Εργάζομαι σε μεγάλο εκδοτικό οίκο βιβλίων Πληροφορικής και Τεχνοοικονομικών θεμάτων, τον πρώτο που προσπάθησε να εφαρμόσει (να επιβάλλει θα έλεγα) Ελληνική ορολογία στην περιγραφή και τη χρήση των Η/Υ από τη δεκαετία του 80. Στην επιχείρηση είμαστε περήφανοι που πολλές από τις λέξεις που έχουν γίνει πλέον αποδεκτές και χρησιμοποιούνται στο χώρο είναι κομμάτι της δικής μας προσπάθειας.
Με κύρια ενασχόληση τη μετάφραση ξενόγλωσσων βιβλίων στα Ελληνικά, υπάρχει σχεδόν πάντα ζήτηση για καλούς μεταφραστές τεχνικών θεμάτων. Η διαπίστωση δυστυχώς είναι πως ενώ υπάρχουν άριστοι χειριστές της Αγγλικής, δεν μπορούν να γράψουν Ελληνικά... Και αν δεν υπήρχαν και τα έξυπνα προγράμματα επεξεργασίας κειμένου, η ορθογραφία τους θα σκότωνε άλογο στα δέκα μέτρα.
Και καλά, ας δεχθούμε (που δεν το δέχομαι) πως επειδή η ορολογία των υπολογιστών είναι βασισμένη στην Αγγλική γλώσσα, και η 'καθομιλουμένη' μπορεί να χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία απ΄ευθείας ή τροποποιημένα (π.χ. κάνω copy - κοπιάρω και όχι αντιγράφω).
Στην καθημερινή επικοινωνία η γλώσσα ειδικά των νέων είναι πραγματικά να τραβάς τα μαλλιά σου... Και δεν είναι 'αργκό'. Είναι ανικανότητα λόγω ελλιπούς μάθησης.
Αλλά από δω και κάτω πάμε μακριά τη βαλίτσα...
Ευτυχώς στα παραπάνω υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις...

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
πάνω σε αυτό που λες, κάπου είχα διαβάσει μια έρευνα σχετικά με το πόσες λέξεις χρησιμοποιεί καθημερινά ο μέσος Έλληνας, και πόσες από αυτές είναι αμιγώς ελληνικές. Τα νούμερα ήταν απογοητευτικά!

δεν μπορώ να την βρω όμως. Αν έχει κάποιος λινκ... (κύριε Castor? )

Σχετικό αλλά όχι αυτό που ζητάς http://abnet.agrino.org/htmls/E/E006.html

και ένας αντίλογος http://www.sarantakos.com/language/ekatom.htm

Ο χρήστης Euripides έγραψε:
Εργάζομαι σε μεγάλο εκδοτικό οίκο βιβλίων Πληροφορικής και Τεχνοοικονομικών θεμάτων, τον πρώτο που προσπάθησε να εφαρμόσει (να επιβάλλει θα έλεγα) Ελληνική ορολογία στην περιγραφή και τη χρήση των Η/Υ από τη δεκαετία του 80. Στην επιχείρηση είμαστε περήφανοι που πολλές από τις λέξεις που έχουν γίνει πλέον αποδεκτές και χρησιμοποιούνται στο χώρο είναι κομμάτι της δικής μας προσπάθειας.
Με κύρια ενασχόληση τη μετάφραση ξενόγλωσσων βιβλίων στα Ελληνικά, υπάρχει σχεδόν πάντα ζήτηση για καλούς μεταφραστές τεχνικών θεμάτων. Η διαπίστωση δυστυχώς είναι πως ενώ υπάρχουν άριστοι χειριστές της Αγγλικής, δεν μπορούν να γράψουν Ελληνικά... Και αν δεν υπήρχαν και τα έξυπνα προγράμματα επεξεργασίας κειμένου, η ορθογραφία τους θα σκότωνε άλογο στα δέκα μέτρα.
Και καλά, ας δεχθούμε (που δεν το δέχομαι) πως επειδή η ορολογία των υπολογιστών είναι βασισμένη στην Αγγλική γλώσσα, και η 'καθομιλουμένη' μπορεί να χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία απ΄ευθείας ή τροποποιημένα (π.χ. κάνω copy - κοπιάρω και όχι αντιγράφω).
Στην καθημερινή επικοινωνία η γλώσσα ειδικά των νέων είναι πραγματικά να τραβάς τα μαλλιά σου... Και δεν είναι 'αργκό'. Είναι ανικανότητα λόγω ελλιπούς μάθησης.
Αλλά από δω και κάτω πάμε μακριά τη βαλίτσα...
Ευτυχώς στα παραπάνω υπάρχουν και λαμπρές εξαιρέσεις...

Ενώ είναι σωστό ένα περιοδικό να χρησιμοποιεί τους ελληνικούς όρους της πληροφορικής είναι πρακτικά αδύνατο να το κάνει αυτό ένας επαγγελματίας της πληροφορικής. Ορίστε μερικοί λόγοι:

• Κανένας συνάδερφός του δεν θα τον καταλαβαίνει.
• Θα γλωσσεύει συνέχεια την μπέρδα του για να μπορέσει να προφέρει τις συνήθως μεγάλες και πολύπλοκες λέξεις για δύσκολες τεχνικές έννοιες.
• Για τον ίδιο λόγο θα καθυστερεί η συζήτηση και θα γίνεται πιο κουραστική απ'ό,τι είναι ήδη.
• Θα πέφτουν απίστευτα γέλια με μερικούς -πολύ ευφάνταστους ομολογουμένως- όρους.

Για την ιστορία, εγώ δεν μπορώ με τίποτα να δουλέψω σε εξελληνισμένο λειτουργικό σύστημα ή εξελληνισμένα μεγάλα προγράμματα όπως το Office. Χρειάζομαι πάρα πολλή ώρα για να βρω ακόμα και την πιο απλή εντολή στο μενού γιατί συνήθως πρέπει να μεταφράζω τα λεκτικά στα αγγλικά για να καταλάβω τη σημασία τους και να βρω ποιό θέλω να επιλέξω. Αν θυμάμαι τη θέση της εντολής που ψάχνω στο μενού έχει καλώς αλλιώς...

By the way, πώς μεταφράζεται στα ελληνικά με ακρίβεια η έκφραση 'drag and drop'?

Δεν είναι μόνο αυτή η ομιλία του Ζολώτα. Αν τη βρω, θα σας στείλω και αυτή που θυμάμαι εγώ.

Μήπως είναι αυτή;

*Kyrie,

It is Zeus’ anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our
economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of numismatic
plethora and the Charybdis of economic anemia.

It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are
rather cryptoplethoristic. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, energize
it through their tactics and practices.

Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been antieconomic.

In our epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Numismatic symmetry should not antagonize economic acme.

A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic.

Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.

These scopes are more practical now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.

The history of our didymous organizations in the sphere has been didactic and their Gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economics. The genesis of the programmed organizations will dynamize these policies. I sympathize, therefore, with the apostles and the hierarchy of our organizations in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.

I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.

In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.*

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Ενώ είναι σωστό ένα περιοδικό να χρησιμοποιεί τους ελληνικούς όρους της πληροφορικής είναι πρακτικά αδύνατο να το κάνει αυτό ένας επαγγελματίας της πληροφορικής. Ορίστε μερικοί λόγοι:

• Κανένας συνάδερφός του δεν θα τον καταλαβαίνει.
• Θα γλωσσεύει συνέχεια την μπέρδα του για να μπορέσει να προφέρει τις συνήθως μεγάλες και πολύπλοκες λέξεις για δύσκολες τεχνικές έννοιες.
• Για τον ίδιο λόγο θα καθυστερεί η συζήτηση και θα γίνεται πιο κουραστική απ'ό,τι είναι ήδη.
• Θα πέφτουν απίστευτα γέλια με μερικούς -πολύ ευφάνταστους ομολογουμένως- όρους.

Για την ιστορία, εγώ δεν μπορώ με τίποτα να δουλέψω σε εξελληνισμένο λειτουργικό σύστημα ή εξελληνισμένα μεγάλα προγράμματα όπως το Office. Χρειάζομαι πάρα πολλή ώρα για να βρω ακόμα και την πιο απλή εντολή στο μενού γιατί συνήθως πρέπει να μεταφράζω τα λεκτικά στα αγγλικά για να καταλάβω τη σημασία τους και να βρω ποιό θέλω να επιλέξω. Αν θυμάμαι τη θέση της εντολής που ψάχνω στο μενού έχει καλώς αλλιώς...

By the way, πώς μεταφράζεται στα ελληνικά με ακρίβεια η έκφραση 'drag and drop'?

Συμφωνώ (εν μέρει) στο διαχωρισμό μεταξύ χρηστών και επαγγελματιών της πληροφορικής. Τα σύγχρονα λειτουργικά και προγράμματα είναι εξελληνισμένα, άρα πιο εύκολο να τα περιγράψεις με τη χρήση ελληνικών όρων. Μερικοί όροι ίσως ακούγονται περίεργοι, αλλά νομίζω πως είναι απλώς θέμα συνήθειας.
Πιστεύω δεν είναι τραβηγμένη η έκφραση 'μεταφορά και απόθεση'...

Ο χρήστης Euripides έγραψε:

Πιστεύω δεν είναι τραβηγμένη η έκφραση 'μεταφορά και απόθεση'...

Η ακριβής μετάφραση είναι 'μεταφορά με το ποντίκι και απόθεση', η οποία είναι πολύ πιο περιφραστική από την 'drag and drop'.

Όποιος έχει προσπαθήσει να εξελληνίσει ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα θα έχει βρει σίγουρα το μπελά του με τα μεγέθη των λεκτικών. Τα ελληνικά λεκτικά πρέπει να είναι κατά μέσο όρο διπλάσια σε μήκος από τα αγγλικά.

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Όποιος έχει προσπαθήσει να εξελληνίσει ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα θα έχει βρει σίγουρα το μπελά του με τα μεγέθη των λεκτικών. Τα ελληνικά λεκτικά πρέπει να είναι κατά μέσο όρο διπλάσια σε μήκος από τα αγγλικά.

Νομίζεις ότι εύκολα βγάζουμε το ψωμί μας;

Ο χρήστης Euripides έγραψε:

Όποιος έχει προσπαθήσει να εξελληνίσει ένα αγγλόφωνο πρόγραμμα θα έχει βρει σίγουρα το μπελά του με τα μεγέθη των λεκτικών. Τα ελληνικά λεκτικά πρέπει να είναι κατά μέσο όρο διπλάσια σε μήκος από τα αγγλικά.

Νομίζεις ότι εύκολα βγάζουμε το ψωμί μας;

Ξέρω πόσο δύσκολα βγάζετε το ψωμί σας γιατί την έχω κάνει κι εγώ αυτή τη δουλειά.

ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΖΩΛΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ...
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΑΓΜΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΖΗΤΑΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΑ 'ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ TOO MUCH' 'Η ΝΑ ΡΩΤΑΣ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΑΕΙ 'Ι DON'T KNOW'. ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΥΦΤΟΕΓΓΛΕΖΙΚΟ ΣΤΥΛΑΚΙ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΓΕΛΑΩ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΕΒΑΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΞΕΝΟΦΕΡΤΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΕΣ ΑΛΛΑ ΕΦΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΑΥΤΟ (ΒΛ. ΛΕΞ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΛΕΞΗ 'ΑΜΦΟΤΕΡΗΛΑΤΟ' ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ 'ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΑΛΛΕ-ΡΕΤΟΥΡ', ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Π.Χ. ΝΑ ΤΥΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΗ ΦΡΑΣΗ 'ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΗΓΑΙΝΕ-ΕΛΑ').

ΥΓ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΗΡΘΕ, ΒΕΒΑΙΑ, Η ΛΕΞΗ ΠX. ΣΑΝΙΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΚΟΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΤΟΥ WINDSURF...ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ. ΣΑΣ ΑΦΗΝΩ ΚΑΙ ΓΥΡΝΩ ΣΤΟ ΦΡΕΝΤΟΥΤΣΙΝΟ ΜΟΥ...

Πω, τι με βαζεις να κανω τωρα...Ξερεις ποσο βαριεμαι να παταω το 'πληκτρο ενεργοποιησης κεφαλαιας γραμματοσειρας' στην αρχη καθε προτασης; Παντως, τονους δε βαζω, ξεχασε το!

Ο χρήστης DELINHO έγραψε:
ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΖΩΛΩΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΤΟΥ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ...
...ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ. ΣΑΣ ΑΦΗΝΩ ΚΑΙ ΓΥΡΝΩ ΣΤΟ ΦΡΕΝΤΟΥΤΣΙΝΟ ΜΟΥ...

Πολλοί λίγοι τον κατάλαβαν,τουλάχιστον στην αρχή!

Τα περί λεκτικών υπερβολών με βρίσκουν και εμένα σύμφωνο..αλλά δεν πάω για φρεντουτσίνο!

Χρησιμοποίησε το 'ανέβασε' (shift) για ένα 'στιγμιαίο' κεφαλαίο.
Όσο για τους τόνους είναι σα να πατάς το α με το δεξί χέρι.
Δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Πάντως παιδιά καλό είναι να μη το ξεφτυλίζουμε τελείως. Και εξηγούμαι.
Πριν λίγους μήνες στη σχολή μας είπε ο καθηγητής ότι υπάρχει ελληνική λέξη για το γνωστό bit. Το bit αποδίδεται στα ελληνικά ως 'δηφίο'. Άντε το ποντίκι, το πληκτρολόγιο, η οθόνη και μερικά άλλα αντί των αγγλικών είναι ΟΚ. Ο πτυκτός δίσκος (Compact Disk) του περιοδικού Νέμεσις μόνο γέλια μου είχε φέρει και νεύρα γιατί 'εμείς οι Έλληνες' δεν παιζόμαστε.
Όπως στις υπόλοιπες επιστήμες οι άλλοι λαοί δεν φτιάξανε δικές τους λέξεις και πήραν τις δικές μας πχ biology, έτσι κι εμείς πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα pixel, bit, cd, dvd, etc etc etc.....
Πάντως ένα λεξικό πληροφορικής που έχω έχει ΠΟΛΥ γέλιο. Πραγματικά αν δεν στο πούνε στα αγγλικά ΔΕΝ καταλαβαίνεις τι εννοούνε.
'Εσάς κυρία πρόεδρος πόσων μεγαδηφίων το δευτερόλεπτο είναι η ταχύτητα στο τοπικό δίκτυό σας;'

μπορεί να με περάσετε για ψωνάρα, αλλά επειδή δουλεύω καθημερινά με Άγγλους και πολυ συχνά συναναστρέφομαι μαζί τους, πιάνω πολλές φορές τον εαυτό μου να σκέφτεται μια λέξη πρώτα στ'αγγλικά και μάλιστα αρκετές φορές να δυσκολεύομαι είτε να την μεταφράσω είτε να βρώ την αντίστοιχη στα ελληνικά...και καλώς η κακώς και ο περίγυρος μας/τ'ακούσματα μας δεν περιέχουν και τα καλύτερα των λεξιλογίων, οπότε και να βοηθούν αντίστοιχα...απο μαργαριτάρια καθημερινώς ούκ ολίγα

Το παθαίνω κι εγώ αυτό.

Πάντως στην αυτοκινητιστική ορολογία η ελληνική γλώσσα σκίζει! Έχει μερικούς πολύ ωραίους όρους που χαίρεσαι να τους χρησιμοποιείς. Το αστείο είναι πως αν τους χρησιμοποιήσεις σε συζήτηση με 'μαστρομήτσο' κινδυνεύεις να παρεξηγηθεί γιατί θα νομίζει ότι προσπαθείς εσκεμμένα να μη σε καταλαβαίνει και του χαλάς την εντύπωση ότι τα ξέρει όλα. Ο γνωστός κομπλεξισμός.

Εξ αφορμής του θέματος και όχι κάποιου συγκεκριμένου post καταθέτω τις ακόλουθες σκέψεις μου...
Να διευκρινίσω επίσης ότι φυσικά δεν στρέφομαι εναντίον κάποιου, ούτε θέλω να προκαλέσω προσωπικές κόντρες, ξέρω όμως ότι θα στενοχωρήσω μερικούς από τους φίλους στο forum και θα νευριάσω πολύ περισσότερους αλλά από μικρή ηλικία μου είχαν δημιουργηθεί τα ακόλουθα ερωτήματα :

-Πως μπορεί κάποιος να είναι περήφανος για ένα τυχαίο γεγονός; Πχ ότι γεννήθηκε με ελληνική υπηκοοότητα, στο σημερινό γεωγραφικό χώρο που ονομάζεται Ελλάδα και μιλάει ελληνικά και όχι σουαχίλι; Για να δείξω λίγο το παράλογο του πράγματος θα ήθελα να αναφέρω το παράδειγμα των γονιών μας, για τους οποίους πολλοί από μας είμαστε περήφανοι. Σε τι έχουμε συμβάλλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα ή της κατάστασης του πατέρας μας ώστε να είμαστε περήφανοι γι αυτόν;....Σε τίποτα, παρόλα αυτά καμαρώνουμε....Αν κάποιoυ ένας γονιός είναι εγκληματίας ή τέλος πάντων περιθωριοποιημένος με τις τρέχουσες κοινωνικές αντιλήψεις πρέπει να ντρέπεται; Τι θα λέγατε σε ένα τέτοιο άνθρωπο; Να ντρέπεται για τους γονείς του; Όχι βέβαια ,όλοι θα του λέγαμε ότι δεν φταίει αυτός για το τί είναι οι γονείς του, δεν έχει κανένα λόγο να ντρέπεται μπλα, μπλα.... Τον άλλο δίπλα που είναι περήφανος για τους δικούς του γιατί δεν του λέμε τίποτα;

-Γιατί ψάχνουμε απεγνωσμένα μερίδιο στη δόξα και τη φήμη κάποιων μεγάλων προσωπικοτήτων τους οποίους αποκαλούμε, φουσκωμένοι σα διάνοι, προγόνους μας; Αν ήταν πρόγονοι του γείτονα θα άλλαζε κάτι; Δεν μπορούμε να απολαύσουμε το έργο αυτών των ανθρώπων και τη γνώση που μας προσέφεραν χωρίς σύνδρομα; Δεν ανήκει σε όλους τους ανθρώπους; Γιατί θέλουμε να το οικειοποιήθουμε, γιατί θέλουμε να συνδέσουμε το όνομά μας σώνει και καλά με τον Αριστοτέλη και να προτάξουμε ένα τεράστιο ΕΜΕΙΣ για θέματα που είναι πανανθρώπινα....Αν ο Αριστοτέλης ήταν Αιγύπτιος θα πείραζε κάποιον από σας ; Νομίζουμε ότι είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι σε κάτι επειδή είμαστε «πρόγονοι» (ας μην μπω καν στην ουσία αυτής της διαπίστωσης) κάποιου που έζησε πριν 2500 χρόνια σε αυτό το γεωγραφικό χώρο και μιλούσε ελληνικά;...Αν μιλούσε κάτι άλλο ή αν ζούσε κάπου παραδίπλα θα είμασταν λιγότερο περήφανοι;

-Γιατί μπαίνουμε σε εφηβικές λογικές του «ποιος την έχει πιο μεγάλη» όταν αρχίζουμε να συγκρίνουμε πχ φιλοσόφους της Αρχαίας Ελλάδας με το Nietzsche ή το Descartes με αγοραίους όρους; Θα νιώσουμε πιο καλά αν καταλήξουμε ότι όλη η σύγχρονη φιλοσοφία βασίζεται στον Αριστοτέλη και όχι (ή τέλος πάντων σε μικρότερο βαθμό) στο Nietzsche; Γιατί να είμαστε περήφανοι γι αυτό;...Ένα επιστημονικό πόρισμα είναι στο οποίο σίγουρα θα υπάρχει και αντίλογος...Εμείς ίδιοι θα είμαστε-είμασταν όπου κι αν κατέληγε-καταλήξει...

-Γιατί θέλουμε σώνει και καλά η δική μας γλώσσα, αυτή που μιλάμε δηλαδή (τυχαία φυσικά), να είναι καλύτερη, πλουσιότερη από αυτή των Άγγλων ή των Γερμανών; Κι αν είναι, τι έγινε; Συνέβαλλε κάποιος από μας σε αυτό και δεν το ξέρω; Είμαστε περήφανοι για το τυχαίο γεγονός ότι μιλάμε ελληνικά; Αν μιλάγαμε γαλλικά θα έπρεπε να ντρεπόμασταν ή θα είμασταν κατά τι κατώτεροι ως προσωπικότητες; Kι αν υποτεθεί ότι είμαστε καλύτεροι εξ αυτού του λόγου το πολύ που μπορούμε να αισθανθούμε για το ότι μιλάμε εληνικά είναι τυχεροί, όχι περήφανοι....Υπάρχει τεράστια διαφορά....
‘Εχετε δει άνθρωπο ΠΕΡΗΦΑΝΟ που του έπεσε το ΛΟΤΤΟ;
Τα επιστημονικά πορίσματα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο πολεμικής με ποδοσφαιρικούς όρους και δη από μη γνώστες οι οποίοι κραδαίνουν απλώς μια σημαία (τα τρισέγγονά τους πιθανότατα θα κραδαίνουν μία άλλη, but who cares?)

Είσαστε περήφανοι που είστε Έλληνες ή που μιλάτε ελληνικά; Εγώ όχι, θα μπορούσα να μιλάω με το ίδιο «καμάρι» οιαδήποτε γλώσσα και να ζω οπουδήποτε αλλού...Είμαι περήφανος μόνο για ό,τι έχω κάνει ο ίδιος ή έστω έχω συμβάλλει σε αυτό (κι αυτό με μπόλικη περίσκεψη)...Δεν είμαι περήφανος ούτε για τον πατέρα μου, ούτε για το Σωκράτη...Όλοι άνθρωποι είμαστε και σίγουρα δεν μας διαφοροποιούν με όρους ανωτερότητας-κατωτερότητας οι ρίζες μας...Αν είχα γεννηθεί σήμερα στο Μπαγκλαντές θα ήμουν απλά άτυχος....