Κι ομως υπάρχουν και μεγαλουργούν και περιμένουν τον επόμενο!!! Μετά βαίων και κλάδων!!!!

Ο χρήστης kkostask έγραψε:
Ξέρω,πίστεψε με....αν ήξερες τι πίπες μου είπαν εμένα για να με 'προσλάβουν'.....
Δυστυχώς δεν μπορώ να τα γράψω δημόσια.....

Έχεις PM.

Αν ήξερα τι έρχονταν ρε Γιόχαν...

Για την προσωπική μου περίπτωση που ψάχναμε κόσμο ΠΡΙΝ την κρίση , έχω γράψει πριν λίγες μέρες σε αυτό το θέμα . Θυμίζω απλά ότι αυτός που πήρε την δουλειά σε 3 χρόνια αγόρασε καινούργιο σπίτι με τους μισθούς που του δώσαμε .

Οσο για τους μισθούς επίσης έχω γράψει , ότι μόνο αν υπάρχουν πολλές δουλειές και πολλοί υποψήφιοι εργοδότες μπορείς να πουλήσεις τον εαυτό σου ακριβά . Αν υπάρχουν λίγοι , τα πράγματα δυσκολεύουν και αν είναι μόνο ένας όπως στις σοσιαλιστικές χώρες που αγαπούσε ο Δίας τότε έχουμε πρακτικά συνθήκες δουλείας .

Για τις σπουδές στο εξωτερικό μιλάω για Γερμανία σε Ιατρική , Μηχανικούς κλπ , αλλά και για Ελβετία σε μεταπτυχιακό επίπεδο , όπου η εργασία είναι παράλληλη με τις σπουδές και ανάλογα για άλλες χώρες .

Οσοι έχουν επαφή με το αντικείμενο και γράφουν εδώ μπορούν να μας διαφωτίσουν .

Το ότι εμείς σαν γονείς θέλουμε τα παιδιά μας να ζήσουν καλύτερα από εμάς είναι λογικό και θεμιτό . Το θέμα είναι πως το βλέπουν και οι ίδιοι , όταν είναι νέοι . Εχουν την διάθεση να ψαχτούν ? Να κουραστούν ? Να μάθουν ? Η απλά νομίζουν ότι ο εργασιακός βίος είναι σαν τον λυκειακό και τον φοιτητικό ?

Τα επιδόματα πρέπει να είναι για τους άτυχους της κοινωνίας . Για τους ανάπηρους , τους αρρώστους , τους ανέργους που λόγω ηλικίας κυρίως δεν έχουν ελπίδα για εργασία .

Επίσης πρέπει αν είναι για την ανάπτυξη της κοινωνίας . Για να παντρευτείς , να κάνεις παιδιά , να ανοίξεις σπίτι .
Δεν είναι απαραίτητο να είναι μόνο επίδομα . Μπορεί να είναι και φοροαπαλλαγές .

Το να βλέπω τα νέα παιδιά να λιμνάζουν και να γκρινιάζουν αλά Ξανθόπουλος και Μάρθα Βούρτση για την κακούργα κενωνία , με ενοχλεί αφάνταστα .

Αμα στα 20-30 τους δεν έχουν τα κότσια να ψαχτούν είτε εδώ , είτε έξω , πότε θα τα έχουν στα 50-60 τους ?

Λες Πέτρο για το όνειρο του νέου που σπούδασε . Σιγά . Στην εποχή μας μόνο 1 στους 10 έπαιρνε πτυχίο τριτοβάθμιας .

Τώρα παίρνουν 7 στους 10 . Πόσο σου επιτρέπει αυτό να έχεις όνειρο ?

Βέβαια κάποιος θα ρωτούσε . Τότε γιατί εσείς οι γονείς πιέζετε τα παιδιά σας να πάρουν πτυχίο . Η απάντηση απλή . Μα για να ξεκινήσουν τον εργασιακό τους αγώνα με κάποια καλύτερα προσόντα .

Αυτά που σας είπε ο Στόρμ τα ακούω και από άλλους που δουλεύουν σε εταιρείες . Δεν έχει κανένας τους λόγο να λέει ψέμματα . Και μάλιστα τα λένε με πόνο ψυχής γιατί έχουν και αυτοί παιδιά .

Όταν είμαστε πιτσιρικάδες , ακούγαμε τους μεγαλύτερους που έλεγαν . Βρε σεις έχετε τα νιάτα σας . Σφίξτε την πέτρα και σπάστε την . Τώρα που μεγάλωσα καταλαβαίνω πόσο δίκιο είχαν και με τσαντίζει , όταν βλέπω τους νέους να την πετάνε την πέτρα και να κάθονται χάμω περιμένοντας το μάννα εξ ουρανού ....

Καλημέρα! Ταξιδευτή δεν αμφιβαλω για αυτά που λες, το έγραψα παραπάνω. Αλλα στα δικά μου ερωτήματα δεν απαντάς συγκεκριμένα. Εγώ την προσωπική μου εμπειρία την ανέφερά. Δεν μου είπες για τα δικά σου παιδιά συγκεκριμένα και για το εργασιακό περιβάλον που αντιμετωπίζουν. Αναγκαζομαι να λέω τα ίδια και τα ίδια ...
Δηλαδή και συγνώμη αν θεωρηθεί οτι τα ερωρήματά μου τελικά προσβάλουν...

1. Τα παιδιά τα δικά σου σπούδασαν και εργαζονται σε υγιες περιβάλλον αλλα είναι καλομαθημένα κ τεμπέληδες?
2. Τα χρήματα των απολαβών τους είναι ικανοποιητικά για το έργο που παραγουν ώστε να χτίσουν το δικό τους σπιτικό στο μέλλον?
3. Δεν τους ετυχε ποτέ να μείνουν νομιμα πια, τρεις μηνες απλήρωτοι?
4. Δεν ποτέ να κανουν 3μηνη σύμβαση και μετά στο καλό οπως και ολοι οι υπόλοιποι συνάδερφοί τους?
5. Δεν τους ετυχε ποτέ να εργαζονται με 4ωρη πρόσληψη 12ωρο και χωρίς υπερωρία, να επιστρέφουν στην επιχείρηση ανά χείρας τα υποτιθεται δώρα και ολα αυτά υπο την απειλή οτι εμεις εδώ ετσι γιατί αλλιώς φεύγεις και στην επιχείρηση αυτή ναεργάζονται πάνω από 1,5 ετος(που σημαίνει αν ήταν τεμπελχανας θα τον ειχαν διώξει)?

Εχω και αλλα ερωτήματα που δεν προκύπτουν σώνει και καλά από νέους ηλικίας του γιου μου δηλαδή δημιουργείας οικογενειας αλλα και ηλικίας 50άρηδων αλλα επειδή ουτε προσωπική καθαυτή εμπειρία αποτελούν και για ναμην γραφω σεντόνια θα αναφερω μονο ένα. Αποθηκαριος με Ε1 45000 ευρώ εισόδημα!!! Στο χερι ομως 950 ευρω!!! 48 ετων παντρεμενος 2 παιδιά και 12ωρα και σαββατα...επιδωμα? Κανενα αφου 45000 υποτιθεται...

Ωρες ωρες με κανετε ορισμένοι να σκεφτομαι ή οτι γραφω σε μπλοκ αμεμπτων επιχειρηματιών(!!!)(???) ή μονο εγώ και ο μικρόκοσμός μου είναι τόσο γκαντέμης!!!
Κι αν ετσι είναι τοτε αυτη η π....α η ελλαδα γιατί καταντησε ετσι???
Τι ζούμε ρε γέρο και γιέ μου...

Και για τελευταια φορά -καταντησε βαρετό πια- ξαναγραφω.: δεν μιλώ για οσους περιμενουν το μαννα εξ ουρανου!!!

Μην το βλέπεις έτσι .

Ολοι γονείς είμαστε και όλοι την ίδια αγωνία έχουμε για τα παιδιά μας .

Αλλά πρέπει να βλέπουμε και την πραγματικότητα .

Ολοι γκαντέμηδες είμαστε , αλλά το να μεμψιμοιρούμε δεν προσφέρει κάτι .

Εμένα η κρίση χτύπησε το επάγγελμα μου περισσότερο από όλα . Αλλά τι να κάνω . Να κάτσω να κλαίω . Προσπαθώ να μένω ενεργός , ενημερώνομαι συνέχεια για θέματα της δουλειάς μου , ψάχνω για δουλειές .

Βέβαια δίπλα μου άλλος που ήταν υπάλληλος , διευθυντής και έχασε την δουλειά του στα 55 , από τότε απλά περιμένει να πάει 67 να βγεί στην ψευτοσύνταξη . Δεν έχει και οικογένεια και υποχρεώσεις και ψιλοβρίσκει δουλίτσες αλλά δεν μπορεί να κάτσει .

Σε προσωπικό επίπεδο , ο γιος μου είναι ακόμα φοιτητής στο πτυχίο . Δεν μπορώ να μιλήσω πολύ για αυτόν , αν και έχουμε και εκεί τις φυσιολογικές κόντρες πατέρα-γιού ...

Μιλάω όμως για παιδιά φίλων και γνωστών , που είναι μεγαλύτερα γύρω στα 30 και στο πως ψάχνονται για δουλειά .

Βέβαια έχουν μεγάλες διαφορές και μεταξύ τους , άλλα ψάχνονται , άλλα πιο καλομαθημένα ζορίζονται , άλλα δεν φοβούνται την δουλειά . Αλλα δεν αναλαμβάνουν ευθύνες , κάποια που έχουν 3 φορές καλύτερες προοπτικές από τους γονείς τους και είναι και σε ηλικία 30+ που πρέπει να κάνει παιδί γιατί μιλάω για γυναίκες . προτιμούν να πάρουν σκύλο για να μην χάσουν την βολή τους . Οι γονείς τους όταν τις έκαναν δεν κοίταγαν που έμεναν , που έμεναν σε τρώγλη , ενώ τώρα η κόρη μένει σε δικό της διαμέρισμα από την αντιπαροχή της τρώγλης...

Αλλος που έχασε τον πατέρα του ξαφνικά στα 20 και βγήκε στην αγορά εργασίας αμέσως γιατί είχε οικονομικό θέμα , παράλληλα με τις σπουδές του και πήγε πολύ καλά , με κόρες επίσης , τα έπαιρνε μέχρι να σοβαρευτούν . Ευτυχώς τον τελευταίο χρόνο ψάχτηκαν και μπήκαν σε μία σειρά .

Αλλος τους άνοιξε τουριστική επιχείρηση που πρέπει να δουλεύουν οι ίδιοι , αλλά του την έλεγαν γιατί δεν έκαναν τους διευθυντές όπως ήταν αυτός σε μεγάλο όμιλο στα 50+ του...

Εχουμε και άλλη λογική που την επισημαίνω στον γιο μου , γιατί είναι μία παγίδα που πέφτουν πολλά παιδιά . Είναι στα 20+ , ψιλοδουλεύουν , ψιλομαζεύουν ουσιαστικά ένα χαρτζηλίκι , αλλά επειδή δεν έχουν έξοδα , τους φτάνει και δεν ψάχνονται παραπέρα . Αλλά τα χρόνια περνάνε γρήγορα , φτάνουν 30 και η εργασιακή τους εμπειρία είναι σε επίπεδο χαρτζηλικιού .

Ξέρεις με την κρίση υπήρξε ένας διαχωρισμός της γενιάς . Αυτοί που έγιναν φοιτητές πριν το 2010 που ήταν ο ορισμός της καλοπέρασης και αυτοί που έγιναν μετά το 2010 όπως ο δικός μου , που μοιάζουν σαν και εμάς στα νιάτα μας και οι οποίοι είναι πολλοί μαζεμένοι στα έξοδα . Και μάλιστα ψευτοδουλεύοντας όπως είπα , πρακτικά αν δεν σπουδάζουν μακρυά από το σπίτι , δεν κοστίζουν τίποτα στους γονείς τους . Το πρόβλημα με αυτά είναι διαφορετικό από τα μεγαλύτερα . Οτι δεν ψάχνονται για εργασία στο αντικείμενο τους , αλλά σε άλλες δουλίτσες . Κάποιοι κάνουν τα γκαρσόνια και τις γκαρσόνες , άλλοι δουλεύουν σε εμπορικά που παίρνουν νέους για προσωρινές δουλειές , άλλοι όπως ο δικός μου επισκευάζουν τους υπολογιστές των φίλων τους με αμοιβές 20άρικα , άλλοι κάνουν ιδιαίτερα σε παιδάκια και γενικά βρίσκουν τρόπους να μαζεύουν 1-2-3 κατοστάρικα τον μήνα και να μειώνεται έτσι το τσοντάρισμα των γονέων.

Αυτά δεν είναι παράλογα . Γίνεται και έξω . Αλλά έξω μιλάμε για ηλικίες 16-20 για τέτοια πράγματα . Μετά τα 20 ψάχνονται στο αντικείμενο τους . Εδώ αυτό γίνεται μετά τα 25 το νωρίτερο .

Οι άνω των 30 πέρασαν πολύ άνετα φοιτητικά χρόνια και τους είναι δύσκολο να αποδεχτούν ότι δουλεύουν για μισθό μικρότερο ή ίσο από το χαρτζηλίκι που έπαιρναν τότε από τους γονείς τους . Οπότε θυμώνουν και αναβάλλουν τα πάντα ελπίζοντας ότι θα ξαναέρθει εκείνη η εποχή . Μόνο που πριν έρθει πάλι εκείνη η εποχή ΑΝ έλθει , θα έχουν έλθει πρώτα τα 40 και τα 50 τους .

Αυτή είναι η αγωνία που έχουν οι γονείς τους , που ζορίστηκαν πολύ περισσότερο οι ίδιοι στην εποχή τους .

Τηλεγραφικά κάποιες απαντήσεις σε όλους, cruiser, gatoz, κα.

Η μεγάλη διαφορα στην αναζήτηση εργασίας είναι έαν έχεις σπουδάσει αντικείμενο με ζήτηση ή όχι.(πχ μηχανικοί πληφορορικής κα)

Έαν έχεις σχετικό πτυχίο τότε έχεις σωστές προσφορές εργασίας είτε σε Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Έαν όχι επειδή η αγορά είναι του εργοδότη αυτήν την περίοδο τότε ενδεχομένως να υποστεί εργασιακο μπουλινκγ με υπερωρίες και λοιπά.
Το θέμα δεν είναι μόνο ελληνικό βέβαια και υπάρχει σχεδον παντού πλεον, η μη εξειδίκευση οδηγεί σε δύσκολες εργασιακές καταστάσεις πλεον ενώ μελλοντικά αναφέρεται οτι θα υπάρχει η τάξη των επιδομάτων (homo deus etc).

Στο εργασίακο δυναμικό δεν δίνω δίκαιο στο γάτο. Ειναι πιο κοντα η αφήγηση του cruiser. Εν όλιγοις υπάρχουν αυτοί που πήραν πτυχίο πριν το 2010 και αυτοί που μπήκαν μετά το 2010.

Αυτοί που μπήκαν μετα το 2010 είναι πολυ καλά εξελίξιμοι και σκληραγωγημένοι. Αυτοί που τελειώσαν εως το 2010 είναι λιγο λοττο αλλα τους σώζει οτι λόγω της σχετικής ευμάρειας έχουν και καλή εκπαίδευση και σχετική εμπειρία. Μαύρη τρύπα ειναι οσοι δεν είχαν τελειώσει εως το 2010 και βρεθήκαν σε δύσκολη αγορα εργασίας. Όσοι δεν πήγαν έξω είχαν πέσει σε συνθήκες απραξίας και θέλουν αρκετό χρόνο να τους φέρεις σε καλή κατάσταση.

Εμάς το μεγάλο πρόβλημα είναι τα senior στελέχη (50+) Δεν υπάρχει ελεύθερο σωστό στέλεχος πλεον στην αγορά ώστε να έχεις πιο σινιορ ανθρώπους σε κάποια κομμάτια της επιχείρησης σου. ?Υπάρχουν σωστοί αλλά πρέπει να τους κλέψει από κάποιον άλλον και να τους πληρώσει αδρα (+4000 τουλάχιστον) όποτε είναι ασυμφόρο και προτιμάς να ανεβάσεις νεους ή τους έχει πετάξει η αγορά και δεν θέλουν να προσαρμοστούν όποτε ότι και να τους δώσεις πάνε χαμένα.

Ο χρήστης criuser έγραψε:
Μην το βλέπεις έτσι .

Ολοι γονείς είμαστε και όλοι την ίδια αγωνία έχουμε για τα παιδιά μας .

Αλλά πρέπει να βλέπουμε και την πραγματικότητα .

Ολοι γκαντέμηδες είμαστε , αλλά το να μεμψιμοιρούμε δεν προσφέρει κάτι .

Εμένα η κρίση χτύπησε το επάγγελμα μου περισσότερο από όλα . Αλλά τι να κάνω . Να κάτσω να κλαίω . Προσπαθώ να μένω ενεργός , ενημερώνομαι συνέχεια για θέματα της δουλειάς μου , ψάχνω για δουλειές .

Βέβαια δίπλα μου άλλος που ήταν υπάλληλος , διευθυντής και έχασε την δουλειά του στα 55 , από τότε απλά περιμένει να πάει 67 να βγεί στην ψευτοσύνταξη . Δεν έχει και οικογένεια και υποχρεώσεις και ψιλοβρίσκει δουλίτσες αλλά δεν μπορεί να κάτσει .

Σε προσωπικό επίπεδο , ο γιος μου είναι ακόμα φοιτητής στο πτυχίο . Δεν μπορώ να μιλήσω πολύ για αυτόν , αν και έχουμε και εκεί τις φυσιολογικές κόντρες πατέρα-γιού ...

Μιλάω όμως για παιδιά φίλων και γνωστών , που είναι μεγαλύτερα γύρω στα 30 και στο πως ψάχνονται για δουλειά .

Βέβαια έχουν μεγάλες διαφορές και μεταξύ τους , άλλα ψάχνονται , άλλα πιο καλομαθημένα ζορίζονται , άλλα δεν φοβούνται την δουλειά . Αλλα δεν αναλαμβάνουν ευθύνες , κάποια που έχουν 3 φορές καλύτερες προοπτικές από τους γονείς τους και είναι και σε ηλικία 30+ που πρέπει να κάνει παιδί γιατί μιλάω για γυναίκες . προτιμούν να πάρουν σκύλο για να μην χάσουν την βολή τους . Οι γονείς τους όταν τις έκαναν δεν κοίταγαν που έμεναν , που έμεναν σε τρώγλη , ενώ τώρα η κόρη μένει σε δικό της διαμέρισμα από την αντιπαροχή της τρώγλης...

Αλλος που έχασε τον πατέρα του ξαφνικά στα 20 και βγήκε στην αγορά εργασίας αμέσως γιατί είχε οικονομικό θέμα , παράλληλα με τις σπουδές του και πήγε πολύ καλά , με κόρες επίσης , τα έπαιρνε μέχρι να σοβαρευτούν . Ευτυχώς τον τελευταίο χρόνο ψάχτηκαν και μπήκαν σε μία σειρά .

Αλλος τους άνοιξε τουριστική επιχείρηση που πρέπει να δουλεύουν οι ίδιοι , αλλά του την έλεγαν γιατί δεν έκαναν τους διευθυντές όπως ήταν αυτός σε μεγάλο όμιλο στα 50+ του... [emoji38]

Εχουμε και άλλη λογική που την επισημαίνω στον γιο μου , γιατί είναι μία παγίδα που πέφτουν πολλά παιδιά . Είναι στα 20+ , ψιλοδουλεύουν , ψιλομαζεύουν ουσιαστικά ένα χαρτζηλίκι , αλλά επειδή δεν έχουν έξοδα , τους φτάνει και δεν ψάχνονται παραπέρα . Αλλά τα χρόνια περνάνε γρήγορα , φτάνουν 30 και η εργασιακή τους εμπειρία είναι σε επίπεδο χαρτζηλικιού .

Ξέρεις με την κρίση υπήρξε ένας διαχωρισμός της γενιάς . Αυτοί που έγιναν φοιτητές πριν το 2010 που ήταν ο ορισμός της καλοπέρασης και αυτοί που έγιναν μετά το 2010 όπως ο δικός μου , που μοιάζουν σαν και εμάς στα νιάτα μας και οι οποίοι είναι πολλοί μαζεμένοι στα έξοδα . Και μάλιστα ψευτοδουλεύοντας όπως είπα , πρακτικά αν δεν σπουδάζουν μακρυά από το σπίτι , δεν κοστίζουν τίποτα στους γονείς τους . Το πρόβλημα με αυτά είναι διαφορετικό από τα μεγαλύτερα . Οτι δεν ψάχνονται για εργασία στο αντικείμενο τους , αλλά σε άλλες δουλίτσες . Κάποιοι κάνουν τα γκαρσόνια και τις γκαρσόνες , άλλοι δουλεύουν σε εμπορικά που παίρνουν νέους για προσωρινές δουλειές , άλλοι όπως ο δικός μου επισκευάζουν τους υπολογιστές των φίλων τους με αμοιβές 20άρικα , άλλοι κάνουν ιδιαίτερα σε παιδάκια και γενικά βρίσκουν τρόπους να μαζεύουν 1-2-3 κατοστάρικα τον μήνα και να μειώνεται έτσι το τσοντάρισμα των γονέων.

Αυτά δεν είναι παράλογα . Γίνεται και έξω . Αλλά έξω μιλάμε για ηλικίες 16-20 για τέτοια πράγματα . Μετά τα 20 ψάχνονται στο αντικείμενο τους . Εδώ αυτό γίνεται μετά τα 25 το νωρίτερο .

Οι άνω των 30 πέρασαν πολύ άνετα φοιτητικά χρόνια και τους είναι δύσκολο να αποδεχτούν ότι δουλεύουν για μισθό μικρότερο ή ίσο από το χαρτζηλίκι που έπαιρναν τότε από τους γονείς τους . Οπότε θυμώνουν και αναβάλλουν τα πάντα ελπίζοντας ότι θα ξαναέρθει εκείνη η εποχή . Μόνο που πριν έρθει πάλι εκείνη η εποχή ΑΝ έλθει , θα έχουν έλθει πρώτα τα 40 και τα 50 τους .

Αυτή είναι η αγωνία που έχουν οι γονείς τους , που ζορίστηκαν πολύ περισσότερο οι ίδιοι στην εποχή τους .

Για τον δικό μου τα χαρακτηριστικά κ προσόντα τα ανέφερα. Οσο για για τις 'προστριβές σας' και γω τις είχα! Αλλά όλα δείχνουν εκ του αποτελεσματος και για αυτό είμαι πολύ ευχαριστημένος. Θελω να πιστεύω πως σε καλό δρόμο είστε και σεις. Οσο για τα εξοδά τους, ρε φίλε ταλε κουάλε[emoji23] καθώς και η παρέα του! Εγώ καποιες φορες συνεχίζω να τσαντίζομαι για την αγαθομαρα του...τεσπα αψητα ακόμα...
Πάντως οταν θα βγεί στην 'αγορά' θα καταλαβεις τι διαλο επιτέλους παίζει και εννοώ οσο αφορά το εργασιακό περιβάλλον και την επιχειρηματικότητα...και μενα το2011 μπηκε εκπα

Στάλθηκε από το 10DTB42 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ο χρήστης george1977 έγραψε:
Τηλεγραφικά κάποιες απαντήσεις σε όλους, cruiser, gatoz, κα.

Η μεγάλη διαφορα στην αναζήτηση εργασίας είναι έαν έχεις σπουδάσει αντικείμενο με ζήτηση ή όχι.(πχ μηχανικοί πληφορορικής κα)

Έαν έχεις σχετικό πτυχίο τότε έχεις σωστές προσφορές εργασίας είτε σε Ελλάδα είτε στο εξωτερικό. Έαν όχι επειδή η αγορά είναι του εργοδότη αυτήν την περίοδο τότε ενδεχομένως να υποστεί εργασιακο μπουλινκγ με υπερωρίες και λοιπά.
Το θέμα δεν είναι μόνο ελληνικό βέβαια και υπάρχει σχεδον παντού πλεον, η μη εξειδίκευση οδηγεί σε δύσκολες εργασιακές καταστάσεις πλεον ενώ μελλοντικά αναφέρεται οτι θα υπάρχει η τάξη των επιδομάτων (homo deus etc).

Στο εργασίακο δυναμικό δεν δίνω δίκαιο στο γάτο. Ειναι πιο κοντα η αφήγηση του cruiser. Εν όλιγοις υπάρχουν αυτοί που πήραν πτυχίο πριν το 2010 και αυτοί που μπήκαν μετά το 2010.

Αυτοί που μπήκαν μετα το 2010 είναι πολυ καλά εξελίξιμοι και σκληραγωγημένοι. Αυτοί που τελειώσαν εως το 2010 είναι λιγο λοττο αλλα τους σώζει οτι λόγω της σχετικής ευμάρειας έχουν και καλή εκπαίδευση και σχετική εμπειρία. Μαύρη τρύπα ειναι οσοι δεν είχαν τελειώσει εως το 2010 και βρεθήκαν σε δύσκολη αγορα εργασίας. Όσοι δεν πήγαν έξω είχαν πέσει σε συνθήκες απραξίας και θέλουν αρκετό χρόνο να τους φέρεις σε καλή κατάσταση.

Εμάς το μεγάλο πρόβλημα είναι τα senior στελέχη (50+) Δεν υπάρχει ελεύθερο σωστό στέλεχος πλεον στην αγορά ώστε να έχεις πιο σινιορ ανθρώπους σε κάποια κομμάτια της επιχείρησης σου. ?Υπάρχουν σωστοί αλλά πρέπει να τους κλέψει από κάποιον άλλον και να τους πληρώσει αδρα (+4000 τουλάχιστον) όποτε είναι ασυμφόρο και προτιμάς να ανεβάσεις νεους ή τους έχει πετάξει η αγορά και δεν θέλουν να προσαρμοστούν όποτε ότι και να τους δώσεις πάνε χαμένα.

Συμφωνώ . Ανάλογα ακούσματα έχω και εγώ .

Ο χρήστης petros3110 έγραψε:

Για τον δικό μου τα χαρακτηριστικά κ προσόντα τα ανέφερα. Οσο για για τις 'προστριβές σας' και γω τις είχα! Αλλά όλα δείχνουν εκ του αποτελεσματος και για αυτό είμαι πολύ ευχαριστημένος. Θελω να πιστεύω πως σε καλό δρόμο είστε και σεις. Οσο για τα εξοδά τους, ρε φίλε ταλε κουάλε[emoji23] καθώς και η παρέα του! Εγώ καποιες φορες συνεχίζω να τσαντίζομαι για την αγαθομαρα του...τεσπα αψητα ακόμα...
Πάντως οταν θα βγεί στην 'αγορά' θα καταλαβεις τι διαλο επιτέλους παίζει και εννοώ οσο αφορά το εργασιακό περιβάλλον και την επιχειρηματικότητα...και μενα το2011 μπηκε εκπα

Εμένα είναι μικρότερος . Τώρα τελειώνει , αλλά ασχολείται με πολλά . Με μουσική . Εχει συγκρότημα , γράφει και συνθέτει . Μάλιστα προχτές είχαν και το πρώτο τους λάιβ σε ένα δημοτικό πάρκο , μαζί με άλλα 4 συγκροτήματα για την Μέρα της Μουσικής . Ξέρει όμως ότι από εκεί οι προσδοκίες είναι πολλές , αλλά οι απολαβές λίγες και σπάνιες .

Περιμένω να τελειώσει να πάει φαντάρος και να ψαχτεί περισσότερο ...

Αλλά τον προσγειώνω συνέχεια και τσαντίζεται , όταν έχω δίκιο . Εχω μία προσωπική εμμονή . Εχασα τον πατέρα μου όταν ήμουν 20 χρονών μετά από μακρόχρονη επώδυνη αρρώστια . Στα πρώτα μου βήματα ο μόνος άνδρας που είχε μείνει στην οικογένεια , γιατί είχα χάσει και τον αγαπημένο μου θείο λίγους μήνες πριν στα 46 του , ήταν ο πατέρας του θείου μου , και παππούς μου στα 85 του . Οπότε όπως καταλαβαίνεις έκανα αρκετά επαγγελματικά λάθη στα πρώτα μου βήματα ακριβώς γιατί δεν είχα κανένα δικό μου να ρωτήσω .

Αυτή η εμμονή καθορίζει λίγο τις σχέσεις με τον γιό μου , που του λέω διάφορα , αλλά ξέρω ότι έχοντας μία δεύτερη άποψη , η απόφαση έτσι και αλλιώς δική του είναι πάντα , θα μπορεί να κάνει λιγότερα αχρειάστα λάθη από ότι έκανα εγώ .

Το ίδιο και ο κουμπάρος μου που επίσης έχασε τον δικό του πατέρα στα 20 . Μέσα μας επειδή ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί προσπαθούμε να τα κάνουμε να μην στηρίζονται σε εμάς .

Σε φίλους όμως που δεν είχαν τέτοια βιώματα , βλέπω που τα αφήνουν αρχικά χαλαρά τα παιδιά τους και μετά προσπαθούν να τα μαζέψουν και είναι δύσκολο .

Συγγενής μου , ηλικιωμένος τώρα, είναι γιατρός σε επαρχιακή πόλη . Ο πατέρας του ήταν επίσης γιατρός , αλλά πέθανε νέος και δεν δούλεψαν μαζί . Εγινε και ο γιος του γιατρός . Αλλες ειδικότητες και οι τρείς .

Ο συγγενής μου κράτησε το ιατρείο του μέχρι τα 72 του , μήπως ο γιός αφήσει την Αθήνα και επιστρέψει στην επαρχιακή πόλη . Εκείνος είχε άλλες αντιλήψεις . Πήγαινε μάλιστα και σε νησιά να δουλέψει και γενικά την διαδρομή του .

2-3 χρόνια μετά που σταμάτησε ο πατέρας του , άρχισε να έρχεται στην επαρχιακή πόλη για 2 φορές την εβδομάδα .

Σύντομα κατάλαβε ότι ακόμα και του παππού του η φήμη , πεθαμένου δεκαετίες τώρα , τον βοηθούσε όχι μόνο του πατέρα του . Τώρα είναι πλέον καθημερινά στην επαρχιακή πόλη . Εχασε 10 χρόνια καλού εργασιακού βίου , απλά και μόνο γιατί έπρεπε να πάει κόντρα στον πατέρα του , λες και αυτός ήθελε το κακό του .

Δεν πειράζει έχει γιούς και ο ίδιος οπότε θα δει την γλύκα...

Ο χρήστης REALZEUS έγραψε:

στην δική μου ειδικότητα (μηχανικοί πληροφορικής/τηλεπικοινωνιών) βλέπω στους νέους που μας έρχονται να μην θέλουν να ασχοληθούν στην πράξη με το αντικείμενο

Το θέμα είναι για ποια θέση προσελήφθησαν. Αν το job description τους ΔΕΝ περιλαμβάνει όλα αυτά, καλώς αρνούνται να τα πράξουν. Αν όμως τα περιλαμβάνει, τότε είναι κακοί εργαζόμενοι και πρέπει να ληφθούν μέτρα.

Δύσκολα θα βρεις στην Ελλάδα θέση μηχανικού πληροφορικής/τηλεπικοινωνιών χωρίς να υπάρχει και χειρωνακτική επαφή με το αντικείμενο. Ακόμη και οι διευθυντές πολλές φορές ασχολούνται χειρωνακτικά αν το απαιτεί η περίσταση ή κάποιο χοντρό συμβάν.

Από εκεί και πέρα, ανάλογα την εταιρεία, το τρόπο πρόσληψης και τις διαδικασίες αξιολόγησης τότε λαμβάνονται και μέτρα αν υπάρχει λόγος.

Ο δικός μου χώρος εργασίας δεν αποτελεί πρότυπο για τους τρόπους πρόσληψης, τις διαδικασίες αξιολόγησης και φυσικά ποτέ δεν λαμβάνονται μέτρα. Κλασσική Ελληνική κουλτούρα. Παντού πελατειακές σχέσεις και βολέματα.

Την ώρα που κάποιοι νέοι φεύγουν από την Ελλάδα σωρηδόν γιατί δεν μπορούν να βρουν μία αξιοπρεπή εργασία, πολλοί άλλοι νέοι 'τρουπώνουν' σε οργανισμούς, εταιρείες, κλπ...κλπ... χωρίς καν να στείλουν κάποιο βιογραφικό, χωρίς καν να περάσουν κάποια συνέντευξη.

Αν περιμένεις φίλε Realzeus αυτοί οι νέοι να πάρουν τα πόδια τους και να κάτσουν να δουλέψουν, να ασχοληθούν λίγο με το αντικείμενό τους, μάλλον θα περιμένεις για πολύ ακόμη. Πάρα πολύ.

Παραπλήσια προβλήματα αντιμετώπισαν όλες οι γενιές.
Θυμάμαι εγώ τοόοοτε τα χρόνια τα παλιά, θέλαμε άνθρωπο για το πηλοφόρι κι αυτοί βροντοχτυπούσαν τις χάντρες στον καφενέ. Ερχόταν στο γιαπί και ήταν σα να βλέπανε μυστρί πρώτη φορά, τζάμπα πληρώναν οι γονείς τους να βγάλουν το δημοτικό. Και στη μπετονιέρα ρίχναν μισές φτιαριές και λύγιζαν τα γόνατα με ένα τσουβαλάκι τσιμέντο, αλλά τα σωματεία και τα συνδικαλιστικά τα ξέραν όλοι! Όχι σαν και μας που πιάναμε τη πέτρα και τη στίβαμε!
Πολύ φλώροι οι νεολαίοι, για να βγάλουν γκόμενα στο παρακαλετό τις γύριζαν στα σινεμά και τα ζαχαροπλαστεία, όχι σαν κι εμάς που στριμώχναμε τη Μαριγούλα στη πουρνάρα και στέναζαν οι αχυρώνες...

Sent from my SM-G930F using Tapatalk

Ναι ρε γαμώτο μέχρι που ήρθε ο Παπαμιχαήλ στο γιαπί και σας έμαθε να τρογουδάτε και να φοράτε την εφημερίδα για καπέλλο...

Ο χρήστης criuser έγραψε:
Ναι ρε γαμώτο μέχρι που ήρθε ο Παπαμιχαήλ στο γιαπί και σας έμαθε να τρογουδάτε και να φοράτε την εφημερίδα για καπέλλο... [emoji38]

Ναι αυτό λέω, τέτοιοι φλώροι ήταν οι νεολαίοι!...

Sent from my SM-G930F using Tapatalk

Δειτε λιγο εδω

https://www.google.com/url?sa=t&source= ... Wa4_XRYC2T

Βλεπουμε πως για παραδειγμα το 84 85 κτλ ο βασικος μισθος στην ελλαδα ενος δημοσιου υπαλληλου ειναι σε σημερινη αναλογια περι τα 550 ευρω.
Δειτε ομως και ποιο το υψος των τιμων του καταναλωτη (σελ 12 του pdf). Ποσο φθηνη ηταν η ζωη σε ισοτιμες του 2009. Για αυτο εσεις θυμαστε πως μπορουσατε ως νεοι να ζησετε. Απλα δεν υπολογιζετε σωστα τα νουμερα
Τα σημερινα παιδια ειναι καταδικασμενα για αυτο φεύγουν εξω. Ειναι κριμα και αδικο να μη μπορείτε να το αντιληφθείτε. Έχετε αδικο αλλα δεν μπορείτε να το καταλάβετε

Δειτε εδω τι υπολογίζεται ως δείκτης τιμών καταναλωτή.

https://www.statistics.gr/en/statistics ... _locale=en

Μαλλον θα έπρεπε να ξαναδιαβάσουν ορισμένοι τα προηγούμενα μηνυματά μου περί του σύγχρονου εργασιακού περιβάλοντος, σύγχρονων επιχειρηματιών, μέχρι και που κάποιες φορές αισθάνεται κάποιος ότι γράφει..
Αστο βρε λαπ, αστο βρε παλικαρι μου, οχι μονο κάποιοι δεν θέλουν να καταλάβουν, αλλα και αν επρόκειτο να έχουν βιώματα με τους δικούς τους γιούς, ή και τους ίδίους εαυτούς μάλλον θα καυλ....ν σορι θα τους άρεσε!!! Έλεος!!!
Μονίμως κολλανε στα άκρα...τα οποία ήδη εχουν καταδικαστεί εδώ και χρόνια, ακόμη πρό κρίσης...
Κάποιοι θυμίζουν τα γνωστά ανέκδοτα με το μπάρμπα: ξέρεις εγώ στην ηλικία σου....κλπκλπκλπ

Ξεκολάται ορισμένοι γιατί τα πάντα γυρίζουν μπουμερανγκ...
Για να μην πώ πως θυμίζουν συνταξιούχους πασόκους δεκο να παιζουν τη κομπολογα μετρώντας τη μερα που θα πεφτε η συνταξαρα κάνοντας κρίσεις επι παντως επιστητου...

Αλλα μάλλον για ξαναδιαβαστε μπας και....
και σορι απο κάποιους γιατι έχουν τα δίκια τους και σίγουρα καταλαβαίνουν....

Στάλθηκε από το 10DTB42 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Εχω και γω τα δικά μου κολληματα και ισως αυτά είναι που με οδηγούν στις αναλογες αντιδράσεις....θυμασαι τη διαφήμηση του γιωργακη που λεγε αποφασιστικά πάμε??? Τραβα τώρα τα μαλλιά σου....ή οτι εχεις να τραβήξεις...θυμασαι οτι έλεγε οτι βρίσκομαι σε χώρα των κλεφτων???
Ε όσο με τις συμπεριφορές ορισμένων επιβεβαιώνεται η κουβέντα του μεγιστου ηλιθίου τόσο εκνευρίζομαι...
Θα πιασω τα τσίπουρα παλι...

Στάλθηκε από το 10DTB42 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ο χρήστης criuser έγραψε:
αν είναι μόνο ένας όπως στις σοσιαλιστικές χώρες που αγαπούσε ο Δίας τότε έχουμε πρακτικά συνθήκες δουλείας .

Έχεις διεστραμμένη άποψη περί χιούμορ...
Μιλάς για τις χώρες με ΜΗΔΕΝΙΚΗ ανεργία και που τηρούνταν ΑΥΣΤΗΡΟΤΑΤΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ!!! 8ωρο, με ούτε 1 λεπτό περισσότερο, με διάλειμμα για φαγητό στο πάμφθηνο εργοστάσιο της επιχείρισης, απολαβές που σου επέτρεπαν άνετη ζωή (όχι πλούσια, άνετη όμως χωρίς να ανησυχείς για φόρους, ενοίκιο, ΔΕΗ, ΟΤΕ κλπ) και γενικά κανένα άγχος για το αν θα σε απολύσουν ή αν θα κλείσει η εταιρεία. Αν εσύ προτιμάς το καπιταλιστικό μοντέλο που φιλάς κατουρημένες ποδιές για να βρεις μια δουλίτσα, δουλεύεις 12ωρα με απλήρωτες υπερωρίες, έχεις τον παπάρα τον προϊστάμενο να σε πιέζει για να βγάλεις περισσότερη δουλειά και ανά πάσα ώρα και στιγμή σε απολύουν, ε απλά δεν υπάρχουν λόγια για να σε χαρακτηρίσουν... Ποιο από τα δύο σου φαίνεται εσένα σαν δουλεία;

Επίσης είσαι απαράδεκτος σχετικά με τη νέα γενιά. Μπαίνουν στην σημερινή εργασιακή ζούγκλα και θες να πάνε να πολεμήσουν θαρρείς και είναι τίποτα Ζορό. Όταν όμως πολεμάνε για τα δίκια τους (απεργίες κλπ) τους κατηγορείς ως 'κομμουνισται'. Έχεις 60αρίσει και το μυαλό σου ακόμα δεν έχει πήξει...