Τυχερός όποιος έχει ν' αντιμετωπίσει το Σαμαρά, άτυχος όποιος έχει ν' αντιμετωπίσει το υποχρεωτικό μετεκλογικό τραμπολίνο.
Οι Έλληνες, σοφά σκεπτόμενοι, λένε 'Ε, αφού ο ΓΑΠ αποδείχθηκε ψεύτης με την παροχολογία του, ο επόμενος που θα μας τάξει λαγούς με πετραχήλια θα λέει αλήθεια, γιατί φοβάται μήπως βγει κι αυτός ψεύτης'.
Κάτι τέτοιο τέλος πάντων, γιατί άλλη εξήγηση δεν βρίσκω.

Πάντως, καιρός γαρ εγγύc. Δεν απέχουμε 1-2-3 χρόνια από τις εκλογές για να λέμε παπαρδέλες που θα ξεχαστούν. Σε 2-3 βδομάδες θα κληθεί καθένας να δείξει το ποιόν του. Και τότε θα πέσει το σπαρταριστό γέλιο, όχι μόνο με τους πολιτικούς, αλλά και με τους ψηφοφόρους, που συχνά εκτίθενται περισσότερο από τους εκλεκτούς τους εκπροσώπους.

Καθώς τα βράδια έχω αυπνίες είχα ως στόχο να διαβάσω λίγο τι λένε οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να έχουμε μία πιο σφαιρική άποψη για το τι ακριβώς πρεσβεύει ο Συνασπισμός αυτός.

Ως πηγή έχω σήμερα την 31/5/2012 το διαδίκτυο και τις επίσημες ιστοσελίδες των συνιστωσών όπως αυτές αποτυπώνονται σήμερα.

Εννοείται ότι άλλα κόμματα τα οποία θα στηρίξουν το ΣΥΡΙΖΑ όπως το τμήμα της Κατσέλλη δεν περιλαμβάνονται στην ανάλυση. Φυσικά όλα αυτά αποκτούν μεγάλη σημασία σήμερα 01/06/2012 όταν και ο Αλέξης ο Μέγας θα ανακοινώσει το οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Για να δούμε δε, πόσο γρήγορα θα εξαφανιστούν οι αντιθέσεις σε αυτό το συνοθύλευμα ευκαιρίας που κάποιοι εδώ μέσα θέλουν να το παρουσιάσουν ως τον Σωτήρα της Πατρίδος (ή της δικιάς διεθνιστικής ονείρωξης).

Οι συνιστώσες λοιπόν.

1. ΑΚΟΑ
2. ΔΕΑ
3. ΔΗΚΚΙ
4. ΚΟΕ
5. ΚΟΚΚΙΝΟ
6. ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
7. ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
8. ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
9. ΚΕΔΑ
   10.ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ
   11.Ομάδα Ρόζα
   12.Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (ΑΠΟ)

** Παρουσίαση θέσεων

[b] ΑΚΟΑ **

** Ανανεωτική Κομμουνιστική Οικολογική Αριστερά **

Νέος συνασπισμός εξουσίας
Γι’ αυτό ενωθήκαμε όσοι συγκροτήσαμε το ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ/Ενωτικό κοινωνικό μέτωπο. Γι’ αυτό καλούμε όλες τις δυνάμεις που αντιπαλεύουν γνήσια την πολιτική των συνεταίρων του δικομματισμού και των δορυφόρων τους σε μια κοινή προσπάθεια προεκλογικά και μετεκλογικά.
Δεν δημιουργούμε αυταπάτες. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη αλλά μπορεί να αντιστραφεί.
Δεσμευόμαστε –με την καθημερινή συμπαράσταση και κινητοποίηση του λαού- να ακυρώσουμε τα μνημόνια, τις δανειακές Συμβάσεις, το καθεστώς επιτροπείας από ΕΕ-ΔΝΤ και να ανακόψουμε την καταστροφική πορεία που εξοντώνει την κοινωνία και λεηλατεί τη χώρα.
Δεσμευόμαστε να ξεκινήσει μια νέα επίπονη αλλά αναγκαία πορεία ανάκαμψης και ανασυγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες.
Δεσμευόμαστε να προωθήσουμε κατά προτεραιότητα μέτρα που ανακουφίζουν τα ευάλωτα στρώματα, που προασπίζουν τα δημόσια αγαθά και επιτρέπουν στο λαό μας να βγει όρθιος από την κρίση καθώς και μέτρα γενναίας αναδιανομής εισοδημάτων, πλούτου και εν γένει πόρων που θα στηρίξουν ένα εναλλακτικό οικονομικό και κοινωνικό σχέδιο.
Δεσμευόμαστε να σταματήσουμε τον αντιδημοκρατικό κατήφορο και να αποκτήσουν φωνή όσοι σήμερα δεν έχουν.

http://www.akoa.gr/ideologika/107-2012-04-23-14-35-00.html

Σημεία κλου τα '...να ακυρώσουμε τα μνημόνια...' και το '...και μέτρα γενναίας αναδιανομής εισοδημάτων, πλούτου και εν γένει

πόρων...'

** ΔΕΑ **

** Διεθνιστική Εργατική Αριστερά **

Δεν υπάρχουν κάπου οι θέσεις συγκεντρωμένες όμως αν ψάξεις....

Πρόγραμμα
Όμως αυτή η προοπτική θέτει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ –και ιδίως στην ηγεσία του ΣΥΝ– σοβαρότερα ζητήματα:

α) Οι παλινωδίες πάνω στη ριζοσπαστική αριστερή πολιτική πρέπει να αποκλειστούν. Η πρόταση για τον Αρσένη, οι αποστάσεις του Αλ. Μητρόπουλου από το στόχο της ανατροπής του μνημονίου, η στροφή των οικονομολόγων σε «ρεαλιστικές» θέσεις (για το χρέος, για τις τράπεζες, για το ευρώ, για τα χαράτσια) ήταν σοβαρά φάουλ που δημιούργησαν ερωτηματικά στον κόσμο της βάσης μας.

β) Το μέγεθος των προκλήσεων κάνει αναγκαίο ένα βάθεμα και ένα ξεκαθάρισμα του προγράμματος. Η επιμονή στην ανατροπή-ακύρωση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, που απορρέουν από αυτά, είναι μια «κόκκινη γραμμή» που δεν επιτρέπεται να παραβιαστεί υπό οποιοδήποτε πρόσχημα. Η καταγγελία της δανειακής σύμβασης (που συνόδευσε το Μνημόνιο 2) παρουσιάζεται σήμερα ως ζήτημα «επαναδιαπραγμάτευσης» με την τρόικα για τεχνικούς, λέει, λόγους. Να το δεχτούμε, υπενθυμίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δεσμευτεί στον κόσμο του για ταχύτατη μετάβαση στη «στάση πληρωμών» προς τους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους, ώστε οι πόροι, που σήμερα διατίθενται σε τόκους και χρεολύσια, να κατευθυνθούν στη στήριξη των κοινωνικών αναγκών. Στενά συνδεδεμένη με τη μοίρα της δανειακής σύμβασης, είναι η μοίρα του νέου Συμφώνου Σταθερότητας του ευρώ, που η κυβέρνηση Παπαδήμου ψήφισε «νύχτα» στη βουλή και που –σωστά– ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι θα επαναφέρει άμεσα στη βουλή, με στόχο την καταψήφισή του.

Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες θα αποτελέσουν πεδίο ανοιχτού πολιτικού αγώνα, όπου δεν αποκλείονται οι πιθανότητες «σαμποτάζ», για να πανικοβληθεί ο κόσμος. Αυτό δεν πρέπει να απομακρύνει, αλλά αντίθετα να κάνει πιο επείγον το καθήκον της κρατικοποίησης των τραπεζών, υπό δημόσιο-εργατικό-δημοκρατικό έλεγχο. Είναι ένα θέμα που δεν αφορά μόνο το στενό «οικονομικό» πρόγραμμα, αλλά και την αντιμετώπιση του χρέους και το δημοκρατικό έλεγχο των πολιτικών εξελίξεων. Αντίστοιχη σημασία έχει η επανακρατικοποίηση των μεγάλων ΔΕΚΟ στους τομείς ενέργεια-νερό-τηλεπικοινωνίες-μεταφορές.

Στο ζήτημα της αναδιανομής του πλούτου έχει τεθεί το ερώτημα της «σταδιακής» ικανοποίησης των αιτημάτων του κόσμου. Η φορολόγηση των επιχειρήσεων και του συσσωρευμένου πλούτου κατανοείται –σωστά– ως άμεσο καθήκον. Θυμίζουμε όμως ότι η στήριξη των μισθών και των συντάξεων, η αποκατάσταση της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, η κατάργηση των «χαρατσιών», η στήριξη των δημόσιων νοσοκομείων και σχολείων και η στήριξη των ανέργων, υπήρξαν λέξεις-κλειδιά στην επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ και στην ανάπτυξη των σχέσεών του με το λαό.

Γενικότερα, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και το πρόγραμμα μιας αυριανής κυβέρνησης της Αριστεράς πρέπει να γίνεται κατανοητό ως ένα «μεταβατικό πρόγραμμα» που θα στηρίζει την πορεία από τα άμεσα σημερινά καθήκοντα ανακοπής του νεοφιλελεύθερου κατήφορου, στα αυριανά καθήκοντα ανασύνταξης των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, προς την ευρύτερη ανατροπή του συσχετισμού δυνάμεων και τη σοσιαλιστική αλλαγή.

Κυβέρνηση
γ) Ανάλογος είναι και ο χαρακτήρας της κυβέρνησης της Αριστεράς που οφείλει να υπερασπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να αποκλειστεί η επαναφορά των σχημάτων Εθνικής Ενότητας ή Σωτηρίας, που μπορεί να προκύπτουν από τα αριθμητικά δεδομένα της κάλπης. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει ότι δεν μπορεί να συγκυβερνήσει με τα μνημονιακά κόμματα, να μην εγκλωβιστεί σε ένα «πολιτικό μέσο όρο» με τη δική τους στρατηγική, της επαναδιαπραγμάτευσης.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να επιμείνει στην άποψη ότι το ισχυρότερο στήριγμα μιας κυβέρνησης της Αριστεράς δεν είναι οι έδρες στη βουλή, αλλά ο λαός στο δρόμο. Από τη δύναμη αυτού του παράγοντα θα εξαρτηθεί η όποια «σταδιακότητα» στην ικανοποίηση των λαϊκών αιτημάτων και –τελικά– η ίδια η φορά των εξελίξεων και η μοίρα της κυβέρνησης. Η οργάνωση των αγώνων, η εμφάνιση μορφών εργατικής-λαϊκής παράλληλης εξουσίας θα είναι απολύτως καθοριστικό ζήτημα.

Τέλος, μας είναι καθαρό ότι τα ζητήματα και τα καθήκοντα αυτά είναι πρωτόγνωρα και πολύ δύσκολα για όλους. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φτάνει να τα αντιμετωπίζει ως ορατά διλήμματα των επόμενων εβδομάδων είναι από μόνο του μια πολιτική κατάκτηση.

Όμως, για να απαντηθούν νικηφόρα, θα χρειαστούν δυο ακόμα επιλογές. Αφενός, η αποφασιστική στήριξη στον κόσμο που προσεγγίζει μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ, με την άμεση επίλυση των ζητημάτων οργάνωσής του. Αφετέρου, η επιμονή στην πολιτική ενότητας της Αριστεράς, η διαρκής, σοβαρή και συντροφική απεύθυνση στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στον κόσμο του ΚΚΕ. Γνωρίζουμε ότι σήμερα οι απαντήσεις είναι –λαθεμένα– αρνητικές, όμως στο περιπετειώδες αύριο τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί.

[url]

http://www.dea.org.gr/ο-σ�% ... B%CE%B5%CF%

83%CE%BC%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82 [/url]

Σταδιακή ικανοποίηση των αιτημάτων του κόσμου. Με ορίζοντα;;; Κάποια στιγμή στο μέλλον.....

** ΔΗΚΚΙ **

....Ενδεικτικά, τον τελευταίο χρόνο, μόνο στο Χ.Α.Α. η κυβέρνηση έσπευσε να διαθέσει 70 δις απ' τα αποθεματικά των

Ασφαλιστικών Ταμείων, προκειμένου να προικοδοτήσει τη γνωστή επιχείρηση κερδοσκοπίας του παρασιτικού μεγάλου κεφαλαίου.....

http://www.dikki.org/index.php?option=com_content&view=section&id=5&Itemid=41

Μάλλον το κόμμα του κυρίου Τσοβόλα ξεχνά την εποχή που διοικούσε ως Τσάρος της Οικονομίας. Αντίστοιχα μάλλον ξεχνά και το γεγονός ότι το 1992 εξελέγει πάλι με το ΠΑΣΟΚ σε εκείνη την εκλογή οπερέτα όπου ο Λεβέντης παραλίγο να περνούσε το Κατώφλι της Βουλής. Πάντως ως Τσάρος της Οικονομίας τότε ο Τσοβόλας γνωρίζει τα πάντα για το πως μπορείς να χρηματοδοτήσεις έναν οργανισμό και ειδικά στις Τράπεζες. Ο κύριος Τσοβόλας αυτός ο όψιμος αγωνιστής ήταν ο ενορχιστρωτής της ενίσχυσης της Τράπεζας Κρήτης με τα λεφτά των ταμείων τότε το 1987-88 όταν ο Ανδρέας προσπάθησε να δημιουργήσει το δικό γκρουπ εφημεριδοπωλών ώστε στη συνέχεια να αποκτήσει το μονοπώλιο στο μεντιακό γίγνεσθαι
Ω καιροί ω ήθη.... Αυτοί που πριν από 20 χρόνια έπρεπε να σαπίζουν στη φυλακή το παίζουν τιμητές του συστήματος που υπηρέτησαν.

Τώρα για τα 70 δις των αποθεματικών των ταμείων..... Η όλη κίνηση του Χρηματιστηρίου δεν ήταν 70 δις € .... Ότι του φανεί του

Λωλοστεφανή....

{to be continued}

Ο χρήστης zorz έγραψε:

Πιο μουφα δικαιολογια δεν εχω ακουσει στη ζωη μου, και ξερω ατομα που ειναι στο 10ο ετος

Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι στον κόσμο είναι college drop-outs.

Σε άλλες χώρες. Αλλά πάλι, αυτές είναι εξαιρέσεις.
Παρεμπιπτόντως (δεν είδα να το επισημαίνει κανείς) το ότι ο Τζήμερος ΜΠΗΚΕ στην ΑΣΟΕΕ, δείχνει ότι αγράμματος δεν ήταν. Ούτε αν έπαιρνε το χαρτί μετά από Χ χρόνια από το γκέτο θα ήταν υπεροικονομολόγος.
Κι αν όντως δεν είχε γράψει ότι ήταν πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ, τότε άνθρακες ο θησαυρός των χρυσοθήρων.

Ο Τσίπρας είναι επικίνδυνος, γιατί όπως επανειλημμένα έχω γράψει** είναι ηλίθιο να στήνεις χορό στο χείλος του γκρεμού**.

Granted. Μήπως να ψηφίσουμε όμως τον Τρελαντώνη που έβαλε τη τσουλήθρα της παιδικής χαράς να κοιτάζει κατευθείαν προς το γκρεμό;

Ο Σαμαράς θυμίζει ζώο που πιάστηκε στην παγίδα. Επανειλημμένα όμως...
Πρώτα πιάστηκε στην παγίδα του Βενιζέλου, που με απειλές κι εκβιασμούς με τα φιλαράκια που έκανε στην τρόικα, τον ανάγκασε να υπογράψει το Μνημόνιο 2, αν και τυπικά δεν ήταν αναγκαίο. Όχι ότι ο λαός ήταν αμέτοχος, οι περισσότεροι φώναζαν που δεν υπέγραφε και αργούσαν οι δόσεις, μην τα ξεχνάμε αυτά, γιατί οι περισσότερες παρθένες στον κόσμο μάλλον ζουν στον ελλαδικό χώρο.

Μετά πιάστηκε στην παγίδα της παροχολογίας. Αν είσαι πραγματικός ηγέτης με @@, ακολουθείς την πορεία που έχεις σχεδιάσει, δεν αλλάζεις ρότα μεσοπέλαγα για να κερδίσεις ό,τι μπορείς σε κουκιά - αυτό θα το πληρώσεις αργά ή γρήγορα.

Τέλος, επειδή δεν του έβγαινε η ιστορία μετά από την ηλιθιότητα που επέδειξε, φώναξε πίσω αυτούς που είχε διώξει και που του ετοιμάζουν το ικρίωμα εσωκομματικά. Αλλά όπως τα έκανε, δεν είχε επιλογή.

Τι δράμα, στην κρισιμότερη περίοδο της νεότερη ιστορίας της χώρας, να έχει τόσο χαμηλού αναστήματος πολιτικούς σε όλους τους χώρους. Βέβαια, οι πολιτικοί είναι αναστήματος ανάλογου με αυτούς που τους επιλέγουν, αλλά ας το ξεχάσουμε αυτό ακόμα μία φορά. Είπαμε, παρθένες κλπ κλπ.

b] ΚΟΕ [/b]

** Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας **

Στον αγώνα για την ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος

Τιμωρούμε το μνημονιακό μπλοκ της υποτέλειας και της κοινωνικής εξόντωσης

Το υπηρετικό προσωπικό της τρόικας αναγκάστηκε να προσφύγει σε εκλογές. Μέσα σε συνθήκες βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, μέσα σε κλίμα λαϊκής κατακραυγής και απονομιμοποίησης του μνημονιακού καθεστώτος. Αναγκάστηκαν, μετά από ταλαντεύσεις και υπαναχωρήσεις, να προκηρύξουν εκλογές κάτω από το βάρος αυτής της απονομιμοποίησης αλλά και των εσωτερικών τους αντιθέσεων και επιδιώξεων.

Δεν μπορούσαν άλλο να πορεύονται παριστάνοντας ότι έχουν κάποια δήθεν λαϊκή εντολή, τη στιγμή που απροκάλυπτα αγνόησαν, διέστρεψαν και ποδοπάτησαν τη γνώμη, τη θέληση και τους πόθους του λαού. Φοβόντουσαν και φοβούνται τις εκλογές. Η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία σε κάθε ευκαιρία έκφρασε την αντίθεση και την οργή της απέναντι στο σάπιο πολιτικό σύστημα, την τρόικα και τα μνημόνια. Στις διαδηλώσεις, τις πλατείες, τις παρελάσεις, αλλά και μέσα από το καθημερινό βουητό της κοινωνίας απέναντι σε όλους αυτούς που πουλάνε τη χώρα και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια.

Ετοιμάζουν εκλογές μέσα σε κλίμα εκβιασμών, εξαγοράς, ψέματος και τρομοκρατικών διλημμάτων. Θα απειλήσουν ότι έρχεται χάος Kαι καταστροφή αν ο λαός σταματήσει αυτή την πορεία. Η τρόικα θα είναι παρούσα, και ήδη οι εκπρόσωποι των διεθνών τοκογλύφων, του ΔΝΤ και της γερμανικής Ευρώπης με δηλώσεις, άρθρα και απειλές παρεμβαίνουν ωμά και διεξάγουν τη δική τους προεκλογική καμπάνια, καλώντας να στηριχτούν οι ντόπιοι υπάλληλοί τους. Ετοιμάζουν προκλήσεις και δοκιμές εκτροπών. Επιτίθενται στην Αριστερά και σε κάθε δύναμη αντίστασης. Φοβούνται ότι ο λαός θα χρησιμοποιήσει και τις εκλογές για να τους τιμωρήσει.

Φοβούνται ότι, παρ’ όλα αυτά που ετοιμάζουν, δεν θα καταφέρουν να αποσπάσουν μια, έστω οριακή και νοθευμένη, νομιμοποίηση.

Αυτό είναι που καθορίζει τον ειδικό χαρακτήρα αυτών των εκλογών. Θα αποσπάσουν αυτή τη «νομιμοποίηση» ώστε την επόμενη μέρα να μην αφήσουν τίποτα όρθιο; Ή θα τιμωρηθούν βαριά και θα βρεθούν μπροστά σε μια νέα κατάσταση σοβαρών προβλημάτων και αδυναμίας να προχωρήσουν το καταστροφικό έργο τους; Αυτή είναι η αγωνία τους, και η αγωνία αυτή τους καθιστά ευάλωτους αλλά και επικίνδυνους. Στο χέρι μας είναι αυτή την αγωνία να την επιτείνουμε, να την αξιοποιήσουμε και να την επιβεβαιώσουμε, στέλνοντας μήνυμα ανατροπής και διεξόδου, ανοίγοντας το δρόμο για μια άλλη πορεία της χώρας, που μπορεί να επιβληθεί μόνο με το λαό στο προσκήνιο.

Ο λαός και αυτή τη μάχη θα τη δώσει όπως έδωσε και άλλες αυτά τα χρόνια. Χωρίς ισχυρά στηρίγματα, χωρίς μια αυθεντική έκφραση της θέλησης που έχει δείξει με κάθε τρόπο. Χάθηκε μια μεγάλη δυνατότητα. Θα έπρεπε και θα μπορούσε να έχει οργανωθεί ένα μεγάλο, πλατύ πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο πάλης για πραγματική Δημοκρατία, για Ανεξαρτησία, για μια πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας έξω από τις ράγες της υποτέλειας και της κοινωνικής εξόντωσης.

Θα έπρεπε και θα μπορούσε και στις εκλογές να υπάρξει ένα ενωτικό μετωπικό ψηφοδέλτιο που να συσπειρώνει πληθώρα πολιτικών αλλά και κοινωνικών δυνάμεων, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, σε ένα πρόγραμμα διεξόδου. Για την εκδίωξη της τρόικας, την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, την ακύρωση όλου του μνημονιακού πλαισίου. Για την παύση πληρωμών και την τοποθέτηση των αναγκών της κοινωνίας στο επίκεντρο. Για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ώστε να σταθεί στα πόδια της προσδιορίζοντας μια νέα διεθνή αυτοδύναμη θέση, αντιστρέφοντας την πορεία μετατροπής σε προτεκτοράτο και μεταμοντέρνα αποικία της γερμανικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η δυνατότητα αυτή χάθηκε, και βασικές ευθύνες για αυτό έχουν μια σειρά δυνάμεις της Αριστεράς που δεν θέλουν ή αδυνατούν να κατανοήσουν την κρισιμότητα της συγκυρίας και δεν υποτάσσουν τους κομματικούς σχεδιασμούς στις ζωτικές σημερινές ανάγκες για ένα πραγματικό μέτωπο. Δεν θέλουν ή αδυνατούν να κατανοήσουν ότι δεν είναι το ζητούμενο η καταγραφή και η θέση της κάθε μιας ξεχωριστής αριστερής δύναμης, όταν ο λαός είναι αντιμέτωπος με την εξόντωση, αλλά ούτε και υπάρχει για κανέναν θέση κάτω από τον ήλιο μιας διαλυμένης χώρας.

Σε αυτές όμως τις συνθήκες, η μάχη πρέπει να δοθεί. Είναι μάχη για να μην πάει ούτε μια ψήφος στο μνημονιακό μπλοκ. Ούτε ένας λαϊκός άνθρωπος, εργαζόμενος ή εργαζόμενη, συνταξιούχος, νέος ή νέα να μην στηρίξει αυτούς που υπέγραψαν την καταδίκη του.

Για να τιμωρηθούν τα κόμματα-υπηρέτες της τρόικας. Για να μην μπορέσουν να συγκροτήσουν μια νέα κυβέρνηση υποτέλειας και κατεδάφισης. Αλλά και να μην ενδυναμωθούν οι διάφορες κρυπτο-μνημονιακές, μισο-μνημονιακές αλλά και ακροδεξιές-φασιστικές δυνάμεις που προαλείφονται για να αποτελέσουν εφεδρείες διαχείρισης ή και ακόμα πιο ανοιχτής καταστολής.

Η ΚΟΕ καλεί σε υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Επειδή στέκεται ενάντια στο μνημονιακό τόξο. Επειδή τοποθετήθηκε υπέρ της μη αναγνώρισης και της κατάργησης των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, που είναι απαραίτητος όρος για μια διαφορετική πορεία του λαού και της χώρας. Επειδή από όσες δυνάμεις δεν ανήκουν σε αυτό το μνημονιακό τόξο, είναι η πιο ενωτική συσπείρωση. Επειδή είναι εκείνος ο σχηματισμός της Αριστεράς που στάθηκε πιο κοντά στις κινητοποιήσεις και τα κινήματα όλης αυτής της περιόδου, χωρίς να τα κριτικάρει αφ’ υψηλού και να τα θεωρεί κομματική του ιδιοκτησία. Επειδή δίνει τη δυνατότητα ανοιχτής συνεργασίας και έκφρασης ριζοσπαστικών δυνάμεων στο εσωτερικό του.

Η ΚΟΕ κατανοεί τις επιφυλάξεις και ενστάσεις που εκφράζει αρκετός κόσμος για το σύνολο των αριστερών σχηματισμών. Κατανοεί και συμμερίζεται –άλλωστε έχει η ίδια θέσει αρκετούς– προβληματισμούς που πολλοί αγωνιστές έχουν για τα λάθη και τις ανεπάρκειες των οργανωμένων αριστερών δυνάμεων σε μια εποχή ρευστή, στην οποία όλοι οι χώροι διαπερνούνται από αντιφάσεις και δεν υπάρχουν απόλυτες και ξεκάθαρες καταστάσεις και λύσεις. Θα πρέπει όμως να επιστρατευτούν κριτήρια σαν αυτά που πιο πάνω αναφέρονται, κριτήρια που να παίρνουν σοβαρά υπόψη την επόμενη μέρα, τις δυνατότητες που θα ανοίγονται και τα βήματα που πρέπει να γίνουν σε μια ριζοσπαστική, κινηματική, ενωτική κατεύθυνση.

Η ΚΟΕ θα έχει ενεργητική συμμετοχή στο ΣΥΡΙΖΑ και στα ψηφοδέλτιά του. Καλεί σε υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ και σε στήριξη των υποψηφίων της ΚΟΕ, αλλά και όλων εκείνων των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν στα κινήματα και τους αγώνες, που προβάλλουν την προοπτική ρήξης με το ειδικό τροϊκανό καθεστώς, που απορρίπτουν το συστημισμό, που απορρίπτουν τον συμφιλιωτισμό με την υπαρκτή Ευρώπη την οποία οι κυρίαρχοι έχουν οικοδομήσει, που απορρίπτουν κάθε «κεντροαριστερό» συνδιαχειριστικό σενάριο, που δεν υπήρξαν στελέχη της μίας πτέρυγας του δικομματισμού (ΠΑΣΟΚ) είτε, εάν ανήκαν σε αυτό το χώρο, αποφασιστικά και έμπρακτα έχουν διαχωριστεί από αυτόν, την πορεία του και τις πρακτικές του.

Στη σύντομη προεκλογική περίοδο η ΚΟΕ θα εργαστεί για να έρθει σε επαφή με το λαό και τον κόσμο των κινημάτων και της Αριστεράς. Για να μαυριστούν τα κόμματα της τρόικας, να ενισχυθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να φτάσει παντού το μήνυμα της ΚΟΕ. Το μήνυμα για μια άλλη πορεία της χώρας, για πραγματική Δημοκρατία, Ανεξαρτησία, χειραφέτηση. Για το άνοιγμα νέων δρόμων αυθεντικής έκφρασης του λαού μέσα από νέες δημοκρατικές δομές, έξω από τις ράγες ενός πολιτικού συστήματος που νοθεύει και καταπνίγει τη λαϊκή θέληση. Το μήνυμα της προετοιμασίας του λαού, ώστε την επόμενη μέρα των εκλογών να βρεθεί καταποντισμένο το μνημονιακό στρατόπεδο και σε καλύτερη θέση εκείνος για τη δική του οργάνωση και κινητοποίηση, για πιο ουσιαστικές πλέον προσπάθειες οικοδόμησης ενός πραγματικού πλατιού μετώπου για τη διέξοδο της χώρας. Το μήνυμα της ΚΟΕ για μια άλλη Ελλάδα σε μια άλλη Ευρώπη. Μια Ελλάδα ανεξάρτητη, χωρίς τρόικα και μνημόνια, με το λαό να ορίζει τις τύχες του. Μια Ευρώπη χωρίς τηN κυριαρχία των δυνάμεων του χρήματος και των όπλων, χωρίς Ευρωπαϊκή Ένωση, με τους εργαζόμενους και τους λαούς στο προσκήνιO.

[url]http://www.koel.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4165:2012-04-11-15-52-50&catid=25:2010-01-27-15-12-07&It

emid=114[/url]

Το κλου είναι οι τελευταίες τρεις σειρές....'Μια Ευρώπη χωρίς την κυριαρχία των δυνάμεων του χρήματος και των όπλων, χωρίς Ευρωπαϊκή Ένωση, με τους εργαζόμενους και τους λαούς στο προσκήνιο....'. Μάλλον θα ζητήσουμε να κλείσουν και οι βάσεις του Θανάτου, να φύγουν οι Αμερικανοί, να αποσυρθούν οι Περσινγκ και Κρουζ κ.λπ. κ.λπ κ.λπ. Μην ξεχάσουν και τους Πολάρις...

** ΚΟΚΚΙΝΟ **

Δεν κατέστη δυνατή η πρόσβαση στην ιστοσελίδα... Γιατί άραγε;;;;

** ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ **

**ΟΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ **

1. http://www.ecosocialists.gr/2012/05/blog-post_22.html

2. http://www.ecosocialists.gr/2012/05/blog-post_2651.html

Γλέζος: Αναδιανομή του πλούτου εδώ και τώρα!

Προκαλεί εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να ερμηνευθούν οι ενδεικτικές προτάσεις του Μ. Γλέζου για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας .
Βασική λογική στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι αναδιανομή του πλούτου , δηλαδή το ακριβώς αντίθετο από αυτό το οποίο
φαρμόζονταν διαχρονικά από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού . Συγκεκριμένα η πρόταση του Μ. Γλέζου για έναν εσωτερικό δανεισμό για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους , υποχρεωτική για τα υψηλά εισοδήματα και προαιρετική για τους οικονομικά αδύνατους , αποτελεί ένα μόνο μέτρο , σε αντικατάσταση το χαρατσιών και των άλλων δυσβάστακτων αντικοινωνικών μέτρων , ενταγμένο σε μια δέσμη μέτρων κοινωνικής προστασίας και ανάπτυξης.

Δεν μας προκαλεί εντύπωση τα όσα με εντελώς στρεβλό και ανακριβή τρόπο χρεώνονται στο Μ. Γλέζο . Αποτελούν μέρος μιας γενικότερης προσπάθειας διαστρέβλωσης των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ που ζούμε όλο το τελευταίο διάστημα , αποκαλύπτουν δε τον τρόμο των δυνάμεων του μνημονίου μπροστά στην διαρκή συρρίκνωση τους.

Γραφείο Τύπου ΣΥΡΙΖΑ

Το πρώτο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για το πως θα κρατικοποιηθούν οι επιχειρήσεις αγοράζοντας μετοχές από το Χρηματιστήριο...

Τώρα το κατά πόσον αν το Δημόσιο αρχίσει την αγορά μετοχών δεν θα οδηγήσει τη μετοχή σε ανοδική πορεία και το κόστος καταστεί πολλαπλάσιο είναι θέμα που δεν τους αφορά. Αντίστοιχα το βλέπω χλωμό μία επιχείρηση όπως η DT να πουλήσει τις μετοχές που έχει σε τιμή μικρότερη της τιμής κτήσης των. Γιατί τι θα πει τότε το Die Linke και το SPD στην Γερμανία;;;

Το δεύτερο υποθέτω είναι αντίστοιχο της εθελοντικής συμμετοχής στο hair-cut. Τι σημαίνει προαιρετικά για τους οικονομικά ασθενείς; Ποιοί είναι οικονομικά ασθενείς;; Τι σημαίνει εσωτερικός δανεισμός;; Με τι επιτόκιο;; Μήπως αντίστοιχα όπως έπραξε η Τουρκική Κυβέρνηση στη δεκαετία του 50 και 60 με τα χρήματα των Ελλήνων της πόλης;;; Ή μήπως εθελοντικά αλά Βενιζέλος;;; Ευχαριστώ παιδιά έδωσα πάνω από 100,000€ στο Ελληνικό Δημόσιο. Παραπάνω από το πόσο χρωστώ κατά κεφαλήν εγώ και οι γονείς μου;;; Που μπορώ να ζητήσω εξαίρεση από τα μέτρα αυτά;;;;

{to be continued}

και κλείνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ...

** Ομάδα Ρόζα **

** Ομάδα Ρόζα **

Οι εκλογές της 6ης Μάη έστειλαν τέσσερα βασικά μηνύματα:

Το Μνημόνιο και οι πολιτικοί εκφραστές του έχουν απονομιμοποιηθεί στην πλειοψηφία της κοινωνίας. Το προφανές αδιέξοδο της ακολουθούμενης πολιτικής, η πτώχευση μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού, οι μεγάλες λαϊκές αντιστάσεις, η ανυποχώρητη στάση της Αριστεράς και η σήψη του αστικού πολιτικού προσωπικού οδήγησαν στη συντριβή των μνημονιακών δυνάμεων.
Το δικομματικό πολιτικό σύστημα, έτσι όπως διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση, πνέει τα λοίσθια. Είναι προφανές ότι είμαστε στη φάση της μετάβασης σε έναν καινούργιο πολιτικό χάρτη, όπου θα διαμορφωθούν καινούργιες πολιτικές εκφράσεις των κοινωνικών ομάδων.
Η πολύ μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ούτε συμπτωματική είναι, ούτε απορρέει απ' ευθείας από τους λαϊκούς αγώνες. Στους αγώνες ήταν παρούσα σύμπασα η Αριστερά (με εξαίρεση την απουσία του ΚΚΕ από τις πλατείες) και οι αναρχικοί. Ωστόσο, ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που τελικά ενισχύθηκε. Κι αυτό γιατί: α) η πολιτική πρότασή του μίλαγε για το σήμερα και δεν μετέθετε την επίλυση του κοινωνικού αδιεξόδου στα βάθη του χρόνου, β) έχει τοποθετηθεί με σαφήνεια και χωρίς ταλαντεύσεις στον αντίποδα του Μνημονίου, γ) έδωσε το «παρών» σε όλους τους αγώνες της περιόδου χωρίς να προσπαθήσει να τους καπελώσει, και δ) όχι μόνο αποτελεί ό ίδιος μια ενωτική πλατφόρμα διαφορετικών αριστερών ρευμάτων, αλλά ήταν ο μόνος σχηματισμός που έθεσε μετ' επιτάσεως το ζήτημα της ενότητας όλης της Αριστεράς. Η υπερψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ δεν εκφράζει μόνο την από τα αριστερά καταδίκη του Μνημονίου.

Δείχνει επιπλέον ότι ο κόσμος της εργασίας θέλει η Αριστερά του 21ου αιώνα να είναι ενωτική, ρηξικέλευθη και κινηματική..Η εκλογική επιτυχία της ναζιστικής συμμορίας πρέπει να σημάνει αντιφασιστικό συναγερμό. Η είσοδος των οπαδών του Ολοκαυτώματος στη Βουλή δεν επιβεβαιώνει μόνο τις κλασικές μαρξιστικές αναλύσεις που «βλέπουν» στο φασισμό την έξοδο κινδύνου του καπιταλισμού σε στιγμές κρίσεις. Δείχνει, επίσης, σε τι σκότη μπορεί να οδηγήσει η κυρίαρχη αντιμεταναστευτική πολιτική.

Ο λόγος της Χρυσής Αυγής για τους μετανάστες είναι μια παροξυμένη εκδοχή του αντιμεταναστευτικού λόγου της τηλεόρασης και του δικομματισμού. Η αντιμετώπιση του ναζισμού περνάει μέσα από την υπεράσπιση των μεταναστών ως αναπόσπαστου κομματιού της εργατικής τάξης. Το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαιώνει αυτό που οι πλατείες είχαν αναδείξει για πρώτη φορά. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των εργαζομένων και της νεολαίας ριζοσπαστικοποιείται με ρυθμό πολύ πιο ταχύ ακόμα και απ' ό,τι η ίδια η Αριστερά θα μπορούσε να προβλέψει. Το γεγονός ότι δυο βδομάδες πριν τις επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιούνη ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχη στήθος με στήθος για την πρώτη θέση και η προοπτική της αριστερής κυβέρνησης συζητείται πλέον ως ένα πολύ ρεαλιστικό ενδεχόμενο, αποδεικνύει ότι έχουμε μπει στη φάση που ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΑ. Δεν χρειάζονται γκρίνιες και φόβοι, αλλά αποφασιστικότητα, εμπιστοσύνη στο λαϊκό παράγοντα και στήριξη με κάθε δυνατό μέσο του ΣΥΡΙΖΑ. Το γάντι που μας ρίχνει η Ιστορία πρέπει να το σηκώσουμε!

Η μετεκλογική στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Με τη μετεκλογική στάση του ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχτηκε άξιος της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων που τον επέλεξαν. Η ξεκάθαρη άρνησή του να εμπλακεί σε συζητήσεις για οικουμενική ή... ολίγον μνημονιακή κυβέρνηση δεν ξεκαθαρίζει μόνο τους λογαριασμούς της Αριστεράς με το δυσώδες '89, αλλά προεικονίζεται την Αριστερά του μέλλοντός μας. Ειδικά οι πέντε όροι που έθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Αλέξης Τσίπρας παρέλαβε τη διερευνητική εντολή, χαράσσουν την «κόκκινη γραμμή» μιας κυβέρνησης που θα αξίζει να χαρακτηρίζεται αριστερή. Υπενθυμίζουμε τα πέντε αυτά σημεία:
α) Άμεση ακύρωση εφαρμογής των μέτρων του Μνημονίου και ειδικότερα των περικοπών μισθών - συντάξεων.
β) Ακύρωση των νόμων που καταργούν στοιχειώδη εργατικά δικαιώματα (μετενέργεια).
γ) Προώθηση άμεσων αλλαγών στο πολιτικό σύστημα (αλλαγή εκλογικού νόμου, καθιέρωση απλής αναλογικής, κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών).
δ) Δημόσιος έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα. Να δοθεί τώρα στη δημοσιότητα η έκθεση της ΒlackRock.
ε) Δημιουργία διεθνούς επιτροπής λογιστικού ελέγχου για να διερευνηθεί το επαχθές του ελληνικού χρέους.

Οτιδήποτε λιγότερο από αυτά τα πέντε σημεία, νομοτελειακά θα μετατρέψει την ενδεχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς σε μια καινούργια εκδοχή των μνημονιακών κυβερνήσεων που έχουμε ζήσει μέχρι τώρα. Θεωρούμε αυτονόητο ότι τα πέντε σημεία αποτελούν το βασικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ και δεσμεύει όσους τον εκπροσωπούν δημόσια. Η αναγκαία εξειδίκευση αυτού του πλαισίου δεν μπορεί να διολισθαίνει στη λείανση των βασικών παραμέτρων του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε να διεκδικεί την κυβέρνηση γιατί ακριβώς εξέφρασε σθεναρά την αντίθεσή του στη χρεοκοπία της κοινωνίας και την εξόντωση των φτωχών. Σε αυτήν τη στάση επιμένει, με αυτήν την πολιτική πρόταση θα κάνει το επόμενο άλμα.

Ως τις 17 Ιούνη, και ακόμα πιο μακριά
Είναι προφανές ότι ο δρόμος μιας ενδεχόμενης αριστερής κυβέρνησης δεν θα είναι στρωμένος με ρόδα. Θα δεχτεί σκληρές επιθέσεις από την Ε.Ε. και το εγχώριο τραπεζομιντιακό σύμπλεγμα. Θα έχει να αντιμετωπίσει τη συστηματική υπονόμευση από τους πλούσιους, το οργανωμένο ψεύδος των ΜΜΕ, την καταστροφή που έχει επιφέρει στην οικονομία το Μνημόνιο, καθώς και την ηθελημένη διάλυση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Ωστόσο , σε αυτόν τον αγώνα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τρεις μεγάλους συμμάχους. Πρώτον, η πολιτική πρότασή του είναι η μόνη που δίνει ελπίδα διεξόδου στα χειμαζόμενα λαϊκά στρώματα. Το πραγματικό δίλημμα των εκλογών είναι από τη μια μεριά η βεβαιότητα της μνημονιακής χρεοκοπίας και από την άλλη η διέξοδος που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ (η επιτυχία της οποίας βέβαια δεν είναι προεξοφλημένη). Δεύτερον, οι αυξανόμενες αντιφάσεις στους κόλπους των κυρίαρχων της Ε.Ε. -για πρώτη φορά διακρίνονται αποκλίνουσες γραμμές από αυτήν του ευρωγερμανικού διευθυντηρίου. Τρίτον, η κυβέρνηση της Αριστεράς θα έχει στο πλευρό της το πιο ισχυρό όπλο: τον αγωνιζόμενο λαό. Αυτό το λαό που με τους αγώνες του μετέτρεψε σε απτή πραγματικότητα ό,τι φαινόταν απατηλό όνειρο μέχρι πριν λίγους μήνες, αυτό το λαό που γκρέμισε το φαινομενικά ακλόνητο κάστρο του πολιτικού συστήματος και τώρα θέλει να πάει ακόμα πιο μακριά για να διεκδικήσει το δικαίωμά του στην αξιοπρέπεια. Για την ακρίβεια, μια κυβέρνηση της Αριστεράς καλείται να αντιστρέψει το παραδοσιακό σχήμα της σχέσης κυβέρνησης-λαού. Δεν καλεί το λαό να υποταχθεί στην κυριαρχία της, αλλά διευκολύνει με κάθε δυνατό τρόπο τη μεταφορά της πολιτικής ισχύος στη βάση, θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ τη διαρκή κριτική των κινημάτων, προωθεί τις διαδικασίες αυτοθέσμισης και αυτοδιαχείρισης. Προφανώς η αριστερή κυβέρνηση δεν ταυτίζεται ούτε με το λαϊκό αυτεξούσιο ούτε με τη χειραφέτηση «των από κάτω». Πρόκειται ούτως ή άλλως για μεταβατικό σχήμα που στόχο έχει να αποτρέψει την εξόντωση των φτωχών. Ωστόσο, μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να ανοίξει δρόμους προς την κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης.
Έχοντας λοιπόν κατά νου ότι η πορεία μιας αριστερής κυβέρνησης δεν είναι προδιαγεγραμμένη, αλλά αποτελεί απόρροια του συσχετισμού δύναμης που διαμορφώνεται στον κοινωνικό ανταγωνισμό, νομίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει στο αμέσως επόμενο διάστημα:
Να επιμείνει σθεναρά στην αντιμνημονιακή γραμμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει στην κατάργηση και όχι τη «βελτίωση» του Μνημονίου,-αφού οι επιμέρους «αλλαγές» δεν αναιρούν τον θεμελιωδώς αντικοινωνικό χαρακτήρα του. .
Να στείλει το μήνυμα στους φτωχούς ότι χωρίς τη δυναμική κινητοποίηση τους δεν μπορεί να αποκρουστεί η επίθεση της Ε.Ε. και του τραπεζομιντιακού συμπλέγματος. Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι ψήφος αγώνα και συμμετοχής, όχι ψήφος ανάθεσης.
Να ανοίξει τη διαδικασία της μετατροπής του σε ενιαίο δημοκρατικό πολιτικό φορέα, που θα επιτρέπει μεν τη διπλή ένταξη, αλλά θα στηρίζεται στην αρχή του «ένα μέλος-μία ψήφος». Οι χιλιάδες που προσεγγίζουν τώρα το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οπαδοί, αλλά συνιδιοκτήτες του σχήματος και συνδιαμορφωτές της γραμμής του.
Να διαμορφώσει μια δέσμη μέτρων που θα εφαρμόσει η αριστερή κυβέρνηση με την ανάληψη των χαρτοφυλακίων της. Μέτρα όπως η κατάργηση του νόμου για τη μετενέργεια καθώς και του χαρατσιού της ΔΕΗ θα στείλουν στα λαϊκά στρώματα το αναγκαίο πολιτικό μήνυμα για να μπορέσουν να κινητοποιηθούν κόντρα στους δανειστές και τον ΣΕΒ. Θα ήταν τραγικό λάθος να θεωρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει δεδομένη τη λαϊκή στήριξη, ασχέτως της πραγματικής πολιτικής που θα ακολουθήσει.
Ο Σαρτρ είχε γράψει ότι η φρίκη του ναζισμού ήταν αντιστρόφως ανάλογη της ελπίδας που αντιπροσώπευσε ο κομμουνισμός. Σήμερα θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ελπίδα που γεννάει η ενδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιστρόφως ανάλογη της απελπισίας η οπαία έχει κυριεύσει την κοινωνία λόγω Μνημονίου. Θα έπρεπε όμως να προσθέσουμε ότι στη φάση που βρισκόμαστε, αν ηττηθεί η Αριστερά, τα πράγματα δεν θα μείνουν απλώς όσο άθλια είναι σήμερα. Θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο, με το φασισμό να καραδοκεί στον πάτο του κατήφορου. Γι' αυτό, εδώ που βρεθήκαμε με ανορθόδοξο κι αναπάντεχο τρόπο, δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Ένας μόνο δρόμος υπάρχει. Εμπρός σύντροφοι και συντρόφισσες!

Ομάδα Ρόζα, 30/5/12

http://www.omadaroza.blogspot.com/

Ενδιαφέρουσες απόψεις nevertheless .....

Ειδικά ο κρατικός Έλεγχος των Τραπεζών. Να υποθέσω ότι αυτό που πάντα κατηγορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ (βλέπε έλεγχο των Τραπεζών από το πολιτικό κατεστημένο) αυτό θα πράξει για να φτιάξει τα δικά του τζάκια;;; Χμμμ το έχουμε δει το Έργο παιδάκια... Η Ελλάδα δεν θέλει και άλλους κρατικοδίαιτους .... Θέλει έργο!

έχουμε όμως και άλλα λεγόμενα... (πούστικο net)

Γι’ αυτό επιμένουμε ότι το «ούτε βήμα πίσω» ασφαλώς σημαίνει άνευ όρων υποστήριξη στα μπλόκα των αγροτών, αλλά πρωτίστως προϋποθέτει την πλήρη ταύτιση με τη δεκεμβριανή εξέγερση –και με αυτή την έννοια, η καταδίκη του σ. Αλέξη Τσίπρα, ακόμα και στο μυριόστομο «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» είναι εξόχως ανησυχητική. Γιατί, πώς να το κάνουμε, η απαξίωση της αστυνομίας, η ανάδειξη του συνολικού αντικοινωνικού ρόλου της, η έμπρακτη εχθρότητα απέναντί της αποτελούν πυρήνα μιας ριζοσπαστικής Αριστεράς, μιας Αριστεράς, για να το πούμε κι αλλιώς, που εκτός από δημοκρατική, πολυφωνική, ανανεωτική και ανθρώπινη πρέπει να είναι αντισυστημική, συγκρουσιακή και αντρεπτική. Για να είναι και «δική μας», όπως και πολλών άλλων, Αριστερά…

http://omadaroza.blogspot.com/2011/11/blog-post_18.html

Να υποθέσω λοιπόν ότι η συγκεκριμένη ομάδα όταν θα βρεθεί στην εξουσία δεν θα χρησιμοποιήσει την Αστυνομία για το ρόλο της. Τι σημαίνει συνολικός αντικοινωνικός ρόλος;; Η αστυνομία βοηθά και στην προστασία του πολίτη; Αν κάποιος σε κλεψει τι θα κάνεις; Θα πάρεις το όπλο;; Άγρια Δύση....

Αλλού γράφεται...

...Θα έπρεπε όμως να προσθέσουμε ότι στη φάση που βρισκόμαστε, αν ηττηθεί η Αριστερά, τα πράγματα δεν θα μείνουν απλώς όσο άθλια είναι σήμερα. Θα χειροτερέψουν ακόμα περισσότερο, με το φασισμό να καραδοκεί στον πάτο του κατήφορου...

Κοινώς απευθυνόμενος στους Αριστερούς του forum. Ok άντε να δεχτώ ότι η δεξιά έχει καταστροφολογικό λόγο. Εδώ η συγκεκριμένη συνιστώσα δεν κάνει ακριβώς το ίδιο;;; Αλλά όπως ο Καραγκιόζης ο σύγχρονος Αριστερός λειτουργεί με το Moto '... τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου....'

** Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα (ΑΠΟ) **

Το κοινωνικό ρεύμα της δυναμικής του ΣΥΡΙΖΑ
by _/_

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύ σημαντική διαδικασία μέσα στην κοινωνία, που τείνει να επαληθεύσει την περιγραφή της Ελλάδας ως αδύναμου κρίκου της ευρωπαϊκής κρίσης, διεκδικώντας παράλληλα να θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια πανευρωπαϊκή «άνοιξη» των λαών και της Αριστεράς.

Η δραματική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα έχει πραγματικά χαρακτηριστικά ιστορικής πρωτοτυπίας. Ο παλιός δικομματισμός (και κυρίως το ΠΑΣΟΚ) καταρρέει, ενώ ένα κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα σε λίγους μήνες μεγεθύνει την κοινωνική του ακροαματικότητα από το 4% σε αξιωματική αντιπολίτευση και αμέσως διεκδικεί την κυβέρνηση.

Το επίμονο κάλεσμα για συμπαράταξη του λαού και της Αριστεράς, το σύνθημα για «κυβέρνηση της Αριστεράς» και το πρόταγμα της ανατροπής του μνημονίου και της λιτότητας λειτούργησαν καταλυτικά, ώστε να πυροδοτηθεί και να εκδηλωθεί μαζικά και ορμητικά ένα «κοινωνικό φαινόμενο».

Διεργασίες
Μια κοινωνική διεργασία που αφορά στην άνοδο της αυτοπεποίθησης του κόσμου σε μαζική κλίμακα ότι μπορεί να ανατρέψει τη σκληρή και βάρβαρη επίθεση που καταστρέφει τη ζωή του κόντρα στα τρομοκρατικά διλήμματα και την εκφοβιστική προπαγάνδα ντόπιων και ξένων κέντρων. Με εργαλείο την «κυβέρνηση της Αριστεράς» και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η σχετική αυτονομία του κοινωνικού φαινομένου και η σημασία της δυναμικής του ξεπερνά την ικανότητα ή την ακρίβεια της πολιτικής εκφώνησης του υποκειμένου της Αριστεράς. Είναι περισσότερο το κοινωνικό κύμα που «κουβαλάει στη ράχη του» τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά η ακριβής και «κοστολογημένη» περιγραφή της εναλλακτικής κυβερνητικής πρότασης. Είναι μια δυναμική που, όταν αρχίσει να ξεδιπλώνεται, δεν ανακόπτεται και δεν αναστρέφεται εύκολα.

Στην περίοδο του 1958-1965, το 25% της ΕΔΑ πυροδότησε το αντίστοιχο κοινωνικό φαινόμενο και παρά τις παλινωδίες και εν τέλει τις λάθος επιλογές της ηγεσίας της Αριστεράς, ταυτόχρονα με τα πιο ύπουλα χτυπήματα από το καθεστώς, με νοθείες, προβοκάτσιες, δολοφονίες, η κοινωνική δυναμική παρ’ όλα αυτά παρήγαγε την εξαιρετική κινηματική έκρηξη στα Ιουλιανά του ’65 και χρειάστηκε η εκτροπή της δικτατορίας του ’67 για να ανακοπεί η ορμή της.

Επιλογές
Η κατανόηση της κοινωνικής διεργασίας και της δυναμικής της οδηγεί σε συμπεράσματα και επιλογές απολύτως κρίσιμες για την πολιτική Αριστερά. Τα διλήμματα πουν τέθηκαν και τίθενται σ’ αυτή την παρατεταμένη προεκλογική περίοδο περιγράφουν επιλεκτικά και με σκοπιμότητα μόνο πτυχές της πραγματικότητας και δεν επαρκούν για να ανακόψουν την κοινωνική δυναμική.

Στο δίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» οι δυνάμεις του συστήματος προσαρμόστηκαν. Εμφανίστηκαν όψιμα αντιμνημονιακές και αποφασισμένες να αλλάξουν τους όρους του μνημονίου (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), είτε εκφράζονται μέσα από λαϊκιστικά δεξιά ή και απροκάλυπτα ακροδεξιά σχήματα, όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και η Χρυσή Αυγή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έπεισε για την ειλικρίνεια των προθέσεών του και την αποφασιστικότητά του από τη στάση που κράτησε στις διερευνητικές εντολές, καθώς αρνήθηκε να συμμετάσχει σε κυβέρνηση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που δήθεν θα διαπραγματευόταν το μνημόνιο.

Η επιμονή για «κυβέρνηση της Αριστεράς» και το σημείο της άμεσης κατάργησης του μνημονίου και των εφαρμοστικών νόμων, καθώς και της καταγγελίας της δανειακής σύμβασης, βρίσκονται στο κέντρο της πολιτικής σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με το απότομα μεγεθυμένο εκλογικό του ακροατήριο.

Στο διαρκώς επανερχόμενο δίλημμα «ευρώ ή καταστροφή» οι πολλαπλές και αντιφατικές τοποθετήσεις ευρωπαϊκών και διεθνών οικονομικών και πολιτικών παραγόντων, καθώς και αντίστοιχα στην Ελλάδα οι αντιφατικές τοποθετήσεις κι απ’ αριστερά κι απ’ τα δεξιά, συνεργούν, ώστε να μην πτοείτε το φρόνημα ενός ολόκληρου κόσμου που διεκδικεί τον ενεργητικό ρόλο του και όχι ως αδαής και ανήμπορος ακροατής (και ψηφοφόρος) των «λύσεων» των ειδημόνων.

Μια πρόσφατη μέτρηση έδειξε με ηχηρό τρόπο του λόγου το αληθές: με ένα 58% να δέχεται μόνο ως ένα βαθμό τις θυσίες για το ευρώ και έπειτα να αποδέχεται την επιστροφή στη δραχμή.

Στο υπόβαθρο αυτού του ευρήματος βρίσκεται το στοιχείο της αποφασιστικότητας μεγάλου κοινωνικού κομματιού και της πεποίθησης πως πάνω από τις οικονομικές συνταγές, πάνω από τις γεωπολιτικές αντιφάσεις, πάνω από τους «ειδικούς» και το πολιτικό σύστημα βρίσκονται οι ζωές, τα συμφέροντα και οι ανάγκες των ανθρώπων της εργασίας και του λαού.

Μεταδοτικότητα
Ας μη χάνουμε από την προσοχή μας πόσο μεταδοτικά είναι αυτά τα φαινόμενα, με άμεσο και σύγχρονο παράδειγμα την «Αραβική Άνοιξη». Η πλατεία Ταχρίρ μεταφέρθηκε σε Ευρώπη και Αμερική, στην ίδια την πλατεία Συντάγματος.

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη μια πολύ σημαντική διαδικασία μέσα στην κοινωνία, που τείνει να επαληθεύσει την περιγραφή της Ελλάδας ως αδύναμου κρίκου της ευρωπαϊκής κρίσης, διεκδικώντας παράλληλα να θέσει τους όρους και τις προϋποθέσεις για μια πανευρωπαϊκή «άνοιξη» των λαών και της Αριστεράς.

Αυτό βέβαια θα κριθεί από την ίδια την ικανότητα της Αριστεράς να παίξει το ρόλο της στο πεδίο όχι μόνο της «υψηλής» πολιτικής, αλλά στην οργάνωση της συλλογικότητας, της πολιτικής συζήτησης, της απόφασης και της δράσης ενός σημαντικού κομματιού του ριζοσπαστικού κοινωνικού ρεύματος. Κάτι τέτοιο απαιτεί αταλάντευτη επιμονή στις υποσχέσεις που ο κόσμος περιμένει απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίξει. Να ανατρέψει το μνημόνιο και τη λιτότητα. Να συγκρουστεί με τα κέντρα εξουσίας και τα μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα, αλλά και στην ΕΕ. Να οικοδομήσει τους όρους της δημοκρατίας, της συμμετοχής και του ελέγχου του κόσμου της εργασίας και του λαού στις αποφάσεις, στην οικονομία, στη ζωή του.

http://antipol.wordpress.com/2012/05/25/το-κοινωνικό-ρεύμα-της-δυναμικής-του-σ/#more-232

Διαβάζω...

...Μια πρόσφατη μέτρηση έδειξε με ηχηρό τρόπο του λόγου το αληθές: με ένα 58% να δέχεται μόνο ως ένα βαθμό τις θυσίες για το ευρώ και έπειτα να αποδέχεται την επιστροφή στη δραχμή....

Παιδάκια.... όταν το 80% δεν θέλει έξοδο από το € δεν σημαίνει ότι δέχεται την επιστροφή στη δραχμή..... Αλλά το πως διαβάζεται μία δημοσκόπηση καταδεικνύει το γενικότερα σχιζοφρενές του κόμματος.

Πιο πριν βέβαια....

• Στην περίοδο του 1958-1965, το 25% της ΕΔΑ πυροδότησε το αντίστοιχο κοινωνικό φαινόμενο και παρά τις παλινωδίες και εν τέλει τις λάθος επιλογές της ηγεσίας της Αριστεράς, ταυτόχρονα με τα πιο ύπουλα χτυπήματα από το καθεστώς, με νοθείες, προβοκάτσιες, δολοφονίες, η κοινωνική δυναμική παρ’ όλα αυτά παρήγαγε την εξαιρετική κινηματική έκρηξη στα Ιουλιανά του ’65 και χρειάστηκε η εκτροπή της δικτατορίας του ’67 για να ανακοπεί η ορμή της. *

ωωωωωω ορμή..... από το 25.8% του 1958 στο 14.34% του 1963 και 11.8% του 1964.... μάλιστα...... Η δυναμική της ΕΔΑ ήταν αυτή που προκάλεσε τη Χούντα και όχι το παρεάκι του Ανδρέα που ήθελε να αλλάξει το πολίτευμα στην Ελλάδα ώστε να το ελέγχει καλύτερα.... Αχ... αυτή η Αριστερά... στον δικό της πολιτικό κόσμο.

Ο χρήστης manosk έγραψε:
Μετά πιάστηκε στην παγίδα της παροχολογίας. Αν είσαι πραγματικός ηγέτης με @@, ακολουθείς την πορεία που έχεις σχεδιάσει, δεν αλλάζεις ρότα μεσοπέλαγα για να κερδίσεις ό,τι μπορείς σε κουκιά - αυτό θα το πληρώσεις αργά ή γρήγορα.

Η 'παροχολογία' που μπαίνει στη λογική διαπραγματεύσεων δεν είναι ωμό πολιτικό ψέμα, αλλά καλλιέργεια ελπίδων σε ένα λαό που θέλει αυταπάτες και με αυτό το κριτήριο ψηφίζει. Αν αυτό εμποδίσει την εκλογή των επικίνδυνων δεν με χαλάει ...

Δηλαδή ο Μητσοτάκης που έλεγε καθαρά λόγια για το δανεισμό το '93 τι κέρδισε και τι κέρδισε και η χώρα?

Το γεγονός είναι, ότι αυτή τη στιγμή η πιό υπεύθυνη φωνή στην Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου.

• Proton Bank

Ο χρήστης Adriver έγραψε:
Η 'παροχολογία' που μπαίνει στη λογική διαπραγματεύσεων δεν είναι ωμό πολιτικό ψέμα, αλλά καλλιέργεια ελπίδων σε ένα λαό που θέλει αυταπάτες και με αυτό το κριτήριο ψηφίζει. Αν αυτό εμποδίσει την εκλογή των επικίνδυνων δεν με χαλάει ...

οι άλλοι δεν είναι επικίνδυνοι επειδή καλλιεργούν ελπίδες και αυταπάτες;

Οπότε η πρόταση σου μετασχηματίζεται σε:

Η καλλιέργεια ελπίδων σε ένα λαό που θέλει αυταπάτες προκειμένου να εμποδίσει την εκλογή αυτών που καλλιεργούν ελπίδες και αυταπάτες είναι οκ.

Is nice.

Και καθώς κάποιοι μας έχουν πρίξει τα ούμπαλα περί του πόσα λεφτά έχει δώσει το Δημόσιο στις Τράπεζες...

από εδώ

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=2187864

κρατώ

• Η ενίσχυση από πλευράς του Δημοσίου συνίσταται σε 28 δισ. ευρώ του πρώτου πακέτου, εκ των οποίων μόνο 5 δισ. ευρώ αφορούσαν σε κεφάλαια και τα υπόλοιπα αφορούσαν σε εγγυήσεις για ρευστότητα, ενώ στη συνέχεια δόθηκαν πακέτα εγγυήσεων ύψους 70 δισ. ευρώ, καθώς και πρόσθετες εγγυήσεις για τα ποσά που αντλούν οι τράπεζες από τον ELA. Οπως διευκρινίζουν οι οικονομολόγοι της Eurobank, δεν πρόκειται για «πραγματικό χρήμα» που βαρύνει τους φορολογουμένους, ενώ έναντι της στήριξης οι τράπεζες καταβάλλουν ως προμήθειες 1 δισ. ευρώ ετησίως.*

1 δις € προμήθεια για 5 δις € .... 20% επιτόκιο..... ω πόσο τζάμπα χρήμα δίνει στις τράπεζες το κράτος.....

Για να δούμε ποια ήταν η συμμετοχή των μετόχων...

Οπως τονίζουν οι οικονομολόγοι της Eurobank, κατά την περίοδο 2007-2011, οι μέτοχοι των τραπεζών δεν εισέπραξαν μέρισμα, ενώ συμμετείχαν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συνολικού ύψους 13,7 δισ. ευρώ, στηρίζοντας το τραπεζικό σύστημα.

Χωρίς μέρισμα για 5 έτη δλδ και 13,7 δις € σε ένα σύστημα για να παραμείνουν σταθερές οι Τράπεζες εξαιτίας της χρεωκοπίας του Κράτους....

περί του κρυφού hair-cut που η Αριστερά πολύ βολικά ξεχνά...

Το κέρδος που αποκόμισαν από τα ομόλογα οι ελληνικές τράπεζες αφορούσαν την περίοδο προ της κρίσης, επισημαίνει η Eurobank, αφού στη συνέχεια, η ΕΚΤ χρηματοδοτούσε μόνο μέρος της ονομαστικής αξίας ενός ομολόγου βάσει της διαβάθμισής του και μετά το 2010, το ποσοστό αυτό υποχώρησε ακόμη και κάτω από το 50%.

Μάλιστα..... μάλιστα....

Λοιπόν σε όλους τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙZA. Αν κινδυνεύουν τα σπίτια σας... μην ανησυχείτε θα σας χρηματοδοτήσω με το 25% του ποσού που σας λείπει για το οποίο όμως θα μου δίνετε 20% τόκο το χρόνο και μετά αν δεν μου τα δώσετε θα σας πάρω το σπίτι....

Πολύ δικαίο αυτό...

Ω ρε ΣΥΡΙΖΑ αμέτρητε....

Τι λένε οι φωτεινοί παντογνώστες του forum.... Για αυτό;;;

Ο Μητσοτάκης φαλίρισε τη χώρα, δεν το πληροφορήθηκες;

Οι Έλληνες δεν ασχολούνται με τέτοια πράγματα, 30τόσα χρόνια θα έπρεπε να το ξέρουμε πια.
Δώστους 10% αύξηση στους μισθούς (που θα τα πάρεις πίσω διπλά μετά με άλλους τρόπους) και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο (με δανεικά ή πληθωριστικό χρήμα) κι είσαι Ηγέτης. Βάλε χαλινάρι για να έχουν φαΐ τα παιδιά τους κι είσαι ο εχθρός τους.

ΧΔ, όσοι διάβασαν το Μνημόνιο (έστω την περίληψή του), άλλοι τόσοι -και λιγότεροι- διάβασαν τι λένε οι 'Συνιστώσες'.

Έχω την άποψη ότι ο Σαμαράς δεν υπόγραψε το μνημόνιο επειδής ο Μπένι τον ηπάτησε σαν άλλος πονηρός όφις, αλλά γιατί του το παρήγγειλαν ορθά-κοφτά οι ευρωπαίοι και λοιποί ηγέτες όταν έκανε τα ταξίδια του έξω και έτρωγε την μία μπούφλα μετά την άλλη. Η συναινείς ή δεν βλέπεις πρωθυπουργικό θρόνο ήταν το μήνυμα πίσω από τις κλειστές πόρτες που έβρισκε παντού.

Μετά από αυτό το σύντομο διάλειμμα γέλιου,

τελικά τι παίζει με τις εκλογές και την απογραφή που θα πρέπει (απ' όσο έχω καταλάβει) να ληφθεί υπ' όψιν για την κατάρτιση των εκλογικών καταλόγων;

Παίζει να προλαβαίνουν να κάνουν κάτι τέτοιο;

Όχι, έχει λήξει το θέμα. Από Σεπτέμβρη πήγε η επικαιροποίηση των εκλογικών καταλόγων και η αναδιανομή των εδρών.

Νομίζω όχι και κάπου διάβαζα ό,τι θα ακολουθήσουν ενστάσεις διότι τα νέα δεδομένα αλλάζουν τις έδρες σε κάποιες περιφέρειες. Και αυτό διότι από το Σύνταγμα προκύπτει πως θα έπρεπε να λάβουν υπόψη τους τα νέα δεδομένα.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Έχω την άποψη ότι ο Σαμαράς δεν υπόγραψε το μνημόνιο επειδής ο Μπένι τον ηπάτησε σαν άλλος πονηρός όφις, αλλά γιατί του το παρήγγειλαν ορθά-κοφτά οι ευρωπαίοι και λοιποί ηγέτες όταν έκανε τα ταξίδια του έξω και έτρωγε την μία μπούφλα μετά την άλλη. Η συναινείς ή δεν βλέπεις πρωθυπουργικό θρόνο ήταν το μήνυμα πίσω από τις κλειστές πόρτες που έβρισκε παντού.

ο Σαμαρας το υπεγραψε γιατι σε διαφορετικη περιπτωση δεν θα επαιρνε το ΟΚ απο την ΕΕ για να παει σε εκλογες.

πιστευε οτι με τις εκλογες θα γινοταν πρωθυπουργος, τελικα πηρε τα 3, και σε 15μερες θα παρει αλλα 3

Ο χρήστης mjacob έγραψε:

Για να δούμε ποια ήταν η συμμετοχή των μετόχων...

Οπως τονίζουν οι οικονομολόγοι της Eurobank, κατά την περίοδο 2007-2011, οι μέτοχοι των τραπεζών δεν εισέπραξαν μέρισμα, ενώ συμμετείχαν σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου συνολικού ύψους 13,7 δισ. ευρώ, στηρίζοντας το τραπεζικό σύστημα.

Χωρίς μέρισμα για 5 έτη δλδ και 13,7 δις € σε ένα σύστημα για να παραμείνουν σταθερές οι Τράπεζες εξαιτίας της χρεωκοπίας του Κράτους....

Τι λένε οι φωτεινοί παντογνώστες του forum.... Για αυτό;;;

Νταξ δήμου καλύτερα να μην μιλάνε οι τράπεζες για τις ΑΜΚ τους γιατί γελάνε και οι πέτρες.

Στήριξαν οι μέτοχοι το τραπεζικό σύστημα

Μ' αρέσει επίσης που τις εγγυήσεις απλώς τις βγάζουμε έξω από το παιχνίδι

Νταξ, πετυχημένο δήμου. Really.

Αγοράκι μου.... οι μέτοχοι στήριξαν τις Τράπεζες τους.... Και μην ξεχνάς ότι οι Τράπεζες που θα έπρεπε να είχαν κλείσει είναι η κρατική Αγροτική των CDS και το ΤΤ.....

Εκτός και να τα λεφτά που έχω δώσει στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου είναι φανταστικές....

Ότι θέλετε μπορείτε να λέτε.... Μάθετε να μετράτε όμως....Γιατί είστε πολύ αδύναμοι...... Και το Καραγκιοζέ στυλ δεν στέκει....

Περιμένω τον άλλο τιτανοτεράστιο μέλος του forum να απαντήσει...

Αλλα το ξέρω.... έτσι και αλλιώς ότι λέτε εσείς είναι σωστό.... ότι λένε οι άλλοι είναι ψέματα....

Αλλά έτσι.... 'τα δικά μας δικά μας... τα δικά σας δικά μας...'

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Αγοράκι μου.... οι μέτοχοι στήριξαν τις Τράπεζες τους.... Και μην ξεχνάς ότι οι Τράπεζες που θα έπρεπε να είχαν κλείσει είναι η κρατική Αγροτική των CDS και το ΤΤ.....

Εκτός και να τα λεφτά που έχω δώσει στις αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου είναι φανταστικές....

Ότι θέλετε μπορείτε να λέτε.... Μάθετε να μετράτε όμως....Γιατί είστε πολύ αδύναμοι...... Και το Καραγκιοζέ στυλ δεν στέκει....

Περιμένω τον άλλο τιτανοτεράστιο μέλος του forum να απαντήσει...

Αλλα το ξέρω.... έτσι και αλλιώς ότι λέτε εσείς είναι σωστό.... ότι λένε οι άλλοι είναι ψέματα....

Αλλά έτσι.... 'τα δικά μας δικά μας... τα δικά σας δικά μας...'

ΠΡώτον κόψε το στυλάκι 'αγοράκι μου' και 'είστε αδύναμοι' και καραγκόζ μπερντέ.

ΓΙα πάνε ρώτα τη γυναίκα σου ποιο είναι το συνολικό ύψος δανείων που έδωσε η τράπεζα σε προσωπικά δάνεια στα μέλη ΔΣ και σε εύμορφες εταιριούλες, και πόσα αυτά συμμετείχαν στις ΑΜΚ, και μετά έλα να μας ξαναπείς.

Να δούμε αν ξέρεις να μετράς κι εσύ.

Ο χρήστης dstou έγραψε:
Έχω την άποψη ότι ο Σαμαράς δεν υπόγραψε το μνημόνιο επειδής ο Μπένι τον ηπάτησε σαν άλλος πονηρός όφις, αλλά γιατί του το παρήγγειλαν ορθά-κοφτά οι ευρωπαίοι και λοιποί ηγέτες όταν έκανε τα ταξίδια του έξω και έτρωγε την μία μπούφλα μετά την άλλη. Η συναινείς ή δεν βλέπεις πρωθυπουργικό θρόνο ήταν το μήνυμα πίσω από τις κλειστές πόρτες που έβρισκε παντού.

Αυτό, στην πραγματικότητα, δεν είναι διαφορετικό από αυτό που έγραψα.
Δεν έγραψα ότι 'εξαπατήθηκε', αλλά ότι 'αναγκάστηκε' από Μπένι και τα νέα του φιλαράκια.

Για την ακρίβεια, έγραψα ότι '...πιάστηκε στην παγίδα του Βενιζέλου, που με απειλές κι εκβιασμούς με τα φιλαράκια που έκανε στην τρόικα, τον ανάγκασε να υπογράψει το Μνημόνιο 2, αν και τυπικά δεν ήταν αναγκαίο.'
Συν 'Όχι ότι ο λαός ήταν αμέτοχος, οι περισσότεροι φώναζαν που δεν υπέγραφε και αργούσαν οι δόσεις, μην τα ξεχνάμε αυτά, γιατί οι περισσότερες παρθένες στον κόσμο μάλλον ζουν στον ελλαδικό χώρο.'

Ο χρήστης mjacob έγραψε:
οι άλλοι δεν είναι επικίνδυνοι επειδή καλλιεργούν ελπίδες και αυταπάτες;

mjacob, έχεις γίνει σαφής ότι θα πρέπει να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επίτρεψε μου να είμαι σαφής ότι δεν πρέπει να ψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ γιατί είναι επικίνδυνος.

Στο έγραψα χθες, αλλά να το ξαναγράψω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επικίνδυνος για τις μονομερείς ενέργειες και όχι τη διαπραγμάτευση, για την αντίληψη ότι απλά 'περνάς ένα νόμο στη βουλή και ακυρώνεις τα μέτρα'