**Γ.Χατζημαρκάκης: Η Ελλάδα θα βγει εκτός ευρώ τον Ιούλιο **
.............Μάλιστα ο ευρωβουλευτής επεσήμανε πως αφού οι δανειστές μας εξασφαλίσουν μέσω ενός νέου μηχανισμού ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να τους μολύνει θα την αφήσουν στην τύχη της. «Μετά ο Θεός να βάλει το χέρι του», είπε χαρακτηριστικά.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=112821037
Να γνωρίζει κάτι επιπλέον?

Ο χρήστης j.marr έγραψε:
ο μονος λόγος που γκρινιάζεις είναι οτι δεν είσαι με αυτούς που ευνοήθηκαν

Live your myth in Greece (and outside)

Οι 'που να πεθάνει όλο τους το σόι' πήγαν το πρωί να κλέψουν στην Αρχ. Ολυμπία και ευτυχώς τα πανιά ξέρανε απο τέχνη ότι ξέρω εγω απο καρδιοχειρουργικη. Το οργανόγραμμα έλεγε τρεις φύλακες αλλα ήταν ένας εκεί. Θα περιμένω το πόρισμα όμως.

Στο Αιγάλεω η υπάλληλος του Δήμου πάνω σε κάδο να μοιράζει χαρτάκια προτεραιότητας σε συνωστισμενο πλήθος.

Η αντικαταστάτης της Πεμυ Ζουνη ήταν λεει η Άννα Βαγενα. Όπως έλεγε και ο Βούρος (και αυτός βουλευτής δεν είναι?) Γιατι εσύ αποφασίζεις!

Ο αρχιφυλακας στις Σέρρες, δήλωσε κλοπή άδειας για το τζιπ του, έβγαλε φωτοτυπία, κατέθεσε πινακίδες και φωτοτυπια άδειας, έβαλε πλαστές πινακίδες στο τζιπ και σήμα απο παπακι, είχε και την κανονικη άδεια στο ντουλάπι και τον πιάσανε! Αίσχος!

Οι δικαστικοί βγάλανε ανακοίνωση ότι είναι αντίθετοι στην μείωση μισθών.

Η ΑΕΚ δεν έχει λεφτα να σφραγίσει εισιτήρια. O OΠΑΠ καθυστερεί τις χορηγίες και παρα την κρίση 5,500 οπαδοί του ΠΑΟΚ πήγαν στο Ουντινέζε.

Στην Κρήτη η ΔΕΗ διαμαρτύρεται ότι ρίχνουν μπαλωθιες και χαλάνε το δίκτυο.

Με λίγο κόπο βρέθηκαν 160εκ. Του Λουα Λουα των επιχειρήσεων και τώρα θελει επειγόντως να συνεργαστεί μήπως σωθεί απο την ψειρου.

Το Mega άλλαξε ξανά γραμμή και είναι υπέρ το Μνημονίου, για να σπρώξουμε το Βαγγελαρα.

Άκουσα κάτι γαλλικά που έριχνε ο Καρατζαφερης στον μπουμπούκο! Τον βλέπω τον Καρατζαφερη να ανασυρει τα βίντεο με τα ΜΑΤ και τον Αρκουδεα.

Ο χρήστης komis1 έγραψε:
Αν αναφέρεσαι σε μένα, πρέπει να σου πώ ότι επί της αρχής και επειδή έχω διαβάσει όχι μόνο το Μν2 αλλά και το 1 και άλλα πολλά στη ζωή μου, δεν διαφωνώ, εδώ δεν διαφωνούσα και με κανένα από τα προεκλογικά προγράμματα, ούτε ακόμα και με το Ζάππειο Ι και ΙΙ. Πως θα μπορούσα άλλωστε; Όλα γεμάτα στόχους, όνειρα, ευσεβείς πόθους και αισιοδοξία είναι, όλα καλά, ανθηρά και όμορφα.

Με αυτό που διαφωνώ είναι το γεγονός ότι οι δήθεν στόχοι χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για την επίτευξη άλλων, μη ανακοινώσιμων στόχων.

Με αυτό που διαφωνώ είναι ότι οι στόχοι δεν συνοδεύονται από καμμία επιστημονική ανάλυση, τεκμηρίωση ή μελέτη επιπτώσεων.

Με αυτό που διαφωνώ είναι ότι υποννοείται πως οι στόχοι θα επιτευχθούν υπό την ηγεσία όχι ανίκανων (έχω πάψει να το πιστεύω) αλλά εσκεμμένα αδιαφορούντων.

Με αυτό που διαφωνώ είναι ότι δεν προβλέπει απολύτως καμμία τιμωρία για τις ευθύνες που προκύπτουν από την αποτυχία του 1ου μνημονίου και καμμία ρήτρα για την περίπτωση αποτυχίας του 2ου.

Με αυτό που διαφωνώ είναι ότι κανείς από αυτούς τους στόχους ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, το οποίο δεν είναι ούτε η παραγωγικότητα ούτε οι δαπάνες αλλά το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό της σύστημα.

Όταν θα βγεί ένα μνημόνιο να πει ότι το παρών πολιτικό σύστημα είναι ανίκανο να οδηγήσει τη χώρα σε διέξοδο γιατί απλά είναι υπερβολικά διεφθαρμένο, διασυνδεδεμένο και εξαρτημένο από εγχώριους και εξωγενείς παράγοντες και ότι το πρώτο και κύριο μέτρο ενός μνημονίου θα είναι η διάλυση όλων των τωρινών κομμάτων και ισόβιος αποκλεισμός των μελών τους από την πολιτική ζωή, τότε θα το υπερασπιστώ κι αυτό και τα υπόλοιπα μέρη του.

Συνεπώς το ευχολόγιο - μνημόνιο μπορείτε οι υπερασπιστές του να το βάλετε εκεί που ξέρετε μαζί με τους πολιτικούς που θεωρείτε ότι το ψηφίζουν για το καλό της χώρας. Καθώς και τις δήθεν αλήθειες που τάχα μου νιώθει τώρα ο Βενιζέλος και η Τρόικα ότι πρέπει να ειπωθούν στον Ελληνικό λαό.

Μπράβο ρε φίλε (για πολλοστή φορά)...

PSIτ.... ξύπνα

Το PSI προβλήθηκε και προβάλλεται από την ελληνική κυβέρνηση ως η τελευταία ευκαιρία της Ελλάδας να αποφύγει μία καταστροφική πτώχευση. Ένα επίτευγμα που ήρθε ως αποτέλεσμα όλων όσων υπόμεινε ο λαός της τα τελευταία δύο χρόνια, ως δώρο των φίλων και εταίρων της Ευρωπαίων.
Η συμφωνία για το κούρεμα 'μιλάει για περικοπή 100 δισεκατομμυρίων ευρώ' είπε στη Βουλή κορυφαίο μέλος της κυβέρνησης. Ένα χρέος το οποίο θα φύγει από τους ελληνικούς ώμους και θα...
κάνει καλύτερο το μέλλον όλων. Πώς μπορεί κανείς να μην είναι ευγνώμων γι' αυτό, να μην είναι έτοιμος να αποδεχτεί με ανακούφιση, γιατί όχι με χαρά το Μνημόνιο και τις παράπλευρες συμφωνίες που το συνοδεύουν; Σε τελική ανάλυση, αν χρωστάς 370 δις και σου 'χαρίσουν' τα 100 δε μπορείς να διαμαρτύρεσαι κιόλας. Ιδιαίτερα όταν οι δανειστές έχουν ετοιμάσει για σένα ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας όχι για να εξασφαλίσουν ότι θα έχεις πάντα τα χρήματα για να τους πληρώνεις τους τόκους και τα δάνεια που σου έδωσαν αλλά για το δικό σου καλό, γιατί σε σκέφτονται και θέλουν να αλλάξεις.
Το τμήμα του ελληνικού χρέους που συμμετέχει στο PSI, δηλαδή στην αναδιάρθρωση / κούρεμα, υποτίθεται πως θα αντιστοιχούσε σε 206 δις ευρώ. Αυτά, μέσω μίας πολύπλοκης διαδικασίας, θα κουρεύονταν κατά 50% και έτσι η χώρα θα απαλλασσόταν από χρέος 103 δις ευρώ . Όμως η συμμετοχή των ξένων κατόχων ελληνικών ομολόγων δεν ήταν η αναμενόμενη από την Τρόικα και την ελληνική κυβέρνηση (αλλά η προβλεπόμενη από τους αναλυτές) και έτσι δε φαίνεται να πλησίασε ούτε από απόσταση το πολυπόθητο 100%.
Η μόνη συμμετοχή που έφτασε πράγματι στο 100% ήταν αυτή των Ελλήνων κατόχων χρέους. Οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν περίπου 55 δις ευρώ σε ελληνικά κρατικά ομόλογα ενώ η αντίστοιχη κατοχή των δημόσιων Ταμείων είναι, περίπου, 25 δις ευρώ. Το άθροισμα τους είναι 80 δις ευρώ. Προσθέτοντας σε αυτά τα ομόλογα των Ελλήνων μικροεπενδυτών, προσθέτοντας πιθανώς τα Pharma Bonds δηλαδή τα ομόλογα που δόθηκαν πρόσφατα για την αποπληρωμή υποχρεώσεων του κράτους σε προμηθευτές φαρμάκων κλπ αλλά και τα ομόλογα που κατέχουν κυπριακές τράπεζες, το τελικό νούμερο πλησιάζει τα 90 δις ευρώ.
Αυτά θα κουρευτούν κατά 50% στην ονομαστική τους αξία και απ' ότι φαίνεται με βάση όσα έχουν δημοσιευτεί και ανακοινωθεί επισήμως, κατά 70% στην καθαρή παρούσα αξίας τους. Δηλαδή η ελληνική (και μερικώς κυπριακή) συμμετοχή στην ελληνική αναδιάρθρωση θα είναι της τάξης των 63 δις ευρώ, με τις τράπεζες να συμμετέχουν με 38,5 δις ευρώ και τα ελληνικά ταμεία με 17,5 δις ευρώ.
Αφαιρώντας τα 63 δις από τα 100 που όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση ότι θα είναι το όφελος από το κούρεμα, καταλήγουμε πως η ξένη συμμετοχή σε αυτό θα είναι, στην καλύτερη περίπτωση, 37 δις ευρώ. Καθώς μάλιστα η συμμετοχή δεν ήταν η αναμενόμενη το κούρεμα των ξένων ιδιωτών κατόχων ελληνικών ομολόγων λογικά θα είναι αρκετά μικρότερο, εξ ου και η ανάγκη για συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με 12 δις περίπου, τα οποία στην τελική ανάλυση δε θα είναι καν κούρεμα αλλά απλά αποτίμηση των ομολόγων που κατέχει η ΕΚΤ στην τιμή που τα αγόρασε. Έτσι το δώρο των ξένων είναι πιθανό να μην ξεπερνά τα 25 δις ευρώ.
Το θέμα γίνεται πιο ενδιαφέρον αν σκεφτεί κανείς πως προκειμένου να γίνει η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που θα προκύψει ως ανάγκη από τη συμμετοχή τους στο κούρεμα, οι Έλληνες πρέπει να επωμιστούν νέο χρέος 30 δις ευρώ. Δηλαδή προκειμένου η Ελλάδα να απαλλαχτεί από χρέος 38,5 δις ευρώ από τις ελληνικές τράπεζες πρέπει να δανειστεί 30 δις ευρώ για να τις επανακεφαλαιοποιήσει. Συνολικό όφελος, 8,5 δις ευρώ (πιθανόν λιγότερο αν υπολογίσει κανείς τους τόκους).
Από τα 130 δις ευρώ που Τρόικα και ελληνική κυβέρνηση υπόσχονται πως θα είναι το νέο δάνειο για την Ελλάδα, τα 30 θα χρησιμοποιηθούν για τις τράπεζες επειδή συμμετέχουν στο κούρεμα και το μεγαλύτερο ποσοστό των υπολοίπων θα χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή δανείων στους δανειστές. Πώς μπορεί, εξάλλου, να γίνει αλλιώς αφού ακόμη και σύμφωνα με το πρόγραμμα η Ελλάδα στο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μέχρι το 2020 θα καταγράφει πρωτογενή πλεονάσματα και άρα τα μόνα ελλείμματα που θα χρειάζεται να καλύπτει θα είναι αυτά που θα προκύπτουν από τους τόκους και την αποπληρωμή των δανείων της.
Δε είναι μια κακή ιδέα, λοιπόν, οι Έλληνες βουλευτές να ζητήσουν άμεσα μία απάντηση από την κυβέρνηση ως προς την ακριβή συμμετοχή των ξένων στην ελληνική αναδιάρθρωση.
Εύχομαι να κάνω λάθος αλλά αν χωρίσουμε το κούρεμα σε ελληνικό και ξένο, τότε η Ελλάδα φαίνεται να κουρεύεται γουλί και οι ξένοι να παίρνουν ελαφρά τη φράντζα. Ίσως, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που μία χώρα αναδιαρθρώνεται, σχεδόν, μόνη της, προκαλώντας απώλειες σχεδόν αποκλειστικά στην ίδια.
Αν αυτό ισχύει τότε το PSI είναι, κυρίως, μία αμιγώς 'αυτοαναδιάρθρωση', τα δάνεια ύψους 30 δις ευρώ παρέχονται για να επιστραφούν στις τράπεζες που θα έχουν μείνει άδειες από ρευστό, τα δάνεια ύψους 100 δις ευρώ είναι, κυρίως, για να πληρωθούν άλλα δάνεια στους δανειστές της Ελλάδας και το Μνημόνιο είναι το συνοδευτικό πρόγραμμα της δανειακής σύμβασης για να εξασφαλιστεί ότι ο δανειολήπτης θα μπορέσει να πληρώσει τόκους και δάνεια.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι το εξής: Έστω πως όλα τα παραπάνω ισχύουν και το PSI και το Μνημόνιο είναι, όντως, μία δραματική αποτυχία και όχι μία μεγάλη επιτυχία των ελληνικών κυβερνήσεων. Υπήρχε, παρόλα αυτά, εναλλακτική λύση;
Για την απάντηση θα σας παραπέμψω σε έκθεση του Ιουλίου 2010 των Gulati, Mitu & Buchheit Lee της Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP, σημερινού επίσημου Νομικού Συμβούλου της ελληνικής κυβέρνησης για τις διαπραγματεύσεις του PSI, όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
“Καμία άλλη (εκτός της Ελλάδας) χώρα οφειλέτης στη σύγχρονη ιστορία δεν έχει βρεθεί στη θέση να μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα μίας αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους αλλάζοντας κάποια χαρακτηριστικά του νόμου από τον οποίο διέπεται η συντριπτική πλειοψηφία των μέσων στα οποία εκφράζεται το χρέος της (κρατικά ομόλογα)”
Η εταιρία σύμβουλος της ελληνικής κυβέρνησης που εκπροσώπησε και την Αργεντινή στην αναδιάρθρωση του δικού της χρέους (το οποίο χωρίστηκε στα τρία, με τους εγχώριους κατόχους ομολόγων να υπόκεινται σε κούρεμα 30%, τους εταίρους της 50% και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια 70%) είχε προτείνει από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης μία άμεση αναδιάρθρωση του διεπόμενου από το ελληνικό Δίκαιο χρέους (το 93% όλου του χρέους) με τη χρήση των μοναδικών, όπως υποστήριζε, νομικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδας .
Μόνο που τότε η ελληνική κυβέρνηση ορκιζόταν πως το χειρότερο πράγμα για την Ελλάδα και αυτό που θα επέφερε την απόλυτη καταστροφή θα ήταν μια αναδιάρθρωση. Σήμερα η μη συμφωνία για την αναδιάρθρωση μέσω του PSI προβάλλεται ως απόλυτη καταστροφή, δηλαδή το ακριβώς αντίθετο απ' ότι τότε (περισσότερα μη δημοσιευμένα στοιχεία που πρέπει να ξέρει κάθε Έλληνας για τα πραγματικά αίτια και τις ευθύνες για την ελληνική κρίση θα βρείτε στο νέο μου βιβλίο “Το Μεγάλο Κόλπο”, από τις εκδόσεις Λιβάνη).
Έτσι, καταλήξαμε στο PSI + (στο οποίο ακόμη και σήμερα αναζητούν κεφάλαια καθώς η συμμετοχή των ξένων είναι μικρή), ώστε τελικά η Ελλάδα να 'αυτοαναδιαρθρωθεί', να καταχρεωθεί, να πεινάσει, να χάσει εθνική κυριαρχία και να πει και ευχαριστώ στους φίλους της που θέλουν να τη σώσουν.

Πάνος Παναγιώτου
Επικεφαλής Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής
GSTA Ltd, WTAEC, Ltd,

http://press-gr.blogspot.com/2012/02/psi_18.html

Μπας κι ανοίξουν τα μυαλά ορισμένων (και) εδώ μέσα...

Ο χρήστης elteo έγραψε:

Η ΑΕΚ δεν έχει λεφτα να σφραγίσει εισιτήρια. O OΠΑΠ καθυστερεί τις χορηγίες και παρα την κρίση 5,500 οπαδοί του ΠΑΟΚ πήγαν στο Ουντινέζε.

Συμφωνώ με το ποστ σου αλλά Udine ( wiki ) αδερφέ.

Udine φυσικά. Μου την έκανε το iPad που πετάει μερικές λέξεις αυτόματα.

Αλλος ενας καθηγητης πανεπιστημιου που γραφει ανεξοδες μπουρδες.

Πως δεν ειχε υποπεσει στην αντιληψη των φωστηρων του φορουμ να τον κανονισουν κι αυτον αραγε

δεν ηταν online, μολις το δουν, θα τον βαλουν και αυτον στη θεση του

http://jesuisgrec.blogspot.com/

Τεκμηριωμένος πολιτικός λόγος και ρεαλιστικές λύσεις που θα βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση.

Youtube Video

(Στο 1:04)

Ο χρήστης Γεωργιάδης έγραψε:

Αν απολυθούν οι 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι που ζητάει, θα βρει τον τρόπο η ευρωπαική ένωση να πάρει από την Ελλάδα τα 2.000.000 λαθρομεταναστών.

Aγαπητέ Lazarefa το ποστ που εγραψες με βρίσκει σύμφωνο,όπως και το χιλιάρικο πιο κάτω. Θέλουμε δε θέλουμε για εκεί είμαστε. Και μιλώ για το λαό και όχι για τους δανειστές φυσικά. Όπως αλλάξαμε απο την δραχμή έτσι θα αλλάξουμε και απο το ευρώ. Ο κόσμος δεν θα πληρώσει ,οι ξένοι δεν θα συμμετέχουν στα ομόλογα και θα είμαστε (όπως τώρα δηλ) στην ευσπλαχνία των εταίρων μας να λένε ''μην πιέζετε τους έλληνες''. Δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό στο παρόν και δεν φαίνεται κάτι άλλο για το μέλλον.

Ο χρήστης zorz έγραψε:

ο μονος λόγος που γκρινιάζεις είναι οτι δεν είσαι με αυτούς που ευνοήθηκαν

Δεν θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα.

εχετε ακούσει απο πολλούς ΠΑΣΟΚους και ΝΔτες τα τελευταία 20-25 χρόνια να διαμαρτύρονται για την μη υπαρξη απλής αναλογικής πχ.

εγω δεν ακουσα κανένα

zorz θύμισε με να σε κεράσω μια pint κάποια στιγμη

Απο τον Κάπιταλ άρθρο απο ξένο περιοδικό: http://www.capital.gr/gmessages/showTop ... id=1412277

Η μαύρη αλήθεια για την ελληνική πραγματικότητα, όπως περιγράφεται από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης και την διαβάσαμε στις σελίδες του περιοδικού ΄Esquire΄.

«Κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους άλλους». Το διαβάζαμε εδώ κι εκεί ως ευφυολόγημα. Σήμερα επιβεβαιώνεται από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης ύστερα από έρευνα που έκανε σε 34 χώρες: σε κάποιες από τις μεγαλύτερες ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου -στις ΗΠΑ, στην Ιταλία και στη Βρετανία- η κοινωνική κινητικότητα είναι ελάχιστη, ενώ τώρα με την κρίση στις περισσότερες από τις υπόλοιπες χώρες η κοινωνική κινητικότητα λειτουργεί μονάχα προς τα κάτω. Με δυο λόγια, αν ο μπαμπάς σου ήταν πλούσιος, θα παραμείνεις κι εσύ πλούσιος. Αν ήταν φτωχός, θα παραμείνεις φτωχός ή θα γίνεις ακόμη πιο φτωχός.

Στις χώρες του δυτικού κόσμου που κάποτε υπόσχονταν στους πολίτες τους τα πάντα δυσκολεύεται κανείς σήμερα να παραδεχτεί πως η πορεία της ζωής του είναι προκαθορισμένη από την ταξική του προέλευση. Η κρίση έχει απλουστεύσει τα πράγματα. Σήμερα ξεχωρίζουν πιο καθαρά οι κερδισμένοι και οι χαμένοι, οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Η Βρετανία έχει επιστρέψει στην κοινωνική ακινησία του 18ου αιώνα, όπως παρατηρεί ο πολιτικός αναλυτής Στίβεν Μαρτς: «Η άρχουσα τάξη απευθύνει από τα παλάτια της κηρύγματα για κοινές θυσίες, η κατώτερη τάξη ξεσπάει την οργή της στους δρόμους και η μεσαία τάξη παρατηρεί». Καθένας μοιάζει να έχει επίγνωση της κοινωνικής θέσης του.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση διέλυσε πολλές αυταπάτες στην Ελλάδα. Μία από αυτές, ίσως η μεγαλύτερη, ήταν το όνειρο της μεσαίας τάξης να βρει λίγο χώρο στο κρεβάτι του αφέντη. Ήταν ένα «νόμιμο» όνειρο ύστερα από το μίνι ελληνικό οικονομικό θαύμα μετά το 1960, όταν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου άρχιζαν να ανεβαίνουν με σκληρή δουλειά τα σκαλοπάτια της κοινωνίας. Το ότι τύχαινε τέτοιοι άνθρωποι που είχαν ανελιχθεί στη μεσαία τάξη να συχνάζουν στα ίδια στέκια και να γλεντούν με επιχειρηματίες δεν έκανε εντύπωση σε κανέναν.

Στην ελληνική ουτοπία της μεταπολεμικής ευημερίας δεν υπήρχαν φτωχοί. Οι περισσότεροι πίστευαν ότι αργά ή γρήγορα θα έπιαναν την καλή. Ο άνθρωπος της μεσαίας τάξης δεν έβλεπε τους πλούσιους ως ταξικούς εχθρούς. Ζήλευε την επιτυχία τους και ένιωθε ότι κάποτε θα τη μοιραζόταν. Όταν η κρίση τον ξύπνησε, βρέθηκε έντρομος από το κρεβάτι του αφέντη στο πάτωμα. Και από τότε στοιχειώνουν τον ύπνο του εφιάλτες.

Η κοινωνική κινητικότητα δε λειτουργεί παρά μονάχα προς τα κάτω. Θυμόμαστε πλέον με νοσταλγία την εποχή όπου σε μια τυπική οικογένεια δούλευε ένας και τάιζε τέσσερα στόματα. Τότε που έχτιζε με τον κόπο του το δικό του σπίτι. Κι αν δεν το προλάβαινε όσο δούλευε, το έχτιζε με το εφάπαξ. Αυτή ήταν η γενιά των πατεράδων μας, που μας άφησε το τραπέζι στρωμένο. Τα δικά μας παιδιά είναι η πρώτη γενιά στην ιστορία που αναγκάζεται να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Πλήττονται από την ανεργία όσο ποτέ άλλοτε, δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν στέγη και φαΐ και επιστρέφουν στο πατρικό σπίτι.

Η παραδοσιακή ελληνική οικογένεια εξακολουθεί να αντιστέκεται στη διάβρωση. Όμως, οι οικογένειες γίνονται ολοένα και πιο ολιγομελείς, ώστε τα περιορισμένα έσοδά τους να μοιράζονται σε λιγότερα παιδιά. Τα τελευταία χρόνια μοιάζει να επιβεβαιώνεται πως το πού θα καταλήξει κανείς είναι καθορισμένο από τα γεννοφάσκια του. Η ελληνική μεσαία τάξη έζησε τουλάχιστον τριάντα χρόνια με τους μύθους της. Ένας από αυτούς ήταν ο μύθος του αυτοδημιούργητου επιχειρηματία, που ωστόσο κατέρρευσε με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Με λουκέτα στις πόρτες και χαρτόνια να σκεπάζουν τις βιτρίνες, τα χρεοκοπημένα μαγαζιά της άλλοτε θαλερής επιχειρηματικής τάξης των μικρομεσαίων, που αντιπροσώπευαν το 99% του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας, μοιάζουν σήμερα με μνημειακά απομεινάρια μιας άλλης εποχής.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια μια οικογένεια της μεσαίας τάξης ονειρευόταν βάσιμα μια άνετη ζωή, με διακοπές, πανεπιστημιακή εκπαίδευση για τα παιδιά και ένα δικό της σπίτι. Σήμερα παλεύει για να κρατήσει αυτό το σπίτι με νύχια και με δόντια. Το παράδοξο είναι πως εξακολουθεί να ανέχεται το σύστημα που την έφερε σε αυτή την κατάσταση. Ελπίζει πραγματικά ο μεσοαστός που σήμερα έγινε φτωχός ότι θα μπορέσει κάποτε να ξαναγίνει αυτό που ήταν πρώτα, όπως στις αρχές της δεκαετίας του ΄80; Θα ήταν μια αυταπάτη. Δεν μπορούν να γίνουν όλοι πλούσιοι. Αυτό είναι γεγονός.

Όμως εκείνοι που είναι ήδη πλούσιοι λένε σε όσους δεν είναι: «Αν δεν έγινες πλούσιος, το φταίξιμο είναι δικό σου. Αν δουλέψεις σκληρά, τότε μπορεί να γίνεις γιατρός ή τραπεζίτης. Αν παρατήσεις το σχολείο, θα καταντήσεις πιτσαδόρος». Αυτή η πεποίθηση είναι βαθιά ριζωμένη ιδιαίτερα στην Αμερική, την πάλαι ποτέ «χώρα της ευκαιρίας». Αυτή η πεποίθηση σήμερα καταρρέει, καθώς εκατομμύρια νέοι που δεν είδαν μέχρι τώρα καμία ευκαιρία στη σύντομη ζωή τους βγαίνουν στους δρόμους και τη διεκδικούν. Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι απόφοιτοι πανεπιστημίων των ΗΠΑ είναι σήμερα άνεργοι ή κάνουν δουλειές ανειδίκευτου εργάτη. Το 85% από αυτούς επέστρεψαν πέρυσι στο πατρικό σπίτι, κουβαλώντας μαζί τους χρέος 27.200 δολαρίων από τα φοιτητικά τους δάνεια.

Η αντιπολίτευση ρίχνει το φταίξιμο στην κυβέρνηση και οι νέοι που κάνουν καταλήψεις στη Γουόλ Στριτ στους τραπεζίτες. Στην πραγματικότητα, και οι δύο πλευρές αντιδρούν στην επιστροφή του παλιού κοινωνικού καθεστώτος: σε αυτό όπου η ζωή των ανθρώπων δεν καθοριζόταν από τις ευκαιρίες, αλλά από προϋπάρχουσες δομές πλούτου. Στα νεανικά του χρόνια ο καπιταλισμός ήταν ένα επαναστατικό σύστημα που ανακάτεψε βαθιά τη χύτρα με τις κοινωνικές τάξεις και έφερε τους έσχατους πρώτους. Σήμερα πια, στα γεροντικά του χρόνια, δεν επιτρέπει καμία κοινωνική κινητικότητα.

**Η κρίση που ζούμε, όπως κάθε μεγάλη κρίση του συστήματος, αποδεικνύει πως η μεσαία τάξη δεν είναι παρά μια τάξη προσωρινή και μεταβατική, που γεννιέται μόνο σε περιόδους οικονομικής ευμάρειας. **Μόλις ξεσπάσει μια μεγάλη κρίση, η ανώτερη τάξη διασώζει την κοινωνική θέση της αφαιρώντας πλούτο από τη μεσαία τάξη και συνθλίβοντάς την προς τα κάτω. Αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα το παραδεχτούν ανοιχτά οι πολιτικοί που υπηρετούν το κοινωνικό καθεστώς. Επειδή αν παραδεχτούν την ύπαρξη μιας κοινωνίας στην οποία υπάρχουν δύο μόνο τάξεις, οι πλούσιοι και οι φτωχοί, και στην οποία η ανισότητα είναι κληρονομική και μόνιμη, τότε με ποιους θα κερδίσουν τις επόμενες εκλογές;

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=444473

Γκρρρ!

Ο χρήστης komis1 έγραψε:
Με αυτό που διαφωνώ είναι ότι δεν προβλέπει απολύτως καμμία τιμωρία για τις ευθύνες που προκύπτουν από την αποτυχία του 1ου μνημονίου και καμμία ρήτρα για την περίπτωση αποτυχίας του 2ου.

Στη δημοκρατία τον πολιτικό που απέτυχε τον τιμωρείς με την ψήφο σου.

το πρώτο και κύριο μέτρο ενός μνημονίου θα είναι η διάλυση όλων των τωρινών κομμάτων και ισόβιος αποκλεισμός των μελών τους από την πολιτική ζωή, τότε θα το υπερασπιστώ κι αυτό και τα υπόλοιπα μέρη του.

Μήπως να αποκλείσουμε και το λαό από τις εκλογές, μην ψηφίζει λάθος?

@komis Αν το 2009 το ΔΝΤ αρχιζε με αυτα τα αιτηματα κατ' αρχην θα ησουν μαζυ του η θα ελεγες οτι ανακατευονται στα εσωστερικα ενος ανεξαρτητου κρατους..(εστω και αν αυτο το κρατος τους φωναξε για να βρουν δανιστες...)???

Ο χρήστης manosk έγραψε:
http://www.tovima.gr/society/article/?aid=444473

Γκρρρ!

Πάντως για το συγκεκριμένο διαγωνισμό δε θυμάμαι πότε βγήκε προκύρηξη...

Ένα σχόλιο από το αριστερό παρεάκι για τα κοπρόσκυλα που δεν θέλουν άνεργοι (πιθανόν) συμπολίτες τους να βρουν δουλειά;