Πλάκα-πλάκα, το φτυάρισμα είναι ολόκληρη τέχνη. Θυμάμαι όταν πρωτοέπιασα φτυάρι για τέτοια δουλειά.....σε δεκαπέντε φτυαριές είχα γίνει κομμάτια. Μετά μαθαίνεις να το πιάνεις πιο σωστά, να χρησιμοποιείς και τον κορμό σου σε κάθε φτυαριά, να φτυαρίζεις υλικό από το κατάλληλο μέρος του 'λόφου', και να σταματάς την κίνηση εκεί που πρέπει ώστε το υλικό να 'πετάξει' (λόγω αδράνειας) μέσα στη μπετονιέρα.
Επίσης, υπάρχουν φτυάρια και φτυάρια. Όπως λέει φίλος μου μάστορας, κάποια είναι 'ανάπηρα' και κάποια είναι 'αυτόματα', δηλ. πολύ πιο βολικά για τέτοια δουλειά
Ολόκληρη επιστήμη λέμε