Ο χρήστης charmak66 έγραψε:
'ΓΚΡΑΧΑΜ ΡΟΤΖΕΡΣ. .......
Είμαστε η γενιά που στερήθηκε πολλά , αλλά είχε τα πάντα.'

Απ' ότι βλέπω οι περισσότεροι μεγαλώσαμε με lego,playmobil,pc και τα σχετικά,οπότε τα παραπάνω μας φαίνονται σαν ένα συγκινητικό 'παραμύθι'....

επέτρεψε μου φίλε charmak66 που αφαίρεσα το μεγαλύτερο κομάτι για λόγους χώρου!
Είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να γραφτεί κ ισχύει σε σημαντικό βαθμό βαθμό τουλάχιστον για εμένα κ του φίλους μου (οι περισσότεροι δεν γνωρίζω πια που βρίσκονται ) που γεννηθήκαμε από το 1968 έως και το 1975 ίσως κ λίγο αργότερα!

ΜΕγαλώσαμε και με Η/Υ κ ηλεκτρονικά παιχνίδια (από τους κερματοφάγους έως τα τύπου gameboy) κ φυσικά με πιο 'απλά' παιχνίδια, αλλά προλάβαμε να ζήσουμε κ την ηρεμία των προαστίων (δυτικών στην περίπτωση μου) της Αθήνας με την ασφάλεια που υπήρχε τότε, 'οπου με την ανάγκη να εργάζονται και οι δύο γονείς και οι παπούδες να μην είναι πάντα υγιείς ή διαθέσιμοι (είχαν κ άλλα εγγόνια ) με αποτέλεσμα ή να μας τραβάνε από τα ξημερώματα δεξιά κ αριστερά ή να από πολύ μικροί να μάθουμε να είμαστε υπεύθυνα άτομα και να 'κρατάμε' ένα σπίτι μόνοι μας!!!

Φυσικά είχαμε ατυχήματα! πολλά τα θυμάμε ακόμα, όπως όταν πολύ μικρός κατάφερα να ξεφύγω (δεν ήθελα να με κρατάει κανείς) κ να σφηνώσω το 3κυκλο ποδηλατάκι μου ανάμεσα σε δύο κολώνες της ΔΕΗ
Φυσικά η συχέχεια ήταν ανάλογη, παιδική χαρά με κούνιες κλπ, ποδόσφαιρο σε αλάνες ή μικρά τσιμεντένια γήπεδα, ποδήλατα που φτιάχναμε μόνοι μας, το πρώτο μου ποδήλατο με κόντρα (τσακίστηκα άπειρες φορές), πατίνια, σκεϊτμπορντ (με αυτό κόντεψα να σκοτωθώ), 10τάχυτα 'αγωνιστηκά' όπως τα έλγαν τότε (επίσης πολλά ατυχήματα), κυνηγητό κ κρυφτό με τους φίλους κ άλλα ομαδικά παιχνίδια με παιδιά από διάφορες γειτονιές που πολλές φορές κατέληγαν σε καυγάδες! κ ένα σωρό άλλα που συγκινούμε τόσο που θα θυμάμε αλλά κυρίως για είχα την ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ να τα ζήσω!

Πλέον οι ρυθμοί, τα προβλήματα και οι κίνδυνοι είναι τόσοι που τα σημερινά παιδιά ποτέ δεν θα ζήσουν τόσο ανέμελα κ ήρεμα κ ας έχουν πολύ περισσότερα!

Λίγο περιληπτικά να αναφέρω ότι από τα παιχνίδια/ασχολίες πέρασαν κ τα παρακάτω:

• 'αυτοκινητάκια' matchbox (κόντρες σε πιο θα φτάσει πρώτο στο τέλος της κατηφόρας)
• lego
• playmobil
• επιτραπέζια παντώς είδους από τα κλασσικά έως τα... προχωρημένα (ακόμα θυμάμε τον πρώτο 'πολυκλωματιστή' που με έφερε σε πρώτη επαφή με τα ηλεκτρονικά)
• comix mickey mouse στην αρχή (ακόμα ηρεμώ όταν τα βλέπω ) k αργότερα διάφορα άλλα κ φυσικά αργότερα βιβλία! κ περιοδικά με πρώτο κ καλύτερο τους 4Τ που δειλά δειλά ζήτησα να μου αγοράσουν οι γονείς μου το 1983 κ που κ που έπερνα κάποιο τεύχος μέχρι το 1986 όπου έκτοτε δεν μου λείεπει ούτε τεύχος
• τηλεκατευθυνόμενα (της πλάκας εκείνη την εποχή)
• ηλεκτρονικά nintendo watch&game που είχε φέρει ο Νονός μου από την Ιαπωνία κ επί μέρες κοιμόμουν αγκαλιά του, όπως και στην 5η Δημοτικού όταν ο θείος μου έφερε από την Γερμανία ένα Atari 2600 (αυτό με τα Cartridges) k αργότερα spectrum με 'γομολάστιχες' αντί για πλήκτρα, την αποτυχία των 'msx' κ αργότερα διάφορα άλλα μέχρι να έρθει η εποχή των PC's.

Τα χειρότερα ήρθαν ως φοιτητής το 1991 όπου στα 18 μου μου αγόρασαν το 1ο μου αυτοκίνητο (το έχω ακόμα αυτό!!!) το clio I, ως επιβράβευση για την επιτυχία μου στο Πανεπιστήμιο, κ τότε άλλαξαν πολλά! καλύτερα πριν ίσως!
Με το αυτοκίνητο ξέχασα την κίνηση κ την γυμναστική, μπήκα σε νέο κύκλο 'ανωριμότητας' αλλά επίσης μπήκα βαθιά στην τρέλλα της αυτοκίνησης που είχε ξεκινήσει από πριν τα 13, όπου όποτε βρισκόμασταν στο χωριο....... χώρος, 'ασφάλεια' κλπ επέτρεπαν μία επαφή με ένα πισωκίνητο escort 1100L του 73 k το Citroen GSA (κ αυτό το κράτησα!)

Τώρα για το αν επιβιώσαμε? σαφώς ναι!
Αν έμειναν 'σημάδια'? ΝΑΙ! παντού στο σώμα μου υπάρχουν μικρότερα ή μεγαλύτερα από τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ παιχνίδια με τους φίλους μου που αγαπούσα κ ήθελα συνέχεια να βρίσκομε παρέα τους! αλλά είναι κ ότι ποιό ωραίο υπάρχει (εκτός απο την κοίλη δίσκου από κάποια πτώση ή με το σκεϊτμπορντ ή στις ανωριμότητες με τα έλκηθρα κλπ σε βουνά σε μεγαλύτερη ηλικία )

Ξέφυγα λίγο από το θέμα, αλλά με αφορμή την (ανα)δημοσίευση του κειμένου του φίλου μας charmak66 μου βγήκαν λίγο αυθόρμητα, οπότε συγχωρήστε με για την πολυλογία μου κ σταματώ λίγο άκομψα ίσως εδώ!

Φιλικά
Νικόλας

PS: το καλύτερο πάντως από όλα τα παιχνίδια κ αγαθά του κόσμου είναι οι καλοί φίλοι που τους αγαπάς κ σε αγαπάνε!!!! χωρίς την ανθρώπινη επαφή δεν νομίζω ότι μετράει τίποτα άλλο!

Ο χρήστης kouk έγραψε:

Αυτό είναι!
Ευχαριστώ charmak!!!

Μπορείς να με ευχαριστήσεις με μια βόλτα με την μπέμπα!

Πριν πιάσουν τα κρύα...

Κάνω ότι δεν είδα το τελευταίο και.........ευχαρίστως!!!

Τα περί θαψιμάτων και σφραγισμάτων τα προσπερνάω!!!

Ρωτήστε και τον Βασίλη (αλλά όχι τον Στέλιο!!)!!Μια χαρά μαλακό είναι με την D2 το αυτοκίνητο!!!

Μια χαρά άνετη είναι .... μόνο αν κάτσεις πίσω φόρα και κράνος

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:
Μια χαρά άνετη είναι .... μόνο αν κάτσεις πίσω φόρα και κράνος

• back support + μασελάκι του μποξ (για να μην κροταλίζουν τα δόντια μεταξύ τους...)!

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:

Μια χαρά άνετη είναι .... μόνο αν κάτσεις πίσω φόρα και κράνος

• back support + μασελάκι του μποξ (για να μην κροταλίζουν τα δόντια μεταξύ τους...)!

Πφφφφ!!!!! ...Νεολαία σου λέει ο άλλος!!!!

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:
Αγαπημένο μου παιχνίδι ...... η κατασκευή καρτ-πατινιού με ρουλεμάν αντί για ρόδες.
Αποστολή ... η επίτευξη της μεγαλύτερης ταχύτητας στην κατηφόρα (και της ανάλογης τούμπας βέβαια)

Ποδήλατο .... velamos με κόντρα .... στην εφηβεία Mercier

Με 'στειλες Βασίλη... σαν να διάβαζα μέρος των δικά μου παιδικών χρόνων (πώς τα ξέχασα να τα ανφέρω εγώ αυτά; )

Ο χρήστης kouk έγραψε:

Μια χαρά άνετη είναι .... μόνο αν κάτσεις πίσω φόρα και κράνος

• back support + μασελάκι του μποξ (για να μην κροταλίζουν τα δόντια μεταξύ τους...)!

Πφφφφ!!!!! ...Νεολαία σου λέει ο άλλος!!!!

Εγώ δεν παραπονέθηκα ... άλλοι είπαν για HANS

Ο χρήστης migf1 έγραψε:

Αγαπημένο μου παιχνίδι ...... η κατασκευή καρτ-πατινιού με ρουλεμάν αντί για ρόδες.
Αποστολή ... η επίτευξη της μεγαλύτερης ταχύτητας στην κατηφόρα (και της ανάλογης τούμπας βέβαια)

Ποδήλατο .... velamos με κόντρα .... στην εφηβεία Mercier

Με 'στειλες Βασίλη... σαν να διάβαζα μέρος των δικά μου παιδικών χρόνων (πώς τα ξέχασα να τα ανφέρω εγώ αυτά; )

Xμμμ ..... μάλλον συνομίληκοι

Λίγο πολύ τα ίδια παιχνίδια είχαμε όλοι, αυτό όμως που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι η σημερινή 'πιτσιρικάδα' δεν παίζει.

Τι εννοώ, δεν παίζει στους δρόμους όπως παλαιότερα εμείς, δεν ακούω φωνές το απόγευμα ή και το μεσημέρι και μπάλες να κοπανάνε στους τοίχους ή και να σπάνε καμία κεραία αυτοκινήτου.
Δε τρέχουν με τα αυτοσχέδια ή έστω τα αγορασμένα από τον μπαμπά σκέιτ στην κατηφόρα ποιός θα φτάσει πρώτος στη διασταύρωση (οι πιό 'βλαμένοι' την περνάγαμε κιόλας 'αφρενάριστοι') .
Τώρα ασχολούνται με το ποιός έχει το καλύτερο, κινητό τον καλύτερο Η/Υ , το καλύτερο DVD, κ.λ.π. .
Κατά την δική μου άποψη, οι 'πιτσιρικάδα' σήμερα έχει γίνει 'κονσέρβα'.

(Άκου 'βέλαμος' , 'φωτεινό παντογνώστη', βρε 'παλιόγεροι' )

παιχνίδια....

ήμουν παιδί της μεταβατικής περιόδου.. είχα μανία με τη lego, με τον amstrad μου και φυσικά με το gameboy μετέπειτα. είχα διαλύσει όμως bmx, mountan bikes, skates... έπαιζα με τις ώρες με τηλεκατευθυνόμενα τουτουκια και από τα 14 και μετά το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν το καρτ...

όσο μεγάλωνα έμπλεκα με τα πιο hi-tech κατασκευάσματα και άρχισα να καταπιάνομαι με τα πρώτα pc. από os/2 warp και win 3.1 ως τα σημερινά xp, linux...

δυστυχώς οι εποχές της μπάλας στη γειτονιά έφυγαν για όλους μας tazio. και πολύ φοβάμαι και για τα παιδιά μας....

Εγώ είχα πάθος με τα play-mobil (είχα κάποια), και τα τζία-η-τζο.
Οι γονείς μου δεν μου αγοράζανε πάρα πολλά παιχνίδια και τους θύμωνα. Αλλά τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό ήταν καλό...

Επίσης έπαιζα τα κλασικά :
ποδόσφαιρο (μια φορά είχα βάλει και 3 γκολ, αλλά γενικά πάντα άμυνα καθόμουνα από φόβο), μπάσκετ, κυνηγητό, κρυφτό κ.τ.λ.

Είχαμε και το παιχνίδι 'σκανδαλιές'.
Πετούσαμε πέτρες στα αυτοκίνητα, ξυλώναμε κεραίες (μια φορά με έιχαν πιάσει και ο πατέρας μου πλήρωσε την ζημιά), μια άλλη φορά είχα σπάσει ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ το φανάρι από ένα παπάκι (Town mate)

Μετά άρχισε η μόδα με τα φυσοκάλαμα. Είχαμε ακόμα ερείπια (πριν δοθούν με αντιπαροχή από τους ιδιοκτήτες τους), τα οποία προσφέρονταν για φρούρια, για δημιουργία μύθων (εδώ μέσα υπάρχουν φαντάσματα κ.τ.λ.).
Μετά είχαμε και την μόδα με κάτι αεροπλανάκια που είχαν βγεί, φτιαγμένα από κάτι σαν αφρολέξ.

Ποδήλατο δεν μου έπαιρναν οι γονείς μου στην πόλη, αφού φοβότανε μήπως με πατήσει αμάξι!!! (άκουσον άκουσον) Ακόμα το έχω παράπονο!!!!
Έτσι κυκλοφορούσα με το πατίνι (Torpedo, πλαστικό, είχα γίνει βιρτουόζος) ενώ παρακαλούσα που και που και από κανένα φίλο μου να με σύρει με το ποδήλατό του.
Είχα φάει τρελές βούτες με το πατίνι (ένα χαλικάκι αρκούσε για να το σταματήσει ΑΚΑΡΙΑΙΑ)...

Από σειρές : Μου άρεζαν τα στορυμφάκια, το Rambo, ο Καμπαμαρού, οι Thundercuts κ.α.
Πιο πολύ απ' όλα όμως μου άρεζε το Kandy-Kandy! (ξέρετε, η παιδική σαπουνόπερα)

Ουφ!
Δυστυχώς από τα γυμνασιακά μου χρόνια δεν έχω να θυμάμαι και πολλά. Δεν μπόρεσα να δέσω καθόλου με τους συμμαθητές μου, οι οποίοι ήταν κωλόπαιδα (στην κυριολεξία). πιο πολύ έκανα παρέες που με φθείρανε και με πηγαίνανε προς τα πίσω...
Χώρια που στο λύκειο (που άλλαξα τμήμα) είχα πρόβλημα με αυτούς, αφού μου το παιζανε (10 μαζί) νταήδες. Μετά έγινε ένας μικρός πόλεμος μεταξύ των δύο τμημάτων και σταμάτησε το πανηγύρι...

Eμενα αγαπημενα μου παιχνιδια ηταν η [/b]BIBIBO** και ο JOHNJOHN **

Καλά! Έχω παίξει και 'γω με την αδελφή μου 'μικρό μου pony'...
Έχω παίξει και Bibibo (εγώ έκανα τον john)
Θυμάμαι ότι χρησιμοποιούσαμε το σπίτι από το 'μικρό μου pony' για να κάνουμε το παιχνίδι. Εγώ είχα 3~4 αυτοκίνητα, ένα για κάθε ανάγκη (ως προστάτης της οικογένειας bibibo)...

Μια άλλη φορά κλέισαμε με την αδελφή μου ένα σπουργιτάκι μέσα στον στάβλο του 'μικρό μου pony' και μάλιστα το βάλαμε στο κρεβάτι του στάβλου και το σκεπάσαμε με την κουβέρτα!!!

Πως δεν παίθανε από τον φόβο του το πουλί...

φίλε Δημήτριος τα φυσοκάλαμα τα είχα ξεχάσει ξεκίνησαν από ένα απλό πλαστικό 'καλάμι' κ τυλιγμένα χαρτάκια κ έφτασαν να έχουν ενσωματωμένες σφεντόνες κ 'βέλη' που διάφορα 'καλόπαιδα' έβαζαν διάφορα μπροστά! με αποτέλεσμα να έχω ακόμα το σημάδι από 'βέλος' με μύτη από στυλό 'bic' χονδρό που με πέτυχε στον αυχένα!

Ο χρήστης mad_n έγραψε:
φίλε Δημήτριος τα φυσοκάλαμα τα είχα ξεχάσει ξεκίνησαν από ένα απλό πλαστικό 'καλάμι' κ τυλιγμένα χαρτάκια κ έφτασαν να έχουν ενσωματωμένες σφεντόνες κ 'βέλη' που διάφορα 'καλόπαιδα' έβαζαν διάφορα μπροστά! με αποτέλεσμα να έχω ακόμα το σημάδι από 'βέλος' με μύτη από στυλό 'bic' χονδρό που με πέτυχε στον αυχένα!

Α, όχι εγώ παεριοριζόμουν στο απλό χαρτί.
Κάναμε και διαγωνισμό για το ποιος θα φτιάξει το καλύτερο φυσοκάλαμο (το πιο περίπλοκο, το πιο εντυπωσιακό).
Πάντως είχα ακούσει και μια ιστορία για έναν τυπάκο που έβαζε καρφίτσες στα βέλη του... (ράδιο αρβύλα).

Επίσης, όταν παίζαμε μπουγέλο, πάντα υπήρχανε εκείνοι οι βλάκες που ρίχνανε αυγά στις σακούλες τους.

Στο γυμνάσιο ρίχναμε και νερόβομβες (από χαρτί) με έναν συμμαθητή μου. Είχα ακούσει όμως ότι αυτός συνέχιζε να ρίχνει νερόβομβες (εγώ είχα βαρεθεί μετά από κάποιο χρονικό διάστημα). Το θέμα είναι ότι εκτός απο νερό γέμιζε τις νερόβομβές του και με σπέρμα!!! (ξέρετε, τα ερωτικά σκιρτήματα της εφηβείας)
Είχα ακούσει και ιστορίες για τον ίδιο, που είχε πετύχει στο κεφάλι διάφορους με νερόβομβες (δεν ξέρω αν ήταν από τις 'εμπλουτισμένες'...)

Παιχνιδια?????χιχιχιχιχιχι.....
Εγω παιδια τι να πω για τα παιχνιδια......εισαγω παιχνιδια,εμπορευομαι παιχνιδια,εχω καταστηματα λιανικης με παιχνιδια......ολη μου η ζωη ειναι μεσα στα παιχνιδια.........και βεβαια ακομα τα λατρευω τα παιχνιδια....απλα απο τα 13 και μετα παιρνω μονο... αυτοκινητοδρομους,τηλεκατευθηνομενα,μοντελακια 1/18(800 τεμαχια παρακαλω)..διαφορες φιγουρες spiderman,batman,superman,star wars...κτλ
Εχω και καλους πελατες απο το forum.......που ερχονται τακτικα και κανουν καταθεσεις........
ΕΥΡΙΠΙΔΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ.......παρελαβα νεους τιτλους 'game boy'

edit.Εχω σχεδον τα παντα απο 'lego tecknic'

Φοβερή δουλειά pad!!!!

Ο χρήστης IKE έγραψε:
Φοβερή δουλειά pad!!!!

Eυχαριστω ΙΚΕ!