Ο Alkis-ita έδωσε ρέστα!!!

Κι' εμένα με ενοχλούν πολλά...

1. Με εκνευρίζει το κάπνισμα μέσα στο αμάξι. Αν γίνει, θα γίνει με μισόκλειστα παράθυρα και το τσιγάρο όχι έξω από το παράθυρο, για να μην παίρνει την κάυτρα ο αέρας.
   Τέλος πάντων, με πόνο καρδιάς το αποδέχομαι...

2. Με εκνευρίζει πάρα πολύ (πάρα πολύ όμως!!!!) όταν χτυπάνε δυνατά τις πόρτες (ευτυχώς έχω τρίθυρο, οπότε μόνο για μια πρότα ανυσηχώ). Το πορτ παγκάζ σπεύδω εγώ να τους το ανοιγοκλείσω (ταρίφας style)...
   Ευτυχώς, μετά τις αλλεπάλληλες παρατηρήσεις μου, οι φίλοι μου έχουν συμμορφωθεί.

3. Με ενοχλεί όταν πατάνε οπουδήποτε αλλού τα πόδια τους εκτός από το πατάκι. Έτσι λερώνουν την τριγύρω μοκέτα το λάστιχο της κάσας (που είναι και ποτισμένο με σπρέυ σιλικόνης), την θήκη της πόρτας του συνοδηγού κ.α...
   Πολλές φορές εξάλλου, πριν πάω σπίτι και αφού αφήσω τους πάντες σπίτια τους, περνάω από την πηγή που έχουμε κοντά στο σπίτι μας, βρέχω το πάντα έτοιμο πανάκι και καθαρίζω ό,τι έχει λερωθεί.

4. Με ενοχλεί όταν χειρίζονται άγαρμπα και άτσαλα τα χειριστήρια του ταμπλώ (π.χ. βεντιλατέρ, A/C, κουμπιά R/CD κ.α.) και όχι με την δέουσα 'τρυφερότητα'...
   Και πάλι σπεύδω εγώ να το κάνω γι' αυτούς...

5. Με ενοχλεί όταν κλείνουν το ντουλαπάκι του συνοδηγού δυνατά. Και σ' αυτό μερικοί φίλοι μου έχουν συμμορφωθεί (στα πλαίσια γενικών παρατηρήσεων)

6. Α! Με ενοχλεί και το μεγαλοπρεπές ΓΚΛΑΝΚ! που κάνει το κάθισμα του συνοδηγού όταν ασφαλίζει όχι κανονικά, αλλά λόγω αδράνειας.

Ευτυχώς δεν έχω και πάρα πολλά πράγματα να με ενοχλούν...
Κάποια πρέπει να τα αποδεχθείς. Δεν μπορεί να είσαι όλο ΜΗ και ΜΗ...

Ευτυχώς δεν γίνομαι δέκτης συστάσεων για τον τρόπο οδήγησης, ούτε για την ταχύτητα που επιλέγω για να κινηθώ, εφόσον βέβαια δεν υπερβαίνω τα εσκαμένα. Γενικά σέβομαι πάντα τους συνεπιβάτες, όταν θέλουν να πάω σιγά, εννοείται ότι θα πάω σιγά, όσο σιγά θέλουν (μέχρι ένα όριο)...

Καλά με τους γονείς είναι ψιλομαρτύριο...
Ειδικά το πρώτο ταξίδι με τους γονείς μου ήταν...

Ο πατέρας μου με είχε πρήξει!!!!

Όχι θορυβώδες είναι (που δεν έιναι αλλά τι να πεις τώρα...), όχι δεν είναι άνετο, όχι γιατί έχει τόσο σκληρές αναρτήσεις (που δεν έχει και τόσο σκληρές αναρτήσεις, αλλά είπαμε, τι να πεις...) όχι είναι μικρό, όχι γιατί το πήρες τρίθυρο, όχι γιατί το πήρες με τόσο μεγάλο κινητήρα, αφού θα έχει μεγάλα ασφάλιστρα, τέλη κυκλοφορίας κ.τ.λ., όχι δώσ' μου το βιβλιάριο χρήσης να δω πόσο μήκος/πλάτος έχει, όχι πρόσεχε, όχι κόψε, όχι άντε να μην πω...

Τωρα φταιω αγω να παρατηρησω ότι οι περισσοτεροι έχουμε να λέμε για το τι μας εκνευρίζει (το ερεθίζει ειναι.. παρεξηγισιμη λέξη ) στις γυναίκες συνοδηγους μας

Συνηθως οι γυναίκες δεν έχουν τη σχέση που εχουμε εμεις με το αυτοκινητο, και αυτο εχει συνέπεια να σε βγάζει απο τα ρουχα σου. (τωρα θελω να βαλω όλα τα avtars που υπάρχουν στο internet με τις στραβωμένες φατσες αλλα τελοσπαντων..)

Το οτι γινεται κατι τετοιο ειναι κατανοητό βεβαια μιας και αντιστοιχα εμεις δεν εχουμε την ίδια σχέση που εχουν αυτές με αλλά αντικείμενα.

Αυτο που με εκνευρίζει λοιπόν εμένα, είναι να συμπεριφέρεται η συνοδηγος (και ο συνοδηγός αλλα αυτο ειναι πιο σπανιο) με τρόπο που δειχνει ότο δεν σεβεται το αυτοκινητο. Και ΑΝ ακόμα δεν κατανοεί γιατι δεν πρέπει να βάζει τα ποδια στο ταμπλώ (στο αυτοκινητο μου δεν εχει γινει ποτε, αλλα οταν το βλέπω σε διπλανα αυτοκινητα... ) ας σεβαστεί το οτι μας ενοχλέι. Και γενικώς, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει γιατι δεν πρέπει να κάνει κάτι, ΑΣ θεωρησει ότι εχουμε ένα ελαττωμα, μια ιδιοτροπία (προκειμένου να μην εκνευριζομαι απο τέτοιες συμπεριφορές, δέχομαι να με φορτώσουν και με τέτοιο χαρακτηρισμο).

Οταν λοιπον είχα βάλει τα καθίσματα στο 106 (κάποια bucket μη ανακλεινόμενα), η ατάκα της ήταν: 'Δηλ τώρα αυτά ειναι πιο άνετα?' ..
Βεβαια άλλες φίλες μου ευχαριστιοντουσαν τα καθισματα γιατι τους έκανε εντυπωση ότι δεν γλυστράς στις στροφές (και εννοειται σε ηρεμη οδηγηση, μιας και ειδικά με συνοδηγό θυληκου γένους σχεδόν ποτε (για να μην πω ποτέ) δεν κανω υπερβολές).

Κάποια στιγμή μάλιστα, αφού άκουγα διάφορα σχόλια απο τη συνοδηφγό μου, σταμάτησα στο δρόμο, και τις έκανα την πρόταση να κατέβει αν θέλει και να πάρει το δικό της αυτοκίνητο. Ξερω.. δεν με τιμά, αλλά είχα εκνευριστεί πολύ..

Αυτά τα λίγα περί οσων μας εκνευρίζουν στη συμπεριφορά της συνοδηγου μας.. Γιατι αν μιλήσουμε για αυτά που μας.. 'ερεθιζουν'.. μονο αυτοκινιτιστικο forum δεν θα είμαστε

Ο χρήστης cavalino gr έγραψε:

Επειδή τα περισσότερα που με εκνευρίζουν έχουν λίγο πολύ αναφερθεί ήδη, είπα να ερμηνεύσω διαφορετικά την έννοια του 'ερεθίσματος' , δηλαδή σε σχέση με το γυναικέιο φύλο βεβαίως βεβαίως!

• Εκείνες οι κοντές φουστίτσες που σε κάνουν να θέλεις συνέχεια να πάρεις κάτι απ το ντουλαπάκι!
• Όταν έχεις πλέον αδειάσει όλο το ντουλαπάκι και ανεβοκατεβάζεις ταχύτητες λες κι έχεις δίχρονο καθαρόαιμο εντούρο!
• Όταν η ζώνη περνά ανάμεσα στα....
• Όταν περνάω από έντονες ανωμαλίες (του δρόμου ρε!τι με περάσατε; )
• Όταν γυρίζει να πάρει το μπουφάν από το πίσω κάθισμα
• Όταν μπαινοβγαίνει (με τη φουστίτσα που λέγαμε) στο πίσω κάθισμα του ΤΡΙΘΥΡΟΥ Κλιό...
• Το καλοκαίρι με το παρεό και το μαγιώ

Μεσημεριάτικα δε γράφω άλλα...

Με όλα αυτά από cavalino γίνεσαι κ@υλ@λίνο!!!

**
ΚΟΡΥΦΗ**

Ο χρήστης Nikos_bugsR έγραψε:
Τωρα φταιω αγω να παρατηρησω ότι οι περισσοτεροι έχουμε να λέμε για το τι μας εκνευρίζει (το ερεθίζει ειναι.. παρεξηγισιμη λέξη ) στις γυναίκες συνοδηγους μας

Συνηθως οι γυναίκες δεν έχουν τη σχέση που εχουμε εμεις με το αυτοκινητο, και αυτο εχει συνέπεια να σε βγάζει απο τα ρουχα σου. (τωρα θελω να βαλω όλα τα avtars που υπάρχουν στο internet με τις στραβωμένες φατσες αλλα τελοσπαντων..)

Το οτι γινεται κατι τετοιο ειναι κατανοητό βεβαια μιας και αντιστοιχα εμεις δεν εχουμε την ίδια σχέση που εχουν αυτές με αλλά αντικείμενα.

Αυτο που με εκνευρίζει λοιπόν εμένα, είναι να συμπεριφέρεται η συνοδηγος (και ο συνοδηγός αλλα αυτο ειναι πιο σπανιο) με τρόπο που δειχνει ότο δεν σεβεται το αυτοκινητο. Και ΑΝ ακόμα δεν κατανοεί γιατι δεν πρέπει να βάζει τα ποδια στο ταμπλώ (στο αυτοκινητο μου δεν εχει γινει ποτε, αλλα οταν το βλέπω σε διπλανα αυτοκινητα... ) ας σεβαστεί το οτι μας ενοχλέι. Και γενικώς, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει γιατι δεν πρέπει να κάνει κάτι, ΑΣ θεωρησει ότι εχουμε ένα ελαττωμα, μια ιδιοτροπία (προκειμένου να μην εκνευριζομαι απο τέτοιες συμπεριφορές, δέχομαι να με φορτώσουν και με τέτοιο χαρακτηρισμο).

Οταν λοιπον είχα βάλει τα καθίσματα στο 106 (κάποια bucket μη ανακλεινόμενα), η ατάκα της ήταν: 'Δηλ τώρα αυτά ειναι πιο άνετα?' ..
Βεβαια άλλες φίλες μου ευχαριστιοντουσαν τα καθισματα γιατι τους έκανε εντυπωση ότι δεν γλυστράς στις στροφές (και εννοειται σε ηρεμη οδηγηση, μιας και ειδικά με συνοδηγό θυληκου γένους σχεδόν ποτε (για να μην πω ποτέ) δεν κανω υπερβολές).

Κάποια στιγμή μάλιστα, αφού άκουγα διάφορα σχόλια απο τη συνοδηφγό μου, σταμάτησα στο δρόμο, και τις έκανα την πρόταση να κατέβει αν θέλει και να πάρει το δικό της αυτοκίνητο. Ξερω.. δεν με τιμά, αλλά είχα εκνευριστεί πολύ..

Αυτά τα λίγα περί οσων μας εκνευρίζουν στη συμπεριφορά της συνοδηγου μας.. Γιατι αν μιλήσουμε για αυτά που μας.. 'ερεθιζουν'.. μονο αυτοκινιτιστικο forum δεν θα είμαστε

Νικολακη χρονια πολλα πως και το μπαταρισες σε ραλλυ...Απο οτι θυμαμαι ησουν φανατικος κουπεδακιας και ειχες ενα πανεμορφο κουπε..Αμα θες PM να τα πουμε..Χαρηκα που σε ξαναβλεπω στα φορουμ να γραφεις...Αμα δε με θυμασαι ειμαι ο τυπος με το μαυρο κουπε σαν του Δαρα..ΣΕΦ Ολυμπικο κλπ

Πάντως για όσους έχουν συνοδηγούς που παραπονιούνται ότι τρέχουν πολύ, εγώ είχα μία τέτοια φίλη. Στα 120 το (ενσωματωμένο) της ραντάρ λειτουργούσε και άρχιζε να τσιρίζει. Αρχικά προσπάθησα να της εξηγήσω ότι εγώ ξέρω καλύτερα από εκείνη ποια είναι η κατάλληλη ταχύτητα του αυτοκινήτου που οδηγώ, δεδομένων των συνθηκών (ναι, όλο αυτό σε γυναίκα που δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ γκαζιού και φρένου... ), αλλά επειδή δεν είχα κανένα αποτέλεσμα (αναμενόμενο... ) εφάρμοσα άλλη τακτική:

• Αν δεν σταματήσεις, θα επιταχύνω μέχρι να σταματήσεις...

Στα 160-170 σταμάτησε... Της είπα ότι πάει μέχρι τα 200+... Από τότε δεν το ξαναέκανε...

Υ.Γ.: Δεν το έχω δοκιμάσει στον συνεπιβάτη 'μητέρα'. Μάλλον δεν θα πιάσει...

Ο χρήστης nasos79 έγραψε:
Λοιπόν, εμένα το κάπνισμα μέσα στο αμάξι μου δεν με ενοχλεί, γιατί απλώς ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ, ακόμα και για τον Θεό.

Ναι και εγώ τα ίδια.Έχω πετάξει κόσμο έξω από το αυτοκίνητο επειδή μου γκρίνιαζε για αυτό το θέμα.Αλλά ακόμα χειρότερα με την ζώνη.Μου σπάνε τα νεύρα κάθε φορά.Μα καλά τόσο λίγο αγαπούν κάποιοι την ζωή τους???

Ο χρήστης αναστασιος έγραψε:

Ναι και εγώ τα ίδια.Έχω πετάξει κόσμο έξω από το αυτοκίνητο επειδή μου γκρίνιαζε για αυτό το θέμα.Αλλά ακόμα χειρότερα με την ζώνη.Μου σπάνε τα νεύρα κάθε φορά.Μα καλά τόσο λίγο αγαπούν κάποιοι την ζωή τους???

Πολύ καλό αυτό το σύστημα, το έχω εφαρμόσει και εγώ. Υποχρεωτικά όποιος μπαίνει στο αυτοκίνητό μου φοράει τη ζώνη του πριν ξεκινήσουμε..
Το καλό είναι ότι με την δεύτερη -άντε τρίτη φορά το μαθαίνουν μόνοι τους και τη βάζουν χωρίς να τους το πω.

Ο χρήστης αναστασιος έγραψε:
Ναι και εγώ τα ίδια.Έχω πετάξει κόσμο έξω από το αυτοκίνητο επειδή μου γκρίνιαζε για αυτό το θέμα.Αλλά ακόμα χειρότερα με την ζώνη.Μου σπάνε τα νεύρα κάθε φορά.Μα καλά τόσο λίγο αγαπούν κάποιοι την ζωή τους???

Δε νομίζω ότι τα άτομα που μπαίνουν στο αυτοκίνητό μας είναι περισσότερα από 10/15 (όχι όλα μαζί ) άρα αν δε θέλουν να βάλουν ζώνη ασφαλέιας και τους αφήσουμε στο δρόμο τη πρώτη φορά, θα τσακωθούμε ίσως, αλλά την επόμενη θα γνωρίζουν και θα συμορφωθούν αμέσως μόλις μπουν και καθήσουν στο κάθισμα.

Ο χρήστης ΒΑΣΙΛΗΣ έγραψε:

Πολύ καλός ο alkis_ita !!!!!

Ξέρει ότι δεν τον διαβάζει

Εεε ναί !!! .... θα τα έγραφε αλλιώς αυτά ;;

Μπα, μην το λέτε, έχει ακούσει ουκ ολίγα και εχει κανει σημαντικά βήματα βελτίωσης στην συμπεριφορά της, πλην όμως πολυ συχνα ξυπναει το γυναικείο ενστικτο και ξανααρχιζει τα ιδια! Ολα αυτα που γράφω στο post μου της τα εχω επαναλαβει μεχρι αποστηθισεως. Πλεον ο μικρούλης γλυκύτατος ανηψιός κάθεται αποκλειστικά πισω και διαγώνια για να βλέπω απο τον καθρεφτη αν του δινουν να φαει ή να πιει (τι στο καλο, εκατό παρκινγκ εχει η εθνική οδός, δεν μπορεί να φαει εξω το παιδακι, να ξεμουδιάσει κιόλας και να κανει και τις πάσης φύσεως ανάγκες του?)

Παντως το περιστατικό που με εφτασε στα όριά μου αφορά μια φιλη της. η οποία ταξίδευε μαζί μας για Κεφαλονιά. Μόλις φτασαμε στο λιμανι της Πάτρας η εν λόγω φίλη λιγουρεύτηκε να φάει καλαμπόκι απο εναν πλανόδιο και να καπνίσει ΜΕΣΑ στο αυτοκινητό μου, κι ας ηταν Σεπτέμβριος μήνας και χαρα θεού εξω! Μάλιστα επέμενε με τρόπο απαράδεκτο και εξοργιστικό ('εγω θελω να φαω το καλαμποκι καθιστη και ανετη και οχι ορθια, εισαι παράξενος κτλ κτλ.) να μην βγει εξω, οποτε και εγινε η εκρηξη!! Ακουσε τα σχολιανά της, την απείλησα οτι θα φτασει Κεφαλονιά και θα γυρίσει με το ΚΤΕΛ η με autostop και διάφορα άλλα κόσμια. Η φίλη αυτή δεν ξαναμιλησε μεχρι να φτασουμε και τιμωρηθηκε με οριστική απαγορευση εισόδου στο αυτοκινητο.
Ευτυχώς ησυχασα, γιατι αγορασε ενα Agila, το οποίο έχει ήδη αλλάξει συντελεστή αεροδυναμικής απο τα χτυπηματα και τα βαθουλώματα!

Φιλε alki απορω μρ την ψυχραιμια σου οπως και με τη γαιδουρια της 'φιλης' σας.Αλλα να σε ρωτησω κατι,η γυναικα σου δεν ειπε τιποτα σ'αυτο το σκηνικο που περιγραφεις?

Ο χρήστης eker123 έγραψε:
Πόσες φορές εκεί που στην απογευματινή σας βόλτα όλα πήγαιναν ρολόι, μεχρι που ο συνοδηγός αρχίζει να παίζει με το ολοκαίνουργιο ηχοσυστημα σου ,η να παίζει με την ηλιοροφη κάνοντας σας εν δυνάμη δολοφόνο.
Είμαι ο μοναδικός περίεργος του φόρουμ που δεν μου αρέσει να παίζει ο άλλος με τα αμάξι μου? Δεν είμαι τόσο περίεργος ώστε να οργίζομαι με το ανεβοκατέβασμα στα παράθυρα, αλλά θα σε στραβοκοιτάξω αν βάλεις χέρι στο Κλιματρονικ μου η στην ηλιοροφη.
Για πείτε μας τις συνήθειες σας στο αυτοκίνητο και κυρίως πως αντιμετωπίζεται το έτερον ημιση στις αυτοκινητιστικές εξορμήσεις σας. Θα την αφήνατε να χορεύει τιπ ταπ στο ταμπλο όπως κάνουν μερικοί?

με ενοχλουν αρκετα απο αυτα γι αυτο βαζω τον κλιματισμο και ενα cd mp3 ΜΕ 100 κομματια μεσα και κραταει ωρες !!!! μαρεσει παντως να οδηγα αυτη και να κανω οτι θελω εγω!!!

Φίλε strassenmeister, η γυναικα μου ξερει το πως αντιδρώ με το αυτοκινητο και για αυτο προσπαθησε να αποσοβήσει την εκρηξη σκουντώντας την φιλη της. Παντως ομολογω οτι τιμωρηθηκα με μερικά λεπτά μουρμουρας, ελαφρας παντως γιατι και η ιδια αναγνωρισε οτι η φιλη της το παρακανε. (Σας ειπα, ειναι πολυ καλη κοπελα, μην την κρινετε μονο απο οσα εγραψα στο προηγουμενο post μου!! )
Το βασικο προβλημα που αντιμετωπιζω πλεον, μετα απο 6 χρονια συμβιωσης μαζι της και μετά απο αρκετούς καυγάδες για το θεμα αυτοκινητο, ειναι το οτι δεν αντεχει τις μετακινησεις γιατι ζαλιζεται. Αυτό ειναι μεγάλο προβλημα για μενα που πετάω την σκουφια μου για μια γρηγορη βολτα σε δρομους με στροφες (πράγμα το οποίο ειναι εφιάλτης για αυτήν)!
Το μονο εκνευριστικο που επιμενει να κανει ειναι να ρωταει τον καθε περαστικο για οδηγίες σχετικα με το που πρεπει να παμε...αυτο δεν μπορεί να το κοψει με τιποτα. Η υστατη λύση στην οποία εχω καταφυγει ειναι η εξής: την ακουω και σταματαω σιγα σιγα στο ατομο - στοχο (παππού, γιαγιά, οικοδομο, πακιστανο κτλ κτλ) και μολις ανοιξει το παραθυρο και τον ρωτήσει πατάω τερμα γκαζι και εξαφανιζομαι!! Ο περαστικος μενει με το στομα ανοιχτο.....

Ο χρήστης markvag έγραψε:
Πάντως για όσους έχουν συνοδηγούς που παραπονιούνται ότι τρέχουν πολύ, εγώ είχα μία τέτοια φίλη. Στα 120 το (ενσωματωμένο) της ραντάρ λειτουργούσε και άρχιζε να τσιρίζει. Αρχικά προσπάθησα να της εξηγήσω ότι εγώ ξέρω καλύτερα από εκείνη ποια είναι η κατάλληλη ταχύτητα του αυτοκινήτου που οδηγώ, δεδομένων των συνθηκών (ναι, όλο αυτό σε γυναίκα που δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ γκαζιού και φρένου... ), αλλά επειδή δεν είχα κανένα αποτέλεσμα (αναμενόμενο... ) εφάρμοσα άλλη τακτική:

• Αν δεν σταματήσεις, θα επιταχύνω μέχρι να σταματήσεις...

Στα 160-170 σταμάτησε... Της είπα ότι πάει μέχρι τα 200+... Από τότε δεν το ξαναέκανε...

Υ.Γ.: Δεν το έχω δοκιμάσει στον συνεπιβάτη 'μητέρα'. Μάλλον δεν θα πιάσει...

Πέρσυ με τη μανούλα έτυχε να βιαζόμαστε να καλύψουμε μια απόσταση και είχε ένα κρεσέντο [φωναχτού και υστερικού] γυναικείου μονόλογου για το αν έχουμε χρόνο για μια παράκαμψη να δει μια μπούρδα κάπου. Αφού περάσαμε τη στροφή φωνάζει 'γιατί δεν έστριψα'. Εφαρμόζοντας την μέθοδο της ομοιοπαθητικής κατέβασα 2α, επιτόπια στροφή με χειρόφρενο και 'η επιθυμία σας διαταγή'. Ως αποτέλεσμα μούγκα στην υπόλοιπη διαδρομή, ευτυχώς γιατί ήταν και πρωϊ

Στο δρόμο γενικά εφορμόζω το 'όσο φωνάζεις τόσο πιο γρήγορα πάω'. Πιάνει αρκετά αν και σπάνια μου χρειάζεται, οι συνοδηγοί μου με εμπιστεύονται αρκετά

Πάντως ο φίλος Άλκης είναι ήρωας!!

Με αυτα που διαβαζω νιωθω ο πιο τυχερος ανθρωπος στον κοσμο!!!
Γιατι?

Γιατι η κοπελια οχι μονο δε φοβαται οταν παω γρηγορα,** αλλα σε μερικες στροφες μου σηκωνει και το υποβραχιονιο για να τραβηξω χειροφρενο!!**

Βεβαια ολα αυτα συμβαινουν γιατι με εμπιστευεται, ξερει οτι θα τρεξω εκει που δεν πρεπει, και της αρεσει εξισου η ταχυτητα.

Ειμαι τυχερος ή δεν ειμαι?

Ο χρήστης spiros έγραψε:
Με αυτα που διαβαζω νιωθω ο πιο τυχερος ανθρωπος στον κοσμο!!!
Γιατι?

Γιατι η κοπελια οχι μονο δε φοβαται οταν παω γρηγορα,** αλλα σε μερικες στροφες μου σηκωνει και το υποβραχιονιο για να τραβηξω χειροφρενο!!**

Βεβαια ολα αυτα συμβαινουν γιατι με εμπιστευεται, ξερει οτι θα τρεξω εκει που δεν πρεπει, και της αρεσει εξισου η ταχυτητα.

Ειμαι τυχερος ή δεν ειμαι?

Έχει καμία αδελφή, ξαδέλφη, κάποια τέλος πάντων, με το ίδιο 'βίτσιο'.

Ο χρήστης tazio έγραψε:

Με αυτα που διαβαζω νιωθω ο πιο τυχερος ανθρωπος στον κοσμο!!!
Γιατι?

Γιατι η κοπελια οχι μονο δε φοβαται οταν παω γρηγορα,** αλλα σε μερικες στροφες μου σηκωνει και το υποβραχιονιο για να τραβηξω χειροφρενο!!**

Βεβαια ολα αυτα συμβαινουν γιατι με εμπιστευεται, ξερει οτι θα τρεξω εκει που δεν πρεπει, και της αρεσει εξισου η ταχυτητα.

Ειμαι τυχερος ή δεν ειμαι?

Έχει καμία αδελφή, ξαδέλφη, κάποια τέλος πάντων, με το ίδιο 'βίτσιο'.

μπααα που τετοια τυχη, ειναι μοναδικη!

H κοπέλα σου ξέρει να οδηγάει? Έχω προσέξει ότι τις περισσότερες φορές οι συνοδηγοί που δεν έχουν καμία αίσθηση του κίνδυνου είναι αυτοί που δεν έχουν ιδέα από οδήγηση! Πάντως και εμένα η πρώην μου το είχε αυτό το πλεονέκτημα Ότι και να έκανα δεν έπαιρνε χαμπάρι, δεν φοβόταν με τίποτα. Απ'ότι έλεγε ήταν επειδή μου είχε εμπιστοσύνη...

φυσικα και ξερει να οδηγει και ειναι και καλη μαλιστα!

Με την οικογένεια δεν είχα πρόβλημα μέχρι πρόσφατα. Είχαμε συνηθίσει όλοι στα ταξίδια να πηγαίνουμε γρήγορα, αρκετά γρήγορα... Τώρα τελευταία που έσφιξαν τα πράγματα με κάμερες, ελέγχους, κλήσεις ( τσίμπησα μια) και ακριβά καύσιμα, έχω μειώσει αρκετά τους ρυθμούς, ιδιαίτερα στα 'πονηρά' σημεία (στα όρια των πινακίδων +15-20%) και αντιμετωπίζω οικογενειακό πρόβλημα πλέον, με σχόλια του τύπου 'πατέρα γέρασες', 'άντε να κοιμηθούμε στο σπίτι απόψε', 'τι λέτε, θα φτάσουμε φέτος;' και άλλα τέτοια κομψά...

Στο θέμα 'συνοδηγός' έχω να αναφέρω την πλάκα που συνήθιζα να κάνω στον γαμπρό μου όταν το έφερνε η ... τατιάνα η τύχη να πρέπει να έρθει μαζί μου. Ενώ ήταν πάντα άνετος, από τότε που έμαθε να οδηγεί και πήρε αυτοκίνητο, σαν συνοδηγός μεταμορφώθηκε: Νευρικός και μάλλον φοβισμένος, αφού έβαζε τη ζώνη, τσίτωνε τα πόδια στα 'πεντάλ' του, το δεξί χέρι έσφιγγε την χειρολαβή της οροφής και το αριστερό κόντραρε στο ταμπλό, ενώ το κεφάλι έγερνε μπροστά με βλέμμα αγριωπό!
Αυτό πάντα μου έδινε το σύνθημα για να λυσσάξω σαν πιτσιρικάς με Swift Gti: «Φρενάριζε» συνεχώς, γούρλωνε τα μάτια και κάθε τόσο φώναζε 'κόψε, κόψε!', 'τον έφαγες το χριστιανό' και άλλα τέτοια που ντρέπομαι αλλά το ομολογώ: πολύ το διασκέδαζα όταν κατέβαινε ιδρωμένος!

Το πλήρωσα όμως ακριβά όταν αποφασίσαμε με μια συνάδελφο και γειτόνισσα που πήρε «δίπλωμα» και αυτοκίνητο, να μοιραστούμε τα έξοδα μετακίνησης: μια εβδομάδα με το δικό μου στη δουλειά και μια με το δικό της καινούργιο Matiz. Άνετος δίπλα στην νέα οδηγό, με τον αέρα του «έμπειρου», επρόκειτο να της μάθω 5 πράγματα που δεν ήξερε, και δεν της τα έμαθε ούτε ο δάσκαλος, ούτε ο πατέρας της, ούτε και ο άντρας της που δεν έμπαινε στο Matiz αν δεν οδηγούσε ο ίδιος! Μάλλον κάτι ήξερε…
Πρώτη μέρα, ξεκινάμε, και βγαίνει αέρα από το στενό μου, αριστερά σε κάθετο δρόμο ενώ οι υπόλοιποι «καίνε» λάστιχα καβάλα στο πεντάλ του φρένου και μας προσφέρουν απλόχερα πρωινούς νεοελληνικούς χαιρετισμούς. Μετά από δυο-τρεις ακόμα παρόμοιες «άτυχες στιγμές», καταφέρνουμε να μπούμε στην Αττική Οδό. Αλλαγές στα κόκκινα η «νέα» και 130 το Matiz. «Βάσω πιο σιγά, είσαι πολύ νέα οδηγός για να τρέχεις, αν τύχει κάτι μπροστά δεν θα μπορείς να αντιδράσεις άμεσα, λόγω απειρίας και μόνο» ψέλλιζα με τον πιο ευγενικό τρόπο, αλλά η Βάσω με καθησύχασε: «Μη φοβάσαι, όλη την περασμένη βδομάδα έτσι πήγαινα και έχω μάθει!».
Αυτό που δεν μπόρεσα να κάνω εγώ, με τις συμβουλές μου, το έκανε μια κοπελιά, πεντακόσια περίπου μέτρα μπροστά μας, με καινούργιο ασημί Saxo, και κλασσικά ανάποδο Ν στο πίσω τζάμι: Έκοψαν απότομα οι μπροστινοί της, τρόμαξε, τσαρούχωσε προφανώς τα φρένα και έκοψε το τιμόνι απότομα δεξιά, με αποτέλεσμα να σβουρίξει 4-5 φορές πάνω στον τοίχο! Ευτυχώς δεν χτύπησε, αλλά το Saxo μάλλον τελείωσε την σύντομη ζωή του… Η Βάσω μεταμορφώθηκε μονομιάς! Έχασε το αγέρωχο ύφος της αεράτης εποχούμενης θεογκόμενας, και ξετρύπωσε ένα εικονισματάκι που άρχισε να φιλάει, ενώ σταυροκοπιότανε: «Χριστούλη μου και Παναγίτσα μου, Χριστούλη μου και Παναγίτσα μου…»
Έτσι συνεχίσαμε για δυο μέρες με όριο τα 70-80, αν και πάντα ήθελε να προσπερνά αν κάποιος υπήρχε μπροστά μας σε απόσταση μικρότερη των 500 μέτρων. Συμβουλές εγώ περί κατεβάσματος μιας ή και δύο ταχυτήτων και ελέγχου καθρεπτών, στα … «καρύδια» της η Βάσω. Με 5η και μια αιωνιότητα στην αριστερή λωρίδα, ενώ έβριζε σαν ταρίφας όποιον της έκανε παρατήρηση, ενώ εγώ την ίδια ώρα βούλιαζα στο κάθισμα...
Ώσπου μια Παρασκευή μεσημέρι, γυρνώντας στο σπίτι, με 5η και αιρκοντίσιον στο Matiz των 800 κυβικών, αποφασίζει η Βάσω να προσπεράσει με 70 χλμ., φορτηγό που πήγαινε φορτωμένο στην ανηφορίτσα πριν την έξοδο για Αχαρνές, δεξιά στην Α.Ο. με 65. «Κατέβασε Βάσω», τίποτα η Βάσω: Βλέμμα στο άπειρο, αγκαλιά το τιμόνι και αγωνία… Στην Α.Ο. όμως κυκλοφορούν και φορτηγά χωρίς φορτίο που πηγαίνουν με πιο πολλά, κολλάνε πίσω από τις πιτσιρίκες και βγαίνουν τελικά και στην αριστερή για να προσπεράσουν… Και βρισκόμαστε ανάμεσα σε δυο φορτηγά, με το Matizάκι να πηγαίνει δεξιά-αριστερά από τον αέρα που εκτοπίζουν τα φορτηγά. Κρυφά σβήνω το κλιματιστικό μπας και βρεθεί κανένα αλογάκι, αλλά το πέρα-δώθε συνεχίζεται, η Βάσω τα παίζει, αρπάζει το εικονισματάκι της και αρχίζει τα ματσ-μουτς «Χριστούλη μου» κ.λ.π. ενώ …αφήνει το τιμόνι!

Δεν ξέρω πως τα κατάφερα, αλλά κάρφωσα 3η, της έλιωσα το πόδι πάνω στο γκάζι και βρέθηκα να οδηγώ αριστεροτίμονο αυτοκίνητο από το δεξί κάθισμα… Γλιτώσαμε, προσπεράσαμε και …δεν ξαναμπήκα!
Έτσι άρχισαν να ασπρίζουν τα μαλλιά μου…