Ο χρήστης Megane98hp έγραψε:
Απιστευτη φαση χθες. Ανεβαινω την οδο Μαυσωλου - ο δρομος της ΒΙ.ΠΕ. Ηρακλειου. Σε μια δεξια στροφη βλεπω ξαφνικα εναν ανθρωπο ξαπλωμενο φαρδυ πλατυ στην μεση μεση του οδοστρωματος.Π-Α-Ν-Ι-Κ-Ο-Σ Χεστηκα πανω μου.
Χωρις να σκεφτω, εντελως με το ενστικτο, σταματαω το αμαξι περιπου 20 μετρα πριν τον ανθρωπο οσο πιο πολυ μπορουσα να φραξω το ρευμα ανοδου. Κατεβαινω και μηχανικα παιρνω το 166 πλησιαζοντας τον ανθρωπο. Ενω τους ειπα τί συμβαινει προσπαθουσα να δω αν ζει ή οχι. Αυτος ηταν τελειως ακινητος κι εγω τα ειχα δει ολα.
Αυτο που με τρομαζε ηταν οτι ειχε αιματα στο προσωπο του.'Μηπως ειναι μεθυσμενος' με ρωταει ο Εκαβιτης
'Δεν ξερω ρε φιλε' απαντωΕκεινη τη στιγμη τον ταρακουνησα παρα πολυ δυνατα οποτε ακουσα κατι βογκητα και γυρνοντας ανασκελα - ΟΥΦ ΞΑΛΑΦΡΩΣΑ ΕΓΩ - μου λεε: 'Ελα ρε φιλε τί θες'
Με το που το λεει αυτο ομως, βγηκε απο το στομα του μια μπόχα που εμοιαζε κατι σε συνδιασμο τσικουδιας, μπυρας και ουζου ολα μαζι.
Αφου αποχαιρετησα το ΕΚΑΒ, σηκωσα στα ποδια του τον ανθρωπο και παρα του οτι επεμενα να τον παω καπου αυτος αρνηθηκε και μου ειπε οτι ειναι καλα. Τα αιματα μαλον ηταν απο το πεσιμο στην ασφαλτο.
Αυτο σε στενακι σκοτεινο βραδυ στην αθηνα μην το κανεις ποτε, φυγε καρφι στο πρωτο αστυονμικο τμημα και γυρνα μαζι τους πισω. Εχω ενα περιστατικο (απο γνωστο) που πραγματικα δεν λεει.