Αυτό θα ίσχυε αν υπήρχε σταθερό ποσοστό επί των καθαρών μέτρων, που πληρώνεις στα μικτά. Δηλαδή αν είχε π.χ. ένα 20%, ότε θα ήταν μόνο μάρκετινγκ. Την προηγούμενη εβδομάδα είδα νεόκτιστο διαμέρισμα 160 μικτά και ήταν 118 καθαρά.... Και έχω δει 10ετίας διαμέρισμα 152 μικτά με 135 καθαρά....

Επειδή και στις 2 περιπτώσεις ενδιαφέρει προφανώς το καθαρά, είναι κοροϊδία για τον αγοραστή.

Και αν θέλουμε να επιμένουμε στο λάθος λόγο εθιμικού δικαίου, να πηγαίνουμε τα ανήλικα αγοράκια στο Λιγνάδη. Μη χαλάσει η συνήθεια.

Όταν διορθωθεί ο υπολογισμός των τετραγωνικών στη Θεσσαλονίκη , θα σταματήσουν και οι Αθηναίοι να παραγγέλνουν 'σουβλάκι με γύρο'...

Αμέ  ....

Παίδες, όλα αυτά που γράφετε για τον υπολογισμό της τιμής ανά τετραγωνικό μέτρο, σε συνδυασμό με το πως μετριώνται τα τετραγωνικά ενός διαμερίσματος είναι περιττές 'ασκήσεις επί χάρτου'.

Η πλειονότητα των κατασκευαστών δεν εμπλέκεται σε συζητήσεις σχετικά με την τιμή ανά τετραγωνικό, για να μη μπλέξει με αυτή τη λογική. Βάζουν μια αγγελία για διαμέρισμα χ τετραγωνικών σε ψ τιμή. Αν το διαμέρισμα είναι στην Αθήνα, ο αγοραστής γνωρίζει ότι αυτά είναι τα πραγματικά τετραγωνικά των κυρίων χώρων του διαμερίσματος (μαζί με ημυπαίθριους, σοφίτες, ημιυπόγεια κτλ) όπως είναι λογικό. Αν είναι στη Θεσσαλονίκη, ο αγοραστής γνωριζει ότι είναι όλα τα παραπάνω συν την αναλογία σε κοινόχρηστους χώρους (παράλογο, αλλά έτσι έχει επικρατήσει). Η αναγωγή σε τιμή ανά τετραγωνικό πρακτικά δεν έχει νόημα, παρά μόνο για μια αρχική σύγκριση μεταξύ διαμερισμάτων της ίδιας περιοχής. Και αυτή βεβαίως είναι χονδροειδέστατη, καθώς κάθε κατοικία έχει δεκάδες παραμέτρους που διαφοροποιούν την αποτίμηση της. Γι' αυτό και ο μέσος πωλητής (κατασκευαστής ή ιδιώτης) σου λέει αυτό είναι το διαμέρισμα και αυτή η τιμή του.

Μην εμπλέκεστε λοιπόν σε ανούσιες 'ασκήσεις επί χάρτου' με την τιμή ανά τετραγωνικό. Δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Αποφασίστε τον προϋπολογισμό σας και τις απαιτήσεις σας σε χώρους (σε δωμάτια κύριας χρήσης, αποθήκες και θέσεις στάθμευσης) και θέστε κριτήρια για την περιοχή, τη χρονολογία κατασκευής, τους εξώστες (στη Ελλάδα ζούμε), την ποιότητα υλικών και κατασκευής, τη θέα κτλ. Αν βρείτε όσα ζητάτε εντός του προϋπολογισμού σσς, καλορίζικο!

Ετσι είναι Χάρη , αλλά εξηγούμε το εθιμικόν δίκαιον ....

Παίδες, όλα αυτά που γράφετε για τον υπολογισμό της τιμής ανά τετραγωνικό μέτρο, σε συνδυασμό με το πως μετριώνται τα τετραγωνικά ενός διαμερίσματος είναι περιττές 'ασκήσεις επί χάρτου'.

Η πλειονότητα των κατασκευαστών δεν εμπλέκεται σε συζητήσεις σχετικά με την τιμή ανά τετραγωνικό, για να μη μπλέξει με αυτή τη λογική. Βάζουν μια αγγελία για διαμέρισμα χ τετραγωνικών σε ψ τιμή. Αν το διαμέρισμα είναι στην Αθήνα, ο αγοραστής γνωρίζει ότι αυτά είναι τα πραγματικά τετραγωνικά των κυρίων χώρων του διαμερίσματος (μαζί με ημυπαίθριους, σοφίτες, ημιυπόγεια κτλ) όπως είναι λογικό. Αν είναι στη Θεσσαλονίκη, ο αγοραστής γνωριζει ότι είναι όλα τα παραπάνω συν την αναλογία σε κοινόχρηστους χώρους (παράλογο, αλλά έτσι έχει επικρατήσει). Η αναγωγή σε τιμή ανά τετραγωνικό πρακτικά δεν έχει νόημα, παρά μόνο για μια αρχική σύγκριση μεταξύ διαμερισμάτων της ίδιας περιοχής. Και αυτή βεβαίως είναι χονδροειδέστατη, καθώς κάθε κατοικία έχει δεκάδες παραμέτρους που διαφοροποιούν την αποτίμηση της. Γι' αυτό και ο μέσος πωλητής (κατασκευαστής ή ιδιώτης) σου λέει αυτό είναι το διαμέρισμα και αυτή η τιμή του.

Μην εμπλέκεστε λοιπόν σε ανούσιες 'ασκήσεις επί χάρτου' με την τιμή ανά τετραγωνικό. Δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα. Αποφασίστε τον προϋπολογισμό σας και τις απαιτήσεις σας σε χώρους (σε δωμάτια κύριας χρήσης, αποθήκες και θέσεις στάθμευσης) και θέστε κριτήρια για την περιοχή, τη χρονολογία κατασκευής, τους εξώστες (στη Ελλάδα ζούμε), την ποιότητα υλικών και κατασκευής, τη θέα κτλ. Αν βρείτε όσα ζητάτε εντός του προϋπολογισμού σσς, καλορίζικο!

Αυτό γράφω αλλά δεν ξέρω πως να το εξηγήσω αλλιώς.... Ο αγοραστής ΔΕΝ το γνωρίζει μέχρι να μπλέξει.... Και μάντεψε ποια επαγγελματική κατηγορία φαίνονται ως απαταιώνες.... Εθιμικό δίκαιο έχω διαβάσει για απάντηση.... Ακόμα και στην Ελλάδα των Βαλκανίων το 2021, δεν μπορεί κάτι τέτοιο να είναι αποδεκτό.

Αφορμή για να γίνει αυτή η συζήτηση ήταν γρπατό συμφορουμίτη ότι στην περιοχή του γίνονται ανάρπαστες κατοικίες προς 800€ και 1000€. Γιατί η τιμή/ τ.μ. είναι το τυράκι. Με 800€/τ.μ. σε οικόπεδο που είτε αγοράζει, είτε δίνει αντιπαροχή, δεν μπορώ να φανταστώ που δεν έχει κλέψει ο κατασκευαστής για να βγει οικονομικά. Και μετά ένα-ένα βγαίνουν τα κουκιά.... Ημιυπόγεια, δώματα, μικτά μέτρα κλπ.

Πόσο δύσκολο είναι να γίνει ξακάθαρο τα μέτρα που σου πουλάει κάποιος ένα σπίτι. Και προφανώς θα πας να το δείς. Και θα καταλάβεις γιατί η αντιστοιχία €/τ.μ. είναι μεγαλύτερη αν δεις μαρμάρινες εισόδους, κήπους, πισίνες κλπ κλπ. Δεν τα χαρίζει κανείς. Όλα αυτά όμως είναι άχρηστα, αν τα μέτρα του σπιτιού δεν σε χωράνε.

Αποφασίστε τον προϋπολογισμό σας και τις απαιτήσεις σας σε χώρους (σε δωμάτια κύριας χρήσης, αποθήκες και θέσεις στάθμευσης) και θέστε κριτήρια για την περιοχή, τη χρονολογία κατασκευής, τους εξώστες (στη Ελλάδα ζούμε), την ποιότητα υλικών και κατασκευής, τη θέα κτλ. Αν βρείτε όσα ζητάτε εντός του προϋπολογισμού σσς, καλορίζικο!

Ακριβώς! Δεν έχει νόημα να μιλάμε για τετραγωνικά, είναι εντελώς δευτερευο/τριτεύον ζήτημα. Ο μόνος, αμφίπλευρα σωστός διάλογος είναι σαν τον κάτωθι :

-Γειά σας, διαμέρισμα για οικογένεια, με 3 υπνοδωμάτια και θέα στον Μασούτη απέναντι έχετε?

-Ναι, έχουμε.

-Να το δώ?

-Ναι.

-Ωραία, το είδα και μου κάνει, πόσο πάει το μαλλί?

-Τόσο

-Καλώς, δε με παίρνει, ευχαριστώ για το χρόνο σας. Ή ναι, π.χ. κόψε μου 10.000 και το παίρνω ΤΩΡΑ. ή τέλος πάντων πες ότι σου κατέβει εκείνη τη στιγμή, ρώτα τον για το πόσα εκ. μόνωση έχει βάλει στον τοίχο και τι πλακάκι θα βάλει, χουατέβερ...

Το πόσα τετραγωνικά είναι, είναι κάτι ποοοοοοοοοοοοοοοοοοοολύ παραπέρα. Και στο φινάλε αν αρχίσει και σου λέει για μικτά ο λεγάμενος, κόφτου το απ' την αρχή. Αν δεν σταματάει ρώτα τον την ερώτηση-κλειδί : στο συμβόλαιο πόσα τετραγωνικά διαμερίσματος θα αναγράφει?  Αν συνεχίσει πέστου να πάει μέχρι τη γωνία να δει άμα έρχεσαι.

Και κάπου εδώ τελειώνει το όλο, ανύπαρκτο, ζήτημα. + _

Εγώ σαν έξω απ' το χωρό, δίνω δίκιο στο σκεπτικό του Κυρ.

Θέλουμε χρυσοπληρωμένους συμβολαιογράφους.

Θέλουμε καλοπληρωμένους δικηγόρους στα συμβόλαια (θέλει ακόμα; δεν ξέρω)

Θέλουμε Μηχανικούς & Κατασκευαστές (που συνήθως ταυτίζονται) με κερδοφορία.

Κι εφόσον:

Έχουμε Κτηματολόγιο.

Θέλουμε Ενεργειακό Πιστοποιητικό

Μας ήρθε και η Ταυτότητα Κτιρίου (ας εξηγήσει κάποιος ΤΙ είναι αυτό...?)

έχτε και τα Επιμελητήρια

Έχουμε και την Εφορία

Όλα αυτά τα οποία τα χρυσοπληρώνουμε, γιατί λοιπόν όλοι αυτοί οι φορείς ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ  να χρησιμοποιούν ΕΝΑ (1) συγκεκριμένο κι ορισμένο τρόπο κοινόποιησης των τετραγωνικών, που να είναι ο ίδιος γραπτά και προφορικά;

Γιατί δηλαδή όταν μπαίνει μια σειρά σε όλα τα παραπάνω, να μην γίνεται επίσημος Ορισμός;

Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο παραγγέλνουμε 25άρι ή 50αράκι στα Τσιπουράδικα, αλλά δεν πληρώνουμε σε δράμια, πληρώνουμε ml...

Μπορεί σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο, αλλιώς για παράδειγμα να ορίζεται η παρθενία για τις Πόντιες κι αλλιώς ας πούμε για τις Πελοπονήσιες, αλλά εκεί παρόλη την τεχνοκρατική φύση του ζητήματος υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης της προίκας ανάλογα τον ορισμό, και δεν εμπλέκονται και τόσοι πολλοί δημόσιοι φορείς...

Ένας συγκεκριμένος και νόμιμος  τρόπος καταμέτρησης επιφάνειας υπάρχει πανελλαδικώς εδώ και δεκαετίες, αυτός που μπαίνει στο συμβόλαιο, και με βάση αυτόν  το ακίνητο αναγράφεται και στο Ε9.

Προφορικά ο άλλος μπορεί να λέει ότι θέλει. Στο χαρτί μπαίνει αυτό που πρέπει να μπει, ήτοι : το εξωτερικό εμβαδόν της στεγασμένης κατοικίας.+_

Εγώ σαν έξω απ' το χωρό, δίνω δίκιο στο σκεπτικό του Κυρ.

Θέλουμε χρυσοπληρωμένους συμβολαιογράφους.

Θέλουμε καλοπληρωμένους δικηγόρους στα συμβόλαια (θέλει ακόμα; δεν ξέρω)

Θέλουμε Μηχανικούς & Κατασκευαστές (που συνήθως ταυτίζονται) με κερδοφορία.

Κι εφόσον:

Έχουμε Κτηματολόγιο.

Θέλουμε Ενεργειακό Πιστοποιητικό

Μας ήρθε και η Ταυτότητα Κτιρίου (ας εξηγήσει κάποιος ΤΙ είναι αυτό...?)

έχτε και τα Επιμελητήρια

Έχουμε και την Εφορία

Όλα αυτά τα οποία τα χρυσοπληρώνουμε, γιατί λοιπόν όλοι αυτοί οι φορείς ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΝ ΑΠΑΝΤΕΣ  να χρησιμοποιούν ΕΝΑ (1) συγκεκριμένο κι ορισμένο τρόπο κοινόποιησης των τετραγωνικών, που να είναι ο ίδιος γραπτά και προφορικά;

Γιατί δηλαδή όταν μπαίνει μια σειρά σε όλα τα παραπάνω, να μην γίνεται επίσημος Ορισμός;

Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο παραγγέλνουμε 25άρι ή 50αράκι στα Τσιπουράδικα, αλλά δεν πληρώνουμε σε δράμια, πληρώνουμε ml...

Μπορεί σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο, αλλιώς για παράδειγμα να ορίζεται η παρθενία για τις Πόντιες κι αλλιώς ας πούμε για τις Πελοπονήσιες, αλλά εκεί παρόλη την τεχνοκρατική φύση του ζητήματος υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης της προίκας ανάλογα τον ορισμό, και δεν εμπλέκονται και τόσοι πολλοί δημόσιοι φορείς...

Αλληλούια

Ένας συγκεκριμένος και νόμιμος  τρόπος καταμέτρησης επιφάνειας υπάρχει πανελλαδικώς εδώ και δεκαετίες, αυτός που μπαίνει στο συμβόλαιο, και με βάση αυτόν  το ακίνητο αναγράφεται και στο Ε9.

Προφορικά ο άλλος μπορεί να λέει ότι θέλει. Στο χαρτί μπαίνει αυτό που πρέπει να μπει, ήτοι : το εξωτερικό εμβαδόν της στεγασμένης κατοικίας.+_

Συμφωνούμε 100%. Γιατι όμως σε ΚΑΜΙΑ αγγελία σε Θεσσαλονίκη και προάστια δεν αναφέρει αυτό το νούμερο;;; Μη μου πεις εθιμικό δίκιο και εσύ... Και άντε στην αγγελία. Όταν πας από κοντά;;; Έχει τύχει να ξέρει τα μικτά, αλλά όχι τα καθαρά. Και προφανώς και μετράνε, ασχέτου χωροταξίας. Γιατί ΟΛΟΙ οι μεσίτες σε παλιό 2ώροφο ή 3 όροφο αναφέρουν το ποσοστό επί του οικοπέδου(για περίπτωση γκρεμίσματος και αντιπαροχής).

Άλλο θέμα, αλλά όποιος σκέφτεται να αγοράει ή νοικιάσει σπίτι, να του πω με ποιους μεσίτες να ΜΗΝ ασχοληθεί. Εντελώς παρασιτικό επάγγελμα για την κοινωνία. Βάζουν βέβαια σε μια τάξη την αγορά, λογικεύοντας τους πωλητές. Έχω συναντήσει καταπληκτικούς ανθρώπους με διάθεση να σε βοηθήσουν σε αυτό που ψάχνεις. Και άλλους που είναι να τους δέρνεις μέχρι λιποθημίας. Και μόλις συνέλθουν, να τους ξαναδέρνεις....

Ένας συγκεκριμένος και νόμιμος  τρόπος καταμέτρησης επιφάνειας υπάρχει πανελλαδικώς εδώ και δεκαετίες, αυτός που μπαίνει στο συμβόλαιο, και με βάση αυτόν  το ακίνητο αναγράφεται και στο Ε9.

Προφορικά ο άλλος μπορεί να λέει ότι θέλει. Στο χαρτί μπαίνει αυτό που πρέπει να μπει, ήτοι : το εξωτερικό εμβαδόν της στεγασμένης κατοικίας.

Απόλυτα σωστός! Τζάμπα μπερδεύεστε κάποιοι από πράγματα ασήμαντα.

Τα τετραγωνικά του διαμερίσματος, των κυρίων και των βοηθητικών χώρων του, προσδιορίζονται μονοσήμαντα είτε είναι νόμιμα είτε τακτοποιημένα (με κάποιο από τους νόμους των αυθαιρέτων). Και στην καταγραφή των σωστών τετραγωνικών συμφωνούν όλοι οι προαναφερθέντες: συμβολαιογράφοι, δικηγόροι, μηχανικοί, εφορία, κτηματολόγιο. Η χαζομάρα της προσμέτρησης των τετραγωνικων της αναλογίας κοινοχρήστων που συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη είναι κάτι που ισχύει μόνο προφορικά (κανείς δεν φορολογείται για τα παραπάνω τετραγωνικά) και βολεύει τους εργολάβους για τη δημιουργία εντυπώσεων, όταν έχουν απέναντι τους κάποιον αγοραστή περιρισμένων γνώσεων ή ευφυίας. Βεβαίως είναι συνέπεια του διαχρονικά χαμηλού επιπέδου της αγοράς ακινήτων στη Θεσσαλονίκη, όπως αποτυπώνεται σε κατασκευαστικό επίπεδο (π.χ. έλλειψη επί δεκαετίες των εντοιχισμένων ντουλαπών υπνοδωματίων, φθηνότερες κατασκευές γενικά κτλ) και σε επίπεδο αγοράς (με τον αστείο υπολογισμό των τετραγωνικων).

Κατά τ' άλλα τα περί τιμής τετραγωνικού μέτρου κτλ έχουν πάψει να έχουν σημασία εδώ και δεκαετίες. Θα έλεγα από την έλευση του ΓΟΚ '85, που εισήγαγε τους ημιυπαιθρίους.

Υ.Γ.: Παρακαλώ να μην παρεξηγηθεί το ποστ μου ως 'γελοίος χαμουτζιδικος τοπικισμός'. Είμαι Αθηναίος με καταγωγή από Θεσσαλονική - Σέρρες και πραγματικά αγαπώ τη Θεσσαλονίκη. Θεωρώ ότι μπορώ να αξιολογήσω αντικειμενικά και την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη και να δω τα πράγματα που με στενοχωρούν και στις δύο.

Τα έχουνε ξαναπεί: οι μεσίτες μεσοσταθμικά ειναι μια επαγγελματική τάξη χαμηλοτάτου επιπέδου. Αν νομίζετε ότι οι πωλητές αυτοκινήτων ή οι ασφαλιστές δεν γνωρίζουν το προϊόν που πουλάνε, που να δείτε πόσο άσχετοι είναι οι περισσότεροι μεσίτες! Νομίζουν ότι η δουλειά τους είναι να κυκλοφορούν ως κλειδοκράτορες που απλώς δείχνουν ακίνητα και τελικά εισπράττουν την παχυλή προμήθεια τους. Πραγματικά κακοί επαγγελματίες (με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις) που δεν κάνουν τον κόπο να μελετήσουν τα ελάχιστα που πρέπει να γνωρίζουν σε σχέση με τεχνικά, νομικά και οικονομικά θέματα σχετικά με την πώληση οποιουδήποτε ακινήτου.

Ολοσωστα όσα γράφεις. Με μια σημείωση. Στα @@μου η τιμή του τ.μ..  Αυτό που με νοιάζει είναι τα καθαρά τετραγωνικά του σπιτιού. Για να ξέρω αν 'χωράμε'. Δεν μιλάμε για 300τ.μ. σπίτι. Εκεί είτε μου πεις 300, είτε 280 ξέρω ότι χωράμε 100%. Δηλαδή το σπίτι στη Χαλκιδική είναι 330τ.μ.(200+130). Και το γεμίσαμε διακοσμητικές μλκίες και 2 σαλόνια για να μη φαίνεται άδειο. Και 250τ.μ. να ήταν την ίδια αίσθηση χώρου θα είχαμε. Είναι όμως πολύ διαφορετικό το 160τ.μ. με το 130τ.μ. όταν μιλάμε για διαμέρισμα σε πολυκατοικία. Γιατί το 'σαλοτραπεζαρία - 3υ/δ - μπάνιο -wc- κουζίνα', βγαίνει και στις 2 περιπτώσεις. Στη μια είσαι στριμωχτά και στην άλλη άπλα. Δηλαδή ξεκινάς να πάρεις ένα σπίτι, με τη λογική του 'χωράω'. Μετά κοιτάς πόσο κοστίζει και αν μπορείς να το πληρώσεις. Δηλαδή και σχεδόν τζάμπα αν μου δώσεις σήμερα ένα δυάρι, τί να το κάνω;; Δεν πρόκειται να παω να μείνω. Το τ.μ. είναι μια αδιαπραγμάτευτη μονάδα μέτρησης του εμβαδού, που δε χωράει παρερμηνεία. Προφανώς πάιζει ρόλο και η διαρύθμιση των χώρων. Αλλά άμα λείπου μέτρα, ότι διαρρύθμιση και να κάνεις, δεν πρόκειται να γίνουν μεγαλύτεροι.

Γιατι όμως σε ΚΑΜΙΑ αγγελία σε Θεσσαλονίκη και προάστια δεν αναφέρει αυτό το νούμερο;;; Μη μου πεις εθιμικό δίκιο και εσύ... Και άντε στην αγγελία. Όταν πας από κοντά;;; Έχει τύχει να ξέρει τα μικτά, αλλά όχι τα καθαρά. Και προφανώς και μετράνε, ασχέτου χωροταξίας. Γιατί ΟΛΟΙ οι μεσίτες σε παλιό 2ώροφο ή 3 όροφο αναφέρουν το ποσοστό επί του οικοπέδου(για περίπτωση γκρεμίσματος και αντιπαροχής).

Μία μία οι ερωτήσεις

α. Γιατί είναι πιο πιασάρικο να λες και να γράφεις σε αγγελία ότι π.χ. πωλείται διαμέρισμα 180τ.μ., παρά 150τ.μ.Κάνει περισσότερο μπούγιο, ταυτίζεται και με αυτό που λέει ο γείτονας για το δικό του. Είναι η χημεία των αριθμών, σαν το '5,99 ευρώ' για το μπλουζάκι στη Ζάρα και όχι 6 ευρώ, το '0,49  το κιλό' τα καρπούζια του γύφτου, 'από 14.999 ευρώ' για τα ιχ αλλά με 2-3 εξτρά σου πάει 18.500, κ.α. τρύκ. Δέστο σαν ένα επαναλαμβανόμενο κρύο ανέκδοτο και μην δίνεις πολύ σημασία.

βου.Ξέρει τα μικτά, γιατί αυτά του είπανε και αυτουνού όταν το αγόρασε πριν από σένα. Και επίσης γιατί είναι ένας επιφανειακός,  επιπόλαιος ή και κουτοπόνηρος ιδιοκτήτης ή μεσίτης, που απλά δεν έχει βρει το 'δάσκαλό' του ακόμη. Γιατί άμα πέσει σε κανά κρούζερ που ξέρει τον γοκ και τα συμβόλαια απέξω, να δεις πως θα αρχίσει να ξεροκαταπίνει.

γου. Το ποσοστό επί του οικοπέδου αναφέρεται και αλλού, όχι μόνο στα παλιά ακίνητα, ή αποκλειστικά στο νομό Θεσ/νίκης. Μπαίνει και στα συμβόλαια. Είναι, γενικά,  χρήσιμο στοιχείο για τη συνολική αποτίμηση του ακινήτου, αν και όχι το πλέον καθοριστικό.

Να πω την αλήθεια πάντως, και εγώ την πρώτη φορά στην αρχή ξεγελάστηκα. Έτος 2005 και έχω τελειώσει ένα μεγάλο έργο στη Θεσ/νίκη, και σκάει ένα οικόπεδο με ένα σπίτι χρέπι, 100μ. από την Μητ. Καλλίδου στην Καλαμαριά. Τιμή αν θυμάμαι καλά κάτι σε 300 χήνες. Πέφτει πρόταση από τον ξάδερφο, να το αγοράσουμε και να σηκώσουμε μια μικρή πολυκατοικία, εγώ, αυτός και ένας τρίτος ο οποίος ήταν παιδικός του φίλος και μικροκατασκευαστής. Κανονίζουμε ραντεβού, το βλέπουμε, είχαμε και έναν αρχιτέκτονα που συνεργαζόταν ο τρίτος και αρχίσαμε τις ασκήσεις επί χάρτου. Πόσος είναι ο συντελεστής δόμησης, πόσο το εμβαδόν, τι αποστάσεις δ έχουμε κ.ο.κ. για να δούμε τι βγάζουμε.

Άρχισαν αυτοί λοιπόν και μέτραγαν με μικτά, και έβγαζαν μεγάλα νούμερα και μετά έκαναν πολλπλασιασμούς και γενικά εγώ κάπου είχα χαθεί, γιατί  με τα δικά τους νούμερα έβγαινε ότι θα τα κονομήσουμε. Αλλά ήταν τα μικτά, και με τα κανονικά έβγαινε τσίμα τσίμα.

Ξαναλέω ότι κάτι που διατηρείται επί 60-70 χρόνια , δεν αλλάζει εύκολα .

Οπως δεν άλλαξαν οι ντουλάπες , οι φτηνές κατασκευές και διάφορα άλλα πιο ειδικά θέματα που δεν έχει νόημα να αναφέρω .

Γιατί έτσι είναι η αγορά .

Αν ένας Θεσσαλονικιός κατασκευαστής ερχόταν να δουλέψει εδώ , θα είχε θέμα , όπως και ένας Αθηναίος εκεί .

Αλλά έτσι είναι τα πράγματα .

Ολη η Ευρώπη αγοράζει χρέπια με τα δεδομένα της Αθήνας , που εδώ ούτε για χοτ σποτ δεν θα έκαναν .

Και τα πουλάνε 3-15 φορές ακριβότερα και για αυτό όλο το Ισραήλ και οι άλλες φυλές αγοράζουν τα πάντα στην Αθήνα .

Για τις ντουλάπες έχω άλλη εμπειρία. Σε ότι σπίτι έχω δει, το 99%(και αφήνω το 1% γιατί μπορεί να μου ξέφυγε σε κάποιο), έχει εντοιχιζόμενες ντουλάπες στα υπνοδωμάτια. Και στα μεγαλύτερα έχει βεστιάριο στο κυρίως υπνοδωμάτιο.

Τώρα για τις τιμές σε σχέση με το εξωτερικό, είναι εντελώς λάθος η όλη συζήτηση. Εκεί να δεις τι θα πει 'Άδειο'. Η μικρή αγόρασε μεζονέτα σε συγκρότημα σχεδόν 1.000.000 περίπου 230τ.μ.. Και πριν σας φανούν πολλά, κάνετε λάθος. Εκεί είναι οι τιμές για καινούριο. Και αναμονή 2 χρόνια σχεδόν μέχρι να χτιστεί. Το αγοράζεις στα χαρτιά.

Και δεν έχει πατώματα, παρά μόνο επένδυση στις σκάλες. Και πλακάκια στα μπάνια με είδη υγιεινής. Δεν έχει ντουλάπια στην κουζίνα(ούτε την επένδυση προφανώς ανάμεσα στον πάγκο και τα πάνω ντουλάπια). Δεν έχει καυστήρα, προφανώς δεν έχει ντουλάπες.... Και το κορυφαίο... Παραδίδεται άβαφτο. Σπατουλαρισμένο στους εσωτερικούς χώρους αλλά άβαφο. Τιμή κουζίνας;;; Περίπου 25.000. Αντίστοιχα μέτρα μου κόστισε για Ιταλική κουζίνα και τεχνογρανίτη, ούτε τα μισά στην Ελλάδα....

Γιατί όλα αυτά;;;; Άλλοι μισθοί, άλλη αξία γης, άλλα ενοίκια. Στο παρόν διαμέρισμα που μένει(σκάρτα 100τ.μ. )δίνει 2200€ το μήνα. Και όταν μπήκε, έπρεπε να αγοράσει ντουλάπια κουζίνας(ενοικιάζονται όλα τα σπίτια χωρίς), κουρτινόξυλα και πολλά ακόμα που εδώ θεωρούνται δεδομένα.

Ξαναλέω ότι κάτι που διατηρείται επί 60-70 χρόνια , δεν αλλάζει εύκολα .

Οπως δεν άλλαξαν οι ντουλάπες , οι φτηνές κατασκευές και διάφορα άλλα πιο ειδικά θέματα που δεν έχει νόημα να αναφέρω .

Γιατί έτσι είναι η αγορά .

Αν ένας Θεσσαλονικιός κατασκευαστής ερχόταν να δουλέψει εδώ , θα είχε θέμα , όπως και ένας Αθηναίος εκεί .

Αλλά έτσι είναι τα πράγματα .

Ολη η Ευρώπη αγοράζει χρέπια με τα δεδομένα της Αθήνας , που εδώ ούτε για χοτ σποτ δεν θα έκαναν .

Και τα πουλάνε 3-15 φορές ακριβότερα και για αυτό όλο το Ισραήλ και οι άλλες φυλές αγοράζουν τα πάντα στην Αθήνα .

Oταν εννοεις αγοραζουν τα παντα τι ειναι; Δεν εχω δει κανεναν να αγοραζει κατι καποια δημοσιευματα μονο.

Τα Ελληνικα ακινητα εχουν καλους σκελετους αλλα στα τελειωματα πασχουν και τα περισσοτερο ειναι παρατημενα τωρα γιατι εχουν μεγαλο κοστος συντηρησης.

Προφανως χρεπια δεν αγοραζουν, υπαρχουν πολλα καλα κτηρια και σε αλλες χωρες και με καλυτερη τεχνολογια.

Αν αυτό με τα μικτά τετραγωνικά είναι ένα κρύο ανέκδοτο, αυτό με τις ντουλάπες είναι ένα καφριλίκι. Τείνει να εκλείψει τα τελευταία χρόνια, ακόμα και οι τελευταίοι αμετανόητοι εργολάβοι και μικροιδιοκτήτες κατάλαβαν ότι δεν μπορεί να μπαίνεις σε ένα καινούργιο σπίτι και να βλέπεις έναι κενό, μια γούβα στον τοίχο στο σημείο της ντουλάπας.

Για τις ντουλάπες έχω άλλη εμπειρία. Σε ότι σπίτι έχω δει, το 99%(και αφήνω το 1% γιατί μπορεί να μου ξέφυγε σε κάποιο), έχει εντοιχιζόμενες ντουλάπες στα υπνοδωμάτια. Και στα μεγαλύτερα έχει βεστιάριο στο κυρίως υπνοδωμάτιο.

Αυτό το λες μάλλον γιατί κοιτάς μονο σχετικά νέα σπίτια. Γιατί αν δεις στη Θεσσαλονικη σπίτια από τη δεκαετία του 80 και πίσω, η αναλογία με/χωρίς ντουλάπες ειναι η αντίστροφη. Όταν στην Αθήνα όλες οι πολυκατοικίες είχαν εντοιχισμένες ντουλάπες από τη δεκαετία του 60.

Εννοείται ότι μιλάμε για εμπορικές (εργολαβικές) κατασκευές και όχι για σπίτια που κατασκευασαν ιδιωτές για πάρτη τους στο Πανόραμα.