-
Νομιζω οτι ειναι θεμα τροπου σκεψης, σκεφτονται τελειως διαφορετικα απο εμας. Λενε οτι για να μαλωσεις ενα σκυλο και να το καταλαβει πρεπει να το κανεις τη στιγμη που κανει τη μλκια. Μπορει να φευγεις και να γυρνας καθε μερα ακριβως τις ιδιες ωρες και παρολαυτα καθε μερα να σκεφτεται 'παει, με παρατησαν, δεν θα επιστρεψουν ποτε', και αυτη η σκεψη να υπερεχει ολων των αλλων. Η δικη μας αρχιζει το κλαψουρισμα μολις δει υποψια βαλιτσας, δλδ καθε παρασκευη και κυριακη, και 8 χρονια τωρα την παιρνουμε παντα μαζι μας, δεν την εχουμε αφησει ποτε πισω, κι ομως, εκει, κλαψουριζει μεχρι να μπει στο αμαξι.
-
@ Καμπάς , επίπληξη μετά από ώρες δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Η απορία μου είναι κοινή με αυτή του chrooooo , δεν είναι ανεξάρτητο δωμάτιο η κρεββατοκάμαρα ώστε να απομονώνεται;Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να μην έχει πρόσβαση στην κρεββατοκάμαρα.Προσωπικά περισσότερο θα με προβλημάτιζε το γεγονός οτι το σκυλί είναι φοβικό.
Για παρηγοριά (όσο μπορεί να είναι) η μικρή μας ανεβαίνει στο τραπέζι του μπαλκονιού στρογγυλοκάθεται και παρακολουθεί τις κινήσεις στο εσωτερικό του σπιτιού απο το παράθυρο.Στην προτροπή 'κατέβα κάτω' σε κοιτάει και κυριολεκτικά γελάει! -
Το θεμα ειναι οτι επρεπε να καθεται μεσα στο δωματιο γιατι βάζαμε σναγερμο με ρανταρ οποτε δεν μπορουσε να μετακινειται μεσα στο σπιτι.
-
Αν είναι αναγκασμένη να είναι περιορισμένη στο δωμάτιο για πολλές ώρες , πολύ δύσκολο να μην επιχειρήσει να ανέβει στο κρεβάτι.
-
Κατάλαβα, το θέμα είναι οτι το σκυλάκι τώρα έχει τρομοκρατηθεί ... Είμαι που είμαι λιγάκι αγοίκος απο μόνος μου και πάντα με φοβόταν επειδή φωνάζω συχνά, ήμουν και αρκετά απότομος στις αρχές γιατί νόμιζα πως είναι σαν τα υπόλοιπα σκυλιά, έγινε τώρα και αυτό και φοβάμαι μήπως με φοβάται μια ζωή.
Έχει διαφορά το σκυλί να σε σέβεται και να σάγαπαει, απ'το να σε φοβάται και γιάυτο να σ'ακούει.
-
θα συμφωνησω απολυτα με οσα ειπαν παραπανω οι αλλοι φιλοι, το σκυλι εχει αναγκη να νοιωθει την μυρωδια του αφεντικου οσο αυτος λειπει, και τιμωρια με χρονοκαθυστερηση δεν υπαρχει στα σκυλια τιμωρεις αυτο που κανουν εκεινη την στιγμη, αν σε ενοχλει τοσο να ανεβαινει στο κρεβατι ψεκασε το με καποιο απωθητικο αλλα αφησε ενα οποιοδηποτε ρουχο σου που να μπορει να το μυριζει μεχρι να γυρισεις.
Εγω οσο ειμαι στο σπιτι και παιζω με το δικο μου ξεχνιεται απο την ελειψη της γυναικας μου, οταν ομως σταματαμε θα κανει τα παντα να βρει καποιο ρουχο της για να ξαπλωσει πανω του. -
Χωρις να εχω και μεγαλη εμπειρια απο σκυλους ειμαι ομως κατα της βιας, δεν κοιταζεις την θετικη εκπαιδευση.
Ουτε να ψεκαψεις με αποθητικα το κρεβατι ουτε τιποτα αλλο που μπορει να σε κανουν να τρεχεις σε κτηνιατρο μετα.Σε καποιο επεισοδιο της σειρα The Dog Whisperer εχει και για το προβλημα που αντιμετωπιζεις δεν το ψαχνεις στο youtube για να παρεις μια εικονα για το τι πρεπει να κανεις.
-
Δεν ειμαστε γενικα υπερ του ξυλου, χρησιμοποιουμε κυριως την επιβραβευση αλλα με το συγκεκριμενο θεμα τα ειχαμε βρει σκουρα. Για να μου επιβεβαιωνετε τοσοι πολλοι αντιστοιχο προβλημα, μαλλον θα το καταπιω και θα μαθω να ζω μ'αυτο.
ΥΓ: Τα εχω δει τα περισσοτερα dog whisperer !
-
Ο χρήστης Καμπάς έγραψε:
Το θεμα ειναι οτι επρεπε να καθεται μεσα στο δωματιο γιατι βάζαμε σναγερμο με ρανταρ οποτε δεν μπορουσε να μετακινειται μεσα στο σπιτι.Υπαρχουν παντως ρανταρ με προβλεψη για pet.
Το δικο μου εχει δυο διαβαθμισεις,12 και 24 κιλα. -
Ο χρήστης Καμπάς έγραψε:
Δεν την παλευω αλλο ...Εδω και 3 χρόνια, έχω στο σπίτι μου το σκυλάκι της κοπέλας μου, πρόκειται για ενα λαμπραντορ με γκριφον που είναι πλέον 6 χρονών. Αξιαγάπητο σκυλί, πάρα πολυ ήσυχο, δεν γαυγίζει σχεδόν ποτέ, είναι πολύ φοβιτσιάρικο αλλα και πάρα πολύ φιλικό σε όλους. Είναι σωστά εκπαιδευμένο, πάρα πολυ υπάκουο, έχει το πρόγραμμα του και είναι πολύ δύσκολο να βρεί κανείς ψεγάδια στην συμπεριφορά του. Είναι απίστευτα χαδιάρα και απίστευτα υπναρού, το μόνο που μου έκανε εντύπωση απ'τη πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε, είναι πως δεν είναι ιδιαίτερα παιχνιδιάρα. Το fetch δεν είναι του στύλ της, πολύ σπάνια θα την δείς να έχει παιχνιδιάρικη διάθεση και όταν έχει, το πολύ-πολύ να σου φέρει το μπαλάκι 4-5 φορές και μετά πάλι νάνι. Οι μόνες; φορές που κάνει χαρούλες είναι όταν γυρνάμε σπίτι, οπού μας 'παίρνει αγκαλίτσα' και μας 'δίνει φιλάκια'
Εγώ είμαι ο πρώτος που γυρνάει σπίτι κάθε μέρα απ'την δουλειά και ένα απ'τα highlight της ημέρας είναι όταν ανοίγω την πόρτα και τρέχει να με υποδεχτεί. Πραγματικά it makes my day, ότι κι αν έχει γίνει την υπόλοιπη μέρα, νεύρα, κούραση, υποχρεώσεις, όλα εξαφανίζονται. Το θέμα είναι οτι τελευταία αυτό έχει αλλάξει τελείως ...
Η Joys έχει το δικό της κρεβατάκι, στο οποίο περνάει το 90% της ημέρας ξαπλωμένη. Τους τελευταίους μήνες όμως, ξεκίνησε να ανεβαίνει στο κρεβάτι για λίγο τις ώρες που λείπαμε. Βλέπαμε τα πατουσάκια, βλέπαμε τις τρίχες και φυσικά νιώθαμε ζεστό το σημείο που είχε κάτσει. Όπως πάντα, με το που τις λέγαμε 'Τι έκανες τζόυς ;', χεζόταν πάνω της και έτρεμε, τα ματάκια ανοιγόκλειναν αμήχανα και έριχνε κλεφτές ματιές προσπαθώντας να γυρίσει το κεφάλι απ'την άλλη απο ντροπή. Κάποιες μέρες αυτό ηταν αρκετό, κάποιες άλλες μέρες έτρωγε και καμια ξυλιά στον κώλο και κάποιες άλλες έβγαινε τιμωρία στο μπαλκόνι. Το θέμα είναι οτι δεν σταμάταγε να ανεβαίνει ... γυρνούσα κάθε μέρα απ'την δουλειά και αντί να χαιδέψω το σκυλάκι μου, αναγκαζόμουν να το μαλώσω. Οι βδομάδες περνούσαν και έγιναν μήνες, πλέον έμπαινα στο σπίτι, έμπαινα στο δωμάτιο και ήταν εκεί στο κρεβατάκι της, έτρεμε και ντρεπόταν να με κοιτάξει. **Το σκυλι ήξερε οτι κάνει μαλακία και παρόλα αυτά το επαναλάμβανε καθημερινά. ** Δοκιμάσαμε να την αφήνουμε με ανοιχτή την πόρτα μήπως φοβόταν και γι'αυτό ανέβαινε, αλλά δεν δούλεψε. Βάζαμε περιοδικά πάνω στο κρεβάτι που λειτουργούσε περιστασιακά, αλλά αν έβρισκε άνοιγμα ωστε να καταφέρει να ανέβει το έκανε. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσα να δεχτώ οτι θα χρειάζεται καθημερινά να γεμίζω το κρεβάτι βιβλία και περιοδικά, το σκυλί έπρεπε να μάθει αλλιώς.
Μέσα σε όλα αυτά, μιλάμε για ένα πολύ φοβιτσιάρικο σκυλί ... Αν είμασταν με παρέα και κάποιος γελούσε δυνατά, αυτή φοβόταν και ερχόταν γρήγορα κοντά μας. Με το που της έλεγες να σηκωθεί για να την πας τιμωρία πέτρωνε και φοβόταν να κουνηθεί και καθώς σηκωνόταν έβλεπες απο κάτω και την λίμνη απ'το κάτουρο που είχε αφήσει.
Τις τελευταίες 4 μέρες, έμεινε κλεισμένη κάτω απ'τον πάγκο του μπαλκονιού φραγμένη απο το τραπέζι και τις καρέκλες και δεμένη. Έβγαινε μόνο για φαγητό, νερό και βόλτα ... είχε πονέσει η καρδιά μου να την βλέπω μόνη της Νομίζαμε οτι επιτέλους πήρε το μάθημα της και εχθές την αφήσαμε να μπεί στο σπίτι, όλη μέρα ήταν λιγάκι φοβισμένη και το βράδυ κοιμήθηκε μαζί μας. Σήμερα το μεσημέρι όμως όταν γύρισα στο σπίτι, την είχε κάνει πάλι ...
Υποθέταμε πως απλά φοβάται, μυρίζει τα αφεντικά της στο κρεβάτι και απλά θέλει να πηγαινει κοντά για να νιώθει ασφάλεια. Άλλοι λένε πως τα σκυλιά το κάνουν αυτό προσπαθώντας να κάνουν claim το κρεβάτι σαν περιοχή τους και εν τέλει πιστεύουν πως το πέτυχαν καθώς όλη μέρα λείπεις και δεν μπορείς να τους το αρνηθείς την στιγμή που ανεβαίνουν. Άλλοι λένε πως απλά είναι αντιδραστικό σκυλί και το κάνει καθημερινά επειδή την μαλώνουμε.
Το θέμα είναι οτι σήμερα πήρα ενα άδειο μπουκάλι πλαστικό νερο και της έριξα μερικές στον κώλο, το είχα κάνει και χθές γιατι δεν θέλω να την πονάω με το χέρι. Απο την μια φαίνεται να δουλεύει γιατι την τρομάζει ο ήχος χωρίς να χρειάζεται να βάλω δύναμη, απο την άλλη είχαμε μερικά άσχημα αποτελέσματα. Το σκυλί μου έβγαλε δόντια, βασικά δεν κατάλαβα αν το έκανε σε μένα ή στο μπουκάλι αλλά με τρόμαξε. Ξεκίνησε σιγά σιγά να βγάζει δόντια, μετά τα έδειχνε συνέχεια και πιο μετά ξεκίνησε να γριλίζει κιόλας.
Περιτό να πω πως δεν έχει επαναληφθεί ποτέ, το σκυλάκι έβλεπε γάτα και πήγαινε να την γλύψει και γενικότερα όλος ο κόσμος που το γνώριζε μας έλεγε οτι πρόκειται για ένα απο τα πιο ήσυχα και καλο-εκπαιδευμένα σκυλιά που έχει γνωρίσει. Πείτε μου τι να κάνω γατί τα έχω χαμένα ... Αυτό το πράγμα δεν έχει ξανα συμβεί ποτέ, μιλάμε για ένα σκυλί που οτι και να του έκανες, απλά κατέβαζε την ουρά, έτρεμε και κατουριόταν πάνω του.
Λένε οτι you can't teach an old dog new tricks, αλλά δεν πρόκειται να κάνω πίσω στο θέμα του κρεβατιού και απλά να συμβιβαστώ με την ιδέα του οτι θα ανεβαίνει πάνω. Σιχαίνομαι να την μαλώνω αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο, της έχω μιλήσει δείχνοντας το κρεβάτι και λέγοντας ΟΧΙ επιδεικτικά, κάθε πρωί πριν φύγω για την δουλειά το έκανα πάλι για υπενθύμιση, αλλα κάθε μέρα το ξανα-έκανε.
Τώρα τί ; Dog whisperer ?
Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, αλλά έχω τρελαθεί και ξέρω οτι εδω μέσα υπάρχουν άνθρωποι με εμπειρία που μπορούν να βοηθήσουν. Αυτη ειναι η εικόνα των τελευταίων ημερών ->
δεν χτυπαμε το σκυλο μας, δεν τον μαλωνουμε καθημερινα με το παραμικρο, δεν τον εχουμε δεμενο πολλες ωρες και μονο του.
εχεις ενα ζωντανο μεσα σε ενα δωματιο αρκετες ωρες και εχεις την απαιτηση να μην ανεβει στο κρεβατι? εσυ τοσες ωρες μονος σου στο δωματιο δεν θα ανεβαινες?
δεν στην λεω αλλα συμφωνα με τα γραφομενα σου απο την συμπεριφορα σου εχεις διμιουργησει ενα φοβισμενο σκυλο, η εκπαιδευση και σε αυτην την ηλικια απαιτει πολυ χρονο και υπομονη απο μερους σου, αγαπα το ζωντανο σου και συμπεριφερσου του σαν να ηταν ενα μικρο παιδι, μονο ετσι μπορεις να καταφερεις κατι και το ζωντανο σου να ειναι ευτυχισμενο.
ασε την στο μπαλκονι τις ωρες που λειπετε απο το σπιτι με νερο και μερικα παιχνιδια που δεν προκαλουν φασαρια για να παιζει το καημενο, ξεκινα απο ενα σαββατο αστην 2-3 ωρες εξω χωρις να εισαστε στο σπιτι και σιγα σιγα μεγαλωσε αυον τον χρονο μεχρι να τον φτασεις στις ωρες που χρειαζετε να λειπετε απο το σπιτι λογο εργασιας, κατσε μετα παιξε αρκετα μαζι του και βγαζε τον τουλαχιστον 2 φορες την ημερα εξω απο μιση ωρα και πανω.
προσπαθησε να κανεις τον σκυλο σου να σε σεβεται και να σε αγαπαει και οχι να σε φοβαται, τοτε σιγα σιγα θα δεις να του φευγουν οι φοβιες που εχει και θα γινει ενας πιστος συντροφος που ομοιο του δεν θα ξαναδεις. μην ξεχνας εσυ και η γυναικα σου ειστε η αγελη αυτου του ζωου καθως και ολος ο κοσμος του, αγαπηστε το και σεβαστητε το οπως πρεπει ειναι ενα μελος απο την οικογενεια σας.
συγνωμη αν ο τροπος μου ειναι λιγο επιθετικος αλλα απο αυτα που διαβασα αυτο το σκυλακι δεν ειναι ευτυχισμενο, ειναι φοβισμενο και για αυτο κατα κυριο λογο φταινε οι φονες σου, τα χτυπηματα σου σε αυτο και οι τιμωριες σου. -
Η 'φωλια' πως το λενε, το σπιτακι του σκυλιου ειναι μεσα στην κρεβατοκαμαρα?
Αμα βαλετε καμμια φανελα πχ δικια σας στο σπιτακι του, κανα σωβρακο... για να σας μυριζει και εκει?
-
ναι σώβρακο κίτρινο/καφέ
-
Ο χρήστης dmitspan έγραψε:
ναι σώβρακο κίτρινο/καφέΑφου εκει εχεις την περισσοτερη σωματικη μυρωδια.
-
ο σκύλος ψάχνει την φυσική οσμή του ανθρώπου, όχι των παραγόντων του
-
Ο χρήστης dmitspan έγραψε:
ο σκύλος ψάχνει την φυσική οσμή του ανθρώπου, όχι των παραγόντων τουναι, στην οποια ειναι και ο ιδρωτας.
Δε μιλαμε για αποτελεσματα ονειρωξης και ταινιων τρομου εδω. -
Μετακομίζουμε το άλλο ΣΚ οπότε θα κάνουμε μια φρέσκια αρχή, θα αξιολογηθεί με μεγαλύτερη προσοχη η τοποθεσία του 'κρεβατιού' της μικρής και θα δείχνω μεγαλύτερη κατανόηση στο συγκεκριμένο θέμα.
-
-
-
-
Ο χρήστης Καμπάς έγραψε:
Μετακομίζουμε το άλλο ΣΚ οπότε θα κάνουμε μια φρέσκια αρχή, θα αξιολογηθεί με μεγαλύτερη προσοχη η τοποθεσία του 'κρεβατιού' της μικρής και θα δείχνω μεγαλύτερη κατανόηση στο συγκεκριμένο θέμα.Οπως ειπε και ο dmitspan, νομιζω πως αυτο ειναι. Γιατι δε δοκιμαζεις να βαλεις στο κρεβατι της μια μπλουζα δικια σου (αν καθεται στη μερια σου), η μια μπλουζα της γυναικας σου (αν καθεται στη πλευρα της γυναικας σου)? Μπορει τις ωρες που λειπετε να νιωθει μονη της και να το κανει αυτο γιατι οπως λες ειναι φοβιτσιαρικο σκυλι.
Τι Κατοικίδιο Συντηρούμε? [#2]