Αν το τραμ ήταν τόσο γρήγορο όσο το μετρό, τότε δεν θα μπορούσε να έχει στάσεις κάθε 500 μέτρα. Επίσης, σίγουρα το ψυχολογικό πλεονέκτημα της υπέργειας μετακίνησης είναι μεγάλο. Άσε που μπορείς να πιάσεις και κουβέντα...
Από την άλλη, πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως, ναι μεν, μικρά, 'καθαρά' λεωφορεία ή, γιατί όχι, μικρά τρόλλεϋ, θα μπορούσαν να παράσχουν μια ακόμα καλή λύση στη μετακίνηση στην Αθήνα.
Όμως, εδώ μπαίνει το πλεονέκτημα της σταθερής τροχιάς. Πολύ πιο δύσκολα θα κάνει ο άλλος τη 'μαγκιά' του να πάει και να παρκάρει στις γραμμές του τραμ (ή να οδηγήσει εκεί) απ'ό,τι στους λεωφορειόδρομους. Στο τραμ δύσκολα θα πάει ο κάθε 'έξυπνος' να κάνει σφήνα. Πώς θα την κάνει; Με τι; Με μηχανάκι; Εγγυημένη τούμπα και λιώσιμο μετά απ'το τραμ (οι παραβάτες εκτελούνται). Με αυτοκίνητο; Θα τον επιβραδύνουν οι γραμμές και μετά θα έχει μια ωραία συναντησούλα με το φαναρτζή, οπότε η μαγκιά του θα του πονέσει την τσέπη πολύ άσχημα.
Άρα, υπάρχουν πλεονεκτήματα στο τραμ, αναμφισβήτητα. Το θέμα είναι ότι είναι ακριβές οι υποδομές, πρέπει να αναπροσαρμοσθεί η νοοτροπία όλης της Αθήνας, πρέπει να δούμε πώς θα γίνει η απόσβεση της επένδυσης και πώς θα ενσωματωθεί στο υπάρχον σύστημα ΜΜΜ και οδών, ώστε και όχληση να μην προκαλεί και να είναι εξυπηρετικό. Αν, πάντως, η κίνησή του είναι απρόσκοπτη ακόμα και την ώρα που θα γίνεται της κακομοίρας από κίνηση, μάλλον θα πείσει αρκετούς να το χρησιμοποιούν.
Βέβαια, στην παραλιακή θα'ναι πια δύσκολο ο καθένας μας να κάνει τις ταρζανιές του... Αλλά, αν είναι να περιορισθεί το κυκλοφοριακό και η μόλυνση (η Αθήνα είναι μια επικίνδυνα μολυσμένη πόλη, καθώς στην καλύτερη περίπτωση είναι αρκετά πάνω από τα Ευρωπαϊκά όρια επιφυλακής, στη χειρότερη είναι απλά θάλαμος αερίων), χαλάλι.
Με τις θέσεις στάθμευσης να δω τι θα γίνει... Αλήθεια, κάποτε λέγανε για ένα ταμείο που μαζεύανε λεφτά ώστε, δίπλα σε κάθε πολυκατοικία, να γίνεται πάρκινγκ για τους ενοίκους... Τι έγινε μ'αυτό;