προβλέψεις καταστροφικών γεγονότων ο γουαναμπης
προβλέπουμε με πολύ μεγάλη ακρίβεια, σεισμούς-κατάρρευση Χρ/ριου, αποτυχίες μοντέλων αυτοκινήτων διαπιστωμένα με εγγύηση
ΑΑΑ
αβάδιστα, ακούραστα, ον λαιν ανωνυμία
τιμαι λογικαι

Που στην Εύβοια ρε παιδιά?

γουαναμπη Μητσοτακίζεις τωρα τελευταία

Αμάρυνθο τελικά. 4,4

Να πώ Ευβοια 4.8?

4 ήταν. Στο ίδιο σημείο.

?

Ο χρήστης wannabe έγραψε:
μάλιστα
άρα οριακά στο δρόμο που λέει ο dimou, ή απο την χαμηλή μεριά δεν μένει κανένας (πάρκο, πάρκινκ, no flying zone κλπ ή απο την υψηλή μεριά θα τους πάρει ο διάολος θα πάνε να συναντήσουν το περίπτερο της Πανεπιστημίου)
πέρα απο τη πλάκα, αν θεωρήσουμε σταθερή πληθυσμιακή κατανομή εντός Αττικής (και νομίζω οτι μπορούμε αφού με βάση το χάρτη οι περιοχές εντός Αττικής που περιλαμβάνονται έχουν πολύ μικρότερη διαφορά μεταξύ τους απο τις περιοχές ίσης επικινδυνότητας εντός και εκτός Αττικής) καταλαβαίνουμε οτι είτε οι υψηλότερης επικινδυνότητας περιοχές θα έιναι πλησιέστερες του επίκεντρου(υποθέτοντας εξασθενηση επίδρασης ανάλογη της απόστασης) είτε οι περιοχές αυτές για κάποιο(ποιο?) λόγο είναι πιο ευαίσθητες στους σεισμούς απο οτι η υπόλοιπη Αττική

παρακλώ εξηγήστε

Εδω θα χρειαστώ και τη βοήθεια του Χ. Δήμου -γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμένα τις σχέσεις που ισχύουν όταν μιλάμε για την αλληλεπίδραση εδάφους θεμελίωσης - κατασκευής.
Εγώ μπορώ να πώ μόνο ότι η σχέση που εννοείς δεν είναι απαραίτητα γραμμική (δλδ. όσο πιο μακριά, τόσο πιο καλά). Εξαρτάται βέβαια από το μέγεθος του σεισμού και εννοείται ότι δε μιλάμε για αποστάσεις της τάξης των πολλών εκατοντάδων km. Δηλαδή, υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε βλάβες σε μεγάλες επικεντρικές αποστάσεις, όταν ταυτόχρονα σε μικρότερες αποστάσεις οι ζημιές να είναι μικρότερες. (Τονίζω ότι αυτό δε σημαίνει ότι αν χτυπήσει έναν 7αρη στο Ιόνιο, η Κόρινθος, λ.χ., θα πληγεί λιγότερο από τον Αστακό).
Κάποιοι σεισμοί, ειδικά αυτοί που γίνονται σε μεσαία βάθη και κάτω (βαθύτερα από τα 60 km), ΑΝ είναι ιδιαίτερα ισχυροί (μιλάμε για 7αρια), μπορούν να βλάψουν περιοχές μακριά από το επίκεντρο. Εχει να κάνει με το συχνοτικό περιεχόμενο της δόνησης, την πορεία (path) που ακολουθεί το σεισμικό κύμα και το είδος των κτιρίων/κατασκευών. (Κάπου εδώ σταματάνε οι γνώσεις μου, γιατί μπαίνουμε στον παράγοντα κτήριο/κατασκευή.)
Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι βαθιοί και συνάμα πολύ ισχυροί σεισμοί είναι σπάνιοι για τον ελληνικό χώρο. Το 7αρι+ της Αμοργού στη δεκαετία του 50 έδωσε ένα τσουναμάκι, αλλά από ζημιές όχι πολλά πράγματα. Το προπέρσινο 6αρι των Κυθήρων, μια από τα ίδια.
[devil's advocate mode]
αλλά εχει ρίξει και κάτι γερά σε Φιλιατρα, Γαργαλιάνους, Πύλο, κλπ στα τέλη του 19ου -αρχες 20ου αι...
[/devil's advocate mode]

Και μια κουβέντα για τις 'σεισμικές ζώνες', όπως αυτές παρουσιάζονται. Σε κάθε χάρτη είσαι αναγκασμένος να τραβήξεις μια γραμμή. Αλλιώς δεν έχει νόημα να μιλάμε για περιοχές υψηλής, χαμηλής, μέσης, κλπ επικινδυνότητας. Ναι, είναι γελοίο να μιλάμε ότι θα πέσει το δικό μου σπίτι, ενώ ταυτόχρονα θα μείνει άθικτο της απέναντι που μου μοστράρει τ' απλυτά της καθημερινά ( ), αλλά ένα όριο/γραμμή ΠΡΕΠΕΙ να χαραχτεί. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι τέτοιου είδους χάρτες δίνονται μόνο σε μικρή κλίμακα.
Η μεγάλη κλίμακα (=μεγάλη διακριτική ικανότητα/ λεπτομέρεια) είναι (εν μέρει) εφικτή μετά από διενέργεια συστηματικών μελετών τοπικής κλίμακας (π.χ μικροζωνικές μελέτες). Όπου υπάρχουν αυτές, λαμβάνονται (νομίζω....) υπόψη από τους μελετητές/κατασκευαστές/πολεοδομικές υπηρεσίες και ανάλογα τροποποιούνται -προς τα πάνω ή κάτω- οι κατασκευαστικες προδιαγραφές που θα πρέπει να ακολουθηθούν.

για τους μεγάλους σεισμούς με μεγάλο εστιακό βάθος και την επίδραση τους στα κτίρια έβλεπα πρόσφατα ντοκυμαντέρ για τη πόλη του Μεξικού όπου είχε συμβεί κάτι ανάλογο με αυτό που περιγράφεις,
είχε δηλ τεράστιες καταστροφές σε συγκεκριμένες περιοχές και ένα παράθυρο ύψους για κτίρια και ελάχιστη συγκριτικά επίδραση σε άλλες περιοχές και κτίρια καθώς και σε περιοχές κοντά στο επίκεντρο
όμως εκεί ταυτοποίησαν το πρόβλημα στο οτι η πόλη είναι χτισμένη σε περιοχή που ήταν παλιά λίμνη.
υπάρχει τόσο διακριτή διαφοροποίηση υπεδάφους στην Αττική?
http://en.wikipedia.org/wiki/1985_Mexic ... earthquake για του λόγου το αληθές

καλά για το κατώφλι πλάκα έκανα περισσότερο, και με τοπικής κλίμακας μελέτες να υπάρχουν με βήμα 0,08 στα 0,16 =50% μιλάμε για γαιδουροεξομάλυνση

δείτε εδώ μία απάντηση

Ο χρήστης christos.dimou έγραψε:

μάλιστα
άρα οριακά στο δρόμο που λέει ο dimou, ή απο την χαμηλή μεριά δεν μένει κανένας (πάρκο, πάρκινκ, no flying zone κλπ ή απο την υψηλή μεριά θα τους πάρει ο διάολος θα πάνε να συναντήσουν το περίπτερο της Πανεπιστημίου)
πέρα απο τη πλάκα, αν θεωρήσουμε σταθερή πληθυσμιακή κατανομή εντός Αττικής (και νομίζω οτι μπορούμε αφού με βάση το χάρτη οι περιοχές εντός Αττικής που περιλαμβάνονται έχουν πολύ μικρότερη διαφορά μεταξύ τους απο τις περιοχές ίσης επικινδυνότητας εντός και εκτός Αττικής) καταλαβαίνουμε οτι είτε οι υψηλότερης επικινδυνότητας περιοχές θα έιναι πλησιέστερες του επίκεντρου(υποθέτοντας εξασθενηση επίδρασης ανάλογη της απόστασης) είτε οι περιοχές αυτές για κάποιο(ποιο?) λόγο είναι πιο ευαίσθητες στους σεισμούς απο οτι η υπόλοιπη Αττική

παρακλώ εξηγήστε

[Statistics mode on].

Μιλάμε για την χαρακτηριστική τιμή της εδαφικής επιτάχυνσης.

Ο σεισμός ως φαινόμενο που ενδιαφέρει τον Μηχανικό είναι μία δύναμη αδρανείας. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει κατά την κίνηση του εδάφους (που είναι από γεωλογικής άποψης πλησιέστερα στον ορισμό του σεισμού) είναι η εμφάνιση αδρανειακών δυνάμεων στην κατασκευή.

Η αδρανειακή δύναμη είναι ανάλογη της μάζας και μίας επιτάχυνσης. Η επιτάχυνση αυτή είναι συνάρτηση των δυναμικών χαρακτηριστικών του Κτηρίου αλλά αναλογικά σχετίζεται με την επιτάχυνση του εδάφους (εδαφική επιτάχυνση).

Ο Κανονισμός βάσει της στατιστικής ανάλυσης των δεδομένων που συλλέγονται σε μία περιοχή σου δίνει μία χαρακτηριστική τιμή της εδαφικής επιτάχυνσης. Η τιμή αυτή δεν είναι η ίδια παντού καθώς υπάρχουν περιοχές χαμηλής και υψηλής σεισμικότητας. Αυτό που είναι ίδιο παντού είναι ότι η τιμή αυτή έχει μία πιθανότητα εμφάνισης ανά έτος. Ο κανονισμός σου λέει ότι η χαρακτηριστική τιμή της επιτάχυνσης θα σου προκύψει από έναν σεισμό με περίοδο επαναφοράς (επανάληψης) τα 475 χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σεισμός επαναλαμβάνεται κάθε 475 χρόνια. Αυτό που εννοεί είναι ότι σεισμοί τέτοιου μεγέθους και αντίστοιχης εδαφικής επιτάχυνσης θα έχουν μία μέση εμφάνιση 1 φορά στα 475 έτη.

Το 1995 ο κανονισμός χώριζε την Ελλάδα σε 4 ζώνες. Το 2002 ο κανονισμός χώρισε την Ελλάδα σε 3 ζώνες όπου το όριο της Ζώνης Ι (με εδαφική επιτάχυνση το 16% της επιτάχυνσης της βαρύτητας) και της ζώνης ΙΙ (με εδαφική επιτάχυνση το 24% της επιτάχυνσης της βαρύτητας) χωρίζοντας το Δομικό Ιστό του Λεκανοπεδίου στα δύο. Το οξύμωρο λοιπόν είναι στον ίδιο δρόμο κανονιστικά από τη μία υπάρχει τιμή 50% μεγαλύτερη της άλλης που ως προς το φυσικό πρόβλημα δεν δικαιολογείται. Συνήθως οι νέοι μηχανικοί λαμβάνουν τη δυσμενέστερη τιμή (έστω και αν αυτό τους στοιχίζει 5% παραπάνω στο κόστος της οικοδομής) ενώ οι παλαιοί που θεωρούν και τους ισχύοντες κανονισμούς πολύ συντηρητικούς (και είναι σε σχέση με τους παλαιότερους) επιλέγουν την τιμή που υπάρχει κανονιστικά. Σε αυτό βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Αυτό που αναφέρει ο dirtoulios σχετίζεται με τις συνέπειες του σεισμού και το σχετικό κόστος. Αν μία περιοχή είναι αραιοκατοικημένη τότε μπορείς να δεχτείς ως επιτάχυνση σχεδιασμού μία τιμή χαμηλότερη δηλαδή μία τιμή επιτάχυνσης ενός σεισμού που εμφανίζεται συχνότερα (άρα και θα έχεις και περισσότερες βλάβες). Αυτό το κάνεις γιατί το κόστος των βλαβών είναι πολύ μικρότερο από ότι σε μία πυκνοκατοικημένη περιοχή και δεν βολεύει να πληρώσεις έναν σκασμό λεφτά τώρα για να έχεις μικρότερο κόστος αργότερα.

[Statistics mode off].

Δεν είναι κάτι που ενδιαφέρει τον γενικό πληθυσμό. Η Αθήνα στον επόμενο σεισμό θα έχει βλάβες συγκεντρωμένες στα Κτήρια της δεκαετίας του 50 και του 60 κυρίως λόγω και προβλημάτων που σχετίζονται με το δομικό υλικό αλλά και το γεγονός της πλημμελούς συντήρησης. Τότε θα μιλάμε για ταξικό σεισμό αλλά από την άλλη καθώς είναι πολύ πιθανό οι λεγόμενες ασφαλείς από το σεισμό του 1999 να έχουν υποστεί περισσότερες βλάβες από τις περιοχές που ανοικοδομήθηκαν (σωστότερα από πριν αυτή τη φορά και με παρουσία του Μηχανικού) από το σεισμό του 1999.

Στα παραπάνω dirtoulios έχουν λάβει υπόψη ότι αυτές οι προσαυξήσεις δεν σχετίζονται με τα δυναμικά φάσματα (που θα πρέπει να αλλάξουν και αυτά καθώς το έδαφος παίζει ρόλο και στη μέγιστη δυναμική μεγέθυνση του σεισμού (τι τιμή πολλαπλασιασμού θα έχει το πλατώ)). Φυσικά και ο Νομοθέτης προτίμησε την επιλογή της αλλαγής ζώνης από το να επιφέρει τα πάνω κάτω με 6 κατηγορίες εδαφών που γνωρίζει ότι στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλη αμαρτία (γεωτεχνικές έρευνες δεν γίνονται και στοιχεία γεωτεχνικά δεν υπάρχουν). Το πρόβλημα όμως αν είναι τέτοιο απλά μεταμφιέζεται σε άλλο πρόβλημα καθώς τα ρέματα και οι επιχώσεις δεν είναι ίδιον και μόνον των Δυτικών Συνοικιών τουναντίον.......

Για τα άλλα που αναφέρεις dirtoulios το βράδυ με την ησυχία μου γιατί εδώ γίνεται πανικός.

Δεν είναι πιο απλό, από το να βάλεις Link, Και να απαντήσει κάποιος εκει? [kouk]

Ευχαριστώ κύριε moderatora..... Έχεις δίκαιο.

Περί επικεντρικών αποστάσεων. Ο σεισμός του Μεξικού στη δεκαετία του 80 είναι κλασσικό παράδειγμα το τι μπορεί να προκαλέσει ένας μακρινός σεισμός σε μία περιοχή αν συντρέξουν ορισμένοι παράγοντες.

Η δεσπόζουσα συχνότητα του σεισμού η μεταβολή του συχνοτικού περιεχομένου (στην αρχή η κύρια δόνηση είναι σε συχνότητα Α μετά σε συχνότητα Β κ.λπ.) είναι βασικοί παράγοντες. Το ότι σε δύο σεισμούς το σπίτι Α δεν έπαθε τίποτα δεν σημαίνει ότι σε έναν επόμενο ότι δεν θα πάθει κάτι ακόμα και αν δεν έχει υποστεί καμία βλάβη.

@ dirtoulios

Τα περί γραμμών τώρα.

Δεν με βρίσκεις σύμφωνο σε αυτό το θέμα. Ή θα έθεταν ένα όριο στους ορεινούς σχηματισμούς του Λεκανοπεδίου ή θα έπρεπε όλη την Αθήνα να την είχαν θέσει στη ζώνη ΙΙ. Ο διαχωρίσμος μίας πόλης στα δύο ειδικά στην περίπτωση που δεν υπάρχει καμία ιδιαίτερη μελέτη ταιριάζει σε πολιτικούς και όχι σε επιστήμονες. Αν κάποιος δει τη γραμμή δεν είναι δύσκολο να καταλάβει πως αυτή χαράκτηκε αν το συνδυάσει με το σεισμό της Αθήνας του 99. Ή λοιπόν μιλάμε για ιδιαίτερα συντηρητική εκτίμηση στις εν λόγω περιοχές (που κακό παρά καλό κάνει) ή για μία τολμηρή εκτίμηση της σεισμικότητας στο υπόλοιπο Αττικής που κακό κάνει.

@ christos. dimou

Μμμμ, η περίφημη 'γραμμή' που χωρίζει το λεκανοπέδιο στα 2. Είναι ένα θέμα. Ενα θέμα για το οποίο γνωρίζω λίγα πραγματάκια, οπότε μπορώ να πω τα εξής.
Ναι, αυτή το όριο ταυτίζεται χοντρικά με τον Κηφισό. Το πρώτο κρατούμενο είναι ότι οι ζημιές στο λεκανοπέδιο από το σεισμό του 99 ήταν στη συντριπτική τους πλειονότητα δυτικά του ποταμιού. Αυτό δεν είναι απόλυτα τυχαίο.Αν προσέξεις, θα δεις ότι η γραμμή αυτή, συνεχίζοντας προς τα βόρεια, περνάει μεταξύ Πάρνηθας - Πεντέλης, στον Αγιο Στέφανο χοντρικά , στρίβει λίγο και βγαίνει στον Ωρωπό. Ανατολικά του ορίου αυτού, οι βραχώδεις σχηματισμοί (το 'βραχώδεις' sensu μηχανικών) είναι διαφορετικοί από αυτούς που βρίσκονται δυτικά. Το όριο αυτό αντιστοιχεί στην τεκτονική επαφή μεταξύ δύο 'γεωτεκτονικών' ενοτήτων, όπως αυτές έχουν περιγραφεί για το σύνολο του ελληνικού χώρου -και είναι καμμιά δεκαπενταριά. Φάνηκε μετά τον σεισμό του 99 -και τότε οι κατέχοντες τα κατάλληλα επιστημονικο-πολιτικά πόστα μπόρεσαν να πείσουν τις αρμόδιες επιτροπές- ότι αυτό το όριο ήταν πράγματι σημαντικό: έτσι τοποθετήθηκε η κεντρική και νότια Αττική στην ίδια κατηγορία με τις Κυκλάδες, αφού μοιράζονται παρομοιου τύπου γεωλογικό υπόβαθρο, ενώ το δυτικό τμήμα της Αττικής τσουβαλιάστηκε μαζί με τον σαφώς πιο δραστήριο Κορινθιακό.
Επειδή οι επιφορτισμένοι με τη λήψη τέτοιων αποφάσεων -και με την παρότρυνση των συμβουλατόρων τους- προτίμησαν να είναι on the safe side, προτίμησαν να 'υπερβάλλουν' στην Αθηναϊκή σεισμικότητα. Κάτι που όπως είπες και συ, κακό κάνει -και θα συμφωνήσω μαζί σου.
Εν ολίγοις, το όριο αυτό έχει ΔΥΝΗΤΙΚΑ μια αξία, μένει ωστόσο να διαπιστωθεί ή να απορριφτεί στη βάση μιας ολοκληρωμένης μελέτης.
Τώρα, το να χωριστεί μια περιοχή όπως η Αττική σε ζώνες υψηλότερης διακριτικότητας -όπως εσύ πρότεινες- απαιτεί μελέτη τύπου μικροζωνικής, που απ΄ όσο γνωρίζω, δεν έχει εκπονηθεί για το σύνολο της Αττικής.
(Λίγες ολοκληρωμένες μικροζωνικές υπάρχουν, νομίζω: ξέρω το Ηράκλειο, την Καλαμάτα, ίσως την Πάτρα, το Ρέθυμνο).
(Σε περιοχές που υπάρχουν τέτοιες μελέτες, ο κατασκευαστής υποχρεούται να πάρει τις προδιαγραφές που έχουν προκύψει από τη μικροζωνική -ΑΛΛΑ δεν μπορούν να είναι χαμηλότερες από αυτές που δίνονται στον γενικό κανονισμό/χάρτη.)

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
και με την παρότρυνση των συμβουλατόρων τους- προτίμησαν να είναι on the safe side, προτίμησαν να 'υπερβάλλουν' στην Αθηναϊκή σεισμικότητα. Κάτι που όπως είπες και συ, κακό κάνει -και θα συμφωνήσω μαζί σου.

κάνει κακό για ποιον? για τις περιοχές που δεν είναι ενταγμένες στην υψηλή ζώνη επιτρέποντας χαλαρότερη θωράκιση κατά το σχεδιασμό και ανέγερση των κατασκεύων?
γιατί για τις περιοχές με υψηλότερο διαγνωσμένο κίνδυνο, λες οτι αυτός έχει υπερεκτιμηθεί με το να ισοφαρίσει τον κίνδυνο του Κορινθιακού. άρα υποθέτω οτι αυτές θα φιλοξενούν πιο ασφαλείς κατασκευές εφόσον ανεγέρθησαν μετα την αναθεώρηση του χάρτη

σε εμένα μένει συμπέρασμα οτι η Αττική διαχωρίζεται γεωλογικά σε δύο περιοχές, και η καθεμια δίνει διαφορετική σεισμική συμπεριφορά ικανή να επηρεάσει και τη συμπεριφορά των κτιρίων για τα μεγέθη σεισμών του Ελλαδικού χώρου. αυτή η διαφορά αποτυπώνεται γεωγραφικά στον αναθεωρημένο χάρτη του 2004 αν και κάπως αναδειγμένη ως προς το μέγεθος.

Ο χρήστης wannabe έγραψε:

και με την παρότρυνση των συμβουλατόρων τους- προτίμησαν να είναι on the safe side, προτίμησαν να 'υπερβάλλουν' στην Αθηναϊκή σεισμικότητα. Κάτι που όπως είπες και συ, κακό κάνει -και θα συμφωνήσω μαζί σου.

κάνει κακό για ποιον? για τις περιοχές που δεν είναι ενταγμένες στην υψηλή ζώνη επιτρέποντας χαλαρότερη θωράκιση κατά το σχεδιασμό και ανέγερση των κατασκεύων?
γιατί για τις περιοχές με υψηλότερο διαγνωσμένο κίνδυνο, λες οτι αυτός έχει υπερεκτιμηθεί με το να ισοφαρίσει τον κίνδυνο του Κορινθιακού. άρα υποθέτω οτι αυτές θα φιλοξενούν πιο ασφαλείς κατασκευές εφόσον ανεγέρθησαν μετα την αναθεώρηση του χάρτη

σε εμένα μένει συμπέρασμα οτι η Αττική διαχωρίζεται γεωλογικά σε δύο περιοχές, και η καθεμια δίνει διαφορετική σεισμική συμπεριφορά ικανή να επηρεάσει και τη συμπεριφορά των κτιρίων για τα μεγέθη σεισμών του Ελλαδικού χώρου. αυτή η διαφορά αποτυπώνεται γεωγραφικά στον αναθεωρημένο χάρτη του 2004 αν και κάπως αναδειγμένη ως προς το μέγεθος.

(Αν και μπαίνω σε μονοπάτια που δεν τα γνωρίζω καλά, ας προσπαθήσω...)
Ένα από τα ζητήματα στην περίπτωση αυτή είναι η εφαρμογή και τήρηση των κανονισμών (λες και λέω κάτι καινουριο...)

'Κακό',όπως βλάπτει, ΙΜΟ, η κάθε υπερβολή. Αυξάνει το κόστος -και ας μην έχουμε υπόψη μόνο τις κατοικίες, μιλάμε για το σύνολο των έργων-, καταρχήν. Με το να ανεβάζεις τις απαιτούμενες προδιαγραφές, δε σημαίνει ότι και ο κάθε κατασκευαστής θα συμμορφωθει με αυτές. Δυστυχώς. Και στη χαμηλότερη κατηγορία να ήταν όλη η Αττική δεν θα υπήρχε προβλημα, ΑΝ οι κατασκευές γίνονταν σωστά. Το θέμα είναι η τήρηση και εφαρμογή των προδιαγραφών, η σωστή εκτέλεση των εργασιων και η ποιότητα των υλικών, μαζί με μια σωστή μελέτη, εννοείται. Δες τις σοβαρές καταστροφές του 99. Στην συντριπτικότατη πλειονότητά τους ήταν σε κτίσματα με καταστροφικές δομικές παρεμβάσεις, σε αυθαίρετες προσθήκες ή σε κτίρια που χτίστηκαν 'στο πόδι'. Αυτό το 'στο πόδι' δε σημαίνει ντε και καλά παράγκες, να εξηγούμαι. Ακόμα και στους κυριλέ Θρακομακεδόνες, υπήρξαν 'πολυτελή' σπίτια με γερές ζημιές. Και τονίζω ότι δε μιλάμε μόνο για σπίτια. Σχολεία, Νοσοκομεία, και τα λοιπά κτήρια αυξημένης σημασίας (Σ3, Σ4 κατά ΕΑΚ) αγωγοί αερίου, οδικό δίκτυο, ανισόπεδοι κόμβοι κλπ. θα πρέπει να κατασκευαστούν με αυξημένο κόστος, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι αν τηρούσαν προδιαγραφές χαμηλότερης κατηγορίας δεν θα ήταν ασφαλή. Γενικά, επειδή υπάρχει διάχυτη η τάση να υπερβάλλουμε στα πάντα, αυτό συνήθως οδηγεί στους 'θιγόμενους' στο να βρίσκουν παραθυράκια να ξεγλιστρήσουν, με αποτέλεσμα το προϊόν τους να είναι τελικά χαμηλότερης ποιότητας από ότι θα ήταν αν τηρούνταν με ευλάβεια κάποιες χαμηλότερες προδιαγραφές.

Θα εκτιμούσα ιδιαίτερα και τη συμβολή των μηχανικών στη συγκεκριμένη κουβέντα. Ίσως να τα παραλέω κάπου ή κάτι να έχω παρεξηγήσει.

Όσον αφορά το σεισμό του 99.

Ως Στρατιώτης τότε είχα βρεθεί στην ΥΑΣ. Μέρος της δουλειάς μου ήταν η μηχανογράφηση των Πρωτοκόλλων Επικίνδυνων και Ετοιμόρροπών Κτήριων. Πρακτικά από τα χέρια πέρασαν όλα τα Κτήρια που είχαν κριθεί κατεδαφιστέα πλην αυτών που είχαν υποστεί ολική κατάρευση. Μιλάμε για περί τα 5000 πρωτόκολλα.

Τα ποσοστά για τα παλαιά λιθόκτιστα ήταν απογοητευτικά. Πάνω από το 80% των Κτισμάτων που κρίθηκαν κόκκινα από τις Δευτεροβάθμιες Επιτροπές ήταν Λιθόκτιστα προ του 1955. Για το υπόλοιπο 20% μεγάλο ποσοστό τους ήταν Κτήρια που είχαν Νομιμοποιηθεί επί Τρίτση ή ήταν αυθαίρετα. Τέλος μόνον 20 ήταν Κτήρια που είχαν κατασκευαστεί μετά το 1981 (οπότε δεν είχαν πληγεί από το σεισμό του 1981) και στα μισά από αυτά το κύριο πρόβλημα τους ήταν ότι είχαν βρεθεί μέσα στο 'λάκο με τα φίδια' (όπως τον ονομάζω) κοινώς μέσα σε ένα πεδίο όπου οι συνεχείς ανακλάσεις των σεισμικών κυμμάτων οδήγησαν σε μεγάλη μεγέθυνση των σεισμικών εντάσεων.

Όσον αφορά το συντηρητικό και μη.

Είμαι ενάντια του παραπάνω κόστους χωρίς κάποια αιτία. Αν είναι υπερδιαστασιολογημένα αυτό συνεπάγεται μεγαλύτερο κόστος κατασκευής χωρίς τα κέρδη από την ασφάλεια να είναι μετρήσιμα. Το κακό είναι από το 1955 (οπότε και υπάρχει αντισεισμικός κανονισμός ή έστω η φιλοσοφία του σχεδιασμού έναντι σεισμού) και μετά δεν υπήρξε κάποιο σημαντικό σεισμικό γεγονός που να χτυπήσει σε περιοχή της Ανατολικής Αττικής (ή Νότιο Ευβοϊκού) οπότε και είναι πρακτικά άγνωστη σε εμάς ποιά θα είναι η συμπεριφορά της περιοχής. Ρέματα υπάρχουν πολλά και κακά τα ψέματα οι εδαφικοί σχηματισμοί της Αττικής είναι κατακερματισμένοι σε τέτοιο βαθμό που ανακλάσεις και 'λάκοι με φίδια' μπορούν να υπάρξουν (και υπάρχουν) και αλλού.

Δεν θα είσαι στο ΠΣΑΜΗΤΣ?

Ο χρήστης dirtoulios έγραψε:
Δεν θα είσαι στο ΠΣΑΜΗΤΣ?

Επαγγελματικές υποχρεώσεις καθώς και κοινωνικές υποχρεώσεις μάλλον δεν θα μου το επιτρέψουν.

Η ομάδα όμως συμμετέχει με 2 παρουσιάσεις....

1200 άτομα πάντως μέχρι σήμερα και πραγματικά θα γίνει χαμός στο Κάραβελ.

Σε μια μικρή οικοδομή που σκοπεύω να φτιάξω, στους υπολογισμούς βάλαμε επιτάχυνση 0,16 (κανονισμός) και 0,24. Το κοστολόγιο δεν έχει μεγάλη διαφορά, κυρίως στη θεμελίωση είναι οι διαφορές. Υπάρχει μειονέκτημα (εκτός από το κόστος) στο να σχεδιάζεις τις κατασκευές για μεγαλύτερη επιτάχυνση σεισμού; Μου είπαν ότι η πιο στιβαρή κατασκευή θα 'παίρνει' από το έδαφος πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις σεισμού και είναι προτιμότερο να είναι πιο εύκαμπτος ο σκελετός.

Ο χρήστης leonp έγραψε:
Σε μια μικρή οικοδομή που σκοπεύω να φτιάξω, στους υπολογισμούς βάλαμε επιτάχυνση 0,16 (κανονισμός) και 0,24. Το κοστολόγιο δεν έχει μεγάλη διαφορά, κυρίως στη θεμελίωση είναι οι διαφορές. Υπάρχει μειονέκτημα (εκτός από το κόστος) στο να σχεδιάζεις τις κατασκευές για μεγαλύτερη επιτάχυνση σεισμού; Μου είπαν ότι η πιο στιβαρή κατασκευή θα 'παίρνει' από το έδαφος πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις σεισμού και είναι προτιμότερο να είναι πιο εύκαμπτος ο σκελετός.

όχι σχεδιάζεις με μεγαλύτερη ασφάλεια. Ο κανονισμός για πολύ Δύσκαμπτα Κτήρια (αν έχεις κάτι τέτοιο) προβλέπει κάποιες συμπληρωματικές διατάξεις. Αν ο Μηχανικός σου έχει ακούσει τους Καθηγητές του στο μπετόν για πολύ δύσκαμπτο Κτήριο θα κάνει την απομείωση του δείκτη q (μειωτικός συντελεστής που λαμβάνει υπόψη την ελαστοπλαστική συμπεριφορά της κατασκευής). Όμως κάτι τέτοιο ισχύει για κατασκευές με δεσπόζουσα συχνότητα πάνω από τα 10 Hz (συχνότητα ελεύθερης ταλάντωσης) κάτι που για να σου συμβεί είναι σπάνιο. Αν μιλάς για 2ο ή για 3ο όροφο έχεις ήδη ένα πιο εύκαμπτο Κτήριο (συχνότητα ταλάντωσης 5Ηz) οπότε ήδη είσαι στο πλατώ του φάσματος.

Αν το έδαφος σου είναι σούπα (και μάλλον θα είναι εφόσον οι αλλαγές είναι στη θεμελίωση) ζητάς να έχεις ένα άκαμπτο Κτήριο καθώς το μαλακό έδαφος φιλτράρει τα υψήσυχνα με αποτέλεσμα η κατασκευή σου να κοιμάται. Από την άλλη σε ένα σκληρό έδαφος θέλεις μία μαλακή κατασκευή (με μικρή συχνότητα τάλαντωσης) καθώς το σκληρό έδαφος φιλτράρει τις χαμηλές συχνότητες. Ένα μαλακό Κτήριο σε ένα έδαφος σούπα είναι επικίνδυνο (να συντονιστεί το Κτήριο σε έναν σεισμό μέσης και μακρινής απόστασης). Ένα δύσκαμπτο (σκληρό) Κτήριο σε ένα ημίβραχο ή βράχο θεωρητικά πάντα θα αντιμετώπισει πρόβλημα σε έναν πολύ κοντινό σεισμό. Καθώς από όσο γνωρίζω στην Αθήνα τουλάχιστον γνωστό ενεργό ρήγμα που να διατρέχει τους εδαφικούς σχηματισμούς των Λόφων της Αθήνας δεν υπάρχει κάτι τέτοιο δεν πρέπει να σε ανησυχεί.

Και πάλι όλα αυτά είναι με κάθε επιφύλαξη καθώς όπως σωστά είπε κάποιος συνάδελφος σήμερα (ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΔΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ).