα: καποτε σε ενα δασος (δε θυμαμαι που...) ειχε βρεθει ενα ειδος μυγας χωρις φτερα. και ειχε θορυβηθει πολυ η επιστημονικη κοινοτητα. το θεωρησαν λαθος της φυσης. πως ειναι δυνατον να επιζησει μια μυγα χωρις φτερα?? απο χιλιες πλευρες κινδυνευει... ελα ομως που σε εκεινο το μερος 11 στους 12 μηνες επικρατουν πολυ δυνατοι ανεμοι και τελικα οι μυγες χωρις φτερα ειναι αυτες που επιζουν ενω οι 'φυσιολογικες' πεθαινουν.

η καθηγητρια ηθελε να μας αποδειξει τουτο εν ολιγις: στην τωρινη κατασταση που βρισκεται ο κοσμος μας, ενας αυτιστικος ειναι εμφανως σε μειονεκτικη θεση. αυτη ομως η μειονεκτικη του θεση σε μια αλλη, διαφορετικη κατασταση θα ειναι πλεονεκτημα για αυτον ενω ο τωρινος 'φυσιολογικος' ανθρωπος να ηταν ο αυτιστικος.

Αυτό πού παρέλειψε να σάς πεί,είναι τό εξής:
Τά νέα είδη πού εμφανίζονται (σέ τεράστιες χρονικές περιόδους αυτό) καί τα οποία θα είναι γεννετικά εξοπλισμένα καλύτερα έτσι ώστε να μπορέσουν να εκτοπίσουν (πιθανά) ένα παλιώτερο είδος,εμφανίζονται στήν αρχή σαν γεννετικά μεταλλαγμένα άτομα.*
Η εξέλιξη τών ειδών,δέν έχει σταματήσει σήμερα.Τά είδη θα συνεχίσουν να εξελίσονται (νά μεταλλάσονται δηλαδή) επ'άπειρον.
Σωστό μέχρι εδώ;

Η ερώτησή μου τώρα:
Αν τό ανθρώπινο είδος εξελιχθεί στό μέλλον,καί υπάρξουν άτομα μεταλλαγμένα καί (πιθανά) ανώτερα από εμάς,πώς θα τούς συμπεριφερθούμε σάν είδος;
Θά τούς αφήσουμε άραγε να αναπτυχθούν καί να μάς εκτοπίσουν,ή θα τα χαρακτηρίσουμε 'προβληματικά' καί 'διαφορετικά' καί θα τα κλείσουμε μέσα σέ ιδρύματα;

*τυχαίες φυσικές μεταλλάξεις τού γεννετικού κώδικα,δίνουν νέα είδη.Αυτά τα νέα είδη,ή αποδεικνύονται ικανα καί επιβιώνουν,ή αποδεικνύονται ανίκανα καί αφανίζονται.Αυτή είναι η ιστορία τής εξέλιξης τών ειδών,καί έχει επαναληφθεί αναρίθμητες φορές μέχρι σήμερα γιά να έχουμε τήν ποικιλία τών μορφών ζωής πού παρατηρούμε,καί πού ξεκινήσανε από έναν κοινό πρόγονο.

Ο χρήστης Bruce έγραψε:

αυτην τη στιγμη ο μεσος ανθρωπος χρησιμοποιει στην καλυτερη περιπτωση το 4% του εγκεφαλου του (μιλαω παντα συμφωνα με επιστημονικες μελετες κι οχι με δικους μου μπακαλιστικους υπολογισμους). ολα οσα βλεπουμε και μας φαινονται 'υπερφυσικα', 'εξωπραγματικα', 'αιρετικα' σε αλλους ανθρωπους ειναι επειδη κατα καποιο τροπο καταφεραν και ανεπτυξαν ενα ξεχασμενο μερος του κοινου εγκεφαλου μας (αιωρηση, αυτοματη αναφλεξη, διορατικοτητα και δε συμμαζευεται). και ολα αυτα μετα απο εκατονταδες χιλιαδες χρονια εξελιξης. να παρακαλουμε να συνεχιστει με αυτους τους ρυθμους γιατι αλλιως πραγματικα χανομεθα...

πως ειναι δυνατον τα τελευταια 100 χρονια να εγιναν τεραστια βηματα στην τεχνολογια, ενω ο ανθρωπινος νους παρεμεινε τοσο στασιμος? για να μην πω οτι οπισθοδρομησε κιολας....

καποτε ειχε πει ενας μεγαλος φυσικος: η πραγματικοτητα ειναι πολυ πιο περιπλοκη και απο την πιο προχωρημενη φαντασια...

ΥΓ εχετε ακουσει για ανθρωπους να περνουν μεσα απο τοιχους? οι επιστημονες δεν μπορουν να δωσουν μια χειροπιαστη απαντηση στο γιατι δεν μπορουμε να περασουμε μεσα απο μια πορτα ή εναν τοιχο. τα κενα αναμεσα στα ηλεκτρονια και τους πυρηνες ειναι τεραστια (αναλογικα παντα) και οι δυναμεις που συμμετεχουν θεωρητικα δεν ειναι σε θεση να εμποδισουν το φαινομενο...

Νά με συγχωρείς ρε Μπρούς,αλλά άν καταφέρεις να μού βρείς έστω καί μία επιστημονική μελέτη η οποία θα λέει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τό 4% τού εγκεφάλου του τότε να μού τή δείξεις να τή διαβάσω.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί στό σύνολο τών ικανοτήτων του λέει η επιστήμη.Δέν υπάρχει κανένας λόγος να εξελιχθεί ένα όργανο σέ οποιονδήποτε οργανισμό,καί να αποδίδει τό 4,ή τό 14 ή τό 94% τών δυνατοτήτων του.
Γιά 'φαινόμενα' τού τύπου 'αιώρηση','αυτόματη ανάφλεξη' κ.λ.π.,δέν υπάρχει ούτε μία τεκμηριωμένη μελέτη πού να τά υποστηρίζει.Η 'αυτόματη ανάφλεξη' μάλιστα,έχει εξηγηθεί,καί δέν έχει τίποτα το μυστιριώδες μέσα τής.

Τα κενά ανάμεσα στά σωματίδια είναι πραγματικά τεράστια αναλογικά μέ τό μέγεθος τών ιδίων τών σωματιδίων.Τα σωματίδια αυτά όμως,δημιουργούν δομές,πού συγκρατούνται μέσω δυνάμεων.Πώς είναι δυνατόν να εκμεταλευτείς τόν 'κενό' αυτόν χώρο χωρίς να 'σπάσεις'¨τούς δεσμούς του;

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

αυτην τη στιγμη ο μεσος ανθρωπος χρησιμοποιει στην καλυτερη περιπτωση το 4% του εγκεφαλου του (μιλαω παντα συμφωνα με επιστημονικες μελετες κι οχι με δικους μου μπακαλιστικους υπολογισμους). ολα οσα βλεπουμε και μας φαινονται 'υπερφυσικα', 'εξωπραγματικα', 'αιρετικα' σε αλλους ανθρωπους ειναι επειδη κατα καποιο τροπο καταφεραν και ανεπτυξαν ενα ξεχασμενο μερος του κοινου εγκεφαλου μας (αιωρηση, αυτοματη αναφλεξη, διορατικοτητα και δε συμμαζευεται). και ολα αυτα μετα απο εκατονταδες χιλιαδες χρονια εξελιξης. να παρακαλουμε να συνεχιστει με αυτους τους ρυθμους γιατι αλλιως πραγματικα χανομεθα...

πως ειναι δυνατον τα τελευταια 100 χρονια να εγιναν τεραστια βηματα στην τεχνολογια, ενω ο ανθρωπινος νους παρεμεινε τοσο στασιμος? για να μην πω οτι οπισθοδρομησε κιολας....

καποτε ειχε πει ενας μεγαλος φυσικος: η πραγματικοτητα ειναι πολυ πιο περιπλοκη και απο την πιο προχωρημενη φαντασια...

ΥΓ εχετε ακουσει για ανθρωπους να περνουν μεσα απο τοιχους? οι επιστημονες δεν μπορουν να δωσουν μια χειροπιαστη απαντηση στο γιατι δεν μπορουμε να περασουμε μεσα απο μια πορτα ή εναν τοιχο. τα κενα αναμεσα στα ηλεκτρονια και τους πυρηνες ειναι τεραστια (αναλογικα παντα) και οι δυναμεις που συμμετεχουν θεωρητικα δεν ειναι σε θεση να εμποδισουν το φαινομενο...

Νά με συγχωρείς ρε Μπρούς,αλλά άν καταφέρεις να μού βρείς έστω καί μία επιστημονική μελέτη η οποία θα λέει ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τό 4% τού εγκεφάλου του τότε να μού τή δείξεις να τή διαβάσω.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί στό σύνολο τών ικανοτήτων του λέει η επιστήμη.Δέν υπάρχει κανένας λόγος να εξελιχθεί ένα όργανο σέ οποιονδήποτε οργανισμό,καί να αποδίδει τό 4,ή τό 14 ή τό 94% τών δυνατοτήτων του.
Γιά 'φαινόμενα' τού τύπου 'αιώρηση','αυτόματη ανάφλεξη' κ.λ.π.,δέν υπάρχει ούτε μία τεκμηριωμένη μελέτη πού να τά υποστηρίζει.Η 'αυτόματη ανάφλεξη' μάλιστα,έχει εξηγηθεί,καί δέν έχει τίποτα το μυστιριώδες μέσα τής.

Τα κενά ανάμεσα στά σωματίδια είναι πραγματικά τεράστια αναλογικά μέ τό μέγεθος τών ιδίων τών σωματιδίων.Τα σωματίδια αυτά όμως,δημιουργούν δομές,πού συγκρατούνται μέσω δυνάμεων.Πώς είναι δυνατόν να εκμεταλευτείς τόν 'κενό' αυτόν χώρο χωρίς να 'σπάσεις'¨τούς δεσμούς του;

Για το ακριβές ποσοστό δεν έχω ιδέα, ούτε και ξέρω αν είναι εφικτό να υπολογιστεί. Πάντως έχει βρεθεί ότι υπάρχουν περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου που 'δεν κάνουν τίποτα' και υπολογίζεται ότι θα ενεργοποιηθούν αργότερα...

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Για το ακριβές ποσοστό δεν έχω ιδέα, ούτε και ξέρω αν είναι εφικτό να υπολογιστεί. Πάντως έχει βρεθεί ότι υπάρχουν περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου που 'δεν κάνουν τίποτα' και υπολογίζεται ότι θα ενεργοποιηθούν αργότερα...

Λέμε τώρα.Τό ακριβές ποσοστό χρήσης τού εγκεφάλου,δέν νομίζω να μπορεί να υπολογιστεί μέ πράξεις,μιάς καί αυτό θα απαιτούσε μία ποσότητα τήν οποία θα χαρακτηρίζαμε (σάν σύστημα αναφοράς) 100%
Τό 'επί τοίς εκατό' τής χρήσης τού εγκεφάλου,εφευρέθηκε από ψευδοεπιστήμονες καί από κανέναν άλλον.

Πάμ παρακάτ!!!

Ποιοί είναι αυτοί πού 'υπολογίζουν' ότι κάποιες περιοχές τού ανθρώπινου εγκεφάλου θα ενεργοποιηθούν....αργότερα;
Πώς τό προέβλεψαν αυτό;
Τί εξήγηση έδωσαν στό ερώτημα:
'γιά ποιό λόγο αναπτύχθηκε μία περιοχή τού εγκεφάλου χωρίς να λειτουργεί';
ή
'ποιός μηχανισμός (εξελικτικός) επιτρέπει τήν ανάπτυξη μή-λειτουργικών οργάνων';

Προσοχή,δέν μιλάω γιά κατάλοιπα οργάνων πού έχουν απομείνει από προγενέστερα είδη τα οποία τα χρησιμοποιούσαν πρίν εξελιχθούν στα ήδη υπάρχοντα (δάχτυλα στα δελφίνια,μάτια στούς τυφλοπόντικες,κ.λ.π.),αλλά γιά ένα πλήρως αναπτυγμένο όργανο.Εξελικτικά ο ανθρώπινος εγκέφαλος θεωρείται ο κορυφαίος στόν πλανήτη.

Ο χρήστης HUNTER έγραψε:

Για το ακριβές ποσοστό δεν έχω ιδέα, ούτε και ξέρω αν είναι εφικτό να υπολογιστεί. Πάντως έχει βρεθεί ότι υπάρχουν περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου που 'δεν κάνουν τίποτα' και υπολογίζεται ότι θα ενεργοποιηθούν αργότερα...

Ποιοί είναι αυτοί πού 'υπολογίζουν' ότι κάποιες περιοχές τού ανθρώπινου εγκεφάλου θα ενεργοποιηθούν....αργότερα;
Πώς τό προέβλεψαν αυτό;
Τί εξήγηση έδωσαν στό ερώτημα:
'γιά ποιό λόγο αναπτύχθηκε μία περιοχή τού εγκεφάλου χωρίς να λειτουργεί';
ή
'ποιός μηχανισμός (εξελικτικός) επιτρέπει τήν ανάπτυξη μή-λειτουργικών οργάνων';

Oι νευρολόγοι, είναι κάποιοι απ' αυτούς που μπορούν να μελετήσουν τον εγκέφαλο.
Φαντάζομαι ότι ένας από τους λόγους που υπολογίζουν πως θα χρησιμοποιηθούν αργότερα είναι ακρίβώς το ότι υπάρχουν! Άρα για να υπάρχουν, κάπου πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Επίσης, ανατρέχοντας στην εξελικτική πορεία του ανθρώπινου εγκεφάλου, ίσως να βρήκαν ότι η εξέλιξή του είναι προς πολυπλοκότερα επίπεδα και δεν έχει την τάση να υποστραφεί...

Παρακάτ' δεν ξέρω...

Εσύ έχεις καμιά θεωρία;