-
Ο Ερντογάν ξεκίνησε παίζοντας τον Ευρωπαίο για τα περίπου 3 χρόνια όταν ανέλαβε την Τουρκία, υπνώτισε τους Ευρωπαίους και εμάς που πιστέψαμε ότι θέλει να φέρει την Τουρκία στην Ευρώπη, και βέβαια αυτό έγινε με την επί αιώνων στήριξη της Γερμανίας προς την Τουρκία και γέμισε με Ευρωπαϊκές κυρίως επενδύσεις τη χώρα του με παραγωγές τεχνικών προϊόντων όπως αυτοκίνητα, φορτηγά βαριά μηχανήματα, ναυπηγεία κλπ, στη συνέχεια έκανε συμφωνίες με αμυντικές βιομηχανίες της Ευρώπης και της Αμερικής πιέζοντας για μεγάλα ποσοστά συμπαραγωγής και μεταφορά τεχνολογίας, όλα αυτά υπό την αίρεση ότι θα ενταχθεί στην Ευρώπη παρουσιάζοντας την Τουρκία ότι είναι κράτος που προσβλέπει στις δημοκρατικές διαδικασίες κλπ, κοιμίζοντας ακόμα περισσότερο την Ε.Ε και Αμερική, έφτιαξε και μια συμφωνία προένταξης για να πάρει και τα χρήματα και μετά άντε γειά.
Εδώ και περίπου 2 χρόνια που ένιωσε δυνατός έχοντας πλέον την δυνατότητα της παραγωγής 70% των οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών, του χρόνου θα έχει έτοιμο και αεροπλανοφόρο, φτιάχνει τα δικά του drone και με οπλισμό, θέλει να φτιάξει και δικό του μαχητικό, έτσι άλλαξε απότομα το τροπάρι και άρχισε να δοκιμάζει αντιδράσεις και αντοχές των συμμάχων του στην Ε.Ε και ΗΠΑ, και ανάλογα με τις αντιδράσεις και τα μηνύματα που έπερνε προχωρούσε ακόμα περισσότερο το σχέδιο του το οποίο είναι η αναγέννηση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ως άλλος Αμπντούλ ,Χαμίτ, γέμισε την Τουρκία με φαραωνικά έργα, έφτιαξε το μεγαλύτερο αεροδρόμιο του κόσμου, έφτιαξε και το παλάτι του και έδειξε στη δική του κοινή γνώμη ότι είναι παντοδύναμος και τους πότισε με πατριωτικό φανατισμό προετοιμάζοντας την να μην αντιδράσει όταν θα αρχίσουν να γυρίζουν πίσω τα φέρετρα από τα μέτωπα που έχει ανοίξει.
Το 2016 έστησε και το πραξικόπημα για να βάλει στις φυλακές όσους είχε προηγουμένως σταμπάρει η ΜΙΤ ότι θα ήταν εμπόδιο στο σχέδιο του, έτσι πήρε το ρίσκο και άδειασε όλες τις ένοπλες δυνάμεις του από όλους τους ισχυρούς στρατηγούς και λοιπούς αξιωματικούς που θεωρούσε επικίνδυνους, πριν είχε προχωρήσει στην φίμωση του τύπου και των ΜΜΕ γεμίζοντας και άλλες φυλακές.
Ταυτόχρονα χρηματοδοτούσε τους τζιχαντιστές, αγόραζε το πετρέλαιο έβγαζαν οι πετρελαιοπηγές που είχαν καταλάβει, παράλληλα είχε και έχει κάνει εκστρατία σε όλα τα κράτη της πρώην σοβ.Ένωσης που έχουν μουσουλμανικό πληθυσμό στήνοντας όχι μόνο συμμαχίες αλλά και ένα εμπόριο μεταξύ των 22 αυτών κρατών με ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, εργατών, καθηγητών, επιστημόνων, στρατιωτικών συμβούλων, κατασκευαστικών εταιριών και γενικά μια άτυπη ένωση αντιγραφή της Ε.Ε.
Όταν πια πήρε και τους S-400 ξεσάλωσε και τα έβαλε και με τις ΗΠΑ με τις πλάτες του φίλους του του Τράμπ απειλώντας πλέον θεούς και δαίμονες, έχοντας στο κάδρο πρώτα την Ελλάδα με την συνεχή και μόνιμη υποχωρητικότητα της βλέποντας ότι έχει απέναντι του αδύναμους και προσκυνημένους στο χρήμα ηγέτες, οπότε ήταν επόμενο να διεκδικεί 58 νησιά στο Αιγαίο και τους υδρογονάνθρακες. Σταμάτησε την συμφωνία για την ΑΟΖ που είχαμε υπογράψει με την Αλβανία βάζοντας το ακυρωτικό δικαστήριο της Αλβανίας να την ακυρώσει, όλα αυτά με το αζημίωτο κάνοντας εκεί διάφορα έργα με Τουρκικές κατασκευαστικές εταιρίες κλπ.
Η γνώμη μου είναι πως άσχετα με το τι θα πράξει στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο και πότε, ότι κάποια στιγμή οι Ευρωπαίοι και η ΗΠΑ θα αγνοήσουν προσωρινά τα συμφέροντα τους και θα κάνουν την Τουρκία 2-3 κομμάτια μοιράζοντας την σε νέους συμμάχους που θα δημιουργήσουν εντός της με πρώτο και καλύτερο τον Γκιουλέν που θα αδειάσει και όλες τις φυλακές με τους αντιφρονούντες, ο Ερτντογάν ξέρει ότι δεν έχει πολύ καιρεό μπροσστά του και πιέζει χρονικά τα πράγματα, αυτό που δεν έχει αντιληφθεί είναι ότι αν κάνεις κανείς ενεργητική πολιτική σε πολλά μέτωπα είναι εύκολα να στραβώσει κάτι και να μην μπορεί να το συμμαζέψει, εκεί αρχίζει ο κατήφορος, δεν έμαθε το μάθημα του από τον φίλο του τον Χίτλερ.
Για τον Est Med τώρα δεν νομίζω ότι οι Ευρωπαίοι θα δεχθούν να περάσει ο αγωγός από την Τουρκία δίνοντας τους ένα ακόμα πλεονέκτημα μαζί με το μεταναστευτικό για να εκβιάζει την Ευρώπη, ανοίγω το αέριο, κλείνω το αέριο, στέλνω βάρκες, σταματάω τις βάρκες, αυτό δεν μπορεί να γίνεται επ΄άπειρον, κάπου και κάπως πρέπει να μπεί και θα μπει σχετικά σύντομα ένα φρένο στους εκβιασμούς και τους μεγαλοϊδεατισμούς του Χίτλερ της ανατολής.
-
Πολύ καλή ανάλυση. Πραγματικά πολύ καλή ανάλυση.
Σκέφτομαι τι θα κάνει ο Ερντογάν όταν αντιληφθεί ότι μπορεί οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι να έχουν σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας. Υπάρχει περίπτωση να φθάσει στα άκρα και να κάνει ντου στην Ελλάδα. Ικανό τον έχω να ξεκινήσει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο. Και αυτό αφορά και άλλες χώρες που έχει μεγάλα προβλήματα. Για παράδειγμα το Ισραήλ, που ήδη βρίσκεται σε ακραία κατάσταση με την Τουρκία. Αυτή τη στιγμή όλα κρέμονται σε μία κλωστή.
Εμένα πάντως με χαλάει πολύ η στάση της Γερμανίας. Εντάξει έχουμε εμπεδώσει ότι ζούμε σε μία Γερμανική Ευρώπη όπου όλες οι χώρες πρέπει να είναι υποταγμένες στην αρβύλα των Γερμανών, αλλά αυτή η αδιαφορία και η ουδέτερη στάση σχετικά με την Τουρκία εμένα με αηδιάζει εντελώς.
-
[quote=Storm]
Πολύ καλή ανάλυση. Πραγματικά πολύ καλή ανάλυση.
Σκέφτομαι τι θα κάνει ο Ερντογάν όταν αντιληφθεί ότι μπορεί οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι να έχουν σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας. Υπάρχει περίπτωση να φθάσει στα άκρα και να κάνει ντου στην Ελλάδα. Ικανό τον έχω να ξεκινήσει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο. Και αυτό αφορά και άλλες χώρες που έχει μεγάλα προβλήματα. Για παράδειγμα το Ισραήλ, που ήδη βρίσκεται σε ακραία κατάσταση με την Τουρκία. Αυτή τη στιγμή όλα κρέμονται σε μία κλωστή.
Εμένα πάντως με χαλάει πολύ η στάση της Γερμανίας. Εντάξει έχουμε εμπεδώσει ότι ζούμε σε μία Γερμανική Ευρώπη όπου όλες οι χώρες πρέπει να είναι υποταγμένες στην αρβύλα των Γερμανών, αλλά αυτή η αδιαφορία και η ουδέτερη στάση σχετικά με την Τουρκία εμένα με αηδιάζει εντελώς.
[quote]
Nα μη σε χαλάει καθόλου, μια μικρή ανάγνωση στα γεγονότα θα σου δείξει ότι Τούρκοι και Γερμανοί είναι κολλητάρια για πάνω από 1 αιώνα με σφιχτούς δεσμούς που δεν έχουν χαλαρώσει καθόλου.
Mια από τις σημαντικότερες μελέτες για την κατανόηση του ναζιστικού φαινομένου είναι αυτή του Stefan Ihrig. Η έλλειψη πηγών ή αναφορών από τους ίδιους τους Ναζί για τις αρχές της δεκαετίας του '20 οδήγησε τον Ihrig στη εστίαση της μελέτης του στα γερμανικά δεξιά και ακροδεξιά έντυπα αυτής της περιόδου.
Παράλληλα αξιοποίησε αρχεία που βρίσκονται στο Bundesarchiv και στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, καθώς άλλες μελέτες που προσπαθούσαν να αναλύσουν πλευρές του ναζιστικού φαινομένου Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στην πρωτότυπη αυτή εργασία αναδεικνύεται η καθοριστική επιρροή επί του ναζιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ πασά, κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου (1919-1922).
Παράλληλα περιορίζεται η κυρίαρχη αντίληψη, που επικρατούσε και απέδιδε τις ιδέες που διαμόρφωσαν τη σκέψη των Ναζί στον ιταλικό φασισμό και στον Μουσολίνι. Όπως αποδεικνύεται από τον Ihrig, το πρότυπο της πολιτικής οργάνωσης των Ναζί, ο τρόπος κατάκτησης και άσκησης της εξουσίας, η αντίληψη για το ρόλο του κόμματος στη μονοκομματική κοινωνία, η μεταχείριση των μειονοτήτων είναι το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα κατά την εποχή του Ατατούρκ.
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων, η εμφάνιση του κεμαλικού κινήματος που αμφισβητούσε τις μεταπολεμικές διευθετήσεις ενσάρκωσε τους πόθους των ηττημένων και αναδείχθηκε σε σημείο αναφοράς των γερμανικών ακροδεξιών κινημάτων.
Η ήττα των Γερμανο-Αυστριακών, των Νεότουρκων κ.ά. στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιφέρει τη ρύθμιση των μεταπολεμικών γεωπολιτικών και οικονομικών ισορροπιών και σχέσεων με δύο σημαντικές συνθήκες: των Βερσαλιών και των Σεβρών. Στην υπό διάλυση Οθωμανική Αυτοκρατορία, το κίνημα δυσαρέσκειας θα εκφραστεί από τους εθνικιστές του Μουσταφά Κεμάλ πασά. Στον εθνικιστικό Τύπο της γερμανικής δεξιάς, που ξεκινούσε από τον συντηρητικό χώρο και έφτανε έως τον εθνικοσοσιαλιστικό εξτρεμισμό, ο Κεμάλ Ατατούρκ αναγορεύτηκε σε σύμβολο, σε προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας, από την οποία θα έπρεπε να πάρει μαθήματα η ηττημένη Γερμανία.
Οι ναζιστές θα εκφράσουν τελικά το κίνημα δυσαρέσκειας που επεδίωκε την ανατροπή των όρων της Συνθήκης των Βερσαλιών. Στο πλαίσιο των προσπαθειών αναθεώρησης θα εμφανιστούν ακραίες ρατσιστικές ιδεολογίες: οι Τούρκοι εθνικιστές θα εξοντώσουν ολοκληρωτικά τις χριστιανικές κοινότητες, ενώ οι ναζί τους Εβραίους και τις άλλες «ανεπιθύμητες» εθνικές ή φυλετικές ομάδες.
Πηγαίνοντας πιο πίσω στην ιστορία που μας αφορά θα δούμε ότι τα κεφάλαια και τα όπλα που χρειάστηκε ο Κεμάλ για να φτιάξει τους εθνικιστές νεότουρκους ώστε να καταλάβει την εξουσία στην Τουρκία και να πολεμήσει τους Έλληνες της μικρασίας τα έδωσε ο Λένιν με την συνθήκη της Μόσχας και του Κάρς το 1921 στις οποίες δεν είχε προσκληθεί η επίσημη Τουρκική κυβέρνηση, έτσι με ρωσικά χρήματα και όπλα ο Κεμάλ πολέμησε τους 'Έλληνες στη Μικρά Ασία, οι μπολσεβίκοι ενίσχυσαν τους κεμαλικούς, επίσης με τη συνθήκη του Κάρς τους παραχώρησαν και εδάφη της υπερκαυκασίας με την πρόβλεψη αυτή να ανανεώνεται κάθε 25 χρόνια, αφού μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917), η Ρωσία 'αποσύρθηκε' από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και σταμάτησε τις εχθροπραξίες εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Έτσι οι Σύμμαχοι νικητές βρέθηκαν στην ανάγκη να αναχαιτίσουν την προέλευση των Μπολσεβίκων στα εκκενούμενα από τους Γερμανούς εδάφη της Ρωσίας, για να δοθεί καιρός για νέα δημιουργούμενα κράτη, η Πολωνία και η Τσεχοσλοβακία και να ανασυγκροτηθούν τα καταστραφέντα κράτη της Ρουμανίας και της Σερβίας.
Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ μπολσεβίκων και Τούρκων εθνικιστών (κεμαλικών) ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1920. Στις 19 Νοεμβρίου 1920, με τη Συνθήκη του Alexandropol, οι δυο πλευρές μοίραζαν την Αρμενία και αποκτούσαν κοινά σύνορα.
Από τα τέλη Ιουλίου 1920, είχε αρχίσει η αποστολή όπλων και χρυσού σε πολύ μεγάλες ποσότητες από τους Σοβιετικούς προς τον Κεμάλ. Πρώτη αποστολή έγινε με τον Χαλίλ Πασά που μετέφερε στους κεμαλικούς χρυσό αξίας 100.000 οθωμανικών λιρών. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ο Γιουσούφ Κεμάλ (Τεγκισρέκ) παρέδωσε στον Κεμάλ 1.000.000 χρυσά ρούβλια.
Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Μόσχας, παραδίδονται στους Τούρκους 10.000.000 χρυσά ρούβλια, από τα οποία τα 4.000.000 μεταφέρονται από τον Γιουσούφ Κεμάλ, τον Απρίλιο του 1921. Το 1.400.000 μεταφέρεται από τον Φρούνζε (Mikhail Vasilyerich Frunze) τον Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου και η τελευταία αποστολή 3.500.000 παραδίδεται τον Μάιο του 1922. Δηλαδή συνολικά 11.000.000 χρυσά ρούβλια και 100.000 χρυσές οθωμανικές λίρες. Η βοήθεια αυτή αντιστοιχεί σε 80.000.000 περίπου τουρκικές χάρτινες λίρες της εποχής εκείνης
Πρόσφατα τώρα Ομάδα Γερμανών και Τούρκων επιχειρούν να δώσουν το όνομα του σφαγέα των Ελλήνων, σε δρόμο και πλατεία του Αμβούργου, προωθώντας το αίτημά τους στα αρμόδια όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Απέναντί τους, όμως, βρήκαν τους Έλληνες του Πόντου, που κατοικούν στη γερμανική πόλη, οι οποίοι κατέθεσαν τις ενστάσεις τους στην τοπική αυτοδιοίκηση του Αμβούργου. Δουλεύτηκε μεθοδικά από τον Μάιο, εδώ και μήνες, στα κρυφά. Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε, ότι οι σχέσεις του ναζισμού με τον κεμαλισμό ήταν αδιάσπαστες και ιστορικά πασίγνωστες.
Αυτά για να δείξω πως η Τουρκία δεν επαναπαύεται και προωθεί συνεχώς τις θέσεις της σε ολόκληρο τον πλανήτη για όλα τα θέματα που την αφορούν και δεν περιμένει τον καλό θεό ή τους συμμάχους της να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, έχει τεράδστια στοχοπροσύλωση να καταφέρει να κατακτήσει όσα περισσότερα μπορεί αδιαφορώντας για τον χρόνο που θα τις πάρει, όλοι οι Τούρκοι πολιτικοί είναι ενωμένη σε αυτή την ιδέα και δεν κάνουν βήμα πίσω, έχοντας μεγάλο όπλο τους το Ισλάμ και την δύναμη του πληθυσμιακά έχουν απλωθεί παντού έχοντας παντού ομάδες έτοιμες να γίνουν ενεργές πηγές ανακατωσούρας όταν και όποτε χρειαστεί, δημιουργούν σε χώρες που τους ενδιαφέρουν άμεσα μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες ώστε όταν νομίζουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή επεμβαίνουν με το πρόσχημα της σωτηρίας των ομόθρησκων τους από την καταπίεση των χωρών που αυτές είναι εγκαταστημένες, πχ δες Θράκη και πόσα χρόνια προετοιμάζουν το έδαφος.
Η τουρκία είναι μια χώρα προβλέψιμη γιατί κάνει όσα ανακοινώνει, ο Ερντογάν πρόσφατα είπε ότι όπου ανεβαίνει η Τουρκική σημαία δεν ξανακατεβαίνει, η Τουρκία θα έχει πάντα τις πλάτες των Γερμανών ότι και να γίνει, πολύ απλά γιατί είναι λύκοι και ούνοι, ανήκουν στην ίδια οικογένεια των αρπακτικών που με κάθε ευκαιρία αρπάζουν χώρες, την δική μας την άρπαξαν στα πρόσφατα χρόνια μας και χωρίς ντουφεκιά με τα μνημόνια, τώρα είναι σειρά των Τούρκων να μας ισλαμοποιήσουν με τους μετανάστες και να μας κατακτήσουν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, μας περικυκλώνουν ειρηνικά από παντού με βάρκες και οι πολιτικοί μας είτε κοιμούνται όρθιοι είτε έχουν απλωμένο το χέρι για μπαξίσι, είτε και τα δύο μαζί.
-
[quote=Storm]
Πολύ καλή ανάλυση. Πραγματικά πολύ καλή ανάλυση.
Σκέφτομαι τι θα κάνει ο Ερντογάν όταν αντιληφθεί ότι μπορεί οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι να έχουν σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας. Υπάρχει περίπτωση να φθάσει στα άκρα και να κάνει ντου στην Ελλάδα. Ικανό τον έχω να ξεκινήσει τον 3ο παγκόσμιο πόλεμο. Και αυτό αφορά και άλλες χώρες που έχει μεγάλα προβλήματα. Για παράδειγμα το Ισραήλ, που ήδη βρίσκεται σε ακραία κατάσταση με την Τουρκία. Αυτή τη στιγμή όλα κρέμονται σε μία κλωστή.
Εμένα πάντως με χαλάει πολύ η στάση της Γερμανίας. Εντάξει έχουμε εμπεδώσει ότι ζούμε σε μία Γερμανική Ευρώπη όπου όλες οι χώρες πρέπει να είναι υποταγμένες στην αρβύλα των Γερμανών, αλλά αυτή η αδιαφορία και η ουδέτερη στάση σχετικά με την Τουρκία εμένα με αηδιάζει εντελώς.
[quote]
Nα μη σε χαλάει καθόλου, μια μικρή ανάγνωση στα γεγονότα θα σου δείξει ότι Τούρκοι και Γερμανοί είναι κολλητάρια για πάνω από 1 αιώνα με σφιχτούς δεσμούς που δεν έχουν χαλαρώσει καθόλου.
Mια από τις σημαντικότερες μελέτες για την κατανόηση του ναζιστικού φαινομένου είναι αυτή του Stefan Ihrig. Η έλλειψη πηγών ή αναφορών από τους ίδιους τους Ναζί για τις αρχές της δεκαετίας του '20 οδήγησε τον Ihrig στη εστίαση της μελέτης του στα γερμανικά δεξιά και ακροδεξιά έντυπα αυτής της περιόδου.
Παράλληλα αξιοποίησε αρχεία που βρίσκονται στο Bundesarchiv και στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, καθώς άλλες μελέτες που προσπαθούσαν να αναλύσουν πλευρές του ναζιστικού φαινομένου Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό. Στην πρωτότυπη αυτή εργασία αναδεικνύεται η καθοριστική επιρροή επί του ναζιστικού κινήματος του Μουσταφά Κεμάλ πασά, κατά τη διάρκεια του ελληνοτουρκικού πολέμου (1919-1922).
Παράλληλα περιορίζεται η κυρίαρχη αντίληψη, που επικρατούσε και απέδιδε τις ιδέες που διαμόρφωσαν τη σκέψη των Ναζί στον ιταλικό φασισμό και στον Μουσολίνι. Όπως αποδεικνύεται από τον Ihrig, το πρότυπο της πολιτικής οργάνωσης των Ναζί, ο τρόπος κατάκτησης και άσκησης της εξουσίας, η αντίληψη για το ρόλο του κόμματος στη μονοκομματική κοινωνία, η μεταχείριση των μειονοτήτων είναι το τουρκικό εθνικιστικό κίνημα κατά την εποχή του Ατατούρκ.
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα των Κεντρικών Δυνάμεων, η εμφάνιση του κεμαλικού κινήματος που αμφισβητούσε τις μεταπολεμικές διευθετήσεις ενσάρκωσε τους πόθους των ηττημένων και αναδείχθηκε σε σημείο αναφοράς των γερμανικών ακροδεξιών κινημάτων.
Η ήττα των Γερμανο-Αυστριακών, των Νεότουρκων κ.ά. στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιφέρει τη ρύθμιση των μεταπολεμικών γεωπολιτικών και οικονομικών ισορροπιών και σχέσεων με δύο σημαντικές συνθήκες: των Βερσαλιών και των Σεβρών. Στην υπό διάλυση Οθωμανική Αυτοκρατορία, το κίνημα δυσαρέσκειας θα εκφραστεί από τους εθνικιστές του Μουσταφά Κεμάλ πασά. Στον εθνικιστικό Τύπο της γερμανικής δεξιάς, που ξεκινούσε από τον συντηρητικό χώρο και έφτανε έως τον εθνικοσοσιαλιστικό εξτρεμισμό, ο Κεμάλ Ατατούρκ αναγορεύτηκε σε σύμβολο, σε προσωπικότητα παγκόσμιας εμβέλειας, από την οποία θα έπρεπε να πάρει μαθήματα η ηττημένη Γερμανία.
Οι ναζιστές θα εκφράσουν τελικά το κίνημα δυσαρέσκειας που επεδίωκε την ανατροπή των όρων της Συνθήκης των Βερσαλιών. Στο πλαίσιο των προσπαθειών αναθεώρησης θα εμφανιστούν ακραίες ρατσιστικές ιδεολογίες: οι Τούρκοι εθνικιστές θα εξοντώσουν ολοκληρωτικά τις χριστιανικές κοινότητες, ενώ οι ναζί τους Εβραίους και τις άλλες «ανεπιθύμητες» εθνικές ή φυλετικές ομάδες.
Πηγαίνοντας πιο πίσω στην ιστορία που μας αφορά θα δούμε ότι τα κεφάλαια και τα όπλα που χρειάστηκε ο Κεμάλ για να φτιάξει τους εθνικιστές νεότουρκους ώστε να καταλάβει την εξουσία στην Τουρκία και να πολεμήσει τους Έλληνες της μικρασίας τα έδωσε ο Λένιν με την συνθήκη της Μόσχας και του Κάρς το 1921 στις οποίες δεν είχε προσκληθεί η επίσημη Τουρκική κυβέρνηση, έτσι με ρωσικά χρήματα και όπλα ο Κεμάλ πολέμησε τους 'Έλληνες στη Μικρά Ασία, οι μπολσεβίκοι ενίσχυσαν τους κεμαλικούς, επίσης με τη συνθήκη του Κάρς τους παραχώρησαν και εδάφη της υπερκαυκασίας με την πρόβλεψη αυτή να ανανεώνεται κάθε 25 χρόνια, αφού μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (1917), η Ρωσία 'αποσύρθηκε' από τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και σταμάτησε τις εχθροπραξίες εναντίον της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Έτσι οι Σύμμαχοι νικητές βρέθηκαν στην ανάγκη να αναχαιτίσουν την προέλευση των Μπολσεβίκων στα εκκενούμενα από τους Γερμανούς εδάφη της Ρωσίας, για να δοθεί καιρός για νέα δημιουργούμενα κράτη, η Πολωνία και η Τσεχοσλοβακία και να ανασυγκροτηθούν τα καταστραφέντα κράτη της Ρουμανίας και της Σερβίας.
Οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ μπολσεβίκων και Τούρκων εθνικιστών (κεμαλικών) ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 1920. Στις 19 Νοεμβρίου 1920, με τη Συνθήκη του Alexandropol, οι δυο πλευρές μοίραζαν την Αρμενία και αποκτούσαν κοινά σύνορα.
Από τα τέλη Ιουλίου 1920, είχε αρχίσει η αποστολή όπλων και χρυσού σε πολύ μεγάλες ποσότητες από τους Σοβιετικούς προς τον Κεμάλ. Πρώτη αποστολή έγινε με τον Χαλίλ Πασά που μετέφερε στους κεμαλικούς χρυσό αξίας 100.000 οθωμανικών λιρών. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, ο Γιουσούφ Κεμάλ (Τεγκισρέκ) παρέδωσε στον Κεμάλ 1.000.000 χρυσά ρούβλια.
Μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Μόσχας, παραδίδονται στους Τούρκους 10.000.000 χρυσά ρούβλια, από τα οποία τα 4.000.000 μεταφέρονται από τον Γιουσούφ Κεμάλ, τον Απρίλιο του 1921. Το 1.400.000 μεταφέρεται από τον Φρούνζε (Mikhail Vasilyerich Frunze) τον Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου και η τελευταία αποστολή 3.500.000 παραδίδεται τον Μάιο του 1922. Δηλαδή συνολικά 11.000.000 χρυσά ρούβλια και 100.000 χρυσές οθωμανικές λίρες. Η βοήθεια αυτή αντιστοιχεί σε 80.000.000 περίπου τουρκικές χάρτινες λίρες της εποχής εκείνης
Πρόσφατα τώρα Ομάδα Γερμανών και Τούρκων επιχειρούν να δώσουν το όνομα του σφαγέα των Ελλήνων, σε δρόμο και πλατεία του Αμβούργου, προωθώντας το αίτημά τους στα αρμόδια όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Απέναντί τους, όμως, βρήκαν τους Έλληνες του Πόντου, που κατοικούν στη γερμανική πόλη, οι οποίοι κατέθεσαν τις ενστάσεις τους στην τοπική αυτοδιοίκηση του Αμβούργου. Δουλεύτηκε μεθοδικά από τον Μάιο, εδώ και μήνες, στα κρυφά. Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε, ότι οι σχέσεις του ναζισμού με τον κεμαλισμό ήταν αδιάσπαστες και ιστορικά πασίγνωστες.
Αυτά για να δείξω πως η Τουρκία δεν επαναπαύεται και προωθεί συνεχώς τις θέσεις της σε ολόκληρο τον πλανήτη για όλα τα θέματα που την αφορούν και δεν περιμένει τον καλό θεό ή τους συμμάχους της να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, έχει τεράδστια στοχοπροσύλωση να καταφέρει να κατακτήσει όσα περισσότερα μπορεί αδιαφορώντας για τον χρόνο που θα τις πάρει, όλοι οι Τούρκοι πολιτικοί είναι ενωμένη σε αυτή την ιδέα και δεν κάνουν βήμα πίσω, έχοντας μεγάλο όπλο τους το Ισλάμ και την δύναμη του πληθυσμιακά έχουν απλωθεί παντού έχοντας παντού ομάδες έτοιμες να γίνουν ενεργές πηγές ανακατωσούρας όταν και όποτε χρειαστεί, δημιουργούν σε χώρες που τους ενδιαφέρουν άμεσα μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες ώστε όταν νομίζουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή επεμβαίνουν με το πρόσχημα της σωτηρίας των ομόθρησκων τους από την καταπίεση των χωρών που αυτές είναι εγκαταστημένες, πχ δες Θράκη και πόσα χρόνια προετοιμάζουν το έδαφος.
Η τουρκία είναι μια χώρα προβλέψιμη γιατί κάνει όσα ανακοινώνει, ο Ερντογάν πρόσφατα είπε ότι όπου ανεβαίνει η Τουρκική σημαία δεν ξανακατεβαίνει, η Τουρκία θα έχει πάντα τις πλάτες των Γερμανών ότι και να γίνει, πολύ απλά γιατί είναι λύκοι και ούνοι, ανήκουν στην ίδια οικογένεια των αρπακτικών που με κάθε ευκαιρία αρπάζουν χώρες, την δική μας την άρπαξαν στα πρόσφατα χρόνια μας και χωρίς ντουφεκιά με τα μνημόνια, τώρα είναι σειρά των Τούρκων να μας ισλαμοποιήσουν με τους μετανάστες και να μας κατακτήσουν χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, μας περικυκλώνουν ειρηνικά από παντού με βάρκες και οι πολιτικοί μας είτε κοιμούνται όρθιοι είτε έχουν απλωμένο το χέρι για μπαξίσι, είτε και τα δύο μαζί.
-
Για την Ιστορία και μόνο , οι Γερμανοί ήταν σύμμαχοι με τους Τούρκους στον Α΄ ΠΠ και πολέμησαν παρέα , αλλά και πριν τους Νεότουρκους από τον 19ο αιώνα τους είχαν οι Τούρκοι τους Γερμανούς ως στρατιωτικούς συμβούλους .
Αυτοί είχαν οχυρώσει το Μπιζάνι και γενικά η σχέση μεταξύ τους ήταν άριστη από το 1880 και μετά .
Ο Λένιν επίσης μπορεί να ήταν κομμουνιστής , αλλά την εθνική πολιτική της Ρωσίας των Πανσλαβισμού δεν την άλλαξε .. Για αυτό προμοτάριζε πάντα την Βουλγαρία και δεν ήθελαν η Ελλάδα να πάει προς την Πόλη σε καμία περίπτωση .
Το ίδιο για δικούς τους λόγους οι Ιταλοί και οι Αγγλογάλλοι δεν είχαν ξεκαθαρίσει .τι τους συμφέρει ανάμεσα σε μία μεγάλη Ελλάδα ή μία ισχυρή Τουρκία .
Βέβαια κάποιοι για να δικαιολογήσουν τον Λένιν θα πουν ότι στήριξε τον Κεμάλ επειδή εμείς στείλαμε μαζί με άλλους στρατούς ένα Σύνταγμα στην Ουκρανία , αλλά προφανώς οι λόγοι ήταν άλλοι .
Αλλωστε ο διάδοχος του Στάλιν καθάρισε χιλιάδες Ελληνες του Ρωσικού Πόντου , γιατί δεν ήθελε και αυτός μειονότητες...
-
Πάντως γίνονται πράγματα χωρίς λογική και κανένας δεν μιλάει.
Η Τουρκία (η οποία συνεργάζεται με τζιχαντιστές), εισβάλλει στην Συρία, καταδιώκοντας τους Κούρδους που βοήθησαν απέναντι στους τζιχαντιστές (απελευθερώνει και μερικούς και λέγεται ότι τους στέλνει στη Λιβύη να πολεμήσουν), στέλνει όπλα/στρατό στη Λιβύη (εμπάργκο στα λόγια) και κανενας δεν κάνει τίποτα...
Η Ευρώπη (=Γερμανία) τους πουλάει όπλα. Κάποιοι καταδικάζουν (και;).
ΗΠΑ, Ρωσία = άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Μόνο να τους πουλάμε τίποτα και η ζωή συνεχίζεται.
ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, κλπ. = λέξη;
-
Όλοι παίζουν τα παιχνίδια τους. Οι Ρώσοι έχουν καθαρίσει την παρτίδα στην Συρία για λογαριασμό του Άσσαντ ο οποίος ελέγχει πια σχεδόν όλη την χώρα. Έκαναν και συμφωνία με τους Τούρκους και κάνουν κοινές περιπολίες στα σύνορα. Αυτοί που την πάτησαν ήταν οι Κούρδοι, που τους 'πούλησαν' οι Αμερικάνοι.
Στην Λιβύη, ο Χαφτάρ με την υποστήριξη Ρωσίας, και σε μικρότερο βαθμό Γαλλίας, ετοιμάζεται να μπει στην Τρίπολη. Η Άγκυρα αντιδρά στέλνοντας αντάρτες για να πολεμήσουν υπέρ του Σάρατζμ αλλά δεν έχουν και πολλές ελπίδες.
Το ΝΑΤΟ εκτός ότι δεν έχει καμιά δουλειά εκεί (και κανέναν λόγω ύπαρξης γενικότερα), έχει άλλους σκοπούς. Ο ΟΗΕ μπορεί μόνο κανένα ψήφισμα να περάσει, αν δεν το μπλοκάρει κάποιο μόνιμο μέλος του Σ.Α. Για να στείλει στρατεύματα πρέπει να αποφασίσουν να στείλουν στρατεύματα κάποιες χώρες, πράγμα που δεν θα γίνει όσο έχουν άλλα συμφέροντα ή υπάρχει ενδεχόμενο να έρθουν σε σύγκρουση με άλλες χώρες που ήδη δρουν εκεί (π.χ. η ημι-κρατική Ρωσική εταιρεία μισθοφόρων Wagner).
-
Το λάθος ήταν που η ευρωπαϊκή και παγκόσμια κοινότητα άφησε τους πιο επικίνδυνους χαμένους των δύο Παγκ.Πολέμων (δεν πιστεύω το παραμυθάκι με την ουδετερότητα της Τουρκίας στον Β'ΠΠ), να σηκώσουν κεφάλι οικονομικά και πολιτικά.Οι μεν Ούννοι (Γερμανοί) είναι επεκτακτικοί με οποιοδήποτε τρόπο -στρατιωτικό ή οικονομικό- οι δε Μογγόλοι (Τούρκοι) είναι μονίμως πολεμοχαρείς και κατακτητικοί. Συνεταιράκια από τις αρχές του προηγ. αιώνα (τα τάγματα εργασίας που έστελναν οι Τούρκοι τους Αρμένιους,Έλληνες κ.ά. ήταν ιδέα -ποιών άλλων- των Γερμανών) και τους επέτρεψαν τόσοι λαοί και έθνη να γίνουν πάλι οι 'νταβάδες' της Ευρώπης και της Μεσογείου, αντί να τους επιβάλλουν με το τέλος των πολέμων κυρώσεις αυστηρότατες που θα ελέγχονται κάθε χρόνο, ώστε να μην ξεμυτίσουν πάλι με τις κατακτητικές βλέψεις τους.
-
Εγώ πάντως δεν βλέπω στον ορίζοντα την Τουρκία να την 'μαλώνει' κάποιος. Διαρκώς κερδισμένη βγαίνει από την στάση που κρατά σε όλα τα θέματα. Κανείς δεν θέλει να την κάνει 'ντα'. Αμφιβάλλω αν κάποια χώρα στο πλανήτη έχει τα κότσια να τα βάλει με την Τουρκία. Όλοι σούζα μπροστά της. Μόνο κάποια λόγια έτσι για να περνά η ώρα, δήθεν 'διπλωματικοί διάλογοι' και ο σουλτάνος συνεχίζει ακάθεκτος και δεν δίνει σημασία σε κανέναν.
Αν δεν υπάρξει άμεση αντικατάσταση του σουλτάνου με κάποιον άλλον ποιο μετριοπαθή και ποιο διαλλακτικό πρόεδρο, νομίζω ότι θα ζήσουμε ακραίες καταστάσεις.
-
Υπάρχουν και άλλοι περισσότερο σκληροπυρηνικοί από τον Ερντογάν στην Τουρκία, αυτός πάσχει από μεγαλοϊδεατισμό και θέλει να ξεπεράσει τον Κεμάλ μέχρι το 2023, έφτασε μέχρι και την Ανταρκτική, οι άλλοι θέλουν να να αρπάξουν ότι είναι κοντά τους εδώ και τώρα, και δεν ενδιαφέρονται για το - άπλωμα - του Ερντογάν, απλά τώρα περιμένουν.
Θα έχουμε ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα αν στις εκλογές του Απριλίου στο Ισραήλ χάσει ο Νετανιάχου και ίσως μπει στη φυλακή, γιατί η σημερινή αντιπολίτευση στο Ισραήλ είναι φιλοτουρκική, οπότε ότι σχέδια υπάρχουν μεταξύ Ελλάδας - Ισραήλ μάλλον θα παγώσουν αν δεν γυρίσουν εναντίον μας.
Επίσης στην Αίγυπτο τα πράγματα με την ΑΟΖ δεν προχωράνε καλά, έχουν κολλήσει και κωλυσιεργούν όπως λένε αυτοί που ξέρουν, κυρίως γιατί οι χαρτογράφοι της Αιγύπτου είναι άτομα προσκείμενα στους αδελφούς μουσουλμάνους οι οποίοι έχουν έδρα στο Κατάρ το οποίο στηρίζει και χρηματοδοτεί την Τουρκία του Ερντογάν.
Τις αραβικές χώρες δεν είναι να τις εμπιστεύεται κανείς γιατί μέσα σε μια νύχτα μπορούν να ανατραπούν τα πάντα και όποιος έχει στηριχτεί σε αυτές μπορεί να βρεθεί ξεκρέμαστος και να πάθει τεράστια ζημιά.
Σήμερα / χτές η Τυνησία αρνήθηκε να δώσει στον Ερντογάν τις αεροπορικές βάσεις και τα λιμάνια που ζήτησε, αύριο όμως με μια άλλη κυβέρνηση ποιος ξέρει τι μπορεί να προκύψει.
Η Αλγερία όμως του επέτρεψε να στείλει εκεί φρεγάτες που είναι μια ανάσα από την Κρήτη. Εμείς πρέπει να στείλουμε εκεί άμεσα στόλο ώστε αν έρθουν Τουρκικά πλοία να μας βρουν εκεί και να εμποδιστούν, αν πάνε πρώτα οι Τούρκοι νότια της Κρήτης θα είναι πολύ δύσκολο να τους διώξουμε.
Επίσης πρέπει άμεσα να ορίσουμε την Ελληνική ΑΟΖ, όσο δεν την ορίζουμε δεν μπορούμε να λέμε τίποτα αν δεν έχουμε στείλει συντεταγμένες στο γραφείο θαλασσών του ΟΗΕ που να ορίζουν τα δικαιώματα μας, η πίεση έχει φτάσει απροχώρητο και πρέπει να αφήσουμε πίσω μας το φοβικό σύνδρομο που έχουμε δείξει μέχρι σήμερα. Ο χρόνος τρέχει εις βάρος της Ελλάδας, αφού επί δεκαετίες και σε πολύ ευνοϊκότερες εποχές που η Τουρκία δεν αμφισβητούσε το ναυτικό μας και την αποτρεπτική ισχύ μας δεν φροντίσαμε να θωρακίσουμε τα δικαιώματα μας, του χρόνου η Τουρκία θα καθελκύσει το αεροπλανοφόρο της, και μετά ποιος την πιάνει, θα ζητήσει την Ακρόπολη και τους Δελφούς, καλά Θράκη και Θεσ/νίκη είναι ήδη στο πρόγραμμα τους.
Η λογική του δεν διεκδικούμε τίποτα απέναντι στην Τουρκία που διεκδικεί τα πάντα από εμάς είναι εντελώς λάθος, εδώ και τώρα θα πρέπει να διεκδικήσουμε τα βακούφια της Πόλης και της Τενέδου,
Να διεκδικήσουμε την εφαρμογής της συνθήκης της Λωζάνης σε Ίμβρο και Τένεδο και σε άλλα ακόμα θέματα όσον αφορά τον διωγμό των Ελλήνων από την Πόλη και τη Σμύρνη, δεν είναι δυνατόν να διεκδικεί μόνο η Τουρκία και εμείς να μην ζητάμε τίποτα παρόλο που υπάρχουν εκκρεμότητες νομικές με την Τουρκία γιατί φοβόμαστε, γιαυτό έχουν πάρει θάρρος και θέλουνε όλη την Ελλάδα την οποία θα την κατακτήσουν σε μερικές δεκαετίες με τον εποικισμό που πραγματοποιούν με τους μετανάστες και αυτό χωρίς να πέσει ντουφεκιά, αυτό θα συμβεί αν δεν αντιδράσουμε άμεσα ξεκινώντας από το άμεσο ξερίζωμα των ύποπτων ΜΚΟ που είναι και οι περισσότερες όπως και με άλλα μέτρα που μπορούμε να εφαρμόσουμε,
Αλλά δεν το κάνουμε γιατί μας δίνει εκτός από χρήμα και ελευθερία κινήσεων στην οικονομία η Ευρώπη ( η Γερμανία ) για να τους κρατάμε εδώ, γιατί τι άλλο είναι όλες αυτές οι εξαγγελίες της κυβέρνησης στις μειώσεις φόρων, ΕΝΦΙΑ και σε ότι άλλο οικονομικό μέτρο έχει εξαγγείλει αν δεν είναι συμφωνημένο με τη Γερμανία για το μεταναστευτικό, μια τεράστια αποθήκη ψυχών γίνεται η Ελλάδα προφανώς σε βάρος ολόκληρης της χώρας, πραγματοποιείται αλλαγή πληθυσμού στην χώρα και δεν θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε, όταν τα φωνάζαμε πολλοί από το 2015 είμαστε ακροδεξιοί, χρυσαυγίτες, απάνθρωποι, κλπ, τώρα που λουζόμαστε όλοι το πρόβλημα, τώρα που φαίνεται πιο είναι το παιγνίδι της Τουρκίας έχουν εξαφανιστεί όλοι εκείνοι που δεν έβλεπαν ούτε τη μύτη τους, ούτε ακόμα την βλέπουν, απλά έχουν λουφάξει γιατί τους τελείωσε το αφήγημα.
https://simerini.sigmalive.com/article/2019/7/15/esu-xereis-ti-einai-ta-bakouphia/
-
Εγώ πάντως δεν βλέπω στον ορίζοντα την Τουρκία να την 'μαλώνει' κάποιος. Διαρκώς κερδισμένη βγαίνει από την στάση που κρατά σε όλα τα θέματα. Κανείς δεν θέλει να την κάνει 'ντα'. Αμφιβάλλω αν κάποια χώρα στο πλανήτη έχει τα κότσια να τα βάλει με την Τουρκία. Όλοι σούζα μπροστά της. Μόνο κάποια λόγια έτσι για να περνά η ώρα, δήθεν 'διπλωματικοί διάλογοι' και ο σουλτάνος συνεχίζει ακάθεκτος και δεν δίνει σημασία σε κανέναν.
Αν δεν υπάρξει άμεση αντικατάσταση του σουλτάνου με κάποιον άλλον ποιο μετριοπαθή και ποιο διαλλακτικό πρόεδρο, νομίζω ότι θα ζήσουμε ακραίες καταστάσεις.
Είναι μια περιφερειακή δύναμη απλά, όχι ισχυρότερη από το Ιράν για παράδειγμα. Την υπερεκτιμάς. Αυτήν την στιγμή παίζει το παιχνίδι με τις πλάτες των Ρώσων σε μερικά μέτωπα (εναντίον ΗΠΑ και ΕΕ) και σε μερικά άλλα απλά δέχεται αυτό που λένε οι Ρώσοι, αν και προσπαθεί να αντιδράσει (Συρία, Λιβύη) και φυσικά χάνει εκεί. Εμείς το μόνο που έχουμε να φοβόμαστε είναι κάποιο ατύχημα, οργανωμένο πολεμικό σχέδιο κατά της χώρας μας δεν θα εφαρμοστεί.
-
Εγώ απλά καταγράφω αυτό που συμβαίνει. Αν αυτά που γράφω δεν συμβαίνουν, όποιος θέλει ας βάλει πηγές και περιστατικά που να δείχνουν τα αντίθετα από αυτά που περιγράφω.
Σούζα όλοι μπροστά στους Τούρκους. Τι ΗΠΑ και μπαρμπούτσαλα; Όταν 'μιλάνε' οι Τούρκοι οι άλλοι σούζα... σκυλάκια...
-
Κι εγώ με γεγονότα μίλησα Storm. Παραδείγματα:
- Οι Τούρκοι παίζουν το παιχνίδι των Ρώσων κατά των ΗΠΑ. Αγοράζουν S400 και ίσως και Suckhoi, ενώ ο Πούτιν τους κτίζει και πυρηνικό σταθμό. Οι Αμερικανοί σκυλιάζουν... 1-0 υπέρ της Ρωσίας.
- Στην Συρία ο Άσαντζ, λόγω της στρατιωτικής υποστήριξης της Ρωσίας έχει ανακαταλάβει το 95% της χώρας. Συριακές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τουρκικά φυλάκια. Στις εναπομείνασες περιοχές η Ρωσική Στρατονομία κάνει περιπολίες μαζί με τουρκικές δυνάμεις. 2-0 υπέρ της Ρωσίας.
- Στην Λιβύη ο Χαφτάρ, υποστηριζόμενος από τον Ρωσικό ημι-κρατικό στρατιωτικό οργανισμό Wagner, ετοιμάζεται να μπει στην Τρίπολη. Εκεί οι Τούρκοι είναι αντίθετοι με τους Ρώσους, αλλά δεν τους παίρνει να κάνουν τίποτα, εκτός από το να στείλουν υλικό και ατάκτους, οι οποίοι φυσικά χάνουν από τις πολύ πιο οργανωμένες και ισχυρές δυνάμεις των Λίβυων και Ρώσων μισθοφόρων. 3-0 υπέρ της Ρωσίας.
Βασικά αυτήν την στιγμή η Τουρκία είναι το υποχείριο της Ρωσίας. Το ότι κάνει λεονταρισμούς σε εμάς δεν λέει τίποτα, είναι σαν να κάνει μαγκιές ένας 18χρονος σε έναν 8χρονο, αλλά κάθεται σούζα στον 30χρονο που κάνει κουμάντο στο μαγαζί.
-
O Ερντογάν έχει ακόμα ένα - όπλο - στα χέρια του για να προκαλεί τσαμπουκάδες, έχει φανατίσει τον κόσμο του στο εσωτερικό ώστε δεν υπάρχουν αντιδράσεις όταν επιστρέφουν φέρετρα, αυτό η κοινή γνώμη στην Ε.Ε δεν μπορεί να το δεχθεί εύκολα και αυτό το γνωρίζει καλά ο Ερντογάν και είναι ένα ακόμα εργαλείο πίεσης στα υπέρ του.
Εδώ και πάνω 10 χρόνια η Τουρκία έχει αρχίσει έναν υβριδικό πόλεμο σε όλα τα μέτωπα και κυρίως στην Ελλάδα και μετράει αντιδράσεις, ο υβριδικός πόλεμος είναι το πλέον ισχυρό στρατηγικό όπλο στα χέρια αυτού που θέλει να επιτεθεί γιατί προετοιμάζει την δική του κοινή γνώμη και αδυνατίζει το ηθικό του αντιπάλου του. Και δεν είναι σύγχρονο όπλο, είναι γνωστό από την εποχή του Θουκυδίδη στον Πελοποννησιακό πόλεμο με διαφορετικές μορφές, κλίμακα, ταχύτητα και όνομα ανάλογα τις εποχές. Ο υβριδικός πόλεμος είναι ένα πολύ περίπλοκο φαινόμενο και γίνεται ακόμη πιο περίπλοκο, με την πάροδο του χρόνου. Η πρόοδος της τεχνολογίας ασκεί σημαντική επίδραση πάνω του, δίνοντάς του μεγαλύτερο εύρος και νέες διαστάσεις, όπου μπορεί να αναπτυχθεί. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχει ασάφεια όσον αφορά τον όρο αυτό.
Μέθοδοι όπως η προπαγάνδα, η παραπληροφόρηση, η άσκηση πολιτικής πίεσης και η έμμεση ή άμεση υποστήριξη σε εξτρεμιστικούς πολιτικούς σχηματισμούς, αποτελούν μόνο μερικά από τα συνθετικά στοιχεία του υβριδικού πολέμου και του κυβερνοπολέμου, οι ρίζες του είναι τόσο παλιές, όσο και ο Δούρειος Ίππος. Αυτό που πλέον έχει αλλάξει, είναι η κλίμακα, η ταχύτητα και η ένταση.
Ο υβριδικός πόλεμος διαθέτει τέσσερα χαρακτηριστικά, τα οποία τον κάνουν να ξεχωρίζει από οποιαδήποτε άλλη μορφή πολέμου. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι τα εξής:
**α) συνδυασμός λειτουργιών, **
**β) ταυτόχρονη δράση, **
**γ) συγχώνευση και **
δ) εγκληματικότητα.
Σαφέστατα ο υβριδικός πόλεμος διαθέτει και άλλα χαρακτηριστικά, ωστόσο αυτά είναι τα πιο σημαντικά. Ό συνδυασμός λειτουργιών είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό του υβριδικού πολέμου. Πιο συγκεκριμένα, οι υβριδικές απειλές χρησιμοποιούν συνδυασμό συμβατικών και μη συμβατικών τακτικών, συνδυαστικά με τρομοκρατία, εγκληματικές δραστηριότητες, επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, διατάραξη της οικονομίας, της κοινωνίας και της πολιτικής εντός του εκάστοτε κράτους. Ο υβριδικός πόλεμος επεκτείνει την χρήση βίας πριν από τον πόλεμο αλλά και κατά τον πόλεμο σε όλο το μήκος και το πλάτος του.
Ένα δεύτερο και πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό του υβριδικού πολέμου είναι η ταυτόχρονη δράση. Οι υβριδικές απειλές μπορούν να χρησιμοποιήσουν διαφορετικούς τρόπους διένεξης ταυτόχρονα με τρόπο που να παρουσιάζει συνοχή. Σημαντικό είναι ότι πέραν της κάθετης κλιμάκωσης, δηλαδή την περαιτέρω ένταση των στρατιωτικών επιθέσεων στο πεδίο μάχης, η υβριδική απειλή διαθέτει και την οριζόντια κλιμάκωση, δηλαδή την μεταφορά της επίθεσης από το ένα πεδίο στο άλλο ταυτόχρονα (π.χ. από την πολιτική στην οικονομία και από εκεί στην κοινωνία και στον κυβερνοχώρο), πολλαπλές επιθέσεις σε πολλαπλά πεδία, άρα πόλεμος σε πολλαπλές διαστάσεις.
Τρίτο βασικό χαρακτηριστικό είναι αυτό της συγχώνευσης. Μια υβριδική απειλή μπορεί να αποτελείται από ένα μίγμα επαγγελματιών στρατιωτών, ανταρτών (μελών παραστρατιωτικών οργανώσεων), τρομοκρατών και εγκληματιών. Ωστόσο, για να νοείται η υβριδική αυτή απειλή ως ενιαία πρέπει να τους ενώνει ένα στοιχείο. Το στοιχείο αυτό είναι ότι διαθέτουν κοινό αντικειμενικό στόχο, στοχεύουν σε κοινό πολιτικό αποτέλεσμα.
Τέταρτο και τελευταίο χαρακτηριστικό είναι η εγκληματικότητα. Μια υβριδική απειλή και κατ’ επέκταση ένας υβριδικός πόλεμος δεν νοείται χωρίς εγκληματική δραστηριότητα. Η υβριδική απειλή χρησιμοποιεί εγκληματική δραστηριότητα συνεχόμενα και μάλιστα ορισμένες φορές και ως μέθοδο διένεξης, όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω.
Συμπληρωματικά, είναι σημαντικό ότι οι υβριδικές απειλές παρουσιάζουν ευέλικτη και ευπροσάρμοστη δομή, στοιχείο που τις κάνει να αποκτούν πλεονέκτημα συγκριτικά με τους πιο δυσκίνητους συμβατικούς στρατούς. Επίσης, οι υβριδικές απειλές δημιουργούν μια συνιστώσα διακυβέρνησης, για να εγκαθιδρύουν σταθερότητα και βιώσιμες επιχειρήσεις. Επιπρόσθετα, πολύ σημαντική μέθοδος, η οποία χρησιμοποιείται κατά κόρον από υβριδικές απειλές είναι η προπαγάνδα και η παροχή πληροφοριών σε περίπτωση πολέμου.
Εκμεταλλεύονται τα παγκόσμια δίκτυα επικοινωνίας με σκοπό την διάδοση του σχεδιασμού τους, αλλά και ως μέθοδος εύρεσης χρηματοδότησης ακόμα και στρατολόγησης (χαρακτηριστικό παράδειγμα η περίπτωση AlQaida και ISIS). Τέλος, αψηφούν τελείως το Διεθνές Δίκαιο, εν αντιθέσει με τους αντιπάλους τους (κυρίως τα δυτικά κράτη), όπου το Διεθνές Δίκαιο δρα περιοριστικά για αυτά, στοιχείο που εκμεταλλεύονται όλες οι υβριδικές απειλές. Το Διεθνές Δίκαιο θέτει πλαίσια στον πόλεμο, ένας υβριδικός πόλεμος, όμως, δεν έχει πλαίσια, οι κανόνες είναι διαφορετικοί για τους δύο αντίπαλους παίκτες.
Να θυμίσω ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει καμμία διεθνή σύμβαση ασφάλειας, δεν έχει αναγνωρίσει την Κυπριακή δημοκρατίας και φέρεται σαν διεθνής τρομοκράτης, το ερώτημα είναι για πόσο ακόμα τα συμφέροντα των δυτικών θα την στηρίζουν, γιατί αν συνεχίσουν έτσι σε λίγα χρόνια όταν ξυπνήσουν από τον ύπνο τους θα είναι αργά και θα βρεθούν μπροστά στη νέα οθωμανική αυτοκρατορία που θα έχει στήσει ο Ερντογάν με την ανοχή και το κυριότερο, με τα λεφτά τους.
Ήδη, η Ελλάδα αντιμετωπίζει το βάρος των αποτελεσμάτων αυτού του είδους του πολέμου, ο παρατηρητικός ακροατής και αναγνώστης των μέσων το έχει αντιληφθεί εδώ και καιρό, η χώρα δεχόμενη τα μεγάλα κύματα των προσφύγων που εγκαταλείπουν την εμπόλεμη ζώνη, αναζητώντας καταφύγιο και μία καλύτερη ζωή στην Ευρώπη, μαζί με αυτούς η Τουρκία πληρώνει και μετανάστες από άλλες μουσουλμανικές χώρες γιατί γνωρίζει ότι μόνο οι πρόσφυγες δεν είναι η κρίσιμη μάζα που επιθυμεί ώστε να δημιουργήσει τον απαιτούμενο επιθυμητό μουσουλμανικό εποικισμό.
Αλλά και οι πρόσφυγες από τις πολεμικές ζώνες είναι στο μεγαλύτερο μέρος τους οικογένειες ήσυχων πολιτών που δεν θα εμπλακούν σε βιαιότητες όταν η Τουρκία θελήσει να κάνει κινήσεις στο εσωτερικό μας, έτσι φέρνει νέους άνδρες στη μεγάλη τους πλειοψηφία πεπειραμένους από προηγούμενες εχθροπραξίες στη χώρα τους, κυρίως από το Αφγανιστάν, που δεν έχουν οικογένεια μαζί τους και έτοιμους έναντι αμοιβής να τους χρησιμοποιήσει σαν μισθοφόρους, τα ακριβά τους κινητά τηλέφωνα που πληρώνονται στο εξωτερικό οι λογαριασμοί τους είναι μια σοβαρή ένδειξη περί τίνος πρόκειται, άλλωστε είναι γνωστή η τακτική της Τουρκίας να χρησιμοποιεί μισθοφόρα τμήματα πριν την έλευση του τακτικού στρατού της οπουδήποτε επεμβαίνει, αυτό το κάνει εδώ και τουλάχιστον δύο αιώνες, το σχέδιο αυτό το εφάρμοσε πρόσφατα στη Συρία, το 1974 στην Κύπρο και το εφαρμόζει και στην Ελλάδα με τους μετανάστες σε ετοιμότητα για το αύριο.
Η χρησιμοποίηση από την Τουρκία του υβριδικού πολέμου σε μία Ευρώπη που μετά τα τελευταία τρομοκρατικά χτυπήματα στις Βρυξέλλες, Παρίσι, Λονδίνο και αλλού βρίσκεται ευθέως αντιμέτωπη με τις υβριδικές απειλές όπως Τρομοκρατία, προπαγάνδα, εκφοβισμός και χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ( με αναρτήσεις και βίντεο που καλούν και απειλούν με νέα χτυπήματα ), είναι μόνο ένα μέρος της υβριδικής απειλής. Πρόκειται για μία απειλή που ταράζει τα νερά και αλλάζει το περιβάλλον ασφαλείας, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά πλέον και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προπαντός στην Ελλάδα όπου ήδη έχει κατορθώσει με την αδράνεια μας, την αδιαφορία, την ανικανότητα, και το δίκτυο πληρωμένων ΜΜΕ, πολιτικών από διάφορα κόμματα και άτομα από τον καλλιτεχνικό και πνευματικό κόσμο, και με την βοήθεια πληρωμένων ΜΚΟ να δημιουργήσει την αίσθηση του μεγαλείου και της δύναμης της φοβίζοντας τους Έλληνες όπως και μεγάλους θύλακες ανενεργών μισθοφόρων με κρυφούς πράκτορες της Τουρκικής ΜΙΤ ( Τουρκική μυστική υπηρεσία ) που έχουν έρθει σαν πρόσφυγες και μετανάστες, μαζί με κρυφούς τζιχαντιστές.
Ήδη γνωρίζουμε ότι στέλνονται στην Ευρώπη και στην Ελλάδα τζιχαντιστές με ευρωπαϊκά εξωτερικά χαρακτηριστικά με πλαστά διαβατήρια, το έχει ανακοινώσει άλλωστε και ο Ερντογάν ότι θα στείλει 1500 τζιχαντιστές που έχουν ευρωπαϊκό διαβατήριο, αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη συλληφθεί εδώ και σε ευρωπαϊκές πόλεις.
Οι υπηρεσίες μας τα γνωρίζουν πολύ καλά όλλα αυτά, τις αναλύσεις τις κάνουν και οι αναλυτές και οι πρέσβεις μας, γνωρίζουν και τις κινήσεις των Τούρκων στο εσωτερικό της χώρας και τους παρακολουθούν, οι ένοπλες δυνάμεις μας έχουν μεγάλη αποτρεπτική δύναμη, το μεγάλο όμως θέμα είναι η πολιτική ηγεσία και οι εντολές της την κρίσιμη στιγμή, γιατί το βάρος πέφτει σε αυτές τις περιπτώσεις στις ένοπλες δυνάμεις ποιυ πληρώνουν την αβελτυρία της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας που δεν κατανοεί ότι αν είναι αυτές οι εντολές της, να μην κάνουμε δηλαδή τίποτα και να μην αντιδρούμε στις προκλήσεις, γιατί να πληρώνουμε τόσα δις για ένα στρατό / ναυτικό / αεροπορία να τους έχουμε παροπλισμένους, μήπως για να μετακινούν τις δικές τους ευθύνες στις ένοπλες δυνάμεις ?
Γιατί με το πρόσχημα της κρίσης ξεβράκωσαν τελείως την άμυνα, τα προηγούμενα χρόνια έβαλαν πολύ εύκολα υπογραφές που τους ζητήθηκαν κυρίως από τους Γερμανούς - φίλους - μας για την κατάργηση της πολεμικής μας βιομηχανίας, τι είναι όλοι αυτοί που διαχειρίστηκαν την Ελλάδα τις προηγούμενες δεκαετίες ? Ηλίθιοι, προδότες, πουλημένοι, αδιάφοροι, ? Τι από όλα αυτά ήταν αυτές οι ηγεσίες που δεν έβλεπαν το θηρίο να βρυχάται και να γιγαντώνεται ?
Τόσο ανόητοι λοιπόν, αλλά αφού οι περισσότεροι έκαναν τα πάντα για να μην υπηρετήσουν και όσοι υπηρέτησαν ήταν στην Αθήνα 1 μέσα και 25 έξω πως να γνωρίζουν την αξία της άμυνας που το μόνο καλό που είχε για αυτούς ήταν ότι αγόραζαν όπλα και έπερναν μίζες.
Είδαμε τον Σημίτη πως αντέδρασε στα ϊμια και στη συνέχεια τις υπογραφές που έβαλε με την Τουρκία το 1997 και 1999 που της έδωσε σήμερα το δικαίωμα να ζητάει το Αιγαίο και όχι μόνο, αν είναι προδότης, αφελής, ανίκανος πρωθυπουργός ή απλά φοβισμένος θα τον κρίνει η ιστορία, είναι όμως απαράδεκτο ακόμα κια σήμερα να κουνάει το δάχτυλο και να δημοσιεύει τη γνώμη του αντί να μπει σε μια τρύπα να κρυφτεί.
-
Kαι εγώ με γεγονότα μίλησα Storm. Παραδείγματα:
- Οι Τούρκοι παίζουν το παιχνίδι των Ρώσων κατά των ΗΠΑ. Αγοράζουν S400 και ίσως και Suckhoi, ενώ ο Πούτιν τους κτίζει και πυρηνικό σταθμό. Οι Αμερικανοί σκυλιάζουν... 1-0 υπέρ της Ρωσίας.
- Στην Συρία ο Άσαντζ, λόγω της στρατιωτικής υποστήριξης της Ρωσίας έχει ανακαταλάβει το 95% της χώρας. Συριακές δυνάμεις έχουν περικυκλώσει τουρκικά φυλάκια. Στις εναπομείνασες περιοχές η Ρωσική Στρατονομία κάνει περιπολίες μαζί με τουρκικές δυνάμεις. 2-0 υπέρ της Ρωσίας.
- Στην Λιβύη ο Χαφτάρ, υποστηριζόμενος από τον Ρωσικό ημι-κρατικό στρατιωτικό οργανισμό Wagner, ετοιμάζεται να μπει στην Τρίπολη. Εκεί οι Τούρκοι είναι αντίθετοι με τους Ρώσους, αλλά δεν τους παίρνει να κάνουν τίποτα, εκτός από το να στείλουν υλικό και ατάκτους, οι οποίοι φυσικά χάνουν από τις πολύ πιο οργανωμένες και ισχυρές δυνάμεις των Λίβυων και Ρώσων μισθοφόρων. 3-0 υπέρ της Ρωσίας.
Βασικά αυτήν την στιγμή η Τουρκία είναι το υποχείριο της Ρωσίας. Το ότι κάνει λεονταρισμούς σε εμάς δεν λέει τίποτα, είναι σαν να κάνει μαγκιές ένας 18χρονος σε έναν 8χρονο, αλλά κάθεται σούζα στον 30χρονο που κάνει κουμάντο στο μαγαζί.
Μάλιστα. Για πες σε αυτά που αναφέρεις σε ποιο σημείο ακριβώς η Τουρκία υπακούει σε εντολές ξένων;
Εγώ πάντως ακόμη περιμένω στοιχεία στα οποία το Τούρκικο 'ροντβάιλερ' βάζει την 'ουρά στα σκέλια' επειδή μπορεί να υπάκουσε το 'αφεντικό' του (Ρωσία;) ή επειδή του την έπεσε μία άλλη αγέλη 'σκύλων' ή επειδή βρέθηκε ένα 'μπόγιας' και το μάντρωσε.
Για μένα είναι οφθαλμοφανέστατο ότι η Τουρκία (δηλ. ο σουλτάνος) κάνει ότι γουστάρει και όλοι κάθονται σούζα μπροστά της. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι.
Γιατί κάθονται 'σούζα'; Εκεί πιθανά ξεκινά η δική σου ανάλυση...η οποία όμως και αυτή μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως. Ανάλογα πως βλέπει ο καθένας την στάση της κάθε χώρας και την ιδεολογική προσέγγιση που έχει σε διάφορα θέματα.
-
Νομίζω ότι ήμουν αρκετά σαφής. Η Τουρκία δεν έκανε αυτό που ήθελε στην Συρία (την ζώνη ασφαλείας 30 χλμ που θα ήλεγχε η ίδια), αν και πέτυχε να απωθήσει τους Κούρδους απο αρκετές περιοχές. Στην Λιβύη έχει χάσει το παιχνίδι και ο Χαφτάρ σίγουρα θα ακυρώσει το μνημόνιο που υπέγραψε η Άγκυρα με την κυβέρνηση του Σάραντζ, το οποίο ήταν ανεφάρμοστο έτσι κι αλλιώς. Σχετικά με εμάς και την Κύπρο, η κατάσταση είναι η ίδια όπως πάντα...
-
Για μένα είναι οφθαλμοφανέστατο ότι η Τουρκία (δηλ. ο σουλτάνος) κάνει ότι γουστάρει και όλοι κάθονται σούζα μπροστά της. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι.
Γιατί κάθονται 'σούζα'; Εκεί πιθανά ξεκινά η δική σου ανάλυση...η οποία όμως και αυτή μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως. Ανάλογα πως βλέπει ο καθένας την στάση της κάθε χώρας και την ιδεολογική προσέγγιση που έχει σε διάφορα θέματα.
Ο Ερντογάν ξεκίνησε τους τσαμπουκάδες από την εποχή που συμμάχησε με τον Πούτιν, είναι φως φανάρι αυτό. Οι Αμερικάνοι από την άλλη έχουν τους δικούς τους λόγους και δεν θέλουν να τον τελειώσουν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και είναι πολύτιμος όπως φαίνεται στον Τραμπ για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Το λάθος ήταν δικό μας του Τσίπρα συγκεκριμένα που ήθελε τσαμπουκάδες με τον Πούτιν και σαν αντίδραση εκείνος εξόπλισε τον Ερντογάν, τον αποθρασυνε και έφτασε στην σημερινή κατάσταση.
-
Ο Ερντογάν ξεκίνησε τους τσαμπουκάδες από την εποχή που συμμάχησε με τον Πούτιν, είναι φως φανάρι αυτό. Οι Αμερικάνοι από την άλλη έχουν τους δικούς τους λόγους και δεν θέλουν να τον τελειώσουν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και είναι πολύτιμος όπως φαίνεται στον Τραμπ για τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες. Το λάθος ήταν δικό μας του Τσίπρα συγκεκριμένα που ήθελε τσαμπουκάδες με τον Πούτιν και σαν αντίδραση εκείνος εξόπλισε τον Ερντογάν, τον αποθρασυνε και έφτασε στην σημερινή κατάσταση.
Αυτά που γράφεις εσύ και ο Realzeus είναι γνωστά.
Εγώ αναφέρομαι σε άλλα πράγματα.
Σχετικά με εμάς και την Κύπρο, η κατάσταση είναι η ίδια όπως πάντα...
Αυτό δεν ισχύει. Η πληροφόρηση που έχω μέσα από το στράτευμα (από αποκρατικοποιημένο νησί των Δωδεκανήσων) δεν δείχνει μία ίδια κατάσταση. Το αντίθετο εντελώς δείχνει.
-
Η γκρίνια της ημέρας.
Εγώ δεν μπορώ να αντιληφθώ πως ακόμα και χώρες που δεν έχουν οικονομικά ή άλλα συμφέροντα με την Τουρκία περιμένουν με παραινέσεις να θεωρούν ότι η Τουρκία θα ακολουθήσει το διεθνές δίκαιο και την διεθνή συμπεριφορά που διέπει όλα τα πολιτισμένα κράτη, όταν έχει καταπατήσει εδώ και 50 χρόνια ότι θεωρείται διεθνές δίκαιο και διεθνής συμπεριφορά, είναι αστείο να περιμένουν την Τουρκία να σταματήσει τις διεκδικήσεις της που είναι στο σύνολο τους παράνομες, αλλά και να μην βλέπουν την επέκταση της σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, από τα Ουράλια και την Ανταρκτική μέχρι το άλλο άκρο της γης, με βάση την ύπαρξη μουσουλμανικού στοιχείου το οποίο φροντίζει συνεχώς να ενισχύει με όλους τους τρόπους.
Το Σαββάτο στη Σομαλία και συγκεκριμένα στο Μογκαντίσου η τοπική οργάνωση Σεμπάμπ έβαλε βόμβα και σκότωσε 81 άτομα μεταξύ αυτών και 2 Τούρκοι μηχανικοί. η αντίδραση της Άγκυρας ήταν άμεση στέλνοντας ελικόπτερα και γιατρούς και μετέφεραν τους τραυματίες στο νοσοκομείο του Ιδρύματος Ταγίπ Ερντογάν που εδρεύει στο Μογκαντίσου, για όσους δεν γνωρίζουν η Τουρκία έχει είναι ένας από τους κύριους χορηγούς και επενδυτές στη Σομαλία, μια χώρα με την οποία διατηρεί ιστορικές σχέσεις.
Η Άγκυρα διαδραματίζει πολύ ενεργό ρόλο στη χώρα, ιδιαίτερα στους τομείς της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ανοικοδόμησης. Οι τουρκικές εταιρείες διαχειρίζονται επίσης το λιμάνι της για 99 χρόνια και το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας Μογκαντίσου.
Βλέπουμε εδώ ότι η Τουρκία απλώνεται έχοντας σαν μακρινό σήμερα είναι η αλήθεια όνειρο να επικρατήσει παγκόσμια, έχει θέσει στόχο που οι ίδιοι αναφέρουν το 2050 να είναι η δεύτερη χώρα στον πλανήτη μετά την Κίνα, και αυτό δεν φαίνεται περίεργο αν συνυπολογίσουμε την επέκταση της στις 22 χώρες της πρώην Σοβιετικής ένωσης και της Ασίας που έχουν έντονο μουσουλμανικό στοιχείο, στην επιστημονική βάση που έχει στην Ανταρκτική, η μεγάλη της βάση και η δύναμη της είναι η συνεχής αύξηση του μουσουλμανικού πληθυσμού, σήμερα ενισχύεται από τους αδελφούς μουσουλμάνους του Κατάρ, αύριο που δεν θα τους έχει ανάγκη θα τους εκμηδενίσει, σήμερα στηρίζει και ελέγχει τους τζιχαντιστές προβαίνοντας ακόμα και σε προβοκάτσιες σκοτώνοντας δικούς της ανθρώπους για να κάνει αισθητή την παρουσία της όπου θεωρεί ότι την εξυπηρετεί στην επίτευξη του στόχου της.
Μας έχει δείξει μέχρι σήμερα πως ότι λέει το εννοεί και το κάνει, έδειξε για μερικά χρόνια στους Ευρωπαίους και Αμερικανούς με την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία ότι είναι φιλειρηνική χώρα και τους κοίμισε αποκομίζοντας επενδύσεις και κυρίως στρατιωτική τεχνολογία, σήμερα που νιώθει αρκετά ισχυρή δείχνει τα δόντια της στους συμμάχους της λέγοντας τους κάντε πίσω και θα κάνω ότι θέλω, σήμερα έχει μοχλό πίεσης το μεταναστευτικό προς την Ε.Ε και την Ελλάδα, και τους S400 και όχι μόνο, προς την Αμερική, κάνει μπίζνες με τη Ρωσία η οποία μέσω του Ερντογάν αυξάνει την επιρροή της στην περιοχή της Συρίας και της Λιβύης, αυτή είναι μια συμμαχία λυκοφιλία, αφού αλλού είναι σύμμαχοι και αλλού αντίπαλοι, αυτό θα κρατήσει όσο η Ρωσία θεωρεί ότι η συμμαχία με την Τουρκία την εξυπηρετεί για να φρενάρει τις ΗΠΑ.
Η Τουρκία παίζει σημαντικό ρόλο και στα Βαλκάνια, με μια ματιά φαίνεται πόσο εγκλωβισμένοι είμαστε εμείς και οι Κύπρος, και ειδικά για εμάς όποιος θεωρεί ότι ο Τσίπρας ξύπνησε το θηρίο είναι μακράν νυχτωμένος, η Τουρκία έχει πάρει τις αποφάσεις της για το Αιγαίο εδώ και δεκάδες χρόνια και το τηρεί απαρέγκλιτα, το θέμα είναι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς και τι θα κάνουμε την κρίσιμη ώρα, θα κατεβάσουμε τις ασπίδες σαν τον Σημίτη ή θα πούμε μέχρι εδώ και ο γέγονε γέγονε αφού είναι προδιαγεγραμμένο τι πρόκειται να γίνει, απλά είναι θέμα χρόνου το πότε και γίνει, που θα γίνει και με ποιόν τρόπο.
Ο Est Med είναι απλά μια μακρινή υπόθεση τουλάχιστον 5ετίας σε μια περιοχή όπου τα πάντα μπορούν να αλλάξουν σύντομα, πχ οι εκλογές στο Ισραήλ είναι μια περίπτωση που μπορεί να μην είναι ευνοϊκή για εμάς αν χάσει ο Νετανιάχου τις εκλογές και ανέβει στην κυβέρνηση η φιλοτουρκική αντιπολίτευση, η Αίγυπτος που ναι μεν είναι δεκτική ως προς την δημιουργία ΑΟΖ αλλά μπορεί και αυτή να αλλάξει Ρότα πιεζόμενοι από τους αδελφούς μουσουλμάνους, η Ιταλία έχει μεγάλα συμφέροντα με τη Λιβύη του Σάραντζ που την προμηθεύει με το 10% των αναγκών της, η Αμερική δείχνει να αποσύρεται από την περιοχή με τον Τράμπα να είναι ήξεις αφίξεις σε κόντρα με το υπουργείο των εξωτερικών των ΗΠΑ.
Ζούμε μια ρευστότητα μεγάλης κλίμακας και χρειάζεται μεγάλη προσοχή, συμμαχίες και αποφασιστικότητα, η Αγγλία σαν εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο έχει στρατιωτική βάση, μόλις την περασμένη εβδομάδα έκλεισε συμφωνία με την Τουρκία για την ανάπτυξη ενός νέου όπλου, η Τουρκία χτίζει μεγάλη στρατιωτική βάση στα κατεχόμενα με την δικαιολογία ότι είναι και αυτή εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο, τρελό δεν είναι ο κατακτητής να είναι και εγγυήτρια δύναμη ειρήνης ? Δηλαδή από ποιόν κινδυνεύει η Κύπρος και χρειάζεται να είναι εκεί η Τουρκία με δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες και βαρύ οπλισμό με άρματα, πυροβολικό, αεροπορία και οπλισμένα Drones, μα για να κατακτήσει και την υπόλοιπη Κύπρο.
Η διεθνής υποκρισία δεν έχει όρια, οι πολιτικοί μας είτε εθελοτυφλούσαν, είτε φέρθηκαν ανόητα, είτε είχαν ατομικά συμφέροντα, αγνόησαν επί δεκαετίες τον Τουρκικό κίνδυνο και μας έφτασαν στο παρά 1, τώρα που ακόμα υπάρχει καιρός για να συμμαζευτεί ότι μπορεί ακόμα , ακόμα και σήμερα φοβούνται να πράξουν τα δέοντα, φοβούνται να δείξουν πυγμή, να κάνουν κινήσεις που θα δείξουν στην άλλη πλευρά ότι έχουμε κόκκινες γραμμές, αυτό θα μας δώσει πίστωση χρόνου.
Στέλνοντας δυο φρεγάτες να περιπολούν ανατολικά της Κρήτης, ανακηρύσσοντας 12 ναυτικά μίλια στα χωρικά μας ύδατα, στέλνοντας χάρτες με συντεταγμένες στο γραφείο θαλασσών του ΟΗΕ, δείχνοντας έτσι στην διεθνή κοινότητα ότι είμαστε εδώ και υπερασπιζόμαστε τα δίκαια μας, ξηλώνοντας όλες τις ΜΚΟ από τα νησιά, στέλνοντας στρατό σε μικρά νησιά και βραχονησίδες όπως η Κύναρος και τα Ίμια σε πείσμα των συμφωνιών κλπ, όταν το κάνουν Τούρκοι και αγνοούν τα πάντα ας το κάνουμε και εμείς που υπερασπιζόμαστε την πατρίδα, όταν οι Τούρκοι δουν δυναμικές αντιδράσεις θα συμμαζευτούν όσο βλέπουν αδράνεια ξεθαρρεύουν.
Οι σύμμαχοί μας δυσανασχετούν με την κωλυσιεργία μας μας και την φοβικότητας μας, περιμένουν από εμάς να κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε και δεν κάνουμε για να έχουν ενεργητικότερο ρόλο στην υπεράσπιση μας και αυτό το λένε σε όλους τους τόνους στους διπλωμάτες μας, όταν όμως βλέπουν ότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε στην πράξη αλλά αντιδρούμε μόνο λεκτικά, δεν παίζουν τον ρόλο τους ενεργά.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και βλέπω παντού να αιωρείται ένα χάχανο στους πολιτικούς και στους πολίτες νομίζοντας ότι η διεθνής κοινότητα θα μας στηρίξει όταν βλέπει ότι εμείς αδιαφορούμε.
Ο Ερντογάν δεν είναι η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, αυτή πορεύεται αταλάντευτα εδώ και πάνω από 80 χρόνια, από την εποχή της δημιουργίας της Τουρκικής δημοκρατίας που κλείνει τα 100 χρόνια το 2023, έτσι ας μην νομίζουμε ότι όταν φύγει, όπως και να φύγει ο Ερντογάν από τα πράγματα θα ηρεμήσει η κατάσταση, μάλλον θα χειροτερέψει για ο Ερντογάν είναι ένας πολιτικός που μετράει πρώτα τα βήματα του και μετά προχωράει, απλά εν όψη του 2023 βιάζεται να δείξει ότι είναι μεγαλύτερος από τον Κεμάλ και αυτό τον κάνει ιδιαίτερα επικίνδυνο, οι άλλοι όπως δείχνει η ιστορία τους είναι επιθετικότεροι, ας το λάβουμε και αυτό στα υπόψη μας.
-
Η γκρίνια της ημέρας.
Εγώ πάντως δεν μπορώ να εκλάβω ως 'γκρίνια' αυτά που περιγράφεις. Γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα.
Σχολιασμός άλλων χωρών (πολιτική κυρίως) [Διάσπαση]