Ο χρήστης catalyst έγραψε:

Η τέχνη πράγματι έχει κάποιους κανόνες. Η ζωγραφική π.χ. έχει κανόνες φωτοσκίασης, προοπτικής, αναλογιών κλπ. Η φωτογραφία έχει κι αυτή κανόνες σύνθεσης, φωτομέτρησης κλπ. Υποθέτω και η γλυπτική και οι άλλες τέχνες θα έχουν.

Ο καλλιτέχνης πρέπει να ξέρει να χειρίζεται αυτούς τους κανόνες και να δημιουργεί σύμφωνα με αυτούς. Αν όμως δεν τους υπερβεί αυτούς τους κανόνες δεν πρόκειται ποτέ να γίνει μεγάλος καλλιτέχνης, γιατί πάντα θα δημιουργεί έργα που δε θα έχουν κάτι πρωτότυπο. Πάρτε για παράδειγμα τον Πικάσσο: στα 5-7 του χρόνια ήξερε να ζωγραφίζει τέλεια παραστατικά. Στα 10-15 χειριζόταν τέλεια όλα τα ρεύματα που είχαν παρουσιαστεί μέχρι την εποχή του. Αν είχε μείνει εκεί το πολύ πολύ να ζωγράφιζε τόσο καλούς παραστατικούς πίνακες όσο και ο Μιχαήλ Άγγελος, ή τόσο καλούς ιμπρεσσιονιστικούς όσο και ο Μονέ. Αντί αυτού όμως προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, και γι αυτό έγινε διάσημος.

Συνεπώς αν τυχόν αντιμετωπίζεται 'υποτιμητικά' κάποιος που ζωγραφίζει παραστατικά σήμερα, αυτό γίνεται γιατί δεν κάνει κάτι νέο. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αντιμετωπίζεται υποτιμητικά και ο Μιχαήλ Αγγελος, ο οποίος στην εποχή του ήταν πρωτοπόρος. (Ας μην ξεχνάμε ότι η εμφάνιση της φωτογραφίας, ως μέσο παραστατικής αποτύπωσης άλλαξε αρκετά το ρόλο και της ζωγραφικής, καθώς δεν υπάρχει πλέον λόγος να ζωγραφίζει κανείς κάτι που θα μπορούσε να το φωτογραφίσει)

Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι πολλοί 'καλλιτέχνες' προσπαθούν να υπερβούν τους κανόνες χωρίς να τους κατέχουν. Τελικά η τήρηση κανόνων μπορεί να μην αρμόζει σε έναν πραγματικό καλλιτέχνη, ωστόσο η γνώση των κανόνων είναι αυτή που διαχωρίζει έναν (έστω και μέτριο) καλλιτέχνη από έναν αποτυχημένο ελαιοχρωματιστή.

Ο καλλιτέχνης που υπεβαίνει κάποιους κανόνες για να 'υποταχθεί' σε άλλους πιό πολύπλοκους και λιγότερο εμφανείς, π.χ. όσοι έχουν ασχοληθεί με την κλασική μουσική, γνωρίζουν στην αντίστιξη και στη φούγκα πως ακριβώς λειτουργούν οι σχέσεις των διαστημάτων στην πορεία των θεμάτων (έκθεση: θέμα-αντίθεμα-απάντηση, ανάπτυξη σε μετατροπία στη σχετική κλίμακα, επόμενη ανάπτυξη σε μετατροπία με παραλλαγή, stretto στην τονική και coda). Η αναγνώριση της ιδιοφυίας ενός συνθέτη, όπως του J.S.Bach, προέκυψε από την υπέρβαση αυτού του περιοριστικού κλειστού μοντέλου λόγω της ανεξάντλητης ποικιλίας μορφοποίησης που διέθετε, τηρώντας τους γενικούς κανόνες. Βέβαια, στο μουσικό φαινόμενο Bach, βρίσκει κανείς ποιότητες που ερμηνεύονται με το 'folding' (όπως και σε έργα άλλων καλλιτεχνών της εποχής μπαρόκ), δηλαδή την αλυσιδωτή πτύχωση της μορφής. Οπως είναι εμφανές από το παραπάνω παράδειγμα οι κανόνες υπάρχουν και αν υπερβείς έναν θα το κάνεις για να ακολουθήσεις έναν άλλο.
Οταν έγραψες >Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι ότι πολλοί 'καλλιτέχνες' προσπαθούν να υπερβούν τους κανόνες χωρίς να τους κατέχουν...

είπες μια μεγάλη αλήθεια και σε μεγάλο βαθμό απαντάς στο υπόλοιπο μύνημά σου. Στην ζωγραφική, η ρεαλιστική απεικόνηση είναι η πιο μοχθηρή και η πιό πονηρή (μόχθος και πόνος). Αυτός που θα απεικονήσει τέλεια μια υπάρχουσα παράσταση αλλά το έργο του δεν έχει 'ψυχή' είναι ένας απλός τεχνίτης, αυτός όμως που θα δώσει ψυχή στο χρώμα και στον καμβά, αυτός είναι καλλιτέχνης. Ο πραγματικός καλλιτέχνης χρησιμοποιεί τους καθιερωμένους κανόνες αλλά πολλές φορές με τον πειραματισμό 'συμμορφώνεται' και σε άλλους κανόνες που τον βοηθούν να εκφράσει το ταλέντο του.
Τώρα αν κάποια ατάλαντη έκφραση ταγαροκουλτούρας παρουσιάζεται σαν τέχνη και ζητιανεύει κύρος από το ψευτοκαλλιτεχνικό-επιχειρηματικό κατεστημένο-κλίκα που υπάρχει στην Ελλάδα, δεν σημαίνει ότι είναι και Τέχνη.

Καταπληκτική συζήτηση και συγχαρητήρια στους συμμετέχοντες!

Νομίζω πάντως πως το κύριο πρόβλημα δεν είναι η τέχνη και ποιοί είναι οι κανόνες που τη διέπουν, αλλά τι είναι πιο χυδαίο: το έργο κακής τέχνης ή η λογοκρισία (η αποκαθήλωση του πίνακα, το 'κατέβασμα' του 'Τελευταίου πειρασμού' πριν χρόνια, το κάψιμο των βιβλίων του Ανδρουλάκη). Προσωπικά, ο συγκεκριμένος πίνακας (ή η φωτογραφία με το καρπούζι) μου προκαλεί αισθήματα θυμηδίας έως και οίκτου για τον ανέμπνευστο καλλιτέχνη, αλλά όσα ακολούθησαν μου προκαλούν πολύ εντονότερα αισθήματα τρόμου για το 'ποιός μας φυλάει από τους φύλακες', τους τιμητές της αισθητικής και της ηθικής μας.

Σε ελεύθερο κόσμο υποτίθεται ότι ζούμε και θα έπρεπε, σύμφωνα με το Βολταίρο, να ενθαρρύνουμε οποιαδήποτε έκφραση, έτσι ώστε να έχει την ευκαιρία να υποστεί τη βάσανο της δημόσιας κριτικής. Και αυτό το θεωρώ τόσο βασική αρχή του πολιτισμού μας, ώστε να αδιαφορώ για την προσβολή των ηθών ή του θρησκευτικού ή εθνικού ή άλλου 'συναισθήματος'.

Το ομορφο ειναι στα ματια αυτου που το βλεπει.

FARRELI BROS

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:

Σωτήρη δεν συμφωνώ ότι το Ωραίο αποτελεί Συμπαντική Σταθερά (αν μου επιτρέπεται ο ιδιωματισμός), αυτό είναι μια πλατωνική έννοια που είναι καιρός να την ξεπεράσουμε νομίζω. .....

Και, σαν μια ακόμα απόδειξη ότι το Σύμπαν είναι απρόβλεπτο, κάποιες έρευνες παρουσιάζουν το Σύμπαν όχι επίπεδο αλλά σαν να έχει σχήμα κανονικού δωδεκάεδρου. Και μάλιστα ότι αποτελείται από μικρότερα, κανονικά δωδεκάεδρα. Θυμόμαστε ποιος είχε προτείνει αυτό το μοντέλο πρώτος; Ναι, ο Πλάτωνας!

Μάλλον δεν σε κατάλαβα εδώ γιατί αυτό που έγραψες σαν απόδειξη, μας δείχνει ότι το σύμπαν είναι 'φτιαγμένο' με κανόνες, απλώς υπάρχει συνεχής έρευνα και πολλές διαφοροποιήσεις στις συμπαντικές θεωρίες. Προσπαθούμε δηλαδή να ανακαλύψουμε αυτούς τους κανόνες ώστε να πάψει να μας φαίνεται απρόβλεπτο.
Την συγκεκριμένη έρευνα την πήρε το μάτι κάπου αλλά δεν μπορώ να την ξαναβρώ, μήπως σου είναι εύκολο να με παραπέμψεις σε κάποια πηγή της είδησης αυτής?
Στα έργα του Πλάτωνα είναι εύκολα διακριτή η επίδραση του Ορφισμού και του Μέγα Πυθαγόρα.

Η δικές μου υπερβολές περί Χίτλερ και Χ-δουλου είχε απλά την έννοια ότι δεν θα εμπιστευόμουν τη Λουκά να επιλέξει ποιες ταινίες θα παιχτούν στους κινηματογράφους όπως δεν εμπιστεύομαι κανέναν κρατικό φορέα να διδάξει 'στο Λαό' (sic!) ποιο είναι το ωραίο και το αγαθό. Τα κράτη έχουν τη δική τους ατζέντα, η Λουκά και οι συν αυτή έχουν απλώς σκοτεινιασμένο μυαλό.

Ε καλά ούτε συζήτηση επί τούτου. Η Λουκά είναι το ένα άκρο και ο 'καλλιτέχνης' που συννουσιάζεται με υδροπέπονα το άλλο άκρο, θέλω να πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Εμμέσως σχετικό, ας διαβάσει όποιος μπορέσει το σπήλαιο του Πλάτωνα, όπου με λίγα λόγια περιγράφει αλυσοδεμένη την ανθρωπότητα να ζει σε μία σκοτεινή σπηλιά, στο μέσο της οποίας καίει μία φωτιά. Οι άνθρωποι είναι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι σκιές των πραγμάτων και των εαυτών τους, στους τοίχους της σπηλιάς. Εάν κάποιος μπορούσε να σκαρφαλώσει στην σπηλιά και να αντικρίσει το αληθινό φως του ήλιου, αφενός τα μάτια του δεν θα άντεχαν το φως και αφετέρου εάν επέστρεφε πίσω στην σπηλιά και περιέγραφε στους υπολοίπους ότι ο κόσμος των σκιών δεν είναι ο πραγματικός κόσμος θα κινδύνευε να χλευαστεί.

Ο χρήστης ) ΣΩΤΗΡΙΟΣ ( έγραψε:

Μάλλον δεν σε κατάλαβα εδώ γιατί αυτό που έγραψες σαν απόδειξη, μας δείχνει ότι το σύμπαν είναι 'φτιαγμένο' με κανόνες, απλώς υπάρχει συνεχής έρευνα και πολλές διαφοροποιήσεις στις συμπαντικές θεωρίες. Προσπαθούμε δηλαδή να ανακαλύψουμε αυτούς τους κανόνες ώστε να πάψει να μας φαίνεται απρόβλεπτο.
Την συγκεκριμένη έρευνα την πήρε το μάτι κάπου αλλά δεν μπορώ να την ξαναβρώ, μήπως σου είναι εύκολο να με παραπέμψεις σε κάποια πηγή της είδησης αυτής?
Στα έργα του Πλάτωνα είναι εύκολα διακριτή η επίδραση του Ορφισμού και του Μέγα Πυθαγόρα.

Όχι, καθόλου δεν αποδεικνύεται ότι το Σύμπαν διέπεται από κανόνες. Εγώ λέω ('διαισθητικά') ότι αυτό αποτελεί ευσεβή πόθο της Ανθρωπότητας. Ο Κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος ή ίσως πολύ πιο απλός από ό,τι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε. Επί του παρόντος...

Την παρουσίαση της έρευνας την είδα στο τελευταίο Βήμα της Κυριακής.

Ε καλά ούτε συζήτηση επί τούτου. Η Λουκά είναι το ένα άκρο και ο 'καλλιτέχνης' που συννουσιάζεται με υδροπέπονα το άλλο άκρο, θέλω να πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Η αλήθεια δεν είναι ανάγκη να βρίσκεται κάπου. Η αλήθεια ίσως είναι μια ακόμα ανθρώπινη αυταπάτη.

Εμμέσως σχετικό, ας διαβάσει όποιος μπορέσει το σπήλαιο του Πλάτωνα, όπου με λίγα λόγια περιγράφει αλυσοδεμένη την ανθρωπότητα να ζει σε μία σκοτεινή σπηλιά, στο μέσο της οποίας καίει μία φωτιά. Οι άνθρωποι είναι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι σκιές των πραγμάτων και των εαυτών τους, στους τοίχους της σπηλιάς. Εάν κάποιος μπορούσε να σκαρφαλώσει στην σπηλιά και να αντικρίσει το αληθινό φως του ήλιου, αφενός τα μάτια του δεν θα άντεχαν το φως και αφετέρου εάν επέστρεφε πίσω στην σπηλιά και περιέγραφε στους υπολοίπους ότι ο κόσμος των σκιών δεν είναι ο πραγματικός κόσμος θα κινδύνευε να χλευαστεί.

Ακριβώς αυτή είναι η θέση της ανθρωπότητας. Φυλακισμένοι που εξετάζουν τον τοίχο της φυλακής τους και προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα για τον κατασκευαστή της φυλακής και τους δεσμοφύλακες. Καθώς και για ποιο έγκλημα κατηγορούνται.

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:

Μάλλον δεν σε κατάλαβα εδώ γιατί αυτό που έγραψες σαν απόδειξη, μας δείχνει ότι το σύμπαν είναι 'φτιαγμένο' με κανόνες, απλώς υπάρχει συνεχής έρευνα και πολλές διαφοροποιήσεις στις συμπαντικές θεωρίες. Προσπαθούμε δηλαδή να ανακαλύψουμε αυτούς τους κανόνες ώστε να πάψει να μας φαίνεται απρόβλεπτο.
Την συγκεκριμένη έρευνα την πήρε το μάτι κάπου αλλά δεν μπορώ να την ξαναβρώ, μήπως σου είναι εύκολο να με παραπέμψεις σε κάποια πηγή της είδησης αυτής?
Στα έργα του Πλάτωνα είναι εύκολα διακριτή η επίδραση του Ορφισμού και του Μέγα Πυθαγόρα.

Όχι, καθόλου δεν αποδεικνύεται ότι το Σύμπαν διέπεται από κανόνες. Εγώ λέω ('διαισθητικά') ότι αυτό αποτελεί ευσεβή πόθο της Ανθρωπότητας. Ο Κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος ή ίσως πολύ πιο απλός από ό,τι είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε. Επί του παρόντος...

Την παρουσίαση της έρευνας την είδα στο τελευταίο Βήμα της Κυριακής.

'Διαισθητικά' κι εγώ λέω ότι έχουμε την δυνατότητα να αντιλαμβανόμαστε με απλό τρόπο, περίπλοκα πράγματα, απλώς δεν την έχουμε ανεπτυγμένη την ικανότητα μας αυτή.

Ευχαριστώ για την πληροφορία

Ε καλά ούτε συζήτηση επί τούτου. Η Λουκά είναι το ένα άκρο και ο 'καλλιτέχνης' που συννουσιάζεται με υδροπέπονα το άλλο άκρο, θέλω να πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.

Η αλήθεια δεν είναι ανάγκη να βρίσκεται κάπου. Η αλήθεια ίσως είναι μια ακόμα ανθρώπινη αυταπάτη.

Η σκιά της αλήθειας είναι σίγουρα ανθρώπινη αυταπάτη, η αλήθεια δεν νομίζω

Εμμέσως σχετικό, ας διαβάσει όποιος μπορέσει το σπήλαιο του Πλάτωνα, όπου με λίγα λόγια περιγράφει αλυσοδεμένη την ανθρωπότητα να ζει σε μία σκοτεινή σπηλιά, στο μέσο της οποίας καίει μία φωτιά. Οι άνθρωποι είναι αλυσοδεμένοι με τέτοιο τρόπο, ώστε το μόνο που μπορούν να δουν είναι οι σκιές των πραγμάτων και των εαυτών τους, στους τοίχους της σπηλιάς. Εάν κάποιος μπορούσε να σκαρφαλώσει στην σπηλιά και να αντικρίσει το αληθινό φως του ήλιου, αφενός τα μάτια του δεν θα άντεχαν το φως και αφετέρου εάν επέστρεφε πίσω στην σπηλιά και περιέγραφε στους υπολοίπους ότι ο κόσμος των σκιών δεν είναι ο πραγματικός κόσμος θα κινδύνευε να χλευαστεί.

Ακριβώς αυτή είναι η θέση της ανθρωπότητας. Φυλακισμένοι που εξετάζουν τον τοίχο της φυλακής τους και προσπαθούν να βγάλουν συμπεράσματα για τον κατασκευαστή της φυλακής και τους δεσμοφύλακες. Καθώς και για ποιο έγκλημα κατηγορούνται.

Οι φυλακισμένοι δεν γνωρίζουν ότι είναι φυλακισμένοι και αλυσσοδεμένοι και θεωρούν ότι σκιά των πραγμάτων είναι η πραγματικότητα. Επίσης μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η κατόπιν συμπεριφορά αυτών που είδαν το 'φως'.

Ο χρήστης ) ΣΩΤΗΡΙΟΣ ( έγραψε:
Οι φυλακισμένοι δεν γνωρίζουν ότι είναι φυλακισμένοι και αλυσσοδεμένοι και θεωρούν ότι σκιά των πραγμάτων είναι η πραγματικότητα. Επίσης μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η κατόπιν συμπεριφορά αυτών που είδαν το 'φως'.

Αυτό μου θυμίζει Πλάτωνα και ...Μάτριξ!

Νομίζω ότι,τό 'σπήλαιο' αφορά τόν κόσμο τών δύο διαστάσεων πού παρατηρούν οι μέσα(δύο διαστάσεις έχει η σκιά-υψος,μήκος),μέ τόν κόσμο τριών διαστάσεων πού παρατηρούν οι εκτός σπηλαίου όπως εμείς άλλωστε,όπου τά αντικείμενα έχουν ΄μία επιπλέων διάσταση,αυτή τού βάθους.
Στήν συγχρονη φυσική,όπου κάποιες θεωρείες(υπερχορδές) μπορούν νά λύσουν σχεδόν όλες τίς απορίες μας ενώ χρειάζωνται περισσότερες από τίς τέσσερις γνωστές διαστάσεις τού χωροχρονικού συνεχούς,τό παράδειγμα τού 'σπηλαίου' έχει χρησιμοποιηθεί πολύ συχνά σάν αντίλογος στούς ισχυρισμούς πολλών 'κλασικών' φυσικών,γιά τήν μή ύπαρξη περισσοτέρων τών τεσσάρων αυτών γνωστών διαστάσεων.
Συγνώμη Σάκη,πού τό θέμα σού τό αλλάζουμε.

Ο χρήστης kyan έγραψε:
Για την ιστορία, το πρώτο φράκταλ που κατασκευάστηκε είναι το σύνολο Cantor. Κατασκευάστηκε από τον μαθηματικό Georg Cantor και προκύπτει από την ατέρμονη τριχοτόμηση ενός κλειστού διαστήματος και την αφαίρεση του μεσαίου τμήματος.

Παλιότερα είχα κάποιες συζητήσεις σχετικά με τα φράκταλς με καθηγητές των μαθηματικών εδώ στο Πολυτεχνείο και μου τόνιζαν ότι τα φράκταλς και τα χαοτικά μαθηματικά είναι ό,τι πιο αιτιοκρατικό και προβλέψιμο υπάρχει. Αυτό με είχε ξενίσει. Τότε μου είπαν 'όταν τα μελετήσεις θα καταλάβεις'.

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:
η Λουκά και οι συν αυτή έχουν απλώς σκοτεινιασμένο μυαλό.

Έχει μυαλό η Λουκά; Αυτό πρώτη φορά το ακούω!

Ο χρήστης skullone έγραψε:

Έχει μυαλό η Λουκά; Αυτό πρώτη φορά το ακούω!

Ε, δεν μπορεί. Τι, τσάμπα το κουβαλάει, τέτοιο κεφάλι;

Φυσικά! Για ισορροπία!

Ο χρήστης sakinen έγραψε:
Μια εκπομπή με θέμα και θέσεις παρόμοια με το θέμα μας είχε χθες βράδυ στο Μέγκα.
Πάντως το σκέφτηκα καλύτερα και το πήρα απόφαση.
Σήμερα θα κάνω παρτούζα με λάχανα, ντομάτες και άλλες γκόμενες εποχής.
Θα τελειώσω σε κάτι φωτογραφίες-πίνακες που έχω…
του Λευκού Πύργου (ή καλύτερα όχι γιατί δεν θα τολμώ να βγω έξω, έχει κάτι αγροίκους εδώ…)
του Κοκκαλη (άσε καλύτερα, επικίνδυνα τα πράγματα και δω…θα στείλει τίποτα μπράβους, θα με σαπίσουν στην καλύτερη…)
κάποιων πολιτικών (αυτοί θα με κλείσουν φυλακή off camera…)
το βρήκα… κάποιους «δημοσιογράφους» και διευθυντές ειδήσεων που χώνουν το μαρκούτσι τους σε τραυματισμένους, σε γονείς που έχουν χάσει ή ψάχνουν τα παιδιά τους και τους ρωτάνε αν πονάνε. Θα πάρω και μερικές φωτογραφίες «προοδευτικών κριτικών τέχνης» από αυτούς που έχουν το αλάθητο στην κρίση…τι θα πουν θα το δεχτούν, δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς γιατί δεν θα ναι προοδευτικοί.
Φυσικά όλα αυτά θα τα κυκλοφορήσω σε cd, dvd, έχω και κάτι άκρες στο Υπουργείο Πολιτισμού, θα πάρω και καμιά επιχορήγηση και κανα χώρο να τα προβάλλω γιατί εγώ δεν έχω μία. Ντόρος θα γίνει….ένα παλιοιμπρέζα θα το βγάλω, μην πω και καμιά παλιοφεράρι

Είδες βγήκες κερδισμένος αφού ξύπνησε η καλλιτεχνική φλέβα μέσα σου . Προσοχή στις καυτερές πιπεριές .

Πάντως όποιος θέλει να δει από κοντά πραγματικά αριστουργήματα ας πάει στην Εθνική Πινακοθήκη από 22 Δεκεμβρίου (είστε πολύ τυχεροί όσοι βρίσκεστε στην Αθήνα).
http://www.naftemporiki.gr/news/static/ ... 857168.htm

Ο χρήστης ) ΣΩΤΗΡΙΟΣ ( έγραψε:

Πάντως όποιος θέλει να δει από κοντά πραγματικά αριστουργήματα ας πάει στην Εθνική Πινακοθήκη από 22 Δεκεμβρίου (είστε πολύ τυχεροί όσοι βρίσκεστε στην Αθήνα).
http://www.naftemporiki.gr/news/static/ ... 857168.htm

Με πρόλαβες!!! (αλλά έχω δικαιολογία, έτρεχα από το πρωί... )

Φαίνεται καταπληκτική έκθεση και είναι η **μόνη **φορά που θα τα δούμε όλα συγκεντρωμένα!

Ο χρήστης sakinen έγραψε:
Μια εκπομπή με θέμα και θέσεις παρόμοια με το θέμα μας είχε χθες βράδυ στο Μέγκα.

Είδα και εγώ ένα μέρος της εκπομπής.

Για μένα ήταν ένα μάθημα φυσικής ιστορίας, με θέμα την εξέλιξη του ανθρώπου. Ή μάλλον με ορισμένα υποπροϊόντα της εξέλιξης, όπως κάποια ανθρωποειδή που μάλιστα έχουν συσπειρωθεί και γύρω από νομικούς φορείς, με πρωταρχικό στόχο να προστατέψουν εμένα και τα παιδιά μου από το Κακό. Ένας απ'αυτούς τους φορείς ονομάζεται ΕΛΚΙΣ και χτες έμαθα ότι διατηρεί απευθείας γραμμή επικοινωνίας με τον Ύψιστο απ'όπου λαμβάνει τις εντολές του.

How intriguing που θα έλεγε και ο Dr Seuss.

Τι λέγαμε για ψυχιάτρους μερικές σελίδες πριν?

Κατά τα άλλα ξαναθυμηθήκαμε ότι 65% των Ελλήνων εμπιστεύονται περισσότερο την Εκκλησία, την Αστυνομία και το Στρατό, σύμφωνα με δημοσιευμένες έρευνες.

Μια χαρά πάμε παιδιά.

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:
...Κατά τα άλλα ξαναθυμηθήκαμε ότι 65% των Ελλήνων εμπιστεύονται περισσότερο την Εκκλησία, την Αστυνομία και το Στρατό, σύμφωνα με δημοσιευμένες έρευνες.

Μια χαρά πάμε παιδιά.

Αυτό θα έπρεπε να προβληματίσει όχι μόνο εμάς αλλά και κάποιους άλλους κυρίους... Πάντως θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να αλλάξει αυτό το ποσοστό

Μια μικρη παρεμβαση,οσον αφορα την τεχνη και το προσδιορισμο της,βεβαια λογο του μεγεθους του θεματος,δεν μπορει να λειφθει ως λυση-απαντηση σε κανενα απο τα παραπανω ερωτηματικα και θεσεις...

Η σχολη της Φρανκφουρτης,των Herbert Marcuse,Max Horkheimer,kai κυριοτερα Theondor Adorno στο βιβλιο του 'Τεχνη και μαζικη κουλτουρα' υπογραμμιζουν το τι ειναι αληθινη δημιουργια,'Πετυχημενο εργο δεν ειναι εκεινο που λυνει τις αντικειμενικες κοινωνικες αντιφασεις μεσα σε μια πλαστη αρμονια,αλλα εκεινο που εκφραζει την ιδεατης αρμονια ενσωματωνοντας τις αντιφασεις με τροπ καθαρο και ασυμβιβαστο,στην ιδια την εσωτερικη του δοημη ...'
Σε μια αλλα περιπτωση ο Louis Aragon sto μανιφεστο του DADA παροτρυνει,'*οχι αλλοι ζωγραφοι οχι αλλοι γλυπτες οχι αλλοι συγγραφεις,οχι αλλοι μουσικοι,οχι αλλοι σοσιαλιστες,οχι αλλοι αστοι οχι αλλοι δημοκρατες ...οχι αλλοι στρατοι,οχι αλλες πατριδες.Φτανουν ολες αυτες οι ηλιθιοτητες,οχι αλλο οτιδηποτε,τποτε απολυτως,ΤΙΠΟΤΑ,ΤΙΠΟΤΑ,ΤΙΠΟΤΑ.'*Το προηγουμενο μανιφεστο μπορει να διαβαζεται τελειως αρνητικο εως μηδενιστικο,δεινει ομως το μετρο μιας επαναστατικοτητας μιας εποχης υπερμετρα δημιουργικης.

Το οτι δεν μπορουμε να καταλαβουμε ενα ποιημα του Ν. Εμπειρικου και να δυσανασχετουμε μπροστα σε ενα πινακα του Σεζαν ή του Μιρω,δεν σημαινει οτι δεν ειναι τεχνη ,ουτε αντιστροφα κατι Ναϊφ ή μεταμοντερνο μπορει να αυτοπροβαλλεται ως τεχνη επειδει απλως προκαλει...

Δεν υπαρχει επισης ποσοτικος προσδιορισμος στη τεχνη ,πολλη τεχνη ή λιγο ,μετρια ή οχι ολα τα αριστουργιματα ακτινοβολουν ειτε ειναι ο Δορυφορος του Πολυκλειτου ειτε η Pieta του Μιχαηλ Αγγελου ειτε ειναι τα σκοτεινα εργα του Fr. Goya.

Επισης ο Κ.Παλαμας τονιζει...'να γινει η τεχνη δεν μπορει της κοινωνιας η μαμη...',επειδη εμεις ειμαστε στραβαδια μην τα πιχνεται στους καλλιτεχνες,αυτοι δεν ειναι πολιτικοι...

Ενα εργο δεν 'φτιαχνεται μεσα απο κοινωνικα ή αλλα ελατηρια ταπεινα ή μη'η τεχνη παραγεται γεννιεται μεσα απο μια προσωπικη εσωτερικη διεργασια στα σπλαχνα του καλλιτεχνη ενα σιωπιλος εσωτερικος διαλογος που τον κατατρωει,μια ανησυχια....Ο Beethoven πεθανε στη ψαθα και σε μερικους μπορει να μη λεει τιποτα αλλα σ' αυτον που τον ακουει τον νοιαζει και τον σφαζει...

Η χρυση τομη ειναι ενα εργαλειο δεν ειναι η ιδια η τεχνη....ουτε μονο του αυτοματα παραγει αρμονια,ο τελικος κριτης παντα θα ειναι ο ανθρωπος...

Η τεχνη δεν ειναι συμπαγης και ομογενοποιημενη(σα το γαλα)πολλες φορες αυτοαναιρει το παρελθον, αρνειται το ωραιο ,απαιτει την ιδια της την ανατροπη..

Το προβλημα τελικα οταν προσπαθεις να **ορισεις τι ειναι τεχνη **ειναι το αντιστοιχο οταν προσπαθεις να ορισεις τι ειναι μουσικη...
Δυστηχως ενας ορισμος της μουσικης εχει την αδυναμια που εχει ενας ορισμος για το μελι,ο οποιος αντι να ορισει το μελι οριζει τη κερυθρα...

Ευτυχώς υπάρχουν καί κάποιες δημοσιεύσεις οι οποίες μού δείχνουν ότι δέν είμαι ο μόνος άτεχνος!!!
Λέγωντας λοιπών,ότι τήν τέχνη τελικά τήν κρίνει ο Άνθρωπος,καί επειδή όλοι οι Ανθρωποι αναμεταξύ μας διαφέρουμε πνευματικά(όσο καί σωματικά),ποτέ μα ποτέ,δέν θά οριστεί επακριβώς τί είναι η τέχνη.Αυτό πού θά πώ εγώ 'καλιτέχνημα' μπορεί κάποιος άλλος νά πεί πώς είναι 'φόλα'.
Η μήπως ό Ανθρωπος πού θά κρίνει τήν Τέχνη,θά πρέπει νά είναι επαγγελματίας κριτικός τέχνης,καί πρέπει νά εμπιστευώμαστε τήν κρίση τού;
Τό πρώτο μού αρέσει,ενώ τό δεύτερο μέ 'χαλάει'!!!

Ο χρήστης Vasilios έγραψε:
Κατά τα άλλα ξαναθυμηθήκαμε ότι 65% των Ελλήνων εμπιστεύονται περισσότερο την Εκκλησία, την Αστυνομία και το Στρατό, σύμφωνα με δημοσιευμένες έρευνες.

72% of statistics are false.

Σοβαρά τώρα, αυτές οι δημοσκοπήσεις είναι εξαιρετικά ανησυχητικές.