Πάντως και εγώ έχω πέσει σε διάφορους ηλίθιους - γραφικούς - αδίστακτους - κάφρους - κάνγκουρες και αμέσως μου έβγαινε η αντίδραση του θυμικού.
Πόσες φορές δεν παρανόμησα για να 'εκδικηθώ' διάφορους τύπους που παραβιάσανε τα οδικά μου διακαιώματα, κάνανε τον μάγκα κ.τ.λ. Πόσες φορές δεν υπέκυψα στον θυμό και στην παρορμητικότητά μου, ίσως και στον εγωϊσμό μου και στην αίσθηση ανωτερότητας που έχω έναντι τέτοιων ατόμων (ποιος είναι αυτός ο ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ που θα συμπεριφερθεί σε ΕΜΕΝΑ με αυτόν τον τρόπο).
Βέβαια η όποια ανωτερότητα πάει περίπατο όταν πέφτεις στο επίπεδό τους. Ίσως και το δικό μου επίπεδο να είναι τόσο χαμηλό όσο και εκείνων.
Βέβαια (για να πω και κάτι υπέρ μου) το 'παιχνίδι' το σταματάω αμέσως μόλις δω ότι πλανάται μια υποψία κινδύνου (κρίνοντας με πολύ αυστηρά κρίτήρια). Πολύ σπάνια να έχει κρατήσει τέτοια φάση πάνω από 1,5 λεπτό. Με την πρώτη υποψία κινδύνου λέω στον εαυτό μου 'Ως εδώ! Ασ' τον να πάει στα κομμάτια!'
Ό άλλος βέβαια συνεχίζει ακάθεκτος!
Παράδειγμα : Οδηγούσα μέρα μεσημέρι στους δρόμους της Χαλκιδικής (δεύτερο σπίτι μου!). Μπροστά μου ήταν ένα βραδυπορούν όχημα (φορτηγό) το οποίο και έπρεπε να προσπεράσω. Περίμενα υπομονετικά και όταν ήρθε η ώρα (προσπαθώ να προσέχω όσο γίνεται στα προσπεράσματα), βγάζω αριστερό φλας και πάω να προσπεράσω σε μια αχανή ευθεία (από τις ελάχιστες) το φορτηγό. Πίσω μου κινούνταν μια BMW 520i ~'95 μοντέλο περίπου. Την οδηγούσε ένας κλασικός ελληναράς 50άρης κοιλαράς που πήρε BMW και νομίζει ότι όλος ο κόσμος είναι δικός του.
Ενώ με βλέπει με το φλας λοιπόν και ενώ ήδη οι εξωτερικές ρόδες του αυτοκινήτου μου ήταν στο αριστερό ρεύμα, ο τύπος μου ρίχνει τα φώτα του και προσπερνάει χωρίς να υπολογίσει τίποτα. Εγώ κόβω απότομα δεξιά και φρενάρω αφού είχα ήδη αποκτήσει μια διαφορά ταχύτητας σε σχέση με το φορτηγό.
Λέω από μέσα μου 'Ρε @#$!%^ θα σε @#$%^& και ας με γράψουν όλοι οι τροχονόμοι της Ελλάδας!!!'
Αφού προσπέρασα αμέσως μετά από αυτόν, άρχισε η καταδίωξη. Τον μαζεύω στην ευθεία. Έτρεξα σε μια ευθεία που είχε όριο το πολύ 80Km/h με >160km/h!!! Είμαι ακριβώς από πίσω του και ακολουθούν οι γνωστές Χαλκιδικιώτικες στροφές (φιδίσιοι δρόμοι). Με είχαν πιάσει ταχυπαλμίες από τον φόβο και την υπερέντασή μου, αλλά δεν ήμουν διατεθειμένος να σταματήσω. Μόλις είδα τις γνώριμες στροφές άρχισα να αισθάνομαι 'στο γήπεδό μου', αλλά ταυτόχρονα να πλάθω και σενάρια - φαντασιώσεις με ατυχήματα και σκοτωμούς που συνέβαιναν σε 'μένα και στους ανυποψίαστους που ερχόταν από το άλλο ρεύμα. Αυτό επέτεινε τον φόβο μου.
Τελικά ο φίλος μου, που καθότανε στην θέση του συνοδηγού, μου είπε ότι το στομάχι του ανακατεύονταν πολύ εύκολα, οπότε καλό θα ήταν να κόψω. Έτσι και έκανα... Έκοψα και ξέρετε τι διαπίστωσα; Ότι μετά από 5 λεπτά είχα ξεχάσει τα πάντα!
Γι' αυτό λοιπόν δεν είναι καθόλου καλό να δίνουμε αξία σε πρόσκαιρα συναισθήματα και εκρήξεις θυμού. Βέβαια αυτό μια κουβέντα είναι! Δεν είμαστε ρομπότ, αλλά καλό είναι να προσπαθούμε να το ελέγχουμε...
Ποτέ, όταν είναι να πάρουμε μια απόφαση, δεν είναι σωστό να αφήνουμε την οργή και το θυμικό μας να παρεμβαίνει. Μέτρα τύπου 'να καταστρέφουμε το αυτοκίνητο όποιου παρανομεί και κάνει κόντρες' ή 'να στρώσουμε ειδική αλοιφή για την μείωση της πρόσφυσης' δεν μπορούν να συγκαταλεχθούν στις σοβαρές και βιώσιμες αποφάσεις που λαμβάνονται σε επίπεδο στρατηγικού σχεδιασμού, σε ό,τι αφορά την οδική ασφάλεια.
Το θέμα είναι να εφαρμόζονται οι νόμοι. Οι εφαρμοστές πρέπει να είναι άτενκτοι.
Επίσης μην ξεχνάτε ότι δεν πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο. Δηλαδή αν δόσουμε άπειρες ελευθερίες σε μια εξουσία για να εφαρμόσει 'γρήγορα και αποτελεσματικά τον νόμο' (και έτσι να ικανοποιηθεί το θυμικό μας) με πολύ σκληρά μέτρα, είναι ΣΙΓΟΥΡΟ ότι η εξουσία αυτή θα αποθρασυνθεί.
Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση στα παγκάσμια χρονικά που να είχε πολλές ελευθερίες μια εξουσία και να μην τις χρησιμοποίησε για να παρανομήσει η ίδια και μάλιστα να παρανομήσει βάναυσα.
Γι' αυτό λοιπόν χρειάζονται ισορροπίες. Γρήγορη και αμερόληπτη εφαρμογή του νόμου, καμιά ανοχή στην διαφθορά, υψηλό επίπεδο οργάνωσης, σκληρά μέτρα, δεύτερη (ή τρίτη) ευκαιρία, αλλά και προστασία του πολίτη από την κρατική τρομοκρατία...