Nov 26, 2005, 10:37 PM
Αν κινούμε σε γνωστό δρόμο δεν αλλάζω τον ρυθμό μου εκτός αν είναι πρωτοβρόχια. Σε άγνωστο δρόμο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να πέσω μέσα σε «λίμνη» είμαι ποιο συγκρατημένος. Το ποιο εκνευριστικό είναι το σπρέι από το προπορευόμενο όχημα ιδίως όταν δεν έχει λασπωτήρες δηλαδή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις αν μπορώ προσπερνώ γρήγορα για να μην τον έχω μπροστά μου αλλιώς αφήνω μεγάλη απόσταση ώστε να γλιτώσω τη λάσπη από τα ελαστικά του. Έχω κάνει πολλά χιλιόμετρα σε δύσκολους δρόμους του Ψηλορείτη και των Λευκών Ορέων υπό βροχή (ας είναι καλά η υπηρεσία) και έχω αρκετή εξοικείωση ώστε να μην με φοβίζει η βροχή.