-
Ο χρήστης Panosss έγραψε:
Είχα δει στην τηλεόραση μία συσκευή που παράγει νερό από τον αέρα. Προφανώς, αφαιρεί την υγρασία που υπάρχει στον αέρα.
Ξεκινάει από 1200 ευρώ για οικιακή χρήση και αν ξοδεύει λίγο ρεύμα, ίσως να συμφέρει οικονομικά σε σύγκριση με την αφαλάτωση.Τέτοια χρησιμοποιούσαν στο Dune.
-
Ο χρήστης leonp έγραψε:
Είχα δει στην τηλεόραση μία συσκευή που παράγει νερό από τον αέρα. Προφανώς, αφαιρεί την υγρασία που υπάρχει στον αέρα.
Ξεκινάει από 1200 ευρώ για οικιακή χρήση και αν ξοδεύει λίγο ρεύμα, ίσως να συμφέρει οικονομικά σε σύγκριση με την αφαλάτωση.Τέτοια χρησιμοποιούσαν στο Dune.
Φυσικά και υπάρχουν πολλές. Είχα ψαχτεί πριν από 2-3 χρόνια γι'αυτό αλλά το κόστος ήταν εξωφρενικό για μεγάλη παραγωγή (η μεγαλύτερη ήταν 10.000 λίτρα την ημέρα σε περιβάλλον με αρκετή υγρασία) και πολύ ενεργοβόρο. Μετά τα έφαραν 1-2 εταιρίες και στην Ελλάδα.
-
Κάτι τέτοιο? http://www.air2water.net/residential_products_countertop.html
Η παραγωγή νερού είναι τραγική, μόλις μισό λίτρο ανα ώρα, λογικά θα είναι ακόμα λιγότερο αν η ατμοσφαιρική υγρασία είναι χαμηλή.
Επίσης απαραιτήτως φιλτράρεται γιατί αλλιώς θα βρομοκοπάει. Είναι σαν να πάρεις τον πάγο που πιάνουν τα τοιχώματα της κατάψυξης και να τον λιώσεις. Μπλιάχ!
-
Ο χρήστης nickolas έγραψε:
Το θέμα με την αφαλάτωση είναι ότι κοστίζει. Νομίζω το κόστος είναι περίπου το διπλάσιο αυτού που δίνουμε στην ΕΥΔΑΠ. Δηλαδή όχι κάτι τρομακτικό για οικιακή χρήση αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καλλιέργειες.
Να σημειωθεί ότι το 80%+ της κατανάλωσης νερού στην Ελλάδα (ίσως και το 90%) πηγαίνει στις καλλιέργειες.
Ενδεικτικά, ο νομός Αττικής βρίσκεται στο μέσο όρο των νομών της Ελλάδας ως προς την κατανάλωση νερού. Λάρισα κλπ. ξοδεύουν πολλαπλάσιες ποσότητες νερού για τις καλλιέργειες.Εννοείται οτι η επεξεργασια νερου παντα θα στοιχιζει παραπανω σε σχεση με το να τραβας απλως νερο απο μια γεωτρηση (αδιαφοροντας παντελως για την ποιοτητα του νερου με το οποιο ποτιζεις φρουτα και λαχανικα που θα καταναλωσει ο κοσμος).
Ομως το νερο για ποτισμα δεν χρειαζεται να εχει το ιδιο επιπεδο επεξεργασιας με το ποσιμο.
-
Ο χρήστης Tiger έγραψε:
Το θέμα με την αφαλάτωση είναι ότι κοστίζει. Νομίζω το κόστος είναι περίπου το διπλάσιο αυτού που δίνουμε στην ΕΥΔΑΠ. Δηλαδή όχι κάτι τρομακτικό για οικιακή χρήση αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε καλλιέργειες.
Να σημειωθεί ότι το 80%+ της κατανάλωσης νερού στην Ελλάδα (ίσως και το 90%) πηγαίνει στις καλλιέργειες.
Ενδεικτικά, ο νομός Αττικής βρίσκεται στο μέσο όρο των νομών της Ελλάδας ως προς την κατανάλωση νερού. Λάρισα κλπ. ξοδεύουν πολλαπλάσιες ποσότητες νερού για τις καλλιέργειες.Εννοείται οτι η επεξεργασια νερου παντα θα στοιχιζει παραπανω σε σχεση με το να τραβας απλως νερο απο μια γεωτρηση (αδιαφοροντας παντελως για την ποιοτητα του νερου με το οποιο ποτιζεις φρουτα και λαχανικα που θα καταναλωσει ο κοσμος).
Ομως το νερο για ποτισμα δεν χρειαζεται να εχει το ιδιο επιπεδο επεξεργασιας με το ποσιμο.
Μα και το νερό για πότισμα θα πρέπει να είναι αφαλατωμένο οπότε δεν μπορείς να γλιτώσεις κάτι από εκεί. Προς το παρόν τουλάχιστον η αφαλάτωση απαιτεί αρκετή ενέργεια και δε συμφέρει για καλλιέργειες (για τις οποίες συχνά ακόμα και το κόστος της άντλησης είναι υπερβολικό και προτιμούν κάποιες φορές, πχ. σιτάρι, ελιές να μην ποτίσουν και ας έχουν μειωμένη παραγωγή)
Κάποια στιγμή βέβαια ίσως να πέσει το κόστος, σε συνδυασμό και με φθηνές ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, δεν είναι του παρόντος κάτι τέτοιο όμως.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να γίνουν εργοστάσια αφαλάτωσης σε όλα τα μικρά νησιά μιας και το κόστος τους είναι πολύ μικρότερο από το κόστος της μεταφοράς νερού με υδροφόρες και τους εξασφαλίζουν και πλήρη αυτονομία. Μάλιστα, με κάποιο έξτρα κόστος τα εργοστάσια αυτά μπορούν να καλύπτουν το 100% των αναγκών τους από ΑΠΕ, και ήδη όπως ειπώθηκε για τη Μήλο αυτό γίνεται.Στην περίπτωση της Αθήνας, λόγω του μεγέθους του εργοστασίου υπάρχει και ένα περιβαλλοντικό πρόβλημα, μιας και τα υψηλής περιεκτικότητας σε αλάτι 'απόβλητα' καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή.
Οπότε θέλει σημαντική μελέτη και κόστος για την διαχείρηση αυτών των νερών και την επιστροφή τους στη θάλασσα χωρίς να δημιουργηθεί μεγάλη ζημιά. -
Η 'Υδριάδα' στο Αιγαίο
Η πρώτη στον κόσμο ελληνική, πλωτή, οικολογική, αυτόνομη μονάδα αφαλάτωσης θαλάσσιου νερού.Η 100% ελληνικής τεχνογνωσίας και σχεδιασμού κατασκευή καλύπτει τις ανάγκες των νησιών για πόσιμο νερό όντας απόλυτα φιλική προς το περιβάλλον μιας και για τη λειτουργία της χρησιμοποιούνται μόνο ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η συμβολή της ΔΕΗ δεν είναι απαραίτητη καθώς η 'Υδριάδα' είναι απολύτως αυτόνομη, κι επιπλέον επικουρείται από φωτοβολταϊκό σύστημα. Ο ηλεκτρολόγος-μηχανικός και μέλος της Ομάδας Διαχείρισης κ. Νάσος Βατίστας αναφέρει μάλιστα πως 'τα έξοδα συντήρησης είναι περίπου 0,2 ευρώ ανά κυβικό μέτρο και ο έλεγχος λειτουργίας της πλωτής εξέδρας γίνεται εξ αποστάσεως με σύστημα GΡRS κινητής τηλεφωνίας.'
http://ec.europa.eu/news/around/070622_gr_el.htmαλλα και :
Οι νησιώτες δεν είχαν άλλη επιλογή, παρά να σταματήσουν τη λειτουργία της αφαλάτωσης. Διαφορετικά θα έπρεπε να κάψουν τον κεντρικό πίνακα του συστήματος υδροδότησης του νησιού.
Απότέλεσμα; Η πιλοτική οικολογική μονάδα αφαλάτωσης του νησιού έχει συνεισφέρει μέχρι σήμερα λιγότερα από 100 κυβικά μέτρα νερού... Έτσι, η Ηρακλειά εξακολουθεί να είναι αναγκασμένη να περιμένει τον 'Σκοπελίτη' για να καλύψει τις ανάγκες της, οι οποίες το χειμώνα δεν ξεπερνούν τα 30 κυβικά νερού, αλλά το καλοκαίρι η κατανάλωση φθάνει τα 150 κυβικά.
http://www.kykladesnews.gr/default.asp? ... 8&nID=6432Ειναι να μην μετα;
-
Ένα άρθρο για την έλλειψη νερού έχει γραφτεί στο περιοδικό ΤΕΧΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΤΕ.Ε. - ΤΜΗΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΤΕΥΧΟΣ 71, ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007. Μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον, οπότε το αντιγράφω (δεν το βρήκα κάπου ηλεκτρονικά). Ευπρόσδεκτος όποιος γνωρίζει το θέμα καλύτερα και μπορεί να προσθέσει σε αυτό.
Είναι πιθανό να υπάρχουν αρκετά λάθη λόγω ocr, ενώ και το μέγεθος του άρθρου είναι μεγάλο. Ελπίζω να μη σας κουράσω ...
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Γ.A. Γιάννου
Πολιτικός Μηχανικός-
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΝΕΡΟ
Μπορούμε να κατατάξουμε τις ανάγκες της χώρας σε νερό σε δύο μεγάλες κατηγορίες:
α) Αστικές ή ανάγκες υδρεύσεως. Το νερό για την ικανοποίησή τους καταναλίσκεται μέσα στους οικισμούς, για οικιακή χρήση, πότισμα δημοσίων κήπων, βιομηχανία κ.όμ. Μπορούμε να αναγάγουμε όλες αυτές τις ανάγκες σε ενιαία ποσότητα ανά κάτοικο, την οποία μπορούμε να δεχτούμε 0,30 m3 ημερησίως. Επομένως για τα 10 εκατ. των κατοίκων της Ελλάδος χρειαζόμαστε 10.000.000X0,30 = 3.000.000 m3 ημερησίως ή 1.100.000.000 m3 ετησίως
β) Αγροτικές ή ανάγκες αρδεύσεως. Αφορούν τις αρδεύσεις για γεωργική εκμετάλλευση. Η αρδευόμενη έκταση της χώρας είναι σήμερα περίπου 12.000.000 στρέμματα, δηλ. περίπου τα 8% του συνόλου της επιφανείας της χώρας. Εάν δεχτούμε μέση ετησία κατανάλωση 500 m3 το στρέμμα, έχουμε ανάγκη για την άρδευση 12.000.000 X 500 = 6.000.000.000 m3 ετησίως. Οι ανάγκες σε νερό αυξάνουν με το χρόνο λόγω της αυξήσεως των αναγκών του πληθυσμού, που απαιτούν περισσότερο νερό για την ικανοποίηση τους, στην οικιακή χρήση, την ανάπτυξη της βιομηχανίας, την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων και την αύξηση του πληθυσμού. Ας εξετάσουμε που θα βρούμε τα 7X109 m3 νερού το χρόνο που μας χρειάζονται προς το παρόν, και που θα είναι περισσότερα στο προσεχές μέλλον. -
ΥΔΑΤΙΚΟ ΙΣΟΖΥΠΟ
Αν εξαιρέσουμε το μέρος του νερού που μας φέρνουν τα 4 ποτάμια της Βορείου Ελλάδος από τις γειτονικές χώρες και το οποίο μπορούν να το ελαττώσουν όσο θέλουν οι χώρες αυτές, ο κύριος τροφοδότης της χώρας σε νερό είναι οι ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις (βροχή, χιόνι, δρόσος). Το νερό που χρησιμοποιούμε το παίρνουμε είτε από την επιφάνεια του εδάφους (από πηγές, ρέματα, ποταμούς, φυσικές και τεχνητές λίμνες), είτε μέσα από το έδαφος (πηγάδια, γεωτρήσεις). Ο πρώτος τρόπος είναι προτιμότερος γιατί δε διαταράσσει το υδατικό ισοζύγιο, δηλ. δεν ελαττώνει την ποσότητα του νερού που περιέχεται στο έδαφος (ο υπόγειος υδάτινος ορίζων δεν πέφτει). Ο δεύτερος πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή, γιατί σε ελάχιστες περιπτώσεις δεν διαταράσσει το υδατικό ισοζύγιο. Οι ελάχιστες αυτές περιπτώσεις είναι εκείνες που η άντληση γίνεται από υπόγειες φλέβες που καταλήγουν στη Θάλασσα. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, τα χιλιάδες πηγάδια και γεωτρήσεις, η άντληση γίνεται από το αποθηκευμένο στα εδαφικά στρώματα νερό, και διαταράσσει το υδατικό ισοζύγιο. Λύνει προσωρινά το πρόβλημα για λίγα χρόνια, με την καταστροφή όμως του υδατικού ισοζυγίου, που επέρχεται γιατί οι βροχές δεν μπορούν να αναπληρώσουν το αντλούμενο νερό, καταστρέφεται και η προϋπάρχουσα κατάσταση πρασίνου.
Παράδειγμα οι εκτάσεις που είχαν αδιατάρακτο υδατικό ισοζύγιο, γιατί δεν γίνονταν αντλήσεις, ο υδάτινος υπόγειος ορίζων βρισκόταν σε σταθερό βάθος, συνήθως μικρό. Με την τριχοειδή ανύψωση του υπογείου νερού που μπορεί να φθάσει σε μεγάλα ύψη (βλ. Γ. Γιάννου: «Θεμελιώσεις» και άρθρο «Τα μικρά φράγματα ιδεώδης λύση άρδευσης και αντιπλημμ. προστασίας» Δελτίο Σ. Π. Μ. Ε. Νοεμ.-Δεκ. 1989) διατηρούσε ξερικές καλλιέργειες (αμπελώνες, ελαιώνες κ. όμ.). Όταν όμως αποφασίστηκε οι εκτάσεις αυτές να γίνουν ποτιστικές, και μάλιστα με υδροβόρες καλλιέργειες, διαταράχθηκε το υδατικό ισοζύγιο, γιατί οι βροχοπτώσεις και το διηθούμενο αρδευτικό νερό δεν μπορούσαν να αναπληρώσουν τις αντλήσεις.
Ο υπογ. υδάτ. ορίζων έπεφτε συνεχώς, πράγμα που απαιτούσε εντατικότερη άντληση για περισσότερο αρδευτικό νερό, γιατί το αρδευτικό νερό δεν συναντούσε τον ορίζοντα του υγρού εδάφους (Ο. Υ. Ε.) ούτε του ορίζοντα του κορεσμένου εδάφους όπως συνέβαινε στην αρχή της αρδεύσεως, γιατί οι ορίζοντες αυτοί είχαν εξαφανισθεί στα βάθη της γης (βλ. ανωτέρω άρθρο). Έτσι η εξάντληση του υδροφόρου στρώματος γινόταν με αυξανόμενη ταχύτητα, η άρδευση ήταν πια αδύνατη, αλλά και η περιοχή δεν μπορούσε πια με τις βροχοπτώσεις να επανέλθει στην αρχική κατάσταση ισορροπίας. Οι αρχικές ξερικές καλλιέργειες δεν μπορούσαν πια να επανέλθουν και η περιοχή έγινε άγονη.
Σε πολλές περιοχές της Ελλάδος μπορούμε να ιδούμε τέτοιες εκτάσεις που έγιναν άγονες από την εντατική άρδευση, άλλες κοντά στη θάλασσα έγιναν αλμυρές, και τα πηγάδια που υπήρχαν σ' αυτές έγιναν υφάλμυρα ή ξεράθηκαν. Παρόμοια φαινόμενα παρουσιάζονται στις υδρεύσεις οικισμών. Ανοίγονται πηγάδια ή γεωτρήσεις που έχουν αρκετή παροχή στην αρχή, η οποία όμως με την εκμετάλλευση πέφτει σταθερά έως ότου εξαφανισθεί ή γίνει αλμυρή. Αναζητείται τότε άλλη θέση, παρθένος, με νερό, και επαναλαμβάνεται και σ' αυτή το ίδιο φαινόμενο.
Γι' αυτό συμπεραίνουμε ότι η ριζική λύση της υδροδότησης, είτε για ύδρευση είτε για άρδευση είναι τα επιφανειακά νερά, τα οποία πρέπει οπωσδήποτε, με τους τρόπους που περιγράφουμε παρακάτω, να τα αποκτήσουμε, και να μην τα αφήσουμε να χαθούν στη θάλασσα.
-
-
ΤΕΧΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΤΕ.Ε. / ΤΜΗΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 71 / ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Γ.A. Γιάννου- ΟΙ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΡΗΜΝΙΣΕΙΣ
Οι ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες. Από το γεωγραφικό πλάτος, από τη γεωγραφική θέση της περιοχής (κοντά σε υδάτινες επιφάνειες) απ' τον κατακόρυφο διαμελισμό της χώρας, από τους επικρατούντες ανέμους, τη χλωρίδα κ.ά. Απ' αυτούς άλλοι εξαρτώνται απ' τη γεωγραφική θέση της περιοχής και είναι σταθεροί. Η χλωρίδα όμως, η οποία είναι αποφασιστικός παράγων, εξαρτάται από την ενέργεια των ανθρώπων οι οποίοι τη δημιουργούν ή την καταστρέφουν.
Η αλλοίωση ή η καταστροφή της χλωρίδας ελαττώνει την ποσότητα της βροχής, γιατί αφενός ελαττώνεται η ατμοσφαιρική υγρασία (απόλυτη υγρασία) αφού απ' το καλυμμένο με βλάστηση έδαφος παράγονται πολύ περισσότεροι υδρατμοί, ή απ' το αραιοφυτεμένο ή το γυμνό, αφ' ετέρου το γυμνό έδαφος ζεσταίνεται πολύ περισσότερο απ' το δασωμένο, και ρίχνει το δείκτη της σχετικής υγρασίας απομακρύνοντας αυτόν απ' την κατάσταση κόρου (100%) η οποία είναι απαραίτητη για το σχηματισμό σταγονιδίων. Έτσι π.χ. όταν ανοδικά ρεύματα Θερμού αέρα, πλούσια σε υδρατμούς, συναντήσουν ένα δασωμένο βουνό και ανυψωθούν, θα ψυχθούν γρήγορα και λόγω της αδιαβατικής εκτονώσεως, αλλά κυρίως λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας του βουνού και θα σχηματίσουν σταγονίδια νερού. Έτσι εξηγείται το φαινόμενο, τα δασωμένα βουνά να είναι συχνά σκεπασμένα με σύννεφα.
Εάν το βουνό είναι γυμνό, η θερμοκρασία του είναι μεγάλη, λόγω της πυρακτώσεώς του από τον ήλιο, οι υδρατμοί δεν θα φθάσουν σε κατάσταση κόρου, και σχηματισμός νεφών δεν Θα γίνει. Η διαφορά θερμοκρασίας ενός γυμνού βουνού και του ιδίου που ήταν πριν δασωμένο, είναι πολύ μεγάλη, και μπορεί να φθάσει και τους 30° C τις θερμές μέρες του έτους, όταν το βουνό έχει θερμά πετρώματα δηλ. με μεγάλη αγωγιμότητα. Όταν το βουνό ήταν σκεπασμένο με βλάστηση η θερμοκρασία διετηρείτο λόγω της καλύψεως του εδάφους από τα φυτά και τη φυτική γη, και λόγω της εξατμίσεως από το φύλλωμα των φυτών. Όταν η βλάστηση καταστραφεί, αποπλύνεται και η φυτική γη, και εμφανίζονται γυμνοί οι βράχοι με μεγάλη αγωγιμότητα. Έτσι η θερμοκρασία τις θερμές ώρες του καλοκαιριού μπορεί να φθάσει και μέχρι 50° C. Με τέτοιες διαφορές θερμοκρασίας εξηγείται γιατί η υγρασία σε δασωμένα μέρη φθάνει πολύ εύκολα σε κατάσταση κόρου (100%) και βρέχει συχνότερα.
- ΤΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.
Όταν λέμε υδατικό δυναμικό, εννοούμε την ποσότητα του νερού που μπορούμε να πάρουμε απ' τη φύση. Ο τροφοδότης του υδατικού δυναμικού είναι οι ατμοσφαιρικές κατακρημνήσεις. Δεν μπορούμε να πάρουμε, ούτε μας χρειάζεται όλο το νερό των κατακρημνίσεων. Ένα κλάσμα αυτών, το 1/4 είναι αρκετό.
Οι ανάγκες της χώρας σε νερό είναι σήμερα 7 δισεκατομμύρια κυβ. μέτρα το χρόνο με τάση αυξήσεως. Το πρόβλημα μας είναι να εξετάσουμε εάν μπορούμε με ασφαλείς τρόπους να έχουμε την ποσότητα αυτή. Σήμερα έχουμε πολύ μικρότερη ποσότητα και όχι ασφαλή.
H καταγραφή και η μέτρηση των ασφαλών υδατικών πόρων είναι σχεδόν αδύνατη. Ασφαλείς πόροι είναι τα επιφανειακά νερά (πηγές, ποταμοί, λίμνες). Γι' αυτό θα στραφούμε προς την αναζήτηση του νερού της βροχής.
Μια εκτίμηση του ποσού του βρόχινου νερού μπορεί να γίνει πολλαπλασιάζοντας τα εμβαδά μεταξύ των ισοϋετίων καμπύλων, επί το ύψος της βροχής που αντιστοιχεί στις επιφάνειες αυτές. Για απλούστευση δεχόμαστε για όλη τη χώρα σταθερό ύψος βροχής 0,50 m, που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Έτσι στον Ελληνικό χώρο πέφτει κάθε χρόνο βροχή: 132.000.000.000 m3 Χ 0,50 m/χρόνο = 66.000.000.000 m3 το χρόνο, δηλ. δεκαπλάσιο απ' τις ανάγκες της χώρας. Τι γίνονται τα 9/10 του νερού που δέχεται η χώρα;
Εκτός από τις μικρές ποσότητες που χάνονται με την εξάτμιση, η μεγάλη ποσότητα της βροχής χάνεται στη θάλασσα. Η μορφή της Ελλάδος διευκολύνει την απώλεια αυτή. Τα πολλά βουνά με τις χιλιάδες ρεματιές μικρού μήκους διευκολύνουν την απορροή στη θάλασσα. Μια πεδινή χώρα δεν έχει τέτοιες μεγάλες απώλειες, γιατί η βροχή, όση ποσότητα απορρέει, που είναι μικρή, συγκεντρώνεται σε μεγάλους ποταμούς και μπορεί να ελεγχθεί. Από την τεράστια ποσότητα των δισεκατομμυρίων κυβικών που χάνεται, ένα σημαντικό μέρος μπορούμε να την συγκρατήσουμε και να μη χαθεί. Η φύση με τη φυτοκάλυψη που αναπτύσσει, έχει προνοήσει να μη χάνεται το πολύτιμο νερό. Οι άνθρωποι όμως, με διάφορα μέσα αποτελεσματικότερο των οποίων είναι η φωτιά, κατάφεραν και κατέστρεψαν τη φυτοκάλυψη που συγκρατεί το νερό στην ξηρά, και δεν το αφήνει να χαθεί στη θάλασσα. Οι συντελεστές απορροής των πλημμύρων για τις συνηθισμένες κλίσεις των βουνών της Ελλάδος μεταβάλλονται μέχρι του τριπλασίου για επιφάνειες γυμνές σε σύγκριση με επιφάνειες δασωμένες. Έτσι, ενώ σε μια πλημμύρα σε δασωμένη μισγάγκεια θα συγκρατηθεί το 60% του ποσού της βροχής, σε μια γυμνή το 20% της βροχής θα συγκρατηθεί και το υπόλοιπο θα απορρεύσει. Αυτό φαίνεται από παλιά τεχνικά έργα σε ορεινούς δρόμους, που όταν οι μισγάγκειες ήσαν δασωμένες ήσαν επαρκή και λειτούργησαν καλά επί δεκαετίες, ενώ μόλις αποψιλώθηκαν με τις πυρκαγιές κατεστράφησαν με τις πρώτες πλημμύρες.
Έτσι βλέπουμε πως με τις ενέργειες μας χειροτερεύουμε την κατάσταση από απόψεως επάρκειας νερού. Επείγουσα ανάγκη είναι λοιπόν να αναπτύξουμε με κάθε θυσία τα δάση μας, για τα οποία θα πούμε παρακάτω τι άλλα μέτρα θα πάρουμε.
Το κυριότερο μέτρο που θα αυξήσει το υδατικό δυναμικό είναι τα φράγματα. Στην Ελλάδα εξαιρέσει των λίγων μεγάλων φραγμάτων που έχουν κατασκευασθεί στους μεγάλους ποταμούς, δεν έχει κατασκευασθεί ούτε ένα στις χιλιάδες χείμαρρους. Και στους ποταμούς μπορούν να κατασκευασθούν πολλά άλλα, στους χείμαρρους όμως η κατασκευή είναι άκρως επείγουσα, λαμβανομένης υπόψη και της μικρής δαπάνης τους. M' αυτά δεν λέγουμε ότι μπορούμε να συγκρατήσουμε όλο το νερό των βροχών που πέφτουν στη χώρα, γιατί αυτό είναι αδύνατο. Αλλά δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς στο φαινόμενο να βλέπουμε σε άπειρους χείμαρρους, το νερό να χάνεται επί 8 μήνες το χρόνο στη θάλασσα, και το καλοκαίρι να το ψάχνουμε με κάθε τρόπο με γεωτρήσεις ή ακόμα να το κουβαλάμε από μεγάλες αποστάσεις.
Έως τον Ιούνιο πολλοί χείμαρροι έχουν νερό, μερικοί δε όλο το καλοκαίρι, που πάει στη θάλασσα ή χάνεται μέσα στις προσχώσεις. - ΟΙ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΕΣ ΚΑΤΑΚΡΗΜΝΙΣΕΙΣ
-
ΤΕΧΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ / ΤΕ.Ε. / ΤΜΗΜΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ / ΤΕΥΧΟΣ 71 / ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2007
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Γ.A. Γιάννου- Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
Τα μικρά φράγματα είναι κεφαλαιώδους σημασίας στην υδατική οικονομία και γενικότερα στην οικονομία της χώρας. M' αυτό θα καταφέρουμε να συγκρατήσουμε μεγάλο μέρος του νερού που χάνεται κάθε χρόνο στη θάλασσα. Εάν κερδίσουμε το 1/4 του ποσού των βροχών που σήμερα χάνεται, θα έχουμε τριπλασιάσει το ποσό, όχι αυτό που έχουμε σήμερα, αλλ' αυτό που πράγματι χρειαζόμαστε, δηλ. περίπου 15-20 δισεκατομμύρια κυβικά m. και θα έχουμε λύσει το πρόβλημα της ελλείψεως του νερού και για το απώτερο μέλλον, χωρίς να καταστρέφουμε το υδατικό ισοζύγιο των διαφόρων περιοχών, απ' τις οποίες σήμερα αρπάζουμε το νερό για να λύσουμε προσωρινά το πρόβλημα της λειψυδρίας.
Εκτός απ' το νερό όμως τα φράγματα προσφέρουν και πολλές άλλες υπηρεσίες στην οικονομία. Εκτελούν κατά τον άριστο τρόπο τον έλεγχο των πλημμύρων και δε χρειάζεται πλέον ο φαύλος κύκλος της συνεχούς κατασκευής αντιπλημμυρικών έργων για την προστασία πεδινών εκτάσεων, οικισμών, συγκοινωνιών κ.ά. Εμποδίζουν την αχρήστευση γονίμων πεδινών εδαφών από προσχώσεις. Υπολογίζεται ότι εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γονίμων πεδινών εδαφών αχρηστεύονται κάθε χρόνο από τις προσχώσεις που κατεβάζουν οι χείμαρροι. Σταθεροποιούν τις ορεινές λεκάνες των χειμάρρων και δεν επιτρέπουν τη διάβρωση και την απόπλυση των ορεινών εδαφών. Με τη σταθεροποίηση των εδαφών και με την άρδευση που παρέχεται καθιστούν δυνατή την αναδάσωση των ορεινών περιοχών.
Να σημειωθεί ότι κανένα δένδρο δεν μπορεί να μεγαλώσει χωρίς νερό. Διευκολύνουν την ανάπτυξη της ορεινής κτηνοτροφίας. Λεπτομερή στοιχεία για τη λειτουργία των φραγμάτων στο προαναφερθέν άρθρο μας «Τα μικρά φράγματα κλπ.» στο Δελτίο του Σ.Π.Μ.Ε.- ΑΛΛΕΣ «ΠΗΓΕΣ» ΝΕΡΟΥ
Εδώ ο όρος «πηγές» χρησιμοποιείται μεταφορικά. Δεν εννοούμε θέσεις αναβλύσεως νερού, αλλά άλλους τρόπους αποκτήσεως νερού. Οι δε τρόποι αυτού είναι δύο:
α) Οι ομβροδόχες λεκάνες
β) Οι γεωτρήσεις μέσα σε οικισμούς που έχουν ύδρευση.
Οι ομβροδόχες λεκάνες ήσαν γνωστές από την αρχαιότητα, είναι δε περίεργο πως σήμερα με την αύξηση των αναγκών σε νερό δεν αναπτύχθηκε η τεχνική τους. Ο παλαιός τρόπος συλλογής βρόχινου νερού ήταν από τις στέγες των σπιτιών, ή από άλλα πλακόστρωτα (φρουρίων κ.λπ.). Ικανοποιούσε σε κάποιο βαθμό τις ανάγκες των τότε εποχών. Σήμερα με τα τεχνικά μέσα που διαθέτουμε, μπορούμε να κατασκευάσουμε τέτοιες λεκάνες σε οποιοδήποτε μέρος και πολύ μεγάλου μεγέθους.
Τα κατάλληλα μέρη δεν είναι οι οικισμοί αλλά οι κορυφές των βουνών. Έχει παρατηρηθεί ότι η βροχόπτωση σε βουνό ύψους άνω των 1000 m. φθάνει μέχρι το διπλάσιο εκείνης σε παρακείμενη πεδιάδα. Και επειδή στα Ελληνικά βουνά μπορούμε να βρούμε παντού άφθονα πετρώματα για παραγωγή αδρανών μπετόν, βοηθούντος και του ορεινού οδικού δικτύου που υπάρχει, μπορούμε να κατασκευάσουμε τέτοια έργα που το αποκλειστικό υλικό είναι το μπετόν. Για παράδειγμα φέρνουμε μια τέτοια εγκατάσταση επιφανείας 200.000 m2. Με ετήσια βροχόπτωση ύψους 0,50 , Θα δέχεται 100.000 m3 νερό, που με ημερήσια κατανάλωση ανά κάτοικο 0,10 m3 (σε πολλά χωριά ιδίως νησιών η ημερησία κατανάλωση δεν πλησιάζει ούτε το μισό της ποσότητος αυτής) επαρκεί για 80.000.000/365100=2700 κατοίκους Το κύριο κονδύλιο της δαπάνης κατασκευής μιας τέτοιας εγκαταστάσεως είναι:
α) Λεκάνη
β) Δεξαμενή αποθηκεύσεως της μισής ετησίας εισροής δηλ. 50.000 m3
γ)Αγωγός μεταφοράς και διανομής διαμέτρου 20 cm.Τέτοιες εγκαταστάσεις πλην της υδρεύσεως μπορούν να εξυπηρετήσουν και άλλες ανάγκες, όπως η ανάπτυξη νέων δασών, η ορεινή κτηνοτροφία, ο τουρισμός κ.λπ.
Η εγκατάσταση μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για παραγωγή ενεργείας. Στο παράδειγμα, εάν το ωφέλιμο ύψος πτώσεως είναι 500 m, η ισχύς της εγκαταστάσεως είναι:
100 000 . 1000 kp. 500 m =16.0kw, 365 τιμ . 86 400 s/ημ . 100 kpm/kw
και η παραγωγή ενεργείας το χρόνο: 16 .365 .24 =140 000 KWHβ) Οι γεωτρήσεις μέσα σε οικισμούς. Εάν οι οικισμοί έχουν ύδρευση και αποχέτευση, τα 2/3 του νερού της υδρεύσεως χάνεται στο δίκτυο και εμπλουτίζει το υπέδαφος σε νερό. Το υπέδαφος, ιδίως των μεγάλων πόλεων, είναι κορεσμένο σε νερό, και o υπόγειος υδάτινος ορίζων ευρίσκεται πολύ υψηλά, όπως διαπιστώνεται από την εκσκαφή των θεμελίων των οικοδομών. Το νερό αυτό μπορούμε να το πάρουμε με βαθείς γεωτρήσεις και αντλητικά συγκροτήματα, και να το καταναλώσουμε επί τόπου για το πότισμα δημοσίων κήπων. Η δαπάνη απαιτήσεως τέτοιου νερού είναι εξαιρετικά χαμηλή, λόγω των μικρών απαιτουμένων έργων (γεώτρηση μέχρι βάθους 20 m. κινητό αντλητικό συγκρότημα/και φθάνει μέχρι 5 δρχ/ m3. Η άντληση εξυγιαίνει το έδαφος θεμελιώσεως των κτιρίων και αυξάνει την αντοχή του και την ασφάλεια έναντι σεισμού. Αναλυτικά στοιχεία της μεθόδου δίνονται στο άρθρο μας «Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ»
- ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
.................................
.................................
στ) Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το νερό, όπως και τα άλλα αγαθά, όσο άφθονο και αν είναι, πρέπει να καταναλίσκεται με προσοχή τόσο όσο ακριβώς χρειάζεται για την ικανοποίηση των αναγκών μας. Η ΑΣΚΟΠΗ ΚΑΤΑΝΑΠΩΣΗ (ΣΠΑΤΑΛΗ) ΦΕΡΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ. - Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
-
Ωραίος, tt!!!
-
ΕΧΩ ΕΞΟΧΙΚΟ,κοντα στη λιμνη ΜΟΡΝΟΥ,Ε ΛΟΙΠΟΝ Η ΛΙΜΝΗ ΕΧΕΙ ΑΔΕΙΑΣΕΙ ΠΑΡΑΠΟΛΛΗ,ειναι στο πιο χαμηλο σημειο απο ποτε.ηδη το χωριο ΚΑΛΛΙΟ που ηταν βυθισμενο μεσα στο νερο εχει ηδη βγει στην επιφανεια.... για οσουs δεν γνωριζουν απο εκει πινει νερο η αθηνα.καμμια μεριμνα καμμια προστασια για το νερακι αυτο το σημαντικοτατο προιον για τη ζωη μαs.τι κανει η ΕΥΔΑΠ-τι κανει το κρατοs ?βροχεs- χιονια δεν ηταν οι αναμενομενεs οποτε ,σιγουρα θα ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ ΝΕΡΑΚΙ....
-
Ούτε με τις τελευταίες βροχές βελτιώθηκε η κατάσταση; Έχει ρίξει τον τελευταίο μήνα όσο δεν είχε ρίξει το τελευταίο 8μηνο (που λέει ο λόγος).
-
Ο χρήστης manosk έγραψε:
Ούτε με τις τελευταίες βροχές βελτιώθηκε η κατάσταση; Έχει ρίξει τον τελευταίο μήνα όσο δεν είχε ρίξει το τελευταίο 8μηνο (που λέει ο λόγος).Και εγώ αυτή την απορία είχα...
-
Μη βιάζεστε τόσο! Για να ανέβει η στάθμη στους ταμιευτήρες απαιτείται κάποιο χρονικό διάστημα, αφού τα ποτάμια και ρεματα που τους τροφοδοτούν θα πρέπει με τη σειρά τους να τροφοδοτηθούν από τα ατμοσφαιρικά κατακρημνίσματα (βροχή, χίονι). Η επίπτωση της βροχής είναι σχετικά άμεση, όσον αφορά την επιφανειακή απορροή (η υπόγεια κυκλοφορία του νερού γίνεται με υποπολλαπλάσια ταχύτητα, εκτός και αν συντρέχουν ειδικές συνθήκες) αλλά είναι σχετικά μικρή, συγκρινόμενη με αυτήν του νερού που προέρχεται από το λιώσιμου του χιονιού.
Οπότε, θα περιμένει φυσιολογικά κανείς να δει τη στάθμη να ανεβαίνει μετά τα τέλη Φεβρουαρίου και κυρίως στις αρχές της Άνοιξης, όταν θα αρχίσουν να λιώνουν τα χιόνια στα βουνά που ανήκουν στις υδρολογικές λεκάνες των ποταμών που τροφοδοτούν τους ταμιευτήρες. -
Νομίζω είναι και κάτι άλλο. Με επιφύλαξη όμως γιατί δεν το κατέχω και καλά το θέμα. Εδώ μας έχει σαπίσει στη βροχή αλλά ρίχνει καταιγίδες πλημμυρίζει το σύμπαν. Κάπου έχω ακούσει ότι έτσι το νερό πάει χαμένο και δε μπορεί να το απορροφήσει το έδαφος. Για να γίνει αυτό πρέπει να βρέχει μεν αλλά λιγότερο έντονα και σταθερά .
όχι?
-
Ο χρήστης TRAVELLER έγραψε:
Νομίζω είναι και κάτι άλλο. Με επιφύλαξη όμως γιατί δεν το κατέχω και καλά το θέμα. Εδώ μας έχει σαπίσει στη βροχή αλλά ρίχνει καταιγίδες πλημμυρίζει το σύμπαν. Κάπου έχω ακούσει ότι έτσι το νερό πάει χαμένο και δε μπορεί να το απορροφήσει το έδαφος. Για να γίνει αυτό πρέπει να βρέχει μεν αλλά λιγότερο έντονα και σταθερά .όχι?
Τους τελευταίους μήνες είχαμε πολλές βροχές αυτού του τύπου (λαϊκιστί ποτιστικές). Η ΕΥΔΑΠ θα προτιμούσε κάτι λιγουλάκι πιο βίαιο.
-
Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:
Νομίζω είναι και κάτι άλλο. Με επιφύλαξη όμως γιατί δεν το κατέχω και καλά το θέμα. Εδώ μας έχει σαπίσει στη βροχή αλλά ρίχνει καταιγίδες πλημμυρίζει το σύμπαν. Κάπου έχω ακούσει ότι έτσι το νερό πάει χαμένο και δε μπορεί να το απορροφήσει το έδαφος. Για να γίνει αυτό πρέπει να βρέχει μεν αλλά λιγότερο έντονα και σταθερά .
όχι?
Τους τελευταίους μήνες είχαμε πολλές βροχές αυτού του τύπου (λαϊκιστί ποτιστικές). Η ΕΥΔΑΠ θα προτιμούσε κάτι λιγουλάκι πιο βίαιο.
Λογικό η Αθήνα να δέχεται λιγότερες βροχές , είσαστε και ανατολικότερα. Αλλά εδώ δεν πάει άλλο. Μας έχει σκίσει στις καταιγίδες/πλημμύρες. Ακόμα κι εγώ που είμαι τρελός και παλαβός με το χειμώνα έχω αγανακτήσει. Από αρχές Δεκεμβρίου εάν έχει σταματήσει μια βδομάδα/10 μέρες (σπαστά) ζήτημα είναι.
-
@ traveller
Δεν είναι ακριβως έτσι. Νερό θα πάει 'χαμένο' (δλδ θα καταλήξει γρήγορα στον τελικό του αποδέκτη, που είναι συνήθως η θάλασσα, όταν έχουμε να κάνουμε με ποτάμια συστήματα, τα οποία δεν εκμεταλλευόμαστε για αρδευση ή ύδρευση. Στην περίπτωση του Μόρνου λ.χ., το νερό που θα πέσει εντός των ορίων της υδρολογικής λεκάνης του ποταμού, ένα μεγάλο μέρος του θα καταλήξει στην τεχνητή λίμνη (=ταμιευτήρας). Οι μηχανισμοί ροης του νερού διακρίνονται σε επιφανειακούς και υπόγειους. Η έντονη/αστραπιαία βροχόπτωση (στην ακραία περίπτωση οι λεγόμενες flash floods) πράγματι έχουν ως αποτέλεσμα την δυσανάλογα μεγάλη επιφανειακή απορροή, αφού η ταχύτητα κατείσδυσης του νερού (δηλ της εισοδου του στο έδαφος) εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ενεργό πορώδες των εδαφων και πετρωμάτων. Αν αυτά έχουν κορεστεί από νερό, τότε δεν μπορούν να παροχετεύσουν άλλο βαθύτερα, με αποτέλεσμα την έντονη επιφανειακή απορροή, οπότε έχουμε και πλημμύρες. Στις περιπτώσεις όμως υδρολογικών λεκανών που στις οποίες έχουμε παρέμβει (με κατασκευή φραγμάτων και ταμιευτήρων), το (υπερβάλλον) νερό που απορρέει επιφανειακά θα καταλήξει ουτως ή άλλως στον ταμιευτήρα.Επαναλαμβάνω πάντως ότι κρίσιμο ρόλο στην ποσότητα του νερού που τελικά θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε γιαι ύδρευση μέσω ταμιευτήρων παίζει η χιονόπτωση, πολύ περισσότερο απο τις βροχές. Το χιόνι λιώνει σιγά-σιγά και αναπληρώνει ποσότητες που χάνονται αργότερα, όταν αυξηθεί η επιφανειακή θερμοκρασία, λόγω εξάτμισης.
Η παρατηρηση που κάνεις έχει να κάνει βασικά με την τροφοδοσία με νερό των υπόγειων υδροφορέων. Ναι εκεί θέλουμε 'ποτιστική' βροχή, προκειμένου να προλαβαίνει το έδαφος να διοχετεύει το νερό βαθύτερα. Φυσικά το υπόγειο νερό δε θα μείνει απαραίτητα εκεί, στατικό, εκτός και αν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες -και αυτό θα συμβεί για συγκεκριμένη ποσότητα νερού (τα λεγόμενα 'αποθέματα': αυτός είναι πολύ γενικός και εν πολλοίς άχρηστος όρος, αλλά ας μην το εξειδικεύσουμε). Το νερό θα συνεχίσει, υπόγεια, την πορεία του προς τη θάλασσα.
Κάποια ζημιογόνα αποτελέσματα των ακραίας έντασης βροχοπτώσεων είναι ανάλογα με την επίπτωση που έχει η ανθρώπινη παρέμβαση, ειδικά σε αστικές περιοχές. Αναφέρομαι συγκεκριμένα στις πλημμύρες. Αν, πχ. έχουμε μια βροχόπτωση Α έντασης σε μη αστική περιοχή, το κατώφλι 'ανοχής' για πρόκληση πλημμύρας είναι πολύ ψηλότερα από αυτή μιας άλλης, στην οποία η φυσική κατείσδυση παρεμποδίζεται λόγω δόμησης. -
Πολύ ωραίο και ενημερωτικό ποστ. Ευχαριστώ
-
Έχω ζήσει 'κακούς' χειμώνες στη ζωή μου αλλά αυτό που γίνεται φέτος στη Κρήτη δεν έχει ξαναγίνει. Να φανταστει κανείς ότι με καλούς χειμώνες πάντε υπήρχε πρόβλημα υδρευσης τα καλοκαίρια, πάντα υπήρχαν μέρες που το νερό κοβόταν λόγω έλειψης!!! Αν συνεχιστεί όμως η φετινή κατάσταση το καλοκαίρι θα διψάσουμε στ αλήθεια και δε ξέρω πώς θα βρούμε λύση!!!!! Η Κρήτη θα γίνει αργά αλλά σταθερά προάστιο της... Σαχάρας!!!!!
Νερό ώρα μηδέν!