Πριν λίγα χρόνια (6 περίπου) εργαζόμουν στο κέντρο και περπατούσα κάθε μέρα την διαδρομή Καρ. Σερβίας - Νίκης - Ερμού.
Στην γωνία Καρ. Σερβίας - Νίκης ήταν μία σχετικά ηλικιωμένη με σκισμένο πανωφόρι, η οποία, όταν δεν επαιτούσε, καθάριζε τα χέρια και τα πόδια της με καθαρό οινόπνευμα (μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση) και επιπλέον έιχε τα υπάρχοντά της σε μία μαύρη σακούλα σκουπιδιών.
Την 'πετύχαινα' κάθε μέρα ή σχεδόν στην ίδια θέση.
Μια μέρα είχα επαγγελματικό ραντεβού νωρίς το πρωι και αμέσως μετά πήγα σε τράπεζα επί της Όθωνος (Συνταγμα) όπου είχα συνάντηση με φίλη για προσωπική -τραπεζική- υπόθεση. Ξαφνικά γυρίζει η φίλη και μου λέει: 'Κοίτα αυτή που μπαίνει....' Γυρνάω και βλέπω την κυριούλα, χωρίς της σακκούλα, με παπούτσια και χωρίς το σκισμένο πανωφόρι.
Γυρίζει η φίλη και μου λέει: 'Είναι μια ζητιάνα εδώ στην Νίκης. Την βοήθησα τις προάλλες δείχνοντάς της το ΑΤΜ. Έχει καταθέσεις πάνω από 100 εκατ. δραχμές!!!'