-
έλα μωρέ Κώστα, η VW τον κράτησε στην παραγωγή?
η φτώχεια των λαών της λατινικής αμερικής τον κράτησε στην παραγωγή, καθώς και το γεγονός ότι από κάποια στιγμή και μετά θεωρήθηκε 'καλτ' μοντέλο, κάτι που βέβαια δε σημαίνει ότι δεν είναι και απαράδεκτο οδηγικά.
η VW τι έκανε? θέλεις να σου πω? έκανε μονοκόμματο το χωρισμένο πίσω παρμπρίζ, άυξησε τη χωρητικότητα και την ιπποσύναμη του μοτέρ στο αστρονομικό νούμερο των 40 και 50 ίππων και έκανε στρογγυλά τα οβάλ φανάρια....
Σπύρος
-
Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
Ε,εντάξει βρέ παιδιά,μήν ξεχνάτε όμως ότι όλοι οι Ελληνες οδηγοί δέν είχαν σάν προτεραιότητά τούς,τό αυτοκίνητό τους νά στρίβει έτσι;Μήν κοιτάτε πού μέσα στό φόρουμ είμαστε καμπόσοι μαζεμένοι!!!Δέν ισχύουν τά ίδια καί παρα-έξω,έτσι δέν είναι;ξέρεις τι όμως?
μπορεί να μην έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να 'στρίβει', αλλά θα έπρεπε να έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να είναι πραγματικά ΑΣΦΑΛΕΣ από κάθε άποψη (δηλαδή κυρίως ενερεγητικά ασφαλές, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, τι να την κάνω την παθητική ασφάλεια, να μείνω φυτό αντί να με θάψουν???άσε προτιμώ να με θάψουν...)
γι'αυτό είναι επικίνδυνα αυτοκίνητα όπως αυτά που αναφέραμε ο Κώστας κι εγώ, ενώ το ραλί που κάποιοι έξω και μέσα από δω το ανεβάζουν 'κουβά', στην ουσία είναι ένα ασφαλές όχημα, που έχει όλες τις προδιαγραφές να σε σώσει απ'τη στραβή. Τώρα αν καταφέρεις και στουκάρεις, τι να πω, πρόβλημά σου...
Σπύρος
-
Τελικά,θά δώσει κάποιος τόν ορισμό τής 'ψυχής' στό αυτοκίνητο;
Εγώ λέω ότι,λέμε ότι τό αυτοκίνητο έχει 'ψυχή',μόνο όταν αυτό μπορεί νά 'αγγίξει' τήν δική μας.Πώς;Μέ τόν τρόπο πού θέλει ο καθένας.
Μπορώ εγώ να πώ ότι τό 'Χ' αυτοκίνητο δέν έχει ψυχή,επειδή απλά δέν μέ 'αγγίζει' εμένα προσωπικά;
Πρέπει αυτό νά ισχύει καί γιά τόν άλλον;Καί άν αυτόν τόν 'αγγίζει'περισσότερο η (ας πούμε) αξιοπιστία του,ή τό πόσο 'μούρη' θά πουλήσει; -
χμ...
εγώ θα έλεγα ότι ψυχή έχει το αυτοκίνητο που μπορεί να αγγίξει την ψυχή του πραγματικού οδηγού (Π.Ο. α ρε Κώστα γλωσσοπλάστη....).
τώρα αν ένα αυτοκίνητο καταφέρνει να αγγίξει την ψυχή ενός 'πουλ-μουρ' οδηγού, ε δε νομίζω να μπορείς να πεις ότι έχει και ψυχή.
Σπύρος
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
ξέρεις τι όμως?
μπορεί να μην έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να 'στρίβει', αλλά θα έπρεπε να έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να είναι πραγματικά ΑΣΦΑΛΕΣ από κάθε άποψη (δηλαδή κυρίως ενερεγητικά ασφαλές, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, τι να την κάνω την παθητική ασφάλεια, να μείνω φυτό αντί να με θάψουν???άσε προτιμώ να με θάψουν...)
ΣπύροςΣπύρο,θά συμφωνούσα μαζί σου άν ήξερα ότι οι οδηγοί αυτοί,θά μπορούσαν νά εκμεταλευτούν τήν 'ενεργητική ασφάλεια' τού αυτοκινήτου τους.Δυστυχώς όμως,οι περισσότεροι οδηγοί,όταν έρθει η ώρα τού ατυχήματος,κλείνουν τά μάτια-πατάνε τό φρένο-κάνουν τήν προσευχή τους.Αν ανήκες σέ αυτήν τήν κατηγορία οδηγών,τί αυτοκίνητο θά διάλεγες;
-
Σπύρο, εγώ μιλώ για την εποχή από το '55 ως το '70. Τι τους εμπόδιζε να εξελίξουν ένα νέο μοντέλο για Ευρώπη και ΗΠΑ; Όλες οι άλλες εταιρείες προχωρούσαν μπροστά, η VW επέμενε σε ανάρτηση με ΛΑΘΟΣ ρυθμισμένες ράβδους στρέψης μπροστά και αιωρούμενα ημιαξόνια πίσω!
-
Ο χρήστης Krusenstern έγραψε:
τώρα αν ένα αυτοκίνητο καταφέρνει να αγγίξει την ψυχή ενός 'πουλ-μουρ' οδηγού, ε δε νομίζω να μπορείς να πεις ότι έχει και ψυχή.ΣπύροςΕγώ (καί εσύ),ΟΧΙ.Αυτός όμως;
-
Συγχαρητήρια Αριστοτέλη και Κώστα. Ωραίες περιγραφές!!!
-
Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
ξέρεις τι όμως?
μπορεί να μην έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να 'στρίβει', αλλά θα έπρεπε να έχουν σαν προτεραιότητα το αμάξι τους να είναι πραγματικά ΑΣΦΑΛΕΣ από κάθε άποψη (δηλαδή κυρίως ενερεγητικά ασφαλές, τα έχουμε ξαναπεί αυτά, τι να την κάνω την παθητική ασφάλεια, να μείνω φυτό αντί να με θάψουν???άσε προτιμώ να με θάψουν...)
ΣπύροςΣπύρο,θά συμφωνούσα μαζί σου άν ήξερα ότι οι οδηγοί αυτοί,θά μπορούσαν νά εκμεταλευτούν τήν 'ενεργητική ασφάλεια' τού αυτοκινήτου τους.Δυστυχώς όμως,οι περισσότεροι οδηγοί,όταν έρθει η ώρα τού ατυχήματος,κλείνουν τά μάτια-πατάνε τό φρένο-κάνουν τήν προσευχή τους.Αν ανήκες σέ αυτήν τήν κατηγορία οδηγών,τί αυτοκίνητο θά διάλεγες;
ταξί
Σπύρος
-
Ο χρήστης HUNTER έγραψε:
τώρα αν ένα αυτοκίνητο καταφέρνει να αγγίξει την ψυχή ενός 'πουλ-μουρ' οδηγού, ε δε νομίζω να μπορείς να πεις ότι έχει και ψυχή.Σπύρος
Εγώ (καί εσύ),ΟΧΙ.Αυτός όμως;
τι να σου πω, δεν ξέρω.
ωστόσο μια και η συζήτηση γίνεται σε επίπεδο φόρουμ, τουλάχιστον μπορούμε να διευκρινίσουμε τι σημάινει ψυχή στο αυτοκίνητο για μας εδώ μέσα, και άσε τους έξω να κουρεύονταιΣπύρος
-
Παιδιά είστε καταπληκτικοί!!!
Οι υπόλοιποι που δεν καταθέτουν 'περί ψυχής', ας μην χαλάνε το θέμα. -
Ψυχη εχει ενα αυτοκινητο οταν αγγιζει τον πραγματικο οδηγο σε ολες τις αισθησεις του.Οταν μπορει να σε κανει τον πιο ευτυχισμενο ανθρωπο του κοσμου οδηγωντας το.Αυτο το αυτοκινητο που μετα απο μια απολαυστικη διαδρομη,το σβηνεις και δεν απομακρυνεσαι πριν ακουσεις τον τελευταιο ηχο απο το μεταλλο που κρυωνει...
Μπορουμε να γραψουμε χιλιαδες λεξεις για το τι ειναι ψυχη στο αυτοκινητο αλλα δεν χρειαζεται.Οσοι την εχουμε δει,ξερουμε τι ειναι...
Οσον αφορα τους αλλου οδηγους,δεν υπαρχει αυτοκινητο με ψυχη για αυτους.Το εχουν για αλλους λογους... -
Θα ηθελα να ηξερα που κολαει με το τοπικ τι εκανε η VW απο το 50 μεχρι το 70 και ποσο απαραδεκτος ειναι ο σκαραβαιος...
-
Λοιπών,έχω ένα Opel Kadett -E-,τού 1985.Ενα αυτοκίνητο δηλαδή 'λαϊκής κατανάλωσης'.Καί όμως,μπορώ νά πώ ότι,ακόμα καί σήμερα τό ευχαριστιέμαι,καί δέν τό χορταίνω!Εχω κάνει μαζί του,παμπολα χιλιόμετρα,καί πάρα(μά πάρα)πολλές 'ορεινές' διαδρομές.Πρόσφατα τό έβαλα σέ πίστα.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!Ναί,είναι περίεργο ίσως,τό νά σού αρέσει πολύ ένα 'αυτοκινητάκι' εικοσαετίας.
-ΔΕΝ έχει aircondition!!!
-ΔΕΝ έχει ABS!!!
-ΔΕΝ έχει αερόσακους!!!
-ΔΕΝ έχει 'όνομα'!!!
-ΔΕΝ έχει 'ΤΙΣ' επιδόσεις!!!
-ΔΕΝ έχει πόλλα άλλα 'γκατζετάκια',πού όλα τά σύγχρονα αυτοκίνητα έχουν,παρόλα αυτά τό γουστάρω.
Τί θά λέγατε όμως,άν σάς έλεγα(από προσωπικής απόψεως πάντα),ότι τό OPEL KADETT έχει 'ψυχή';Μάλλον θά μέ παίρνατε μέ τίς πέτρες!!! -
Αν και αρκετά νέος σε ηλικία και δεν είχα ποτέ στην κατοχή μου τόσο παλιά μοντέλα κάτω του 78-80 νομίζω ότι πλέον τα αυτοκίνητα δεν έχουν ψυχή.Το καταλαβαίνω από το clio Ι που έχω σε σύγκριση με τα καινούργια της εποχής.
Αν και λίγο ατυχές το παράδειγμα νομίζω ότι υπάρχει διαφορά η οποία μεγαλώνει με το μοντέλο του αυτοκινήτου κυρίως.
Ενδεικτικά νομίζω πως τα αυτοκίνητα που είχαν να αναδείξουν ψυχή ήταν οι παλιές ALFA φυσικά (όχι όλες) τα 2CV τα QUATRELL(αν το γράφω σωστά) ή αλλιώς R4 και οι σκαραβαίοι.
Συγχωρήστε με αν ξεχνάω κάποια σημαντικά μοντέλα -
«Τα αυτοκίνητα δεν έχουν πλέον ψυχή». Τι παραμύθι κι αυτό...
Τα ίδια έλεγαν το '40, τα ίδια και το '90, τα ίδια και το 2040. Αυτή η ιστορία με την αγιοποίηση του αυτοκινητικού παρελθόντος είναι πολύ εκνευριστική.
Τα αυτοκίνητα θα έχουν πάντοτε ψυχή. Αρκεί να είναι κανείς πρόθυμος και ανοιχτός να την ανακαλύψει. Αν είσαι ξενέρωτος και αποστειρωμένος οδηγάς Lancia Delta Integrale, Mitsu Evo ή 156 GTA και δεν καταλαβαίνεις τίποτα από την ψυχή τους.Πάντοτε θα βγαίνουν καλά, «πραγματικά» και προσιτά αυτοκίνητα. Ποτέ δεν σταμάτησαν τα ξεχωριστά αυτοκίνητα με το σταμάτημα παραγωγής ενός μοντέλου. Τα ίδια δεν έλεγαν για το 205; Και μετά ήρθε το 106, το Saxo και τόσα άλλα ξεχωριστά -οδηγικά - αυτοκίνητα. Δείτε το ξενέρωτο και οδηγικά αδιάφορο Mazda 323 μαζί με τον οδηγικά σε άλλη κλάση αντικαταστάτη του, το Mazda 3. Τα πλοία Volvo του παρελθόντος και τα σημερινά Volvo, τα παλιότερα Ford και τα φοβερά οδηγικά Mondeo και Focus.
Tέλος, η ψυχή ενός αυτοκινήτου καμία σχέση δεν έχει με τις ικανότητες που έχει στο δρόμο ένα αυτοκίνητο (Οπότε Hunter, απόλυτα κατανοητά αυτά που λες για το Kadett σου, πολλοί «φτιαχνόμαστε» με παλιά αυτοκίνητα που οδηγούμε).
Αν ίσχυε αυτό, τότε a priori κάθε τι παλιό (πικ απ, φωτογραφική μηχανή, υπολογιστής ) δεν θα είχε ψυχή αφού τεχνολογικά είναι ξεπερασμένο.
Jacob
-
αγαπητέ kyan αν και στο παρελθόν είχαμε διαφωνήσει στο topic της alfa δε μπορώ παρά να πω ότι η περιγραφή σου πραγματικά με συγκίνησε. μάλιστα βλέπω πλέον τη δικιά μου alfa με άλλο μάτι...πιο ευνοϊκό.
δε μπορώ παρά να συμφωνήσω και εγώ ότι στα περισσότερα καθημερινά αυτοκίνητα οι κινητήρες στις υψηλές στροφές ακούγονται σαν ηλεκτρικές σκούπες.
θα πρότεινα να μας κάνεις και μια περιγραφή των συναισθημάτων που προκαλεί η 147 προκειμένου να μπορούμε να κάνουμε σύγκριση προγόνου- απογόνου
-
Δεν είχα ποτέ την τύχη ή ευκαιρία να έχω στην κατοχή μου ένα από τα αμάξια που αποδεδειγμένα ή όχι απευθυνόταν στον οδηγό με ανησυχίες. Παρόλα αυτά πάντα κάτι με δένει με τα αυτοκίνητα που είχα, ένα δέσιμο που σμιλεύτηκε από τις αναμνήσεις και τις εμπειρίες μου ακόμα και με την αναγκαστική ενασχόληση μαζί τους όταν αυτά δεν ήταν και τέρατα αξιοπιστίας. Κανένα δεν το αποχωρίστηκα με ευχαρίστηση. Πάντα ένιωθα κάτι να μου λύπη το πρώτο τουλάχιστον καιρό που τα έχανα. Έμαθα και έζησα πολλά κοντά και μέσα σε αυτά, καλά και στραβά, ήταν όλα όμως κομμάτι της ζωής μου. Δεν μπορώ να το εξηγήσω και στο σαλόνι του σπιτιού ζεις και θυμάσαι πολλά αλλά δεν κρατάς φωτογραφίες του όταν το πετάξεις. Το νιώθεις σαν κάτι ζωντανό. Ποιος θα έδινε όνομα στο σαλόνι του σπιτιού του ή στο ψυγείο του όπως πολλοί δίνουμε στα αυτοκίνητα μας και ας γκρινιάζουμε πως αρχίζουν και δεν διαφέρουν από αυτά. Ίσως γιατί το αυτοκίνητο σου δίνει την ψευδαίσθηση αν θέλετε της αυτοδιάθεσης και της ελευθερίας.
Μήπως χρειαζόμαστε ψυχιατρική υποστήριξη; -
Παιδιά καταπληκτικό θέμα και πραγματικός θησαυρός για εμάς τους νεώτερους!Απίστευτες περιγραφές!Συνεχίστε και εμείς παρακολουθούμε συνεχώς!
-
Διάλογοι που είχα με διάφορα αυτοκίνητα (όχι όλα δικά μου)
Renault Megane 2.0 16v: 'O Willi ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί!...'
Eγώ: Καλά πως σού 'ρθε ο Καβαδίας τώρα;
R: Σκεφτόμουν τη μάνα μου την Κλειώ Williams. Είναι κι αυτός ο ταρίφας μπροστά που με έχει φλομώσει με την τσιμινιέρα...
Εγώ: Ξαδέρφη του Robert είναι η μάνα σου;
R: Κρυάδες... Σε βρίζω εγώ ρε; Κόρη του Frank είναι.
Εγώ: Καλά, ξεκόλα!
R: Εγώ να ξεκολήσω;! ΧΑ! Προσπάθησε αν είσαι μάγκας. Μόνο στη γλίτσα της πρώτης ψιχάλας του Σεπτέμβρη.
Εγώ: Θα σε πάω στο βουνό!
R: Στοίχημα ότι θα φτάσω πρώτη;
Eγώ: Σιγά μη δεχτώ!
R: Tώρα σοβαρά μιλούσες ότι θα με πας στο βουνό για τιμωρία;
Εγώ: Αμέ!
Ρ: ΓΙΟΥΧΟΥΟΥΟΥ!!!!Ηοnda Civic VTi: Κοίτα! Κοίτα! 8000 στο στροφόμετρο!
Εγώ: Eρχεται στροφή!
H: ΤΙ; ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΑΠΟ ΤΟ ΘΟΡΥΒΟ! 8500!!!
Eγώ: ΣΤΡΟΦΗ!!!!!
Η: ΤΙΙΙΙΙ;;;Porsche 928: Πόρτα οδηγού ανοιχτή! Πόρτα οδηγού ανοιχτή!
Εγώ: Ουπς! Δεν έκλεισα καλά
P: Πόρτα οδ*. Καλωσήρθες μικρέ. Κάθεσαι άνετα;
Εγώ: Ουουου! Μια χαρά ξάπλα! (θαοδηγήσωπόρσεθαοδηγήσωπόρσε!!!)
P: Πάω στοίχημα πως δεν βλέπεις την ώρα να οδηγήσεις Porsche.
Eγώ: Ε, καλά... δεν τρελαίνομαι κιόλας. Δεν είναι και Fer...
P: TI ΕΙΠΕΣ;
Εγώ: !!!... εγώ... τίιιι; τί είπα; δεν είπα τίποτα εγώ.
Ρ: Α, γιατί νόμιζα πως είπες την απαγορευμένη λέξη. Αντε ξεκίνα αγοράκι μου να δεις τί σημαίνει αμάξι.
Εγώ: Να το πάμε γρηγορούτσικα;
Ρ: ΧΑΧΑ! Λοιπόν μικρέ, στο D βάλε το το κιβώτιο και άσε τις εξυπνάδες.
Εγώ: Στο D;;;; Αυτόματο έχεις γαμώ την ατυχία μου;;;
Ρ: Φυσικά, τί κακό έχει το αυτόματο; Καμμιά κυρία στο Monaco και στο LA δεν παραπονέθηκε.
Εγώ: Καλά. Θα το σανιδώσω να δούμε τί θα γίνει. ΓΙΟΥΡΓΙΑ!!!
Ρ: Ε; Ωραία, ε; Ωραία δεν επιταχύνω;
Εγώ: Ρε τί ξενέρωμα είναι αυτό; Lancia Delta HF Turbo επιταχύνει καλύτερα! 1600 κυβικά αμάξι! Που είναι τα 5 λίτρα του V8 σου; Που είναι τα 300 άλογα;
Ρ: Τί που είναι; Κάτω από το καπό.
Εγώ: Ρόμπα είσαι! Ferrari Ferrari Ferrari!
P: Σκασμός!
Eγώ: FERRARI!
Ρ: ΑΑΑΑ!! Ακου να σου πω μικρέ! Ως εδώ και μη παρέκει!
Εγώ: Σοβαρά; Τί θα μου κάνεις; Θα μου ανεβάζεις ταχύτητα στις 1500 στροφές αντί για τις 2500; ΧΑ!
Ρ: Είσαι ανυπόφορος. Θέλεις να δεις πραγματικά, ε; Δεν πρέπει να το κάνω αυτό αλλά... τράβα το λεβιέ των ταχυτήτων μία θέση κάτω.
Εγώ: Εκεί που λέει Μ1;
Ρ: (ωχωχωχ) ...ναι.
Εγώ: ΓΙΟΥΡΓΙΑ!!!
Ρ: ΒΡΟΥΟΥΟΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΜΜΜΜ!!!!!!!!
Εγώ: ΓΙΟΥΡΚΑ!!!! Φρένα! Ο Χριστός κι ο Απόστολος!
Ρ: ΕΙΠΕΣ ΤΙΠΟΤΑ;
Εγώ: Μισό λεπτό να συνέλθω... Να καταλαγιάσει κι η σκόνη... (μυρίζει καμένο ή είναι ιδέα μου;)
Ρ: Μισό λεπτό; Κάντο μισή ώρα καλύτερα!
Εγώ: Είσαι τρελή; Θες να με σκοτώσεις; Τί κουνήματα ήταν αυτά αριστερά δεξιά στην ευθεία και εγώ να παλεύω με το τιμόνι;
Ρ: Για να μάθεις να με προκαλείς!
Εγώ: Καλά σου. Αλλά ξέρεις... κατά βάθος μου άρεσε πολύ. Αυτά περίμενα από σένα, όχι φλωριές.
Ρ: Ε καλά... Αλλά βλέπεις αυτοί που με αγοράζουν...
Εγώ: Καλά άσε, μη συνεχίζεις το έπιασα το υπονοούμενο.
Ρ: Τώρα ποια είναι η γνώμη σου; Porsche ή Ferrari;
Εγώ: Θα προτιμούσα να μη σου απαντήσω για να μη σε στεναχωρήσω.
Ρ:Αlfa Romeo GTV 2.0 V6 TB: Ciao.
Εγώ: Ciao bella! Come stai?
A: Bene, e tu?
Eγώ: Bene, grazie. Λοιπόν τί θέλεις από μένα;
Α: Να βολευτείς. Τα υπόλοιπα θα τα αναλάβω εγώ.
Εγώ: Τί εννοείς; Μόνη σου πας;
Α: Φυσικά όχι! It takes two baby!
Εγώ: Μe and you! Γουστάρω από τώρα!
Α: Γρρρρρρρ....
Εγώ: Γουργουρίζεις γατούλι;
Α: Φύγαμε! Αλλά μην το παρακάνεις άμα δε θέλεις να δεις και τα νυχάκια.
Εγώ: Εντάξει έχεις λίγο lag στο γκάαααα... ΕΛΑ!!!
Α: Φύσηξε αγέρι;
Εγώ: ΧΑΧΑ! Τρέλααα!
Α: Στροφούλα. Γουστάρω! (γλυστρηματάκι)
Εγώ: Στροφούλα. Γουστάρω! (τρένοοο)
Α: (ωπ... έτσι να χαλαρώσει λίγο το κωλαράκι)
Εγώ: Βρε! Γλυστράς μωρέ;;; Έλα λίγο το ανάποδο και... ΠΑΜΕ ΓΙ ΑΛΛΑ!
Α: Τα βίτσια ΔΕ ΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ ΕΧΤRA!
Εγώ: Τέλειο ήταν άλλα άμα το μάθει ο άντρας σου...
Α: Ο δικός μου;;; Μπορεί και να φέρει κάμερα την επόμενη φορά σου λέω!
Εγώ: Δίκιο έχεις. Είναι κι αυτός ένας!...
Η ψυχη των αυτοκινητων (αντε παλι... )