Ο χρήστης criuser έγραψε:
Γιά μένα μετά από 25 χρόνια εμπειρίας στην δουλειά μου πιστεύω ότι το science είναι διακριτό από το engineerig αλλά αυτό δεν αφορά τις σπουδές αλλά την επαγγελματική ζωή . Δηλαδή ο πολιτικός μηχανικός που κτίζει είναι engineering αυτός που επικαιροποιεί τον αντισεισμικό κανονισμό είναι scientist . Το ίδιο ισχύει και γιά τον φυσικό που διδάσκει στο σχολείο με αυτόν πού είναι στο εργαστήριο , τον φιλόλογο καθηγητή και τον αρχαιολόγο κλπ. Δηλαδή γιά μένα αυτός που εφαρμόζει την υπάρχουσα γνώση είναι engineering , ενώ αυτός που δημιουργεί νέα γνώση η τεχνολογία είναι scientist .
Πράγματι, κάπως έτσι είναι. Προσθέτω το 'κάπως' διότι μπορεί η βασική και επί του πρακτέου διάκριση να γίνεται στην επαγγελματική ζωή, αλλά και το πνεύμα που κυριαρχεί (ή πρέπει να κυριαρχεί) στη διάρκεια των σπουδών, οι κατευθυντήριες γραμμές και το πρόγραμμα σπουδών εν τέλει, διαφέρουν σε μια σχολή μηχανικών από μία σχολη 'επιστήμης'. Άρα, ο απόφοιτος ξεκινάει μπολιασμένος με διαφορετική νοοτροπία. Και επειδή έφερες το παράδειγμα του αντισεισμικού κανονισμού, η επικαιροποίηση του, όπως τουλάχιστον αυτή εφαρμόστηκε διαχρονικά στην Ελλάδα, ήταν αντικείμενο ενασχόλησης και μηχανικών και μη-μηχανικών (απαραίτητο, κατ΄εμέ μείγμα), αλλά -δυστυχώς- και πολιτικών.
Φυσικα και ειναι προβλημα ολες αυτες οι σχολες ΤΕΙ (αλλα και ΑΕΙ!) που δημιουργουνται, χωρις καν γνωστικο αντικειμενο (για επαγγελματικα δικαιωματα ουτε λογος..) απλα κ μονο για να τονωσουν οικονομικα τις αντιστοιχες περιοχες που χτιζονται οι σχολες. Γιατι λεμε μονο για τα ανυπαρκτα τμηματα ΤΕΙ; Δεν υπαρχουν αντιστοιχα τμηματα ΑΕΙ ανα την Ελλαδα???
Πριν με πει κανεις ελιτιστη, δεν αναφερομαι σε σχολες με γνωστικο αντικειμενο αδιαφορο ή μη 'ελκυστικο', αναφερομαι σε σχολες με ανυπαρκτο γνωστικο αντικειμενο που πραγματικα δεν εχουν λογο υπαρξης.
Eκτος αν θελουν να μετατρεψουν τα ΤΕΙ σε κεντρα εξειδικευσης, μη 'επιστημονικα', μη πανεπιστημιακα. Κατι σαν ΤΕΣ/ΤΕΛ (ή τεσπα οπως σκατα λεγονται σημερα)/σχολες ΟΑΕΔ με αποφοιτους με περισσοτερες γνωσεις απ'τις αντιστοιχες μη μεταλυκειακου επιπεδου.
Δυστυχώς, όσο η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί -άλλο ένα- ρουσφετολογικό εργαλείο, τέτοια φαινόμενα θα εξακολουθούν να υπάρχουν. Δε διαφωνώ -πολύ- με τη φράση 'κάθε Πόλη και Πανεπιστήμιο'. Τουναντίον, θα ήταν ευχής έργο, αν συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Σε τελική ανάλυση, γιατί να είναι χειρότερο το ΤΕΙ οποιασδήποτε μικρής επαρχιακής πόλης στην Ελλάδα από κάποιο κόλετζ σε μια hillibilly κωμόπολη των μεσοδυτικών ΗΠΑ? Η μέγιστη π@π@ριά όμως είναι, πάντα ΙΜΟ, ότι εμείς πάμε με πορδές να βάψουμε αβγά. Θές να φτιάξεις ΑΕΙ, ΑΤΕΙ, ΣΚΑΤΕΙ και δε συμμαζεύτεται? Ωραία και καλά. Στήστο. Με τις διοικητικές του υπηρεσίες, τη βιβλιοθήκη του, τα εργαστήριά του -και φυσικά τα κτήρια των Σχολών/Τμημάτων.Αλλά κάν'το ολοκληρωμένα. Και ονομασέ το φερ' ειπείν 'Πανεπιστήμιο Λαμίας ο Αθανάσιος Διάκος'. Τώρα, ακους, λχ. 'Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου': έχει τμήματα σε Τρίπολη, Κόρινθο, Σπάρτη, Καλαμάτα (*). Take the egg and give it a haircut. Και αυτό επειδή είχαν πέντε κουκιά το ΥΠΕΠΘ και το ΥΠΕΘΟ, από τα οποία ήθελαν να πάρουν όλοι οι βουλευτές Περιφέρειας Πελοποννήσου. Δεν ξέρω, αλλά έχω συνδέσει το Πανεπιστήμιο με την Πανεπιστημιούπολη, το campus, ρε αδερφέ. Εκεί γίνονται -όσες γίνονται πλέον- και οι 'ζυμώσεις' που είχα αναφέρει πιο πριν.
Και για ποια 'τόνωση της τοπικής οικονομίας' μιλάμε? Αν είναι να εξαρτάται η Σπάρτη, λ.χ., από τους πενήντα φοιτητές που θα πιάσουν δωμάτια εκεί, τότε γυρνάμε σε φάσεις που κάθε χωριό ήθελε τον 'εθνικό δρόμο' να περνάει μέσα από την κεντρική του πλατεία.
Τέλος, για τα περί παρωχημένων σπουδών που ανέφερε ο dog -και απαντησε ο ντριφτάκος, θα συμφωνήσω με τον δεύτερο. Καλή είναι η επιμόρφωση, η επικαιροποίηση των γνώσεων που έχει πάνω σε κάποιες τεχνικές ή μεθοδολογίες, αλλά αυτό δε συνιστά σπουδές. Ας μη τσιμπάμε αυτό το δόλωμα. Τα περι 'ευελιξίας', 'πιστωτικών μονάδων' 'δια βίου μάθησης' και τα συναφή μυρίζουν από μακριά....Αν είναι αυτά τελικά να επικρατήσουν, ακυρώνοντας στην πράξη το νόημα των βασικών σπουδών, τότε οι επόμενες γενιές θα περάσουν δύσκολα εργασιακά χρόνια. Και ας φέρω ένα παράδειγμα. Εχω έναν παρασκευαστή στο εργαστήριό μου, που χειρίζεται (αλλά ξέρει και τις αρχές λειτουργίας του) ενός, πχ. αναλυτή φθορισιμετρίας ακτίνων Χ (XRF). Σε κάποια φάση το μηχάνημα παλιώνει και αντικαθίσταται με ένα συνθετότερο, πιο εξελιγμένο -και φυσικά πανάκριβο. Τι κάνω? Του λέω, φίλε πλέον δε μου κάνεις, θα σε διώξω και θα προσλάβω έναν άλλον που έχει επιμορφωθεί στη χρήση του νέου μηχανήματος και συ τράβα να προσθέσεις λίγα ακόμα credits στο βιογραφικό σου, μπας και (ξανα)βρεις δουλεια? Μήπως όμως ξεχνάμε ότι έως τώρα η αγορά τέτοιου εξοπλισμού συνηθέστατα συνοδεύεται και από υποχρέωση της κατασκευάστριας εταιρείας να εκπαιδεύσει το προσωπικό που θα τον χειριστεί. Μήπως, λέω τώρα, είναι αυτό ένα μικρό βηματάκι στη μείωση των δαπανών της εταιρείας, με παράλληλη μεταφορά του κόστους αυτού στις πλάτες του εργαζόμενου, που θα πρέπει να τα σκάσει σε μια άλλη εταιρεία 'επιμόρφωσης' προκειμένου να (ξανα)βρει δουλειά?
(*) ΕΕΠ, ξέρετε σε πόσα κτήρια είναι σπαρμένες οι υπηρεσίες και τα τμήματα του Καποδιστριακού?