Η κοπέλα μου είναι σβέλτη στο τιμόνι... κι αυτό βέβαια μου αρέσει πολύ! Το κακό είναι ότι, αν και οδηγεί περί τα 3 χρόνια, δεν έχει την εμπειρία ώστε να αντιμετωπίσει κάτι το απρόβλεπτο/αναπάντεχο που θα της συμβεί. Γνωρίζετε τα χάλια του ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης νέων οδηγών και γνωρίζετε ότι αναλώνεται στην οπισθογωνία και στο λάδωμα. Αν ήταν κάποιος τρελαμένος πιτσιρικάς, θα έπαιρνε τα βουνά και θα προσπαθούσε να ανακαλύψει μόνη της τα μυστικά της γρήγορης οδήγησης, να μάθει να τιθασσεύει την υποστροφή. Δεν είναι όμως και πολύ φοβάμαι ότι όταν της τύχει κάτι (φρενάρισμα πανικού, γλίστρημα πάνω σε στροφή, ακαριαία αλλαγή πορείας για να αποφύγει κάποιο αντικείμενο/πεζό) δε θα αποφύγει τη σύγκρουση.
'Και τότε γιατί τρέχει;' Μα δεν τρέχει. Λέγοντας σβέλτη, εννοούσα ότι δεν κοιμάται πάνω στο τιμόνι, όπως η πλειοψηφία των σημερινών οδηγών (κι ειδικά του ασθενούς φύλου), αλλά ότι κινείται αξιοπρεπώς.
Επιχείρηση εκπαίδευσης άπειρης οδηγού λοιπόν. Έλεγα να της προτείνω να παρακολουθήσει κάποια σχολή ασφαλούς οδήγησης, του Ιαβέρη ή το Safetrack. Πρέπει να έχουν και κάποια έκπτωση για τα νεαρά άτομα, έτσι δεν είναι; Η κοπέλα μου είναι 22 ετών, οπότε λογικά θα είναι σε αυτή την κατηγορία.
Το κουβέντιασα όμως με ένα φίλο μου και μου πρότεινε κάτι διαφορετικό. Να πάμε μαζί 2-3 φορές για καρτ, όπου η οδηγική αίσθηση είναι πιο ανόθευτη (άμεση απόκριση, μηδενικές κλίσεις), αφού πρώτα έχουμε κάνει μια κουβεντούλα για τις ιδανικές γραμμές.
Ύστερα να πάμε μια βολτίτσα στα Μέγαρα, όπου βέβαια θα οδηγεί το δικό της αυτοκίνητο (καινούριο Fiesta 1.4 με ABS) κι όχι το δικό μου. Εννοείται ότι θα βρίσκομαι συνέχεια στο δεξί κάθισμα κι ότι δε θα πάμε να σπάσουμε κάποιο χρονόμετρο, αλλά να αρχίσει να ανακαλύπτει τα μυστικά του ελέγχου του αυτοκινήτου. Καλύτερα αυτό να γίνει κάποια καθημερινή με ελάχιστη (ακόμα καλύτερα μηδενική) κίνηση.
Για επιστέγασμα, μπορούμε να επισκεφθούμε και τα Μέγαρα με το οδόστρωμα βρεγμένο, όπου εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Στόχος μου δεν είναι να καταρτιστεί σε θέματα αγωνιστικής οδήγησης, ώστε να γίνει η επόμενη Ισμήνη Φαμπιάτου, αλλά να κινείται με ασφάλεια στους δρόμους και να απολαμβάνει την ώρα που περνά πίσω από το τιμόνι.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τις προτάσεις σας και τις συμβουλές σας!

Η κοπέλα μου είναι σβέλτη στο τιμόνι... κι αυτό βέβαια μου αρέσει πολύ! Το κακό είναι ότι, αν και οδηγεί περί τα 3 χρόνια, δεν έχει την εμπειρία ώστε να αντιμετωπίσει κάτι το απρόβλεπτο/αναπάντεχο που θα της συμβεί. Γνωρίζετε τα χάλια του ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης νέων οδηγών και γνωρίζετε ότι αναλώνεται στην οπισθογωνία και στο λάδωμα. Αν ήταν κάποιος τρελαμένος πιτσιρικάς, θα έπαιρνε τα βουνά και θα προσπαθούσε να ανακαλύψει μόνη της τα μυστικά της γρήγορης οδήγησης, να μάθει να τιθασσεύει την υποστροφή. Δεν είναι όμως και πολύ φοβάμαι ότι όταν της τύχει κάτι (φρενάρισμα πανικού, γλίστρημα πάνω σε στροφή, ακαριαία αλλαγή πορείας για να αποφύγει κάποιο αντικείμενο/πεζό) δε θα αποφύγει τη σύγκρουση.
'Και τότε γιατί τρέχει;' Μα δεν τρέχει. Λέγοντας σβέλτη, εννοούσα ότι δεν κοιμάται πάνω στο τιμόνι, όπως η πλειοψηφία των σημερινών οδηγών (κι ειδικά του ασθενούς φύλου), αλλά ότι κινείται αξιοπρεπώς.
Επιχείρηση εκπαίδευσης άπειρης οδηγού λοιπόν. Έλεγα να της προτείνω να παρακολουθήσει κάποια σχολή ασφαλούς οδήγησης, του Ιαβέρη ή το Safetrack. Πρέπει να έχουν και κάποια έκπτωση για τα νεαρά άτομα, έτσι δεν είναι; Η κοπέλα μου είναι 22 ετών, οπότε λογικά θα είναι σε αυτή την κατηγορία.
Το κουβέντιασα όμως με ένα φίλο μου και μου πρότεινε κάτι διαφορετικό. Να πάμε μαζί 2-3 φορές για καρτ, όπου η οδηγική αίσθηση είναι πιο ανόθευτη (άμεση απόκριση, μηδενικές κλίσεις), αφού πρώτα έχουμε κάνει μια κουβεντούλα για τις ιδανικές γραμμές.
Ύστερα να πάμε μια βολτίτσα στα Μέγαρα, όπου βέβαια θα οδηγεί το δικό της αυτοκίνητο (καινούριο Fiesta 1.4 με ABS) κι όχι το δικό μου. Εννοείται ότι θα βρίσκομαι συνέχεια στο δεξί κάθισμα κι ότι δε θα πάμε να σπάσουμε κάποιο χρονόμετρο, αλλά να αρχίσει να ανακαλύπτει τα μυστικά του ελέγχου του αυτοκινήτου. Καλύτερα αυτό να γίνει κάποια καθημερινή με ελάχιστη (ακόμα καλύτερα μηδενική) κίνηση.
Για επιστέγασμα, μπορούμε να επισκεφθούμε και τα Μέγαρα με το οδόστρωμα βρεγμένο, όπου εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Στόχος μου δεν είναι να καταρτιστεί σε θέματα αγωνιστικής οδήγησης, ώστε να γίνει η επόμενη Ισμήνη Φαμπιάτου, αλλά να κινείται με ασφάλεια στους δρόμους και να απολαμβάνει την ώρα που περνά πίσω από το τιμόνι.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τις προτάσεις σας και τις συμβουλές σας!

Η κοπέλα μου είναι σβέλτη στο τιμόνι... κι αυτό βέβαια μου αρέσει πολύ! Το κακό είναι ότι, αν και οδηγεί περί τα 3 χρόνια, δεν έχει την εμπειρία ώστε να αντιμετωπίσει κάτι το απρόβλεπτο/αναπάντεχο που θα της συμβεί. Γνωρίζετε τα χάλια του ελληνικού συστήματος εκπαίδευσης νέων οδηγών και γνωρίζετε ότι αναλώνεται στην οπισθογωνία και στο λάδωμα. Αν ήταν κάποιος τρελαμένος πιτσιρικάς, θα έπαιρνε τα βουνά και θα προσπαθούσε να ανακαλύψει μόνη της τα μυστικά της γρήγορης οδήγησης, να μάθει να τιθασσεύει την υποστροφή. Δεν είναι όμως και πολύ φοβάμαι ότι όταν της τύχει κάτι (φρενάρισμα πανικού, γλίστρημα πάνω σε στροφή, ακαριαία αλλαγή πορείας για να αποφύγει κάποιο αντικείμενο/πεζό) δε θα αποφύγει τη σύγκρουση.
'Και τότε γιατί τρέχει;' Μα δεν τρέχει. Λέγοντας σβέλτη, εννοούσα ότι δεν κοιμάται πάνω στο τιμόνι, όπως η πλειοψηφία των σημερινών οδηγών (κι ειδικά του ασθενούς φύλου), αλλά ότι κινείται αξιοπρεπώς.
Επιχείρηση εκπαίδευσης άπειρης οδηγού λοιπόν. Έλεγα να της προτείνω να παρακολουθήσει κάποια σχολή ασφαλούς οδήγησης, του Ιαβέρη ή το Safetrack. Πρέπει να έχουν και κάποια έκπτωση για τα νεαρά άτομα, έτσι δεν είναι; Η κοπέλα μου είναι 22 ετών, οπότε λογικά θα είναι σε αυτή την κατηγορία.
Το κουβέντιασα όμως με ένα φίλο μου και μου πρότεινε κάτι διαφορετικό. Να πάμε μαζί 2-3 φορές για καρτ, όπου η οδηγική αίσθηση είναι πιο ανόθευτη (άμεση απόκριση, μηδενικές κλίσεις), αφού πρώτα έχουμε κάνει μια κουβεντούλα για τις ιδανικές γραμμές.
Ύστερα να πάμε μια βολτίτσα στα Μέγαρα, όπου βέβαια θα οδηγεί το δικό της αυτοκίνητο (καινούριο Fiesta 1.4 με ABS) κι όχι το δικό μου. Εννοείται ότι θα βρίσκομαι συνέχεια στο δεξί κάθισμα κι ότι δε θα πάμε να σπάσουμε κάποιο χρονόμετρο, αλλά να αρχίσει να ανακαλύπτει τα μυστικά του ελέγχου του αυτοκινήτου. Καλύτερα αυτό να γίνει κάποια καθημερινή με ελάχιστη (ακόμα καλύτερα μηδενική) κίνηση.
Για επιστέγασμα, μπορούμε να επισκεφθούμε και τα Μέγαρα με το οδόστρωμα βρεγμένο, όπου εκεί τα πράγματα θα είναι ακόμα πιο δύσκολα.
Στόχος μου δεν είναι να καταρτιστεί σε θέματα αγωνιστικής οδήγησης, ώστε να γίνει η επόμενη Ισμήνη Φαμπιάτου, αλλά να κινείται με ασφάλεια στους δρόμους και να απολαμβάνει την ώρα που περνά πίσω από το τιμόνι.
Σας ευχαριστώ προκαταβολικά για τις προτάσεις σας και τις συμβουλές σας!

Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές... Βλέπω λοιπόν ότι οι περισσότεροι συμφωνείτε στο safetrack, άλλωστε το να δώσει 200 ευρώ δεν είναι τραγικό πόσο, ακόμα κι αν πήγαινε τελείως χαμένο. Από εκεί και πέρα, καθ΄ ότι αμφότεροι εκπαιδευτικοί της κατώτερης εκπαίδευσης, δε θα μπορούσα να διαφωνήσω με το ρητό που παραθέτεις, αγαπητέ Θεολόγε. Θα αρχίσουμε λοιπόν από τα θεωρητικά, μαθήματα από το κάθισμα του συνοδηγού (που σωστά παρατήρησε ο Κώστας), καρτ, πιστούλα και Safetrack.

ΥΓ. Μια χρονιά έζησα μόνος μου, Θεολόγε. Δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να τα καταφέρω ολομόναχος, αν χρειαστεί. Ελπίζω όμως να μη χρειαστεί...