Aug 13, 2009, 4:53 PM

Ο χρήστης dog80 έγραψε:
Για να θυμηθούμε λίγο τα παλιά:

Tribute to Chuckie
.......

Ο Chuckie ευχαριστεί για το tribute και υπόσχεται να οργανώσει πάρτυ με πανσέληνο, φαι, γυμνές παρθένες και (ελαφριά) ναρκωτικά....άντε και μπύρες. Αφού πιούμε, φάμε κτλ, μπορούμε να τσακαλίσουμε γυμνοί στο φεγγάρι (καποιος να φερει τις παρθένες μόνο αν γίνεται)
Επέστρεψα δριμύτερος από εκδρομή στα πάτρια εδάφη, όπου έχω τόσες ιστορίες με ζώα να πω που τρέμω από την προσμονή και την κ@βλ@ (όπως ο Ron Jeremy όταν αντικρίζει 2-3 ατίθασα λαρακιακω στημένα και δεν ξέρει ποιο να διαλέξει).....
...άντε, 2 μικρές, βουκολικες:

  1. ΖΩΟ ο τσοπάνος που άφησε τα βόδια του ελεύθερα 9 η ώρα το βράδυ στον δρόμο προς το χωριό μου. ΦΩΣ κανένα, ευθείες 2m το πολύ και μετά κλειστές στροφές, και ευτυχώς που η γυναίκα είδε στην κορυφή στροφής κάτι μικρό: 'Σκύλος είναι αυτό?' (μαύρη πίσσα σκοτάδι), κοβω λίγο, μπα, μοσχαράκι είναι, ABS, EDS, ESP κτλ και οριακά σταματάω πίσω από δύο βόδια που έχουν καταλάβει όλο το οδόστρωμα...Είδα τον Χριστό με σόρτς μιλάμε. Ο Τσοπάνος (κυριολεκτικά και υβριστικά) πουθενά, μέχρι και ο σκύλος την είχε κάνει (τον φώτισα λίγο παρακάτω, στην άκρη του δρόμου, είχε ξαπλάρει και την έγλυφε.... Σκυλίσια ζωή)
  2. ΖΩΟ ο τρισάθλιος βρωμερός αγρότης που πότιζε το βρωμοχώραφο του (σίγουρα χασισοφυτεία) νυχτιάτικα στον δρόμο που οδηγεί από Σούρπη προς Αλμυρό. Νταξ ρε φίλε, καταλαβαίνω την υπέρμετρη ανάγκη, την φλόγα που σε καιει να καβαλήσεις την μαντράδικη 316 του 1989 και να πας να πνίξεις κανα δυο κιλά τσικουδιά, αλλά το γ*μήδι το ποτιστικό (εκείνο που πετάει πίδακες νερού 2-3 μέτρα ψιλά και τα χαζεύαμε όλοι όταν πηγαίναμε στο χωριό) δεν μπορείς να το σημαδέψεις ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΩΡΑΦΙ ΣΟΥ πριν φύγεις?
    Βράδυ, φυσικά φώτισμος του δρόμου δεν παίζει, ξαφνικά ακούς ένα μπρααφφφ και δεν βλέπεις τίποτα από τα νερά που πέφτουν και καλύπτουν το αμάξι σου και όλο το παρμπριζ. Μια στραβωτιμονιά εκεί και έγινες πρωτοσέλιδο στην Φωνή της Μαγνησίας. Πριν με πειτε ζωο, σταμάτησα και το παρατήρησα κανα 2 λεπτά, το ποτιστικό δεν έδειχνε να στρίβει, σημάδευε εκεί σταθερά τον δρόμο