-
Ο χρήστης gc60 έγραψε:
Το να πουλαει καποιος/α μουρη φιλε Γιωργο, δεν ειναι το απολυτως σωστο, κατ'εμε παντα. Ειτε εχεις, ειτε δεν εχεις λεφτα και παρεις κατι για να πουλησεις μουρη (πουλ_μουρ), ειναι κομπλεξ-δεν εννοω εσενα, να μην παρεξηγηθω ετσι?. Μαγκια του/της ειναι εφόσον πολυ σωστα ανεφερες το παρει, διοτι το αντεχει οικονομικα, και το εχει διοτι το αγαπαει και του/της αρεσει...Του/της αρεσει τη μυρωδια της αποκτησης αυτης, το χρωμα, η εταιρεια που το κατασκευαζει, η ιστορια της εταιρειας αυτης και ενα σωρο παραμετροι, και οχι για να κολλησει διπλα στο ταπεινο μου, πλην αριστο, ματριξακη ή το 4χ4 μου για να θεωρηθει το δικο του/της καλυτερο. Το να μου ερθει διπλα μου με ενα οποιοδηποτε παν-άκριβο αυτοκινητο, ασχετως αν ο/η οδηγος εχει λεφτα, για να το παιξει καπως, προσωπικα το θεωρω κομπλεξ, και ετσι θα το αντιμετωπισω... Μαγκας ειναι αυτος/η που το αποκτησε, ξερει τι εχει, αλλα σεβεται και τους αλλους/ες με τα 'κατωτερα'.
Σε τελικη, το εχω αναφερει και αλλου, τι αξια μπορει να δωσει ενα αυτοκινητο σε εναν ανθρωπο? Άλλα μετρανε.....άλλα.....Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, γι'αυτό και λέω ότι όποιος θέλει να πουλήσει μούρη είναι πρόβλημα του. Όπως επίσης συμφωνώ και με τον Kleisj. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν καθορίζουμε εμείς ( όχι όλοι ) τι χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά αλλά αφήνουμε να μας το καθορίζουν οι άλλοι. Τι αυτοκίνητο και κινητό έχουμε που μένουμε κλπ. Επαναλαμβάνω όχι όλοι. Κανένα υλικό αγαθό δεν προσδίδει ουσιαστική αξία παρά μόνο φαινομενική. Όλα είναι θέμα παιδείας αλλά.......
-
Ο χρήστης GEORGE LOGOTHETIS έγραψε:
....
Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν καθορίζουμε εμείς ( όχι όλοι ) τι χρειαζόμαστε για να είμαστε καλά αλλά αφήνουμε να μας το καθορίζουν οι άλλοι. Τι αυτοκίνητο και κινητό έχουμε που μένουμε κλπ. Επαναλαμβάνω όχι όλοι. ......Νομιζω οτι αυτο ειναι παγκοσμιο φαινομενο ειδικα στις 'αναπτυγμενες' χωρες. Το μαρκετιν, βρισκει ολο και πιο εξυπνους τροπους να 'χτυπησει' το υποσυνειδητο του καταναλωτη.
-
Η συντριπτικη πλειοψηφία πρωτα αγοράζει σπίτι και μετά αυτοκίνητο,ξέρω έναν αλβανο σιδεροφάγο που έκανε το αντίθετο.Παντως εγώ δεύτερο εξοχικό δεν θα αγόραζα,μόνο μια lotus!Για τούμπανο ούτε λόγος,αν θες τούμπανο πήγαινε παρε ενα punto gt απο καμια μάντρα,
-
Οι ανάγκες μας βρίσκονται εκει!Το marketing απλά τις εντοπίζει και τις εκμεταλεύεται!!
Η πυραμίδα των αναγκών!Οσο ανεβαίνεις τόσο πιο άϋλα γίνονται αυτά που 'θέλεις'!Και όσο πιο άϋλα είναι αυτά που θέλεις τόσο πιο δύσκολα μπορείς να τα αποκτήσεις!!
Το '50 ο στόχος ηταν να έχεις να φας (χοντρά παιδιά=υγιή παιδιά)
Το '60 ο στόχος ηταν να διασκεδάζεις όσο μπορείς (μπουάτ κλπ)
Το '70 ο στόχος ηταν να αποκτήσεις σπίτι (ενα κεραμίδι)
Το '80 ο στόχος ηταν να κάνεις διακοπές στην Μύκονο
Το '90 ο στοχος ηταν να διαθέτεις κινητό και μισθό 2.000.000 + μαύρα
Το '00 ο στόχος είναι να κάνεις το σπίτι σου σινεμά και να εχεις πάρει 40 δάνεια!!
Το '10 ποιός θα είναι? -
Μάλλον να'χεις ξεχρεώσει τα δάνεια...
-
Ο χρήστης kouk έγραψε:
Οι ανάγκες μας βρίσκονται εκει!Το marketing απλά τις εντοπίζει και τις εκμεταλεύεται!!Η πυραμίδα των αναγκών!Οσο ανεβαίνεις τόσο πιο άϋλα γίνονται αυτά που 'θέλεις'!Και όσο πιο άϋλα είναι αυτά που θέλεις τόσο πιο δύσκολα μπορείς να τα αποκτήσεις!!
Το '50 ο στόχος ηταν να έχεις να φας (χοντρά παιδιά=υγιή παιδιά)
Το '60 ο στόχος ηταν να διασκεδάζεις όσο μπορείς (μπουάτ κλπ)
Το '70 ο στόχος ηταν να αποκτήσεις σπίτι (ενα κεραμίδι)
Το '80 ο στόχος ηταν να κάνεις διακοπές στην Μύκονο
Το '90 ο στοχος ηταν να διαθέτεις κινητό και μισθό 2.000.000 + μαύρα
Το '00 ο στόχος είναι να κάνεις το σπίτι σου σινεμά και να εχεις πάρει 40 δάνεια!!
Το '10 ποιός θα είναι?Φίλε ΚουΚ,
Σε αυτή όμως την πυραμίδα των αναγκών του Maslow κάπου αναφέρει και την έννοια της αυτοεκτίμησης.....
Συμφωνώ και με την δική σου πυραμίδα με την μόνη διαφορά ότι λειτουργεί αθροιστικά. Δηλαδη το '00 ο στόχος είναι να κάνεις το σπίτι συ σινεμά και να έχεις πάρει 40 δάνεια συν όμως όλη την παραπάνω λίστα της πυραμίδας . Άστα να πάνε δεν έχει τελειωμό -
Ο χρήστης skullone έγραψε:
Μάλλον να'χεις ξεχρεώσει τα δάνεια...καλό!!!!
-
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Η συντριπτικη πλειοψηφία πρωτα αγοράζει σπίτι και μετά αυτοκίνητο,ξέρω έναν αλβανο σιδεροφάγο που έκανε το αντίθετο.Παντως εγώ δεύτερο εξοχικό δεν θα αγόραζα,μόνο μια lotus!Για τούμπανο ούτε λόγος,αν θες τούμπανο πήγαινε παρε ενα punto gt απο καμια μάντρα,Αγαπητέ Tiger oι Lotus και τα Saab είναι οι αγάπες μου! Το πάθος μου! Οταν σκεφτόμουν τι αμάξι ήθελα να έχω στην Αγγλία σίγουρα θα έπαιρνα μία απο τις δύο μάρκες. Κοίταζα για το Saab 93 και το Lotus Elan S2 Limited Edition. Στο τέλος πήρα το Saab γιατί: Δεν σπάει, δεν χαλάει, δεν είναι ανοιχτό (Αγγλία βλέπεις και όλο βρέχει.), είναι γρήγορο, απολαυστικό και ένα κουλί.
Την Elan αποφάσισα να την πάρω στην Ελλάδα για βόλτες Π.Φάληρο - Σούνιο. Αλλά τα πράγματα άλλαξαν μου δώθηκε η ευκαιρία να κάνω και άλλες σπουδές καθώς και να φτιάξω ένα δεύτερο εξωχικό σε ένα πολύ όμορφο χωρίο στην Αρχ. Ολυμπία. Έτσι με μισή καρδιά πήρα απόφαση να μην πάρω το Elan και να κάνω τα παραπάνω. Αλλες το μετανιώνω, άλλες το επικροτώ. Πάντως μόλις τα τελειώσω όλα θα το πάρω το ριμάδι!Συμπέρασμα: η λογική κέρδισε το συναίθημα.
-
Ο χρήστης sado έγραψε:
...είναι γρήγορο, απολαυστικό και ένα κουλί.Ενα...κουλί καί μισό είναι τό ρημάδι!!!
-
Πάντως το γεγονός είναι ότι ειδικά οι έλληνες έχουν μεγάλη κάψα για το αυτοκίνητο. Προτιμούν να μην έχουν δικό τους σπίτι και να μην φάνε - που λέει ο λογος - παρά να χάσουν την ευκαρία να αποκτήσουν ένα τζι τζι αυτοκίνητο . Ισως να είμαστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο με τέτποια νοοτροπία, και αυτό συμβάινει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου......
-
Ο χρήστης ΚΩΣΤΑΣ 1970 έγραψε:
Πάντως το γεγονός είναι ότι ειδικά οι έλληνες έχουν μεγάλη κάψα για το αυτοκίνητο. Προτιμούν να μην έχουν δικό τους σπίτι και να μην φάνε - που λέει ο λογος - παρά να χάσουν την ευκαρία να αποκτήσουν ένα τζι τζι αυτοκίνητο . Ισως να είμαστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο με τέτποια νοοτροπία, και αυτό συμβάινει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου......Λογικό δεν είναι; το αυτοκίνητο το βλέπουν χιλιάδες στο δρόμο ενώ το σπίτι πόσοι; άσε που οι περισσότεροι νέοι/ες μένουν ακόμα στο πατρικό τους, οπότε το αυτοκίνητο ενδιαφέρει περισσότερο
-
Ο χρήστης lkar έγραψε:
Πάντως το γεγονός είναι ότι ειδικά οι έλληνες έχουν μεγάλη κάψα για το αυτοκίνητο. Προτιμούν να μην έχουν δικό τους σπίτι και να μην φάνε - που λέει ο λογος - παρά να χάσουν την ευκαρία να αποκτήσουν ένα τζι τζι αυτοκίνητο . Ισως να είμαστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο με τέτποια νοοτροπία, και αυτό συμβάινει από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου......
Λογικό δεν είναι; το αυτοκίνητο το βλέπουν χιλιάδες στο δρόμο ενώ το σπίτι πόσοι; άσε που οι περισσότεροι νέοι/ες μένουν ακόμα στο πατρικό τους, οπότε το αυτοκίνητο ενδιαφέρει περισσότερο
ikar, ξερείς μιλώ πιό πολυ για την κάψα που υπάρχει σε αυτό το προιόν... Αυτοκίνητο και ξερό ψωμί....
-
συμφωνώ εν μέρη με όλα οσα ειπώθησαν περι 'απερισκεψίας' αυτών που προτιμάνε καλά και ακριβά αυτοκόνητα απο σπίτια και οικόπεδα και.....επενδήσεις στο 'μέλλον',αλλα ρε παιδιά......κάπου λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο! ποιόν? μα τον χάρο βέβαια!!! δεν είμαστε αθάνατοι και δεν ξέρουμε αν την μέρα που πάμε να υπογράψουμε τα συμβόλαια του καινούριου μας σπιτιού που με τόσες στερήσεις (αυτοκίνητα,διακοπές) αποκτήσαμε θα μας πατήσει ή όχι μια νταλίκα ή και εγω δεν ξέρω τι άλλο μπορούμε να πάθουμε.
Όταν κάποιος χαρεί πολυ περισότερο με την απόκτηση ενός αυτοκίνητο αντι για κάτι άλλο γιατι να μην το κάνει? όπως βέβαια,φυσικά και να προβεί στην αγορά ενός σπιτιού αν αυτό το ικανοποιεί περισότερο.
Δεύτερη ευκαιρία-ζωή ΔΕΝ υπάρχει. Ποιός περνάει καλύτερα? αυτός που έχει ό,τι γουστάρει έστω με δάνεια κτλ (αρκεί να μπορεί να ανταπεξέλθει) μέχρι το τέλος της ζωής του, ή αυτός που μαζέυει μαζεύει μαζεύει χρήμα στερείται τα πάντα δεν χρωστάει πουθενά αλλα και δεν έχει ζήσει την χαρά της απόκτησης ενος ποθητού γι αυτόν υλικού αγαθού? -
Εκπροσωπείς ή έτσι μοιάζει με αυτά που λες την κατηγορία των ανθρώπων που ζούν χωρίς αύριο. Αν πάσχεις από καρκίνο ή άλλη σοβαρή νόσο ή νομίζεις ότι οδηγώντας το αυτοκίνητό σου έτσι όπως το οδηγάς αποκλείεται να προλάβεις να γεράσεις και δεν έχεις παιδιά και δεν σε ενδιαφέρει να τα δεις να μεγαλώνουν και θέλεις και αυτά να ζούν παίρνοντας δάνεια κλπ κλπ τότε καλά τα λες!
-
Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
Εκπροσωπείς ή έτσι μοιάζει με αυτά που λες την κατηγορία των ανθρώπων που ζούν χωρίς αύριο. Αν πάσχεις από καρκίνο ή άλλη σοβαρή νόσο ή νομίζεις ότι οδηγώντας το αυτοκίνητό σου έτσι όπως το οδηγάς αποκλείεται να προλάβεις να γεράσεις και δεν έχεις παιδιά και δεν σε ενδιαφέρει να τα δεις να μεγαλώνουν και θέλεις και αυτά να ζούν παίρνοντας δάνεια κλπ κλπ τότε καλά τα λες!είμαι όλα αυτά που λές τόσο όσο εισαι κι εσυ αθάνατος!
-
Ο χρήστης xristos69 έγραψε:
είμαι όλα αυτά που λές τόσο όσο εισαι κι εσυ αθάνατος!Απλά μου αρέσει να φτιάχνω εγώ τη ζωή μου όπως μου αρέσει και να μην στηρίζομαι στην τύχη.... Και σκοπεύω να ζήσω μέχρι τα 75 τουλάχιστον που προβλέπεται στατιστικά ή και αρκετά παραπάνω όπως συνηθίζεται στην οικογένειά μου και να έχω και μια σχετική άνεση (γιατί από τα 60 και μετά δε σου δίνουν εύκολα δάνεια....) να χαρώ τα εγγονάκια μου κι αν εσύ πεθάνεις νωρίτερα τότε οικονομάω και μερικά δικά σου χρόνια!
-
ΠΑΝ μέτρον άριστον!
Είσαι κακομοίρης αν δεν ξοδεύεις δεκάρα και δουλεύεις μια ζωή για να γεμίσεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό για το 'αβέβαιο αύριο' και επειδή ¨δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει'. Το αύριο μπορεί να κρύβει άσχημες εκπλήξεις που να σε αποτρέψουν να τα 'χαρείς'.
Είσαι ανώριμος αν ξοδεύεις ότι έχεις (και δεν έχεις) επειδή 'μια ζωή την έχουμε'.
Εγώ πραγματικά έχω ξοδέψει σε αυτοκίνητο παραπάνω απ'όσο υπαγορεύει η λογική. Και θα το ξανακάνω.
Στην φάση που είμαι ίσως θα έπρεπε να αγοράσω αργό, ασφαλές, συντηρητικό τετράπορτο οικογενειακό.Επειδή όμως 'μια ζωή την έχουμε' θα πάρω γρήγορο, διθέσιο sport αυτοκίνητο .
Ωστόσο, επειδή ¨δεν ξέρεις τι θα σου ξημερώσει':
-θα δανειστώ ποσό ισο με το 1/4 του αυτοκινήτου και όχι παραπάνω
-δεν θα σκοτώσω μακρόχρονες αποταμιεύσεις
-δεν θα πουλήσω διαμέρισμα/οικόπεδο
-δεν θα σταματήσω ασφαλιστικό, αποταμιευτικό
-δεν θα γίνω αντικοινωνικός γιατί δεν μπορώ να ξοδεψω σε εξόδους
-θα το χρησιμοποιώ το αυτοκίνητο όσο με ευχαριστεί αλλά πάντα θα έχω στο μυαλό μου την αξία μεταπώλησης
-και εάν αναγκαστώ να κόψω άλλες εφήμερες πολυτελειες...δεν θα στεναχωρηθώ!Αυτά.
-
Ο χρήστης onyx ! έγραψε:
είμαι όλα αυτά που λές τόσο όσο εισαι κι εσυ αθάνατος!
Απλά μου αρέσει να φτιάχνω εγώ τη ζωή μου όπως μου αρέσει και να μην στηρίζομαι στην τύχη.... Και σκοπεύω να ζήσω μέχρι τα 75 τουλάχιστον που προβλέπεται στατιστικά ή και αρκετά παραπάνω όπως συνηθίζεται στην οικογένειά μου και να έχω και μια σχετική άνεση (γιατί από τα 60 και μετά δε σου δίνουν εύκολα δάνεια....) να χαρώ τα εγγονάκια μου κι αν εσύ πεθάνεις νωρίτερα τότε οικονομάω και μερικά δικά σου χρόνια!
Σου εύχομαι να πας μέχρι τα 103 καλα χρόνια όπως το εύχομαι και σε μένα.
Μόνο που το 'σκοπεύω να ζήσω' που αναφέρεις καταλαβαίνεις και ο ίδιος φαντάζομαι οτι δεν υφίσταται λόγω 'απρόβλεπτων γεγονότων'.
Αλλά τι να το κάνω ρε γαμώτο όταν φτάσω στα 65-70 και δεν έχω ζήσει την χαρά στα νιάτα μου ενός καλού αυτοκινήτου ή ό,τι άλλου ποθεί ο καθένας?
Οοολοι φροντίζουν για τα παιδιά τους, τα παιδιά τους φροντίζουν για τα δικά τους παιδιά και κανένας δεν κάνει αυτό που πραγματικά θέλει στην ζωή του, και όταν τον πάρουν τα χρόνια.......το πνεύμα πρόθυμο το σώμα ασθενές.Θυμήθηκα τώρα και αυτό που λένε:
Οι παντρεμένοι ζούνε σαν τα σκυλιά και πεθαίνουν σαν άνθρωποι,
Οι ανύπαντροι ζούν σαν άνθρωποι και πεθαίνουν σαν τα σκυλιά! -
Τείνω μάλλον με το μέρος του xristos69. Πολύ συντηρητισμός έπεσε ρε παιδιά!
Τι να την κάνετε την Porsche στα εξήντα σας αφού θα έχετε τακτοποιήσει τα παιδιά και τα εγγόνια σας;
Γενικότερα ισχύει ότι και για τις γυναίκες που αγνοήσαμε μικροί. Τις θυμόμαστε και φασκελονόμαστε
Η ζωή είναι μικρή. Ας τη χαρεί ο καθένας όπως νομίζει καλύτερα. -
Ο χρήστης xristos69 έγραψε:
...Αλλά τι να το κάνω ρε γαμώτο όταν φτάσω στα 65-70 και δεν έχω ζήσει την χαρά στα νιάτα μου ενός καλού αυτοκινήτου ή ό,τι άλλου ποθεί ο καθένας?Εάν είχαμε όλοι από μια Ferrari η Porsche στα 18 μας, θα φτάναμε στα 30 πολύ λιγότεροι από σήμερα, φοβάμαι. Και μετά, από τα 20 μέχρι τα 40 είναι 20 χρόνια. Μετά τα 40, μας μένουν πάντα αρκετά έως πολλά ωραία χρόνια για να ζήσουμε (εκτός απροόπτου, αλλά... ), δεν αξίζει να προετοιμαστούμε?
Φαντάσου σενάριο: Στα 20, ΚΑΛΟ αυτοκίνητο. Στα 25, καλύτερο. Στα 30, ακόμα πιο καλό. Στα 40, Dacia, κοιλίτσα και χρυσές αλυσίδες? Και μετά, το γνωστό Ελληνικό παραμύθι: Ξέρεις ποιός ήμουνα εγώ, ρε?
Ακμή και παρακμή. . . .
Φτώχειας συνέχεια...