Ο χρήστης wannabe έγραψε:
στη Δεκελείας στη Ν.Φιλαδέλφεια σήμερα το μεσημέρι ένας παππούς(αν είδα καλά) χτυπημένος στη μέση της διάβασης
Έλεος πια με τον παραλογισμό αυτής της χώρας. Οι πεζοί σε απόλυτο διωγμό, από τα πεζοδρόμια, από τις διαβάσεις, ακόμα και από τους πεζόδρομους. Τραυματίζονται ή ακόμα και σκοτώνονται άνθρωποι και κανείς δεν νοιάζεται...
Αυτό το θυμάστε;
Παγίδες θανάτου οι πεζόδρομοι της Αθήνας
** Αλώνονται καθημερινά από αυτοκίνητα και δίκυκλα, ενώ για την ασυδοσία, τροχαία και δήμος ρίχνουν ο ένας το «μπαλάκι» στον άλλον**
Της Λινας Γιανναρου
Κυκλοφορεί σαν ανέκδοτο ανάμεσα στους Ελληνες εποχούμενους - αυτοκινητιστές και μοτοσυκλετιστές: «Υπάρχουν δύο είδη πεζών, οι γρήγοροι και οι νεκροί». Κανείς προφανώς δεν το εννοεί, όμως κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύεται ότι η φράση αυτή εμπεριέχει ψήγματα μιας τραγικής αλήθειας. Τη Μεγάλη Πέμπτη, με την είδηση του θανάτου της διεθνούς φήμης Ελληνίδας αρχαιολόγου Ηούς Ζερβουδάκη, η οποία παρασύρθηκε από μοτοσυκλέτα ενώ περπατούσε στον πεζόδρομο(!) της Τοσίτσα στο κέντρο της Αθήνας, διαλύθηκαν και οι τελευταίες αμφιβολίες. Στη χώρα μας, οι πεζοί πρέπει να έχουν αντανακλαστικά εφήβου για να επιβιώσουν. Ακόμα και στους πεζοδρόμους. Αλλωστε, δεν χρειάζεται παρά μια απλή βόλτα στο κέντρο και τις συνοικίες της πρωτεύουσας για να διαπιστώσει κανείς ότι τα σήματα που απαγορεύουν την κίνηση των οχημάτων στις πεζοδρομημένες οδούς έχουν μόνο διακοσμητική χρήση. Οι πεζόδρομοι αλώνονται καθημερινά από αυτοκίνητα και δίκυκλα, που τους χρησιμοποιούν είτε ως πρόσφορες παρακαμπτηρίους είτε ως χώρους στάθμευσης. «Υπάρχει πλήρης ασυδοσία», λέει στην «Κ» η πρόεδρος της Κίνησης για την Προστασία των Δικαιωμάτων των Πεζών «Πεζή» κ. Ελσα Τσεκούρα. «Κυκλοφορείς σε πεζοδρόμιο ή πεζόδρομο και όχι μόνο πρέπει να αποφεύγεις τα μηχανάκια που περνάνε, αλλά να υποστείς και το βρίσιμο, αν τυχόν διαμαρτυρηθείς. Θεωρείται, βλέπετε, κεκτημένο δικαίωμά τους». Ποιος θα βρεθεί να τους σταματήσει; «Κανείς. Ολα αυτά γίνονται μπροστά στα μάτια των αστυνομικών. «Μα δεν τους βλέπετε;» τους ρωτάμε. «Γιατί δεν τους σταματάτε;». «Και να του βάλω πρόστιμο, θα το σβήσει», απαντούν κυνικά. Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο». Στην κυριολεξία. Οπως όλα δείχνουν, οι πεζόδρομοι αποτελούν τη «μαύρη τρύπα» του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας - οι μόνοι χώροι στις πόλεις που δεν ελέγχονται από κανέναν. Την ώρα που η Τροχαία «δείχνει» τη Δημοτική Αστυνομία, λέγοντας ότι «εμείς φυλάμε τους δρόμους, όχι τα πεζοδρόμια», το αρμόδιο όργανο των ΟΤΑ υποστηρίζει ότι δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητές του η βεβαίωση παραβάσεων για κίνηση σε πεζοδρόμους, παρά μόνο για στάθμευση σε αυτούς. «Ο,τι κινείται ανήκει στην Τροχαία», σημειώνουν. «Η αλήθεια είναι όμως ότι δεν πάει άλλο», τονίζει στην «Κ» ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Αθηναίων, Αντρέας Παπαδάκης. «Ηδη το τελευταίο τρίμηνο, με εντολή του δημάρχου, δεν αφήνουμε μηχανάκι χωρίς κλήση αν έχει σταθμεύσει σε πεζόδρομο ή πεζοδρόμιο, ιδιαίτερα εάν κλείνει ράμπες αναπήρων ή την οδό διέλευσης των τυφλών».
Το τελευταίο εξάμηνο η Δημοτική Αστυνομία έχει επιβάλει 15.000 πρόστιμα για παράνομη στάθμευση σε μηχανάκια. Το «ελεύθερο» που έχουν να κυκλοφορούν και εκτός οδοστρώματος παραδέχονται και οι ίδιοι οι οδηγοί δικύκλων. «Οσα χρόνια οδηγώ μηχανή ποτέ κανείς δεν έχει βρεθεί να με σταματήσει και να μου επιβάλει πρόστιμο σε τέτοιες περιπτώσεις», ομολογεί με ειλικρίνεια στην «Κ» ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Μοτοσυκλέτας κ. Αγγ. Μπαβέλας. «Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα οι αρμόδιες αρχές δεν ασχολούνται με τις παραβιάσεις που προκαλούν ατυχήματα - την παραβίαση του STOP, την αντίθετη κίνηση σε μονόδρομο, την παραβίαση κόκκινου σηματοδότη, την κίνηση σε πεζόδρομους. Εξαντλούνται στα πρόστιμα για κράνος, ζώνη και παράνομη στάθμευση, που δεν είναι οι παραβάσεις που προκαλούν τα ατυχήματα. Για ποιο λόγο; Για να βγάζουν λεφτά και να χρηματοδοτούνται οι ΟΤΑ. Είναι απλό». Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν φέρουν και οι ίδιοι οι οδηγοί μερίδιο της ευθύνης. «Υπάρχει γενική έλλειψη οδηγικής παιδείας. Φτιάξαμε τόσα πάρκα κυκλοφοριακής αγωγής, ξοδέψαμε τόσα εκατομμύρια και τα αφήσαμε να γίνουν στέκια τοξικομανών».