Ο χρήστης nass έγραψε:
Πάντως στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπεται η δεξιά στροφή με κόκκινο (εννοείται κατόπιν ελέγχου και χωρίς ουδεμία προτεραιότητα)
Ομως:
Αν, ο καθένας για τον εαυτό του, δεχόμαστε πως κάποιες παραβάσεις είναι θέσφατα και δεν τις κάνουμε ποτέ-ποτέ-ποτέ (πχ. παραβίαση σηματοδότη) ενώ για άλλες είμαστε ελαστικοί (πχ. παραβίαση ορίου ταχύτητας ή θέσης στο δρόμο (πχ. 'κόψιμο' στροφών σε επαρχιακούς δρόμους)), τότε για ποιό λόγο δεν δεχόμαστε αντίστοιχη αξιολόγηση από άλλους οδηγούς για διαφορετικό σετ παραβάσεων ?
Δηλαδή γιατί είμαστε εμείς σωστοί που πάμε με 160 στην ΑΟ και όχι αυτός που στρίβει δεξιά με κόκκινο ?
Νάσο, εμείς έχουμε διαφωνήσει στο παρελθόν και νοιώθω άβολα να σχολιάζω δημοσίευσή σου, αλλά ελπίζω να μου επιτρέπεις!
Έχεις δίκιο κατ' αρχήν σ' αυτό που λες! Αλλά ορισμένα πράγματα γίνονται για βελτίωση ορισμένων συνθηκών. Όταν θες να πας γρήγορα, πατάς τις διαχωριστικές, για να βρεις τη γραμμή σου. Ομοίως πατάς και στη βοηθητική στις κλειστές δεξιές, που επίσης απαγορεύεται, θεωρητικά. Αλλά το κάνεις για να οδηγήσεις πιο ΣΩΣΤΑ!!!
Το να περάσεις ένα φανάρι με κόκκινο όμως, τι σου προσφέρει; 15 δευτερόλεπτα πιο γρήγορης άφιξης στον προορισμό σου; Τα 160 στην Αττική απ΄όσο ακούω, δεν λένε και τίποτα φοβερό. Τα πιάνεις με σχετική ασφάλεια. Μπορεί να είναι το ίδιο με το κόκκινο όταν δεν έρχεται κανείς, αλλά τουλάχιστον το να οδηγείς γρήγορα είναι άποψη! Είναι φιλοσοφία και κανείς δεν θα πει ότι άδικα με έγραψαν που πήγαινα με 160. Μπορεί να τους το κουβεντιάσω εκείνη τη στιγμή, αλλά θα τους πω ότι καλά κάνουν που με γράφουν γιατί έτσι λέει το όριο, αν και δεν είναι τίποτα από πλευράς επικινδυνότητας. Και το κάνω συνειδητά, γνωρίζοντας ότι θα μου κόψουν τον κwλο. Αλλά σου λέω ξανά, είναι άποψη η γρήγορη οδήγηση! Το να περνάς με κόκκινο τι είναι; Αντίδραση στο κατεστημένο;
Γι' αυτό σας λέω, ο τύπος δεν χαλάστηκε για την 250-άρα, απλά ήρθε εδώ να μας πουλήσει μούρη, είναι γρήγορος και μάγκας που περνάει με κόκκινα κατά την κρίση του. Άλλωστε το είπε, αν ήταν τα 170 μόνο δεν θα τον πείραζε!
Τσάμπα συζητάμε, θα φτάσουμε να τσακωθούμε στο τέλος, για την πάρτη του.