Νόμιμο σίγουρα δεν είναι, εφόσον έχει το χαρακτήρα της υποχρέωσης αποδοχής αυτής της πρακτικής. Αλλά και εμμέσως μπορεί να θεωρήσει ο υπάλληλος ότι 'υποχρεούται' να αγοράζει από τον εργοδότη, αφού αυτό καταγράφεται στη μισθοδοσία.
Αν ήταν σωστοί οι τύποι, θα έπρεπε να πουν 'Παιδιά, σας αγαπάμε, μας αγαπάτε, το κέρδος μας είναι 30%, θα αγοράζετε από εμάς με 20%, πιο φθηνά από τον ανταγωνισμό'.
Το κλειδί της υπόθεσης, όπως γίνεται αντιληπτό, είναι η 'υποχρεωτικότητα' και το αν στην πραγματικότητα δυνητικά πιέζεται ο υπάλληλος να κάνει κάτι που κανονικά δεν θα έκανε.
Να σημειωθεί ότι είναι δυνατόν να συμφωνηθεί η πληρωμή για κάποιο έργο (πχ για να κάνει μεροκάματο κάποιος σε χωράφι, να πάρει 1 τσουβάλι πατάτες) με είδος αντί με χρήμα. Αλλά στις σχέσεις εξαρτημένης εργασίας αυτά δεν επιτρέπονται, εφόσον ισχύουν συλλογικές συμβάσεις με κατώτατα μηνιάτικα.