Ο χρήστης kacey έγραψε:
Βεβαίως μέχρι να βρεθεί κανένας 'triger happy' που τον περιμένει η γυναίκα σπίτι με το τηγάνι και σε κάνει να σωπάσεις μια και καλή ...και ξέρεις με την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Δεν τον είπαν και καμπούρη τον άνθρωπο...'βγες έξω τώρα' σε αυτοκίνητο νύχτα παρκαρισμένο με 2-3 περιέργους μέσα είναι το λιγότερο που θα μπορούσαν να πουν.
** Μπήκαν μπροστά μου με το Terrano με αναμμένο φάρο, σταμάτησαν, κατέβηκαν τέσσερις με παραλλαγές και όπλα, περικύκλωσαν το αυτοκίνητό μου και φώναζαν: «Βγες έξω ΤΩΡΑ!».
**
Περιττό να πω πού είχε φτάσει το σκατό...
Εγω αυτο που καταλαβα ηταν οτι ΤΟΝ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ, κ του μιλησαν οπως ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΟΥΝ. Καταλαβες? Αυτα τα τσαμπουκαλεμενα 'βγες εξω ΤΩΡΑ', φωναζοντας για ψαρωμα, αλλου. Κ αφου το κανουν για να σε ψαρωσουν (ειτε προληπτικα ειτε επειδη ετσι τους εχει μεγαλωσει ο μπαμπας τους, δεν με νοιαζει), τοσο λαμβανουν αντιμετωπιση 'μεγαλε σε εχω γραμμενο εκει που σου αξιζει κ δεν ιδρωνει το αυτακι μου καθολου'. Εκει να δεις πως σκυλιαζουν, οταν βλεπουν οτι δεν πιανει το κολπο...
Η απαντηση στο ιδιο σκηνικο, στην Πειραιως καπου στο υψος του Μοσχατου, κ μαλιστα το 1999 (δεν ηταν ΟΠΚΕ αλλα με κατι Vitara που ειχαν τοτε) οταν μολις ειχα βγαλει διπλωμα, ηταν 'μεγαλε, ξαναμπες στο τζιπ, βγες με το καπελο, χαιρετα με οπως υποχρεουσε κ ξεκινα να μου μιλας στον πληθυντικο αμα θες να σου απαντησω'. Δεν ξαναμπηκαν αλλα ξαφνικα εφτιαξε κ ο τονος της φωνης τους κ τα παντα...
Το σκηνικό έλαβε χώρα αργά το βράδυ στον ανισόπεδο κόμβο στην Κοζάνη που σε βγάζει στην επαρχιακή Κοζάνης-Πολύμυλου (που ενώνεται με την Εγνατία). Πήγαινα προς Θεσσαλονίκη με άλλα δύο παιδιά με το φιατάκι (φοιτητής τότε στην Κοζάνη), το οποίο έχει αθηναϊκές πινακίδες. Το Terrano ήταν από πίσω, άναψε φάρο, με προσπέρασε, μπήκε μπροστά μου και σταμάτησε. Άναψα αλάρμ και μέχρι να δέσω χειρόφρενο από πίσω του είχαν ήδη βγει από το αυτοκίνητο με κάτι κουμπούρια ΝΑ και είχαν περικυκλώσει το αυτοκίνητο. Μετά το «ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΤΩΡΑ!» και αφού βγήκαμε και άρχισαν να ζητάνε ταυτότητες έπεσαν οι τόνοι:
- Τίνος είναι το αμάξι;
- Της μητέρας μου.
- Άδεια και δίπλωμα.
(τα κοιτάζει)
- Τι είστε εσείς;
- Φοιτητές.
- Πού σπουδάζετε;
- Στο ΤΕΙ Κοζάνης.
- Πού πάτε τέτοια ώρα;
- Στη Θεσσαλονίκη.
- Καλώς, φύγετε.
Δεν τους παρεξήγησα, ποιος ξέρει τι σήμα μπορεί να είχαν πάρει, ήταν και η ώρα περασμένη...
Δεύτερο περιστατικό: γυρίζουμε από Θεσσαλονίκη με την κοπέλα μου και με συμφοιτητή μου με το αυτοκίνητό του (Κοζανίτικες πινακίδες). Φτάνουμε Βέροια και ψάχνουμε βενζινάδικο. Σταματάμε σε ένα κλειστό για να δούμε πιο είναι ανοιχτό το βράδυ στην πόλη. Λίγο πιο πέρα ένα Μεγκάν (Αθηναϊκές πινακίδες) με τέσσερα παιδιά. Πλακώνουν δύο Τερράνο μπλε σκούρα χωρίς διακριτικά, κλείνουν τις εισόδους του βενζινάδικου, κατεβαίνουν οχτώ άτομα. Τέσσερα πάνε στο Μεγκάν και τέσσερα σε εμάς:
- ΒΓΕΙΤΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ!
- Τι θέλετε;
- ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΕΙΠΑ!
- Λέγομαι τάδε, έχετε υπ' όψιν σας τον τάδε στο αστυνομικό τμήμα Κοζάνης που τυγχάνει να είναι θείος μου; Ψάχνω βενζινάδικο ανοιχτό στη Βέροια και σταμάτησα να διαβάσω το χαρτί με τα νυχτερινά.
- Μας συγχωρείτε παιδιά, καλό δρόμο.
Τους άλλους πρέπει να τους ψάχνουν ακόμα...
Τρίτο περιστατικό αλλά χωρίς κανένα ευτράπελο ήταν όταν ψάχνανε κάποτε τον Πάσσαρη, στην πρώτη απόδραση όπου σταματούσαν ό,τι αυτοκίνητο περνούσε την επαρχιακή Λάρισας-Ελασσόνας λίγο πριν την Ελασσόνα. Βέβαια εκεί ήταν ευγενέστατοι, τυπικότατοι (ζητούσαν και μια άδεια κι ένα δίπλωμα, αφού σε σταμάτησαν που σε σταμάτησαν) και σου εύχονταν και καλό ταξίδι.
