-
Πάντως αφού κυρίως η υγέια και η παιδεία για τα παιδιά σου λες ότι σε ενδιέφεραν, δεν νομίζω ότι η Ελλάδα έχει και τόσα να ζηλέψει από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Τουλάχιστον η δικιά μου εμπειρία αυτή είναι.
Το συνταξιοδοτικό είναι ένα θέμα αυτή τη στιγμή, αλλά για τα παιδιά είναι λίγο νωρίς. Ας έρθει η ώρα να δουλέψουν και πάνε τότε στο εξωτερικό αν θέλουν.
-
Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:
Κατά καιρους εχω ποσταρει στο θεμα ‘Ελλαδα,εργασια,αμοιβες’ σχετικα με τις προσπαθειες μου να βρω δουλεια στο εξωτερικο να παρω την οικογενεια να φυγουμε. Υπηρχε μια σχετικη κλιμάκωση ωσπου καποια στιγμη εγραψα ότι εφτασα στο τελος και μετα σταματησα. Χρωσταω ένα update λοιπόν...............Είναι καλό, είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, δεν απαγορεύεται να επιστρέψεις πίσω σε λίγα χρόνια, αποκτάς νέες παραστάσεις, έχεις βάση για να μεταπηδήσεις σε άλλες χώρες, ακόμα και για βόλτα, βελτιώνεις το βιογραφικό σου, παρέχεις ένα καλύτερο οικογενειακό περιβάλλον στους δικούς σου, παίρνουν και τα παιδιά σου ευρύτερες παραστάσεις (αν δεν είναι νήπια) για μελλοντική χρήση.
1-2-μαρς και αργότερα αποφασίζεις γνωρίζοντας όλα τα δεδομένα. Και τα εδώ και τα εκεί και τα παρέκει.
-
Εσυ θα παραταγες το ΔΥ για να το κανεις αυτο;
-
Αν μου άρεσε...
Βάσει νόμου, μπορώ να δοκιμάσω άνευ αποδοχών οτιδήποτε και οπουδήποτε μέχρι πέντε χρόνια.
Έχω ήδη αφήσει πιο 'άνετες' θέσεις (ή άλλες πιο προσοδοφόρες) για αυτό που κάνω τώρα και μου αρέσει περισσότερο.Ο περί ου ο λόγος όμως αφήνει κάτι μάλλον προβληματικό ή αβέβαιο για κάτι που μάλλον ή ίσως είναι καλύτερο. Διαφορετικές καταστάσεις.
-
Kilomeater αφου ζοριστηκες τοσο να παρεις την αποφαση σημαινει οτι δεν ηθελες να το κανεις. Αν ειχες χασει τον υπνο σου απο λαχταρα τοτε ναι θα ειχες κανει ασχημα, αλλα απ τη στιγμη που ειχες χασει τον υπνο σου απ το αγχος καλα εκανες και δεν πηγες.
Στην ζωη ουσια εχει να ειμαστε ευτυχισμενοι καθε στιγμη και οχι να παραμενουμε αποφασιστικοι
-
Για μενα ο χρονος ειναι χρημα οπως οτι και το timing εχει τη σημασια του. Ειναι σιγουρο οτι αν αποφασισεις παλι να βρεις κατι αλλο θα το βρεις και ισως ειναι καλυτερο απο αυτο που αφησες... στο ευχομαι φυσικα και πιστευω οτι με δεδομενο την προβλεψη για μακροχρονη ανακαμψη για την Ελλαδα η λυση ειναι εξω, και οι δικοι σου θα συμωνησουν αφου δουν το νεο περιβαλλον εφ οσον τα εχεις οργανωσει με τοση λεπτομερεια οπως εγραψες...
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Αν μου άρεσε...
Βάσει νόμου, μπορώ να δοκιμάσω άνευ αποδοχών οτιδήποτε και οπουδήποτε μέχρι πέντε χρόνια.
Έχω ήδη αφήσει πιο 'άνετες' θέσεις (ή άλλες πιο προσοδοφόρες) για αυτό που κάνω τώρα και μου αρέσει περισσότερο.Ο περί ου ο λόγος όμως αφήνει κάτι μάλλον προβληματικό ή αβέβαιο για κάτι που μάλλον ή ίσως είναι καλύτερο. Διαφορετικές καταστάσεις.
Το θεμα ειναι αν μπορεις να ξεβολευτεις και μα πας σε μια αλλη χωρα, να βρεις στεγη κλπ
Δεν ειναι το ιδιο να αλλαζεις δουλειες εκει που ειναι το σπιτι σου.
-
Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:
Αρχιζω τις συζητησεις με γονεις και φιλους… οι γονεις οκ, με βαση τη λογικη και αυτοι συμφωνουν αλλα ξερω ότι behind doors εχουν θεμα μεγαλο.. οι φιλοι δε συμφωνουν, εκτιμω τη γνωμη τους αλλα δεν τη συμμεριζομαι γιατι πιστευω ότι απλα δε θελουνε να δουνε την πραγματικοτητα (sinking boat).
Η γυναικα μου τα ιδια, «οκ να ακολουθησουμε αμα νομιζεις ότι είναι καλυτερα» .
Βασικα καλουμαι όχι μονο να αποφασισω , και να αποφασισω τοσο οριστηκα και σιγουρα που να πεισω απαντες.εμενα μου φαινεται οτι ενας κυριος λογος ηταν αυτος, αν ειχε πεισθει η το ηθελε και η συζυγος θα ηταν τελειως διαφορετικα
εμεις το θελαμε και οι δυο οποτε ηταν πιο ευκολο στα 38 μας να αφησουμε σπιτι, γονεις, αδερφια και φιλους, και αυτο το 2007 οπου ολα ηταν ακομα ροδινα για να παμε καπου που μας ταιριαζε περισσοτερο (βεβαια την γενευη δεν τηε ειχαμε δει ποτε, εκτος απο τη μερα που ειχα την συνεντευξη αλλα ειχαμ ζησει και ταξιδεψει και οι δυο στο εξωτερικο)
τωρα ολοι χαιρονται που εχουμε φυγει, και εμεις περισσοτερο απο ολους
στη χειροτερη των περιπτωσεων θα γυριζαμε πισω μετα πο 2-3 μηνες, ε και;
-
Δεν είναι το ίδιο για όλους.
Εννοείται ότι είναι μεγάλη απόφαση και αν δεν έχεις υποστήριξη από το σύζυγο το βάρος πέφτει όλο επάνω σου. Προηγούμενη εμπειρία δική σου ή και της συζύγου βοηθάει στις σωστές αποφάσεις (και σωστούς υπολογισμούς). Όπως και η υποστήριξη των γονιών. Ίσως ποτέ να μην μάθεις αν έκρινες σωστά ή λάθος αλλά σίγουρα δεν είναι το τέλος του κόσμου. Προφανώς και το δέλτα δεν ήταν επαρκές για να σε πείσει. Ή απλά τα πράματα στην Ελλάδα για σένα δεν είναι αρκετά άσχημα. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι τόσο άσχημα που η κίνηση είναι πολύ εύκολη, αυτονόητη, δεν έχεις τίποτα να χάσεις δοκιμάζοντας. Η περίπτωση της άδειας άνευ αποδοχών αποτελεί μια ρεζέρβα για όσους μπορούν αν και συχνά στην επιστροφή δεν συνεχίζεις από εκεί που έμεινες αλλά σε περιμένουν με μαχαίρια με σκοπό να σε διώξουν για την 'προδοσία'.
Για την ηλικία των παιδιών διαφωνώ. Νομίζω βολεύει καλύτερα από μικρά, μπαίνουν στον τρόπο ζωής από νωρίς, δεν νιώθουν ξεκρέμαστα ανάμεσα σε 2 κόσμους.ΥΓ: πολύ ωραίο το γραπτό σου.
-
kilometer πολυ ωραιο κ συγκινητικο το ποστ σου..
μεσα απο την ψυχη μου ευχομαι οτι αποφασισεις να ειναι για καλο , καταλαβαινω οτι χρεωνεσαι το βαρος τετοιας αποφασης , ομως εισαι αντρας κ ο βραχος της οικογενειας..
που μας κατηντησαν ρε πουστη μου... -
Εγώ βλέπω πως ο μόνος που ήθελε την μετακίνηση, ήταν ο kilomeater. Αυτό το φορτίο μάλλον δεν άντεξε, το ν' αποφασίσει για όλους. Για μένα, ποτέ δεν είναι άσπρο ή μαύρο το πράγμα, στην τελική, μάλλον δεν ήταν τόσο καλύτερα τα πράγματα έξω για να το πάρει απόφαση. Αν τα λεφτά ήταν τόσο καλά που ν' αλλάξεις επίπεδο τραγικά προς το καλύτερο, δεν νομίζω να το σκεφτόταν κάποιος και πολύ...
Η αλλαγή είναι τεράστια και δεν είναι πάντα για όλους για καλό. Δεν είναι πως δεν υπάρχουν καλύτερα, αλίμονο, απλώς για κάποιους ο ξενιτεμός μπορεί να είναι αρκετά δύσκολος. Επιπλέον, αν κάποιος έχει καλή δουλειά σήμερα στην Ελλάδα, μπορεί και περνάει καλά. Οι άνεργοι έχουν το τεράστιο πρόβλημα.
-
Πολύ δυνατό ποστ πράγματι. Πάντα πρέπει να παίρνεις αποφάσεις και ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα γινόταν αν είχες πάρει την απόφαση που δεν πήρες.
Αλλά πιστεύω πως αν ξεκινάς με την προσέγγιση ότι θα μεταναστεύσεις και θα είναι 'zero sum' για εσένα και τη γυναίκα σου, και αν η γυναίκα σου έχει τη χλιαρή προσέγγιση «οκ να ακολουθησουμε αμα νομιζεις ότι είναι καλυτερα» δεν έχεις και πολύ ευοιώνες προοπτικές. Πάντα ωραιοποιείς αυτό που βρίσκεται μακριά σου, και πάντα υπερτονίζεις τα μειονεκτήματα του μέρους όπου βρίσκονται τα καθημερινά σου προβλήματα. Υπό αυτή την έννοια, αν τώρα η μετανάστευση σου φαίνεται zero sum, αν το τολμούσες, μέσα στη ρουτίνα της νέας σου καθημερινότητας θα σου φαινόταν εν τέλει κακή επιλογή. Αργά ή γρήγορα θα ερχόταν στο μυαλό σου η σκέψη 'καλά ήμασταν και στην Ελλάδα', και τότε θα έπρεπε να έχεις ένα αρκετά δυνατό επιχείρημα για να πείσεις τον εαυτό σου οτι τελικά το να μεταναστεύσεις ήταν η σωστή απόφαση. Κι αν η γυναίκα σου τώρα δεν είναι ευχαριστημένη με την ιδέα να ξεβολευτεί και να φύγει από την Ελλάδα, όταν θα έχει να αντιμετωπίσει όλα τα καθημερινά προβλήματα σε ένα μέρος που θα το αντιλαμβάνεται ως ξένο θα βρίζει την ώρα και στιγμή που σηκώθηκε κι έφυγε.
Δεν πιστεύω ότι μπορεί ένας να τραβήξει όλη την οικογένεια σε αυτή την απόφαση. Για να πετύχει το εγχείρημα της μετανάστευσης πρέπει και οι 2 να το θέλουν (ή να νομίζουν ότι το θέλουν) και να έχουν και κάποιο πλάνο για το τι θέλουν να κάνουν στη χώρα προορισμού. Αν η γυναίκα σου δουλεύει και θέλει να συνεχίσει να δουλεύει, πρέπει να βρει κάποια δουλειά στη χώρα προορισμού που θα τη θεωρεί εφάμιλλη ή καλύτερη με αυτή που είχε στην ελλάδα. Αν δε δουλεύει και θέλει να συνεχίσει να μη δουλεύει πρέπει να έχει κάποιο πλάνο για το πώς θα διαχειριστεί το χρόνο της σε ένα ξένο μέρος και πώς δε θα κόψει φλέβες ενα Μάιο (καλή ώρα) που έχει 5 βαθμούς και βρέχει (καλή ώρα) και οι φίλοι σας στην Ελλάδα την παίρνουν τηλέφωνο από την παραλία που πήγαν για σαββατοκύριακο.
Σε κάθε περίπτωση, καλή επιτυχία εύχομαι και κάθε εμπόδιο για καλό.
-
Για μενα προσωπικα ειναι πιο ευκολο να φυγουμε γιατι γενικα δεν κολλαω με τον κοσμο εδω, εχω αυτο το 'κρυοκολο' το βορειο το οποιο απο τη μια εδω μου προκαλει προβληματα, ενω εξω, τον καιρο που εχω ζησει, με εκανε να προσαρμοζομαι πολυ ευκολα.
Η γυναικα μου απο την αλλη, εδω γουσταρει τρελλα, το εξω της αρεσει μονο για λιγο οσο το σκεφτεται σαν περιπετεια, σαν ενα ακομα απο τα ταξιδια που πηγαιναμε παλαιοτερα εξωτερικο. Απο την αλλη, αν πιασουμε σοβαρη κουβεντα για το μελλον των παιδιων, δεν βλεπει και αυτη αλλη διεξοδο οποτε αναγκαζεται να συνθηκολογησει και να δεχθει.αν υπηρχε τροπος να κανω 'save' την κατασταση να παω να δοκιμασω και να μπορω να γυρισω οπως ανεφερε καποιος πιο πανω (πχ αδεια ανεφ αποδοχων) θα πηγαινα να το δοκιμασω. ομως δεν ειναι ετσι, εχω μια σχετικα καλη δουλεια την οποια αν παρατησω δεν μπορω να ξαναβρω με τιποτα. να γυρισω μετα να κανω τι;
το offer δεν ηταν εξαιρετικο αλλα ηταν στο μεσο της αγορας. συγκεκριμενα εβγαινε 75Κ-80Κ μικτα , που για γερμανια, επειτα απο τη δικη μου μεγαλη αναζητηση , για εξειδικευμενο επαγγελμα στο range 5-10 years ειναι normal.
Το πλανο ηταν η γυναικα μου να επιστρεψει στην εργασια σε 2-3 χρονια αφου εχουνε πιασει μια σειρα τα παιδια εκει στο σχολειο (4 & 6 ετων), αλλα θα ηταν συμπληρωματικη εργασια ετσι και αλλιως, οχι full time.Γενικα με τα λεφτα δεν εχω κανα τρελλο κολλημα, αρκει να βγαινουμε και να περναμε καλα, οποτε δεν ηταν show stopper, ειδικα εφοσον μετα απο 2-3 χρονια που θα ειχα φρεσκαρει και τα γερμανικα μου (παλαια ηξερα καλα) θα μπορουσα να αξιωσω κατι πιο καλο. Και αλλες δουλειες που εχω δει (non NGO) εκει ειναι, για πρωτο βημα δεν περιμενω κατι καλυτερο πλεον.
εδω μπορει να παιρνω λιγοτερα σημερα αλλα εχω δικο μου σπιτι (χωρις δανεια) και διαφορες ευκολιες , τελικα το επιπεδο ζωης δεν θα ειχε καμι ιδιαιτερη βελτιωση απλα με τα ιδια λεφτα θα ειχες στη διαθεση σου αξιολογη παιδεια, υγεια, οργανωση κοινωνιας και καποια επαγγελματικη εμπειρια παραπανω σημαντικη(για μενα, σημαντικα ολα)συνεχιζω να πιστευω οτι ειναι θεμα ψυχικης δυναμης. based on facts δεν θα επρεπε να ημουνα εδω σημερα....
πρεπει να γινω πιο δυνατος, και πως το πετυχαινουνε αυτο.... -
Απομυθοποιεις αυτα που θεωρεις οτι σε κρατανε πισω. Θελει καθημερινη δουλεια και σκεψη με τον εαυτο σου.
Απλα πρεπει να προσεξεις παραλληλα μην σου γινει εμμονη ιδεα οτι πρεπει να φυγω και τελικα αποφασισεις λαθος. Ειναι λιγο λεπτες οι ισορροπιες παντα, προσπαθησε να κινηθεις σε αυτη τη γραμμη.
-
Σε 2 μήνες θα ξέρω εάν η εταιρία για την οποία δουλεύω θα δώσει σε εμένα ή έναν συνάδελφο Άγγλο το πράσινο φως για μια καλή θέση στην Γένοβα, Ιταλία. Η θέση είναι Service Center Manager, Ιταλία, Ελλάδα Γαλλία με έδρα Ιταλία. Είναι ένα σκαλί επάνω από αυτή που είμαι τώρα.
Η εταιρία είναι πολυεθνική και ο τομέας που ασχολούμαι είναι εξοπλισμός πλοίων, ενώ η ίδια εταιρία είναι γνωστή για το κομμάτι αεροπορικών κινητήρων.
Η γυναίκα μου δουλεύει στο δημόσιο (νοσηλεύτρια) και έχουμε ένα κοριτσάκι 8 και ένα αγοράκι 4 ετών.
Τα χρήματα αναμένω ότι θα είναι καλά, και πιθανότατα άνετα θα καλύπτουν τη διαφορά από την (προσωρινή για αρχή, με άδεια άνευ αποδοχών) απώλεια εισοδήματος της γυναίκας μου.
Να μην τα πολυλογώ, είμαστε έτοιμοι. Τα μικρά σιγά σιγά τα προετοιμάζουμε, ακόμη και αν η θέση δεν έχει κλείσει. Το καλό είναι ότι θα είναι για 3-5 χρόνια, με καλή προοπτική ανέλιξης, πάλι στη Γένοβα.
Έχω απογοητευτεί ιδιαίτερα από τη δημόσια εκπαίδευση καθώς και την ουσιαστική ανυπαρξία ελπίδας για ανάκαμψη τα επόμενα 5 χρόνια. Δεν συζητώ για άλλα και γνωστά δε... Πάντως, ο νο1 λόγος που με 'διώχνει' από εδώ είναι το μέλλον των παιδιών.... -
Ο χρήστης kpsig έγραψε:
Σε 2 μήνες θα ξέρω εάν η εταιρία για την οποία δουλεύω θα δώσει σε εμένα ή έναν συνάδελφο Άγγλο το πράσινο φως για μια καλή θέση στην Γένοβα, Ιταλία. Η θέση είναι Service Center Manager, Ιταλία, Ελλάδα Γαλλία με έδρα Ιταλία. Είναι ένα σκαλί επάνω από αυτή που είμαι τώρα.
Η εταιρία είναι πολυεθνική και ο τομέας που ασχολούμαι είναι εξοπλισμός πλοίων, ενώ η ίδια εταιρία είναι γνωστή για το κομμάτι αεροπορικών κινητήρων.
Η γυναίκα μου δουλεύει στο δημόσιο (νοσηλεύτρια) και έχουμε ένα κοριτσάκι 8 και ένα αγοράκι 4 ετών.
Τα χρήματα αναμένω ότι θα είναι καλά, και πιθανότατα άνετα θα καλύπτουν τη διαφορά από την (προσωρινή για αρχή, με άδεια άνευ αποδοχών) απώλεια εισοδήματος της γυναίκας μου.
Να μην τα πολυλογώ, είμαστε έτοιμοι. Τα μικρά σιγά σιγά τα προετοιμάζουμε, ακόμη και αν η θέση δεν έχει κλείσει. Το καλό είναι ότι θα είναι για 3-5 χρόνια, με καλή προοπτική ανέλιξης, πάλι στη Γένοβα.
Έχω απογοητευτεί ιδιαίτερα από τη δημόσια εκπαίδευση καθώς και την ουσιαστική ανυπαρξία ελπίδας για ανάκαμψη τα επόμενα 5 χρόνια. Δεν συζητώ για άλλα και γνωστά δε... Πάντως, ο νο1 λόγος που με 'διώχνει' από εδώ είναι το μέλλον των παιδιών....αμα χρειαστεις τιποτα στη Γενοβα πες μου, εχω κανα δυο γνωστους που μπορει να σε κατατοπησουν/βοηθησουν
-
Ο χρήστης kiloMeater έγραψε:
Για μενα προσωπικα ειναι πιο ευκολο να φυγουμε γιατι γενικα δεν κολλαω με τον κοσμο εδω, εχω αυτο το 'κρυοκολο' το βορειο το οποιο απο τη μια εδω μου προκαλει προβληματα, ενω εξω, τον καιρο που εχω ζησει, με εκανε να προσαρμοζομαι πολυ ευκολα.
Η γυναικα μου απο την αλλη, εδω γουσταρει τρελλα, το εξω της αρεσει μονο για λιγο οσο το σκεφτεται σαν περιπετεια, σαν ενα ακομα απο τα ταξιδια που πηγαιναμε παλαιοτερα εξωτερικο. Απο την αλλη, αν πιασουμε σοβαρη κουβεντα για το μελλον των παιδιων, δεν βλεπει και αυτη αλλη διεξοδο οποτε αναγκαζεται να συνθηκολογησει και να δεχθει.αν υπηρχε τροπος να κανω 'save' την κατασταση να παω να δοκιμασω και να μπορω να γυρισω οπως ανεφερε καποιος πιο πανω (πχ αδεια ανεφ αποδοχων) θα πηγαινα να το δοκιμασω. ομως δεν ειναι ετσι, εχω μια σχετικα καλη δουλεια την οποια αν παρατησω δεν μπορω να ξαναβρω με τιποτα. να γυρισω μετα να κανω τι;
το offer δεν ηταν εξαιρετικο αλλα ηταν στο μεσο της αγορας. συγκεκριμενα εβγαινε 75Κ-80Κ μικτα , που για γερμανια, επειτα απο τη δικη μου μεγαλη αναζητηση , για εξειδικευμενο επαγγελμα στο range 5-10 years ειναι normal.
Το πλανο ηταν η γυναικα μου να επιστρεψει στην εργασια σε 2-3 χρονια αφου εχουνε πιασει μια σειρα τα παιδια εκει στο σχολειο (4 & 6 ετων), αλλα θα ηταν συμπληρωματικη εργασια ετσι και αλλιως, οχι full time.Γενικα με τα λεφτα δεν εχω κανα τρελλο κολλημα, αρκει να βγαινουμε και να περναμε καλα, οποτε δεν ηταν show stopper, ειδικα εφοσον μετα απο 2-3 χρονια που θα ειχα φρεσκαρει και τα γερμανικα μου (παλαια ηξερα καλα) θα μπορουσα να αξιωσω κατι πιο καλο. Και αλλες δουλειες που εχω δει (non NGO) εκει ειναι, για πρωτο βημα δεν περιμενω κατι καλυτερο πλεον.
εδω μπορει να παιρνω λιγοτερα σημερα αλλα εχω δικο μου σπιτι (χωρις δανεια) και διαφορες ευκολιες , τελικα το επιπεδο ζωης δεν θα ειχε καμι ιδιαιτερη βελτιωση απλα με τα ιδια λεφτα θα ειχες στη διαθεση σου αξιολογη παιδεια, υγεια, οργανωση κοινωνιας και καποια επαγγελματικη εμπειρια παραπανω σημαντικη(για μενα, σημαντικα ολα)συνεχιζω να πιστευω οτι ειναι θεμα ψυχικης δυναμης. based on facts δεν θα επρεπε να ημουνα εδω σημερα....
πρεπει να γινω πιο δυνατος, και πως το πετυχαινουνε αυτο....Συγκινητικο το post και αυτο και το προηγουμενο.
Μια γνωμη: Πηρες μια αποφαση, τελος. Μη κοιταξεις πισω, μη το ξανασκεφτεις. Μπορει να σε κουρελιάσει αυτο το αν, 'τι θα γινοταν τωρα ΑΝ', 'πως θα ηταν τελικα ΑΝ' κλπ.
Θεωρω προσωπικα λαθος το να σταματησεις να ψαχνεις, δεν τα εχεις δει όλα. Μια φορα καθεται η καλη. -
@ kpsig
Γενικά υποστηρίζω το να πας εφόσον σου δοθεί η ευκαιρία.
Τα λεφτά μπορεί να είναι καλά αλλά πρέπει να ζυγίσεις και τα έξοδα που ίσως δεν έχεις στην Ελλάδα. Σπίτι, πάρκινγκ, ασφάλεια αυτοκινήτου, ζωής, σχολεία, μεταφορές, μετακόμιση, εγκατάσταση, ταξίδια, ψυχαγωγία, χόμπυ κλπ κλπ και εφορία. Και πιθανόν να συνεχίσεις να έχεις έξοδα και στην Ελλάδα. Εννοώ ότι τελικά τα πράματα μπορεί να μην είναι και τόσο καλά όσο φαίνονται αρχικά. Βέβαια εκεί υπάρχει προοπτική και πρόοδος, ελπίδα για κάτι καλύτερο που στην Ελλάδα είναι πολύ σπάνιο, στην καλύτερη η στασιμότητα.... -
Από το Σάββατο ξεκινούν οι συνεντεύξεις για μία θέση εργασίας στον Καναδά
Από τις 8 έως τις 12 Ιουνίου θα πραγματοποιηθούν οι συνεντεύξεις για όσους ενδιαφέρονται να αποκτήσουν άδεια εργασίας στον Καναδά, καθώς η κυβέρνηση της περιοχής Μανιτόμπα σε συνεργασία με την τοπική Ελληνική Πρωτοβουλία προσφέρει θέσεις εργασίας στους Έλληνες.
Ειδικοί εκπρόσωποι του μεταναστευτικού προγράμματος της Μανιτόμπα θα επισκεφθούν την Αθήνα στις αρχές Ιουνίου και οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει το αργότερο μέχρι την Παρασκευή να έχουν στείλει το αίτημά τους.
Πληροφορίες
http://www.canadainternational.gc.ca/gr ... x#Manitoba
Ο Δικτυακός τόπος της πρεσβείας του Καναδά στην ΕλλάδαΤα επαγγέλματα με τη μεγαλύτερη ζήτηση είναι κυρίως οι υδραυλικοί, οι ηλεκτρολόγοι, οι εργαζόμενοι σε αγροκτήματα και σε κατασκευές και οι δάσκαλοι.
Όπως αναφέρει στο Έθνος, το μέλος της Ελληνικής Πρωτοβουλίας της Μανιτόμπα, Βικτώρια Δούση Σιντλ ο μέσος μισθός στη συγκεκριμένη επαρχία ανέρχεται στα 600 ευρώ την εβδομάδα (δηλαδή 2.400 ευρώ το μήνα) για ειδικότητες, όπως διπλωματούχοι ηλεκτρολόγοι και υδραυλικοί. Για επαγγέλματα, όπως μηχανικός ή δάσκαλος, οι μισθοί είναι ακόμη μεγαλύτεροι.
Οι εργαζόμενοι στη Μανιτόμπα δικαιούνται πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ γίνονται κρατήσεις από τον μισθό τους για τη σύνταξή τους.
Λόγω του μεγάλου ενδιαφέροντος που δείχνουν οι Έλληνες, η ιστοσελίδα της Ελληνοκαναδικής Ένωσης Φιλίας, στην οποία αναγράφονται όλες οι προϋποθέσεις και τα δικαιολογητικά που απαιτούνται για τη διαδικασία των συνεντεύξεων «έπεσε» το μεσημέρι της Τετάρτης.
-
Μετά την Bosch και την Miele η Manitoba προσφέρει την πιο εξελιγμένη και αξιόπιστη κατάψυξη.
*** στους -18 και αυτόματο autodefrost τον Απρίλιο οπότε μεταφέρετε τα κρέατά σας στη συντήρηση. Προλάβετε.
Ελληνική Μετανάστευση