Ατομιστή

Είναι γύρω στις 20 αν θυμάμαι καλά.
Γενικά έχει ξεφτύσει, εχει χάσει την παλιά του αίγλη. Και προσωπικά το βρίσκω κάπως μονότονο (θα μου πείς αν το βλέπεις για 15 χρόνια λογικό είναι). Μικροί όταν είμασταν, δηλώναμε συνοδοί των κ
Πάντως παλιά είχε φοβερές εκδηλώσεις, φαντάσου ότι μεχρι και η Κάλλας είχε παραστεί.
ΜΙα περίοδο, καλλιτεχνικός διευθυντής ήταν ο Κυριάκος ο Σφέτσας (πιθανόν τον έχεις ακούσει) και είχαν έρθει φοβερά ονόματα (Cesaria Evora κλπ) αλλά για τους γνωστούς άγνωστους λόγους αποπεμφθηκε...

Πάντως αυτά τα χορευτικά τα έχω βαρεθεί

Αν έρθεις τώρα, έχουν ανοίξει κι άλλα μεζεδοπωλεία κοντά στο μέρος που γίνονται οι εκδηλώσεις

Εχθες γυρισα απο τις 6ημερες διακοπες μου . Πολυ καλη η θαλασσα και η αμμουδια (Αμμολοφοι Καβαλας) .
Ολα ηταν τελεια .

Οπως καθε χρονο ετσι και φετος η ιδια ρητορικη ερωτηση :
Που διαθεση για δουλεια ?

Επέστρεψα κι εγώ στο γραφείο σήμερα, αλλά η βδομάδα προβλέπεται να είναι μικρή αφού πολλοί καλοί φίλοι είναι εδώ για διακοπές (μερικοί έφυγαν κιόλας ) και δεν έχω όρεξη για δουλειά. Γίνονται μόνο τα βασικά. Ωραία η νότια Κρήτη αλλά λίγο.

γεια σας παιδια, ειναι η πρωτη φορα που γραφω κ δυστυχως η λεξη διακοπες αποτελει για ακομα μια χρονια αγνωστη λεξη, η ελπιδα ομως ειναι γνωστη λεξη κ την ξερω καλα....

Ο χρήστης MIKE G.P. έγραψε:
γεια σας παιδια, ειναι η πρωτη φορα που γραφω κ δυστυχως η λεξη διακοπες αποτελει για ακομα μια χρονια αγνωστη λεξη, η ελπιδα ομως ειναι γνωστη λεξη κ την ξερω καλα....

Γιατι μπρε ; Ακομα και οι φυλακισμενοι παιρνουν αδεια και απο ο,τι εχει παρει το ματι μου, η σκλαβια εχει καταργηθει στη Ελλαδα.

Ο χρήστης DAP έγραψε:

γεια σας παιδια, ειναι η πρωτη φορα που γραφω κ δυστυχως η λεξη διακοπες αποτελει για ακομα μια χρονια αγνωστη λεξη, η ελπιδα ομως ειναι γνωστη λεξη κ την ξερω καλα....

Γιατι μπρε ; Ακομα και οι φυλακισμενοι παιρνουν αδεια και απο ο,τι εχει παρει το ματι μου, η σκλαβια εχει καταργηθει στη Ελλαδα.

Το ματι σου να το προσεξεις εχω να σου συστησω εναν καλο οφθαλμιατρο .
Η σκλαβια επανηλθε με την μορφη της εργασιας ,υπο τις σημερινες συνθηκες .

Ο χρήστης DAP έγραψε:

γεια σας παιδια, ειναι η πρωτη φορα που γραφω κ δυστυχως η λεξη διακοπες αποτελει για ακομα μια χρονια αγνωστη λεξη, η ελπιδα ομως ειναι γνωστη λεξη κ την ξερω καλα....

Γιατι μπρε ; Ακομα και οι φυλακισμενοι παιρνουν αδεια και απο ο,τι εχει παρει το ματι μου, η σκλαβια εχει καταργηθει στη Ελλαδα.

α ρε dap..σκλαβοι...ωραιες εποχες..

Ο χρήστης DAP έγραψε:

γεια σας παιδια, ειναι η πρωτη φορα που γραφω κ δυστυχως η λεξη διακοπες αποτελει για ακομα μια χρονια αγνωστη λεξη, η ελπιδα ομως ειναι γνωστη λεξη κ την ξερω καλα....

Γιατι μπρε ; Ακομα και οι φυλακισμενοι παιρνουν αδεια και απο ο,τι εχει παρει το ματι μου, η σκλαβια εχει καταργηθει στη Ελλαδα.

Kαλημερα παιδια, αδεια ειχα, λιγη μεν αλλα ηταν αδεια, οταν ομως βγαινεις σε αδεια κ ειδικα καλοκαιρινη που καπου πρεπει να πας για ξεκουραση κ η τσεπη σου ειναι αδεια τι κανεις?? δουλευω σε τραπεζα κ βλεπω οτι πολλα ατομα περνουν δανεια για να παν διακοπες κ οταν γυρισουν ειναι αφραγκοι κ μπλεκουν με τα χρεοι τους, το θεωρω πολυ αννοητο αυτο!!!!

σουγιο-μανια!!!

θα βυθιστει η κρητη...

Ο χρήστης adis4gr έγραψε:
σουγιο-μανια!!!

θα βυθιστει η κρητη...

Πότε θα γίνει αυτό; Ελπίζω να επικοινωνίσουμε.

Άνοιξαν οι αυτόματες πόρτες του αεροδρομίου, και η ξηρή ατμόσφαιρα του κλιματιζόμενου χώρου του αεροδρομιου αντικατατάθηκε από μια πυκνή δύσωσμη ύλη.Ζέστη, 90φεύγα% υγρασία, όλα τα μπαχαρικά του κόσμου, μπόχα και καυσαέριο πλυμμήρισαν τα μέχρι τότε ευαίσθητα οσφρητικά κύτταρα. Φορτωμένος με ένα backpack αναρρωτήθηκα αν θα κατάφερνα να αναπνέω μετά από 5 λέπτα ή θα λιποθυμούσα από υποξία. Η υποδοχή της Ινδίας, στο Δελχί, ήταν όντως ένα σοκ αντάξιο των προσδοκιών.

Και μετά το Δελχί -όπου χαθήκαμε, γυρίσαμε, ξανα΄φύγμαε, ο δρόμος για την Agra. Αλλά ανάμεσα στη βρωμιά, το χάος, τα παραπήγματα, την πολυκοσμία, τηνς εξαθλίωση και την αναάγκη, αντικρύσαμε το Taj Mahal. Βρεθήκαμε στην εικόνα που αντικρύζαμε μια ζωή σαν καρτ-ποσταλ, σε μια εικόνα που δύσκολα νιώθεις πραγματική. Στην ομορφιά της αρμονίας ενός μνημείου μιας αγάπης που χαρίστηκες στους αιώνες.

Περπατήσαμε στην αγορά της Jaipur, της πιο πολύβουης πόλης, ανάμεσα στις ιαχές των πιστών που οδεύαν στους ναούς, τους πωλητές που πάσχιζαν να σε κάνουν να αγοράσεις, στις εξαθλιωμένες μάνες που εκλιπαρούν για λίγες ρούπιες... Καπνίσαμε afghani στις επάλξεις του κάστρου που εκτείνωνταν στο άπειρο, ακουλουθώντας την κορυφογραμμή, καθώς μας χάιδευε το ορεινό αεράκι...

Και μετά τις φωνές, τα αμέτρητα decibel της ανθρώπινης ύπαρξης, ένα χωριό. Ένας βούρκος με διάσπαρτα αρχοντικά. Μέσα στο χρώμα, τις τοιχογραφίες, τα αίθρια, τις ταράτσες.
Ακολουθήσαμε τον βόμβο κάποιων ταμπούρλvν το βράδυ, ανάμεσα στα άγνωστα λασπερά σοκάκια, για νβρούμε την πηγή. Καθίσαμε στον κύκλο, μας μίλησαν χωρίς ανάγκη για συνεννόηση, καπνίσαμε μαζί το μαύρο καπνό της ιερής τους κατάνυξης -ήταν η μέρα του Hanuman, του Θεου-Πιθήκου- και σιγοτραγουδήσαμε το βόμβο της δέησής τους.

Περπατήσαμε μέσα στις χίλες και μία νύχτες, ψηλαφήσαμε τα παραμύθια στο κάστρο της Bikaner. Νιώσαμε ότι το παραμύθι ήταν κάποτε πραγματικό -εδώ- αγγίζοντας την χρυσοκόκκινη πέτρα και χαϊδεύοντας τα χρυσοποίκιλτα δωμάτια, ακολουθώντας τους πολυεπίπεδους και δαιδαλώδεις δρόμους.

Περπατήσαμε μέσα στον ζωντανό μεσαίωνα της Jaisalmer, ένα κάστρο με πέντε χιλιάδες κατοίκους, πίνωντας το όπιο που κάποτε χάριζε αμύθητα πλούτη σε ένα βασίλειο που τώρα κοίτεται χαμένο. Στα σοκάκια μιας απαράμιλης ομορφιάς ζαλιζόμασταν, κάπου ανάμεσα στις πάλαι ποτέ εμπορευσιμες ουσίες, στα ψηλά ολοσκάλιστα πέτρινα σπίτια, μέσα σε ναούς που το δέος έναντι της αφιερωμένης ανθρωπίνης προσπάθειας δεν μπορούσες παρά μόνο να νιώσεις αντικρύζοντας αμετρητα τετραγωνικά σκαλισμένης πέτρας στη μορφή χιλιάδων αναπαραστάσεων, μέσα στην υγρή δυσωδία της βρωμιάς που καταλαβαίνεις ότι όντως εδώ είναι ακόμα μεσαίωνας.

Συζητήσαμε περί θρησκείας και κόσμου πίνωτας το 'κρασί της ερήμου' ακούγωντας για το πως όλα τελικά είναι ένα, σε αυτό το μίγμα των αντιθέσεων που βλέπαμε μπροστά μας.

Καβαλήσαμε δύστροπες καμήλες ανάμεσα στους αμμόλοφους της ερήμου του Thar, είδαμε το ηλιοβασίλεμμα σε μια σπάνια για μας παρουσία καθαρού ουρανού, κοιμηθήκαμε στα πλίνθινα κτίσματα. Τρώγωντας τα φασόλια της ερήμου, ακούγωντας τους ήχους που έβγαζαν τα ξεχασμένα όργανά τους.

Επισκευτήκαμε τη Jodhpur, τη γαλάζια πόλη, με το φρούριο βγαλμένο από τα παραμύθια του Tolkien, το bazaar των μυρωδιών και των μπαχαρικών. Φιλοξενηθήκαμε από μια μικρή οικογένεια στα προάστια της πόλης, και μετά αναχωρήσαμε ακολουθώντας -νότια- το δρόμο ανάμεσα στα βουνά.

Και κάπου εκεί, μέσα στις βουνοκορφές, μέσα στο πυκνό δάσος με τις μαϊμούδες, ένας μαγευτικός ναός. Η πέτρινη 'πολιτεία' της Ranakpur, μια πολιτεία ναών με 1444 λαξεμμένα υποστηλώματα, κάθε ένα με μια μοναδικη αναπαράσταση.

Μετά, ο δρόμος για τηΛευκή Πόλη. Επισκευτηκαμε την Udaipur, τη Βενετία της Ανατολής, με την -κάποτε- γαλάζια λίμνη που φιλοξεί παλάτια και ανάκτορα. Με τους στενούς δρόμους που θα μπορούσαν να ανήκουν σε ένα υπερμέγεθες ελληνικό νησί. Ήταν η ώρα που μας βρήκε το ξέσπασμα του μουσώνων, και πλέον οι ουρανοί άνοιγαν τακτικά για να κατεβάσουν ποσότητες νερού, την ευλογία των θεών στο λαό τους.

Πετάξαμε προς τη Goa. Μια γη μέσα στη ζούγκλα φοινικόδρεντων, που φιλοξένησε τις απαρχές ενός μουσικού ρεύματος των συναισθημάτων, τις χημικής ναρκοκουλτούρας ενός δυτικού κόσμου που μόνο έτσι μπορούσε να βρει τη συλλογική αίσθηση που είχε προ πολλού στερηθεί. Κι ανάμεσα στα δάση, οι αποικιοκρατικές βίλλες των πορτογάλλων μας αποχαιρέτησαν, για να γυρίσουμε πίσω στον κόσμο που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα...

Ωραίος!

Εγώ είμαι λιγότερο ρομαντικός και αρκετά ευρωπαίος αποικιοκράτης : οι συνθήκες υγιεινής/διαβίωσης είναι τελείως τραγικές

Πριν πολλά χρόνια στην Ινδία φίλος (με πληρωμένο εισιτήριο τρένου) ήταν αναγκασμένος να ξαπλώσει στο ράφι-διχτάκι για τις αποσκευές, καλά ήταν - κάτω είχε πιο πολύ στρίμωγμα.

Η στέγη του τρένου ήταν γεμάτη κόσμο (τζάμπα), οι Ινδοί είναι σκούροι αλλά με τη κάπνα γινόντουσαν κατάμαυροι. Μερικοί πέφτανε αλλά δεν είχε σημασία γιατί πήγαινε τόσο σιγά το τρένο που το προλάβαιναν και ξανασκαρφάλωναν.

Καλως σας βρηκα!
Σημερα γυρισα απο τις διακοπες μου.

Φετος πηγαμε μονο Λεωνιδιο απο τις 5 εως σημερα το πρωι,με ενα διαλλειμα 2 ημερων απο τις 11 ως και τις 13 για κατι δουλειες που ειχαμε στην Αθηνα.

Καλες οι διακοπες,αλλα λιγες ρε γμτ.
2-3 μερες προσαρμογη στας Αθηνας κ μετα βουρ στη καθημερινοτητα παλι...

Γεια χαρά!

Σήμερα επέστρεψα στη δράση μετά από 3 εβδομάδες χαλάρωσης!

5 μέρες Σκόπελο και 6 μέρες Πήλιο, δεν έχω παράπονο! Ξεκουράστηκα και άλλαξα παραστάσεις!

Μάλιστα έκανα κάτι ακόμη καλύτερο: Έσβησα το κινητό...Μεγάλη απαγκίστρωση!

Λοιπόν η Σκόπελος καλή, όμορφο νησί, ωραίες παραλίες και καθαρά νερά αλλά δε μου άφησε τόσο έντονη εικόνα! Οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με τον τουρισμό δείχνουν λίγο ερασιτεχνικές. Οι τιμές για παράδειγμα ήταν λίγο υψηλές. 2 Άτομα τρώγαμε με ελάχιστη ταρίφα τα 50 με 55 ευρώ, τη στιγμή μάλιστα που κάνω...δίαιτα!Και φαγητό κακής ποιότητας επιεικώς...

Πάντως οι παραλίες πολύ όμορφες (ειδικά η Καστάνη ), το τοπίο καταπράσινο, το οδικό δίκτυο καλύτερο απ ότι περίμενα!

Μια σημαντική παρατήρηση που δεν αφορά το νησί αλλά την Hellenic Seaways: Κατεβαίνοντας από το δωμάτιο στη χώρα για να φύγω, ο ταξιτζής μας προειδοποίησε να ενημερωθούμε για το καράβι, μια και είχε αέρα. Πήγα στα γραφεία της εταιρείας και δεν γνώριζαν τίποτα. Μόνο μια ανακοίνωση στα αγγλικά οτι η διαδρομή των 14:30 was canceled... Μετά από 2 ώρες και μια ώρα πριν φύγει ο καράβι, μάθαμε οτι τελικά το καράβι είχε πρόβλημα, θα ερχόταν άλλο (φυσικά υποδεέστερο) και θα έφευγε από άλλο λιμάνι 20 με 25χλμ μακριά (από τον Αγνώντα)!

Χωρίς καμία ενημέρωση, έτσι απλά άλλαξε λιμάνι!

Δε λέω, όσοι ασχολούνται με τη θάλασσα έκριναν έτσι και καλώς έπραξαν. Όταν όμως μια εταιρεία αυτοδιαφημίζεται ως η κορυφαία της περασμένης χρονιάς, όταν τα ελάχιστα δρομολόγια σε αναγκάζουν να κλείσεις ενάμιση μήνα πριν εισιτήρια, όταν πληρώνω 40 ευρώ/άτομο, τότε δεν δέχομαι ούτε βλάβες στο πλοίο (το οποίο άκουσα 10 μέρες είχε πρόβλημα) και κυρίως δεν δέχομαι να αντιμετωπίζομαι με τέτοια περιφρόνηση: κανείς δεν ειδοποίησε ότι άλλαξε λιμάνι το πλοίο! Κανείς δεν πήρε τηλέφωνο τους ταξιδιώτες! Κανείς δε φρόντισε να δώσει ένα αναθεματισμένο ενημερωτικό φυλλάδιο κατά το ταξίδι προς το νησί ότι η αλλαγή λιμανιού είναι σχετικά συχνό φαινόμενο και να ενημερωθούμε τηλεφωνικά εγκαίρως! Και φυσικά κανείς δεν πλήρωσε τα ταξί και ΚΤΕΛ που χρειάστηκε όλος αυτός ο κόσμος!Ανευθυνότητες...

τουλάχιστον στο Πήλιο δε χρειάστηκε καράβι...Εκεί ήταν τέλεια!

Αύριο ξημερώματα φεύγω για Ηγουμενίτσα για να πάω Παξούς...Στις 13.30 φεύγει το ferry...

Πόση ώρα περίπου θα κάνω μέχρι Ηγουμενίτσα ?

Μέχρι την Αμφιλοχία νομίζω είναι η κλασική 'κοινή' διαδρομή, μετά κατευθύνομαι προς Άρτα ? (και όχι προς Βόνιτσα)...Αν λέω μ@λ@κίες ποιά είναι η διαδρομή που ακολουθώ από Αντίριο ? (δεν έχω περάσει και από τη γέφυρα, έχει ουρές και καθυστέρηση ? πρωί Τετάρτης θα είναι)

Δεν έχει ουρά στη γέφυρα (10 €). Προσοχή στον πλαϊνό αέρα, κράτα γερά το τιμόνι καπετάνιο γιατί θα νομίζεις ότι οδηγείς βάρκα.

Σωστα τα λες ,στην Αμφιλοχια ,θα πας δεξια κ οχι αριστερα ,για Αρτα δηλαδη .
Τα προβληματα αρχιζουν μετα την γεφυρα κ συνεχιζονται μεχρι την Ηγουμενιτσα .
Σε γρηγορο οδηγημα κ προσπερασματα μην πονταρεις γιατι θα χασεις το ferry.
To moνο που μπορει να σου φανει χρησιμο ειναι η αντοχη στην πολυωρη οδηγηση.
Δεν εχω καταφερει να κανω την διαδρομη σου ,κατω απο 8ωρες .σου ευχομαι καλυτερες επιδοσεις

Xαρα στο κουραγιο σας,αν και νεοτερος πανω απο 3-4 ωρες δεν οδηγω πια για διακοπες,μονο για δουλεια και πολυ σοβαρη δουλεια!Αεροπλανο και αγιος ο Θεος...

Minimum 8 ώρες για Ηγουμενίτσα ?

Αν είναι έτσι τη γ@μησ@, εγώ έβαζα MAXIMUM 7 ελπίζοντας σε λιγότερο, κάτι προς 6 δηλ...Τόσο πολύ ρε παιδιά?