Είμαστε ένα κράτος γεμάτο ανισότητες και αδικίες.
Ένας θείος μου, αγράμματος, που ήταν απλά πορτιέρης σε τράπεζα, παίρνει σύνταξη κοντά στα 2000 ευρώ και ίσως και παραπάνω. Το 2009, αφού είχε προηγηθεί το Βατοπέδι, και αφού η κρίση ήταν ορατή ακόμα και από έναν ερασιτέχνη σαν εμένα, η Νουδου τους έδωσε διπλό επίδομα Πάσχα και πετούσε από τη χαρά του και δεν έδινε καμία σημασία στα όσα του έλεγα ότι δε βρίσκω καλή δουλειά, ότι εγώ δε θα πάρω ποτέ σύνταξη, ότι η κρίση έρχεται και η Νουδου το χαβά της. Το 2010, όταν το παΣΟΚ του έκοψε επιδόματα από την ήδη παχουλή σύνταξη, είχε σαλτάρει από τα νεύρα του. Χούντα τους ανέβαζε, πουλημένους πράκτορες τους κατέβαζε.
Ο πατέρας μου επιστήμονας γεωπόνος που υπηρέτησε ένα ερευνητικό κέντρο στη Κρήτη που είχε πολύ καλή συνεισφορά στη υδροπονία, ιστοκαλλιέργειες, υβρίδια, κτλ... παίρνει σύνταξη μόλις 1100 ευρώ. Όταν του κόψανε τα επιδόματα δεν έβγαλε μιλιά. Έχει να φάει.
Τι να πει κανείς...... Όλοι οι βολεμένοι κοπρίτες λυσσάνε μόλις τους θίξεις λίγο τα συμφέροντα τους.
Το παΣΟΚ τώρα δίνει μια συμβολική αύξηση στους χαμηλοσυνταξιούχους. Σωστό και πρέπει να δούμε κι άλλα τέτοια. Και αμφιβάλω αν η Νουδου προχωρούσε έστω και σε συμβολικές κινήσεις. Πάλι θα ευνοούσε τη μεσαία τάξη μόνο.