O Πλουμπίδης κατηγορήθηκε από την τότε ηγεσία του κόμματος με επαναλαμβανόμενες δημόσιες ανακοινώσεις σαν 'προβοκάτορας και χαφιές'.
Εν συνεχεία και με την αναγγελία της εκτέλεσή του, το κόμμα αφενός την διέψευσε σαν 'σκηνοθετημένη,' αφεδύο τον ξανακατηγόρησε ότι βρίσκεται φυγαδευμένος στην Αμερική 'όπου ξεκοκκαλίζει τα αργύρια της προδοσίας του' ,αφού εντωμεταξύ τον είχε αφήσει μόνο του να παλεύει στο σκαμνί με το κατηγορητήριο.
Η άποψη άλλωστε ότι ο Πλουμπίδης ήταν προβοκάτορας και χαφιές πέρασε και έπαιζε πολύ σε αρκετά στελέχη ακόμη και δεκαετίες μετά την 'αποκατάστασή' του και έχει διατυπωθεί και εγγράφως (π.χ. Ν. Βεργίδης, Οι μιγάδες της νεοελληνικής ιστορίας,1988, σελ. 199-207, ένα ζαχαριαδιακό-τζουγκασβιλικό παραλήρημα όπου το βρείτε χτυπήστε το).
Υποθέτω το βιβλίο της Παππά θα αναφέρεται σε αυτές τις βαρύτατες κατηγορίες, αλλά και την 'αποκατάστασή' του αργότερα ως έντιμου λαικού αγωνιστή με μια λακωνική ανακοίνωση.

Δεν θα εκπλαγώ αν διαβάσω πάλι γνωστά πράγματα. Η αντίθεσή μου έγκειται στο να αναφέρονται υπαινιγμοί και να αφήνονται αιχμές. Δείξε μας τις αποδείξεις και στοιχεία έχεις, αλλιώς μπους φερμέ, κοινώς μώκο. Ιδιαιτέρως όταν αυτά γίνονται για ανθρώπους πεθαμένους είμαι κάθετα αντίθετος.
Τα ίδια έχει κάνει και ο Φιλάρετος Λαζαρίδης σε κάποιες αποστροφές του έργου του για το Βαβούδη και για άλλους, και τα κρίνω ως ανάρμοστα.
Είσαι μέρος της ιστορίας.Ωραία, γράψε εσύ πως έζησες και είδες κάποια πράγματα, γράψε για περιστατικά που δεν γνωρίζουμε και είναι αξιομνημόνευτα, παρουσίασε ντοκουμέντα, ανέπτυξέ μας την πολιτική σου θέση, αιχμές και υπαινιγμούς τους πετάω στον κάλαθο απνευστί και τα κατακεραυνώνω.

Ο χρήστης greo έγραψε:
Ειχα την τυχη και την τιμη να γνωρισω καποιους αγωνιστες της ευρυτερης Αριστερας στον εκτός ΚΚΕ χώρο και μου προξενησε εντυπωση το ποσο μπορουσαν να στριψουν την καθε κουβεντα σε κατηγορια εναντιον του ΚΚΕ. Ισως γιαυτο να μην μπορει η 'αλλη' αριστερα να αρθρωσει αξιοπρεπη λόγο γιατι ο ετεροπροσδιορισμος της εχει πλεον γινει δευτερη φυση.

Παντως το ποσο τιμανε τετοια βιβλία καποιους που πεθανανε με τη φραση 'ζητω το ΚΚΕ' δεν το ξερω. Ουτε το τι προσφερει να μιλας και να ξαναμιλας και να ξαναματαμιλας για τον Ζαχαριαδη που πεθανε στη Σιβηρία σαν το σκυλι

Αντίδραση ως προς την 'μία και μοναδική αλήθεια' είναι, και κατα την άποψη μου είναι και το μόνο καλό σημείο της ευρύτερης αριστεράς.
Εκει είναι και το σημαντικότερο bug του κκε κατα την γνώμη μου, ότι δλδ η ερμηνεία της ιστορίας (και της θεωρίας αλλά τελος πάντων) είναι μια και μοναδική, αυτή που έχει αποφασίσει το κόμμα να είναι. Ολα τα υπόλοιπα ανήκουν στη σφαίρα της προδοσίας

Από τα διάφορα προηγούμενα, κρατάω αυτό:

Ο χρήστης greo έγραψε:

(...) Το βιβλιο εχαι αξία ως προσωπικη μαρτυρία και μεχρι εκει

Ετσι κι αλλιώς, η Παππά (για την οποία γνωρίζω, ομολογώ, λίγα) δεν έγραψε ιστορικό σύγγραμμα, όπως άλλωστε και διάφοροι άλλοι, κατά καιρούς. Η εξιστόρηση προσωπικών βιωμάτων δύσκολα καλείται 'σφαιρική προσέγγιση'. Από την άλλη, ωστόσο είναι χρήσιμη προκειμένου να επιτευχθεί κάτι τέτοιο:

(...) Με ενδιαφέρει μόνο να αποκτήσω όσο πληρέστερη εικόνα μπορώ.

Mary Renault - Ο βασιλιάς πρέπει να πεθάνει

Έργα και ημέρες του Θησέα, βασιλιά της Ελευσίνας, γιου του Αιγέα, βασιλιά των Αθηνών. Μυθολογία και ιστορία μαζί, 12 θεοί με ανθρώπινες αδυναμίες και ένας άνθρωπος με θεϊκά προτερήματα.

Από τις λίγες φορές που ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τελειώσει βιβλίο. Διάβασα τις πρώτες 470 σελίδες σε 3 μέρες και έχω αφήσει τις τελευταίες 30 αμανάτι. Γειά σου ρε Κούκο που μου το πρότεινες

Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
Mary Renault - Ο βασιλιάς πρέπει να πεθάνει

Έργα και ημέρες του Θησέα, βασιλιά της Ελευσίνας, γιου του Αιγέα, βασιλιά των Αθηνών. Μυθολογία και ιστορία μαζί, 12 θεοί με ανθρώπινες αδυναμίες και ένας άνθρωπος με θεϊκά προτερήματα.

Από τις λίγες φορές που ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τελειώσει βιβλίο. Διάβασα τις πρώτες 470 σελίδες σε 3 μέρες και έχω αφήσει τις τελευταίες 30 αμανάτι. Γειά σου ρε Κούκο που μου το πρότεινες

post deja vu
krus, kouk σε ένα ποστ μαζί

Ο χρήστης charmak66 έγραψε:

Mary Renault - Ο βασιλιάς πρέπει να πεθάνει

Έργα και ημέρες του Θησέα, βασιλιά της Ελευσίνας, γιου του Αιγέα, βασιλιά των Αθηνών. Μυθολογία και ιστορία μαζί, 12 θεοί με ανθρώπινες αδυναμίες και ένας άνθρωπος με θεϊκά προτερήματα.

Από τις λίγες φορές που ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τελειώσει βιβλίο. Διάβασα τις πρώτες 470 σελίδες σε 3 μέρες και έχω αφήσει τις τελευταίες 30 αμανάτι. Γειά σου ρε Κούκο που μου το πρότεινες

post deja vu
krus, kouk σε ένα ποστ μαζί

Ε αφού αυτός μου το πρότεινε λέμε. Σοβαρά, τα ίδια έχει γράψει; Έχω χάσει επεισόδια

Δεν θυμάμαι να είχε γράψει...Απλά θυμίζει τις παλιές μέρες του φόρουμ

Ο χρήστης mirage έγραψε:
Δεν θυμάμαι να είχε γράψει...Απλά θυμίζει τις παλιές μέρες του φόρουμ

Διάβασα το Σφαγείο Νούμερο 5 του Κερτ Βόννεγκατ. Αναφερόμενο στον ΒΠΠ και στον Βομβαρδισμό της Δρέσδης, όχι με πολεμικές ή ιστορικές λεπτομέρειες, αλλά καθαρά από ψυχολογική σκοπιά. Τελείως αντιπολεμικό, δηκτικό προς τους πολεμοχαρείς, αλλά φαντάζομαι ο τρόπος γραφής του έκανε πολύ μεγαλύτερη αίσθηση το 1969 που πρωτοκυκλοφόρησε.

μόλις παρέλαβα το δώρο των γενεθλιων μου, το βιβλίο της Έλλης Παππά, απο το βραδυ πέφτω με τα μούτρα

Τρίφτη να στο στείλω;

....

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
....

Eπιτηδες το κανεις!!

κολάει το φορουμ ρε

Ο χρήστης tasosdev έγραψε:
μόλις παρέλαβα το δώρο των γενεθλιων μου, το βιβλίο της Έλλης Παππά, απο το βραδυ πέφτω με τα μούτρα

Τρίφτη να στο στείλω;

καλά ξηγήθηκε η τάσαινα

ε, σε μια βδομάδα έχω κι εγώ γενέθλια

(ελπίζω να μην έχουν την περσινή κατάληξη )

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

μόλις παρέλαβα το δώρο των γενεθλιων μου, το βιβλίο της Έλλης Παππά, απο το βραδυ πέφτω με τα μούτρα

Τρίφτη να στο στείλω;

καλά ξηγήθηκε η τάσαινα

ε, σε μια βδομάδα έχω κι εγώ γενέθλια

(ελπίζω να μην έχουν την περσινή κατάληξη )

Βιβλίο θα σου στείλω, όχι χυλόπιτα, γι αυτό το θέμα εμπιστεύομαι απόλυτα τις ολλανδέζες

και όχι μόνο

Eιπα να ξαναδιαβασω κατι βιβλία του Ραφαηλίδη. Μυθ-ιστορία των βάρβαρων προγόνων των σημερινών Ευρωπαίων και Λαοί των Βαλκανίων. Να πω την αληθεια απογοητευτηκα. Υπερβολικα πολλά λαθη και πολλες επαναληψεις. Βεβαια ο μακαρίτης ηξερε να γραφει και διαβαζονται πολυ ευχαριστα, αλλά το συνολικο επιπεδο δεν ειναι υψηλο

Έχω παραγγείλει και περιμένω ανυπόμονα το 'Ο φίλος από το Μεξικό'.

Διαβάζοντας αυτό το review του norad, απλά δεν βλέπω την ώρα να το πάρω στα χέρια μου:

Ο χρήστης norad έγραψε:
Μόλις ολοκλήρωσα το διάβασμα (sorry, ΡΟΥΦΗΓΜΑ) του βιβλίου του Αποστόλη με τίτλο 'Ο φίλος από το Μεξικό'.

Το βιβλίο είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ. Σε παίρνει από το χέρι και σε ταξιδεύει στο μυαλό του Apo από την ώρα που χτύπησε μέχρι και την επιστροφή του στην Ελλάδα, καταφέρνοντας να ζωγραφίσει με λέξεις στο μυαλό σου τις εικόνες που αυτός έβλεπε, και συ ξεφυλίζεις την μια σελίδα μετά την άλλη σχεδόν χωρίς ανάσα. Το ταξίδι στην χώρα των θαυμάτων του πρώτου μισού του βιβλίου, που μόνο με LSD τριπάκι μπορεί να παρομοιαστεί, διαδέχεται το ηλεκτροσόκ της πραγματικότητας, που πιθανώς να αποτελεί υλικό για τα ιατρικά βιβλία των επόμενων γενιών.

Διαβάζεται το ίδιο συναρπαστικά από πιλότους όσο και μη πιλότους, ενώ έκπληξη μου προκάλεσε η γραφή του Αποστόλη: Καταφέρνει να είναι περιγραφική αλλά ταυτόχρονα ωμή, λιτή και to the point. Τελειώνοντας το βιβλίο μένεις με μια σκέψη: Πότε θα βγει το επόμενο που θα περιγράφει τις εμπειρίες του από την μέρα που ήρθε στην Ελλάδα και μετά.

Αλέξανδρος

Αγοράστε το από δω: http://www.friendfrommexico.com

Βλέπω με συμπάθεια την περιπέτεια του συγγραφέα. Αλλά διαφωνώ με την φράση του 'Μεριά με την οποία η φύση της ζωής αναπόφευκτα μας έχει φέρει ή θα μας φέρει κάποια στιγμή σε επαφή.'

Ο άτυχος συγγραφέας έκανε ό,τι μπορούσε για να τον φέρει η ζωή με αυτή την πλευρά. Κι εγώ ήθελα πολύ, μα πάρα πολύ να κάνω ριψοκίνδυνα πράγματα. Αλλά τα κατέπνιγα σκεπτόμενος τις συνέπειες.

Ωστόσο το βιβλίο φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

Ο χρήστης rx8_drifter έγραψε:

μόλις παρέλαβα το δώρο των γενεθλιων μου, το βιβλίο της Έλλης Παππά, απο το βραδυ πέφτω με τα μούτρα

Τρίφτη να στο στείλω;

καλά ξηγήθηκε η τάσαινα

ε, σε μια βδομάδα έχω κι εγώ γενέθλια

(ελπίζω να μην έχουν την περσινή κατάληξη )

Κι εγώ το πήρα για δώρο χθες από το μουσείο Μπενάκη. Έφτασε ήδη στη δεύτερη έκδοση, έχουν διατεθεί δηλαδή περίπου 6000 αντίτυπα.

Πλήρωσα μονάχα 3 ευρώ και το αγόρασα σε ηλεκτρονική μορφή. Μιλάω για τον Φίλο από το Μεξικό.
Το διάβασα σε δύο ώρες. Μονορούφι. Σαν βιβλίο είναι πρωτοποριακό στο είδος του. Σε συνεπαίρνει πραγματικά. Και σε τρομάζει. Κι όμως έχεις μέσα σου βαθιά την αίσθηση ότι όλα αυτά που γράφει ο συγγραφέας είναι πέρα για πέρα αληθινά. Απλά διαβάστε το. Κάνει μόνο 3 ευρώ και θα έχετε και όλα τα πιθανά updates από τον κύριο Μαυροθαλασσίτη.

Ελπίζω ο Άγγλος να λάβει ένα αντίτυπο ώστε να δει τι προκάλεσε. Και να μην ξανακάνει ΠΟΤΕ παραπέντε.