Ο χρήστης Petros έγραψε:
........

ΠΟΥ ΠΑ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ που μου 'γινες και υπουργός και νομίζεις ότι μεγάλωσαν τα... ...άιντε νυχτιάτικα!

Μία ζωή βλάχοι

Μακάρι να ήταν Βλάχος. Τότε τουλάχιστον θα είχε πίσω του μια ιστορία απείρως καλύτερη απ΄ότι έχει τώρα.

Ο χρήστης tazio έγραψε:

........

ΠΟΥ ΠΑ ΡΕ ΚΑΡΑΜΗΤΡΟ που μου 'γινες και υπουργός και νομίζεις ότι μεγάλωσαν τα... ...άιντε νυχτιάτικα!

Μία ζωή βλάχοι

Μακάρι να ήταν Βλάχος. Τότε τουλάχιστον θα είχε πίσω του μια ιστορία απείρως καλύτερη απ΄ότι έχει τώρα.

με μικρό βου

ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Ο Μιλτιάδης, 15 χρόνια στα ΜΑΤ, βγάζει το κράνος και μιλάει για τα επεισόδια με τους αντιεξουσιαστές, τις μολότοφ και τα μερόνυχτα στους δρόμους γύρω από τα Εξάρχεια

«Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τους αναρχικούς»

Βρίσκεται πάντα με τα «παιδιά», τους συναδέλφους του, στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων για επίδομα κινδύνου... 62,90 ευρώ

Το προηγούμενο βράδυ ο Μιλτιάδης το είχε περάσει άυπνος στην οδό Μπουμπουλίνας. Η θερμοκρασία είχε πέσει κάτω από το μηδέν, αλλά αν και παλιός προτιμούσε το πεζοδρόμιο από το «λεωφορείο». Άλλωστε δεν καπνίζει και ο καπνός από τα τσιγάρα των άλλων «μπάτσων» τον ενοχλεί. Στο ραντεβού μας πάντως ήρθε ορεξάτος. Είχε τις εγγυήσεις ενός κοινού μας φίλου ότι «θα γράψω ό,τι πούμε». «Διάβασα τη συνέντευξή σας με τον αναρχικό» μου είπε μόλις δώσαμε τα χέρια. «Καλά τα έλεγε». Προσπάθησα να διακρίνω αν ειρωνευόταν, αλλά δεν τα κατάφερα. «Αυτός σας είπε το όνομά του, εγώ όμως θα σας μιλήσω ανώνυμα, γιατί μετά θα με κυνηγάνε και οι αναρχικοί και η Υπηρεσία». Αυτή τη φορά σίγουρα δεν ειρωνευόταν. Χάθηκα για μια στιγμή. Οι αναρχικοί μού μιλάνε επώνυμα, άλλωστε δεν έχουν και τίποτα να χάσουν και οι «μπάτσοι» ζητούν την «προστασία» της ανωνυμίας. Παράξενες εποχές.

«Οι ανώτατοι αξιωματικοί, προκειμένου να μη χρησιμοποιούμε τα κλομπ τα οποία βγάζουν μια άσχημη εικόνα, προτιμούν τα δακρυγόνα»

Πίνει γαλλικό με γάλα, φοράει μπλουτζίν μπουφάν, έχει δύο φθηνά κινητά και μου μιλάει στον πληθυντικό. «Εσείς τι γνώμη έχετε για τα παιδιά»; Τα «παιδιά» είναι οι συνάδελφοί του. Έτσι μού τους αναφέρει συνεχώς. Είναι ένας από τους σκληρούς της Αστυνομίας. Επιχειρησιακή φόρμα, ασπίδα, ρόπαλο, όπλο, μπότες, καλαμίδες, επιγονατίδες, κράνος. Έχει βγει ήλιος και στην Ομόνοια τα πρεζόνια έχουν στήσει πάρτι. Κυνηγούν ένα γκρουπ από νεαρούς τουρίστες που προσπαθούν να βρουν τον προσανατολισμό τους. «Η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από υπέροχα δειλινά και ξανθές αμμουδιές» που λέει και ο ΕΟΤ. Χαμογελάμε πικρά και φεύγουμε προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Είχαμε πια καταλήξει να μιλάμε στον ενικό.

Από μικρός ήθελες να γίνεις Αστυνομικός;

Όχι, δεν είχα σκεφτεί να γίνω Αστυνομικός. Στην πορεία προέκυψε.

Πού μεγάλωσες;

Στην Ευρυτανία, μέχρι που έφυγα για φαντάρος.

Αγροτική οικογένεια;

Ναι. Δύσκολη περιοχή. Τα παιδιά το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν να φύγουμε για μια πόλη για να βγάλουμε ένα μεροκάματο.

Μέτριος μαθητής;

Στο Γυμνάσιο τα πήγαινα πολύ καλά, στο Λύκειο άρχισα να τα παρατάω και έπεσα στη μετριότητα.

Κι έρχεσαι στην Αθήνα...

Ναι, δουλεύω σε μια βιοτεχνία, ώσπου το '91 ένα μέλος της οικογενείας μου που ήταν στην Αστυνομία με παροτρύνει να συμμετάσχω σε έναν διαγωνισμό.

Με μέσον μπαίνεις;

Τότε δεν υπήρχε άλλο σύστημα, δεν υπήρχαν Πανελλαδικές, μόνο γνωριμίες.

Τι σκεφτόσουν, να γίνεις αστυνομικός, να κάνεις τι;

Να έχω ένα μεροκάματο, μια καλή δουλειά, η οποία θα έχει μέλλον, δεν θα με διώξουν σε πέντε μήνες.

Στα ΜΑΤ πήγες εθελοντικά βέβαια...

Στη Σχολή οι εκπαιδευτές μάς έλεγαν συχνά για τα ΜΑΤ. Και αρκετά παιδιά από τη σειρά μου καταλήξαμε εκεί.

Παίρνεις παραπάνω λεφτά που είσαι στα ΜΑΤ;

Ελάχιστα. 62,90 ευρώ.

62 ευρώ τον μήνα;

62 κόμμα ενενήντα. Επίδομα κινδύνου.

Πόσες ώρες δουλεύεις την ημέρα;

Το ωράριο βγαίνει σε σχέση με τις διαδηλώσεις που θα υπάρχουν την επόμενη ημέρα στην Αθήνα. Και υπάρχουν και κάποια στάνταρ σημεία όπου βρίσκονται διμοιρίες.

Κοντά στις εστίες έντασης;

Κορυδαλλός, Εξάρχεια, Ηρώδου Αττικού, γήπεδα.

Εσείς επεμβαίνετε μόνο όταν υπάρχει μια σύγκρουση, έτσι δεν είναι; Υποχωρούν οι συνάδελφοί σας με τις μπλε στολές και εμφανίζεστε εσείς με τις πράσινες.

Ναι, πρέπει να φάνε λίγο ξύλο τα παιδιά και μετά θα δοθεί εντολή να βγούμε εμείς μπροστά, για να τους προστατεύσουμε. Και γι' αυτό πολλές φορές αρχίζουν τις φωνές «γιατί δεν ήρθατε γρήγορα, κινδυνεύσαμε» και τα σχετικά.

Τα σύμβολα που έχετε στα κράνη σας τι σημαίνουν;

Τίποτα. Απλώς κάθε διμοιρία επιλέγει ένα σύμβολο, ένα τρίγωνο, έναν ρόμβο, για να μη χάνονται τα παιδιά. Για να ξέρω ότι ο μπροστινός μου είναι στη δικιά μου διμοιρία, άρα τον ακολουθώ. Γιατί μέσα στον γενικό χαμό είναι εύκολο να χαθείς. Κι αν μείνεις μόνος σου, τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά.

Τραγικά;

Υπήρξε συνάδελφός που έχασε το μάτι του, ένας άλλος έσπασε το σαγόνι και τα δόντια του. Τον Δεκέμβριο κοντά στο Πολυτεχνείο τον πέτυχε ένα κομμάτι μάρμαρο και τον σακάτεψε. Δεν ξέρουμε πότε θα γυρίσει στην υπηρεσία του, χάνει τα πενθήμερα, χάνει επιδόματα, χάνει βραδινά, χάνει τα πάντα.

Πόσα χρόνια είσαι στα ΜΑΤ;

16 χρόνια γεμάτα.

Τα πρώτα μεγάλα επεισόδια στα οποία ήσουν παρών;

Τότε που κάηκε η Πρυτανεία στο Πολυτεχνείο. Χτυπήθηκα μάλιστα από μια πέτρα κι έφυγα.

Χτύπησες και χτυπήθηκες;

Όχι, κατηγορηματικά όχι. Τα πρώτα χρόνια που ήμουνα στις διμοιρίες δεν είχα κάνει καν χρήση του κλομπ μου. Και το '95, όταν δόθηκε το ΟΚ και μπήκαμε στο Πολυτεχνείο να κάνουμε συλλήψεις, ήμουνα εκεί...

Ήσουν παρών στην επέμβαση του '95; Επί Βαληράκη; Στη μια και μοναδική είσοδο της Αστυνομίας στο Πολυτεχνείο;

Ναι. 24 ώρες δουλειάς. Συγκεκριμένα, 23 ώρες και 25 λεπτά απείχε η έναρξη από τη λήξη της βάρδιας. Μπήκαμε μέσα στις δέκα το πρωί και βρήκαμε μικρά παιδιά, 15, 16 και 17 χρόνων να κλαίνε: «Τι θα πω στον μπαμπά μου, τι θα πω στη μαμά μου». Και προσπαθούσαμε κι εγώ κι άλλος ένας συνάδελφος - καλή του ώρα - να τους δώσουμε κουράγιο. «Εντάξει παιδιά, δεν έγινε και τίποτα, στη ΓΑΔΑ θα πάτε για εξακρίβωση, θα σας πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα και θα φύγετε, δεν θα σας πειράξει κανείς». Τι να πεις σε παιδιά που κλαίνε;

Στα πρόσφατα επεισόδια, τώρα που κόντεψαν να καούν οι συνάδελφοί σου, ήσουν παρών;

Όχι, αλλά θεωρώ ότι ήταν λάθος εντολή. Πλησίασαν πολύ και αδικαιολόγητα. Τα μέσα ενημέρωσης έλεγαν συνεχώς «δεν γίνονται συλλήψεις», οι αξιωματικοί μας λειτούργησαν υπό πίεση και είδαμε τα αποτελέσματα. Τι είναι προτιμότερο, να αποφύγει κάποιος τη σύλληψη ή να καεί ένας Αστυνομικός;

Αλήθεια, γιατί «δεν γίνονται συλλήψεις»;

Δεν θέλω να μιλήσω άσχημα, αλλά δεν σκέφτονται οι δημοσιογράφοι που μας κατηγορούν ότι για να πιάσεις κάποιον από αυτούς πρέπει τον καταδιώξεις; Και όταν αυτοί μπουν στο Πολυτεχνείο, εσύ τι θα κάνεις;

Όταν δεν είναι στο Πολυτεχνείο και είναι στο Σύνταγμα;

Λες για το συμβάν στη Φιλελλήνων; Οι διμοιρίες φυλάνε συγκεκριμένους στόχους. Δεν μπορούμε να φυλάξουμε κάθε πολυτελές αυτοκίνητο ή κάθε τράπεζα στη Βουκουρεστίου. Κι αν δεν πάνε εκεί και πάνε στην Ερμού ή στο Σύνταγμα;

Κάποιοι από την Αριστερά πάντως σάς κατηγορούν ότι ενώ μπορείτε να τους πιάσετε όταν βρίσκονται στην ουρά μιας πορείας, αδιαφορείτε.

Αν επιχειρήσουμε να τους πιάσουμε, θα μπουν μέσα στην πορεία κι αν τους ακολουθήσουμε θα διαλυθεί η πορεία και θα κατηγορηθούμε ότι αμαυρώνουμε έναν αγώνα κάποιας κοινωνικής ομάδας .

Σας κατηγορούν επίσης ότι κάνετε κατάχρηση δακρυγόνων.

Οι ανώτατοι αξιωματικοί προκειμένου να μη χρησιμοποιούμε τα κλομπ, τα οποία βγάζουν μια άσχημη εικόνα, προτιμούν τα δακρυγόνα. Κι εμείς δεν ξέρουμε τι είναι αυτά τα αέρια και πόσο επιβλαβή είναι για εμάς και τους διαδηλωτές. Αποτρέπουμε πάντως πολλές συγκρούσεις με αυτά. Γιατί όταν δεχθούμε μια επίθεση με καδρόνια, θα έχουμε μια εμπλοκή σώμα με σώμα με απρόβλεπτες συνέπειες. Με τα αέρια υποχωρούν και τελειώνει εκεί η υπόθεση.

Ποια είναι η γνώμη σου για τους αναρχικούς;

Οι αντιεξουσιαστές, οι αναρχικοί, θέλουν να κάνουν κακό σε κάθε είδους εξουσία και στρέφονται εναντίον μας. Είναι αφέλεια να πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να καταρρεύσει το κράτος. Αλλά και με αυτούς ακόμη, δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα. Εάν δεν αρχίσουν να μας πετροβολούν, να μας ρίχνουν βόμβες μολότοφ, δεν θα τους κυνηγήσουμε.

Όταν ακούς το σύνθημα «μπάτσοι - γουρούνια - δολοφόνοι»...

Τίποτα. Μόνο οι καινούργιοι συνάδελφοι στενοχωριούνται. Οι παλαιότεροι είμαστε ψύχραιμοι. Το περιμένουμε.

Δηλαδή, συνήθως οι νεώτεροι είναι αυτοί που χάνουν την ψυχραιμία τους; Ένας νέος μπορεί να πανικοβληθεί και να υπερβάλει. Γι' αυτό έχει νόημα οι παλαιότεροι συνάδελφοι να εκπαιδεύουν τους νεώτερους. Ένας ΜΑΤατζής δεν ρίχνει ποτέ κλωτσιά, ούτε χτυπά με το κλομπ κάποιον που είναι πεσμένος κάτω - εγώ αυτό λέω στα παιδιά. Δεν βγάζουμε τα κόμπλεξ μας εκείνη τη στιγμή, δεν είμαστε φονιάδες. Όταν βέβαια είσαι σε αντιπαράθεση, όταν ο άλλος σε κοπανάει με ένα καδρόνι, θα απαντήσεις, θα προβείς σε κάποιου είδους βία.

Λες συνέχεια «καδρόνι, καδρόνι».

Μα για καδρόνια πρόκειται. Δεν τα έχετε δει; Βάζουν στην άκρη ένα κομμάτι ύφασμα και σου λένε ότι είναι σημαία. Και είναι ρόπαλα.

Υπάρχουν πάντως και συνάδελφοί σου οι οποίοι κάνουν τσαμπουκάδες. Είτε γιατί είναι κομπλεξικοί, είτε γιατί είναι ακραίοι.

Αυτό υπάρχει στην Αστυνομία. Όταν έχεις ένα όπλο και κινείσαι μέσα στο πλήθος, νιώθεις διαφορετικά. Σου παρέχει ασφάλεια, τονώνει τον εγωισμό σου. Γι' αυτό λέμε ότι οι Αστυνομικοί πρέπει να είμαστε επαγγελματίες.

Πόσα λεφτά παίρνεις τον μήνα;

Με 15 χρόνια στην Υπηρεσία και παντρεμένος, είμαι κοντά στα 1.200 ευρώ. Αν δεν δουλέψω αργίες και βραδινά, θα πέσω κάτω από τα 950 ευρώ. Δουλεύουμε λοιπόν γιορτές, Σάββατα, Πάσχα, Χριστούγεννα, Κυριακές.

Κυριακές στα γήπεδα;

Ναι, μεγάλη πληγή. Πάμε και μας λένε οι εταιρείες τι θα κάνουμε. Έχουν πάρει και κάτι απόστρατους που διατάσσουν. Πρώην αξιωματικοί που κάποτε έκαναν θελήματα στους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.

Αν γινόσουν μια μέρα υπουργός Δημόσιας Τάξης τι θα έκανες;

Θα ενίσχυα την αστυνόμευση στη γειτονιά. Να κοιμάται ήσυχα ο κόσμος το βράδυ, να μη φοβάται, να ξέρει ότι θα βρει το αυτοκίνητό του. Και θα έδινα παραπάνω λεφτά σε αυτούς που δουλεύουν στις μάχιμες υπηρεσίες. Δεν μπορούμε να παίρνουμε όλοι τα ίδια. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε το βόλεμα και τη λούφα.

Αν ξανάρχιζες τη ζωή σου, θα γινόσουν αστυνομικός;

Βέβαια. Είναι ένα επάγγελμα που σε κερδίζει στην πορεία. Μπαίνει στο πετσί σου. Έχει πολλές καλές στιγμές.

Για πες μου μια...

Όταν ξεκίνησα, κάναμε πεζές περιπολίες και έβγαιναν οι άνθρωποι στις βεράντες και μας φώναζαν «γεια σας παιδιά», μέχρι και παλαμάκια ακούγαμε. Αυτό πού θα το ζήσεις;

Πολύ ρομαντικό μου ακούγεται.

Μα τι πιστεύεις κι εσύ; Ότι οι ΜΑΤατζήδες είναι εξωγήινοι; Νιώθουμε, προβληματιζόμαστε, είμαστε μέρος της κοινωνίας. Δεν είμαστε αυτό που λένε «βγάλτε τα κράνη να σκεφτείτε».

«Συγκρούονται μαζί μας για να δείξει η τηλεόραση τα αιτήματά τους»

«Οι αντιεξουσιαστές, οι αναρχικοί, θέλουν να κάνουν κακό σε κάθε είδους εξουσία και στρέφονται εναντίον μας. Είναι αφέλεια να πιστεύουν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να καταρρεύσει το κράτος» λέει ο Μιλτιάδης

Ο Μιλτιάδης μπορεί να μην «ασχολείται» με τον προφητικό ΜακΛούαν, τον επικριτικό Πόστμαν, τον ευφυή Γουόρχολ ή τον αφοριστικό Ιγνάσιο Ραμονέ, ύστερα από 15 χρόνια στο «πεζοδρόμιο» όμως έχει καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα: «Όλα γίνονται για την τηλεόραση».

Για πες μου λοιπόν για τη στιγμή της σύγκρουσης.

Όταν θέλουμε να κλείσουμε την Ηρώδου Αττικού ή όταν θέλουμε να περιφρουρήσουμε το υπουργείο Παιδείας, δίνεται η εντολή για «φραγμό», που σημαίνει ότι από εκεί και πέρα δεν πρέπει να περάσει κανείς. Αυτό το ξέρουν πάντα οι επικεφαλής των διαδηλωτών. Συνήθως όμως και ανάλογα με το τι μήνυμα θέλουν να περάσουν προς τα έξω, προσπαθούν να σπάσουν το φράγμα.

Οπότε πέφτουν πάνω στα κλομπ σας;

Μα, μπορείτε να το δείτε και από την τηλεόραση, οι διαδηλωτές πέφτουν πάνω στους αστυνομικούς. Εμείς σε όλες τις περιπτώσεις είμαστε ακίνητοι. Ακούω κατά κόρον στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ότι προκαλούμε. Για μας είναι ό,τι καλύτερο να φωνάξουν και να φύγουν. Όσο νωρίτερα φύγουν τόσο λιγότερη ταλαιπωρία θα έχουμε.

Συζητάτε ποτέ με τους ανθρώπους που σε λίγο θα συγκρουσθείτε;

Πολλές φορές. Πριν από ένα χρόνο στο υπουργείο Εργασίας ήταν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα. Παιδιά, τους λέμε, μην πέσετε πάνω μας, θα χτυπηθείτε ή θα πέσουν δακρυγόνα, δεν έχει νόημα. Αλλά μας είπαν ότι «δεν υπάρχει άλλη λύση». Έπρεπε να γίνει σύγκρουση, γιατί αλλιώς κανείς δεν θα ασχολιόταν με τα προβλήματά τους. Σου λένε, «θα κάνουμε κάτι παραπάνω, θα το παίξει η τηλεόραση, θα πιεστεί ο υπουργός».

Όλα για το θέαμα δηλαδή;

Εσείς τι λέτε; Αν είναι χίλια άτομα που διαδηλώνουν ειρηνικά ποιος θα τους δώσει σημασία; Σε ποιο κανάλι θα το παίξουν; Αν όμως είναι 100 άτομα και συγκρουστούν με την αστυνομία, όλο και κάτι θα δείξουν.

Δεν αντιλαμβάνεσθε δηλαδή τους διαδηλωτές ως εχθρούς;

Μα, με αρκετούς από αυτούς έχουμε τα ίδια προβλήματα. Κακές συνθήκες εργασίας, χαμηλές αμοιβές, κεκτημένα που χάνονται με τους καινούργιους νόμους. Προσωπικά έζησα την υπόθεση με την ΕΑΣ το '93. Ήτανε ό,τι χειρότερο για μένα. Να βλέπεις ανθρώπους 52-53 χρόνων να χάνουν τη δουλειά τους και να πρέπει να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Πώς νιώθατε λοιπόν τις στιγμές που έπρεπε να συγκρουστείτε μαζί τους;

Τους σκεφτόμασταν περισσότερο από όσο νομίζουν οι ίδιοι, ίσως αν ήμασταν στη θέση τους κάπως έτσι να αντιδρούσαμε. Αναρωτιέμαι όμως αν ήταν αυτοί στη θέση μας πώς θα αντιδρούσαν; Τι βία θα ασκούσαν;

ΤΑ ΝΕΑ , 10/02/2007 , Σελ.: N24
Κωδικός άρθρου: A18762N241
ID: 556928

ΣΤΑΥΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

καλη συνεντευξη...αν και δε μαρεσει καθολου ο θεοδωρακης...

Βασικά συμφωνώ σχεδόν με όλα οσα λέει.....και φοβάμε μήπως είναι καποιος δημιοσχετίστας του σώματος που έδωσε αυτήν την 'συνέντευξη' για να φτιάξει την εικόνα των ΜΑΤ και της αστυνομίας γενικά.....

ανθρωποι ειναι και αυτοι...σιγουρα θα εχουν πορωμενους μεσα και ισως και να ακουγονται και καφριλες για τα ατομα που αντιμετωπιζουν αλλα νομιζω οτι ετσι ειναι τα πραγματα...

Θεοδωράκης;
Αυτός που ήταν δημοσιογράφος;
Που για να γεμίσει μια ώρα εκπομπής 'πήρε συνέντευξη' από τη Βανδή κι έγινε μια από τα ίδια με Ευαγγελάτο, Χατζηνικολάου και άλλα 'πρώτα ονόματα' του χώρου.

Ευτυχώς που υπάρχουν στη χώρα μας ένας Κούλογλου και (από κοντά για την κορυφή αν δεν αλλάξει ύφος) ένας Αυγερόπουλος και τουλάχιστον δεν έχουμε χάσει το μέτρο σύγκρισης για το τι πρέπει να είναι ρεπορτάζ και δημοσιογράφος.

Ομολογώ ότι το σκέφτηκα να μπει στα ανέκδοτα!!!!!

http://automoto.pathfinder.gr/autos/new ... 55312.html
Αστυνομικός έγραψε τον ...εαυτό του!
Δίνοντας το καλό παράδειγμα στους υπόλοιπους συνάδελφους του και αποδεικνύοντας παράλληλα ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου, ο Richard Knoebe, αρχηγός της αστυνομίας στην πόλη Kewaskum των ΗΠΑ, τιμώρησε αυστηρά τον εαυτό του όταν κατάλαβε ότι ...παρανομεί.
Το αξιοπρόσεκτο σε αυτή την περίπτωση είναι ότι ο εν λόγω αστυνομικός είχε και καλή δικαιολογία για να διαπράξει την παρανομία, αφού βρισκόταν σε καταδίωξη ενός αυτοκινήτου, που μόλις είχε προσπεράσει αντικανονικά. Κατά τη διάρκεια της καταδίωξης ο Knoebe προσπέρασε ένα ...κρυμμένο σχολικό λεωφορείο που βρισκόταν σταματημένο, μπροστά από ένα φορτηγό, με τα προειδοποιητικά φώτα ότι ανεβοκατεβάζει παιδιά (στις ΗΠΑ αυτό σημαίνει ότι απαγορεύεται η προσπέραση) να βρίσκονται σε λειτουργία. Μόλις λοιπόν κατάλαβε πως είχε παραβεί το νόμο, και απόντος άλλου συνάδελφου, (βρισκόταν μόνος του στο περιπολικό) έκοψε κλήση στο εαυτό του, ύψους 245 δολαρίων και πρόσθεσε και τέσσερις πόντους στο δίπλωμά του.
Το περιστατικό έλαβε μέρος τον περασμένο Σεπτέμβρη και δεν θα είχε δει ποτέ το φως της δημοσιότητας εάν μία τοπική εφημερίδα δεν έψαχνε τα αρχεία του δικαστηρίου της πόλης, για κάποιο άλλο, φυσικά, ρεπορτάζ.

Μου φαινεται οτι δεν πετυχε αντιπροσωπευτικο δειγμα των ΜΑΤ.

Δεν μου εχουν δωσει αυτη την εικονα. Οταν δερνανε τον Κυπριο ηταν αμυνα, ε? Τεσπα....

Που ήταν στημένα τα 'όργανα' σήμερα; Περιέργως ΜΕΤΑ τα διόδια Σχηματαρίου σε ευθεία -κλασικά- και φυσικά... πάνω στη γέρυφα πριν τα διόδια των Μαλγάρων. Νόμιμα ήταν σταματημένοι επάνω;

Μα για καδρόνια πρόκειται. Δεν τα έχετε δει; Βάζουν στην άκρη ένα κομμάτι ύφασμα και σου λένε ότι είναι σημαία. Και είναι ρόπαλα.

Μα, μπορείτε να το δείτε και από την τηλεόραση, οι διαδηλωτές πέφτουν πάνω στους αστυνομικούς. Εμείς σε όλες τις περιπτώσεις είμαστε ακίνητοι.

Όποιος αρνηθεί αυτά τα δύο πράγματα, ή μύωψ είναι ή εγκάθετος.
Η εικόνα δεν ψεύδεται και το έργο με τους 'αγωνιστές' ροπαλοφόρους που εφορμούν σαν μακεδονική φάλαγγα κατά παραταγμένων σε στάση προσοχής αστυνομικών επαναλαμβάνεται συνέχεια, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Ίσα για να βγουν μετά οι λαϊκιστές να πουν για τα 'όργανα της καταστολής'.

Ο χρήστης manosk έγραψε:

Μα για καδρόνια πρόκειται. Δεν τα έχετε δει; Βάζουν στην άκρη ένα κομμάτι ύφασμα και σου λένε ότι είναι σημαία. Και είναι ρόπαλα.

Μα, μπορείτε να το δείτε και από την τηλεόραση, οι διαδηλωτές πέφτουν πάνω στους αστυνομικούς. Εμείς σε όλες τις περιπτώσεις είμαστε ακίνητοι.

Όποιος αρνηθεί αυτά τα δύο πράγματα, ή μύωψ είναι ή εγκάθετος.
Η εικόνα δεν ψεύδεται και το έργο με τους 'αγωνιστές' ροπαλοφόρους που εφορμούν σαν μακεδονική φάλαγγα κατά παραταγμένων σε στάση προσοχής αστυνομικών επαναλαμβάνεται συνέχεια, ειδικά τον τελευταίο καιρό. Ίσα για να βγουν μετά οι λαϊκιστές να πουν για τα 'όργανα της καταστολής'.

Ναι, αλλά εξυπακούεται ότι φταίνε οι αστυνομικοί καθώς δεν υποχωρούν μπροστά στα δίκαια αιτήματα των αγωνιστών. -Από την στιγμή που αποφάσισα να μπω στο γραφείο του υπουργού κύριε μου, οφείλεις να υποχωρήσεις και να με αφήσεις να περάσω, όχι να κάθεσαι μπροστά μου ακίνητος σαν μπάστακας.

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:

Ναι, αλλά εξυπακούεται ότι φταίνε οι αστυνομικοί καθώς δεν υποχωρούν μπροστά στα δίκαια αιτήματα των αγωνιστών. -Από την στιγμή που αποφάσισα να μπω στο γραφείο του υπουργού κύριε μου, **οφείλεις **να υποχωρήσεις και να με αφήσεις να περάσω, όχι να κάθεσαι μπροστά μου ακίνητος σαν μπάστακας.

Δηλαδή η αστυνομία ΟΦΕΙΛΕΙ να αφήνει τον καθένα να κάνει ότι θέλει άπαξ και αυτός το αποφασίσει?

Αν εγώ (σαν ΙΚΕ) αποφασίσω πως θέλω αύριο να μπω στο γραφείο του πρωθυπουργού, η αστυνομία *οφείλει *να μην με εμποδίσει?

Από πού προκύπτει αυτό το σκεπτικό?

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:
-Από την στιγμή που αποφάσισα να μπω στο γραφείο του υπουργού κύριε μου, οφείλεις να υποχωρήσεις και να με αφήσεις να περάσω, όχι να κάθεσαι μπροστά μου ακίνητος σαν μπάστακας.

Αν και να ήθελα κατά βάθος να φάει ξύλο ή να μείνει ανάπηρος κάποιος από τους βολεμένους, διεφθαρμένους υπουργούς / βουλευτές, η παραπάνω λογική παραμένει ...παράλογη.

Ότι θα έφτανε η στιγμή να υπερασπιστώ κάτι που έχω γράψει κατά της αστυνομίας δεν το περίμενα.

(Αστειευόμουν, κύριοι, χαλαρώστε )

Παρόλα αυτά, από ότι βλέπουμε και διαβάζουμε -ακόμα και στο δικό μας forum-, υπάρχουν πάρα πολλοί που αυτό που έγραψα το θεωρούν υπέρτατο δημοκρατικό δικαίωμα, οπότε μην σας παραξενεύει και τόσο...

Ο χρήστης Χρήστος Λάππας έγραψε:

Παρόλα αυτά, από ότι βλέπουμε και διαβάζουμε -ακόμα και στο δικό μας forum-, υπάρχουν πάρα πολλοί που αυτό που έγραψα το θεωρούν υπέρτατο δημοκρατικό δικαίωμα, οπότε μην σας παραξενεύει και τόσο...

Πολύ κακώς κάποιοι θεωρούν μία τέτοια φασιστική συμπεριφορά σαν 'δημοκρατικό' δικαίωμα.

Δεν διαφωνούμε.

Δηλαδή δεν μπορούν να μπουν ούτε όσοι νιώθουν το γραφείο του Υπουργού / Πρωθυπουργού σαν 'σπίτι' τους και το δειλώνουν μάλιστα δημόσια;

Ο χρήστης EMMANOYHL έγραψε:
Δηλαδή δεν μπορούν να μπουν ούτε όσοι νιώθουν το γραφείο του Υπουργού / Πρωθυπουργού σαν 'σπίτι' τους και το δειλώνουν μάλιστα δημόσια;

Εεεε Μανωλη ,μετακομιζεις;