Ο χρήστης fiverg έγραψε:
Θα πρότεινα και τον Χολαργό. Δεν μένω εκεί, όσο γνωρίζω είναι λόγω δουλειάς.
Είσαι κέντρο με 2 στάσεις μετρό και λεωφορεία από Μεσογείων. Στα 200 μέτρα από την Μεσογείων
έχεις ξεχάσει τις έννοιες 'κίνηση' και 'φασαρία'. Συμπαθητικά δημόσια σχολεία και
κοντά στους άξονες μετακίνησης λεωφορείων για τα ιδιωτικά. Λογικά είναι όμως πανάκριβα
και με σχετικά παλιές πολυκατοικίες (βλέπω πολύ πυλωτή...).
Ακόμη πιο καλά, Παπάγος (ακόμη πιο ακριβά...)

Πολλά +++ για Χολαργό, Παπάγου. Όπως τα λες είναι (και εγώ λόγω δουλειάς κινούμαι στην περιοχή). Αλλά τα καινούργια διαμερίσματα είναι φωτιά...

Στο Χολαργό και στην Αγ. Παρασκευή το πάρκινγκ είναι πρόβλημα λόγω των πολλών παλαιών πολυκατοικιών ανάντη ης Μεσογείων χωρίς χώρους στάθμευσης σε πυλωτή ή υπόγειο, αλλά και της πληθώρας των ΙΧ.

Ο χρήστης Storm έγραψε:
Εγώ πάντως αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο κατά 3 χρόνια, θα αναζητούσα μονοκατοικία

Ολόσωστος . Κάνοντας ετσι για πλάκα μια αναζήτηση, βρήκα και μικρές μονοκακτοικίες κάπου στα 100-150.000 που δεν εμοιαζαν με νεοκλασσικά ερείπια (μεσοπολεμικές κατασκευές). Φυσικά θα θες κάπου τόσα να τα κάνεις κατοικίσιμα με σύγχρονες προδιαγραφές, αλλά αξίζει μάλλον να δώσεις 350 (λέμε τώρα) και να έχεις μια μονοκατοικία παρά τη παλαβομάρα του καθε ενός πανω-κάτω.
Σίγουρα όταν αγοράζεις σπίτι πρέπει να δεις πάρα μα πάρα πολλούς παράγοντες πέρα από το ίδιο το σπίτι. Να αράξεις ακόμα και στη περιοχή διαφορετικές μέρες/ωρες για να δεις τι ''παίζει' γύρω. Με το υπάρχον σπιτι το καλό εινα οτι ειναι σε άψογη κατάσταση η πολυκατοικία όταν κατασκευες γύρω του 2000 ειναι σαν ερείπια από ανοητες επιλογές υλικών και ελλειπή συντήρηση.

Στα των περιοχών, το ΠΦ έχει πολλά θέματα, ωστόσο έχει κάποια θετικά αν μένεις στα λίγα καλά κομμάτια του. Πχ, με αυτοκίνητο είσαι σε 15 λεπτα είσαι Σύνταγμα, Γλυφάδα (και παραπέρα..), Πειραιά και Εθνική. Ειναι σε πολύ κομβικό σημέιο αν έχεις αυτοκίνητο (όχι με τα ΜΜΜ). Περα απο Πειραιά ειναι η μόνη περιοχή με τόσο άμεση πρόσβαση στη θάλασσα. Παω Ταχυδρομέιο, ή περιμένω φανάρι και δε με νοιάζει πόσο περιμένω.
Κατά τα άλλα επειδή έφαγε τη πρωτη αναρχη αστικοποίηση, καταστράφηκε. Τα ΒΠ αναπτύχθηκαν πολύ αργότερα και υπο άλλες κοινωνικες, πολιτικες και νομικο-πολεοδομικές συνθήκες.
Υγρασία, έχει παραπάνω από ΒΠ το καλοκαίρι με νοτιάδες, αλλά θυμάμαι και στο Χαλάνδρι, Κηφισιά κατι πολύ τσουχτερα χειμωνιάτικα βραδια λόγω υγρασίας ή πρωϊνά. Επίσης για τη μόλυνση, λόγω της αύρας, δε μαζεύει τόσα σωματίδια όσο η Ν.Σμύρνη όπως και το Μαρούσι και η Λυκόβρυση που παρουσιάζουν αυξημένες τιμές (γι'αυτο λέω, ίσως στο Κεντρο να έχει και καλύτερη ατμόσφαιρα..)
Εχει το Σταυρος Νιαρχος δίπλα, τη Στέγη κοντά, τη Μαρίνα με τον καταπλητκικό εντευκτήριο στον Ιστοπλοϊοκό (τύφλα να έχουν τα νησιά, θέα θάλασσα, Καστέλα με τα μικρά βαρκάκια μπροστα να κοβουν βόλτες). Ανοίγει το μάτι κάτι που σε άλλες περιοχές δε το έχεις. Ολα αυτά 5-10 λεπτά με τα πόδια ή αυτοκίνητο. Ωστόσο, τα αρνητικά και οι προσωπικές συνθήκες ειπώθηκαν παραπάνω που μας κάνουν να σκεφτούμε άλλες περιοχές.
Πριν έρθουμε Ελλάδα είδαμε λίγο προς Κηφισιά, Χαλάνδρι αλλά Κηφισιά τη νύχτα εινα απλά τρομαχτικά (2-3 στενά πέρα από κέντρο) ενώ Χαλάνδρι είτε έχει κάποιες ήσυχες περιοχές που όμως ειναι πολύ ήσυχες ή ένα κέντρο τρέλα. Στην αρχή άρεσε στη γυναίκα μου 1-2 φορες που πήγαμε αλλά μετά ήταν πολύ βαβούρα.
Η Γλυφάδα ειναι ισως η καλύτερη περιοχή αλλά όπως είπα το κέντρο της ειναι ενα mall και πέρα από αυτο ειναι απλά μια ήσυχη οικιστική περιοχή. Αν ήταν λίγο πιο αρτιστικ, ψαγμένη (οχι χιπστερ), θα ήταν ιδανική. Ισως η περιοχή που έχουμε στο μυαλό μας να μην υπάρχει και να έχουμε πρότυπα περιοχές στην Ασία που ζήσαμε/επισκευθήκαμε αλλά σίγουρα ειναι τόσο διαφορετικά εδώ.

Ο χρήστης fiverg έγραψε:
Θα πρότεινα και τον Χολαργό

... χμμμ... θα τον ψάξω. Ποτέ δε μου έκανε κάποια εντύπωση εκτός από το Πάρκο που ενα διάστημα σύχναζα εκει.. παλιά όμως. Ειχα δει και ωραιες παραστάσεις στο θεατράκι. Ομάδα Εδάφους...
Παπάγου, ειναι λίγο πολύυυ ήσυχα αν δε κάνω λάθος.

Καλός ο Χολαργός, είναι και ύψωμα, αλλά πάσχει πολύ σε θέματα στάθμευσης και 'άπλας' μεταξύ των πολυκατοικιών.

Στο σημείο του Χαλανδρίου που αγόρασα εγώ (Χαλάνδρι/Γήπεδα Βαζέχα) έξω από τη πολυκατοικία που μένω ο δρόμος είναι άδειος με πεύκα και δέντρα, έχω χωράφια γύρω/γύρω, δύο στάσεις του μετρό στα 10 λεπτά με τα πόδια, μαγαζιά για όλα τα γούστα και άμεση πρόσβαση σε δύο κέντρα δήμων (Αγίας Παρασκευής και Χαλάνδρι). Και φυσικά άμεση πρόσβαση σε Αττική Οδό και κεντρικές λεωφόρους (Μεσογείων/Κηφισίας).

Βασικά αυτοί ήταν και οι λόγοι που με έσπρωξαν σε αυτή την περιοχή. Δεν μπορώ τις στριμώκολες καταστάσεις τύπου 'παλιάς γειτονιάς'.

Για το Χαλάνδρι επειδή οικογενειακά είμαστε αιώνες εδώ , έχω πλήρη άποψη και ίδια άποψη από το 60 και μετά .

Το πατρικό μου είναι στο 'τρελό' κέντρο , μονοκατοικία και το σπίτι μου κοντά στο ομώνυμο μετρό . Αλλη περιοχή . Πολύ ήσυχη που είπε ο Αλέξανδρος . Ιδανική για να μεγαλώσεις παιδιά . Αλλά και το τρελό κέντρο έχει την χάρη του . Ιδιαίτερα αν είσαι νέος ή από μεσήλικας με μεγάλα παιδιά και πάνω .

Ημουν και παραμένω υπέρ του διαμερίσματος , γιατί η μονοκατοικία θέλει χρόνο και χρήμα για να την έχεις όπως πρέπει . Ακόμα καλό θα είναι να ¨πιάνουν τα χέρια' σου ...

Σήμερα πήγα για μια δουλειά στο Παγκράτι . Εκεί είναι καλά για ζευγάρια , είτε νέα , είτε μεσήλικα , που τους αρέσει η βόλτα στο κέντρο . Αλλά τίποτα άλλο . Πολύ χτίσιμο , μηδενικό πράσινο , ανηφόρες .

...και πολύ παλιά κτίρια και ανύπαρκτο πάρκινγκ στο Παγκράτι.

Nα πω και εγώ τη σαχλαμάρα μου για τις περιοχές, όπως τα βλέπω.
Μένω στο Κ.Χαλάνδρι από 4 ετών. Έχω στα 900μ. στάση μετρό, λαική, φούρνους , σούπερ και μικρή αγορά στα πόδια μου, στα 1500 μ. το κέντρο του Χαλανδρίου, παρκάκια στη γειτονιά μου, σ.δ. 0,8 έως 0,9 και είμαι στα 8 λεπτά με ΙΧ από την είσοδο της Αττικής οδού (θα ήθελα κάτι καλύτερο εδώ). Πάρκινγκ σχετικά άνετο και στο δρόμο μπροστά στο σπίτι μου, σχολεία όλων των βαθμίδων σε απόσταση βολής. Λεωφορεία έτσι κι έτσι, πρέπει να πας μακρύτερα για κάτι καλύτερο (Μεσογείων).
Στα μείον καταλογίζω λίγο κάποιο θόρυβο, τη βαβούρα λόγω της λαικής κάθε Σάββατο, και τον παρακείμενο καταυλισμό τσιγγάνων λίγο πιο πέρα.
Είμαι γενικά ευχαριστημένος, για οικογένεια ή ηλικιωμένους είναι αρκετά καλά.
Για κέντρο δεν θα συζήταγα, το θεωρώ πολύ καταπιεστικό και υποβαθμισμένο για οικογένειες ή τρίτη ηλικία, εκτός αν είσαι εργένης και χωρίς ΙΧ, για κάτι πιο ήσυχο σε στυλ Β.Π. δύσκολα μιας που απομακρύνεσαι από το κέντρο και τις δουλειές (εξαρτάται ανά περίπτωση πάντως), για δυτικά χλωμότατο, για Πειραιά ούτε σαν ανέκδοτο. Για κάτι ενδιάμεσο, στυλ Αμπελόκηποι, Γκύζη, Κυψέλη, Παγκράτι, Νέος Κόσμος κ.α., ούτε συζήτηση, είναι σαν το κέντρο χωρίς τα συν του.
Αν όμως ζηλεύω κάτι, είναι σε ορισμένα νότια προάστεια η εγγύτητα και η ανοιχτωσιά της θάλασσας και οι βόλτες στο παραλιακό μέτωπο. Έχω φίλο στη Γλυφάδα που είναι και χειμερινός κολυμβητής, και βλέπω ότι ζει 'αλλού' και αλλιώς. Στα μείον η απίστευτη βαβούρα στο κέντρο της, η μόνιμη μεγάλη απόσταση που έχει να διανύσει καθημερινώς για τα εργασιακά του, και η έλλειψη μετρό.
Θα πήγαινα εκεί για μόνιμα? Θα εξαρτάτο πολύ από το εργασιακό μας, και εμένα και της συζύγου. Και νταξ' η σύζυγος είναι εκπαιδευτικός, μπορεί να βολευτεί οπουδήποτε, εγώ θα πρέπει να κάνω πολλά χλμ. καθημερινώς, χωρίς καμία δυνατότητα για μετρό. Θα έμπαινα σε πειρασμό πάντως.
Επίσης έχω συνάδελφο που πήγε πριν από 10 χρόνια στη Λούτσα. Έχει ανοιχτωσιά, καθαρό αέρα, ολοκαίνουργια κτίρια σύγχρονων προδιαγραφών, βόλτες στην παραλιακή, θαλάσσια μπάνια στα πόδια του (στα 400μ.), πρόσβαση στην Αττική οδό, δίπλα το αεροδρόμιο, άνετο πάρκινγκ παντού, κ.α.
Όμως τον έχουν φάει τα χλμ. και τα διόδια και έχει κυριολεκτικώς ξεπαραδιαστεί. Έχουν δύο ΙΧ στην οικογένεια και προετοιμάζονται και για τρίτο τώρα που σπουδάζει ο μεγάλος.
Δύσκολα θα σκεφτόμουν για κάτι τέτοιο. Ακόμα και για ηλικιωμένους ενώ δείχνει ειδυλλιακό, έχεις μεγάλες καθημερινές αποστάσεις που πρέπει να διανύσεις, ενώ είσαι μακρυά και από παιδιά και συγγενείς, και από γιατρούς/νοσοκομεία.

Για την παραλιακή έχω την εξής άποψη . Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες . Αυτά τα σπίτια που βλέπουν θάλασσα που αξίζουν πολλά , αλλά και αυτά , είναι ελάχιστα που δεν βλέπουν θάλασσα , αλλά είναι σε απόσταση 5λέπτου από αυτήν με τα πόδια και δεν έχουν την φασαρία της παραλιακής .

Τυχαίνει να μένουν συγγενείς μου σε δύο τέτοια διαμερίσματα . Το ένα στο Καλαμάκι με θέα θάλασσα από το σαλόνι , αλλά στα 600 μ από την παραλιακή , σε ύψωμα , χωρίς θόρυβο . Εξαιρετικό , ακόμα και αν θέλεις 10 λεπτά για την θάλασσα με τα πόδια . Οι άλλοι μένουν στον πρώτο παράλληλο της παραλιακής στο ΠΦ με θέα θάλασσα από τα υπνοδωμάτια , αλλά και τον συνεχή θόρυβο της παραλιακής .
Αυτό έχει μεν την θάλασσα , αλλά και ο θόρυβος το καλοκαίρι είναι ενοχλητικός .

Μετά υπάρχουν τα υπόλοιπα . Που δεν βλέπουν θάλασσα , είναι πάνω από 5 λεπτά με τα πόδια από αυτή και πρακτικά δεν διαφέρουν από άλλα διαμερίσματα που ΔΕΝ είναι σε ΠΦ , Καλαμάκι , Γλυφάδα , αλλά έχουν τις αυξημένες τιμές και για μένα δεν δικαιολογούνται , ιδιαίτερα στο ΠΦ που έχει θέματα με μεγάλο ΣΔ και πάρκινγκ .

Για αυτούς που πήγαν στα Μεσόγεια και στα παράλια του Ευβοϊκού , αν δεν έχουν κάνει την ζωή τους εκεί σαν να ζουν στην επαρχία , αλλά συνεχίζουν να ασχολούνται με την Αθήνα , τότε απλά έχουν κάνει λάθος επιλογή .

Πριν 10-20 χρόνια που είχε αρχίσει η μετάβαση εκεί , είχα πολλούς που μου έλεγαν ότι εμείς στο Χαλάνδρι είμαστε ακριβοί , ονομαστικά είμαστε , για αυτά που προσέφερε και προσφέρει η περιοχή ίσως είμαστε και φτηνοί σε σύγκριση με άλλους , απόδειξη ότι κανείς που δεν είχε μεγάλη ανάγκη δεν πούλησε το διαμέρισμα του μέσα στην κρίση .

Μου έλεγαν λοιπόν ότι θα πάνε Μεσόγεια κλπ και τους έλεγα από τότε που η τιμή της βενζίνας ήταν η μισή , ότι θα ήθελαν αρκετά λεφτά τον μήνα μεταφορικά και διόδια στην ΑΟ αν έπρεπε να κατεβαίνουν καθημερινά στην Αθήνα . Ότι με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να νοικιάσουν ή να αγοράσουν με δανεισμό , ένα δυάρι-τριάρι στο Χαλάνδρι και να μένουν το ΣΚ στα Μεσόγεια . Ο κόσμος όταν θέλει να κάνει μια μλκια αγορά , αυτοπαραμυθιάζεται εύκολα . Ετσι σήμερα ακόμα και αν έχουν πάρει ντίζελ για κάποιον που πρέπει να κάνει 60-70-100 χλμ καθημερινά θέλει αρκετά λεφτά .

Βλέπω μένουμε αρκετοί από την παρέα στο εξωτικό Χαλάνδρι...

Ο χρήστης alejandro έγραψε:

Εγώ πάντως αν μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο κατά 3 χρόνια, θα αναζητούσα μονοκατοικία

Ολόσωστος . Κάνοντας ετσι για πλάκα μια αναζήτηση, βρήκα και μικρές μονοκακτοικίες κάπου στα 100-150.000 που δεν εμοιαζαν με νεοκλασσικά ερείπια (μεσοπολεμικές κατασκευές). Φυσικά θα θες κάπου τόσα να τα κάνεις κατοικίσιμα με σύγχρονες προδιαγραφές, αλλά αξίζει μάλλον να δώσεις 350 (λέμε τώρα) και να έχεις μια μονοκατοικία παρά τη παλαβομάρα του καθε ενός πανω-κάτω.
Σίγουρα όταν αγοράζεις σπίτι πρέπει να δεις πάρα μα πάρα πολλούς παράγοντες πέρα από το ίδιο το σπίτι. Να αράξεις ακόμα και στη περιοχή διαφορετικές μέρες/ωρες για να δεις τι ''παίζει' γύρω.

Όταν αναζητούσα διαπίστωσα ότι πολλές μονοκατοικίες ήταν είτε λυόμενα, είτε προκάτ, είτε 'σαπάκια'.

Άλλα τα περιέγραφαν σαν μονοκατοικίες αλλά στην ουσία ήταν διαμερίσματα σε διπλοκατοικίες ή τριπλοκατοικίες χωρίς κοινόχρηστα. Αυτά ήταν και οι καλύτερες περιπτώσεις, αλλά και πάλι είχαν πολλά αρνητικά. Ήταν σε γειτονιές παλιού τύπου χωρίς άπλα έξω, μικρές σε βάθος βεράντες, χωρίς πάρκινκ κλπ...

Και όπως λες και εσύ σπίτι στα τυφλά 'απαγορεύεται' να αγορασθεί. Πρέπει να κοιτάξεις την περιοχή, να δεις αν καλύπτεις τις ανάγκες σου κλπ...

π.χ. εγώ είχα βάλει πρώτη ανάγκη το γυμναστήριο. Αναζητούσα σπίτι που να έχει κοντά τουλάχιστον ένα γυμναστήριο για να πηγαίνω με τα πόδια. Και μετά κοιτούσα αν έχει και άλλα για εφεδρεία...
Απέρριψα πολλά σπίτια επειδή δεν υπήρχαν κοντά γυμναστήρια...

Ο χρήστης criuser έγραψε:

Μου έλεγαν λοιπόν ότι θα πάνε Μεσόγεια κλπ και τους έλεγα από τότε που η τιμή της βενζίνας ήταν η μισή , ότι θα ήθελαν αρκετά λεφτά τον μήνα μεταφορικά και διόδια στην ΑΟ αν έπρεπε να κατεβαίνουν καθημερινά στην Αθήνα . Ότι με αυτά τα λεφτά θα μπορούσαν να νοικιάσουν ή να αγοράσουν με δανεισμό , ένα δυάρι-τριάρι στο Χαλάνδρι και να μένουν το ΣΚ στα Μεσόγεια . Ο κόσμος όταν θέλει να κάνει μια μλκια αγορά , αυτοπαραμυθιάζεται εύκολα . Ετσι σήμερα ακόμα και αν έχουν πάρει ντίζελ για κάποιον που πρέπει να κάνει 60-70-100 χλμ καθημερινά θέλει αρκετά λεφτά .

Βλέπω μένουμε αρκετοί από την παρέα στο εξωτικό Χαλάνδρι...

Έχω φίλο που εργάζεται Λ. Κηφισίας (περιοχή Ριζαρείου) και μένει σε μονοκατοικία στο Μαρκόπουλο με μεγάλη αυλή, σκεπαστό πάρκινγκ, δέντρα. Έχει φτιάξει και ένα όμορφο πλακώστροτο κάτω από ένα μεγάλο δέντρο, έχει βάλει τραπέζι με καρέκλες και πίνει κάτι ατελείωτους καφέδες, φωνάζει φίλους και τρώνε, πίνουν, βλέπουν τηλεόραση κλπ...

Κάθε μέρα πάει/έρχεται στη δουλειά με αυτοκίνητο και Αττική οδό. Πολλά τα έξοδα μετακίνησης. Ωστόσο δεν αλλάζει το σπίτι του με τίποτα και δεν θέλει να σκέφτεται καν το ενδεχόμενο να εγκλωβιστεί μέσα σε ένα διαμέρισμα π.χ. του Χαλανδρίου για να είναι κοντά στην εργασία του.

Τώρα που καλοκαίριασε μου κάνει και πλάκα. Μου λέει:
'Άντε τράβα εσύ μέσα στο κλουβί του Χαλανδρίου με το κλιματιστικό αγκαλιά και περίμενε να ξημερώσει για να πας ξανά στην εργασία. Εγώ όπως είμαι πάω για μπάνιο Πόρτο Ράφτι και το βραδάκι έχει ξεκούραση και φαγητό στην δροσιά στην αυλή μου'

Τι να του πεις τώρα; Ότι το Χαλάνδρι έχει Σκλαβενίτη; Θα με πάρει με τις ντομάτες...

Εντάξει όλα σχετικά είναι ... Και εδώ έχουμε άλλες αβάντες ...

Ο χρήστης criuser έγραψε:
Για την παραλιακή έχω την εξής άποψη . Υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες . Αυτά τα σπίτια που βλέπουν θάλασσα που αξίζουν πολλά , αλλά και αυτά , είναι ελάχιστα που δεν βλέπουν θάλασσα , αλλά είναι σε απόσταση 5λέπτου από αυτήν με τα πόδια και δεν έχουν την φασαρία της παραλιακής

Σωστά, συγγενέις μένουν ΠΦ πάνω στη παραλιακή, ε, μπαλκόνι δεν ειναι να βγεις και να ανοιξεις παράθυρο. Ωραια ειναι μόνο το χειμώνα που έχεις θέα και δικαιολογεί τα κλειστά τζάμια. Αλλιώς καλοκαίρι έχεις μεν θεα αλλά δεν έχεις 'πρόσβαση' σε αυτή.

Οι άλλοι μένουν στον πρώτο παράλληλο της παραλιακής στο ΠΦ με θέα θάλασσα από τα υπνοδωμάτια , αλλά και τον συνεχή θόρυβο της παραλιακής . Αυτό έχει μεν την θάλασσα , αλλά και ο θόρυβος το καλοκαίρι είναι ενοχλητικός .

Αυτή ειναι και η περίπτωση του διαμερίσματος για το οποίο ρωτάω. 1 λεπτό από παραλιακή με θέα θάλασσα μέσα από το σπίτι και από τα μεγάλα μπαλκόνια. Επειδή έχω περάσει αρκετό καιρό στο σπίτι, ποτέ δεν 'αισθάνθηκα' τον ήχο από τη παραλιακή γιατι αν υπάρχει ενα ενα σχετικό βουητό. Σε σχέση με άλλους δρόμους που έχουν συνεχή κίνηση από κάτω, ειναι άκρως πιο ήσυχος ο δρόμος μια μέσα από τη παραλιακή. Εντάξει, δεν ειναι και Ψυχικό (μέσα) απο θέμα θορύβου.

Με τα πολύ σωστά που αναφέρετε όλοι εδώ μέσα και το ινετρεντικο browsing δε ξέρω, πάλι σκέφτομαι την επιλογή, ανακαινιση πλήρης του συγκεκριμένου ακινήτου μιας και το ξέρουμε, ξέρουμε τη περιοχή και τη πολυκατοικία και κάποιους ενοίκους που ειναι συζητήσιμοι και βλέπουμε. Αν σε λίγο δε μας κάνει το πουλάμε και πάλι λογικά κέρδος θα εχουμε αφου το 'βρήκαμε' και απλά θα βάλουμε τα χρήματα της ανακαίνισης. Οπως είπα, έχουμε αδερφικό φίλο αρχιτεκτονα (με βραβευμένη δουλειά στο εξωτερικό) με συνεργέια που έχει πει μπορουν να του κάνουν καλύτερες τιμές, οπότε θέλω να πιστεύω θα προσθέσουμε αξία με μικρότερο κόστος από ότι αν δε ξέραμε κανένα και βάζαμε εργολάβο που θα κόστιζε πολυ παραπάνω (εκανε ο πατερας μου σε διαμέρισμά του 75τμ ανακαινιση πλήρη σε μπανιο σαλονι κουζινα με 55.000!!!! τρέλα, αλλά δεν ασχολήθηκε καθόλου οπότε το πληρωσε).

Αλλη μια ερώτηση, προτείνετε για τη χορνική διάρκεια της ανακαίνισης ασφάλεια προς τρίτους; Κοίταξα πολύυυυ γρήγορα και ασφαλιστικές κάνουν κάποια προγράμματα. Αξίζει; Εχει χρησιμοποιήσει κανείς σας; Το λέω γιατι όταν έκανε ανακαίνιση η επάνω γειτόνισα του διαμερίσματος που συζητάμε, ενω τρυπουσαν πατώματα, έφτασαν μεχρι το ταβανι του δικού μου (τοτε δεν ήταν, το επισκεύασαν όμως). Απλά αν γινει καμια στραβή ή καμια μύνηση ή οτιδηποτε. Βεβαια οι μισοί συγγενείς μου ειναι δικηγόροι οπότε δε ξέρω αν αξίζει, τουλαχιστον η νομική κάλυψη που προσφέρουν.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
...και πολύ παλιά κτίρια και ανύπαρκτο πάρκινγκ στο Παγκράτι.

Σωστά, αλλά έτσι ειναι κάπως και το κομμάτι του Φαλήρου που ειναι το διαμέρισμα οπότε λέω τουλάχιστον να ειναι στο κέντρο.
Α! Για πλάκα κοιταξα ιντερνετικά Μακρυγιάννη, Ακρόπολη διαμερίσματα . Λέω, καλύτερα δε κοιτάζω Γκινζα, Νταεκαγιαμμα στο Τόκυο να γουστάρουμε τουλάχιστον και να μας μείνουν και γιεν στην άκρη; 150τμ από κανα 500.000 (μιλάμε για πολυκατοικια του '60) και μετά πάμε απο εκατομμύρια και πάνω. Επειδή φυσικά στς αγγελίες είχαν και κομμάτι του βράχου θέα, μου λεει η γυναίκα μου, η τιμή αναφερεται στην αγορά του χρεπιού ή της Ακρόπολης . Δεν ειναι ξεκάθαρο της λέω χεχεχεχε...

Ο χρήστης criuser έγραψε:
Εντάξει όλα σχετικά είναι ... Και εδώ έχουμε άλλες αβάντες ...

Βασικά έχει να κάνει με το πόσο σου κοστίζει η μετακίνηση σε συνάρτηση με το εισόδημα σου. Αν είχα τη δυνατότητα να μένω εκτός κέντρου, θα εμένα. Αλλά μόνο αν έβγαζα καλά χρήματα. Γιατί όσο ωραίο και να είναι να μένεις εκτός κέντρου, αν δεν έχεις το εισόδημα να καλύψεις βενζίνες και διόδια Αττικής οδού, τότε έτερον εκάτερον...

Δεν είναι μόνο αυτό, αν και είναι βασική παράμετρος. Είναι πως έχει δομηθεί η υπόλοιπη ζωή σου, το εργασιακό σου και αν δε σε πειράζει ή όχι να πηλαλάς κάθε μέρα με το ΙΧ σχεδόν για το οτιδήποτε. Σε μακρό χρόνο, όταν διαπιστώνεις ότι σπαταλάς σημαντικό μέρος της ζωής σου σε μετακινήσεις, αυτό στους περισσότερους κοστίζει, και όχι μόνο χρηματικά.

Το Τόκιο δεν έχει Ακρόπολη και όταν παίρνει 200-300 την ημέρα από την αιρμπιενμπι μια χαρά είναι η τιμή. Απλά δεν είναι για όλους

Προ κρίσης υπήρχε το όνειρο να ζεις κοντά στην Αθήνα και να δουλεύεις Αθήνα, χρονικά δεν διέφερε από το να κινείσαι εντός. Τώρα πια...αν δεν πάει μετρό...
Για ασφάλιση κατά τη διάρκεια εργασιών δεν έχω ακούσει, δεν μπορώ να πω υπέρ ή κατά. Το πως έφτασε στο δικό σου ταβάνι με ανησυχεί, γιατί λογικά έχεις πλάκα, τι έκαναν, ολική κατεδάφιση ; Μετά σίγουρα θέλει μια σωστή ασφάλιση προς τρίτους, ειδικά σε παλιά διαμερίσματα όλο και κάποια διαρροή θα γίνει, και συνήθως όταν δεν είσαι εκεί...
Φροντίζεις να μην υπερβείς τα προβλεπόμενα από το νόμο (τώρα πια είναι αρκετά ελαστικός) στο τι εργασίες κάνεις χωρίς άδεια. Κατα πάσα πιθανότητα, όλο και κάποιος θα ρωτήσει τι κάνετε και πως. Επειδή λοιπόν έχω δει πολλούς να την πατάνε με καταγγελίες (και αν σε πιάσουν σήμερα, άστο, είναι πολλά τα λεφτά), ρωτάμε πρώτα μηχανικό και μετά. Όχι τεχνίτη ! Γνωστός έβαλε στο μπαλκόνι τζαμαρία αλουμινίου γιατί του είπε ο τεχνίτης ότι δεν θέλει άδεια. Μετά του φέρανε αστυνομία και πολεοδομία...

Το Τόκυο έχει άααααλλες χάρες! Ολη η Ιαπωνία φυσικά.
polo2002 , η απο πανω είχει ξηλώσει τα πάντα όλα. Τι να πω. Φυσικά, αν ειναι να γίνει κάτι θα μπει και Μηχανικός.

Δεν διαφωνώ ότι το Τόκυο έχει άλλες χάρες όπως και όλος ο κόσμος . Αλλά αντικειμενικά η Ακρόπολη , είναι η Ακρόπολη .

Δυστυχώς στην χώρα μας , η διοίκηση είναι ανίκανη και δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τα χαρίσματα που έχουμε .

Αν την χώρα την διοικούσαν οι Ελβετοί , τότε οι τιμές θα ήταν αλλού και για να επισκευθείς την Ακρόπολη θα μάζευες λεφτά για χρόνια .

Όταν πλήρωσα 7 € , για να βγώ σε ένα μπαλκονάκι ξύλινο για 1 λεπτό για να δω και να φωτογραφήσω τους 'καταρράκτες' του Ρήνου , που ήταν 10 βράχια μέσα στον ρου του , μπορώ να φανταστώ πόσο θα χρέωναν την είσοδο στην Ακρόπολη , ή καθίσεις πάνω στην γέφυρα στον Εύριπο , που είναι μοναδικά παγκόσμια φαινόμενα

Η όπως χρεώνει τα πάντα η Βενετία και η στοά Βιτόριο Εμανουέλε στο Μιλάνο .

Αυτά ως προς το συναισθηματικό κομμάτι . Ως προς το οικονομικό , η απόδοση στην τουριστική ενοικίαση που έχει ένα διαμέρισμα ή μονοκατοικία με θέα την Ακρόπολη , καθορίζει την αξία του . Υπάρχουν άτομα που το καλοκαίρι μετακομίζουν και πάνε διακοπές και βγάζουν 30000 από τα ενοίκια με ενοικιάσεις εβδομάδας , που θα μπορούσαν να ήταν 50000 αν ήταν ενοικιάσεις ημέρας .

Πάντως για την ανακαίνιση , προφανώς και θα αναθέσεις σε μηχανικό και μάλιστα έμπειρο . Θα σε βοηθήσει στην διακόσμηση , στην λειτουργικότητα και στον έλεγχο των συνεργείων . Αλλιώς θα γίνεις και εσύ άλλο ένα θύμα τους .

Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι που λένε ότι τα ξέρουν όλα , επειδή κάνουν βόλτες στο διαδίκτυο . Δεν είναι έτσι , γιατί στην πτανα , πτανιές δεν περνάνε... Και τα μαστόρια είναι μεγάλες πτανες ...